ความคิดเห็นที่ 1 ผมว่าอันนี้แหล่ะคือไฮไลท์ ! เพราะการเลือกเดินทางเข้า-ออกประเทศบรูไนนั้นมีหลายช่องทาง ทั้งทางรถยนต์ เรือเดินสมุทร เรือโดยสาร และเรือเฟอร์ นอกเหนือที่เรารู้ ๆ กันอยู๋ว่าไปไหนมาไหนต้องเครื่องบินอย่างเดียว แต่จุดหมายคร่าว ๆ ที่ผมกะเกณฑ์เอาไว้ คืออยากนั่งเรือโดยสารข้ามไปเกาะ Labuan น่านน้ำของมาเลเซีย แล้วต่อด้วยรถบัสกลับเข้าแผ่นดินใหญ่ืั้ซาบาห์ ยิ่งงงใช่ไหมครับ ? อย่าเพิ่งกังวล.. เดี๋ยวจะอธิบายซ้ำอีกที !  เอาเป็นว่า การไม่ทำการบ้านอะไรเลยแม้เครื่องบินลงแตะรันเวย์แล้ว เดินต่อคิวจ็อบพาสปอร์ตขาเข้าที่ ตม.สนามบินเมืองบันดา เสรี เบกาวันแล้ว วินาทีนั้นก็ยังไม่รู้เรื่องอะไรอีกเช่นกัน !! ตรูจะนอนที่ไหนดี ? เนื่องจากสนามบินเค้า ไม่มีสัญญาณ Wifi ใช้ เดินเหมือนคนบ้าถิอไอแพด มองหาร้านอาหารที่มีสัญญาณ แต่มันก็เงียบ ๆ เหงา ๆ พิกล จนเจอร้าน KFC เล็กจิ๊ดเดียว กลับไม่มีซิกแนลอีก ? เอาหล่ะเหวย.. วินาทีนั้น ตั้งความคิดไว้ในใจ เออ.. เดี๋ยวต้องออกไปนั่งรถเมล์หาโรงแรมแน่ ๆ ! แต่แล้วภาพของสนามบินเมืองกูชิง(Kuching)ก็หลุดเข้ามาในห้วงอารมณ์ ที่นั่นมันไม่มีป้ายรถรถเมล์หน้าแอร์พอร์ท ไม่มีรถสาธารณะ นอกจากยูต้องเรียกแท็กซี่ออกมานอกถนนใหญ่หรือดิ่งเข้าเมือง เพียงอย่างเดียว ซึ่งหากใครคิดริจะเดินออกมาเพื่อค้นหาป้ายรถเมล์นั้น รับรองได้แลกกับเหงื่ออักโข ! แล้วจะมาซ้ำรอยที่บันดา เสรี เบกาวันนี่อีกหรือ ?  เพราะเท่าที่รู้มามันมีป้ายรถเมล์อยู่ด้านหน้านี่นา... จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:06:01

ความคิดเห็นที่ 2 ไปด้วยคนครับ :) จากคุณ : แมลงภู่บนหูกระต่าย เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:13:09

ความคิดเห็นที่ 3 ผมเดินออกมาที่ลานจอดรถด้านนอก มีเพียงเคาน์เตอร์รถเช่ากับเคาน์เตอร์แท็กซี่สนามบิน (ตอนหลังถึงรู้ ดูรายละเอียดจากท่ารถฯในเมือง มีรถเมล์อย่างน้อง 2 สายผ่านสนามบินฯนี้จริง แต่ต้องเดินออกมาตรงด้านนอก กับอีกประเด็น คือ ความที่ประชากรน้อย คนไม่เยอะ รถเมล์บางสาย จึงห่างกันนับชั่วโมง ขนาดสายที่คนนั่งเยอะ ๆ เร็วสุดยังไม่หนีครึ่งชั่วโมงต่อคัน !) จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:17:27

ความคิดเห็นที่ 4 ขอตามไปเที่ยวแบบเหงาๆ  ด้วยคนนะครับ ฮี่ๆ จากคุณ : chartchy เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:18:40

