ความคิดเห็นที่ 1 WWOOF ย่อมาจากภาษาอังกฤษว่า Willing Workers on Organic Farms หรือ World Wide Opportunities on Organic Farms โครงการนี้เริ่มโดยประเทศอังกฤษ เพื่อให้ใครก็ตามที่มีอายุเกิน 16 ปีขึ้นไป ได้เข้าไปเรียนรู้ประสบการณ์การทำงานพร้อมทั้งแลกเปลี่ยนภาษาวัฒนธรรมกับเจ้าของประเทศ ทั้งใน Organic Farm, Garden, Orchard, Community, Restaurant, Accommodation หรือสถานที่ใดๆ ที่ใช้วิธีการปลูกพืชผักและเลี้ยงสัตว์ตามแบบธรรมชาติ ไร้สารพิษ โดยที่ wwoofer จะได้รับอาหารทุกมื้อและที่พักฟรี (ไม่มีค่าจ้างเป็นตัวเงิน)     โดยทั่วไปจะทำงาน 6 ชั่วโมงต่อวัน ในหนึ่งสัปดาห์มีวันหยุดให้ อาจจะได้หยุด สัปดาห์ละ 1 หรือ 2 วันก็ได้ แต่ละที่ก็ขึ้นอยู่กับการตกลงกับเจ้าของบ้านกับผู้ที่มาเยือน เราจะเรียกเจ้าของบ้านว่า Host (โฮส)  ส่วนผู้มาเยือนและช่วยทำงานเรียกว่า wwoofer (วูฟเฟอร์) นะคะ ที่มา : ที่มาหนังสือ ปฏิบัติการบุกญี่ปุ่น เขียนโดย คุณ ดนัย วิทยานที ปล. ที่เราไปวูฟญี่ปุ่นบางที่แม่ (ภรรยาเจ้าของบ้าน) จะรับหน้าที่ทำอาหารให้ทุกคนในบ้านรวมทั้งวูฟเฟอร์ด้วย แต่บางที่เราก็ต้องทำกันเอง พวกวัตถุดิบทางเจ้าของบ้านจะซื้อมาให้ หรือพาเราไปซื้อค่ะ เพราะฉะนั้น ใครที่ทำอาหารเป็นหลายๆอย่างก็อยู่ได้สบาย แต่ถ้าทำไม่เป็นเลยก็อาจจะค่อนข้างลำบากหน่อย แต่ก็อาจจะทำอาหารเก่งขึ้นหลังจากต้องมาทำอาหารกินเองก็ได้ ฮ่าๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:25:07

ความคิดเห็นที่ 2 แล้วเรารู้จัก wwoof japanได้ไง? เราเคยได้ยินจากรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัยชื่อน้องออย เล่าให้ฟังเมื่อ 2-3 ปีก่อนว่าได้อ่านหนังสือที่มีคนไปญี่ปุ่น 3 เดือนด้วยการวูฟ เค้าทำงานในฟาร์มออแกนิค แลกกับค่าอาหารและที่พัก คล้ายๆ โฮมสเตย์  ที่สำคัญประหยัดดี ถ้าว่างเมื่อไหร่ก็อยากชวนเราไปด้วยกัน ได้ยินครั้งแรก “วูฟ” คืออะไรเหรอ หมาป่ารึไง? แล้วมันเกี่ยวอะไรกับญี่ปุ่น  ฮ่าๆ คิดไปได้ ฟังแล้ว มีคำถามผุดขึ้นมากมายในหัว นี่ต้องลำบากไปทำไร่เหรอ? (ตอนนั้นไม่รู้ว่า สามารถเลือกไปที่ๆ ไม่ต้องทำไร่ก็ได้ แต่ที่จริงงานในไร่ก็ไม่ได้หนักมากมายอย่างที่คิดค่ะ)   มิหนำซ้ำความทรงจำครั้งที่เคยอ่านเรื่องเด็กไทยที่ได้ทุนส่งหนังสือพิมพ์ในญี่ปุ่น แล้วต้องทำงานหนัก ถูกกดดัน ต่างๆนานา รวมทั้งสภาพอากาศอันหนาวเหน็บของญี่ปุ่นในฤดูหนาว แล้วนี่ต้องทำไร่ไม่หนักกว่าอีกรึ? โหยย นึกแล้วสยอง อีกอย่างเราจะมีเวลาได้เที่ยวเหรอเนี่ย ? เลยไม่ค่อยได้สนใจโครงการนี้เท่าไหร่ หลังจากที่ลาออกจากงานประจำกลับบ้านต่างจังหวัดและรับงานฟรีแลนซ์ไปเล็กๆน้อยๆ   จนกระทั่งเมื่อเราเจอน้องออยอีกครั้ง จู่ๆ น้องก็ยื่นหนังสือที่เคยเล่าให้ฟัง เมื่อ 2-3 ปีก่อนให้ หนังสือที่ว่านี้ ชื่อ “ปฏิบัติการบุกญี่ปุ่น WWOOF JAPAN” ซึ่งเป็นหนังสือที่ คุณดนัย วิทยานทีได้เขียนและตีพิมพ์กับแพรวสำนักพิมพ์เมื่อ ปี 2550     เรื่องราวการวูฟในเล่มนี้ผู้เขียนได้เล่าอย่างละเอียด และน่าสนใจมากจนเราอ่านรวดเดียวจบภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง ที่สำคัญค่ะ งบประมาณที่ผู้เขียนได้ลงไว้ตอนที่วูฟอยู่ญี่ปุ่นตลอดเวลา 3 เดือน มันช่างล่อตาล่อใจให้เราอยากดำเนินรอยตามมากๆ นั่นก็คือเค้าใช้เงินไม่รวมค่าตั๋วเครื่องบินไปแค่  13,000 บาท!!!  โอ้วพระเจ้าจอร์จมันยอดมาก   เมื่ออ่านจบเรารีบเปิดอินเตอร์เน็ตเพื่อหาข้อมูลเกี่ยวกับการวูฟ ญี่ปุ่นในทันที ข้อมูลของคนไทยที่ไปวูฟในญี่ปุ่นค่อนข้างน้อยค่ะ ได้มาเท่าที่เห็น คุณ Minku บอกวิธีการเตรียมตัวและเตรียมใจก่อนไปวูฟ และเล่าประสบการณ์ตลอด 35 วันไว้ด้วย http://www.whenifallinlove.net/diary/diary.php?mi-n-ku:18:4:2009:396717 คุณ happydancing เล่าประสบการณ์วูฟไว้ที่ http:dancing.exteen.com/20090913/wwoof คุณ kirofsky “ผจญภัยในญี่ปุ่นแบบหมาป่าโดดเดี่ยว” ไปแอบอ่านได้ข้อมูลมาเยอะมาก เล่าเรื่องได้สนุกด้วยค่ะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=happiness-consumer&month=06-2010&date=09&group=4&gblog=91 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:29:39

ความคิดเห็นที่ 3 การเตรียมตัวและใจเพื่อไปวูฟ 1. เตรียมใจ อย่างที่คุณมิ้งบอกไว้ในไดอารี่เลย เพราะว่าไปที่นั่นถึงแม้จะรู้คร่าวๆ จากประวัติของโฮสว่าเค้าทำอะไรบ้าง แต่ไปเจอจริงๆ อาจจะผิดจากที่เราคาดการณ์ไว้ อย่างเช่น คน การทำงาน อาหาร ที่พัก  ห้องน้ำ ฯลฯ ซึ่งเราเจอมาแล้วทุกที่ค่ะ แต่ว่าเตรียมใจไว้แล้วไง ไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ต้องอยู่ให้ได้   ช่วงแรก 2-3 วันจะเป็นช่วงที่กำลังปรับตัวให้เข้ากับที่ใหม่ อาจจะเบื่อหรือเหงานิดหน่อย แต่อยู่ๆไป สนุกมากๆ จนไม่อยากไปที่อื่นต่อเลย  บางที่ก่อนจากกันมีร้องไห้น้ำตาไหลอีกต่างหาก ฮ่าๆ 2. เตรียมร่างกาย ต้องรักษาร่างกายให้แข็งแรงเอาไว้ เพราะส่วนใหญ่ต้องใช้แรงงาน ไม่ว่าจะร้านอาหาร เกสเฮาส์ (ทำความสะอาด) ฟาร์มออแกนิค ฯลฯ ถ้าเกิดไม่สบาย แทนที่จะไปช่วยงานเค้า เค้ากลับต้องมาดูแลเราอีก 3. เงิน  วางแผนดีๆ ว่าจะต้องใช้เงินเท่าไหร่ เพราะไปวูฟ จะไม่ได้ค่าจ้าง เราทำงานแลกที่พักกับอาหารเท่านั้น ถ้าหากแพลนไว้ว่าจะไปแต่ละที่ๆไกลๆ กันมาก ก็ต้องเผื่อค่าใช้จ่ายด้านการเดินทางไว้มากหน่อย อย่างเราตอนแรกอยากไปฮอกไกโด ติดต่อโฮสที่เมืองซับโปโรไว้เรียบร้อยแล้วด้วย แต่ก็ต้องยกเลิกไปเพราะงบการเดินทางบานปลายค่ะ เลยต้องเลื่อนลงมาหน่อย แล้วเอาไว้จะเล่ารายละเอียดทีหลังนะคะ 4. ควรศึกษามารยาท วัฒนธรรม อาหารการกิน สภาพอากาศฯลฯ ของประเทศนั้นๆ ก่อนเราจะไปวูฟไว้บ้าง เพราะเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งค่ะ ดูง่ายๆ ชาวต่างชาติที่มาเที่ยวบ้านเรา แค่พูดภาษาไทยได้ หรือยกมือไหว้  กับคนที่ไม่พยามยามศึกษาปรับตัวให้เข้ากับคนท้องถิ่นเลย เราจะประัทับใจคนไหนมากกว่ากัน 5. เสื้อผ้า หมวก รองเท้า ส่วนใหญ่ถ้าไปทำไร่ก็ต้องเตรียมชุดลุย ที่เปื้อนเมื่อไหร่ก็ไม่เสียดาย เอาไปด้วย และถ้าไปในช่วงที่อากาศหนาว ก็ควรเตรียมเสื้อกันหนาว โค้ทต่างๆ ไปให้พร้อม ส่วนรองเท้าบูทสำหรับลุยในท้องไร่ท้องนา แต่ละที่เค้าจะมีให้อยู่แล้ว มีเพื่อนวูฟสาวไต้หวันเอาบูททำไร่ส่วนตัวไปด้วย ก็ดีไปอย่าง เพราะจะไม่มีปัญหาเรื่องไซส์รองเท้าค่ะ อย่างเราไม่ได้เอาไปก็ยืมของโฮส ส่วนใหญ่จะหลวม เพราะเราไซส์ไม่มาตรฐานคนปกติเค้า ฮ่าๆ 6. ก่อนไปก็ควรศึกษาเงื่อนไข กฎ กติกา มารยาท และรายละเอียดต่างๆ ในเว็บ www.wwoofjapan.com ให้ดีๆ ค่ะ จะได้ไม่มีปัญหาเวลาไปวูฟจริง 7. ถ้าไม่ลำบากจนเกินไป เอาของฝากจากไทย เล็กๆน้อยๆ ติดไม้ติดมือไปด้วยก็ดีค่ะ   และถ้าใครทำอาหารไทยได้หลายๆอย่าง จะมีประโยชน์มาก ดีที่เราติดพวกครื่องต้มยำกุ้ง แกงเขียวหวานไปด้วย ไปวูฟแต่ละที่ก็จะได้โชว์ฝีมือทำอาหารไทยให้เจ้าของบ้านลองทาน อร่อยรึเปล่าไม่รู้ อิอิ   แต่หลังจากปาร์ตี้อาหารไทยมื้อนั้นผ่านไป ก็ได้ไปสอนคุณป้าร้านกิโมโนทำต้มยำกุ้งด้วย คิดได้ 2 แง่ คือ เค้าไม่เคยกินต้มยำกุ้งมาก่อน หรือ เราทำอร่อยจริงๆ เหอๆ     8. กระเป๋าเดินทาง อย่างญี่ปุ่นถนนหนทางค่อนข้างดี ใช้กระเป๋าลากก็สะดวก แต่ถ้าไปตามต่างจังหวัดนี่ สถานีรถไฟอย่างลิฟต์ หรือบันไดเลื่อนก็ไม่มี ลำบากอีก เพราะฉะนั้นเลือกเอากระเป้แบ็คแพ็คไปนี่แหละค่ะดีที่สุด 9. โทรศัพท์มือถือ เราไปอยู่ญี่ปุ่น 3 เดือนโดยไม่มีโทรศัพท์ค่ะ ค่อนข้างลำบาก เวลาติดต่อกับโฮส หรือจองตั๋วรถ ถ้าซื้อหรือเช่าไว้พกติดตัวได้ก็ดี เพราะตอนนี้โทรศัพท์สาธารณะใช้ไม่ค่อยได้ เหมือนบ้านเราอ่ะ พอมีมือถือตู้โทรศัพท์ก็ไม่จำเป็นแล้ว 10. ปลั๊กไฟญี่ปุ่น เป็นปลั๊กแบบสองขาแบนๆ เคยมาแล้ว หยิบปลั๊กผิด เอาแบบขากลมไป แต่ดีที่มีสำรองอีกอันในกระเป๋า เลยไม่ต้องซื้อใหม่ค่ะ 11. โน๊ตบุ๊ค อันนี้เพิ่มเติม ไม่เอาไปก็ได้ เพราะบ้านโฮสทุกที่มีคอมพิวเตอร์ให้ใช้ และเข้าอินเตอร์เน็ตได้ แต่ถ้าบางที่ รับวูฟเฟอร์คราวละหลายๆคน มีเป็นของตัวเองก็น่าจะดีค่ะ จะได้ไม่ต้องรอต่อคิว 12. มาเพิ่มให้อีกอย่างนึงค่ะ คนที่ขับรถเป็น ทำใบขับขี่สากลไว้บ้างก็ดีนะคะ เราไปวูฟกับโฮสที่ 3 เมือง มัตซึโมโตะ จ. นากาโน่ เจ้าของบ้านขับรถไม่ได้ (นั่งวิวแชร์) แต่มีรถ 2 คัน แล้วบ้านอยู่ห่างไกลซุปเปอร์มาร์เก็ตมากๆ ถ้าขับรถได้ และมีใบขับขี่สากลจะดีมากๆ เลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 21:00:42 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 15:07:42 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:38:08

