----------------------------        อาหารเช้าวันแรก ขนมปังไหม้ไปนิด แต่วันที่สองดีค่ะ   ---------------

คุณลุงเจ้าของบ้านเรือพายเรือมาส่งที่ท่าเรือ  จากนั้นก็เดินเล่นเรื่อยๆไปขึ้นรถที่ท่ารถ เพราะออกเช้าๆ อากาศยังไม่ร้อน  ไปรอขึ้นรถ เจอลุงคนขับ ใจดีมากให้นั่งด้านหน้า ข้างๆคนขับ ถือว่า วิวดีมาก ได้กดรูปสวยๆ ตามปกติ จะต้องนั่งตามหมายเลขที่ได้บนตั๋ว แต่อย่างว่า ก็รถลุงขับน่ะ ลุงก็จัดเองได้ไง  ลืมกดรูปคุณลุงมา แต่ถ้าใครไป จะเห็นผู้ชายย้อมผมแดงๆ ขับสาย Srinagar – Sonalmarg แกขับของแกทุกๆวัน และพูดภาษาอังกฤษได้ดี มีน้ำใจ มากกว่า พนักงานขายตั๋วด้วยซ้ำค่ะ….ปล. ไม่ได้ดีกับเราคนเดียว แต่ดีกับคนอื่นๆด้วย ไว้จะค่อยๆเล่าระหว่างทาง-------.

-------------------------มาทราบทีหลังว่า ฝั่งตรงข้าม ที่เป็น Taxi stand คือเป็น share taxi (sumo) ที่สามารถหารถไป Gulmarg,Sonamarg,Pahalgam ได้ตลอด เต็มออก ราคาไม่ห่างกันนัก แต่เร็วกว่า คือมีความคล่องตัว ไปได้เร็วกว่าอันนี้ขอแนะนำ เผื่อคนที่ไปเองในครั้งต่อไปนะคะ ----------------------------------------

วันนี้มีรถไป Sonalmarg มาก ทำให้รถติดตรงทางเข้า Sonalmarg นานเหมือนกัน ระหว่างทางจะมีจุดจอดรถ เพื่อเข้าห้องน้ำ คนอินเดียจะทานได้ตลอด จอดเป็นกินค่ะ อากาศค่อนข้างเย็น ได้จิบชาร้อนๆ ทำให้อุ่นขึ้น ระหว่างทางไป Sonalmarg มีวิวสวยๆ ข้างทาง เพลินดี นึกอยากมาอยู่ซะงั้น !

ถึง Sonalmarg เที่ยงกว่าๆ เนื่องจากรถติด ผู้คนที่นี่ทำงานอย่างเป็นระบบ(มาเฟีย อิอิ) ตั้งแต่ด่านเก็บเงินทางเข้า ยันถึง Sonalmarg แต่ไม่เกี่ยวกับเรา เป็นเรื่องของคนขับที่ต้อง deal and manage เอง เพราะยังไง เขาก็ไม่คุกคามนักท่องเที่ยว เพราะเขาเข้าใจดีว่า นักท่องเที่ยว คือคนที่นำเงินมาสู่พวกเขา อะไรที่ไม่เกี่ยวกับเรา ก็ทำเฉยๆ ไม่รู้ไม่เห็นค่ะ  ขอทาน ยิปซีเยอะมาก เด็กๆขอทานเยอะมาก แต่เราท่องไว้ว่า ไม่ให้ ทำเฉยๆ ไม่ใช่ใจดำ แต่กลัวโดนขอทานรูมน่ะค่ะ แบบว่า คงตลกพิลึก ไม่รู้จะร้องให้ใครช่วย เลยทำเฉยๆ ไม่ให้ดีกว่า

พอลงรถ ก็จะโดนรุมจากคนที่อยากให้เราเช่าม้า เราเกาะอยู่กับคู่สามีภรรยาจาก ตอนใต้ของอินเดีย ที่มาท่องเที่ยว แบบว่า เป็นเกราะกันจากการโดนรุมอ่ะ  เขาตกลงเช่าม้าที่ราคา 300Rsเพื่อไปจุดชมวิว ถือว่า ราคา standard แต่เราไม่ไป เนื่องจากขี้เกียจ อยากเดินเล่น ถ่ายรูปไปเรื่อย เลยแยกกันก่อน อีกอย่าง แบบว่า หิว! คนอินเดีย หรือ แคชเมียร์ ทานเช้ากัน ประมาณ 11โมง ทานกลางวันกัน บ่ายสาม ทานมื้อเย็นกัน สี่ทุ่ม อันนี้เป็นความรู้ใหม่ แต่ตอนนี้ เที่ยงกว่าแล้ว เราหิวแล้วอ่ะ….

