ความคิดเห็นที่ 1 ความเดิมเมื่อตอนที่แล้ว... เดินทางด้วยรถบรรทุกบัสจากเมืองหล่าโชวมาซีป่อ... คริ..คริ.. http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11962890/E11962890.html รีวิวตอนแรกของซี่รี่ย์นี้ค่ะ   เผื่อใครยังไม่ได้ดู เยี่ยมวัดติงกาซ่า  วัดโบราณที่ถูกลืม  unseen Mandalay http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E11782418/E11782418.html นั่งรถมาจากหล่าโชวได้เกือบสองชั่วโมง    หมู่บ้านข้างทางก็เริ่มหนาแน่นขึ้น   คนเริ่มทะยอยลงเป็นระยะๆ         สัญชาตญาณบอกว่าใกล้แล้วนาาา... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 19:48:07

ความคิดเห็นที่ 2 ไหน ๆ เมืองนี้มีอะไรดี ขอดูหน่อยซิ ก่อนจะหลวมตัวตามไป ฮี่ๆ จากคุณ : chartchy เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 19:58:02

ความคิดเห็นที่ 3 มาเที่ยวพม่าต่อครับป้า คริๆๆ จากคุณ : i_like_reading เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:02:29

ความคิดเห็นที่ 4 ป้าก็เริ่มชะแง้ชะเง้อเหลียวหน้าเหลียวหลัง     และถามผู้ชายที่นั่งติดกันว่าเมืองนี้ใช่ซีป่อหรือเปล่า     Yes....        เมืองนี้มีโรงแรมอะไรน่าพักบ้างจ๊ะพี่อ้ายย.......  ทำหน้างุนงง....       ที่ซีป่อไม่มีโรงแรมนะ..จะบอกให่.... ป้าฟู       ...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.... ....ไม่จริ๊งงง...ไม่จริง........    ไม่มีโรงแรม..... อร๊ายยยยยย... คำนี้รับไม่ด้ายยยยยยยยย.....   นู๋เป็นสาวน้อยตัวคนเดียวโด่เด่     อยู่ท่ามกลางบ้านป่าเมืองไกลในพม่า    ไม่รู้จักใครสักคน     แล้วคืนนี้นู๋จะนอนไหนได้ล่ะ....   ไม่ใช่นกขมิ้นนะ   จะได้เกาะกิ่งไม้หลับอ่ะ.... ก็ป้าบอกพนักงานโรงแรมที่หล่าโชวว่าจะมาซีป่อ     หรือว่ามีเมืองที่ชื่อคล้ายๆ กัน   แต่ไม่ใช่เมืองที่ฝรั่งบอกไว้    ป้ามาผิดเมืองหรอเนี่ย.... กรี๊ดดดดด......ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ.... อีตาลุงหม่องที่นั่งข้างๆ บนรถบัส     เห็นหน้าแกหน่อยในรูปมุมล่างซ้ายมือค่ะ.... ทำเอาป้าหัวใจแทบวาย.... คริ..คริ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:04:35

ความคิดเห็นที่ 5 นั่นไงว่าแล้ว เคยอ่านนิยายที่มีเจ้าชาย เจ้าหญิง จากเมืองนี้ ถ้างั้นต้องติดตามป้าฟู ตามล่าหาความจริงกันซะแล้ว จากคุณ : Flaminio เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:06:09

ความคิดเห็นที่ 6 ตามมาเที่ยวแบบ โหด มัน ฮากะป้าฟูค่ะ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:12:44

ความคิดเห็นที่ 7 ป้าฟูมาแย้ว เฝ้าเอฟห้ากันเลย .. ขอบคุณรีวิวฮาๆนะคะ จากคุณ : น้องวี (น้องวี : we-wee) เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:19:13

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น   รถก็มาจอดส่งคนยังสถานที่แห่งหนึ่ง   มันไม่ใช่ท่ารถโดยสารแน่ๆ ....  แต่มันเป็นถนนดินไม่กว้างเท่าไร      สองข้างทางก็มีบ้านเก่าๆ ปลูกกระจายกันอยู่ห่างๆ ..... คนลงจากรถหลายคน    พี่ลุงหม่องที่นั่งข้างๆ กับป้า   ก็ตะโกนบอกกระเป๋ารถโดยสารว่า   คนนี้เขาจะลงที่ซีป่อด้วย....   เด็กก็นึกได้... เกือบลืมป้าแล้วมั๊ยล่าาาา.... ป้าถามเด็กรถอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ...   ซีป่อ..??????    ใช่..ๆๆๆๆๆ... เด็กรถพยักหน้าหงึกหงัก... เอาวะ...... ลงก็ลง      ถ้าต่อไปเมืองอื่นจะยิ่งแล้วใหญ่   รถคันนี้ไปสุดทางที่ไหนก็ม่ายรุ้.... แต่นนนน...แต้นนนนน..... ใครเคยดูหนังคาวบอย หรือหนังไทยสมัยก่อน   ที่พระเอกหรือนางเอก.... คริ..คริ..   ต้องเดินทางไปบ้านป่าเมืองเถื่อน       ประมาณ เพชรา เชาวราษฎร์... แต่งตัวเหมือนออกมาจากแคตตาล็อคเล่มล่าสุดในยุคนั้น    ขนตางอนเฉ๊าะ...ทำตาปริบๆ       ยืนอยู่ริมถนนลูกรังท่ามกลางขี้ฝุ่น    ที่รถโดยสารคันที่นั่งมาบึ่งหายไปทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:20:22

ความคิดเห็นที่ 9 หลังจากทุลักทุเลแหวกฝูงชนที่นั่งเสริมตรงกลางรถ  บวกกับต้องเหยียบกระสอบแกลลอนสารพัดจนต้องย่อเข่าเดิน...ไม่งั้นหัวชนหลังคา...  ลงจากรถจนได้ในที่สุด.... เฮ้ออออ.... แล้ว.. เพชรา  เชาวราษฎร์   ก็เดินขยับไปริมถนน  ลากกระเป๋าแซมโซไนท์ใบใหม่ที่เพิ่งซื้อมาสดๆ ร้อนๆ ก่อนทริปนี้ไปด้วย     พี่กระเป๋า.. เค้าขอโต๊ดดดด.. หันซ้ายหันขวา... เจอร้านขายกล้วยแขกที่ใกล้จะหมดแล้ว    มีแม่ค้านั่งอยู่กับลูกชายอายุประมาณสี่ห้าขวบ           ท่าทางจะพูดภาษาอังกฤษไม่ได้แน่         อิคคิวซัง... คิดๆๆๆๆๆๆๆๆ.... ทำไงจะสื่อสารกับแม่ค้าได้ว้าาาา... นึกได้... เพชรา ก็งัดแผนที่พม่ามายืนหาชื่อซีป่อบนกระดาษ     กะจะถามว่าใช่เมืองนี้ที่ฝรั่งชอบมากันหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่  เพชรา จะได้ขอไปนอนบ้านพี่แม่ค้าซะเลย.... กะเนียน... รูปนี้คือใจกลางเมืองซีป่อ   เป็นย่านที่พลุกพล่านที่สุด   ไม่ใช่จุดที่น้องเพชราลงจากรถนะคะ       ตอนนั้นตื่นเต้นหัวใจวายมากเกินไป   น้องเพชรเลยลืมถ่ายรูป... คริ..คริ.. ถ้า down town เป็นแบบนี้     เพื่อนๆ พอนึกภาพชานเมืองที่น้องเพชรบรรยายให้ฟังได้บ่.... แก้ไขเมื่อ 16 เม.ย. 55 20:45:30 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:37:07