ความคิดเห็นที่ 4 มาว่ากันถึงเรื่องวีซ่าญี่ปุ่นค่ะ คนไทยที่ไปวูฟ สามารถขอวีซ่าท่องเที่ยวได้นานที่สุดก็ 3 เดือน ค่ะ 1.วีซ่าญี่ปุ่น ก่อนเข้าเรื่องการไปญี่ปุ่น สิ่งที่ทุกคนขยาดกลัวรวมทั้งเราด้วย (ขนาดนั้น ฮ่าๆ) ก็คือการขอวีซ่าเนี่ยแหละ อย่างที่รู้ๆ ถ้าเกิดเป็นผู้หญิงขอวีซ่าไปญี่ปุ่นคนเดียว โอกาสผ่านนั้นยากมาก แล้วเราอ่ะ ถึงจะมีประวัติว่าเคยไปญี่ปุ่นมาแล้ว แต่ก็นะ ตอนนั้นทำงานประจำอยู่มีหนังสือรับรองการทำงาน แล้วก็ไปเที่ยวกับเพื่อนกันสองคน ไม่ได้ไปคนเดียวเหมือนคราวนี้ แถมตอนนี้ก็ไม่มีงานประจำทำแล้วด้วย เริ่มคิดหนัก วีซ่าฉันจะผ่านมั้ยน๊า  เรื่องเอกสารสำหรับคนที่ไม่มีงานประจำทำแบบเรา ก็ควรจะมี ในข้อ 4-6 เพิ่มขึ้นมา 1. พาสปอร์ต 2. ทะเบียนบ้าน ตัวจริง 3. สมุดบัญชีธนาคาร ตัวจริง (อันนี้โชคดีที่มีบัญชีเงินเก็บ แล้วอัพเดท มีเงินเข้าออกสม่ำเสมอเป็นประจำทุกเดือน) 4. สำหรับคนที่ไม่มีงานประจำทำแบบเรา ต้องเขียนอธิบายลักษณะงานที่ทำอยู่ตอนนี้ ว่าทำงานเกี่ยวกับอะไร มีรายได้เข้ามาเท่าไหร่ต่อเดือน บลาๆๆ เป็นภาษาอังกฤษนะจ๊ะ 5. หากมีใบเสร็จรับเงินหรือใบหักภาษีรายได้ ก็เอามายื่นด้วยก็ดี 6. เราเขียนอธิบายแพลนคร่าวๆ เกี่ยวกับการไปญี่ปุ่นว่าไปที่ไหนบ้าง และจะไปกี่วัน 7. ใบคำร้องยื่นขอวีซ่า โหลดในเว็บ พร้อมกับติดรูปถ่าย 2x2 นิ้ว 8. แบบสอบถาม โหลดเอาในเว็บไซต์ ในที่สุดวีซ่าก็ผ่านค่ะ โดยเจ้าหน้าที่สถานทูตไม่ได้โทรมาถามอะไร ได้มา 3 เดือนอย่างที่ตั้งใจ หมายเหตุ : วูฟ ไม่สามารถนำไปเป็นเหตุผลในการยื่นขอวีซ่านะจ๊ะ ขออนุญาตเล่าเรื่องของ คุณ kisofsky ที่เขียนไว้ในบล็อคนะคะ คุณ kisofsky เคยไปยื่นวีซ่าญี่ปุ่นครั้งแรก แล้วทางสถานทูตโทรมาถามว่า ไปทำอะไร พักที่ไหน แล้วบอกว่า ไปวูฟ ทำให้วีซ่าไม่ผ่าน ต้องรอไปอีก 6 เดือน ถึงจะยื่นใหม่ได้ แล้วแถมยื่นใหม่ไป เค้าก็อนุมัติวีซ่ามาแค่ 15 วัน สั้นมากกกก ปกติเรายื่นวีซ่าท่องเที่ยว จะอยู่ญี่ปุ่นได้นาน 3 เดือน ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจ (ของใครไม่รู้) แล้วแต่ดวงว่าเค้าจะอนุมัติมาให้กี่วัน จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:40:41

ความคิดเห็นที่ 5 ว้าว ......... ขอมาเก็บความรู้ด้วยคนครับ จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:42:13

ความคิดเห็นที่ 6 ก่อนจะวูฟก็ต้องสมัครสมาชิก WWOOF JAPAN ซะก่อน เข้าไปในเว็บนี้เลยค่ะ www.wwoofjapan.com   แนะนำสำหรับคนที่จะไปวูฟแน่ๆ ให้สมัครสมาชิกไปเลยค่ะ แล้วก็ศึกษาไปทีละหัวข้อๆ จะทำให้เข้าใจรายละเอียดและเงื่อนไขของโครงการนี้มากขึ้น ค่าสมัครสมาชิกในหนังสือที่คุณดนัยเขียนไว้เมื่อ 3 ปีก่อน คือ 4,000 เยน แต่ตอนนี้ขึ้นเป็น 5,000 เยนแล้วค่ะ แพงขึ้นตั้งสามร้อยกว่าบาทแน่ะ ฮือๆ   จะเป็นสมาชิกได้ 1 ปีค่ะ ตอนเราสมัคร เค้าเพิ่มให้อีก 3 เดือนแน่ะ พอเปิดเว็บเข้าไปจะมีให้เลือกได้ 2 ภาษา คือภาษาอังกฤษ กับภาษาญี่ปุ่น เมื่อเรากรอกข้อมูลและประวัติเรียบร้อย ก็จะหักเงินจากบัตรเครดิตผ่าน paypal โดยเรทที่คิดเป็นเงินไทยตอนที่สมัครแล้วบัตรเครดิตส่งบิลมาเรียกเก็บคือ 2,028.50 บาท เมื่อสมัครเสร็จ ก็จะได้รับอีเมล์ยืนยันการสมัครสมาชิกส่งมาให้ โดยเราจะมี user name กับ  password สำหรับล็อคอินเข้าเว็บไปดูลิสต์ข้อมูลโฮส แต่ละที่ๆ เราอยากไป ปล.หลังจากล็อคอิน เค้าจะมีเงื่อนไขให้เรายอมรับทุกครั้งค่ะ ถึงจะเข้าไปดูรายละเอียดต่างๆ ได้ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 15:13:04 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:44:00

ความคิดเห็นที่ 7 มีประโยชน์มากๆจ้ะฮารุ จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:47:44

ความคิดเห็นที่ 8 ว้าวววว คุณติวเตอร์ตู่ ได้ข้อมูลบัสพาสมาจากกระทู้คุณติวเตอร์ตู่ด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ ทำให้ทริปนี้ประหยัดได้เยอะเลยค่ะ ............................................................... 3. ขั้นตอนการหาโฮส หลังจากได้เป็นสมาชิก WWOOF JAPAN  แล้ว ก็ถึงขั้นตอนการหาโฮสค่ะ ดูจากลิสต์ที่ขึ้นว่า host list โดยจะมีแผนที่ญี่ปุ่นทั้งประเทศให้เราคลิกว่าอยากไปภูมิภาคไหน จังหวัดอะไร ส่วนด้านบนของหน้า ก็จะมีลิงค์หน้าอัพเดทให้เราดูด้วยนะคะ ว่าโฮสที่ไหนต้องการวูฟเฟอร์ช่วยงานอย่างด่วน ในส่วนของรายละเอียดต่างๆ เกี่ยวกับโฮสก็จะมีประวัติของโฮสนั้นให้ดูว่าทำเกี่ยวกับอะไร   โฮสในญี่ปุ่นที่เข้าโครงการตอนนี้น่าจะมีทั้งหมด 400 บ้านแล้วนะคะ มีทั้งโฮสที่รับแต่คนที่พูดภาษาญี่ปุ่น และโฮสที่ได้หลายภาษาทั้งอังกฤษ สเปน เยอรมัน ฯลฯ ก็มี แต่นั่นแหละเมื่อเทียบกันแล้วก็ยังน้อยอยู่  ใน 100 ที่ ก็จะมีประมาณ 30 ที่ๆ รับคนพูดญี่ปุ่นไม่ได้ แล้วใช้ภาษาอังกฤษสื่อสาร พอเลือกได้แล้วก็จิ้มส่งอีเมล์ไปค่ะ แนะนำตัวก่อน แล้วก็บอกความประสงค์ของเราว่าอยากไปที่อยู่ที่นั่นนั่นวันที่เท่าไหร่ถึงวันที่เท่าไหร่  อยู่กี่วัน แล้วทางนั้นก็จะตอบกลับมาว่าจะรับได้หรือไม่ได้ทางอีเมล์เราที่ส่งไปนั่นแหละค่ะ ถ้าทางนั้นตอบตกลง เราก็จะได้คลิกที่อยู่ในการติดต่อและวิธีเดินทางไปหาโฮสด้วยตัวเอง ซึ่งค่าใช้จ่ายส่วนนี้เราต้องเป็นคนออกเองนะคะ ข้อควรระวัง หากเราติดขัดอะไร ไปไม่ได้ก็ต้องติดต่อเค้าแต่เนิ่นๆ เพื่อทางนั้นจะได้ไม่เสียเวลาและความรู้สึกกับเราค่ะ ซึ่งบางโฮสนานๆ เข้ามาเช็คเมล์ที อาจนาน 2-3 วัน แนะนำให้ส่งข้อความก่อนไปล่วงหน้านานๆ เผื่อเวลาไว้ค่ะ อย่างต่ำ ก็น่าจะ 1-2 อาทิตย์ มีกฏข้อหนึ่งที่ทาง wwoof japan เค้าบอกว่าอย่าส่งเมล์แบบหว่านทีละหลายๆที่ เพราะถ้าเค้าตอบรับมาพร้อมๆกันแล้วมาปฏิเสธทีหลังมันไม่ดี ทำให้เค้าเสียเวลาและเหมือนให้เค้าเป็นตัวสำรองเผื่อเลือกอะไรทำนองนั้น แต่บางทีก็เลี่ยงไม่ได้ เราเจอมาแล้ว บางที่ส่งไปนานเป็นอาทิตย์ก็ไม่ตอบ จนใกล้จะถึงวันที่เราจะไปอยู่แล้ว แบบนี้ก็ต้องส่งคราวละหลายๆที่เผื่อไว้ เราจะใช้วิธี หมายเหตุไว้ด้านล่างข้อความว่า เราไม่ได้ส่งเมล์แบบเดียวกันนี้กับทางคุณที่เดียว แต่ส่งเมล์ฉบับเดียวกันนี้ไปอีก 2 ที่ด้วย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:49:23

ความคิดเห็นที่ 9 มาเก็บเป็นความรู้ครับ.............ดีมากๆเลยโครงการนี้.......... จากคุณ : ถนนสายนี้เปรี้ยว เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:57:39

