"กุยบุรีแห่งนี้ที่จำแม่น อยู่ชายแดนห่างไกลใกล้เมียนม่าร์ มีช้างป่าออกหากินลงเขามา นักท่องเที่ยวมุ่งหน้าต่างมาดู
ต้องเหมารถออกไปยังที่หมาย ไกลออกไปที่ทำการย่านที่อยู่ จะได้เจอหรือไม่ยังไม่รู้ ก็ขึ้นอยู่กับจังหวะกะคาดเอา
ค่าเหมารถอย่างน้อยแปดร้อยบาท ถึงจะมีโอกาสเอาไหมเล่า เจอไม่เจอโขลงช้างวัดดวงเอา หากไม่เจอช้างเล่าก็ป่วยการ
ไปวันนั้นมีทัวร์คณะหนึ่ง เขารีบบึ่งไปก่อนก่อนหน้านั้น วีออสมาทีหลังไปไม่ทัน เพราะฉะนั้นอยู่แต่แค่อุทยาน
ได้ฟังคำตามเล่าเจ้าหน้าที่ ช้างไม่มีลงมาหาอาหาร กรุ๊ปทัวร์นั้นไม่นอนที่ทำการ ในอาคารก็มีพี่นอนที่เดียว
เอาหละว๊ะเอาหละวาข้าว่าแล้ว คิดฉีกแนวอย่างว่ามานอนเปลี่ยว อาคารใหญ่ไหงนอนอยู่คนเดียว มันต้องเสียววันยังค่ำธรรมดา
ไม่เป็นไรที่ไหนไหนไปมาแล้ว ก็คลาดแคล้วอะไรใช่หนักหนา แต่ที่นี่คืนนี้ไม่ธรรมดา เสียงก้องหูดังว่าชวนพาไป
เอ้าดึกดื่นเที่ยงคืนยังมืดอยู่ ใครไม่รู้ชวนไปให้จงได้ มีสติตอบว่ากูไม่ไป ยังไม่หายกวนอยู่สู้กันนาน
กว่าจะจบสงบเข้าตีสอง ไม่กล้าลองตามชวนจวนไหวหวั่น มองไม่เห็นมีแต่เสียงมาชวนกัน ไม่หุนหันปล่อยใจไปตามชวน
กุยบุรีชื่อนี้ยังจำมั่น ไม่มีวันลืมเลยเอ่ยวันนี้ ด้วยเหตุการณ์คืนนั้นกุยบุรี ขอลาทีไปก่อนไม่ย้อนมา"
๓๐.ลาก่อน"อุทยานแห่งชาติกุยบุรี"
จากคุณ |
:
"ดับ"
|
เขียนเมื่อ |
:
วันแม่แห่งชาติ 55 03:00:21
|
|
|
|