ความคิดเห็นที่ 10   นั่งเฝ้าหน้าจอด้วยใจระทึก  เต้น..ตึก...ตึก...ตึก ( เอ้ยยย โรงแรมไม่มี ????) นี่หนูกำลังดูรีวิว หรือ หนังตื่นเต้นสยองขวัญ กันแน่ค้าาาาาาา .. คุณป้าขา สิบล้อวาดภาพในใจว่า เมืองนี้ต้องสวย คลาสสิค มีที่พักดีๆน่ารัก นะคะ ตามดูต่อคะ แก้ไขเมื่อ 16 เม.ย. 55 20:41:52 จากคุณ : สิบล้อชอบเที่ยว เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:38:35

ความคิดเห็นที่ 11 มาคอยฉากเพชรา เชาวราษฎร์ เจอ มิตร ชัยบัญชา ครับ อิ อิ จากคุณ : splendour เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:39:54

ความคิดเห็นที่ 12 ชมสด ๆ เลย ที่เคยได้ยินชื่อไม่ใช่เมือง มีพระเจ้าสีป่อไม่ใช่เหรอคะ จากคุณ : สะหวอย7 เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:40:00

ความคิดเห็นที่ 13 คราวหน้า พิมพ์เก็บไว้ในwordก่อนดีกว่า ไม่ทันใจวัยรุ่นแรกชราแบบเรา อิอิ จากคุณ : ต้นโพธิ์ต้นไทร เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:40:58

ความคิดเห็นที่ 14 ดีใจจังวันนี้มาทันป้าฟูถ่ายทอดสด ใจเย็นๆนะคะ เดี๋ยวไปหาคนมา ช่วยเขย่าขวัญเอ้ย หน้าจอคอมฯอีก จากคุณ : เอ เองค่ะ เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:47:02

ความคิดเห็นที่ 15 ณ ตอนนั้น   บริเวณรอบๆ ตัว  มีแต่ขี้ฝุ่น    และแม่ค้าขายกล้วยแขกกับลูกชายตัวเล็กๆ นั่งอยู่ที่เพิงเก่าๆ ข้างทาง      บ้านข้างทางก็ปิดเงียบ... ผู้คนไม่รู้หายไปไหนกันหมด...     หันไปส่งยิ้มให้แม่ค้าเพื่อผูกไมตรี   ก่อนจะก้มหน้าก้มตาไล่หาชื่อเมืองซีป่อบนแผนที่ต่อไป.... ใจเต้นโครมครามตาลาย... มาผิดเมือง..?????... จ๊ากก..ๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:55:39

ความคิดเห็นที่ 16 มาแล้วๆ ^^ จากคุณ : ย้ำคิดย้ำฝัน เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:55:53

ความคิดเห็นที่ 17 เง้อ มัวแต่เฟซคุยเรื่องแผ่นดินไหว ทำเอาตกรถบรรทุกรุ่นเก๋าสีเขียวถึกๆ ป้าฟูมารับข้อยด้วยเด้อ จะไปเที่ยวต่ออ่ะ จากคุณ : SkylineKip เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 20:58:05

ความคิดเห็นที่ 18 ตามมาชะโงกดูเมืองซีป่อกับป้าฟูค่ะ จากคุณ : Memories pink เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 21:00:30

ความคิดเห็นที่ 19 แหม... อีตอนนั้นมันตื่นเต้นจริงๆ นะตะเอง... คริ..คริ...   ขอทักทายสวัสดีเพื่อนๆ ก่อนจ้า... น้าชาติ..      ดูจบเมื่อไร..ตัวหลวมแน่ค่ะน้าชาติ... ขอบอก... คริ..คริ.... i_like_reading       มากับป้า..คืนนี้อาจต้องไปขอพระนอนที่วัดนะค้าา... คุณ Flaminio       ไม่ใช่นิยายนะคะ  แต่มันเป็นบันทึกจากเรื่องจริงที่เจ้าหญิงซีป่อชาวออสเตรียบันทึกไว้   หลังจากที่หลบหนีรัฐบาลเนวินไปได้แล้วค่ะ...  น่าสงสารเนอะ... คุณ Red-Rose-14Feb       ขอบคุณค่ะ   มีเพื่อนไปนอนวัดแล้ว... น้องวี...    ช้าหน่อยนะคะ   พิมพ์สดๆ ....คริ..คริ... น้องสิบล้อชอบเที่ยว         รีวิวว่าสยอง... อีตอนที่พี่เพชราต้องยืนอยู่ตรงนั้นคนเดียว.... โอ้ยยยย... บรรยายความรู้สึกไม่ถูก   ขนหัวขนตัวของพี่เพชรลุกตั้งไปหมด...   คุณ splendour     ตอนนั้นพี่มิตร ชัยบัญชา ไม่รู้ไปอยู่ตรงไหนอ่ะซิคะ...   เจอแต่น้อง อรัญญา  นามวงค์  นั่งขายกล้วยแขกอยู่กะลูกชายแค่นั้น.... 555555 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 21:07:15

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีค่ะ   คุณ สะหวอย7        พระเจ้าสีป่อเป็นพระราชโอรสของพระเจ้ามินดง   และเจ้าหญิงจากเมืองซีป่อค่ะ       เมื่อพระองค์เจริญชันษาขึ้น  พระบิดาเลยให้ตำแหน่งครองเมืองนี้        พระองค์จึงมีชื่อว่า พระเจ้าสีป่อค่ะ เมืองซีป่อ เป็นเมืองหลวงแห่งหนึ่งในทิศเหนือของรัฐฉาน     มีเจ้าชายเจ้าหญิงสืบต่อกันมาจนถึงปี คศ. 1962   เมื่อนายพลเนวินยึดอำนาจค่ะ คุณต้นโพธิ์ต้นไทร       อิอิ... ก็อยากพิมพ์เก็บไว้ก่อนเหมือนกัน    แต่ทำไม่เป็นค่าาา...    เอาไอติมไปกินก่อนนะคะจะได้ใจเย็นๆ ...คริ..คริ... คุณเอ   ขอบคุณค่าา... มาช่วยกันสยองงงงงงง.... เอิ้กก..ๆๆๆๆ ป้าติ๊ก...    เดี๋ยวพาป้าติ๊กไปนอนวัดกันดีก่า... คุณอ้อย      รถแบบนี้ที่ซีป่อยังมีอีกเยอะค่ะ.. อยากนั่งคันไหนเลือกเอาเลยค่าาา..... อิอิอิ แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 55 06:16:48 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 21:27:55

