ผมรู้สึกตัวอีกที ตอนที่โทรศัพท์ดังบอกเวลาตี 5 รู้สึกว่าตัวเองเพิ่งจะหลับไปเมื่อกี้เองนะ ผมอยากจะล้มตัวลงนอนอีกครั้ง แต่ ไม่ได้ ๆ ผมไม่ได้ถ่อจากบ้านมานี่ หลายร้อยกิโล แล้วต้องแบกตัวเองขึ้นเขามา ทั้งไกลทั้งเหนื่อย เพียงเพื่อมานอนบนนี้หรอกนะ ผมปลุกเพื่อนทั้ง 3 คำตอบที่ได้เหมือนกันหมด " เ..มิ .. ง..ไป.....เห..อะ...กู...ง่.ว..... " ไม่จบประโยคด้วยซ้ำ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะตื้อ ท่ามกลางอากาศที่หนาวขนาดนี้ ได้ซุกตัวอยู่ในถุงนอนอุ่น ๆ ผมเข้าใจ ส่วนผม ไม่มีถุงนอน จะอยู่ในเต้นท์หรือ นอกเต้นท์ ก็ไม่ต่างกัน ไปคนเดียวก็ได้ว่ะ ผมเตรียมกล้อง ขาตั้งกล้องและไฟฉาย ออกมาทั้งชุดที่นอนนั่นแหละ ชุดนอน ชุดเที่ยว ชุดเดียวกัน ผมเห็นผู้คนเริ่มทยอยไปที่ศูนย์บริการฯ แล้ว ผมแวะเข้า ห้องน้ำ ล้างหน้าให้ตาสว่าง ให้ตายสิ เหมือนใครตบหน้าทั้งซ้ายขวา ชาไปหมด ผมรีบ เช็ดมือกับเสื้อ แล้วซุกมือทั้ง 2 ข้างในกระเป๋าเสื้อ ลึกที่สุดเท่าที่จะลึกได้ แล้วรีบก้าว เดินออกไปทันที
ที่ศูนย์ฯ นักท่องเที่ยวทยอยเดินออกไปแล้ว ผมเดินตามแถวนั้นไป อากาศยังคงหนาวจัด ควันออกปาก หลายครั้งที่ผมเอามือทั้ง 2 ข้างมาอังไว้ตรงปาก แล้วเป่าลมอุ่นๆ ใส่มือทั้ง 2 จมูกผมเย็นไปหมด ผมขยับหมวกไหมพรมลงมาปิดหน้าให้ได้มากที่สุด แต่หน้าผมใหญ่ เกินไป ผมจึงเลิกความพยายามนั้น ตอนนี้ผมไม่อยากให้ใครมาพูดกับผมเลย เพราะยังไม่ได้แปรงฟัน เสียงพูดคุยกันเบา ๆ ตลอดทาง ระยะทางกี่กิโล ผมไม่รู้ และไม่รู้ว่าตัวเองเดินไปหลับไปรึเปล่า รู้ตัวอีกทีก็ถึง ซะแล้ว
จากคุณ |
:
ไข่กบ
|
เขียนเมื่อ |
:
26 พ.ย. 54 14:47:00
|
|
|
|