|
เช้าค่ะ ตื่นมาบนรถแบบเบลอๆเพราะแอ๊ดรถตะโกนเป็นภาษาฮินดีรัวๆ
แม่เปิดม่านออกไปถามผู้โดยสารคนหนึ่งที่ท่าทางเตรียมลงมากว่าป้ายหน้าออรังกาบัดรึเปล่า
คุณผู้โดยสารยิ้มให้แล้วบอกว่า “ไอ ดั้น โน” ...
เอ๋าตาย คนอินเดียยังไม่รู้เรื่อง แล้วคนไทยตาดำๆสามคนจะทำยังไง?
คุณผู้โดยสารคนเดิมรับผิดชอบโดยการสะกิดถามอีกคนว่าใช่ออรังกาบัดหรือยัง อีกคนเลยสะกิดถามอีกคน
สรุปว่าถามกันโขมงไปทั้งรถอยู่พักหนึ่งคุณแอ๊ดรถจึงกลับมาเฉลยว่าถึงแล้วจ้า!
ถึงท่ารถได้ ใครไปไหนไม่เป็นไม่ต้องกังวลค่ะ
ตุ๊กๆน้อยสีดำเหลืองรอบริการอย่างเต็มใจจนถึงขั้นยื้อแย่งผู้โดยสารชาวต่างชาติกันเลย
แนะนำว่าให้เสิร์ชหาข้อมูลโรงแรมไปก่อนแล้วยื่นชื่อโรงแรมให้คนขับไปเลยเพื่อป้องกันไม่ให้เขาตื๊อพาเราไปโรงแรมเล็กๆร้างๆไรงี้นะคะ
ที่นี่ค่าโรงแรมแพงใช้ได้ ห้องที่เราพักราคาสามพันรูปีค่ะ
เปิดออกไปดูวิวที่ระเบียงได้
| จากคุณ |
:
มะหมีกล๊มกลม 
|
| เขียนเมื่อ |
:
7 ก.ค. 55 14:01:56
|
|
|
|
18 วัน พ่อ แม่ ฉัน และอินเดีย : ดูศิลปะถ้ำที่ออรังกาบัด ภาค1 [เอลโลร่า]{แตกประเด็นจาก E12340122}