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีค่ะ    คุณ Memories pink        อิอิ... มาช่วยกันชะโงกค่ะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 21:31:47

ความคิดเห็นที่ 22 ติดตาม ป้าฟู มาดูเมือง ซีป่อ ติดตามตั้งแต่ คุณป้า ถ่อ(สังขาร) ขึ้นรถไฟมาจากปะหยิ่นอูละหวิ่น มาลง ที่ หล่าโชว ... ถ้ามีโอกาส จะแบ็กแพ็ค ตามคุณป้าฟู มั่ง นะครับ ^^ จากคุณ : สัญญาณไฟสี 3 ท่า (Sps-TE') เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 21:39:38

ความคิดเห็นที่ 23 เฮ้อ.... พิมพ์ไปเหนื่อยไป    เพราะนึกถึงความรู้สึกเขย่าขวัญในวันนั้น    ต้องแวบไปเติมพลัง.... อิอิ     เอ้า... ฮึ้บบบ... ๆๆๆๆ .....   บรรยากาศบ้านเรือนในตัวเมืองซีป่อ.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 21:58:02

ความคิดเห็นที่ 24 คุณแจง ยิ่งติดตาม ยิ่งอ่านเรื่องชวนให้ระทึกตลอด ที่บ้านคงเป็นห่วงกับการเที่ยวของคุณแจงมากนะคะ  แก่นเหลือเกิน จากคุณ : teddy bear in the box เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 21:59:17

ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีค่ะ    คุณ สัญญาณไฟสี 3 ท่า      เส้นทางนี้...ผู้ที่ชอบแบ็คแพ็คผจญภัยแบบเล็กๆ   พลาดไม่ได้นะคะ   บ้านเรือนรูปทรงคลาสสิคในตัวเมืองซีป่อ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 22:01:53

ความคิดเห็นที่ 26 หลังจากมองซ้ายมองขวาเจอแต่อรัญญาขายกล้วยแขกท่ามกลางขี้ฝุ่น น้องเพชราก็มือไม้สั่นก้มหน้าก้มตา    หาชื่อเมืองซีป่อในแผนที่เพื่อที่จะไปถามแม่ค้าดูว่าใช่หรือเปล่า....   บรรยากาศวังเวงงงงงงงงงงงงง...... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 22:07:13

ความคิดเห็นที่ 27 มาร่วมเป็นกำลังให้เพชรา หาคฤหาสน์สุดหรูเพื่อจะเข้าพักได้ในคืนนี้ครับ อิอิ จากคุณ : i_like_reading เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 22:12:37

ความคิดเห็นที่ 28 และแล้ว.... ผ่างงง..ๆๆๆๆๆๆ .....   ก็มีเสียงสวรรค์ ลอยตามลมมาให้ได้ยิน.... พี่ มิตร ชัยบัญชา  ปรากฎกายมาช่วยน้องเพชรแล้วววว..... เย้...   พี่มิตร  ที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้       กระซิบข้างหูน้องเพชรคนงามเบาๆ ว่า.... where are you going...????   ..... hotel..??? ...... .... กรี๊ดดดดดดดด.... ไม่มีคำพูดไหนๆ จะจับใจน้องเพชราได้เท่ากับคำนี้เลย.... ...โรงแรม...โรงแรม...โรงแรม..โรงแรม...โรงแรม...โรงแรม...ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ... เย้..ๆๆๆๆ..... จะมีคนพาเราเข้าโรงแรมแย้วววว...    ดีใจสุดชีวิต... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 22:17:50

ความคิดเห็นที่ 29 ในที่สุดฉากที่รอคอยก็มาถึง ฮ่า ฮ่า จากคุณ : splendour เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 22:19:59

ความคิดเห็นที่ 30 พี่หม่องคนขับรถตุ๊กๆ ประจำเมืองขับรถผ่านมา       เห็นป้าเพชรเงอะๆ งะๆ เลยเข้ามาถาม เขาบอกชื่อโรงแรมอะไรก็ไม่รู้   ป้าก็ฟังไม่ทัน     แต่ตอนนั้น... อะไร..ยังไง.. ก็ได้อยู่แล้ว     ดีกว่าไปวัดแล้วต้องแย่งที่นอนกับ...   ผี       โบสถ์คริสต์ริมทางไฮเวย์  ชานเมืองซีป่อ... แก้ไขเมื่อ 16 เม.ย. 55 22:28:57 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 22:26:13

ความคิดเห็นที่ 31 ในที่สุดก็สรุปได้ว่า  เมืองนี้มีโรงแรมจริงๆ     แต่พี่ลุงหม่องบนรถบัสคงไม่รู้ข้อมูลล่าสุดของที่นี่   ว่ามันกลายมาเป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมของฝรั่งมาตั้งหลายปีแล้ว     ลุงแกเลยว่าไม่มีซะ.... ถ้าน้องเพชรเป็นโรคหัวใจ    ก็คงชักดิ้นแหง๊กๆ อยู่ข้างทางไปแล้ว....     ชิ..ชิ.. อีตาลุงพี่หม่อง โบสถ์คาทอลิคที่ริมถนนไฮเวย์ชานเมืองซีป่อ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 22:34:26

ความคิดเห็นที่ 32 นั่งกระเด็นกระดอนอยู่บนตุ๊กๆ ไม่นานนัก    สารถีก็พามาส่งที่โรงแรม... เย้... วู้ปปี้... โรงแรมยอดนิยมที่สุดของฝรั่งที่มาเที่ยวที่นี่... MR. CHARLES'S GUESTHOUSE   โชคดีที่วันนั้นมีห้องว่างพอดี   ฝรั่งหลายคนที่เจอป้าบนรถไฟกำลังเช็คเอ้าท์ ผู้หญิงเยอรมันที่ช่วยป้าหาชื่อโรงแรมในหล่าโชวก็ทำท่าทางดีใจโล่งใจ   ที่เห็นป้าปลอดภัยดี     แต่เราก็ไม่ได้คุยกันมากนัก   เพราะเขาต้องรีบไปขึ้นรถทัวร์เพื่อไปทะเลสาบอินเล... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 22:41:00

ความคิดเห็นที่ 33 ตามมาเที่ยวแบบบริหารหัวใจด้วยคนค่ะ ตื่่นเต้นดี จากคุณ : green light...go เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 22:50:37