ความคิดเห็นที่ 5 ตามาเลยครับคุณ แมลงภู่บนหูกระต่าย ......................................................................................................................... เลยเดินไปสอบถามเคาน์เตอร์แท็กซี่ ไอไม่ได้จองโรงแรมาเลย.. พอที่จะช่วยวานโชเฟอร์เค้าพาหาโรงแรมราคาถูกได้มั๊ย ? แล้วค่ารถมันซักเท่าไร ? ปรากฎว่าบังที่คุมคิวรถตรงนั้นดีมาก เค้าอธิบายละเอียดยิบ ค่าแท็กซี่นี่เค้าคิดเป็นโซน ถ้าเข้าไปดาวน์ทาวน์ก็ประมาณ 25-30 ดอลลาร์บรูไน (หมายเหตุ : ค่าเงินบรูไนอิงกับค่าเงินสิงคโปร์ ฉะนั้นเรทวันนั้นจึงเทียบได้ 25 บาทกว่าต่อ 1 ดอลลาร์บรูไน) อุแม่เจ้า... นั่งเข้าเมืองนี่เกือบพัน ! จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:20:52

ความคิดเห็นที่ 6 ที่ยังมีว่าง... เชิญเลยครับคุณ chartchy ......................................................................................................................... โชคดีที่ก่อนบินมาบรูไน ผมเอาเงินรูปีของอินเดียที่เหลือกลับจากเที่ยวแคชเมียร์ ประมาณสามหมื่นกว่ารูปีไปแลกเงินริงกิตตรงเซนทรัลมาร์เก็ตกลางเมืองกัวลุมเปอร์ ได้เรทราคาดี จากนั้นก็เอาริงกิตแลกเป็นดอลลาร์บรูไนที่สนามบินนิดหน่อย ถ้ามันแย่ขนาด หาห้องซุกหัวนอนไม่ได้ เดี๋ยวเข้าโรงแรมติดดาวมันซะเลย ! กะว่าติดตัวไว้ 200 ดอลลาร์ คงพอจ่ายค่าอาหารกับค่าโรงแรม (ต่อไปนี้ ถ้าอ่านแล้วสะดุดคำว่า "ดอลลาร์" ให้หมายถึง หน่วยเงินของบรูไนนะครับ) จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:27:11

ความคิดเห็นที่ 7 แท็กซี่เมืองนี้ค่อนข้างสะอาดและใหม่ ผมได้รถ Kia พาเข้าเมือง โดยมีสารถีเป็นโชเฟอร์สาวชาวมุสลิม หล่อนคุยภาษาอังกฤษไหลลื่นไม่ต่างจากคนดูแลเคาน์เตอร์ที่แอร์พอร์ท เลยทำให้เราทราบพอเป็นพื้นฐาน ช่วงที่อังกฤษปกครองอาณานิคมต่าง ๆ ในย่านคาบสมุทรทะเลจีนใต้ รวมทั้งเกาะบอร์เนียวที่แบ่งซีกกับจักวรรดิ์ดัชท์(เนเธอร์แลนด์) พื้นฐานทางด้านภาษาอังกฤษนั้น อยู่ในขั้นเหนือกว่าประเทศอื่นในภูมิภาค ไล่มาตั้งแต่กูชิง, ซิบู, มิริ, บรูไน, ลิมบัง, ลาวัง, ลาบวน, โกตา, คินาบาลู, ซานดากัน, และก็ตาเวา ล้วนใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักทั้งนั้น จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:35:30

ความคิดเห็นที่ 8 หลังจากเธอถามเรื่องส่วนตัว เหมือนจะเป็นข้อประกอบในการสนทนา โชเฟอร์หญิงอัธยาศัยดีคนนี้ ก็บอกให้เราฟังถึงเรื่องที่พัก ถ้ายูคิดจะพักคืนเดียวหรือสองคืน ไม่ต้องไปวอรี่กับโรงแรมสองดาวหรือสามดาว ซึ่งในเมืองของชั้นนี่มันแพงมาก (ซึ่งก็จริงอย่างเธอว่า ก่อนมาผมเสิร์ชหาโรงแรมจากโบกเกอร์เจ้าประจำกับอื่น ๆ ในโลกอินเตอร์เน็ท ถ้าเป็นโรงแรมเขตกลางเมืองนี่ แพงระยิบทุกแห่ง เทียบเป็นเงินไทยก็มีตั้งแต่สองพันอัพจนถึงห้าพัน) ว่าแล้วเธอก็ชี้ให้ดูตลอดที่รถวิ่งผ่าน ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นเชนโรงแรมดัง ๆ แทบทั้งสิ้น จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:37:45

