 |
สวัสดีค่ะท่านผู้อ่านที่รักทุกท่าน
ดิฉันเพิ่งเดินทางไปเวียดนามทางรถมาเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน
เนื่องจากข้อมูลที่มีในอินเตอร์เนทก่อนเดินทางมีน้อยมากและไม่ค่อยอัพเดท
ดิฉันจึงสาบานกับตัวเองไว้ว่า ถ้ารอดมาได้จะมาบอกเล่ารายละเอียดให้ฟังเป็นวิทยาทาน
เล่นบทสวยมาก 5555555 เริ่มเลยแล้วกัน
ต้องชี้แจงก่อนว่าจริงๆ แล้วเส้นทางไปเวียดนามทางบกมีสองทาง คือ
ออกที่หนองคาย (- เวียงจันทน์ - ฮานอย) กับออกที่มุกดาหาร (- สวันนะเขต - เว้)
สายหนองคายว่ากันว่าใช้เที่ยวเวียดนามเหนือ ส่วนสายมุกดาฯ ใช้เที่ยวเวียดนามกลางและใต้
แต่เอาจริงๆ ไปทางไหนก็เที่ยวได้หมดนั่นแหละค่ะ ว่ามะ? 55555555
เอาเป็นว่าดิฉันเดินทางออกจากไทยที่หนองคายนะคะ
ในส่วนของไทย..
อันนี้คิดว่าคงไม่ต้องอธิบายมากเพราะเดินทางในประเทศไม่น่าจะเป็นเรื่องยากอันใด
มีหลากวิธีให้ท่านเลือก เอาเป็นว่ามาถึงอำเภอเมืองหนองคายให้ได้ก็แล้วกันค่ะ
เมื่อมาถึงแล้ว วิธีข้ามไปลาวมีสองแบบค่ะ คือ
หนึ่ง) ขึ้นรถที่บขส.ตรงเชิงสะพานมิตรภาพ ราคา 20 บาท
รถชนิดนี้จะพาไปเราผ่านตม.ไทย > ข้ามแม่น้ำโขง > เข้าตม.ลาว จากนั้นเราเลิกกันค่ะ!
หรือสอง) นั่งรถจากบขส.หนองคาย (ในเมือง) รถชนิดนี้จะไปส่งเราถึงบขส.ลาวในเมืองเลย
ราคา 60 บาทเห็นจะได้ ในรถจะมีบัสโฮสเตสด้วยสวยๆ ยืนแสยะยิ้มให้เราอย่างไม่เต็มใจ
ใช้เวลาจากหนองคายถึงเวียงจันทน์ประมาณหนึ่งชม.เห็นจะได้ (ไม่ไกลแต่เต่า + ผ่านตม.)
ด้วยความโง่ ดิฉันข้ามไปแบบแรกค่ะ -w-
ในส่วนของลาว..
เมื่อผ่านตม.ลาวแล้วก็ถึงกับงงเพราะต้องหารถเข้าเวียงจันทน์เอง แต่ก็รอดมาได้ (เย้)
ทางรอดคือเดินออกมาให้ไกลทางออกที่สุดค่ะ เพราะอะไรนั้นหรือ?