ความคิดเห็นที่ 10 กรี๊ดดดด พี่อุ๊..ไม่เจอกันนาน สบายดีนะคะ .......................................................... 4. ตั๋วเครื่องบิน หาตั๋วเครื่องบินนานมากกว่าจะได้ไปญี่ปุ่นพยายามหาที่ราคาถูกที่สุด แหะๆ   ตอนแรกจะบินสายการบินยูไนเต็ดแอร์ฯ แต่วันที่จะไปเต็ม แล้วก็วันกลับจองไม่ได้ จึงควานหาไปจนเจอเวียดนามแอร์ไลน์ เป็นตั๋วอายุ 3 เดือนพอดี  ต้องแวะต่อเครื่องที่โฮจิมินห์ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว มีเวลาเยอะ อิอิ ราคาตั๋ว ณ ตอนนั้น 17,900 บาท เครื่องบินจากเวียดนามไปญี่ปุ่น ใหญ่กว่าที่คิดไว้ค่ะ ห้องน้ำก็ค่อนข้างสะอาด ส่วนขากลับ เครื่องโล่งงงงงมากกกก แถวที่เรานั่งไม่มีคน ก็เลยนอนได้สบาย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:58:06

ความคิดเห็นที่ 11 กระทู้ดีมีประโยชน์มากครับ  ขอบคุณครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 13:58:19

ความคิดเห็นที่ 12 อ๊ากกก อยากลองไปทำแบบนี้บ้างงงงงง  เสียอย่างเจ้านายคงยืนซองขาว T_T เราว่าถ้าไปอย่างงี้ ถึงมันจะเหนื่อย แต่ต้องเป็นประสบการ์ณที่ดีมากๆแน่ๆเลย เสียดายตอนสมัยเรายังเรียนไม่ได้ค้นคว้าอะไรเลย (แถมพวกโครงการ work&travelก็ยังไม่ค่อยมี-บอกวัยมาก) พอเริ่มทำงาน็น่ะ จะลาไปนานๆก็ไม่ได้ แค่พักร้อน 10 วันเจ้านายก็ค้อนจะตายอยู่แล้ว -_-" ขอบคุณสำหรับรีวิวและข้อมูลดีๆค่า แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 14:12:25 จากคุณ : ohhioh เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:03:12

ความคิดเห็นที่ 13 อยากไปมั่งจ้ะฮารุ.....พี่สบายดีจ้ะ  ฮารุล่ะจ๊ะ จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:05:49

ความคิดเห็นที่ 14 สู้ๆ...  ขอละเอียดๆ นะ ไปก๊งตรงไหนบ้าง เล่าให้หมด ฮ่าๆๆๆๆ จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:08:32

ความคิดเห็นที่ 15 กระทู้นี้น่าสนใจมากค่ะ  อ่านแล้วต่อมญี่ปุ่นทำงานทันที ถ้าไปญี่ปุ่น 3 เดือน ที่บ้านคงตัดหางปล่อยวัดแน่ๆ ขนาดไปพม่า 10 วัน แม่ยังบอกแกไม่สงสารชั้นรึไง - -" จากคุณ : redpink เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:15:13

ความคิดเห็นที่ 16 คุณถนนสายนี้เปรี้ยว...ตามมาเลยค่า จะขึ้นเครื่องแล้ววว คุณเล็กทาโร่....ขอบคุณค่า จะพยายามอธิบายให้ได้มากที่สุด อาจเป็นแรงบันดาลใจให้มีคนตามรอยบ้าง ฮ่าๆ คุณ ohhioh....ถ้าอยากไปจริงๆ ถ้าลางานได้ไม่นาน ระหว่างเที่ยว อาจจะแบ่งเวลาซัก 4-5 วัน ลองทำดูก็ได้นะคะ เพราะมีหลายโฮสที่รับ วูฟเฟอร์ที่มาวูฟระยะสั้นก็มีค่ะ พี่อุ๊....สบายดีค่า ตอนอยู่ญี่ปุ่นไม่ค่อยสบาย อยากกินแต่ส้มตำปูปลาร้า ฮ่าๆ มังคุด...อายอ่ะ โก๊ะ หรือแปลง่ายๆว่าโง่ หลายรอบ จนจำไม่ได้แล้ว คุณ redpink ....ฮ่าๆ ขนาดนั้นเลยเหรอคะ แม่เราก็ไม่ค่อยอยากให้ไปเท่าไหร่ค่ะ แต่ดึงดันอยากลอง จะไปให้ได้ ความจริง แม่รู้ค่ะว่ายัยลูกสาวมันไม่เป็นอะไรง่ายๆ เกรงคนรอบข้างจะเป็นอันตรายมากกว่า อิอิ ................................................. ........................................................... 5. เดินทางไกลข้ามจังหวัด ข้ามภาคอย่างประหยัดด้วย Japan Bus pass มังคุดเป็นคนแนะนำให้เรารู้จักกับบัสพาสจากลิงค์กระทู้ของติวเตอร์ตู่ค่ะ ตอนนี้หาไม่เจอว่าอยู่ไหน ฮือๆ การเดินทางสำหรับผู้มีเวลาเหลือเฟือ และเป็นวิธีเดินทางไกลๆที่ประหยัดมากๆ ก็คือ การนั่ง Night bus ตอนนั้น มีโปรโมชั่น เดินทาง 5 วัน 10,000 เยน ภายในเวลา 2 เดือน ของรถเจ้านี้ค่ะ Willer Express วิ่งไปถึงเกาะชิโกกุด้วย ปัจจุบันราคาปรับขึ้นเป็น 14,000 เยนแล้ว โดยเราต้องจองก่อนออกนอกประเทศ ถ้าอยู่ญี่ปุ่นจะจองไม่ได้   ด้วยความที่มันถูก เงื่อนไขก็ต้องเยอะเป็นธรรมดา ก่อนซื้อก็ศึกษาเงื่อนไขให้ดีนะคะ  ในกระทู้นี้ก็มีประโยชน์ จขกท.ถามถึงเงื่อนไขการจองตั๋วค่ะ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10198448/E10198448.html แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 06:33:22 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:19:02

ความคิดเห็นที่ 17 เมื่อกี้บอกแม่ว่า แบ่งมรดกก่อนเลยได้มั๊ย จะได้ไปญี่ปุ่นซัก 3 เดือน ถ้ายังไม่แบ่งไม่กล้าไปหรอกค่ะ เดี๋ยวอดตาย 55555 เดี๋ยวกลับมาอ่านกระทู้ต่อนะคะ  ตื่นเต้นอ่ะจะไปซื้อหนังสือมาอ่านบ้าง อิอิ จากคุณ : redpink เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:22:00

ความคิดเห็นที่ 18 ตามไปด้วยครับ น้องฮ่ารุ^^ กิฟหมด ติดไว้ก่อนนะ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:27:12

ความคิดเห็นที่ 19 เนื้อหาน่าสนใจมากครับ จากคุณ : realp** เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:28:08

ความคิดเห็นที่ 20 น่าสนใจมากค่ะ จะติดตามอ่านค่ะ จากคุณ : khunparisa เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:29:13

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดี สาวน้อย ผู้ใช้แรงงาน อิอิ ตามไปเที่ยวด้วยจ้า จากคุณ : ข้าวเสาไห้ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:30:36

ความคิดเห็นที่ 22 คุณ redpink ...โอ้ว ถึงขนาดจะเอาเงินมรดกไปญี่ปุ่นเชียว ลุงม่วง ...อย่าลืมดอกเบี้ยทบต้นด้วยนะ อิอิ คุณ realp**....ขอบคุณค่ะ ไม่รู้ว่าจะต้องรีวิวอีกนานกี่เดือนถึงจะเล่าจบ เจอเรื่องมากมาย แต่ก็สนุกมากๆ คุณ khunparisa ...ขอบคุณค่า ช้าหน่อยนะคะ กำลังเรียบเรียง ตอนนี้เริ่มงง พี่ต้น....เป็นการใช้แรงงานที่คุ้มค่ามากกกกก ............................................................. เรื่องงบประมาณที่เราใช้ในญี่ปุ่น ตามหนังสือที่คุณดนัย วิทยานที เขียนไว้ ว่าใช้เงินไปแค่ 13,000 บาท โอ้วว !! สุดยอดดมากๆ   พี่แกเน้นเดินทางด้วยการโบกรถและนอนตามสถานีรถไฟ เราเป็นผู้หญิงยิงเรือ อิอิ แถมไปคนเดียว ถ้าทำแบบนั้นคงอันตรายต่อผู้คนรอบข้างน่าดู  ก็เลยกะไว้ว่าจะใช้เดือนละ 10,000 บาท ทั้งค่าเดินทางและที่พัก ตอนรอนแรมไปหาโฮส เราตัดเงินส่วนนี้ออกมาจอง bus pass ไป 3,751.89 บาท ปัดเศษแล้วเราเลยเหลือเงินแลกเพียงแค่ 26,000 บาท เรทที่แลก ณ วันนั้นกับ Super rich ราชดำริ อยู่ที่ 36.40 บาท/100 เยน แลกเป็นเยนได้ 71,000 เยน  ทอนมา 156 บาท เดี๋ยวงงแน่ๆ เลยรวมเงินที่เราใช้ไปครั้งนี้ แจกแจงตัวเลขให้ดูกันตามตารางค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 00:28:56 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:50:17

ความคิดเห็นที่ 23 แป่ว รวมเงินหายไป เอาใหม่ๆ รายจ่ายทั้งหมด รวมตั๋วเครื่องบิน ค่าธรรมเนียมและบริการยื่นวีซ่าญี่ปุ่น เกสเฮาส์ ค่าเดินทางในญี่ปุ่น และค่ากินเที่ยวด้วย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:53:59

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามาแอบเก็บข้อมูล เพื่อจะได้ไปกับเค้าบ้าง อิอิอิอิ จากคุณ : น้องแสตมป์ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 14:58:41

ความคิดเห็นที่ 25 อยากไปบ้างน่าสนุก รอชมรูปสวยๆค่ะ จากคุณ : Tree Rose เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:02:46

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นกระทู้ที่น่าสนใจมากๆ ค่ะ เราเองคงได้แต่ฝันแล้วก็ติดตามกระทู้นี้ไปแทนค่ะ จากคุณ : ColaGirl เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:11:28

ความคิดเห็นที่ 27 น่าสนใจมากๆ เลยค่ะ ขอตามไปดูด้วยคนนะคะ >__< จากคุณ : Muimommam เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:14:03

ความคิดเห็นที่ 28 แจกให้ล้านกีบ เพราะเป็นโครงการในดวงใจของเราที่ดั๊นล้มเหลวก่อนไปถึงสนามบินด้วยซ้ำ (ที่มังจังบอกเรามาว่ามีคนรู้จักไปท่องโครงการนี้แล้ว ต้องเป็นฮารุมิแน่เลย^^) รอติดตามตอนต่อไปนะจ๊า~ จากคุณ : pititee เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:33:20

ความคิดเห็นที่ 29 ก่อนนี้ก็มีความคิดว่าอยากไปโครงการนี้ค่ะ  แต่ต้องแลกกับการลาออกจากงาน  TT ยังอยากไปอยู่ดี จากคุณ : COCOSWEET เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:42:27

ความคิดเห็นที่ 30 มาเก็บข้อมูลครับ จากคุณ : troll เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:43:31

ความคิดเห็นที่ 31 คุณ harumi จ๋า ชอบมากเลยกระทู้นี้ อยากไปวูฟ ด้วยจัง ถ้าไม่ติดดูแลคุณนายที่บ้าน ลาออกจากงาน บินไป วูฟด้วยคนกะเจ้า อยากทำมากเลยอ่ะ จะทำๆๆๆๆๆๆ มาเล่าชีวิตที่โน่นเร็วๆ นะค๊ะ อยากอ่านอย่างใจจดจ่อ ได้แต่ไปเที่ยวปีละ 10 วัน มันยังไม่พออ่ะค่ะ อยากอยู่ซัก 3 เดือนมั่งอ่ะ ทั้งโหวด ทั้งกิฟ เลยค่ะ ยกให้หมดเลย จากคุณ : หนึ่ง (hollaneung) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:43:58

