|
สมัยเรียนจบ นบ ที่รามคำแหง
ก็ได้มีโอกาสนัดกลุ่มเพื่อนๆที่จบรุ่นเดียวกันไป
คราวนั้นไปแถบขุนยวมแม่ฮ่องสอนเหมือนกัน
สิ่งที่เรามีติดตัวไปด้วยคือ สมัด หนังสือ ปากกา ดินสอ
อุปกรณ์การเรียนทุกชนิดโดยรวบรวมเงิยซื้อเองบ้าง
หรือขอบริจาคผ่านญาติๆบ้าง คราวนั้นไปกันแล้วช๊อค
สงสารเด็กๆเขาจัง ได้มีโอกาสพูดคุยกับเด็กคนหนึ่งซึ่งพึ่งจบ ปอ.6 มามาดๆ
ถามว่าไม่เรียนต่อเหรอน้องว่าไม่เรียนต่อครับ อยกเรียนไหม น้องบอกว่า
อยากเรียนครับแล้วทำไมไม่เรียนน้องเขาบอกว่าทางบ้านไม่มีเงินส่งเสียให้
เรียนได้ยินแค่นั้นน้ำตาซึมเลย เห็นใจครูอาจารย์ที่ต้องขึ้นเขาไปสอนเด็กๆ
เขาคือผู้เสียสละมากๆเขาบอกว่าถ้าหากเข้าช่วงฤดูฝนจะไม่สามารถออกไป
ไหนได้เลยเพราะทางปิดหมดได้แต่อยู่ในเขากับเด็กนักเรียนเหล่านั้น
ทุกวันนี้ยังคิดถึงที่นั่นอยู่เลยหากมีโอกาสจะไปเยือนอีกสักครั้ง และไม่ลืมที่
จะติดของที่มีค่าอย่างเช่นอุปกรณ์ความรู้ไปให้ด้วย...หากใครมีโอกาสหา
เวลาไปบ้างน่ะครับไปดูความเป็นอยู่ไปดูความยากลำบากของเด็กๆบนนั้น
แล้วกลับมาคุณจะยิ้มได้เมื่อคุณได้ไปทำประโยชน์ให้เขาครับ
| จากคุณ |
:
toyui   
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ธ.ค. 54 15:35:02
|
|
|
|
......โรงเรียนชายขอบแห่งเทือกเขาถนนธงชัย......