ความคิดเห็นที่ 9 เธอบอกว่า ไปพัก "เค เอช สูน" เถอะ อยู่กลางดาวทาวน์และใกล้กับท่ารถตลอดจนร้านอาหาร  ถ้าพักโฮสเทลของรัฐหรือของเอกชนซึ่งมีอยู่สองแห่ง เวลาเดินมาตรงใจกลางเมืองหรือริมน้ำนี่ มันไกล แถมหาของกินลำบากด้วย ! แรก ๆ ก็คิดไปเอง และไม่เข้าใจ เค เอช สูน เฮ้าส์ นี่มันบ้านเช่าหรือว่าโรงแรมวะ ? คงเหมือนกับแท็กซี่เมืองอื่นมั้ง(โดนหลอกจนเคย) ที่พาผู้โดยสารมาฟันค่าหัวคิว แต่พอใกล้ถึงรู้ คุณแม่ลูกสามรายนี้เธออธิบายอะไรได้แจ่มแจ้ง ซื่อตรง  ชี้ให้ดูสถานที่สำคัญพร้อมกับย้ำ ต้องมาถ่ายรูปตรงนี้ด้วยนะ ตรงนั้นท่ารถ อันนู้นสถานีตำรวจหากมีอะไร ร้านมินิมาร์ทเข้าไปในซอย ก่อนจะเลี้ยวขวาจอดตรงข้ามกับ K H SOON Services and Resthouse ที่ผมตั้งคำถามในหัวมาตลอด เธอยังย้ำให้ขึ้นไปที่ชั้นสอง มีเคาน์เตอร์ติดต่ออยู่ด้านบน ราคาประมาณ 3-40 ดอลลาร์ฯ แล้วแต่ชนิดของห้อง พร้อมกับคิดค่าโดยสารของเธอเอง 30 ดอลลาร์ฯ ตรงเปะกับที่เคาน์เตอร์ฯสนามบินบอกมา แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 55 14:56:46 จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 14:42:44

ความคิดเห็นที่ 10 ผมสาวเท้าก้าวเข้าไปในอาคารที่ออกจะดูเก่า แต่ไม่ได้ถึงกับสกปรก มีสาวชาวฟิลิปปินส์แจ้งเรทราคา ตั้งแต่เตียงรวม เตียงแยก ห้องน้ำในตัว หรือห้องน้ำรวม สรุปผมเลือกห้องเตียงคู่ที่มีห้องน้ำในตัว สนนราคาอยู่ที่ 35 ดอลลาร์ฯ ห้องกว้าง แต่เก่ามาก สภาพเตียงพอนอนได้ ถ้าไม่คิดอะไร มุมติดกับหน้าต่างห้องน้ำเล็ก ๆ มีกระจกทาสีกั้น เก่าซอมซ่อ เสียงแอร์วินโดว์ไทร์ครางกระหึ่มกว่าจะหาสวิทช์เจอ เพราะดันซ่อนตัวอยู่ในมุมแคบ ๆ พอเก็บข้าวของเสร็จก็รีบหิ้วกล้องเดินออกไปที่ท่าน้ำหน้าเมืองทันที ซึ่งคนทั่ว ๆ ไปเรียกวอเตอร์ฟร้อนท์ ซันไก ซานตุบง สภาพแดดคล้อยหลังไปพอสมควร แต่เมฆค่อนข้างเยอะ ฟ้าเน่า จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:05:32

ความคิดเห็นที่ 12 แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 55 15:09:59 แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 55 15:09:02 แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 55 15:08:20 จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:07:24

ความคิดเห็นที่ 13 เมืองนี้... ใช้เรือโดยสารแบบติดเครื่องท้าย และยี่ห้อยอดนิยมคือ Yamaha เท่านั้น จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:11:40

ความคิดเห็นที่ 14 ฝูงเรือโดยสารบริเวณท่าน้ำหน้าเมือง กำลังรอผู้คนเดินทางกลับหมู่บ้านของตนเองตามกัมปุงต่าง หรือที่เรารู้จักกันในรูปแบบหมู่บ้านริมน้ำ จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:16:15

ความคิดเห็นที่ 15 ฝูงเรือโดยสารที่ล้วนแต่ติดเครื่องยนต์ท้ายแทบทั้งสิ้น กำลังรอผู้โดยสารกลับสู่กัมปุงตัวเอง โดยในบริเวณแม่น้ำซันไกนั้นมีมากมายหลายกัมปุง จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:18:57

