|
ความเดิมจากตอนที่แล้ว พวกเรา 4 สหาย ได้ตกลงกันว่าจะไปลุยเกาะพยามกันแบบดิบๆ โดยไม่ต้องวางแผนใดๆให้วุ่นวาย ในวันแรกพวกเราไปสำรวจทางด้านทิศเหนือของเกาะพยาม และกลับมานอนค้างที่วัดเกาะพยามที่ตั้งอยู่บริเวณทิศตะวันออกของเกาะ
และเนื่องจากพวกเราไปนอนวัด จึงเกิดคำถามที่เพื่อนๆผมถามกันมากมายคือ "นอนวัดไม่กลัวผีหรอ?" วันนี้จะกลับมาเล่าให้ฟังว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้น การนอนวัดมันไม่ราบรื่นขนาดนั้นหรอกครับ อิอิ ^^" เรื่องมีอยู่ว่า...
คืนนั้นหลังจากพวกเราทั้งสี่ ขี่มอร์ไซค์ตากฝนกลับมาจาก Hippy Bar ตอน 4 ทุ่ม พวกเราก็รีบอาบน้ำและเตรียมตัวนอน ซึ่งเวลาช่วงนั้น พระทุกรูปท่านเข้านอนในกุฏิหมดแล้ว เหลือแต่พวกเราที่นอนอยู่บริเวณศาลาวัดที่เปิดโล่งและมืด (ตอนนั้นพระท่านดับไฟและปิดเครื่องปั่นไฟแล้ว)
ฝนข้างนอกก็ยังคงตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย แม้ไม่หนักมากแต่ก็มากพอที่จะทำให้อุณหภูมิโดยรอบศาลาเย็นลง... ลมเบาๆพัดโชยเอาความเย็นเข้ามาสัมผัสกับร่างของผมที่ถูกคลุมด้วยผ้าห่มผื่นบางผ่านไปยังแผ่นหลังซึ่งมีเพียงเสื่อผืนเล็กรองไว้...
ด้วยความเหนื่อยผมและเพื่อนๆจึงเคลิ้มหลับไป... จำได้ว่าผมเองนอนหลับไม่สนิทเท่าไหร่อาจด้วยความที่นอนต่างที่ต่างถิ่น
จนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไปซักพัก... ผมรู้สึกหนาวจึงดึงผ้าห่มขึ้นเพื่อกันความหนาวที่สัมผัสร่างกายช่วงบน ซึ่งทันใดนั้นเองผมมีความรู้สึกแรงกดบางอย่างมากดทับผ้าห่มบริเวณต้นขาทั้งสองข้าง ผมหันไปเหลือบมองเพื่อนข้างๆอย่างไม่กล้าเปิดตา (และแน่นอนจังหวะนั้นผมไม่กล้าชำเลืองมองต้นขาแน่)
คงไม่ใช่ขาของจ่ารัฐมานอนก่ายแน่ๆ ผมพยามดึงผ้าห่มอีกครั้ง คราวนี้รู้สึกว่าน้ำหนักที่ต้นขามีการเคลื่อนตัวขึ้นมา... ในใจคิดงานเข้าซะแล้วผมเองก็สวดมนต์ขอเจ้าที่เจ้าทางก่อนนอนแล้วนะ ทันใดนั้นเองน้ำหนักที่กดทับขาอยู่นั้นก็เคลื่อนออกไป...
พร้อมกลับมีเสียงสูงแว่วๆลอยมาที่หู...
"เมี้ยววววว.... เมี้ยว..."
ปัทโธ่!!!.... ไอเจ้าแมววัด 3-4 ตัวมานอนซุกขาผมนี่เอง - -"
| จากคุณ |
:
จักรยานกับสายลม  
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ส.ค. 54 20:05:40
|
|
|
|
+++ รีวิว เกาะพยาม ด้วยรักและมิตรภาพ Backpack นอนวัด สบายๆรีสอร์ท ภาค2 +++{แตกประเด็นจาก E10999214}
เข้ามาชมรีวิวต่ออีกรอบที่ 2 ค่ะ ที่พักกิ๊บเก๋มาก ภาพของน้องๆน่ารักจัง กลัวกระทู้หาย ช่วยเก็บเข้าคลังกระทู้ไว้ให้นะคะ ขอบคุณค่ะ 