ความคิดเห็นที่ 32 ว้าาาววว แสตมป์ เปลี่ยนเป็นสมาชิกถาวรแล้วเหรอเนี่ย คุณ Tree Rose...ตามมาเลยค่ะ กระทู้นี้พาไปเที่ยวแต่บ้านนอกของญี่ปุ่นนะคะ ฮ่าๆ คุณ ColaGirl ....ขอบคุณค่า ฝันแล้วทำให้เป็นจริงด้วยก็ดีนะคะ ^^ คุณ Muimommam...ตามมาเลยค่ะ ไม่รู้จะรีวิวจบเมื่อไหร่ ใช้เวลานานกว่าคนอื่นเค้าประจำ อิอิ คุณ pititee ...น่าเสียดายจัง ไม่น่าล้มกลางคันเลย ครั้งหน้าเอาใหม่ไปให้ได้เลยนะ รับรอง สนุกสนานมากมาย ................................................................ กายพร้อม ใจพร้อม ก็ลุยกันเลยค่า  \^^/ ก่อนไปถึงญี่ปุ่น เราติดต่อโฮสที่ฮอกไกโดเอาไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ เป็นความใฝ่ฝันอยากไปฮอกไกโดซักครั้ง แต่ก็เป็นอันต้องล้มเลิก T_T โฮสนี้อยู่ที่ซับโปโร ทำไร่ออแกนิค ปลูกผักตามฤดูกาล โดยช่วงที่เราจะไป เค้ากำลังเก็บเกี่ยวแครอทอยู่ โดยแพลนเอาไว้ว่าจะเริ่มวูฟ ตั้งแต่วันที่ 4 ตค.2010 แต่เอาเข้าจริง เราลองคำนวนค่าใช้จ่ายในการเดินทางแพงเอาการค่ะ เพราะบัสพาสไม่สามารถใช้ที่ฮอกไกโดได้ แล้วด้วยงบเท่านี้ คงจะอยู่ไม่ถึง 3 เดือนอย่างที่ตั้งใจเอาไว้แน่ๆ ก็เลยมาตัดใจทิ้งที่นี่แล้วหาที่ใหม่ โดยเมล์ไปบอกล่วงหน้าประมาณอาทิตย์หนึ่ง เค้าก็ตอบกลับมาอย่างค่อนข้างผิดหวังค่ะ ว่าทำไมไม่ไป อุตสาห์เตรียมที่พักไว้ให้แล้วด้วย แต่ก็บอกความจริงไปค่ะ ขอโทษขอโพยกันไป เพื่อนๆ อย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคะ อันนี้เป็นความผิดพลาดของเราเองที่ไม่ยอมคำนวนดีๆ เราเดินทางมาถึงญี่ปุ่นวันที่ 28 กันยายน 2010 เพราะอยากไปหาเพื่อนๆ ที่อยู่ละแวกโตเกียว ก่อนค่ะ มาพักที่ข้าวสารโตเกียวสไมล์ แถวๆ อาซะคุสะ 2 วัน แล้วก็หาโฮสใหม่ไปด้วย ส่งไปหลายๆที่ รวมทั้งโฮสที่ จ. อาโอโมริด้วย  เค้าทำสวนแอบเปิ้ล และโฮสเทลเล็กๆ สำหรับแบ็คแพ็คเกอร์ ที่เลือก เพราะอยากไปเก็บแอบเปิ้ลกิน ฮ่าๆ ก็ไม่มีเมล์ตอบกลับมาค่ะ วันต่อมาโฮสที่ อาโอโมริ ตอบปฏิเสธเรามา ด้วยเหตุผลที่ว่า ช่วงนั้นไม่มีงาน (เหมือนกรรมตามสนอง) ส่งไปอีกที่ คือ จ.ฟุคุชิม่า ซึ่งอยู่เหนือโตเกียวขึ้นไปนิดหน่อย  เค้าตอบกลับมาทันทีว่ามาเลย กำลังต้องการแรงงาน เพราะเป็นช่วงกำลังเก็บเกี่ยวผลผลิต (เกี่ยวข้าว) โฮสนี้อยู่ เมือง ซุคากาว่าค่ะ ถ้าเดินทางโดยรสบัส ก็ขึ้นเจอาร์บัส จากสถานีชินจูกุได้ ออกทุกๆ ชั่วโมง แต่ว่าเรามีบัสพาสอยู่นี่นา ก็ต้องใช้ให้คุ้มสิ  วิธีการจองออนไลน์ผ่านอินเตอร์เน็ต เวลารถออกแย่มาก อ้าว ก็มันชื่อว่า Night bus นี่ เหอๆ กำหนดออกเดินทางคืนวันที่ 4 ตุลาคม เวลา 23:30 น. จากชินจูกุ จุดจอดรถ ต้องเดินจากสถานีรถไฟชินจูกุประมาณ 15 นาที รถจะจอดอยู่ข้างอาคารอะไรซักอย่างมีแผนที่ให้ค่ะ ซึ่งตอนนี้จำไม่ได้แล้วค่ะ แหะๆ จุดสังเกตของรถ Night bus เจ้านี้ก็คือ จะใส่เสื้อคล้ายๆชุดกันเปื้อนเป็นสีแดง แล้วก็ปักธงชื่อยี่ห้อรถไว้ตรงจุดเช็คชื่อผู้โดยสาร เมื่อถึงเวลาขึ้นรถก็เช็คอินกันตรงริมถนนนั่นหละ เค้าจะบอกเลขที่นั่งบนรถก่อนขึ้น แล้วก็ให้ฝากสัมภาระใหญ่ๆไว้ใต้ท้องรถเหมือนรถทัวร์บ้านเรา แต่เทียบแล้วรถทัวร์บ้านเราดีกว่าเยอะ อย่างน้อยก็แจกน้ำแจกขนม นี่ไม่มีไรแจกให้กินมั่งเลยอ่ะ ระหว่างรถออก ก็ประกาศว่ารถจะแวะจอดให้เข้าห้องน้ำ 3 ครั้ง ตามจุดแวะพักต่างๆบนทางด่วน กำหนดถึงปลายทางเซนไดเวลา 7 โมงเช้า ส่วนเราลงก่อนที่สถานีรถไฟ ฟุคุชิม่า ก็จะถึงราวๆ ตี 5   แล้วฉันจะทำอะไรเนี่ย ระหว่างรอให้มันเช้า คงได้นอนสถานีรถไฟกันมั่งแหละ ดีนะเอาถุงนอนมาด้วย ฮ่าๆ คิดไปนู่น จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:47:23

ความคิดเห็นที่ 33 ไฮ.....ฮานามิ......หายไปไหนมา...... ตามไปเที่ยวด้วยคนน๊า.................. จากคุณ : ผู้ช่วยตัวโกง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 15:52:24

ความคิดเห็นที่ 34 เพิ่งทำวันนี้และฮาคุง ส่งข้อมูลไปตอนเที่ยงตอนบ่ายอัพให้ปุ๊ปเลยรวดเร็วดีมากๆๆๆ แต่ว่าตอนนี้ยัง งงงง อยู่มีไรเพิ่มขึ้นเยอะเลย 555555555555555555555 จากคุณ : น้องแสตมป์ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:06:40

ความคิดเห็นที่ 35 คุณ COCOSWEET ถ้าสามารถลางานได้นานสุดประมาณ 2-3 อาทิตย์ ก็แว๊บไปได้นะคะ แต่อาจจะไม่เต็มที่เหมือน 3 เดือน คุณ troll ...ขอบคุณค่ะ ไม่รู้ว่าจะมีประโยชน์แค่ไหนนะคะ ลองเอาไปเป็นแนวทางค่ะ คุณหนึ่ง โอ้วว ไม่นึกว่าจะมีคนสนใจมากมายขนาดนี้ ดีใจจัง อยากให้คุณหนึ่งลองไปดูนะคะ ดีมากกๆ พี่ ผชตก. ...อิอิ หายไปใช้แรงงานมาหลายเดือน เลยไม่ค่อยได้เข้ามาอัพเดทสถานการณ์ในห้องบลูเท่าไหร่ คิดถึงๆๆ แสตมป์ ...โหห สดๆร้อนๆ ว่าแต่เตนท์ที่ยืมแตมป์มายังไม่ได้คืนซักที ฮ่าๆ ดองไว้นานมาก .............................................................. เราเป็นคนที่นั่งรถทัวร์จะไม่ค่อยหลับ คือหลับๆตื่นๆ มาตลอดทาง จนตี 5 ก็ถึงสถานีรถไฟ ฟุคุชิม่า ลงรถมายังมืดอยู่เลย หนาวกว่าโตเกียวอีก เนื่องจากเรานัดกับโฮสว่าจะไปเจอกันที่ ท่ารถโดยสารเมือง ซุคากาว่า แต่ตอนนี้อยู่สถานีฟุคุชิม่า ดูจากแผนที่ เลยขึ้นมาไกลเหมือนกันอ่ะ คือจุดจอดรถที่นี่ใกล้สุดแล้ว -*- ขอลงก่อนแบบรถทัวร์บ้านเราไม่ได้ด้วย ต้องลงตามจุดที่กำหนดมาเท่านั้น ถามพนักงานที่มากับรถเค้าก็ให้แผนที่มาแล้วก็ลากยาวลงไปว่าเมืองที่คุณจะไปมันอยู่นี่ หาทางไปเอาเองแล้วกันนะ เราก็ขอบคุณที่ให้แผนที่เมืองมา หลังจากที่รถออกไปแล้ว เราก็แบกกระเป๋าและถุงของฝากมา นั่งรอจนสว่าง แล้วก็โทรหาโฮสว่าเราจะไปที่สถานีรถโดยสารที่นั่นได้ยังไง จากสถานีรถไฟฟุคุชิม่า โฮสก็บอกว่ามีรถเมล์นะ ขึ้นรถไฟมาลงก็ได้ แต่เราอยากขึ้นรถเมล์เพราะจะได้นั่งยาวไปจนสุดสาย ที่สำคัญ ประหยัดกว่ารถไฟค่ะ แฮ่ๆ โฮสแ้จ้งเรามาว่า มีรถเมล์เที่ยวแรกออก 7 โมงเช้า แล้วจะถึงซุคากาว่าประมาณ 8 โมงครึ่ง มอ งหารถเมล์ที่จะขึ้นก็ไม่เห็นมีสายนั้นนี่นา ลองถามคนแถวนั้นดู เค้าบอกว่าสายนี้ไม่มีแล้ว อ้าววว ทำไงล่ะ มารู้ทีหลัง โฮสเอาตารางรถที่ไม่อัพเดทมาดูค่ะ สุดท้ายก็ต้องขึ้นรถไฟ ต่อรถไฟ 2 รอบ กว่าจะถึงที่สถานีซุคากาว่าก็ปาเข้าไป 9 โมง แว๊กๆๆๆ รีบหาโทรศัพท์โทรบอกโฮสค่ะ ว่าไม่มีรถเมล์อ่ะ ต้องนั่งรถไฟมา โทรศัพท์หน้าสถานีก็ใช้ไม่ได้ซักกะเครื่องเอาไงล่ะ ต้องไปรอที่สถานีรถโดยสารที่เคยนัดกันก่อนก็แล้วกัน ถาม จนท. สถานีรถไฟตรงนั้นเค้าก็บอกว่า เดินจากถนนหน้าสถานีแล้วเลี้ยวไปทางขวาแล้วข้ามสะพานเดินอีกหน่อยก็จะเจอแล้ว รีบแจ้นเดินออกมาค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:11:10