----ผู้หญิงที่เป็นคู่แต่งงาน สามีเสื้อสีน้ำตาลเห็นข้างๆม้าโน่นอ่ะค่ะ ----ปัญจาบทาลี 120RSอร่อยมากๆ ฟาดเรียบ----

ทานเสร็จเดินถ่ายรูป แพล๊บเดียวหนาวละ ดูนาฬิกา บ่ายสองกว่าๆเอง โอ แม่เจ้า ฝนตกลงมาอีก กรูหนาวเหลือเกิน….T_T. ฝนตกซักครึ่งชั่วโมง แต่ทำให้อากาศแบบว่า หนาวเย็น สำหรับคนอย่างเราๆ จัดชาร้อนๆ ไปหลายแก้วก็เอาไม่อยู่แฮะ อยากกลับละ แต่นัดกันไว้ว่า สี่โมงเย็นมาเจอกันที่รถ ไปๆมาๆ คนขับมาถึงรถ(ซึ่งล็อกไว้) ตอนสี่โมงครึ่ง และรอสามี ภรรยา อินเดีย อีกคู่หนึ่ง ปาไปห้าโมง  เอาเป็นว่า มาด้วยกัน ก็ต้องกลับด้วยกัน ทั้งคันมีกันสิบกว่าคน มีต่างชาติคือดิฉัน และฝรั่งเมื่อวาน ที่เจอกันตอนซื้อตั๋ว เป็นชาวอังกฤษ พอคู่สามีภรรยานั้นขึ้น เราก็ปรบมือให้ทั้งคันรถ ประมาณว่า ได้กลับแล้วเฟ้ย อิอิ แต่เขาน่ารัก ก็ขอโทษขอโพยเรา etc.

ขากลับที่จุดพักรถ ลุงคนขับเลี้ยงชา กับ ขนมเราด้วย อิอิ ไปเที่ยวนี้ได้เพื่อนใหม่เยอะ และได้เรียนรู้ว่า คนอินเดีย รวมทั้งแคชเมียร์ จริงๆแล้ว มีน้ำใจมากๆ กลับมาถึงที่ท่ารถค่อนข้างดึก คือสองทุ่มครึ่ง และรถเยอะมาก ซึ่งเราก็ late ตอนออกจาก Sonalmarg ด้วย เอ่อ เดินออกจากท่ารถ มืดแฮะ…  หาริกชอร์ไม่ได้ซักคัน เลยตัดสินใจเดินกลับ แต่…..คิดผิดค่ะ แบบว่า ระหว่างทางเจอกลุ่มวัยรุ่น มาเดินตาม กลัวเหมือนกันนะโว้ย เห็นอย่างนี้ก็เถอะ ….เลยเรียกริกชอร์ไดัคัน  แต่เขาพูดไม่รู้เรื่อง ระหว่างนั้น ก็มีรถริกชอร์อีกคัน มาพร้อมหนุ่มๆ บนรถ บอกว่าจะไปไหนเหรอ จะไปส่งให้ เอ่อ… ถ้ากลางวัน กรูไม่กลัวอ่ะ  แต่นี่ … กรูเดินย้อนกลับดีกว่า  แบบว่า เอาไงดีวะเนี่ย …. พอดีเจอเพื่อนร่วมทาง พ่อแม่ลูก ที่มาจาก Sonalmarg กับเราเมื่อกี้ เลยบอกเขาว่า เราจะเดินไปทางท่าเรือน่ะ ขอเดินไปด้วยได้ไหม แบบว่า รู้สึกไม่ค่อยปลอดภัยน่ะ  เขาก็ยินดี  เดินข้ามถนนมาถึง ตลาด ก็แยกกัน เพราะที่พักเขาไปอีกทาง แต่ตรงนั้น ไม่เปลี่ยวแล้ว เราก็เดินต่อมาได้สบายหน่อย

 -ซ้าย คือ เพื่อนร่วมทริป Sonalmarg    - ขวา คือ เด็กๆ จาก Surat ประมาณอีกรัฐหนึ่งของอินเดีย มาเที่ยวกับรถอีกคัน แต่เขาชวนให้ไปรอบนรถเขา ระหว่างฝนตก ซึ่งคนขับรถเรายังไม่มา เด็กๆพวกนี้กำลังอยากฝึกพูดภาษาอังกฤษอ่ะค่ะ แต่ที่ได้เรียนรู้คือ คนอินเดีย แคชเมียร์ จริงๆแล้วใจดี มีน้ำใจมากค่ะ----

มาถึงบ้านเรือ คุณลุงรออยู่  ซึ่งดิฉันก็เหนื่อยและหิว(มาก)  เขาก็จัดอาหารเย็นให้เลย ทานในครัวเขาและเขาก็นั่งกินเป็นเพื่อนด้วย แกบอกว่า ปกติคนที่นี่ ทานอาหารเย็นกันประมาณสี่ทุ่ม และตอนนี้ก็รอนักท่องเที่ยวอินเดีย(คนแคชเมียร์ ไม่คิดว่า ตัวเองเป็นอินเดีย แต่เป็น แคชเมียน) ซึ่งจะมาจาก Jammu ดึกๆ

เอ่อ เนื่องจากเหนื่อย และพรุ่งนี้ก็จะ check out ไป Pahalgam เลยขอบาย นั่งเรือไปชมตลาดเช้า เพราะคิดว่า จะไม่ตื่น คุณลุงก็พยายามจะจองที่พักที่ Pahalgam ให้ จากคนที่รู้จัก แต่ห้องเต็ม เพราะช่วงนี้ เป็น tourist season ของคนอินเดีย

คุณลุงบอกว่า ถ้าหาที่พักไม่ได้ให้ไปที่ tourist centre หรือไม่ก็ นั่งรถกลับมาบ้านเรือ แกให้พักฟรีเลย (ใจป้ำมาก)