ความคิดเห็นที่ 34 มาหาข้อมูลเพิ่มเติมก่อนทำรีวิว    พบว่าเมืองนี้มีโรงแรมอีกสองแห่งคือ NAM KHAE MAO GUEST  HOUSE    อยู่ที่  134 BOGYOKE ROAD และ MR. KID GUEST HOUSE     ซึ่งในข้อมูลบอกว่าเป็นโรงแรมที่   friendliest place in town แต่โรงแรม MR. CHARLES GUEST HOUSE      ที่ป้าไปพัก   จะเป็นโรงแรมยอดนิยมที่สุดของเมืองจ้าาา... ห้องพัก ราคาคืนละ 25 ยูเอสดอลลาร์  ก็ประมาณ เจ็ดร้อยเกือบแปดร้อย    สะอาดที่สุดดีที่สุดในพม่าสำหรับป้าที่ได้พักมาหลายโรงแรม... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 23:07:08

ความคิดเห็นที่ 35 เราสามารถติดต่อซื้อทัวร์ไปเดินป่า ล่องแพ ได้ที่โรงแรมเลยค่าา..   เช็คอินพักผ่อนได้เล็กน้อย    ก่อนออกไปเดินเล่นในเมือง   ป้าก็รีบติดต่อหารถกลับมัณฑเลย์ไว้เลย จากซีป่อ   มีการเดินทางที่หลากหลายให้เราเลือก มีรถบัสไปอินเล  ใช้เวลา 15 ชั่วโมง  ราคาคนละ 16,000  จั๊ต   รถออกตอนบ่ายโมง รถบัสไปบากัน (พุกาม)   ใช้เวลา 8 ชั่วโมง   ราคาคนละ  9,000 จั๊ต   รถออกตอน บ่ายสี่โมงครึ่ง รถบัสไปย่างกุ้ง     ใช้เวลา 16 ชั่วโมง   ราคาคนละ  16,000  จั๊ต    รถออกตอน บ่ายโมงครึ่ง รถบัสไปมัณฑเลย์      ใช้เวลา 6 ชั่วโมง     ราคาคนละ  4,500 จั๊ต    รถออกตอน ตีห้าครึ่ง...       ทำไมต้องเป็นคันที่เราต้องไปด้วยนะ      ตื่นแต่มืดแต่ดึกอีกแล้ว... ฮือ..ฮือ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 23:18:05

ความคิดเห็นที่ 36 เรียบร้อยเรื่องจองรถ     ป้าก็ถอดไส้..ออกไปหาอาหาร...คริ..คริ... ... เดินตามโพยแผนที่ที่โรงแรมให้ยืมมา    มีร้านอาหารฉานและอาหารพื้นเมืองอื่นๆ   แต่ดูแล้วไม่น่าปลอดภัย      จึงมาฝากท้องไว้กับร้านอาหารจีนแห่งเดียวในเมือง เพราะอาหารพม่าต้องทำไว้ล่วงหน้า   เหมือนข้าวราดแกงบ้านเรา   ไปยืนชี้นิ้วสั่งๆๆๆๆ   แล้วทำมากี่ชั่วโมงแล้วก็ไม่รู้        แต่อาหารจีนต้องทำสดๆ  มันก็คงจะดีกว่าเนอะ... ร้านอาหารจีนเจ้าเดียวในเมือง จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 23:22:59

ความคิดเห็นที่ 37 สวัสดีค่ะ  พี่เต้....   นี่แค่น้ำจิ้มค่ะพี่เต้   ทริปต่อไปต้องหาไอ้ที่มันโหดกว่านี้ไปเรื่อยๆ .... คริ..คริ...   ไปคราวนี้มันเหมือนจะตื่นเต้นเพราะเข้าใจผิดคิดไปเอง      แต่จริงๆ มันไม่มีอะไรเลยค่ะ     น้องออกจะผิดหวังนะเนี่ย... ที่บ้าน..ก็ปลงกันมานานแล้วค่ะพี่เต้    เริ่มเป็นงี้มาตั้งแต่จำความได้ประมาณสามขวบ    ชอบหายแวบไปดูโน่นดูนี่คนเดียว       แม่ก็อกสั่นขวัญแขวนนึกว่าลูกสาวโดนจับตัวไปขาย...   แม่ต้องใจหายใจคว่ำตื่นเต้นอยู่บ่อยๆ        จนตัดสินใจเอาขวัญให้มันแขวนค้างอยู่ข้างบนนั่นแหละ    เสียเวลาเอาขึ้นเองลง...   จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 23:33:04

ความคิดเห็นที่ 38 รูปนี้เคยลงให้ดูไปแล้ว     แต่มันมาจากร้านนี้  เอามาให้ดูอีกรอบก็แล้วกันเนอะ..   ผัดผักเต้าหู้     ป้าจะหลีกเลี่ยงการกินเนื้อสัตว์ทุกชนิดให้มากที่สุดเวลาเดินทาง       เพราะพวกเนื้อสัตว์ทั้งหลาย  ถ้าการเก็บรักษาไม่ดีก็ง่ายที่จะเน่าเสีย   แม้บางทีรสชาติจะยังปรกติอยู่ก็เถอะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 23:42:35

ความคิดเห็นที่ 39 ผัดผักบุ้ง  เหนียวๆ เคี้ยวลำบาก  แต่เหอะ.. นึกว่ากินไฟเบอร์  เพื่อช่วยระบบขับถ่าย... คริ..คริ...  ยิ่งเหนียว..ไฟเบอร์ยิ่งเยอะ... กร๊ากก..ๆๆๆๆๆ   จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 23:44:05

ความคิดเห็นที่ 40 สวัสดีค่ะ   คุณ green light...go     ทริปแบบนี้ดีสำหรับคนอยากเป็นโรคหัวใจค่ะ....มีลุ้นตลอด..ทุ๊กกกวัน...   ซีป่ออยู่ห่างจากมัณฑเลย์ไปทางทิศตะวันออกราวๆ 200 กว่ากิโลเมตร (รถวิ่งตั้งหกชั่วโมงนิ..)     เคยเป็นรัฐอิสระของฉาน     มีเจ้าชายครองเมืองคนสุดท้ายชื่อ SAO KYA SENG   เราสามารถเดินทางไปซีป่อจากมัณฑเลย์ได้ โดย รถไฟ รถบัส รถแท็กซี่แบบเหมาจ่าย   รถไฟจะช้าาาาา...มากกกกกก   แตเราก็จะได้บรรยากาศที่ต้องข้ามสะพานโกเต้ก... สะพานประวัติศาสตร์ที่สร้างมากว่าร้อยปีแล้ว...   รถบัส จะมีราคาถูกกว่ารถไฟเกือบเท่าตัว   และใช้เวลาแค่หกชั่วโมง   แต่เราก็ไม่ได้บรรยากาศตอนวิ่งผ่านเหวที่สะพานโกเต้ก.. รถแท็กซี่เหมาจ่าย    วิธีนี้อาจจะดีที่สุด   เพราะเราสามารถจอดถ่ายรูปได้บ่อยครั้งตามใจปรารถนา     แต่ราคาก็แพงที่สุด... ป้าแนะนำ  ให้ขาไปใช้บริการรถไฟพม่าจากมัณฑเลย์ (พลาดไม่ได้)      แล้วขากลับก็เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง..  หรือจะไปเที่ยวต่อที่เมืองอื่นก็ได้ ข้างในน่าจะเป็นร้านโต๊ะสนุ๊ก.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 55 23:59:11

