ความคิดเห็นที่ 1 เราเกริ่นนำเกี่ยวกับเมือง Potosi กันมามากพอสมควรแล้ว มาเริ่มการเดินทางกันเลยดีกว่าครับ หากจำกันได้จากตอนที่แล้วพวกเรามาถึงเมือง Uyuni กันในเวลาบ่ายสามโมงโดยประมาณของวันอาทิตย์ที่ 8 กรกฎาคม หลังจากที่เราลาเพื่อนร่วมทัวร์ทะเลเกลือกันแล้ว ยังคงมีบางส่วนของคณะทัวร์ที่ยังไม่ได้เดินทางไปไหน คืนนั้นเราเลยนัดทานข้าวเย็นด้วยกันครับ และไม่รู้เพราะความบังเอิญหรือเปล่า เพราะร้านที่ผมไปทานเป็นร้านเดียวกับที่คุณอาตี๋อินเตอร์เน็ตถ่ายรูปมาให้ดูเปี๊ยบ แถมยังสั่งแบบเดียวกับที่คุณอาตี๋สั่งอีกด้วย นั่นก็คือสปาเกตตี้คาโบนาร่าราคา 35 โบลิเวียโน่ หรือประมาณ 170 บาท แต่สิ่งที่ไม่เหมือนคือผมสั่งน้ำกล้วยปั่นใส่นม ซึ่งผมว่าหากมาอเมริกาใต้สิ่งนี้คือเครื่องดื่มที่ไม่ควรพลาดเลยทีเดียวครับ อร่อยจริงๆ ผมยังแอบไปคอมเมนท์ในกระทู้นั้นเลยครับ (ติดตามได้ในกระทู้ของคุณอาตี๋อินเตอร์เน็ตตอนที่ 15 ครับ) และตามแผนการของผม ในวันที่ 9 กรกฎาคม ผมมีแผนจะออกเดินทางไปยังเมือง Potosi ในคืนนั้นผมจึงออกไปหาตั๋วรถบัสเที่ยวเช้าของวันรุ่งขึ้นไว้ก่อน พอเสร็จแล้วก็มาพักผ่อนเอาแรงครับ ตื่นเช้ามาเลยได้มีโอกาสมาสำรวจตัวเมืองเล็กน้อยก่อนเดินทางกันต่อครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:03:36

ความคิดเห็นที่ 2 หอนาฬิกาประจำเมืองนี้ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:04:08

ความคิดเห็นที่ 3 เมือง Uyuni นับได้ว่าเป็นหน้าด่านสำคัญสำหรับนักท่องเที่ยวที่จะมาชมทะเลเกลือ เพราะฉะนั้นจึงนับได้ว่าเป็นเมืองท่องเที่ยวหลักแห่งหนึ่งของโบลิเวียครับ หากจะถามถึงสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับนักท่องเที่ยว ที่นี่ก็มีครบครันครับ ไม่ว่าจะเป็นตู้ ATM หรือภัตตาคารแบบตะวันตก หรือร้านขายของที่ระลึก หรือแม้แต่ร้านอินเตอร์เน็ต แต่ว่า... วันที่ 8 ที่ผ่านมา หลังจากผมมาถึงที่นี่นั้นผมวางแผนจะมากดเงินโบลิเวียโน่จากตู้ ATM เพิ่มเติม เพื่อจะเอาไปใช้ต่อที่เมือง Potosi ครับ เพราะผมแลกโบลิเวียโน่มาจากชิลีเพียงแค่พอใช้เท่านั้น เพราะอัตราแลกเปลี่ยนไม่ดีนั่นเองครับ (ผมจะเอาเปโซชิลีที่เหลือไปแลก เพราะแบงค์ดอลลาร์ที่เหลือของผมพี่แกไม่รับเลยเพราะมีรอยขาดแม้จะเพียงนิดเดียวก็เถอะพี่แกไม่มีหยวนให้เลย เลยโดนฟันอัตราแลกเปลี่ยนจนหัวแบะ) แต่พอผมเดินตระเวนดูทั่วเมือง ไม่มีที่ไหนใช้ได้เลยแม้แต่ที่เดียว! ร้านแลกเงินตามถนนก็มีเหมือนกันครับแต่แบงค์ดอลลาร์ผมก็ดันมีแต่อันที่มันขาดตรงขอบๆ แม้สภาพโดยรวมจะดีมากเกือบร้อยเปอร์เซนต์พี่แกก็ไม่รับเลย ผมก็กลุ้มปวดหัวเหมือนกันครับ แถมวันนั้นอยากจะเล่นอินเตอร์เน็ตซักหน่อยหลังจากที่ห่างหายจากโลกภายนอกมา 3 วัน 2 คืน ก็ปรากฏว่าร้านอินเตอร์เน็ตไม่เปิดซักร้าน พอจะหยิบมือถือมาดูซิว่าที่นี่จะมีสัญญาณพวก EDGE หรือเปล่า ก็ไม่มีอีก ฉะนั้นเตือนไว้ก่อนครับว่าอย่าได้มาถึง Uyuni ในวันอาทิตย์แบบผมเด็ดขาด ไม่งั้นจะเซ็งได้แบบสุดๆ เลยครับ แต่ก็ยังดีครับที่ร้านอาหารทั้งหลายยังเปิด จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:04:36

ความคิดเห็นที่ 4 เดินชมเมืองยามเช้ากันต่อจนกระทั่งมาถึงย่านตลาดกลางหรือว่า Mercado Central นั่นเองครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:05:16

