|
ผมอายุ31ปีแล้วครับมีแฟนมาก็หลายคนแต่ว่าสุดท้ายก็ไปด้วยกันไม่ได้เลิกรากันไป. คนสุดท้ายที่คบก็เลิกกันเมื่อมิถุนายนปีที่แล้ว. จนเมื่อเดือนกันยายนปีที่แล้วทางบริษัทส่งผมกับหัวหน้าไปtrainเกี่ยวกับสินค้าที่ผมต้องขายครับที่เมืองเซี่ยงไฮ้ประเทศจีนครับ. จริงๆมีเทรนแค่2 วันเองครับ แต่ทางบริษัทให้อยู่เที่ยวอีก 3 วันรวมเป็น 5 วัน. ผมก็เที่ยวกับหัวหน้าที่เซี่ยงไฮ้แต่อย่างว่าครับเซี่ยงไฮ้ถ้าไม่เน้นชอปปิ้งก็มีที่เที่ยวไม่เยอะครับ. เที่ยววันเดียวก็ทั่วแล้วอ่ะ. เรื่องมันเกิดเมื่อเรามีเวลาว่างอีก1 วันพี่หัวหน้าเลยถามผมว่าจะไปเที่ยวไหนกันดี. พอดีผมหาข้อมูลในเวปบอกว่าถ้าเที่ยวเซี่ยงไฮ้แล้วควรจะไปซูโจว กับหางโจว แต่ว่าผมมีเวลาแค่ 1วันจะต้องเลือกที่ใดที่หนึ่ง ผมเลือก หางโจวครับ เรื่องมันเกิดเมื่อผมจะไปที่วัดจี้กงครับ. แต่นั่งรถผิดไปลงเอา วัดหูเป่า(ที่มีน้ำพุกินได้อ่ะครับ). ผมกับหัวหนเสก็ถ่ายรูปกันไปครับจนมาถึงที่เค้าขายชากับขนมหัวหน้าผมก็ไปซื้อน้ำครับ แต่ผมเดินดูรอบๆผมเจอกับผู้หญิงจีนคนหนึ่งครับกำลังจดอะไรบ้างอย่างอยู่ในวัดครับ. พอผมเห็นเธอไม่รู้ว่าทำไมผมถึงเลิกมองเธอไม่ได้เลยครับ ผมจึงแอบถ่ายรูปเธอไว้ครับตอนแรกก็ไม่คิดอะไรเพราะว่าคิดว่าคงจะมากับแฟน. แต่มองตั้งนานก็ไม่เห็นใครเลยครับ. แต่ผมก็ยังไม่กล้าครับเพราะว่าภาษาจีนผมไม่ได้เลยครับ ส่วนภาษาอังกฤษก็ไม่ค่อยแข็งแรง. ผมก็เดินไปถ่ายรูปทั่วๆในวัด. จนมาเจอเธออีกครั้งใกล้ๆกับบ่อเลี้ยงปลาเลยแน่ใจครับว่าเธอมาคนเดียว ผมเลยขอถ่ายรูปคู่กับเธอครับ. เธอไม่พูดไรครับแต่ก็ยอมถ่ายคู่ด้สยอ่ะครับ ในตอนนั้นผมคิดว่าเธอฟังภาษาอังกฤษไม่ออกครับ แล้วเราก็แยกกันไปตามทางครับตอนนั้นคิดว่าอยากจะได้อีเมล์ติดต่อครับแต่กล้าครับ(กลัวเค้าไม่ให้). จนจะกลับออกจากวัดครับ. พรหมลิขิตก็บันดาลให้ผมเจอเธออีกครั้งหนึ่งครับ. แต่ว่าคราวนี้เธอยิ้มให้ผมครับ น่ารักมากเลยครับ ผมเลยขอให้หัวหน้าถ่ายรูปคู่ให้อ่ะครับ. พอถ่ายเสร็จผมเลยถามชื่อเธอครับเธอชื่อซันนี่ เป็นคนจีนเรียนปริญญาโทที่หางโจวครับ. แล้วไม่รู้อะไรดลใจครับผมถามเธอว่ามีแฟนหรือยังหน้าเธอแดงขึ้นมาทันทีครับ(ส่วนผมอ่ะหน้าแดงตั้งแต่ถ่ายรูปคู่กับเธอแล้วครับ). ผมรอคำตอบในตอนนั้นไมเวลานานจังอ่ะ แล้วซันนี่ก็บอกว่า nooooโหอย่างงี้เข้าทางครับแต่ผมก็ไม่รู้จะทำอะไรต่อดีครับพอดีพี่หัวหน้าเค้าเลยขอe-mailของเธอให้ครับ(หวหน้าช่างรู้ใจจัง) บอกว่าจะได้ส่งรูปไปให้. แล้วเธอก็ให้อีเมล์กับผมครับ. แล้วเธอก็ขอตัวกลับครับ. แต่เราก็เจออกันที่ป้ายรถเมล์อีกครั้งผมเลยถามเธอว่าอยากได้เมลล์ผมหรือเปล่าเธอพยักหน้าผมเลยจดอีเมลล์ของผมให้เธอครับ. แล้วหลังจากผมกลับจากหางโจวไปที่เซี่ยงไฮ้เธอก็ส่งเมลล์มาครับบอกว่าเมลล์ที่เธอให้ผมถ้าผมไม่ได้อยู่ที่จีนจะไม่สามารถส่งเมลล์มาหาเธอได้ครับ เลยเปลี่ยนเป็นให้เมลล์hotmailมาแทนครับ. หลังจากวันนั้นผมก็คุยกับซันนี่ทางhotmail แต่ที่จีนไม่ค่อยฮิตใช้hotmailครับ ผมอยากเห็นหน้าเธอซันนี่เลยให้ผมสมัครQQ อ่ะครับผมเลยเห็นหน้าเธอได้. แล้วเมื่อธันวาปีที่แล้วผมก็ลาพักร้อนไปเที่ยวหางโจวอีกครั้งครับ. เธอก็จัดแจงเป็นไกล์พาผมเที่ยวเป็นเวลาที่มีความสุขมากครับ(อย่าคิดไม่ดีนะครับเพราะว่าเธอต้องกลับไปนอนหอพักของมหาวิทยาลัยทุกวัน). เธอบอกว่าวันที่เราเจอกันเป็นวันเกิดอายุ24ปีของเธอครับ. ไงขอให้เพื่อนๆเอาใจช่วยความรักของผมด้วยนะครับ
| จากคุณ |
:
nitto 
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 ก.พ. 55 09:33:32
|
|
|
| 
พรหมลิขิตบันดาล