ความคิดเห็นที่ 41 ป้าเล่นเอารูปของกินมาตอนดึกๆ ทำเอาหิวอีกแล้ว จากคุณ : i_like_reading เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 00:00:43

ความคิดเห็นที่ 42 ตำนานรักชื่อดังของเจ้าชายเมืองซีป่อคนสุดท้าย  กับภริยาสาวชาวออสเตรีย... เริ่มขึ้นเมื่อราวๆ ปี ค.ศ. 1952  (ปี พ.ศ. 2495)    นักเรียน Exchange Student สาวสวยจากประเทศออสเตรีย (ในยุโรปนะคะ  ไม่ใช่ประเทศที่มีจิงโจ้)    ได้ไปเรียนหนังสือที่  Colorado's Women's College  ในรัฐเดนเวอร์   ประเทศอเมริกา เธอคนนี้ชื่อ Inge  อ่านว่า อิงกะ (มั๊ง..อิอิ)     อิงกะได้พบและตกหลุมรักกับนักเรียนต่างชาติชาวพม่าชื่อ  Mr. Sao Kya Seng     ทั้งคู่ตกลงใจแต่งงานกันในปีถัดมา เมื่อ ค.ศ. 1953     บ้านสวยๆ ข้างทางในเมืองซีป่อ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 00:26:54

ความคิดเห็นที่ 43 คุณชอบอ่าน    ชอบกินผักหรอค๊าาา.. เพราะอาหารของป้ามีแต่ผัก..คริ..คริ... อิงกะไม่เคยรู้เลยว่าผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วยมีฐานะเป็นถึงเจ้าชายของเมืองซีป่อ    จนกระทั่งเมื่อทั้งคู่ย้ายไปใช้ชีวิตร่วมกันที่นั่น เธอจึงกลายเป็นเจ้าหญิงในบัดดล.... เจ้าหญิงอิงกะ   ตกหลุมรักผู้คนที่เมืองซีป่อ    และพยายามช่วยพัฒนาบ้านเมืองในทุกๆ ด้าน    ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเกษตร  การแพทย์แผนใหม่  การขุดหาพลอยธรรมชาติ ฯลฯ..... มัสยิดในเมืองซีป่อ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 00:36:12

ความคิดเห็นที่ 44 ทั้งคู่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขที่เมืองนั้น      และมีลูกสาวด้วยกันสองคน.... แต่.... โลกนี้ช่างโหดร้ายนัก....  เมื่อปี ค.ศ. 1962   หรือ พ.ศ. 2505           พญามาร..ก็ส่ง นายพลเนวิน   เข้ามาทำการรัฐประหารยึดอำนาจจากเจ้าชายและเจ้าหญิงอิงกะ เนวินจับตัวเจ้าชาย Sao Kya Seng  ไปคุมขัง    ส่วนเจ้าหญิงอิงกะและลูกสาวสองคนถูกกักขังบริเวณให้อยู่แต่ภายในบ้านแบบ ออง ซาน ซูจี   เจ้าหญิงอิงกะและลูกสาวถูกขังไว้ถึงสองปี    กว่าจะหลบหนีไปได้    ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนและเจ้าหน้าที่บางคน      อิงกะเชื่อว่า... ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเธอและลูกยังมีพาสปอร์ตและถือสัญชาติออสเตรีย      นายพลเนวินคงไม่ลังเลที่จะสังหารเธอและลูกสาว...   ธรรมเนียมฝรั่งที่ชาวพม่านิยม     แต่งรถเจ้าบ่าวเจ้าสาว... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 00:48:33

ความคิดเห็นที่ 45 ชอบทานผักครับป้า เนื้อไ่ม่ค่อยอยากกินแร้ว อิอิ ฟังเรื่องเจ้าชายเจ้าหญิงต่อครับ กำลังสนุก จากคุณ : i_like_reading เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 00:56:56

ความคิดเห็นที่ 46 ตั้งแต่ที่เจ้าชายถูกจับตัวไป     ก็ไม่มีใครได้ข่าวคราวของพระองค์ท่านอีกเลย     ทุกคนเชื่อว่า นายพลเนวิน   ได้ทำการสังหารเจ้าชายไปเรียบร้อยแล้ว...   ส่วนเจ้าหญิงอิงกะ    เมื่อหลบหนีกลับไปถึงประเทศออสเตรียพร้อมกับลูกสาวสองคน       เธอก็ได้เขียนเรื่องราวบันทึกเหตุการณ์ไว้    เพื่อเป็นอนุสรณ์ถึงเจ้าชายผู้เป็นที่รัก... ชื่อเรื่อง  Twilight Over Burma  :  My life as a Shan Princess.   ที่เพื่อนๆ หลายคนเคยอ่านมาแล้วน่ะค่ะ... เรื่องมันเศร้า... ผ่านบ้านที่กำลังมีงานแต่งงาน... คนพม่านิยมให้ของขวัญกับเจ้าบ่าวเจ้าสาว... และวางโชว์กล่องของขวัญไว้ที่หน้างาน    เห็นเป็นแบบนี้หลายเมืองแล้วค่ะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 00:58:26

ความคิดเห็นที่ 47 บริเวณทางด้านทิศเหนือของตัวเมืองซีป่อ    จะมีวังเก่าที่เจ้าชายและเจ้าหญิงอิงกะเคยอาศัยอยู่     แต่ปัจจุบันรกร้างและคล้ายๆ จะเป็นเสมือนกับเป็นที่หวงห้ามสำหรับนักท่องเที่ยวอยู่กลายๆ ไม่มีใครในโรงแรมพูดถึงวังนี้เลย    ป้าก็มารู้เรื่องนี้ก่อนทำรีวิวนี่เอง  เลยพลาดการไปชมซะ....      ใครอยากดูรูปวังก็หาได้จากอากู๋นะจ๊าาาา... เมื่อไม่มีเจ้าชายและเจ้าหญิงอาศัยอยู่ในวังแล้ว     หลานชายของเจ้าชาย ชื่อ Mr. Donald   ก็ได้กลายมาเป็นผู้ดูแลวังนี้ต่อมา.... สมัยก่อน Mr. Donald  จะตื่นเต้นยินดีพูดคุยกับนักท่องเที่ยวฝรั่งที่ไปเยี่ยมเยือนเสมอๆ   พาชมรอบๆ วัง... ฯลฯ... บ้านสวยๆ ข้างทางรถไฟสถานีซีป่อ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:06:54