ความคิดเห็นที่ 5 ที่ผมมาที่นี่ก็เพื่อหวังจะหาอะไรทานรองท้องก่อนเดินทางต่อนั่นเองครับ ได้เจ้านี่ราคา 3 โบลิเวียโน่ (ประมาณ 13 บาท) เป็นแป้งทอดกินกับผักและเนื้ออีกนิดหน่อย ราดซอสอะไรก็ไม่รู้ รสชาติออกถั่วๆ แต่ก็กินได้ ไม่แย่ครับ ไม่ถึงกับอร่อยมาก แต่เช้าๆ แบบนี้ในเวลาที่ไม่มีร้านไหนเปิดเลย ได้แค่นี้ก็ดีถมแล้วครับ (ที่โรงแรมที่ผมพักไม่มีอาหารเช้านะครับ เลยต้องออกมาหากิน เอ้ย หาอะไรทานข้างนอกแบบนี้แหละครับ) พอผมยกกล้องขึ้นจะถ่ายคุณป้าคนขายซะหน่อย มือแกก็โผล่ขึ้นมาอย่างไวบอกว่าโนๆๆๆ อย่างเดียว คนที่นี่ไม่ค่อยชอบถูกถ่ายรูปเท่าไหร่ครับ อาจเป็นเพราะชีวิตยากลำบากอยู่แล้วด้วยโบลิเวียเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดในอเมริกาใต้ เลยไม่ค่อยมีความสุขและหน้าตาจะไม่ค่อยรับแขกเหมือนคนชิลีสักเท่าไหร่ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:07:24

ความคิดเห็นที่ 6 เดินกลับมาตรงสถานีรถไฟของที่นี่ จริงๆ แล้วที่นี่ก็มีรถไฟให้บริการเหมือนกันนะครับ แต่ว่าไม่ถึงเมืองใหญ่ๆ อย่าง La Paz เลย ไปสุดทางแค่ที่เมือง Oruro เท่านั้นครับ ซึ่งอยู่ห่างจาก La Paz ไปประมาณ 3 ชั่วโมงรถบัส หรือว่าหากอยากนั่งรถไฟไปยังเมืองริมชายแดนอาร์เจนตินาจากที่นี่ก็ทำได้เช่นกันครับ แต่ได้ยินว่าต้องจองกันนานเลยทีเดียว แต่ข้อดีของการนั่งรถไฟก็คือความสบายครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:07:58

ความคิดเห็นที่ 7 หลังจากชมเมืองกันพอหอมปากหอมคอผมก็กลับไปโรงแรมซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสถานีรถไฟนักเพื่อ checkout ครับ เมืองนี้เป็นเมืองค่อนข้างเล็ก ประชากรเพียงแค่ 20,000 กว่าคนเท่านั้นเอง เพราะฉะนั้นสองขาเพื่อนรักสามารถพาเราไปที่ไหนก็ได้ในเมืองนี้ครับ หลังจากออกมาจากโรงแรมแล้วผมก็มาแวะไปรษณีย์ของที่นี่เสียหน่อยเพื่อส่งโปสการ์ด 22 ใบที่ผมซื้อเมื่อวานให้กับเพื่อนๆ และครอบครัวนั่นเองครับ หากส่งโปสการ์ดจากที่นี่กลับไทยค่าส่งก็ 10.5 โบลิเวียโน่ หรือประมาณเกือบ 50 บาทครับ หากส่งไปอเมริกาหรือยุโรปก็ราคา 9 โบลิเวียโน่ครับ ในรูปนี้จะเห็นสแตมป์เป็นแผงๆ เลย สแตมป์ดวงละ 5 โบลิเวียโน่ที่เห็นเป็นรูปดินแดนชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกเดิมของโบลิเวียก่อนที่จะเสียให้กับชิลีในสงครามเมื่อร้อยกว่าปีมาแล้ว ทำให้โบลิเวียเป็นประเทศที่ไม่มีทางออกทะเลในที่สุด แถมดินแดนที่เสียไปยังอุดมไปด้วยแร่ทองแดงซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้ชิลีร่ำรวยอย่างทุกวันนี้ (ชิลีเป็นผู้ส่งออกทองแดงหนึ่งในสามของโลกครับ) ทุกวันนี้โบลิเวียก็เลยยังแค้นใจไม่หาย กลายมาเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดในอเมริกาใต้ ต้องมาระบายกับสแตมป์แบบนี้แหละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:09:02

ความคิดเห็นที่ 8 หมดเงินไป 201 โบลิเวียโน่หรือประมาณเกือบพันบาทในการส่งโปสการ์ดทั้ง 22 ใบ ในที่สุดก็ได้เวลาไปยังบริษัทรถบัสที่ผมจองไว้แล้วละครับ ที่เมืองนี้เพราะเป็นเมืองเล็กจึงไม่มีสถานีขนส่งเป็นหลักแหล่ง เพราะฉะนั้นรถบัสจากเมืองต่างๆ ก็จะมาจอดกันหน้าสำนักงานบริษัทของตัวเองเลยครับ แต่สำนักงานบริษัทรถบัสทั้งหลายก็อยู่ย่านเดียวกันอยู่แล้ว เลยหาไม่ค่อยยากครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:10:01

ความคิดเห็นที่ 9 บริเวณรอบๆ สำนักงานของบริษัทรถบัสที่เราจะเดินทางด้วยในวันนี้ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:10:55

ความคิดเห็นที่ 10 และนี่แหละครับหน้าตารถบัสของเรา อย่างน้อยก็ดูดีกว่าที่คิดไว้ละน่า จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:11:41

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามาเกาะขอบกระทู้ เตรียมชมความยากลำบากในเหมืองครับ จากคุณ : อาตี๋อินเทอร์เน็ต เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:13:52

ความคิดเห็นที่ 12 รถที่เห็นนี่เรียกว่า Bus Cama ครับ Cama ภาษาสเปนแปลว่าเตียง เพราะฉะนั้น Bus Cama คือรถบัสที่เบาะสามารถปรับเอนนอนได้เหมือนเตียงครับ ซึ่งนี่คือชั้นรถบัสที่สูงและสะดวกสบายในอเมริกาใต้ นอกจากนั้นยังมีที่ต่ำกว่านี้อีกเช่น Semicama ซึ่งเบาะจะปรับเอนได้ไม่เท่า นอนไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ด้วยครับ หากเป็นไปได้ผมว่าเดินทางช่วงกลางวันจะดีที่สุดครับ เพราะจะเป็นการตัดปัญหาเรื่องความปลอดภัยไปได้มาก แถมยังได้เห็นวิวสวยๆ อีกด้วย จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:13:58