เพราะยิ่งใกล้ประตูยิ่งแพงค่ะ 555555555555
เดินออกมาไม่ต้องถึงกับออกนอกตัวด่านหรอกนะคะ สัก 20 เมตรก็พอ
ทางขวาจะมีรถสองแถวไปตลาดเช้า (=บขส.ลาว) เจรจาเล็กน้อยก่อนกระโจนขึ้นรถด้วยราคา 20 บาท
ถึงตลาดเช้าแล้วทำอย่างไร? ก็ต้องนั่งรถต่อค่ะ 555555555
เพราะว่าอะไร? เพราะว่าสถานีรถที่จะไปเวียดนามคือสถานีสายใต้ (อันนี้มันในเมือง)
ไม่ว่าจะข้ามฝากมาแบบไหนต่างก็ต้องมีจุดจบแบบนี้ทั้งนั้น ฉะนั้นไม่ต้องกลัวน้อยหน้าเพื่อนค่ะ
เราต้องนั่งรถเมล์จากตลาดเช้าไปสถานีสายใต้อีกหน่อยด้วยราคา 3,000 กีบ
จ่ายเงินไทยก็ได้ค่ะ ที่นี่ใช้เงินบาทได้แทบทุกที่เลย (เฉพาะแบงก์นะคะ เหรียญเขาไม่รับ มันแลกไม่ได้)
ถ้าจ่ายค่ารถด้วยเงินไทยก็จะได้มาในราคา 20 บาท (แพงกว่า) เพราะฉะนั้นจ่ายเงินกีบดีกว่า 55555
เมื่อถึงสายใต้ก็ถึงจริงๆ แล้วคราวนี้ ซื้อตั๋ว sleeping bus เวียงจันทน์ - ฮานอยได้ที่นี่เลยค่ะ
ราคา 220,000 กีบ = 850 บาท = 25 ดอลลาร์ (ต่อเที่ยว)
ราคางงๆ แมะ? 55555555 จ่ายเป็นเงินอะไรก็ได้ เราก็โอเคๆ กีบแล้วกัน ได้จับเงินแสนเชียวนะนั่น
รถออกหนึ่งทุ่ม แต่ตอนเราไปมันออกก่อนเวลา (อ้าว) คือเราไม่ได้ตกรถนะออกตัวก่อน 555555
เราไปถึงคนสุดท้ายเลย (แต่ไม่สายนะะ!) พอครบปั๊บเขาก็ออกเลย
เออ ดีแฮะ..
รถคันนี้ใช้เวลาเดินทาง 24 ชม. นั่นหมายความว่าออกทุ่มนึงก็ถึงทุ่มนึง..
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เตรียมตัวหาอะไรทำกันเอาเองนะคะ แต่ดีหน่อยที่รถมันค่อนข้างนอนสบาย (เกือบราบลงไปกับพื้น)
สภาพรถคล้ายๆ รถทัวร์บ้านเราน่ะแหละค่ะ ไม่หรูไม่แย่ อ้อ! แล้วก็อย่าฝันจะได้นั่งรถอย่างในรูปนะคะ
ทั้งไปทั้งกลับดิฉันเฝ้าใฝ่ฝันถึงเตียงสองชั้น สามแถว เบาะสีเบจ แยกจากกัน ไฟสว่าง
แต่สิ่งที่ได้เจอทั้งสองเที่ยวคือเตียงชั้นเดียว (ยกสูง ข้างล่างเก็บกระเป๋ากับรองเท้าที่ยัดใส่ถุงก๊อบแก๊บ)
สองแถว เบาะติดกันเป็นคู่ มีทางเดินตรงกลาง (=แถวนึงสี่เบาะ)
ไม่ได้แปลว่าแย่นะ แค่ไม่สวยอย่างที่คิด แต่ก็เอาเถอะ เอาอะไรมากมาย นั่งแค่ 24 ชม.เอ๊งงงง (กระซิก)
แต่เรื่องที่ไม่มีห้องน้ำในรถนี่จริงนะ 55555555 หนุ่มเวียดเวลาเขาปวดฉี่กันก็จะไปครางหงิงๆ ที่คนขับ
เมื่อได้ยุทธศาสตร์เหมาะสมประตูก็จะดีดตัวออก บรรดาชายฉกรรจ์ก็จะกระเหี้ยนกระหือรือกันลงไปฉี่
สาวๆ ก็ได้แต่มองที่ไม่สามารถเขียนชื่อตัวเองบนผืนทรายริมทางได้ ตามนั้น
หมายเหตุ รถคันนี้เป็นภัยต่อบุคคลที่มาพร้อมความสูงเกิน 180 ซม.