ความคิดเห็นที่ 48 รอชมต่อครับ จากคุณ : mm_takky เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:17:49

ความคิดเห็นที่ 49 จนกระทั่งเมื่อปี ค.ศ. 2006  หรือ พ.ศ. 2549     Mr. Donald  หลานของเจ้าชาย, ผู้ดูแลวัง   ก็ถูกรัฐบาลเผด็จการทหารของพม่าตัดสินให้จำคุกเป็นเวลา 13 ปี ด้วยข้อหา...    Mr. Donald  พูดเรื่องไม่ดีของรัฐบาลทหารให้กับชาวต่างชาติฟัง.... ปัจจุบันใน พ.ศ. นี้    วังซีป่อจึงถูกปิดตาย   แต่นักท่องเที่ยวอย่างเราถ้าจะไปดูจริงๆ ก็คงได้แต่เกาะรั้วด้านหน้ามองแค่นั้นเอง... ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้   Mr. Donald จะถูกปล่อยตัวหรือยัง   แต่จากการที่ ออง ซาน ซูจีชนะการเลือกตั้ง    เขาก็คงออกจากคุกในเร็ววันนี้แหละ    ป้าเชื่ออย่างนั้น... ..... เศร้าซ้ำเศร้าซ้อนนิ.... เดินเล่นไปเรื่อยๆ จนถึงสถานีรถไฟเมืองซีป่อ    แห่งเดียวกับที่ป้านั่งรถไฟผ่านเมื่อครั้งไปสุดทางที่หล่าโชว จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:22:59

ความคิดเห็นที่ 50 บังเอิญเหลือเกินที่ป้าไปสถานีรถไฟ   เป็นเวลาเดียวกับขบวนรถที่ป้าเคยนั่งมาจากปะหยิ่นอูละหวิ่น..มาถึงพอดี... พี่หม่องผู้กล้า...เดินตัดหน้าม้าเหล็ก... เจ๋งๆๆๆ .... ถ้าโสร่งหลุดก็อย่ามัวก้มเก็บล่ะ... โชว์ของดีไปเล๊ยยยย.... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:27:16

ความคิดเห็นที่ 51 สวัสดีค่ะ    คุณ mm_takky      ขอบคุณค่าาา... โชคดีวันนี้ได้ถ่ายรูปรถไฟจากข้างล่างมุมมองใหม่      ปรกติเป็นแต่ผู้โดยสาร... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:29:48

ความคิดเห็นที่ 52 รถไฟจะจอดที่สถานีซีป่อค่อนข้างนาน    พ่อค้าแม่ค้าก็กรูกันทำหน้าที่อย่างขันแข็ง.... ส้มมั๊ยส้ม... สับปะรดมั๊ยจ๊าาา... ไอติมก็มีน๊า... ไข่ต้มร้อนๆ ก๊าบบ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:32:51

ความคิดเห็นที่ 53 ดีใจได้อยู่ข้างล่าง   เลยได้มุมถูกใจ.. คริ..คริ.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:33:58

ความคิดเห็นที่ 54 ช่องขายตั๋วรถไฟ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:35:40

ความคิดเห็นที่ 55 .. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:36:17

ความคิดเห็นที่ 56 ส้มบางมดสักกิโลมั๊ยจ๊าาา... อิอิ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:37:33

ความคิดเห็นที่ 57 รถไฟที่กำลังมุ่งหน้าไปสุดทางที่หล่าโชว.... เค้าไปมาแล้วๆๆๆๆ... เย้..ๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:39:29

ความคิดเห็นที่ 58 เห็นรถไฟแล้วรู้สึกเมื่อยตรู๊ดยังไงก็ม่ายรุ้... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:40:48

ความคิดเห็นที่ 59 ขากลับเดินผ่านร้านขนมครก   ก็รีบปรี่แวะไปซื้อมาชิม...  ไม่เห็นอร่อยเท่ากับร้านที่เมืองหล่าโชวเลยสักนิดเดียว   แถมได้เงินทอนมาเป็นแบงค์สมัยพระเจ้าเหาเต็มหัว.... ไม่กล้าเอาแบ็งค์เก็บใส่กระเป๋า...  ทำไงดีหว่า... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:44:36

ความคิดเห็นที่ 60 เดินผ่านร้านขายน้ำอ้อยคั้นสดๆ ข้างถนน.... เอาละวะ... ตายเป็นตาย  หิวน้ำแล้วนี่..คริ..คริ... ถือโอกาสกำจัดธนบัตรพม่ารุ่นคลาสสิคไปในตัว    เพราะไม่กล้าเก็บใส่กระเป๋า...   เมื่อครั้งแรกที่ป้ามาพม่าในปี 2553  แบ็งค์ระดับนี้ถือว่าธรรมดาค่อนข้างใหม่เลยทีเดียว...   ป้าเคยเห็นระดับสุดยอดกว่านี้เยอะ.... เอิ้กก..ๆๆๆๆ   แต่ตอนนี้ปี  2555   นับว่าเป็นครั้งแรกที่ป้าเห็นว่าเก่าสุดเลยนะเนี่ย... แต่ยังไงก็ไม่กล้าเก็บเธอไว้ใกล้ตัว... ก่อนจะต้องจากกัน... ขอสักหลายๆ ช็อตเป็นที่ระลึกสักหน่อยเหอะ     ป้าก็วนเวียนจับแบงค์ย้ายมุมถ่ายรูปไปเรื่อย . แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 55 01:58:23 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 01:57:01

ความคิดเห็นที่ 61 รถวิ่งผ่านไปผ่านมาบนถนนที่ครั้งหนึ่งเคยราดยางเอาไว้....      ทิ้งขี้ฝุ่นไว้เป็นที่ระลึกอย่างไม่ขาดสาย   ป้าก็นั่งปลง... เอาวะ... น้ำอ้อยผสมขี้ฝุ่น... คงอร่อยดีนะ... หารูปไม่เจอ  เอาน้ำอ้อยจากร้านอื่นมาประกอบฉากก็แล้วกัน... คริ..คริ... มามะ..มาช่วยป้าดื่มกันคนละอึก... เป็นอะไรจะได้มีเพื่อนเข้าโรงพยาบาล... 5555555 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 02:06:43

ความคิดเห็นที่ 62 มาชื่นชมป้าฟูลุยพม่าครับ ดีใจจัง เห็นรถไฟพม่าคล้ายรฟท.เลย จะต่ออีกไหมครับ จะอยู่เป็นเพื่อน... จากคุณ : ทองเบิ้ม เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 02:11:26