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีครับคุณอาตี๋ฯ ขอบคุณสำหรับรีวิวมหากาพย์ทั้ง 21 ตอนด้วยนะครับ ผมได้อ่านตอนผมกำลังเดินทางอยู่พอดี และก็ทำให้ผมพอมีไอเดียเกี่ยวกับสถานที่ที่ผมกำลังจะเดินทางไปในขณะนั้นได้มากเลย ขอบคุณอีกครั้งครับ ยังไงก็มาติดตามมหากาพย์อีกฉบับกันต่อไปนะครับ นี่แหละครับเบาะของเรา กว้างมากๆ เหยียดแข้งเหยียดขาได้สบายๆ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:18:31

ความคิดเห็นที่ 14 อ้อ ลืมบอกไปเลยครับว่าเส้นทาง Uyuni – Potosi นี่ใช้เวลาทั้งสิ้นสี่ชั่วโมงครึ่งโดยประมาณนะครับ ราคาค่าโดยสารก็แล้วแต่บริษัทครับ ส่วนมากก็อยู่ระหว่าง 30 – 35 โบลิเวียโน่ (ผมจ่าย 30 โบลิเวียโน่ครับ) รถออกสิบโมงเช้าตรงเวลาเป๊ะ ออกมาได้ซักพักก็มองย้อนกลับไปเห็นตัวเมือง Uyuni อยู่ลิบๆ ลาก่อนนะ Uyuni จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:19:29

ความคิดเห็นที่ 15 เส้นทางน่ะหรือครับ ก็ขึ้นๆ ลงๆ เขานั่นแหละครับตามสไตล์ดินแดนแห่งเทือกเขาแบบนี้ ตื่นเต้นเหมือนนั่งรถไฟเหาะดีเหมือนกันครับ ผ่านไปครึ่งทางก็เป็นจุดจอดพักทานข้าวเที่ยงกันครับ แต่เนื่องจากปกติผมไม่ทานข้าวเที่ยงอยู่แล้ว เก็บท้องไปทานทีเดียวตอนเย็นเลยดีกว่า จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:19:59

ความคิดเห็นที่ 16 ถนนเส้นนี้เป็นถนนที่เพิ่งจะราดยางเสร็จไปเมื่อไม่นานนี่เองครับ ดูจากภาพนี้ก็พอจะบอกได้จากการที่ยังไม่มีการตีเส้นกลางถนนเลย หากเป็นเมื่อปีสองปีที่แล้วการเดินทางระหว่างสองเมืองนี้จะค่อนข้างยากลำบาก เพราะถนนยังเป็นลูกรังอยู่เลย พอมาราดยางแล้วเวลาในการเดินทางก็ลดลงมา แถมปลอดภัยขึ้นด้วยครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:20:20

ความคิดเห็นที่ 17 ทิวทัศน์ระหว่างทางส่วนใหญ่ก็เป็นแบบ Altiplano ที่ผมบรรยายไปแล้วในตอนที่แล้วครับ หาต้นไม้ใหญ่ๆ แถวนี้คงไม่มีหรอกครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:21:04

ความคิดเห็นที่ 18 สำหรับความสูงก็ยังคงเฉียดๆ 4000 เมตรอยู่เหมือนเดิม... จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:22:09

ความคิดเห็นที่ 19 พอเหลือบมามองนาฬิกาอีกที นี่ยังไม่บ่ายสองโมงเลย แต่ผมเห็นวิวเมืองริมภูเขาสูงๆ แบบนี้แล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่า ก็เลยถามคนข้างๆ ไปเป็นภาษาสเปนว่านี่ใช่ Potosi หรือเปล่า พอได้คำตอบมาว่า “ซีๆๆ” ก็มั่นใจแล้วละครับว่าไม่ผิดแน่ ภูเขาที่สูงที่สุดในรูปนี้แหละครับคือภูเขาแห่งความร่ำรวยหรือ Cerro Rico ที่ผมกล่าวถึงตอนเปิดกระทู้นั่นเอง นี่แสดงว่าพี่โชเฟอร์ของเราก็แอบซิ่งระหว่างทางเหมือนกันนะครับเนี่ย ถึงก่อนเวลาซะอีก จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:23:26

ความคิดเห็นที่ 20 ตามมาหายใจไม่ออกค่ะ เคยลงไปในเหมืองที่นี่เหมือนกัน ในนั้นแทบไม่มีอากาศมากถึงมากที่สุด ไม่กี่นาที เรียกได้ว่าเกือบเอาชีวิตไปทิ้ง ขอยกมือยอมแพ้ออกมานั่งรอข้างนอกค่ะ ตามมาดูคุณ wasut ต่อค่ะ ว่าจะอดทนเดินลงไปข้างล่างได้ก๊่ชั้นคะเนี่ย แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 13:25:56 จากคุณ : Princess Sadia เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:24:22