ข่าวดีคือจริงๆ แล้วรถมันไม่ได้วิ่งตลอด 24 ชม.หรอกค่ะ
เราจะไปถึงด่านน้ำพาวชายแดนลาว - เวียดนามตอนประมาณตีสามเบาๆ
รถจะจอดรอที่นั่นพร้อมรถทัวร์คันอื่นๆ อีกมากมายเพื่อรอด่านเปิดตอนเจ็ดโมงเช้า
สิ่งที่แนะนำคือขวดน้ำและแปรงสีฟัน นอกนั้นก็เครื่องประทินความงามตามรสนิยมและเงินในกระเป๋า
เราจะได้แปรงฟันล้างหน้าริมหน้าผาท่ามกลางขุนเขากันที่นี่ อากาศดีมากกกกกกกกกกก
มันจะมีก๊อกอยู่อันนึงหาไม่ยากหรอก ใกล้ๆ ร้านขายของชำ สดชื่นแล้วก็เดินเล่น
เดินไปใกล้ๆ ตัวด่าน เราจะพบห้องน้ำอยู่ทางขวา (เสียเงินด้วย คนเก็บตังค์ดุมาก)
นั่นแปลว่าจริงๆ แล้วเราไม่ต้องไปยืนต่อคิวให้คนเวียดนามแซงก็แปรงฟันได้ (เจ็บใจมาก)
เมื่อด่านเปิดเราก็กระเตงหนังสือเดินทางตราพญาครุฑของเราเข้าไปในด่าน
ไม่ต้องเสียเวลายื้อแย่งแซงคิวกับคนรถชาวเวียดนามเหล่านั้นหรอกค่ะ.. เพราะคุณจะไม่มีทางชนะ
รอจนหนังสือเดินทางสีเขียวที่มัดยางเป็นตั้งๆ หลายเข่งเหล่านั้นเสร็จก่อน ด่านก็จะเป็นของเรา
ปล.อย่าเพิ่งแลกเงินด่องตรงนี้
ในส่วนของเวียดนาม..
ระหว่างตม.ลาวและตม.เวียดนามเราจำต้องเดินเท้า ระยะทางประมาณ 1 กม. (จริงๆ ค่ะ ไม่ได้พูดเล่น)
แต่เดินไปไม่เหนื่อยเลย อากาศเช้าดีมาก ทิวทัศน์ก็งามมาก แปปเดียวก็ถึงด่านเวียดนาม
(ระหว่างทางมันจะมีอาคารร้างอันนึง อย่าไปเข้าอันนั้นนะ 555555555555)
พอถึงด่านเวียดนามเราไม่ต้องยื้อแย่งอีกแล้ว เพราะพวกเขาได้ล่วงหน้าไปแย่งกันเองก่อนเราแล้ว
ตอนที่เราไปถึงเขาคงทำธุระเสร็จพอดี เราก็ต่อคิวกันเช่นเดิม เสียค่าธรรมเนียมเล็กน้อย
ก่อนได้กลับขึ้นรถคันเดิมที่เราทิ้งสัมภาระเอาไว้ด้านบนอีกครั้ง และออกเดินทางสู่ฮานอย
คริ
อ้อ ก่อนออกเดินทางอย่าลืมแลกเงินด่องนะคะ
แลกตรงนี้ได้อัตราดีทีเดียว เป็นตู้ให้แลกมีคนนั่งข้างในตามมาตรฐานสากลค่ะ (จริงๆ ก็แอบน่ากลัวอยู่นะ)
นิทราชาคริตมาจนในที่สุดก็ถึงฮานอย (เยสสสสสสส!)
รถจอดที่สถานีขนส่งย่านชานเมืองของเขาเวลาสองทุ่ม (เลยเวลา แอดดดๆๆ)
พี่ที่ใจดีในพันทิปคนนึงบอกว่าเดินออกจากสถานีไปทางซ้ายจะเจอป้ายรถเมล์ ขึ้นสายแปดไปฮว่านเกี๋ยมได้
เราก็เดิน..
หนึ่งกิโลเมตรได้ละมั้ง ไม่เจอเชี้ยอะไรเลย
ใจเสียมากค่ะ เลยตัดสินใจถามทาง.. ถามใครดีวะ ใครจะพูดภาษาอังกฤษได้?
เฉลย.. นักเรียนไงคะ ถามทางต้องถามเด็กวัยกำลังเรียน!