ความคิดเห็นที่ 63 ระหว่างที่กำลังเพลินกับการถ่ายรูปแบ็งค์โบราณ...     ปุ๊งง..!!!!! ..... ก็มีธนบัตรพม่าที่ใหม่กว่ามาฟาดหัว    แหะ..แหะ..เว่อร์อ่ะ... แค่มาวางไว้ตรงหน้า... เฮร้ยยย.. ไรฟระ...   เงยหน้าขึ้นมามองมือดี...  เป็นหนุ่มใหญ่ใส่โสร่งเชื้อสายอินตระเดีย     สีหน้าท่าทางของเขาประมาณว่าไม่ค่อยพอใจหรืออาย     ที่เห็นป้าถ่ายรูปแบ็งค์เก่าๆ รุ่งริ่งๆ           พี่แขกว่า เดี๋ยวนี้คนพม่าไม่ใช้ธนบัตรเก่าระดับนี้กันแล้ว     ปัจจุบันมีแต่แบ็งค์ใหม่อย่างที่วางให้ดูนี่ไง๊..... เอาละโว้ยยย... งานเข้า...  คราวนี้ถ้าพูดไม่ดีมีหวังเจ็บตัว... เอิ้กก..ๆๆๆ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ป้ามีประสบการณ์ทะแม่บวกงองู...   กับคนแขกใส่โสร่งในประเทศนี้     ประมาณว่าพูดผิดหูหรือล้อเล่นนิดหน่อยก็โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ...   คนพม่าแท้ๆ ไม่เห็นมีใครเป็น    ป้าไปหยอกล้อพวกเขาก็หัวเราะกันคิกคักไปเท่านั้น... สัญชาตญาณการเอาตัวรอดแวบมา...พูดไม่ดีเอ็งตายแน่ยัยป้า... เอิ้ก..ๆๆๆ       ป้าเงยหน้าส่งยิ้มให้    แล้วก็เออออห่อหมก...  คริ..คริ... ใช่..ๆๆๆๆๆ... เดี๋ยวนี้แบ๊งค์เก่าขนาดนี้หายากมากก      ฉันมาเที่ยวพม่าตั้งหลายวันไม่เคยเจอเลย        ทำให้ฉันสุดที่จะคิดถึงเพราะเมื่อก่อนมีมากมาย        ได้มาเจอที่นี่เป็นครั้งแรก...  ดีใจเหลือเกิน      เพราะมันสุดแสนคลาสสิค... ฉันเลยต้องรีบถ่ายรูปไว้ดูนี่ไง....       ปากหวานเอาตัวรอดอีกแล้วยัยป้า... สุดแสนคลาสสิค... แปลว่า...   มันเก่ามั่กก..ๆๆๆๆ   จนฉ้านน..ไม่กล้าหยิบ ไม่กล้าเก็บไว้ในกระเป๋าเฟร้ย.... ต้องกำจัดมันออกไปโดยเร็วที่สุด... คริ..คริ... แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 55 06:45:42 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 02:36:04

ความคิดเห็นที่ 64 สวัสดีค่ะ   คุณ ทองเบิ้ม    ขอบคุณค่าาา    ป้าก็จะทำไปเรื่อยๆ จนเช้าแหละค่ะ... อิอิ มาอ่านหนังสือเกี่ยวกับคนแขกในเมืองพม่าทีหลัง    จึงได้เข้าใจ.... เมื่อสมัยที่พม่าเป็นอาณานิคมของอังกฤษ    คนอินเดียได้ทะยอยอพยพหลั่งไหลเข้ามาทำงานให้กับทหารฝรั่งอย่างมากมาย         ประมาณการว่าเมื่อช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง    มีคนอินเดียอยู่ในพม่าถึงหนึ่งล้านคน   และในตอนนั้นคนที่อาศัยอยู่ในพม่าทุกเผ่าพันธุ์มีรวมกันแล้วแค่สิบหกล้านคนเท่านั้น   ชาวอินเดียได้เข้ามาประกอบอาชีพหลากหลาย    เป็นการแย่งอาชีพของเจ้าของประเทศแท้ๆ  ทำให้คนพม่าไม่พอใจอย่างยิ่ง  แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะตอนนั้นอยู่ใต้การปกครองของอังกฤษ ชาวอินเดียกลุ่มใหญ่ได้สร้างเนื้อสร้างตัว   จนกลายเป็นนายทุนสามารถควบคุมเศรษฐกิจส่วนใหญ่ของพม่าในระยะนั้นได้     สร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้กับคนผู้เป็นเจ้าของประเทศโดยแท้จริงเป็นอย่างยิ่ง ไปรษณีย์ตรงข้ามกับร้านขายน้ำอ้อย   เสียดายที่วันนั้นปิดทำการเลยไม่ได้เข้าไปใช้บริการ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 02:50:00

ความคิดเห็นที่ 65 คนพม่าไม่พอใจคนอินเดีย   จนถึงกับมีการประท้วงขั้นนองเลือด ในปีระหว่าง ค.ศ. 1930-1931     ตลอดมา..ความสัมพันธ์ระหว่างสองชนชาตินี้ไม่ค่อยดีนัก   อังกฤษก็สนับสนุนให้คนอินเดียวเข้าไปอยู่อาศัยทั่วไปในประเทศพม่า    โดยให้รับหน้าที่เป็นทหารและตำรวจ  ประจำการไปในที่ต่างๆ  รวมแล้วกว่าสี่แสนคน.. คนพม่ากลายเป็นพลเมืองชั้นสามในประเทศของตัวเอง     รองลงมาจากชาวอังกฤษที่เป็นประชาชนชั้นหนึ่ง    และมีข้าราชการและพ่อค้าคนอินเดียเป็นประชาชนชั้นสอง     สร้างความเจ็บแค้นเกลียดชังในใจคนพม่าเป็นอย่างมาก หน้าโรงสี..มั๊ง... อิอิ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:00:15

ความคิดเห็นที่ 66 เมื่อพม่าได้รับเอกราชจากอังกฤษ     จึงพยายามไล่คนอินเดียให้กลับไปที่ประเทศเดิมของตนเอง     เริ่มจากการออกกฎหมายสัญชาติ   คนอินเดียจำนวนมากต้องสูญเสียตำแหน่งหน้าที่การงาน   เพราะไม่อยู่ในข่ายที่จะได้เป็นพลเมืองพม่า กิจการของชาวอินเดียหลายอย่างถูกยึดไปเป็นของรัฐ    โดยไม่ได้ค่าชดเชย  หรือถ้าได้ก็น้อยมากกก...     ชาวอินเดียส่วนใหญ่จึงอพยพกลับประเทศตัวเอง  โดยไม่ได้รับอนุญาตให้นำทรัพย์สินใดๆ ติดตัวไปเลย นอกจากนั้นทางการยังได้ปลุกระดมให้คนพม่า    ให้มีความรู้สึกต่อต้านเกลียดชังคนอินเดีย คนอินเดียที่เรายังเห็นหลงเหลือในพม่าปัจจุบัน    ก็เป็นคนที่อยู่ในข่ายที่ได้สัญชาติพม่า    รัฐบาลไม่สามารถไล่ไปไหนได้      คนพวกนี้ก็ต้องกลายเป็นพลเมืองชั้นสอง    ถูกกดขี่ข่มเหงดูถูกจากคนพม่าทั่วๆ ไปมาตั้งแต่เกิด... ดังนั้น..คนพวกนี้จึงเป็นพวกที่มีความนับถือในตัวเองต่ำ     ใครพูดอะไร..ทำอะไรผิดหูผิดตานิดเดียวก็เป็นเรื่อง... จ๊าาากกกกก... เกือบไป๊.... เอิ้ก..ๆๆๆๆ เจอคนอินเดียใส่โสร่งในพม่า..... ก็ต้องนึกว่าเจอเด็กช่างกลฯ.... จะได้เจียมเนื้อเจียมตัวกันให้ดีๆ นะค๊าาาา... คริ..คริ.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:13:10