ความคิดเห็นที่ 36 อันนี้ออกแนวนิยายนิดนึงค่ะ  แต่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเรามาแล้ว  สาวปลาแห้งปะทะหนุ่มปลาดิบ (เรื่องที่สาวๆแบ็คแพ็คเกอร์ ไปไหนคนเดียวแม้จะมีหน้าตาดั่งอาวุธก็ต้องระวังตัวไว้จ้ะ)   ณ สถานีรถไฟซุคากาว่า สาวไทยตัวเล็กๆแห้งๆ แบกเป้ใบเขื่องบนหลังและสะพายกระเป๋าเล็กๆไว้ข้างๆอีกใบ ที่มือข้างขวาถือถุงที่บรรจุของฝากอัดแน่นมาเต็มกระเป๋าคิตตี้ Eco bag  (กระเป๋าลดโลกร้อนบ้านเค้าก็ฮิตกันค่ะ) กระหืดกระหอบหาตู้โทรศัพท์สาธารณะ เข้าๆออกๆ ตู้นั้นตู้นี้เป็นพัลวัล แมร่ง!! ใช้ไม่ได้ซักกะตู้เดียว เห็นดังนั้นเธอจึงวิ่งและถือของพะรุงพะรังไปหา เจ้าหน้าที่ประจำสถานีรถไฟที่เพิ่งออกมาด้วยภาษาญี่ปุ่นสำเนียงแปร่งๆ (ภาษาญี่ปุ่นสำเนียงไทย อิอิ)   สาวปลาแห้ง: ชี้ที่แผนที่และชื่อสถานที่ๆ จะไป “จะไปที่นี่น่ะค่ะ จากตรงนี้ไกลมั้ยคะ”   จนท.  : “อ่อ ที่นี่เหรอไม่ไกลหรอก เดินออกถนนแล้วเลี้ยวขวา ข้ามสะพาน แล้วข้ามถนนไปอีกฝั่งก็ถึงแล้ว”   สาวปลาแห้ง : “ขอบคุณค่ะ”  พร้อมกับโค้งให้ โดยไม่ได้ทันเอะใจกับหนุ่มญี่ปุ่นคนหนึ่งหน้าตาดี แต่งตัวโอเค มองฉันอยู่ตลอดเวลา ฉันก็นึกในใจ ว่าเมืองเล็กๆที่ไม่ใช่เมืองท่องเที่ยวแบบที่นี่เห็นแบ็คแพ็คเกอร์มาก็คงจะแปลกๆ ไม่เคยเห็นละมั้ง คนเลยมองกัน เอ๊ะ หรือว่าฉันสวย อิอิ คิดได้นะเมิง ไม่ดูหน้าตาตัวเองซะบ้างเลย  เดินออกมาถึงถนน เดินไปซักพักเพื่อความแน่ใจว่าฉันเดินไม่ผิดทาง ลองถามคนที่เดินผ่านมาอีกดีกว่า ว่าแล้วก็ยื่นแผนที่และชี้ตัวหนังสือที่เขียนชื่อสถานีรถโดยสารให้ลุงซารารี่แมนคนหนึ่งดู เค้าก็บอกว่า “อ่อ หนูมาถูกแล้วแหละ ข้ามสะพานตรงนี้ไปแล้วข้ามถนนก็เจอ”   สาวปลาแห้ง : “ขอบคุณมากๆค่ะ”  พร้อมกับโค้งให้สองครั้ง เดินต่อไปได้ไม่ถึงห้าก้าว หนุ่มที่จ้องฉันที่สถานีรถไฟก็ขับรถมาจอดข้างๆ ทางแล้วลงจากรถ เดินมาหาเรา พร้อมกับ ถามออกมาว่า   หนุ่มปลาดิบ : “จะไปไหนเหรอครับ”  เอ๊ะหนุ่มที่มองเราตรงทางออกสถานีรถไฟนี่นา คงจะสนใจคนสวยอย่างฉันเข้าแล้วสิ เอิ๊กๆ   สาวปลาแห้ง : “อ่อ จะไปหาเพื่อนน่ะค่ะ นัดไว้ที่สถานีรถโดยสาร”   หนุ่มปลาดิบ :“เหรอครับ แล้วบ้านเพื่อนอยู่ไหนเหรอ”    ฉันคิดในใจ ' เอ้อ แกจะรู้ไปทำไมวะ' แต่ก็ตอบกลับไปว่า   สาวปลาแห้ง : “ ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่นัดกันไว้ที่นี่ เพื่อนรออยู่”   หนุ่มปลาดิบ : "เอางี้มั้ยให้ผมไปส่ง” ฉันดีใจและคิดว่า 'คนเมืองนี้ใจดีจัง'  ฉันถามออกไปว่า   สาวปลาแห้ง: “เอ่อ งั้นไปส่งที่นี่ใช่มั้ยคะ”   ให้ดูชื่อสถานีแล้วโชว์แผนที่ เค้าก็พยักหน้า โอ๊ะ โอ ดีจัง จะได้ไม่ต้องแบกของเดินไปเอง กำลังจะตามขึ้นรถ พระเจ้าช่วยกล้วยทอดมันดันมี มีประโยคหนึ่งที่มันพูดขึ้นมา   หนุ่มปลาดิบ : “ ก่อนไปส่ง ทำอะไรตอบแทนผมซักอย่างได้มั้ย” ฉันคิด 'เย้ย อะไรวะเนี่ย ชักไม่ดีละ ไม่ไปละ' ฉันรีบบอกมัน   สาวปลาแห้ง : “เอ่อ งั้นฉันเดินไปเองดีกว่าค่ะ ไม่ต้องไปส่งละ ไม่เป็นไร”  รีบเดินออกมาให้ห่างที่สุด หนุ่มญี่ปุ่นคนนั้นเดินตามแล้วก็บอก หนุ่มปลาดิบ : " เอาน่าไปด้วยกันก่อน แล้วจะเลี้ยงข้าวตอบแทน”   แล้วก็เอื้อมมือมาดึงแขนฉันไว้  ฉันรีบสะบัดมือออก แล้วก็จ้ำกลับสถานีรถไฟที่เพิ่งเดินออกมาได้นิดเดียว ไม่ไปแล้วสถานีรถบัส มันทำท่าจะเดินตามมาอีก แต่ฉันกึ่งเดินกึ่งวิ่งเร็วกว่ามัน  เลยผ่านมาได้อย่างโล่งอก  แต่ตอนอยู่ในสถานการณ์นั้นเราใจเสียแล้วอ่ะ กลัวมากๆ กลัวมันตามมา เมื่อวิ่งมาถึงสถานีรถไฟที่พยายามหาตู้โทรศัพท์อยู่เมื่อกี้นี้แต่ไม่เจอ  เดินไปเดินมา ก็เห็นป้าคนนึงยืนใช้โทรศัพท์สาธารณะที่ไม่ได้อยู่ในตู้แต่ติดอยู่ตรงทางออกสถานีรถไฟ  นึกในใจ ทำไมเมื่อกี้มองไม่เห็นเนี่ย  เราก็เลยได้โทรหาโฮสและบอกโฮสให้มารับที่สถานีรถไฟแทน โดยโฮสที่รับสายบอกว่า เค้ามารอเราที่สถานีรถบัสตอน 8 โมงครึ่ง จึงถึง 9 โมง ไม่เห็นก็เลยกลับบ้าน แต่ตอนนี้อยู่สถานีรถไฟใช่มั้ย รออยู่ที่นั่นนะ เดี๋ยวไปรับ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:23:54

ความคิดเห็นที่ 37 เจ๋งมากฮาจัง ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ามีโครงการนี้ เอาหนุ่มญี่ปุ่นมาฝากป่าวจ๊ะ จากคุณ : คนของเมื่อวาน เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:30:17

ความคิดเห็นที่ 38 แวะมาชมครับ โครงการนี้สนุกดีจัง ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ จากคุณ : กัปตันลูกชุบ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:53:09

ความคิดเห็นที่ 39 ข้อมูลเป็นประโยชน์มากๆเลยจ้าา ขอกดโหวตให้ 1 ที ^^ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 17:08:16 จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:55:06

ความคิดเห็นที่ 40 ฮารุจัง ไม่คิดว่าจะมีหนุ่มญี่ปุ่นกล้าทำแบบนี้กับสาวไทย กลางปีนี้ว่าจะไปสอยมาจากฮอกไกโดสักคน คิดใหม่ดีกว่าเรา... เล็งๆ ไว้ก่อนอย่าเพิ่งฉุด เสี่ยงเกิน... ดีนะเนี่ย ยัยเพื่อนตัวแสบร้องตาม เลยไม่ต้องไปลุยคนเดียว ตอนแรกก็อยากไปคนเดียวใจจะขาด เผื่อเกิด 555 ถ้าหนึ่งไปคนเดียว ก็ไม่อยากจะคิดว่า... เราจะแอบฉุดหนุ่มญี่ปุ่นขึ้นรถไฟไปด้วยหรือเปล่า... รอต่อค่ะ เล่ามาเลยนะค๊ะ เยอะแค่ไหนก็จะอ่าน... น่าสนุกมาก ๆเลยอ่ะ อยากไป  แต่ทำไม่ได้ มันทรมานจัง... จากคุณ : หนึ่ง (hollaneung) เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 16:57:48

ความคิดเห็นที่ 41 แสดงว่าคุณ harumi มีหน้าตาเป็นอาวุธจริงๆ ด้วย ^^ จากคุณ : redpink เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 17:00:22

ความคิดเห็นที่ 42  มี่จัง ไม่ได้คุยกันนานมากกก สบายดีมั้ยจ๊ะ เรื่องหนุ่มญี่ปุ่นพามาไม่ได้ เพราะกระเป๋าใส่ไม่พอ ฮ่าๆ  คุณกัปตันลูกชุบ ...ใครอยากไปญี่ปุ่นแบบสัมผัสวิถีชีวิตคนที่นั่น เราว่าโครงการนี้ดีมากๆเลย หมอนาน่า....ขอบคุณค่า วันหลังหมอไปวูฟเลย แนะนำๆๆ คุณหนึ่ง......แนะนำให้ไปคนเดียวค่ะ ได้เจอหนุ่มๆ เยอะแยะมากมายแน่นอน  ฮ่าๆ แต่ไม่รู้จะเจอแบบไหน กลัวจะเป็นอย่างเรา วูฟที่แรกก็โดนซะละ คุณ redpink ...ฮ่าๆ จริงๆ ค่ะ  แบ็คแพ็คไปที่ไหนๆ ก็รอดพ้นมาได้ทุกครั้ง .................................................................................................................................................. ในที่สุดเราก็รอดพ้นเงื้อมมือหนุ่มแดนปลาดิบคนนั้นมาได้อย่างหวุดหวิด   นั่งรออยู่หน้าสถานีรถไฟประมาณ 20 นาที โฮสก็มาถึง   เรารีบแนะนำตัวตามธรรมเนียม และไม่ลืมขอโทษที่มาช้า พร้อมกับอธิบายว่า ไม่ได้นั่งรถเมล์ไปที่สถานีรถบัสตั้งแต่แรก เพราะตอนนี้ไม่มีรถเมล์มาถึงที่เมืองนี้แล้ว แต่ไม่กล้าเล่าว่าเจอหนุ่มโรคจิตด้วย เพราะกลัวว่าเค้าจะไม่ให้เราไปเที่ยวคนเดียว เวลาได้หยุดงาน ชื่อของโฮสแรกที่เราไปวูฟ คือ โยโกกาว่าซัง วัย 59 ปี ครอบครัวนี้ มีสมาชิกทั้งหมด 4  คน คือ คุณปู่ พ่อของโยโกกาว่าซังนั่นเอง ภรรยาโยโกกาว่าซัง แล้วก็มิโดริกาว่าคุง เป็นหนุ่มญี่ปุ่นที่ครอบครัวนี้จ้างมาช่วยงาน อยู่กินที่นี่เหมือนเป็นสมาชิกอีกคนหนึ่งของครอบครัวนี้ก็ว่าได้  ความจริงโยโกกาว่าซังมีลูกสาว 2 คน เมื่อเรียนจบก็ออกไปทำงานและพักอยู่ใกล้ๆที่ทำงานในตัวเมือง  ส่วนคุณย่าภรรยาคุณปู่ กำลังพักรักษาตัวอยู่ศูนย์ดูแลผู้ป่วยในตัวเมือง เพราะเมื่อปลายปีที่แล้วแกล้มจึงทำให้เป็นอัมพฤกษ์ซีกขวาขยับไม่ได้ ก่อนจะมาวูฟที่นี่ เราดูประวัติของโฮสที่นี่คร่าวๆแล้ว และเห็นรูปที่โพสไว้ ด้านหลังของทั้งสองคนเป็นเตาผิงแบบสมัยก่อนที่ใช้ฟืน  ทำให้เราจินตนาการบรรเจิดตามหนังสือที่เคยอ่านมาว่า  ชาวต่างชาติที่เป็นนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่ไปญี่ปุ่นก็จะเห็นแต่ความทันสมัย ศิวิไลซ์ อะไรก็สะดวกสบาย   แต่ในชนบทของญี่ปุ่น บางบ้านโดยเฉพาะคนที่ทำออแกนิค จะค่อนข้างหัวอนุรักษ์  ส้วมก็เป็นแบบสมัยก่อน คือนั่งยองๆ ด้านล่างโล่งๆ หรือที่ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า คุมิโทริ (くみとり)  หากใครเคยอ่านวรรณกรรมเรื่อง “โต๊ะโตะจัง เด็กหญิงข้างหน้าต่าง” มาก็คงจะนึกออก  ตอนที่หนูน้อยโต๊ะโตะทำกระเป๋าตังค์หล่นลงส้วมตอนทำธุระ แล้วก็ต้องเปิดถังส้วมตักพวกอึออกมาจนหมดเพื่อจะได้เจอกระเป๋าที่ทำหล่นลงไป ส้วมสมัยก่อนของญี่ปุ่นจะเป็นแบบนั้น แล้วบางบ้านยิ่งอยู่ต่างจังหวัด สร้างมานานแล้ว ส้วมกะจะเป็นแบบเดิมอยู่ค่ะ คุมิโทริ ที่ว่า เป็นอย่างในรูปด้านล้างนี้เลย ไม่มีน้ำตักราดด้วยนะ เครดิตรูป search มาจาก กูเกิ้ล แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 20:49:30 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 17:29:13 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 17:24:37 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 17:18:58

ความคิดเห็นที่ 43 ตามมาดูค่า ^^ ถ้าสงสัยอะไรจะถามไปอีกนะคะ ขอบคุณคุณฮารุมิสำหรับคำตอบรอบที่แล้วมากๆเลยค่ะ จากคุณ : ZoSha เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 17:31:12