ความคิดเห็นที่ 21 พอถึงสถานีรถบัสผมก็หมายมั่นปั้นมือว่าจะเดินไปย่านเมืองเก่าซึ่งมีโรงแรมจำนวนมากอยู่ แล้วว่าจะไปหาโรงแรมที่นั่นเอา จากที่อ่านใน Lonely Planet ผมหมายตาเอาไว้ที่หนึ่ง ก็เลยตัดสินใจพาสองเท้ากับเป้หนักๆ สองใบเดินขึ้นเขาไปยังใจกลางเมืองครับ แต่พอดูจากชื่อถนนในแผนที่ใน LP ของผม ก็ชักเริ่มจะสงสัย เอ เมื่อไหร่มันจะถึงซักทีหนอ เดินมาได้ยี่สิบนาทีแล้ว เจอคุณตำรวจระหว่างทางผมก็ถามว่าจะไปที่นี่ต้องเดินอีกไกลไหม คุณตำรวจก็ตอบว่าอีกซักครึ่งชั่วโมงได้ เท่านี้แหละครับผมถอดใจไม่เดินต่อแล้ว ดูนาฬิกาความสูงตอนนี้ก็แตะ 4000 เมตรแล้วซะด้วย (เมืองนี้เองก็เป็นเมืองใหญ่ที่ประชากรเกิน 100000 คนที่อยู่สูงที่สุดในโลกแห่งหนึ่งอีกด้วย) ผมที่ตอนนั้นทั้งแบกเป้หนักๆ สองใบและเดินขึ้นเขามาได้ระยะหนึ่งแล้วก็เริ่มจะไปต่อไม่ไหวแล้วละครับ สุดท้ายเลยต้องจำใจโบกแท็กซี่ซึ่งคิดราคา 10 โบลิเวียโน่ (ประมาณ 45 บาท) ไปยังโรงแรม มารู้ภายหลังว่าผมควรจะจ่ายถูกกว่านี้ด้วยซ้ำครับ แต่คิดซะว่าทำบุญดีกว่า นี่ขนาดโดนฟันยังถูกกว่านั่งแท็กซี่ตามต่างจังหวัดบ้านเราอีก ได้ยินมาว่าที่จังหวัดทางอีสานเหนือแห่งหนึ่ง (บ้านผมเองแหละครับ) อุตส่าห์มีแท็กซี่มิเตอร์กับเขาแท้ๆ แต่แค่จะเดินทางในเมืองยังโดนฟันเป็นร้อยแถมไม่กดมิเตอร์อีกต่างหาก ผมกลับบ้านรอบนึงออกจากในเมืองไปยังห้างห้างหนึ่งที่ถนนวงแหวนรอบเมือง โดนไปร้อยนึง แย่ครับแย่ โรงแรมที่ผมเลือกพักในวันนี้ชื่อว่า La Casona Hostal ครับ เป็น hostel ที่ได้ชื่อว่ามีการจัดการที่เป็นระบบระเบียบมากแห่งหนึ่ง และนักเดินทางเองก็ชอบที่นี่กัน เป็นหนึ่งในโฮสเทลที่ดีที่สุดในโบลิเวียเลยก็ว่าได้ครับ วันนี้เรานอนห้องรวม 8 เตียง ซึ่งคิดราคา 40 โบลิเวียโน่ (180 บาท) ต่อคืนเท่านั้น ฟรีอาหารเช้า wi-fi ที่ล็อบบี้ และน้ำอุ่นครับ เห็นแบบนี้ผมก็เอาสิครับ ถูกมากๆ ด้วย อันนี้เป็นถนนด้านหน้าโรงแรมของเราครับ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 13:40:12 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:30:05

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีครับคุณ Princess Sadia ผมก็แอบอ่านรีวิวของคุณใน tkt มาก่อนเหมือนกันครับ ดีใจมากๆ ที่คุณมาเจิมกระทู้ผม ติดตามต่อไปแล้วกันนะครับว่าผมจะลงไปได้ขนาดไหนในเหมือง จริงๆ โรงแรมที่ผมพักนี่ตรงข้ามกับโรงแรมที่คุณเคยพักเลยละครับ เดินออกมาอีกซัก 2-3 บล็อก ยอดโบสถ์ที่เห็นนี่คือ Iglesia San Francisco หรือโบสถ์นักบุญฟรานซิสโกนั่นเองครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:33:41

ความคิดเห็นที่ 23 โบสถ์นักบุญฟรานซิสโกในอีกมุมมองครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:35:01

ความคิดเห็นที่ 24 และเนื่องจากเมืองนี้ถูกตั้งขึ้นเพื่อรองรับการเข้ามาของนักล่าอาณานิคมชาวสเปนที่เข้ามาขุดเอาเงินกลับไป สถาปัตยกรรมทั้งหลายก็จะออกเป็นแบบสเปนๆ แบบยุโรปอย่างที่เห็นนี่แหละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:37:16

ความคิดเห็นที่ 25 ถนนหนทางในเขตเมืองเก่าก็แคบๆ รถวิ่งก็ลำบากครับ คนข้ามถนนก็ต้องระวังรถกันให้ดี เพราะรถที่นี่ไม่ระวังคนกันเลย แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 13:38:59 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:38:34

ความคิดเห็นที่ 26 มองไปอีกด้านก็เห็น Cerro Rico สูงตระหง่าน มิน่าเมืองนี้ถึงร่ำรวย ถ้าเป็นเมืองในจีนนี่ผมว่าคงเจริญเร็วแน่ๆ เพราะฮวงจุ้ยดีเหลือเกิน จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:41:44

ความคิดเห็นที่ 27 เปลี่ยนมาเดินแถวกลางๆ เมืองบ้างดีกว่า หลังจากถ่ายรูปนี้คุณพี่ตำรวจสองคนนี้ก็รีบโบกมือห้ามผมทันทีว่าโนๆๆๆๆ อะไรจะกลัวกล้องกันขนาดนี้หนอคนโบลิเวีย ไม่เหมือนชิลีเลย จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:43:22