ความคิดเห็นที่ 67 ร้านอินเตอร์เน็ตในซีป่ออยู่ติดกับโรงแรมที่ป้าพัก     เป็นร้านเดียวในพม่าที่รวดเร็วทันใจที่สุด   มากกว่าเมืองใหญ่ๆ ในมัณฑเลย์เยอะเลย... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:17:07

ความคิดเห็นที่ 68 มัวแต่เล่นอินเตอร์เน็ตเม้าท์กับเพื่อนๆ ในเฟซอย่างเมามัน    ออกมาก็มืดค่ำพอดี... ไปตระเวณเมืองต่อไม่ได้แล้ว     ป้าก็ไปสอบถามข้อมูลต่างๆ จากพนักงานโรงแรม    เขาก็เอารูปมาให้ดู   ว่าฝรั่งที่มาเมืองนี้   เขาไปทำอะไรกันบ้าง ต่อไปนี้เป็นรูปถ่ายที่ป้าก็อปมาจากรูปในอัลบั้มของโรงแรมอีกทีนะคะ    ขออนุญาตแล้วว่าจะมาให้เพื่อนๆ ดูในเน็ต.... กิจกรรมหลักที่ฝรั่งชอบทำในเมืองนี้    ซื้อทัวร์ที่พาไปเดินเขาเที่ยวชมหมู่บ้านต่างๆ .... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:20:58

ความคิดเห็นที่ 69 ค่าทัวร์คิดวันละสิบกว่ายูเอสดอลลาร์อะไรนี่แหละ   ป้าลืมจดไว้... จำได้แต่ว่าวันละประมาณสามร้อยกว่าหรือสี่ร้อยบาท...  ก็ไม่แพงนะ.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:25:03

ความคิดเห็นที่ 70 กำลังสนุกเลยครับ ตามอยู่นะครับบบบ จากคุณ : Citroen 3325 เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:26:23

ความคิดเห็นที่ 71 รูปไม่ชัดเพราะถ่ายก็อปมาท่ามกลางแสงไฟนีออน...  เอาแค่พอเป็นไอเดียนะคะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:26:32

ความคิดเห็นที่ 72 สวัสดีค่ะ   คุณ Citroen     ขอบคุณค่ะ... วิวสวยๆ แบบนี้   ป้าว่าน่าจะเป็นช่วงปลายฝนต้นหนาวนะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:28:47

ความคิดเห็นที่ 73 ป้าสอบถามพนักงานโรงแรม    เขาว่าเคยมีนักท่องเที่ยวผู้ชายไทยสองคนมาที่นี่      คงไม่ใช่คนห้องบลูเนอะ   เพราะพวกเราไม่เคยเห็นรีวิวเมืองนี้เลย... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:30:33

ความคิดเห็นที่ 74 แบบเนี้ย..  ป้าชอบ... คริ.. คริ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:31:20

ความคิดเห็นที่ 75 โชว์รูปแบบนี้   ต้องมีคนอดใจไม่ไหวแอบไปเที่ยวก่อนป้าแน่ๆ เลย     ใครไปแล้วก็ต้องกลับมารีวิวให้เค้าดูด้วยน๊าาา...   กว่าป้าจะได้ไปอีกรอบก็ต้องปีหน้านั่นแน่ะ... แง..แง... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:33:39

ความคิดเห็นที่ 76 วิธีการไปเมืองซีป่อ  ง่ายมาก... ดั้นด้นมาจากย่างกุ้งให้ไปถึงมัณฑเลย์ก่อน (ถ้าอยากนั่งรถไฟ)     หรือไม่งั้นก็มีรถบัสโดยสารประจำทางจากย่างกุ้งไปซีป่อโดยตรงเลยจ้า... นั่งรถไฟก็ได้บรรยากาศสุดยอด... พลาดไม่ได้   ป้าฟูแนะนำ... อิอิ รถไฟจากมัณฑเลย์ ออกจากสถานีตอนตีสี่ครึ่งกว่าๆ     เราก็จะได้สัมผัสทางรถไฟซิกแซกที่ไม่มีในประเทศไทย    และผ่านสะพานประวัติศาสตร์   ได้เห็นแม่น้ำรู  สายน้ำใหญ่กลางหุบเขาที่จู่ๆ ก็หายไปต่อหน้าต่อตาใต้สะพานรถไฟข้ามเหว.... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:38:35

ความคิดเห็นที่ 77 ได้แคมป์ปิ้งใต้หลังคามุงจาก   ท่ามกลางดวงดาวและแสงจันทร์.. ????  คริ..คริ... ป้าก็เว่อร์ไปงั้นแหละ    ยังไม่เคยเห็นด้วยตาตัวเองสักหน่อย     แต่พวกนี้เป็นรูปที่นักท่องเที่ยวฝรั่งถ่ายรูปทิ้งไว้ให้กับโรงแรมค่ะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:50:04

ความคิดเห็นที่ 78 . จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:50:28

ความคิดเห็นที่ 79 ภูเขา ต้นไม้ ลำธาร แม่น้ำ สายหมอก.... คือสิ่งที่นักท่องเที่ยวฝรั่งต่างชาติดั้นด้นมาซีป่อกัน... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:52:03

ความคิดเห็นที่ 80 หมู่บ้านชาวเขา จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:52:41

ความคิดเห็นที่ 81 . จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:53:05

ความคิดเห็นที่ 82 โอ้ยยยย... เค้าอยากไปปปปป... อิอิ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:53:59

ความคิดเห็นที่ 83 ซีป่อ.. แต่ในหนังสือบางเล่มก็เรียกว่า สีป่อ   แต่ป้าว่าคนที่นั่นออกเสียงเป็น ซีป่อมากกว่านะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:55:22

ความคิดเห็นที่ 84 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:56:24

ความคิดเห็นที่ 85 ที่ซีป่อ  มีทั้งทัวร์พาไปเดินเขา  หรือถ้าชอบน้ำ  ก็มีล่องแพล่องเรือให้บริการด้วยค่ะ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 55 03:57:32