ความคิดเห็นที่ 16 ตามไปด้วยค่ะ จากคุณ : armearn เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:19:11

ความคิดเห็นที่ 17 ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ จากคุณ : kumyotha เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:21:04

ความคิดเห็นที่ 18 รีวิวน่าสนใจมาก ตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ จากคุณ : semasky เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:37:40

ความคิดเห็นที่ 19 ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ จากคุณ : numsiam เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 15:49:11

ความคิดเห็นที่ 20 ขอตามไปเที่ยวด้วยคนครับ ไม่ค่อยได้เจอรีวิวบรูไนในห้องนี้เลย จากคุณ : ชาวทัวร์ เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 16:08:33

ความคิดเห็นที่ 21 น้ำในแม่น้ำสะอาดจังค่ะ ตามอ่านต่อค่ะ จากคุณ : accytu46 เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 16:09:58

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาอยู่เป็นเพื่อนจะได้ไม่เหงาค่ะ ตามไปเที่ยวบรูไนด้วยคนนะคะ ^^ จากคุณ : Salmon Lover เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 18:20:54

ความคิดเห็นที่ 23 ตามมาด้วยครับ เคยไปเหงามาแล้วเมื่อ ปีครึ่งที่ผ่านมา ดูจากภาพเงียบสงบคล้ายกันเลย http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E9975999/E9975999.html จากคุณ : VoyageThai เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 19:57:52

ความคิดเห็นที่ 24 ตามมาเที่ยวเป็นเพื่อนด้วยครับ จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 20:52:31

ความคิดเห็นที่ 25 ขอลอกทริปค่ะ อยากบินจากโกต้าไปบรูไน ไว้จะขอตามรอยน่ะค่ะ จากคุณ : via iPad (kizz_j) เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 21:04:19

ความคิดเห็นที่ 26 ขอตามไปเที่ยวด้วยอีกคนนะคะ   จากคุณ : sailyacht เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 55 21:09:13

ความคิดเห็นที่ 27 ขอโทษครับ.. เมื่อวานอัพโหลดยังไงก็ไม่ขึ้น  พอวันนี้โผล่มามีโพสท์ซ้อนกันเยอะแยะ ขออภัยอีกครั้ง จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 17:00:23

ความคิดเห็นที่ 28 เหมือนขาดตอนทางอารมณ์ ? ปั้นสมาธิแล้วกับมาใหม่กัน ! ยินดีครับคุณ armearn ตามมาครับคุณ kumyotha คุณ semasky ไปพร้อมกัน คุณ numsiam ได้เลยครับ คุณ ชาวทัวร์ ครับ เห็นหลายคนบอกอย่างนั้น ผมเองก็เพิ่งครบทุกประเทศในอาเซี่ยนตรงทริปนี้ คุณ accytu46 ระบบแม่น้ำในลำคลองเขาสะอาดดีครับ ขณะที่อีกหลาย ๆ เมืองบนเกาะบอร์เนียวเริ่มมีน้ำเน่าตรึมเช่นกัน ดีครับคุณ Salmon Lover ไม่งั้นเหงาแย่ ใช่ครับคุณ VoyageThai  ผมว่าประเทศนี้กี่ปี ๆ ก็ยังสงบ เพราะประชากรเค้าสี่แสนกว่าเอง แถมมีคุณภาพ ขอบคุณมากครับคุณ tiger's nest ได้เลยครับคุณ via iPad (kizz_j) แต่ของผมไม่ค่อยจะมีสาระนะครับ ใช้ไปเรื่อย ๆ ตามมาครับคุณ sailyacht ..................................................................................................................... ผมชอบหลายอย่างของที่นี่ แม้จะเป็นประเทศเล็ก ผู้คนไม่มาก สิ่งบันเทิงจำเริญใจดูเหงา ๆ แต่เท่าที่คุยกะเจ้าของกาแฟซึ่งผมไปนั่งตอนเช้า เค้าบอก.. ชาวเมืองนี้เศรษฐกิจดี เลยทำให้ชีวิตบางห้วง เค้ามักออกไปจับจ่ายยังประเทศใกล้เคียง ไม่ว่าจะเป็น KK (เป็นชื่อย่อของเมืองโกตา คินาบาลู และคนแถวนั้นมักเรียกกันว่าเคเค) เกาะลาบวน เมืองริริฟากซาราวัก หรือไปถึงสิงคโปร์ตลอดจนเคแอล (กัวลาลัมเปอร์) เป็นเรื่องปกติ ลักษณะความเป็นอยู่เค้าก็เหมือนหลาย ๆ กัมปุง คือจับกลุ่มเป็นหมู่บ้านตลอดจนทาวน์ ฉะนั้นเวลาที่ผมนั่งรถเมล์หรือแท็กซี่ไปแต่ละแห่ง บางช่วงจะเงียบมาก ถ้าคนชอบสีสัน ผมว่าอยู่เมืองนี้ไม่ได้ แต่สิ่งหนึ่งที่สะท้อนถึงความสะดวกสบาย คือ ถนนหนทางเค้าทำไว้อย่างดี แม้มีขนาดไม่กว้างเหมือนบางประเทศ แต่เรียบกริบ ไม่ปุปะ หรือทางดินทางลูกรังมาเชื่อต่อ ขนาดบางทาวน์รถวิ่งไม่ค่อยเยอะ เค้ายังทำทางด่วนไว้ให้ ! จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 19:28:22