ความคิดเห็นที่ 28 สำหรับโบลิเวียเองก็เป็นประเทศที่นับได้ว่ามีประชากรเป็นชนพื้นเมืองดั้งเดิมอยู่เป็นสัดส่วนที่สูงที่สุดในอเมริกาใต้เลยละครับ และผู้หญิงชาวพื้นเมืองที่นี่ก็จะแต่งตัวแบบพื้นเมืองๆ อย่างที่เห็นนี่แหละครับ คุณ Princess Sadia เองก็ใช้คำพูดที่สะดุดหูบรรยายถึงผู้หญิงเหล่านี้ไว้ใน tkt ว่าจะชอบอยู่กับหมวกใบหวงที่เป็นหมวกผิดไซส์กับหัว ซึ่งผู้หญิงที่คุณ Princess Sadia กล่าวถึงจะเป็นชาวเผ่า Aymara ซึ่งจะพบได้มากแถวๆ La Paz ครับ แต่หากเป็นแถวนี้จะพบชาวพื้นเมืองที่พูดภาษาเกชัว (Quechua) มากกว่าครับ และพวกเขาก็จะแต่งตัวอีกแบบ แต่ก็ดูออกเหมือนกันครับว่าเป็นชาวพื้นเมืองดั้งเดิมแน่นอน จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:46:52

ความคิดเห็นที่ 29 จัตุรัสกลางเมือง Plaza 10 de noviembre ครับ หรือแปลเป็นไทยได้ว่าจัตุรัส 10 พฤศจิกายนนั่นเอง จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:49:18

ความคิดเห็นที่ 30 ภาพนี้ถ้ามือผมไม่เอียงมันก็คงเป็นถนนที่ชันมากๆ เส้นหนึ่งเลยละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:50:43

ความคิดเห็นที่ 31 ชักเริ่มจะหิวน้ำแล้วครับ หันไปข้างหลังก็เจอคุณป้าคนนี้กำลังขายน้ำส้มคั้นสดๆ เลยลองซื้อมาดื่มดูครับ ถูกมากด้วย 3.5 โบลิเวียโน่เท่านั้นเอง หรือประมาณ 15 บาท อร่อยดีครับ ไม่เปรี้ยวจนเกินไป จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:52:20

ความคิดเห็นที่ 32 หลังจากนั้นผมก็กลับโรงแรมไปทำธุระส่วนตัว แล้วก็หาทัวร์เหมืองแร่สำหรับวันพรุ่งนี้ครับ รายละเอียดของทัวร์นั้นผมจะอธิบายในความเห็นด้านล่างก็แล้วกันครับ ตกเย็นผมก็หิวแล้ว เลยต้องออกหากิน (เอ้ย ไม่ใช่) ออกหาร้านกินครับ (พูดงี้ค่อยยังชั่ว...) เลยมาเจอร้านสไตล์คาเฟ่ร้านนี้ครับ แถวๆ จัตุรัส 10 พฤศจิกายนเลย จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:55:12

ความคิดเห็นที่ 33 หลังจากที่ติดใจน้ำกล้วยปั่นใส่นมมาจากที่ Uyuni วันนี้ขอจัดเต็มอีกรอบครับ แก้วนี้ 7 โบลิเวียโน่ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 13:56:23

ความคิดเห็นที่ 34 อ้อ ลืมบอกไปครับ เมืองนี้นี่หากเทียบกับเมืองในไทยนี่ขนาดจะใกล้เคียงกับเมืองรองระดับอย่างหาดใหญ่ อุดรธานี อะไรประมาณนี้เลยครับ แต่ที่นี่สัญญาณ 3G ชัดแจ๋ว ผมเองก็เอามาเล่นเน็ตฆ่าเวลาระหว่างรออาหารอย่างสบายใจ ที่เมืองไทยผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับว่าสถานการณ์เรื่อง 3G ในต่างจังหวัดเดี๋ยวนี้เป็นยังไงบ้างแล้ว เพราะไม่ได้กลับบ้านนานแล้วเหมือนกัน ครั้งล่าสุดตอนธันวาปีที่แล้วรู้สึกว่าขนาด AIS ที่อุดรธานียังเป็นแค่ EDGE อยู่เลยด้วยซ้ำไป อายโบลิเวียเขาไหมครับพี่ไทย อันนี้จานหลักครับ ราคา 35 โบลิเวียโน่ รสชาติก็ไม่ได้ดีถึงขนาดที่ผมจะชวนเชลล์มาชิมขนาดนั้น กินได้ ไม่แย่มากครับ อย่าได้คาดหวังอะไรมากเลยครับกับอาหารที่โบลิเวีย เพราะหากหวังไว้สูงมากว่าจะมากินอะไรอร่อยๆ แล้วไม่เป็นไปตามที่หวังนี่จะพาลทำให้อารมณ์บูดเอาได้ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:00:26

ความคิดเห็นที่ 35 พอท้องอิ่มแล้วก็ได้เวลาตาต้องปิดแล้วละครับ หลังจากนั้นผมก็กลับโรงแรมไปอาบน้ำแล้วก็เข้านอน น้ำร้อนที่นี่นับได้ว่าอุ่นดีที่สุดตั้งแต่ผมออกจากบ้านคุณ Hector ที่กรุงซานติอาโก้เลยทีเดียวครับ เช้าวันรุ่งขึ้น ผมก็ตื่นมาเพื่อรับอาหารเช้าอันแสนจะธรรมดา และรูปนี้แหละครับที่อธิบายคำว่า "อาหารเช้าแบบมาตรฐาน" ของบรรดา hostel ทั้งหลายในอเมริกาใต้ได้ดี วันนี้ขอลองรับชาโคคาซักหน่อยครับ ชาโคคาคือชาที่ทำมาจากใบของต้นโคคา ที่มีอัลคาลอยด์ซึ่งสามารถนำมาสกัดให้บริสุทธิ์ขึ้นจนกลายเป็นยาเสพติดอย่างโคเคนได้ ต้นนี้จึงเป็นพืชที่ผิดกฎหมายในหลายๆ ประเทศ แต่ไม่ใช่ประเทศอย่างเปรูหรือโบลิเวียครับ เพราะต้นโคคานี้มีความสำคัญทางวัฒนธรรมต่อชาวพื้นเมืองมาก และชาวพื้นเมืองยังเชื่อว่าชานี้สามารถป้องกันอาการแพ้ความสูงได้ชะงัดนัก ผมเองก็ไม่แน่ใจครับ เพราะไม่เชี่ยวชาญทางด้านชีวเคมี เลยให้คำตอบที่แน่ชัดไม่ได้ แต่ที่แน่ๆ ผมขอยืนยันอีกเสียงครับว่าชาโคคาใส่น้ำตาลซักหน่อยนี่รสชาติใช้ได้เลยครับ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 14:07:21 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:05:16