แล้วก็เป็นตามคาด พูดภาษาอังกฤษได้ (นิดหน่อย) จริงๆ
บ้าใบ้กันแปปนึงน้องเขาก็พาเดินไปป้ายรถเมล์ข้างหน้า (เขาผ่านพอดี)
ต้องขอขอบคุณน้องชะนีสองนางนี้นะคะ กดบีบีตลอดเวลา น่ารักมาก :)
รอสักพักสายแปดก็มา เราขึ้นรถไม่พูดอะไรเลยนอกจาก "ฮว่านเกี๋ยม"
กระเป๋าก็เข้าใจด้วยแฮะ ตลกดี ราคาคนละ 3,000 ด่องเอง ถูกเว่ออออ
ข่าวดียิ่งกว่านั้นคือ หลังจากเราขึ้นรถ ป้ายถัดไปที่มันจอดคือ..
..หน้าสถานีขนส่ง
ไม่ต้องเดินก็ได้นะคะทุกคน
(กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!)
อย่างไรเสียก็ยังคงต้องขอบคุณพี่คนนั้นในพันทิปนะคะ
ถึงจะต้องเดินไกลจนสติหลุดในชานเมืองฮานอยมืดๆ ก็ยังดีกว่าต้องนั่งแท็กซี่ราคาแพงให้มันขับวนเล่นค่ะ
แต่ไม่เป็นไร ตอนนี้เรารู้แล้วนี่ว่าขึ้นหน้าขนส่งได้เลย ฝากบอกต่อกันด้วยนะคะ 555555
นั่งไปประมาณ 20 - 30 นาทีตามสภาพการจราจรจนเจอทะเลสาปทางซ้ายมือ
กดกริ่งลงทันทีค่ะ อันนั้นแหละฮว่านเกี๋ยม อย่านั่งเลยป้าย เพราะดิฉันทำมาแล้ว 5555555555 เลวร้ายมาก
นึกว่าไม่ใช่ ดูไม่ใหญ่เลย ไม่สมกับเป็นฮว่านเกี๋ยม (ตอนนี้มานั่งสงสัยว่าแล้วมันต้องใหญ่แค่ไหนวะถึงจะเชื่อ? ฮา)
เป็นไงล่ะ ต้องนั่งสายแปดกลับมาอีกรอบ ตลกมาก
โรงแรมที่พักส่วนมากอยู่ทางด้านบนทะเลสาปค่ะ (Old quarter) เดินไปได้ไม่ไกล ไม่ต้องนั่งรถให้แพง
ไม่ต้องจองก็ได้ค่ะโรงแรม เดินหาเลย เราก็ทำงั้น จะได้ต่อราคาและดูสภาพห้องจริงด้วย มีให้เลือกเยอะมาก
เอาล่ะ มาถึงตรงนี้ทุกคนคงพอคลำทางต่อได้แล้วนะคะ
ที่อยากจะบอกเกี่ยวกับฮานอยและเวียดนามเล็กน้อยๆ เผื่อจะเป็นประโยชน์หรืออยากทราบก็ได้แก่
- ร้าน Thai express ตรงฮว่านเกี๋ยมไม่ใช่ร้านคนไทยค่ะ ขายอาหารอะไรก็ไม่รู้ 55555 แต่เราสามารถเข้าไปขอแผนที่ฮานอยฟรีได้ที่นี่ :-o
- หากจะเช่ามอเตอร์ไซค์ก็ย่อมทำได้ค่ะ มีเยอะมาก เราได้ราคา 5 ดอลลาร์ต่อวัน ไม่มีมัดจำ วางหนังสือเดินทางหนึ่งเล่มก็ออกรถได้เลย อ่านเงื่อนไขดีๆ ค่ะ เขาไม่โกงหรอกแค่จะได้รู้ว่าต้องระวังอะไร เช่น ของเราเขียนว่าถ้าทำกุญแจหายปรับแสนด่อง เราเช็ครถปรากฏว่ารูกุญแจมันไม่แน่น ขับๆ ไปอาจหล่นหายได้เราเลยดึงกุญแจออกใส่กระเป๋าทุกครั้งที่สตาร์ทเสร็จ เป็นต้น ถ่ายรูปสภาพรถก่อนออกก็ดีค่ะจะได้มีอ้างอิง ส่วนเรื่องขับรถในฮานอยก็ออกจะเครียดๆ เกร็งๆ หน่อย 5555555 สู้ๆ แล้วกันค่ะ ไม่เลวร้ายอย่างที่คิดหรอก (มั้ง)