ความคิดเห็นที่ 44 มิหนำซ้ำระหว่างทางที่เรานั่งรถไฟมาที่เมืองซุคากาว่านี้ ตลอดสองฝั่งที่รถไฟวิ่งผ่านจะเป็นทุ่งนาสีทองเหลืองอร่ามรอการเก็บเกี่ยว สวยงามๆ     บางทุ่งนาก็ใช้รถเกี่ยวข้าวซึ่งจะเหลือเศษฟางข้าวไว้แบบรถเกี่ยวบ้านเรา   แต่ๆๆๆๆ บางทุ่งก็จะเค้ามัดต้นข้าวที่เกี่ยวไว้เป็นฟ่อนๆ มัดใหญ่ๆ ตากอยู่กลางทุ่งนาเต็มไปหมด จินตนาการเตลิดเปิดเปิงไปว่า ‘เอาแล้วไง คราวนี้ได้ใช้เคียวเกี่ยวข้าวแหงๆ อย่าหวังว่าเค้าจะมีรถเกี่ยวข้าวเลแล้วแกจะสบายเลย’ อะไรประมาณนี้   คือเตรียมใจไว้ล่วงหน้าแล้วแหละว่าถึงจะลำบากยังไง ก็เอาน่าประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต จะมีซักกี่คนได้มีโอกาสมาเกี่ยวข้าวในญี่ปุ่นแบบเรา  ฮ่าๆๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 17:36:55

ความคิดเห็นที่ 45 คุณ Zosha ยินดีค่า สงสัยอะไร ในวงเล็บ (ถ้ารู้)จะตอบให้นะคะ ^^ .................................................................. เรานั่งคุยกับโยโกกาว่าซังมาเรื่อยๆ และได้รู้ว่าเค้าก็เคยมาเที่ยวเมืองไทยด้วยเหมือนกัน รู้สึกจะไปหาเืพื่อนที่ภูเก็ตค่ะ เค้าเล่าให้เราฟังว่า ช่วงที่ญี่ปุ่นประสบปัญหาผลิตข้าวเองไม่ได้ เคยนำเข้าข้าวจากไทยมาให้คนญี่ปุ่นกินด้วย และฝังใจคนญี่ปุ่นไปตลอดว่า ข้าวไทยมันร่วนๆ หุงกันไม่เป็นก็แฉะเป็นข้าวต้มบ้าง อะไรบ้าง ฮ่าๆ พร้อมกับแจ้งว่าเราเป็นวูฟคนที่ 14  แล้วก็เป็นคนไทยคนแรกที่มาวูฟที่นี่ อิอิ ได้เป็นผู้บุกเบิกด้วย วูฟเฟอร์ก่อนหน้าเรา ส่วนใหญ่จะเป็นญี่ปุ่น หรือไม่ก็ทางยุโรป ออสเตรเลีย ที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้ อ่อ ที่นี่เค้ารับแต่วูฟเฟอร์ที่พูดญี่ปุ่นได้จ้า   โยโกกาว่าซังถามว่าหลังจากมาวูฟที่นี่จะไปไหนต่อ พอดีเราติดต่อโฮสที่คิวชู จ. ซางะไว้เรียบร้อยว่าจะไปวูฟอยู่ที่นั่น ตั้งแต่วันที่ 20 ตค. เค้าเลยบอกว่างั้นก็อยู่ต่อจนถึงวันที่จะไปคิวชูก็ได้ เพราะช่วงนั้นไม่มีวูฟคนอื่นมาอยู่ต่อ ตกลงเราเลยได้อยู่ที่นี่เป็นเวลา 2 อาทิตย์ค่ะ เราคิดว่า 2 อาทิตย์เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดแล้ว ถ้าอยู่แค่ 1 อาทิตย์ ยังไม่ทันได้เรียนรู้อะไรก็ต้องไปแล้ว ขนาดเราอยู่ 2 อาทิตย์ยังรู้สึกว่าเร็วไปเลย มาเล่าถึงภาษาญี่ปุ่นกัน คือส่วนหนึ่งเรามาวูฟเพราะต้องการจะฝึกภาษาด้วย แล้วที่นี่อยู่ค่อนไปทางเหนือของญี่ปุ่น เค้าก็จะมีภาษาถิ่น ที่เรียกว่า “โทโฮขุเบน” โทโฮขุ แปลว่า ตะวันออกเฉียงเหนือ เบน สำเนียง เรียกตามบ้านเรา ก็คือ เค้าเว้าภาษาอีสานกันค่ะ เราเคยเรียนแต่ ภาษากลางที่เรียกกันว่า “เคียวซือโกะ” คือ ภาษาโตเกียว มาที่นี่เราฟังเค้าพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ พอจับได้เฉพาะบางคำเท่านั้น แอบฟังเค้านินทาไม่รู้เรื่องเลย ฮือๆ แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 17:49:45 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 17:48:27

ความคิดเห็นที่ 46 แอบไปดูกระทู้ buspass อยากรู้ว่าถ้าวางแผนเที่ยวแล้วนั่ง nightbus ตลอด แล้วจะอาบน้ำที่ไหนคะ สงสัยๆ จากคุณ : redpink เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 17:49:16

ความคิดเห็นที่ 47 คุณ redpink สงสัยคงแวะอาบออนเซ็น หรือ เซนโตะ ตามจุดแวะรึเปล่าคะ ไม่แน่ใจ หรือว่าซักแห้ง เพราะอากาศหนาว เหงื่อไม่ออก ไม่อาบหลายวันก็ได้ ฮ่าๆ .............................................................................. คุยกันไปเรื่อยๆ จนโยโกกาว่าซังเลี้ยวรถเข้าบ้าน โอ้โห ผิดคาดค่ะ มีบ้าน 2 หลัง  ถัดไปเป็นโรงสีเล็กๆ มีเครื่องสีข้าว มีรถเกี่ยว สารพัดเครื่องจักรที่ช่วยทุ่นแรง ฯลฯ เมื่อมาถึงเราก็ต้องส่งใบประวัติส่วนตัวของเราที่ปริ้นมาจากหน้าเว็บไซต์วูฟเจแปน ให้กับโฮสก่อน เพื่อเป็นการยืนยันว่า นี่ตัวจริง เสียงจริง ไม่ใช่ใครที่ไหนมาแทน ทางนั้นให้เราเรียก โยโกกาว่าซังว่า “โอะโต้ซัง” คือ “พ่อ” และ ภรรยาเค้า ก็เรียกว่า “โอะก้าซัง” แปลว่า “แม่” แล้วก็คุณปู่ เรียกว่า “โอะจี้ซัง”   แนะนำตัวเป็นที่เรียบร้อย ทางโอะก้าซังก็พาเราไปดูห้องต่างๆภายในบ้าน บ้านที่เค้าใช้ต้อนรับแขก   ทานข้าว และให้เราไปใช้ห้องน้ำ  เป็นบ้านที่พ่อกับแม่เอาไว้นอนด้วย หลังนี้ค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:01:57

ความคิดเห็นที่ 48 เพิ่งจะรู้ว่ามีแบบนี้ด้วย เจ๋งดีอ่ะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลและเรื่องราวสนุกๆคับ ตอนนี้กด refresh อยู่เรื่อยๆ จากคุณ : jooHeeJin เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:03:46

ความคิดเห็นที่ 49 คุณ joHeeJin ตอนแรกก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ว่ามีแบบนี้ จนได้อ่านหนังสือ วูฟญี่ปุ่นของคุณ ดนัย วิทยานที เนี่ยแหละ ถึงได้ค้นคว้าข้อมูล และดำเนินรอยตาม ขอโทษนะคะ เราเป็นคนที่รีวิวเต่ามากกกก ..................................................................... ส่วนหลังแรก อยู่ติดกับถนนหน้าบ้าน เป็นบ้าน 2 ชั้น ของปู่กับคุณย่า ตอนนี้เหลือปู่อยู่คนเดียว จึงมีห้องเหลืออยู่หลายห้อง โดยแบ่งห้องชั้นล่างอีกห้องเป็นของมิโดริกาว่าคุงอยู่ พูดถึงหนุ่มมิโดริกาว่าคุง อายุ 32 ปี เป็นผู้ชายที่เงียบมาก พูดน้อยแทบจะนับคำได้มั้ง จนเราไม่กล้าคุยด้วยตอนแรก แต่ถ้าเราไม่เป็นฝ่ายชวนคุยก่อน เค้าก็จะนั่งเงียบอยู่แบบนั้น แต่ว่าตั้งใจทำงานดี วกกลับมาที่ส่วนห้องชั้นบนจัดให้เป็นที่นอนของวูฟเฟอร์โดยเฉพาะซึ่งจะกลายเป็นห้องส่วนตัวของเราตลอดระยะเวลา 2 อาทิตย์ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:23:22

ความคิดเห็นที่ 50 น่าสนใจมากๆเลยค่ะ ขอตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ จากคุณ : phytoplankton เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:31:54

ความคิดเห็นที่ 51 มาดูห้องนอนสำหรับวูฟเฟอร์กันค่ะ ที่นี่จะรับวูฟเฟอร์ได้ทีละคนเท่านั้น เพราะมีแค่ห้องเดียว ห้องบนชั้นสองดีเกินความคาดหมาย มีทีวี ตู้เสื้อผ้า ที่นอนฟุตง สไตล์ญี่ปุ่น เสื่อไฟฟ้าที่ทำให้เราอุ่นเวลาอากาศหนาว มีราวตากผ้าตรงระเบียง และถูกใจเราที่สุดก็คือ ผนังสองด้าน เป็นกระจก เวลาเปิดม่านออก เห็นวิวข้างนอกเต็มๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 18:34:22

ความคิดเห็นที่ 52 คุณ phytoplankton สวัสดีค่ะ ตามมาเลยค่ะ กำลังพาชมบ้านโฮสอยู่ ................................................................ ส่วนห้องน้ำ ที่โอะก้าซังพาไปดู เห็นแล้วตะลึงพรึงเพริด ไม่น่าเชื่อค่ะ   ห้องอาบน้ำ (โอะฟุโระ)กว้างขวาง ทันสมัยมาก มีทุกอย่าง อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ลงไปแช่ได้　2-3 คนโดยไม่อึดอัด พร้อมด้วยจอ LCD เล็กๆ เปิดทีวีและดีวีดี ดูได้ระหว่างแช่น้ำอุ่น ส่วนห้องน้ำ เป็นแบบที่ โน๊ต อุดม เล่าไว้ในเดี่ยว 8 เลยค่ะ เปิดประตูเข้ามาเซ็นเซอร์ก็ทำงานปุ๊บ ฝาชักโครกเปิดออกมาอัตโนมัติ ทำธุระเสร็จ มีปุ่มให้เลือก (อันนี้ธรรมดา เพราะทุกที่เป็นแบบนี้เกือบหมด) พอยกก้นออก ก็มีน้ำไหลออกมาล้างให้ทันที ไม่ต้องกด ทำให้กังวลว่า ถ้าใช้ห้องน้ำที่นี่ไปนานๆ แล้วไปอยู่ที่อื่นพอเสร็จธุระแล้วจะลืมกดอ่ะจิ   โอะก้าซังบอกว่า เค้าชอบแ่ช่ออนเซ็น เวลาเหนื่อยจากการทำงานทั้งวัน ก็อยากพักผ่อนร่างกายโดยการแช่น้ำอุ่น แต่ก่อนไปแช่ออนเซ็นแถวๆนั้น ซึ่งไม่ค่อยสะดวกที่จะไปบ่อยๆ เลยตัดสินใจทำโอะฟุโระใหญ่ๆ ขึ้นมา ส่วนห้องน้ำ ก็ทำไว้เผื่อตอนไม่สบายหรือตอนแก่ที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้แล้ว ปล. เราไม่ได้เจอห้องน้ำแบบเก่าที่เรียก คุมิโทริ ที่นี่ แต่ได้ไปเจอที่อื่นค่ะ เป็นโฮสหนึ่งในสี่ที่ๆ เราไปวูฟด้วยแหละ  นั่งแล้วลมโกรกเย็นมากเลย ฮ่าๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:12:37

ความคิดเห็นที่ 53 แล้วเราก็ถามเกี่ยวกับหน้าที่ๆ เราจะต้องทำว่ามีอะไรบ้าง หลักๆก็ต้องออกไปช่วยโอะโต้ซังเกี่ยวข้าว และกรอกข้าวที่สีเสร็จแล้วลงถุงๆ ละ 30 กิโลกรัม ดูท่าทางงานจะหนักเอาการ เอร๊ยยย จะยกไหวมั้ยเนี่ย แต่เค้าไม่ได้ให้เรายกกระสอบค่ะ มีมิโดริกาว่าซัง กับโอะโต้ซัง ยกให้ ส่วนเราเอากระสอบว่างๆ มาหนีบกับเครื่องสีข้าว ปล่อยให้เมล็ดข้าวที่สีเสร็จแล้วพร้อมขาย ลงใส่กระสอบ เป็นอันเสร็จหน้าที่ -*- ที่นี่ทำนาเป็นอาชีพหลัก และปลูกแตงกวาเป็นอาชีพรอง (ที่นู่น ส่วนใหญ่ปลูกผักด้วยการสร้างบ้านที่ญี่ปุ่นเรียกว่า "บินิวเฮ้าซึ" ให้ผักอยู่ในนั้น)ปลูกแตงกวาด้วยซึ่งมี มิโดริกาว่าคุง ตื่นตั้งแต่ตีห้า ปั่นจักรยานไปเก็บแตงกวากับโอะก้าซ้ง   ส่วนเรามาเป็นแรงงานให้โอะโต้ซังใช้ค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:27:34