ความคิดเห็นที่ 36 โถงกลางของโรงแรมที่เป็นอาคารเก่าสมัยอาณานิคม รู้สึกเหมือนอยู่ยุโรปนิดๆ เลยละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:06:28

ความคิดเห็นที่ 37 ใน reception ของโฮสเทลก็มีแผนที่ให้แขกผู้มาพักได้ปักหมุดบ้านเกิดตัวเองด้วย ผมเห็นก็มีหมุดจากเมืองไทยเหมือนกันครับ แต่ก็เห็นแต่จากกรุงเทพนี่แหละครับ ผมเลยขอปักหมุดอุดรธานีบ้านผมไปด้วยก็แล้วกัน แต่จากในรูปเหมือนจะมีคนปักหมุดตรงเวียงจันทน์ซึ่งเป็นเมืองที่ใกล้กับอุดรธานีมากไปแล้ว ผมเลยใช้เขียนเอาแทนครับ ฮ่าๆๆ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 14:10:01 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:08:58

ความคิดเห็นที่ 38 พอทานข้าวเช้าเสร็จก็มานั่งเล่นตรงล็อบบี้ เหลือเวลาอีกซักชั่วโมงนึงก่อนทัวร์เหมืองของผมจะเริ่มขึ้นครับ ก่อนอื่นขออธิบายเกี่ยวกับทัวร์นี้ซักนิดก่อนละกันครับ ทัวร์เหมืองที่ผมว่าก็คือทัวร์ที่พาเราไปยังเหมืองแร่ที่อยู่ใต้ภูเขา Cerro Rico กันจริงๆ และเหมืองที่เราไปก็ไม่ใช่เหมืองเก่าที่เลิกขุดแร่กันแล้วเลย แต่เป็นเหมืองที่ปัจจุบันยังมีคนทำงานกันอยู่จริงๆ เสี่ยงชีวิตกันจริงๆ และมีการเจ็บการตายเกิดขึ้นกันจริงๆ ทัวร์นี้จึงเรียกได้ว่าเป็นทัวร์ที่ค่อนข้างเสี่ยงชีวิตเอามากๆ เลยทีเดียว เพราะเหตุการณ์หินถล่มในภูเขา Cerro Rico นับได้ว่าเป็นเรื่องที่ปกติ เพราะฉะนั้นการเลือกบริษัททัวร์นี่สำคัญมากถึงมากที่สุดเลยครับ และที่ Potosi นี่ก็มีหลายบริษัทที่ทำทัวร์นี้ และในโรงแรม La Casona นี่เขาก็ยังทำทัวร์เองอีกด้วย ด้วยความที่เป็นโรงแรมใหญ่และสายป่านยาว ไกด์ของเรายังเป็นชาวเหมืองเก่าที่ยังรู้จักกับชาวเหมืองปัจจุบันที่ยังทำงานอยู่ในนั้นจริงๆ อีกด้วย ทำให้เราได้เรียนรู้ชีวิตชาวเหมืองอีกมากเลยทีเดียวครับ หากฟังภาษาสเปนไม่ออกเลยต้องบอกตอนจองด้วยครับว่าเอาทัวร์ภาษาอังกฤษ ซึ่งที่ La Casona คิดราคา 80 โบลิเวียโน่ หรือประมาณ 360 บาทครับ และเขายังบอกให้เราเตรียมน้ำขวดลิตร กล้องที่มีแฟลช และเงินจำนวนหนึ่งติดตัวไปด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 14:17:29 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:16:04

ความคิดเห็นที่ 39 พอได้เวลาคุณไกด์ก็เดินทางมาถึงโรงแรม พร้อมกับให้ลูกทัวร์ใส่ชุดชาวเหมืองทับลงไป ซึ่งที่โรงแรมนี้ก็มีห้องเก็บชุดพวกนี้โดยเฉพาะเลยละครับ วันนี้ขอแปลงร่างเป็นไอ้มดเขียว เอ้ย ชาวเหมืองซักวันก็แล้วกันครับ ส่วนผมยังคงขอสงวนสิทธิ์ ขอเซ็นเซอร์หน้าตัวเองเช่นเดิม ในอนาคตหากผมมีเวลา ผมคิดว่าจะตัดต่อวิดีโอทริปอเมริกาใต้ของผมลง youtube ถึงตอนนั้นทุกท่านคงได้เห็นหน้าตาอันหล่อเหลา(หรือเปล่า!?!?!)ของผมกันเองครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:19:47

ความคิดเห็นที่ 40 เดี๋ยวขอตัวไปอาบน้ำเดี๋ยวครับ ตอนนี้เที่ยงคืนวันอาทิตย์ที่แคลิฟอร์เนียแล้ว เดี๋ยวผมจะกลับมาต่อตอนอาบน้ำเสร็จครับ ระหว่างนี้ก็เชิญปาดไปพลางๆ ได้ตามอัธยาศัยครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:21:31

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณที่พาเที่ยวครับ ^ ^ จากคุณ : สีขุ่น เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:32:54