ความคิดเห็นที่ 29 วันนั้นผมใช้เวลาที่เหลือหลังจากเก็บสิ่งของไว้ในห้องพัก...  เดินสำรวจตรวจตราเกือบทุกซอกทุกมุมย่านดาวน์ทาวน์ ซึ่งปกติก็เป็นมนุษย์เดินทนและเดินแหลกอยู่แล้ว จำได้ว่าในหลายทริปที่ผ่าน ผมเดินวันนึงไม่ต่ำกว่าสิบกิโลฯ โดยเฉพาะตอนอยู่โอลด์เดลีเมื่อปลายมีนาคมที่ผ่านมา เสื้อเปี้ยกเป็นน้ำ ต้องเอาเสื้อยืดลงเป้วันละสามสี่ตัวเพื่อผัดเปลี่ยน การเดินในเมืองเล็ก ๆ อย่างบันดา เสรี เบกาวัน จึงไม่ใช่เรื่องยากส์  แต่ติดตรงที่เหงาเหลือเกิน แทบไม่มีผู้คนสัญจร นอกจากรถวิ่งไปมา ฉะนั้นอย่างที่บอกไว้ในความเห็นก่อน ใครไม่ชอบเหงาใช้เวลาอยู่เที่ยวเมืองนี้เพียงวันเดียวก็พอ เนื่องจากลักษณะบ้านเรือนจะอยู่กระจัดกระจายห่างไกลกัน ถ้าหวังพึ่งรถเมล์คงเสียเวลานานนับชั่วโมง ผมเองยังเผลอไปนั่งรอกะเค้าเหมือนกัน แต่ทนไม่ไหวต้องใช้บริการแท็กฤซี่ในเวลาต่อมา หมายเหตุ : ในภาพประกอบเป็นอาคารสิ่งปลูกสร้างริมน้ำที่อยู่บริเวณศูนย์การค้า Yayasan Sultan Haji Hassanal Bohkiah หรือถนน แม็คอาเธอร์ ซึ่งเงียบเหงาซะเหลือเกิน ร้านอาหารบางร้านต้องปิดตัวลง ไม่มีคนนั่งกิน จากคุณ : sirimas_m เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 19:53:21

ความคิดเห็นที่ 30 ตามไปเที่ยวด้วยคนครับบ............. จากคุณ : สายลมแห่งวิงค์ เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 55 20:03:30

ความคิดเห็นที่ 31 คนที่นี่เหมือนทุกคนมีรายได้พอเพียง เค้าเลยไม่รู้ว่าจะโกงคนอื่นไปทำไม จากคุณ : VET53 เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 01:16:16

ความคิดเห็นที่ 32 ผมชอบนะความเหงา  เพราะบางทีมันทำให้สงบและอิสระอย่างบอกไม่ถูก จากคุณ : ก้อนหินยอดดอย เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 07:12:39

ความคิดเห็นที่ 33 ตามไปด้วยค่ะ จะไปเหมือนกันปีหน้า ^^ จากคุณ : จำมัย จัมไม เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 55 08:14:59