ความคิดเห็นที่ 54 ที่นี่ โอะก้าซัง รับหน้าที่เป็นคนทำอาหารให้ทุกคนในบ้านกินค่ะ จัดหนักทุกมื้อให้กินปริมาณเท่าผู้ชายในบ้านที่ทำงานหนักอ่ะ จนเราน้ำหนักขึ้น 2 กิโล ภายใน 2 อาทิตย์ ดีใจสุดๆ เพราะน้ำหนักเราขึ้นยากมากกกกก ตอนที่เราไปถึงก็กลางวันพอดี ได้กินข้าวกลางวันก่อนเป็นข้าวหน้าเนื้อ อ่อ มื้อกลางวันของที่นี่ โอะก้าซังจะซื้อ "โอะเบนโต" ข้าวกล่องมาจากซุปเปอร์ใกล้ๆค่ะ ถูก ให้เยอะ และที่สำคัญอร่อยมากกก เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ โอะโต้ซังก็ให้ถุงมือมา ตอนบ่ายไปเกี่ยวข้าวกัน จ๊ากกก วันแรกก็ต้องทำงานกันเลยเหรอ ไม่ให้เวลาหนูพักเลยเหรอคะ งี๊ดๆ อันนี้แอบรำพึงรำพันในใจค่ะ ฮ่าๆ   ภาษาญี่ปุ่น คำว่าเกี่ยวข้าวคือ “稲狩り” อิเนการิ  เคียวที่นั่นเรียกว่า “คะมะ” ไม่เหมือนเคียวบ้านเราเลย มีจะรูปร่างสั้นๆ งอนิดหน่อย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:36:24

ความคิดเห็นที่ 55 พอมาถึงนาข้าวแปลงเล็กๆ ค่ะ ไม่ใหญ่มาก ส่วนโอะก้าซังก็พาเราไปสอนวิธีการเกี่ยวข้าวตามมุมคันนา ทำแบบเดียวกันทั้งสี่มุม ซึ่งเป็นส่วนที่รถเกี่ยวข้าวมักจะเข้าไม่ถึง และมีทริคในการเกี่ยวด้วยนะ เกี่ยวมั่วๆ ไม่ได้ โดยต้องดูทิศทางรถเกี่ยวที่โอะโต้ซังขับว่า ลงในทิศทางไหน เราถึงจะเกี่ยวตามนั้นค่ะ ตอนแรกเราก็งงๆ ดูไม่เป็น พอเกี่ยวออกมาก็วางไว้ตามคันนานั่นแหละค่ะ่ ตอนท้ายเมื่อโอะโต้ซังเกี่ยวข้าวในนาหมด ก็จะเอารถเกี่ยวนั้นตามมาเก็บทีหลัง   ผิดคาดอีกเป็นครั้งที่เท่าไหร่จำไม่ได้ ฮ่าๆ จากที่ตอนแรกจินตนาการว่า งานคงหนักเพราะอาจต้องลงมือเกี่ยวข้าวด้วยตัวเองทั้งหมด ไม่มีรถเกี่ยวแบบนี้แน่ๆ อะไรจะง่ายขนาดนี้เนี่ย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:45:24

ความคิดเห็นที่ 56 ฮาจัง..สุดยอดไปเลย... ^^ จากคุณ : Jook^Ka^Jick เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:49:27

ความคิดเห็นที่ 57 จุ๊กจิ๊ก....อ่านแล้วตามรอยไปจิ สนุกน๊า ........................................................... งานวันแรกไม่ได้หนักมากมาย ช่วยเกี่ยวข้าวตามมุมคันนา 4 มุม แล้วก็มานั่งคุยกับผู้ช่วยของโอะโต้ซัง นั่นก็คือลุง ทาดาชิ ลุงคนนี้เป็นพี่เขยของโอะก้าซัง เวลาโอะโต้ซังเกี่ยวข้าวก็จะมาช่วยขับรถบรรทุกเล็กๆ ที่ดัดแปลงเอาคอนเทนเนอร์เล็กๆใส่ข้าวเปลือก เพื่อลำเลียงเมล็ดข้าวจากรถเกี่ยวไปอบที่บ้าน ลุงแกเป็นคนคุยเก่ง ตลกดี ชวนเราคุยตลอด ถึงแม้จะไม่ค่อยเข้าใจภาษาถิ่นที่ลุงชอบพูดกับเราก็ตาม แถมเรียกชื่อเราว่า ฮานะจังอีก จนโอะก้าซังต้อง ท้วงบ่อยๆ ช่วงที่เราไปเป็นต้นฤดูใบไม้ร่วงพอดี แล้วยิ่งขึ้นเหนือ อากาศจึงไม่ร้อนมากนัก ค่อนไปทางหนาวด้วยซ้ำ เกี่ยวข้าวใส่เสื้อแขนยาวก็ชิวๆ เหงื่อไม่ออก แดดก็ไม่แรง เย็นสบาย แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 20:08:37 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 20:07:42 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 19:53:33

ความคิดเห็นที่ 58 พอเกี่ยวข้าวไปได้ซักพัก ก็ต้องเอาข้าวเปลือกออกมาใส่รถ อย่างในรูปนี้ค่ะ ตอนที่ถ่ายข้าวเปลือกออกมา ฝุ่นจากเมล็ดข้าวปลิวว่อน ลุงทาดาชิก็ต้องใส่หน้ากากป้องกันฝุ่น แล้วก็ขึ้นไปเกลี่ยข้าวเปลือกค่ะ เรายืนดูอยู่ห่างๆ เพราะฝุ่นเยอะมากอ่ะค่ะ อ่อ เราชื่นชมในความรับผิดชอบของคนญี่ปุ่นจริงๆค่ะ  อะไรก็ตามที่เป็นของสาธารณะ อย่างถนนริมท้องนาเนี่ย เวลารถเกี่ยวของโอะโต้ซัง ลงจากรถบรรทุก ก็จะมีเศษดิน ขี้โคลน เปรอะตามถนน เค้าก็จะใช้ให้เราหยิบไม้กวาดที่มีเตรียมไว้บนรถบรรทุก มากวาดๆๆ ดินพวกนั้นทิ้งลงนา จะได้ไม่สกปรก และกีดขวาง รบกวนรถคันอื่นที่สัญจรไปมา จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 20:06:43

ความคิดเห็นที่ 59 เป็นรีวิวแบบที่รอคอยเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ ติดตามต่อๆ จ้า จากคุณ : pigpatp เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 20:37:22

ความคิดเห็นที่ 60 คุณ pigpatp....ขอบคุณค่า รีวิวจบตอนแล้วค่า กว่าจะจบได้ ยากกว่าไปเกี่ยวข้าวในญี่ปุ่นอีกนะเนี่ยยยย """"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""" คุยได้ซักพัก ไม่ค่อยมีงานแล้ว ก็กลับบ้านพร้อมโอะก้าซัง ปล่อยให้ทาดาชิอยู่เป็นผู้ช่วยโอะโต้ซังไป ตามคติที่ว่า อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น เราช่วยทำกับข้าวนิดๆหน่อยๆ มื้อนั้นเป็น เทมปุระ กับซูชิค่ะ   โอะโต้ซังกับคุณปู่ก็ชวนกิน “นิฮงฉุ” เหล้าญี่ปุ่น ขวดใหญ่เบ้อเริ่ม รสชาติหวานๆ ไม่ค่อยแรงเท่าไหร่ กินไปแค่ 2 แก้วครึ่งเท่านั้นแหละ เริ่มมึน เราเลยขอตัวนอน เพราะเหนื่อยกับการเดินทางมาทั้งวัน แถมพรุ่งนี้โอะโต้ซังบอกว่าเริ่มงาน 6 โมงเช้านะ กรอกข้าวสารใส่ถุง กรี๊ดดดด ทำไมตื่นกันเร็วขนาดนี้ล่ะ แล้วจะมาเฉลยว่าทำไมที่นี่ถึงตื่นนอนกันเร็วนัก ตอนเดินขึ้นบันไดไปห้องนอน ก็เซไปเซมาอ่ะค่ะ ต้องเอามือเกาะบันไดขั้นบนๆ เรียกว่าคลานขึ้นบันไดละกัน แต่ก็ทำให้คืนนั้นเราหลับสนิทตลอดคืนจนถึงเช้าเลย เพิ่งจะวันแรกก็มีเรื่องราวต่างๆให้เราได้เรียนรู้มากมาย แล้วมาดูกันค่ะว่าตลอดเวลา 2 อาทิตย์ที่อยู่กับครอบครัวโยโกกาว่าซัง เราได้ทำอะไรอีกบ้าง ขอจบรีวิวไว้เพียงเท่านี้ก่อนนะคะ หวังว่าข้อมูลของเราจะเป็นประโยชน์บ้าง ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่ติดตามกระทู้ค่ะ   จากกันด้วยรูปนี้ค่ะ ชุดทำนาของโอะก้าซังน่ารักดี และต่อกันด้วย wwoof in Japan ตอนที่ 2 ที่ลิงค์นี้ค่า ^^ ๒๒^_^๒๒ วูฟสาวปลาแห้งตะลุยแดนปลาดิบ ตอนที่ 2 เมื่อ wwoofer สาวไทยไปเกี่ยวข้าวไกลถึงเจแปน http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10293299/E10293299.html แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 54 13:05:54 แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 20:42:21 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 20:38:07

ความคิดเห็นที่ 61 สุดยอดเลยครับ รอติดตามวันต่อๆไปนะครับ จากคุณ : tataweb เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 20:53:06

ความคิดเห็นที่ 62 รอชมตอนต่อไปเช่นกันค่ะ ^^ จากคุณ : redpink เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 21:53:11

ความคิดเห็นที่ 63 แฮ่~ ห้องนอนห้องน้ำ น่าใช้มากๆเลย ดูน่าสบายยย ^W^ หน้าตาบ้านเหมือนที่เคยดูในรายการ Mago Mago Arashi (รายการเก่ามากกก ที่จับห้าหนุ่มไปทำไร่ไถนาในชนบท)เลยจ้า รอตอนต่อไปเช่นกัน^^ จากคุณ : pititee เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 22:22:43

ความคิดเห็นที่ 64 เยี่ยมมากครับ เป็นวิธีเที่ยวท้องถิ่นที่ดีมากแบบหนึ่ง คงสนุกมาก และได้ฝึกภาษาสมใจ ขอบคุณสำหรับรีวิว ที่ผมไม่มีโอกาสได้ไปทำแล้วละ ก็ใครจะให้ชายหนุ่มวัยเกินหกสิบห้าไปร่วมทำนา ทำสวนด้วยกันเล่า ฮ่า ฮ่า จากคุณ : xebec เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:01:04

ความคิดเห็นที่ 65   ขอบคุณมากค่ะ  จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:02:11

ความคิดเห็นที่ 66 เยี่ยมไปเลยค่ะ โครงการนี้เราก็ได้ยินจากเพื่อนคนญี่ปุ่นนี่แหละ ก่อนหน้านี้ไม่เคย รู้จักมาก่อนเลย แล้วก็หายากจริงๆ ค่ะที่จะมีคนไทยไปทำอย่างงี้ เห็นอย่างนี้แล้วเกิดฟิต (เดี๋ยวก็ขึ้เกียจอีก) ทำรีวิวไป working holiday ที่ new zealand มั่งดีมั้ยนะ จากคุณ : ยูจินคุง เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:06:53

ความคิดเห็นที่ 67 ฮารู...สนใจมาเป็นวูฟบ้านเรามั๊ย.... ไม่ต้องใช้วีซ่าด้วยนะ.... แก้ไขเมื่อ 11 ก.พ. 54 23:12:40 จากคุณ : ผักกะเฉดใส่ไข่ เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:10:27

ความคิดเห็นที่ 68 ว๊าว ว๊าว น่าสนุกจังเลยจ้า จากคุณ : BeeVee' เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:52:40