ความคิดเห็นที่ 42 มาต่อแล้วครับ สวัสดีครับคุณสีขุ่น ติดตามชมกันต่อไปได้เลยครับ หลังจากแต่งองค์ทรงเครื่องกันครบทุกคนแล้ว ก็ได้เวลาออกเดินทางกันครับ ตอนนี้ใจผมก็ชักจะเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ ซะแล้วสิ ผมจะเอาตัวรอดในเหมืองหรือเปล่า เห็นจากรีวิวคุณ Princess Sadia ใน TKT ก็ชักจะหวั่นๆ แต่ไหนๆ ก็มาแล้ว ก็ต้องลองเสี่ยงให้มันรู้ไป ขอลองซักตั้งก็แล้วกันครับ!! สู้โว้ยยยย!! จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:41:29

ความคิดเห็นที่ 43 จุดแรกที่เรามาแวะกันก็คือ miner's market หรือตลาดชาวเหมืองนั่นเอง ที่นี่ก็จะขายสิ่งของจำเป็นสำหรับการทำงานในเหมืองทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นถุงมือ น้ำ น้ำส้ม ใบโคคา หรือแม้กระทั่งแอลกอฮอล์ 96% ที่คุณไกด์เอามาให้ลูกทัวร์ทุกคนลองดื่ม ดื่มเข้าไป shot เล็กๆ shot เดียวเท่านั้นแหละครับ แทบจะไปกันเลยทีเดียว มันร้อนคอสุดๆ เลยครับ และสิ่งที่เจ๋งที่สุดคือระเบิดไดนาไมต์ครับ เอาไว้ระเบิดหินในเหมือง แต่เราไม่ได้ลองจุดเล่นกันนะครับ ผมยังอยากมีแขนขาครบสามสิบสองอยู่นะ แต่คุณไกด์ก็หยิบเอามาอธิบายถึงวิธีการใช้อย่างคล่องแคล่ว จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:44:48

ความคิดเห็นที่ 44 อันนี้ลูกทัวร์ฝั่งภาษาสเปนครับ ตอนนี้คุณไกด์ฝั่งภาษาสเปนก็กำลังอธิบายลูกทัวร์กันอยู่ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:46:06

ความคิดเห็นที่ 45 พออธิบายเกี่ยวกับสิ่งของที่ชาวเหมืองใช้กันจนเสร็จก็เป็นธรรมเนียมที่ลูกทัวร์จะซื้อของติดไม้ติดมือเล็กๆ น้อยๆ เอาไปฝากชาวเหมืองที่ทำงานกันอยู่ข้างในครับ พอจ่ายเงินกันเสร็จแล้วก็ไปต่อกันโลด!! จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:48:38

ความคิดเห็นที่ 46 ระหว่างทางก็มีการจอดให้ถ่ายรูปคู่กับวิวตัวเมือง Potosi จากมุมสูงกันอีกด้วย จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:49:50

ความคิดเห็นที่ 47 Cerro Rico ภูเขาแห่งความร่ำรวยของนักล่าอาณานิคมชาวสเปน แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 14:52:18 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:51:56

ความคิดเห็นที่ 48 ตอนนี้ไม่เห็นตัวเมืองแล้วครับ และเรากำลังเข้ามาใกล้กับตัวเหมืองขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับความสูงที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ก็ประมาณ 4200 เมตรจากน้ำทะเลกันแล้วละครับ หายจงหายใจเริ่มจะไม่ออกกันแล้ว จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:53:34

ความคิดเห็นที่ 49 ในที่สุดก็มาถึงปากทางเข้าเหมืองแล้วครับ วันนี้เป็นไงเป็นกัน! จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:55:01

ความคิดเห็นที่ 50 ลงจากรถปุ๊บเจ้าหนูคนนี้ก็มาเสนอขายหินแร่จากข้างในภูเขาแห่งนี้ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:56:39

ความคิดเห็นที่ 51 ภาพนี้คงเป็นเครื่องยืนยันได้อย่างดีครับว่านี่คือเหมืองจริงที่ยังมีชาวเหมืองทำงานอยู่จริง จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:57:26

ความคิดเห็นที่ 52 แวบแรกที่ผมได้เห็นชาวเหมืองที่นี่ตอนแรกผมก็ไม่คิดว่าจะต่างอะไรไปกับชาวเหมืองทั่วๆ ไป แต่ว่า... จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 14:58:18

ความคิดเห็นที่ 53 ...พอผมได้เห็นทางเข้าไปข้างในเท่านั้นแหละครับ ผมแทบจะเข่าอ่อน โรคปอดเริ่มกำเริบขึ้นมาเลย แม่เจ้า! อะไรมันจะแคบได้ขนาดนี้ แค่รถขนแร่คันเดียวก็เกือบเต็มช่องนี้แล้ว มองไปข้างในก็มืดตึ๊ดตื๋อ ไม่มีแสงสว่างเลย แล้วคนเราทำงานทุกวันในที่แคบๆ แบบนี้ ในความสูงจากน้ำทะเลขนาดนี้จะต้องเป็นอะไรที่ยากลำบากแสนสาหัสสุดๆ แน่นอน ทำให้ผมเริ่มรู้สึกหดหู่ขึ้นมาในทันทีครับ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 15:03:29 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:00:47

ความคิดเห็นที่ 54 ถึงแม้ว่าที่จริงแล้วภาพนี้คุณชาวเหมืองจะโบกมือห้ามผมไม่ให้ถ่ายรูป แต่หากสังเกตสีหน้าและอากัปกิริยาดีๆ มันก็คล้ายกับเขากำลังโบกมือลาคนภายนอกเหมือง ดำดิ่งสู่ใต้ภิภพในความมืดมิดอย่างเสียไม่ได้ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:02:03