- สุสานลุงโฮเข้าไม่ได้ ได้แต่ถ่ายรูปข้างนอก (เซ็ง อยากเห็นหน้าลุงโฮ 5555)
- ฮาลองเบย์ซื้อทริปดีกว่า พี่คนเดิมในพันทิปเคยไปเองมาแล้วบอกว่าราคาพอกันเลย ซื้อทริปสะดวกกว่าเยอะ เราได้ราคา 15 ดอลลาร์แบบไม่ได้ตั้งใจ (จริงๆ ไม่ได้จะไปด้วยซ้ำ ฮา) แต่บรรยากาศเที่ยวกะทัวร์ก็นะ.. แล้วแต่คนชอบนะคะ
- ฮาลองบกคือชื่อที่คนไทยเรียกกันเอง 5555555555 แต่ไกด์เขารู้นะ :-o (อัศจรรย์มาก) ถ้าซื้อทริปบอกเขาฮาลองบกเขาก็เข้าใจ แต่ถ้าถามทางคนเขางงนะคระ
- วิธีต่อราคา เท่าที่สัมผัสมาลดแล้วยังลดได้อีกค่ะ ต่อให้หนักจนได้ราคาที่สามแล้วค่อยเอา เช่น ครั้งแรก 20$ (นิ่ง พูดภาษาไทยใส่กัน ทำหน้าคิดๆ สักพัก) แต่ยูมายเฟรนด์ลดให้เหลือ 16$ ก็ได้นะ (อย่าเพิ่งดีใจ มันได้อีกหน่อย คนมักพลาดตรงนี้เพราะเห็นว่าลดเยอะแล้ว นางจะมีกิมมิคลูกค้าคนแรกของวันด้วย นางจะบอกว่าเราเป็นลูกค้ารายแรก ช่วย make my day good หน่อยไรงี้ (ตอนบ่ายสามน่ะเหรอ?) อย่าไปยอมค่ะ พูดภาษาไทยใส่กันให้หนักกว่าเดิม สักพักขมวดคิ้วให้สุด ถ้ายังไม่ยอมทำท่าออกจากร้านซะ นางจะเริ่มมีสีหน้ารำคาญและน้ำเสียงไม่เป็นมิตรอีกต่อไปและเริ่มบ่นว่าจะเอาเท่าไรล่ะ? นี่ก็ถูกจะตายละนะ นางเริ่มบ่นเมื่อไร เมื่อนั้นแหละที่นางมายเฟรนด์ของจริง) สรุปเราได้มา 15$ :)
- ขากลับรถไม่ได้ใช้เวลา 24 ชม.ค่ะ เพราะไม่ต้องรอด่านเปิด ออกทุ่มนึงถึงบ่ายสามค่ะ (เย้) ขากลับซื้อตั๋วผ่านเอเจนซี่ในเมืองดีกว่า เพราะเรานั่งรถเมล์ไปถึงสถานีเพื่อซื้อตั๋วแต่ง:-)คนขายหายไป เลยอารมณ์เสียมากกลับมาซื้อในเมือง ต่อดีๆ ได้ราคา 25$ พร้อมรถมารับไปสถานีขนส่งด้วยค่ะ ตอนนั้นเราหงุดหงิดแล้วเลยเอา:-)เลย ได้มาแค่ 27.5$ จาก 30$ (เราเจอคนที่ไปฮาลองด้วยกัน เขาถามว่าเราได้ราคามาเท่าไรเพื่อจะอวดว่าตัวเองได้มา 25$ เท่านั้น ก็เรื่องของหล่อน.. แต่เห็นมะมันต้องมีราคาที่สามจริงๆ ฮึ่มม!
- pho = เฝอ ไม่ใช่โพ
ขอให้สนุกกับเวียดนามค่ะ
จบ.
| จากคุณ |
:
BIGBLACKBEAR  
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันพ่อแห่งชาติ 54 23:27:46
|
|
|
| |
คู่มือการไปฮานอยทางบก