ความคิดเห็นที่ 69 คุณตาต้า...ขอบคุณมากค่ะ คุณ redpink....ตามอยู่เป็นเพื่อนจนรีวิวจบ ขอบคุณมากๆค่ะ จะพยายามมารีวิวต่อให้เร็วที่สุด คุณ pititee ....มาที่นี่ประทับใจหลายอย่างค่ะ รวมทั้งห้องน้ำด้วย เหอๆ คุณอาหมู xebec....เกิน 16 แล้ว ไปได้ทุกคนค่ะ ลิลลี่....ขอบคุณค่า กลับจากสิงคโปร์รึัยัง? คุณยูจินคุง...ดีค่ะ อยากรู้เหมือนกันว่าทำอะไรมาบ้าง พี่เฉด....ขอค่าจ้างด้วยได้มั้ย บีวี่...ถ้ามีเวลา ลองไปวูฟดูซักอาทิตย์สองอาทิตย์สิ อาจจะได้หนุ่มญี่ปุ่นกลับมาเป็นของแถม อิอิ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 00:00:35 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 11 ก.พ. 54 23:59:14

ความคิดเห็นที่ 70 โครงการน่าสนใจมากๆเลยฮารุ ได้เรียนรู้วิถีชีวิตของชาวญี่ปุ่นแถมได้เที่ยวอีกเนอะ อยากลองไปแบบนี่บ้างจัง จากคุณ : จูลายกะปลายฟ้า (July 15th) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 00:04:13

ความคิดเห็นที่ 71 ตามมากินสตอเบอรี่ เอ้ย... ตามมาชมรีวิว ค่ะ พี่ฮารุ จากคุณ : ตะวันฟ้าใส เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 00:13:27

ความคิดเห็นที่ 72 มาขอบคุณก่อน กลับไปอ่านละเอียดๆอีกที กระทู้ในฝันเลยค่ะ อ่านหนังสือคุณดนัยตั้งแต่ออกใหม่ๆ และนั่งจิ้มเวบ วูฟเจแปนมาหลายปีแล้วค่ะ ไม่รู้จะได้แค่จิ้มเวบ ดูโฮสเจ้านั้น เจ้านี้ ไปจนแก่หรือเปล่า ขอบคุณที่มาเล่า และอุตส่าหลังบ้านไปบอกตามที่ขอนะคะ รายละเอียดดีมากเลย ชอบๆๆ มาเพิ่ม  อยากไป กิน นอน อยู่ กับฟูจิซังแบบคห. ที่ 3 จังค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 00:41:54 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 00:29:04 จากคุณ : salamanka เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 00:17:18

ความคิดเห็นที่ 73 ถ้าพลาดรีวิวนี้ไป เสียดาย แย่เลย  อ่านเพลิน ..ช่วยมาต่ิอเร็วๆนะคะ  ^^ จากคุณ : ลอร่า อิงกัลส์ ~* เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 00:31:11

ความคิดเห็นที่ 74 ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆแบบนี้นะคะ ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีโีครงการแบบนี้ด้วย รีวิวน่าติดตามมากเลย รอตอนต่อไปนะคะ มีโอกาสอยากจะไปบ้างจังเลย จากคุณ : matsuji n เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 01:13:40 A:223.207.185.21 X: TicketID:288278

ความคิดเห็นที่ 75 แวะเข้ามาชม wolf เอ้ย! wwoof สาวครับ   จากคุณ : เจ้าชายแวมไพร์ เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 01:35:08

ความคิดเห็นที่ 76 น่าสนุกมาก ๆ เลยค่ะ จากคุณ : Ganit เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 06:08:15

ความคิดเห็นที่ 77 ขอบคุณมากครับคุณ harumi เป็นกระทู้ที่เป็นประโยชน์และเป็นแนวทางสานฝัน สำหรับนักเดินทางที่ต้องการหาประสบการณ์ในชีวิต ตัวผมเองคงได้ความรู้เพิ่มขึ้น แต่คงไม่มีโอกาสได้ไป เพราะอายุมากแล้ว แต่จะส่ง link ไปให้ลูกชายดู ขอบคุณอีกครั้งครับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 08:58:27 แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 07:21:31 จากคุณ : old woof (โต้คลื่น) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 07:20:42

ความคิดเห็นที่ 78 เคยดูจากรายการคุณติ๊กนานแล้วค่ะ  อยากไปอย่างงี้บ้างเหมือนกัน แต่หลาย ๆ สิ่งไม่อำนวย   รีวิวละเอียดและสนุกมาก ๆ ค่ะ รอติดตามตอนต่อไปนะคะ   ปอลอ. ห่างหายจากการรีวิวไปซะนานเลยน๊า จากคุณ : @}-- เยอบีร่า -- เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 10:08:06

ความคิดเห็นที่ 79 / ละเอียดมากๆเลยค่ะ เป็นประสบการณ์ที่แจ๋วไปเลย ;D จากคุณ : gig_gigg เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 10:19:14

ความคิดเห็นที่ 80 เคยดูซีรี่ย์ญี่ปุ่น เรื่อง love&farm บรรยากาศแบบเดียวกันกับรีวิวของ จขกท.เลย...เราชอบมาก และอยากมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง แต่ด้วยติดขัดหลายๆอย่าง ไม่สามารถทำได้...ขอบคุณ จขกท.นะคะ ที่เอารีวิวดีดีมาแบ่งปัน ให้เรามีความสุขไปด้วย...รอชมรีวิวตอนต่อไปนะคะ จากคุณ : ดอกโสนบานเช้า เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 11:54:48

ความคิดเห็นที่ 81 เป็นรีวิวประสบการณ์ที่น่าสนใจมากเลยค่ะ รอติดตามต่อ ชอบจัง แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 12:42:06 จากคุณ : ขาหมูน้ำใส เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 12:41:09

ความคิดเห็นที่ 82 ฮารุเซ้มปัย...เค้ามาแล้ว เห็นแล้วอิจฉาจังเลย  .. ตัวเองฝันไว้ตั้งนานแต่ไม่มีโอกาสไปเลย เจ๊ แซงหน้าไปซะแล้ว  แงๆๆ ToT แต่ว่าคิดไปคิดมาก็ดีใจนะ .. เหมือนออยเป็นตัวจุดประกายความฝัน ให้กับพี่เลยอ่า ใจจริงแล้วอยากไปวูฟกับพี่มาก ไปด้วยกัน คนละทีไรงี้ หวังว่าอาจจะมีวันนั้นนะ .. จากคุณ : เด็กไร่ส้ม เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 15:21:20

ความคิดเห็นที่ 83 ชอบๆๆๆๆๆๆ  อยากไปเที่ยวญี่ปุ่น  อยากไปนั่งรถไฟฟ้าที่ญี่ปุ่น  ชอบมากเลยรถไฟฟ้าที่นั่น หน่ะ จากคุณ : หนอนน้อยเจ้าปัญหา (แพทจร้า) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 18:27:14

ความคิดเห็นที่ 84 ตามมาหมาป่ากับคุณฮารุด้วยคนครับ ดูๆ เหมือนน่าสนุก แต่ก็เหนื่อยไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะครับ แต่ที่มีว่าได้มากๆ คือประสบการณ์ดีๆ แถมไปฝึกภาษาด้วย รอชมต่อนะครับ จากคุณ : BaNkmAn เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 18:28:28

ความคิดเห็นที่ 85 มาเก็บข้อมูลครับ   จากคุณ : คุณชายถังแตก (No Promises) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 19:43:50

ความคิดเห็นที่ 86 สนใจโครงการนี้เหมือนกันค่ะ ขอถามหน่อยนึงนะคะ ว่าเวลาทำงานอย่างต่ำนี่ต้องทำกี่วันหรือกี่สัปดาห์คะ คือเราอยู่ญี่ปุ่นอยู่แล้วหล่ะ ว่าจะแอบแว๊บไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง แต่ไปนานคงไม่ได้กลับมาที่มอโดนเซนเซไล่ออกแน่ ฮ่ะๆ จากคุณ : blazing เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 20:23:00

ความคิดเห็นที่ 87 เก่งมากจริงๆไปอยู่แบบนี้ได้คนเดียวด้วย ยกนิ้วให้เลย จากคุณ : รักทะเล เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 20:24:55

ความคิดเห็นที่ 88 คุณ บอล July สนับสนุนค่ะ ไปแบบนี้ทั้งประหยัดและได้ประสบการณ์มากๆ ตะวันฟ้าใส....สตอเบอรี่อยู่ตอนท้ายๆ นู่นแน่ะ รอไปก่อนนะ อิอิ คุณ salamanka...ยินดีค่ะ ถ้าอยากไปวูฟใกล้ๆฟูจิ แนะนำให้ไป 2 จังหวัดนี้ค่ะ่ คือ จ.ยามานาชิ จะเห็นภูเขาไฟฟูจิยอดตัด  กับ จ.ชิซูโอกะ จะเห็นภูเขาไฟฟูจิยอดแหลมๆ คุณ ลอร่า อิงกัลส์ ~*...ขอบคุณนะคะ จะพยายามมารีวิวต่อให้เร็วที่สุดค่ะ ถ้าปล่อยไว้นานอาจจะมีหลงๆ ลืมๆ คุณ matsuji n....หาโอกาสไปให้ได้นะคะ คุ้มมากค่ะ คุณ เจ้าชายแวมไพร์ ....อยากจะแปลงกายจากแดร็กคูล่าเป็นหมาป่าบ้างมั้ยเอ่ย? คุณ Ganit...ถ้าลองไปเอง จะสนุกกว่านี้หลายเ่ท่าเลยค่ะ คุณ โต้คลื่น....ขอบคุณค่า ดีใจที่ข้อมูลที่เรามาแชร์มีประโยชน์กับหลายๆคน คุณ @}-- เยอบีร่า --....แหะๆ เป็นคนที่รีวิวช้า เลยทำให้ไม่ค่อยอยากรีวิวเท่าไหร่ค่ะ แต่คราวนี้จะพยายามให้จบอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด แฮ่ๆ ไม่รู้จะทำได้รึเปล่า คุณ gig_gigg....เป็นประสบการณ์ที่คุ้มสุดๆค่ะ ไม่เสียดายเวลาตลอด 3 เดือนนั้นเลย ยังอยากวูฟต่ออีก แต่วีซ่าหมดเนี่ยสิ เฮ้อ.. คุณ ดอกโสนบานเช้า...เคยดูเหมือนกันเลยค่ะ ต่างกันก็แต่สถานที่ในเรื่องเป็นฮอกไกโด ส่วนที่ๆเราไปเป็นฟุคุชิม่่า คุณขาหมูน้ำใส ....ขอบคุณค่ะ ตอนต่อไปกำลังจะมาในเร็วๆนี้ น้องออย...ต้องขอบคุณน้องออยหลายๆ ที่วันนั้นเอาหนังสือเล่มนี้ให้พี่อ่าน ไม่งั้นก็คงไม่มีวันนี้เนอะ ไว้ถ้าว่างตรงกันเมื่อไหร่ ไปด้วยกันอีกรอบดีกว่า คุณ หนอนน้อยเจ้าปัญหา (แพทจร้า)...ชอบรถไฟที่นั่นเหมือนกันค่ะ แต่รถไฟในโตเกียวนี่ไม่ไหว คนเยอะเหลือเกิน เราชอบรถไฟตามต่างจังหวัด รถโล่ง นั่งสบายกว่า คุณ BaNkmAn....เหนื่อยนะคะ แต่ไม่มาก ออกไปทางสนุกซะมากกว่าค่ะ เพราะงานแต่ละอย่างเป็นงานที่เราไม่เคยทำทั้งนั้น คุณ คุณชายถังแตก (No Promises)....เชิญเลยค่ะ อยากถามอะไรเพิ่มเติมก็หลังบ้านมาได้นะคะ ถ้าตอบได้ก็จะตอบให้ค่ะ คุณ blazing....ขึ้นอยู่กับโฮสแต่ละที่ค่ะ ถ้าตัดสินใจแน่แล้วว่าจะไปวูฟจริงๆ ก็ให้สมัครสมาชิกไปเลย แล้วเข้าไปดูข้อมูลโฮสที่อยากไป เค้าจะมีบอกใน profile ว่า สามารถรับวูฟเฟอร์ที่อยู่ได้นานกี่วันขึ้นไป บางแห่งเค้าก็รับคนที่ไปวูฟแค่ 2-3 วันด้วยค่ะ แล้วส่งเมล์ไปเลยค่ะ คุณ รักทะเล....ไปคนเดียวก็มีทั้งดีและเสีย คือข้อเสียอาจจะเหงาค่ะ แต่ก็ทำให้เรารู้จักเอาตัวรอด แก้ปัญหาหรือสถานการณ์เฉพาะหน้าด้วยตัวเอง คิดเอง ไปเอง อิสระ ท้าทายดีค่ะ หรือ อย่างเช่น ถ้าอยากไปฝึกภาษา เราจะแนะนำให้ไปคนเดียวดีกว่า เพราะถ้าหากไปกับเพื่อน ก็จะคุยกับเพื่อนด้วยภาษาไทย จะไม่ได้ฝึกอย่างที่ตั้งใจไว้แน่ๆ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 20:40:35 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 20:27:46