ความคิดเห็นที่ 55 และแล้วในที่สุดก็ถึงเวลาที่ต้องเข้าไปข้างในกันแล้วครับ ผมสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนเข้า เนื่องจากว่านี่คือลมหายใจในขณะที่ได้สูดอากาศข้างนอกอย่างเต็มที่เป็นครั้งสุดท้าย ว่าแล้วก็ท่องนะโมกันสามจบ ภาวนาขออย่าให้เกิดอะไรขึ้นตอนที่อยู่ข้างในเลย แล้วขาทั้งสองของผมก็พาผมเข้ามาข้างในในที่สุดครับ ความรู้สึกแรกที่ได้เข้าไปข้างในน่ะเหรอครับ อึดอัดสุดๆ เพราะความแคบ พอรถขนแร่มาทีก็ต้องคอยหลบกัน และก็อย่างที่ผมบอกแหละครับว่ารถขนแร่แค่คันเดียวก็แทบจะเต็มช่องนั่นแล้ว ต้องใช้ทักษะในการหลบพอสมควร เหมือนกับเล่นเกมกำแพงซ่าส์นั่นแหละครับ ส่วนอากาศไม่ต้องพูดถึง แทบจะไม่มีเลยครับ โดยเฉพาะที่ความสูงขนาดนี้ยิ่งแย่ไปกันใหญ่ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:10:17

ความคิดเห็นที่ 56 เห็นผนังสวยๆ อย่างงี้อย่าได้ไปจับหรือแตะต้องเชียวนะครับ มีสารอะไรต่อมิอะไรก็ไม่รู้ ที่แน่ๆ คือสารหนูหรือ Arsenic ครับ นอกจากนี้ยังมีโลหะหนักอื่นๆ อีกมากที่ผมก็ไม่ทราบว่ามีอะไรบ้าง แต่ยังไงในที่แบบนี้ก็ต้องมีแน่ๆ แน่นอนครับว่าสิ่งที่มาคู่กับความเป็นชาวเหมืองคือโรคระบบทางเดินหายใจนั่นเอง คิดเอาละกันครับ วันๆ ทำงานอยู่แต่ในนี้ สูดเอาฝุ่นเอาควันไปไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ และอายุขัยเฉลี่ยของชาวเหมืองที่นี่สั้นมากๆ ครับ โดยเฉลี่ยแล้วอยู่ในเหมืองนี้ได้ 10 กว่าปีก็เสียชีวิต (ส่วนมากจากโรคทางเดินหายใจ) กันแล้วครับ น่าเศร้าใจจริงๆ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:13:17

ความคิดเห็นที่ 57 ตามไปเที่ยวต่อค่ะ :) จากคุณ : จำมัย จัมไม เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:16:00

ความคิดเห็นที่ 58 และแน่นอนว่าช่องที่เห็นนี่เป็นเพียงแค่หนึ่งในหลายๆ ชั้นของเหมืองนี้เท่านั้นครับ ตามจุดต่างๆ ของช่องนี้ยังมีรู (ผมขอเรียกแบบนี้) ที่เล็กมากๆ ชนิดที่ว่าการที่จะผ่านเข้าไปในรูเหล่านั้นได้คนธรรมดาต้องใช้ความพยายามและกำลังภายในพอสมควร ไปยังชั้นที่ลึกลงไปใต้ดินยิ่งกว่านี้อีก และก็ไม่ใช่ว่าลงรูแล้วจบกันนะครับ ยังต้องปีนต้องป่ายกันอีกหลายตลบ ท่ายากๆ ทั้งนั้นด้วย บางทีก็ต้องทั้งมุดรูและก้มหัวลงต่ำๆ หรือไม่ก็มุดรูแล้วขาไปเกาะกับหินที่ยื่นออกมาสั้นๆ แล้วกระโดดไปต่อยังที่ต่อไป ความรู้สึกนี่เหมือนกับเล่นเกมผจญภัยยังไงยังงั้น แต่คราวนี้คือของจริงครับ! ผมเองกว่าจะผ่านแต่ละจุดไปได้ก็ทุลักทุเลเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน แต่พอลงมาได้พวกเราก็มาถึง "ห้องรับแขก" ของชาวเหมืองครับ ณ ที่แห่งนี้บรรดาชาวเหมืองจะมานั่งพักผ่อน สูบบุหรี่ เคี้ยวใบโคคา หรือดื่มแอลกอฮอล์ 96% ด้วยกัน ที่ตรงนี้แหละครับที่คุณไกด์จะเปิดโอกาสให้เราได้พูดคุย ซักถามเกี่ยวกับชีวิตชาวเหมืองได้อย่างเต็มที่ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:19:18

ความคิดเห็นที่ 59 และผมเชื่อว่าคำถามที่หลายๆ คนคงอยากทราบ ก็คือ ทั้งๆ ที่รู้ว่าสถิติการเสียชีวิตมันเสี่ยงขนาดนี้ แล้วทำไมพวกเขาไม่ไปทำงานอื่น ทำไมต้องมาลำบากลำบนแบบนี้ด้วย หากถามคำถามนี้กับบรรดาชาวเหมือง พวกเขาจะตอบว่า พวกเขาไม่มีทางเลือกหรอกครับ ก็พวกเขาโตมาในสิ่งแวดล้อมแบบนี้ ในครอบครัวที่เป็นชาวเหมือง พวกเขาก็เป็นชาวเหมืองกันต่อตามบรรพบุรุษ ตามพ่อ ตามปู่ เรียกได้ว่ามันอยู่ในสายเลือดเลยทีเดียวครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:22:12

ความคิดเห็นที่ 60 จากนั้นเราก็ลงไปกันต่ออีกชั้นหนึ่งครับ มาถึงความลึกระดับที่สามกันแล้ว จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:23:54

ความคิดเห็นที่ 61 สวัสดีครับคุณจัมมัย จำไม ตามมาเที่ยวกันต่อครับ ^ ^ ดูแล้วผมก็ได้แต่ถอนหายใจ ชีวิตพวกเรานี่สบายกันแค่ไหนแล้ว ยังมีคนอีกมากที่ใช้ชีวิตลำบากกว่าพวกเราครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:25:35

ความคิดเห็นที่ 62 พวกเราอยู่ใต้ดินกันประมาณสองชั่วโมงนิดๆ พอคุณไกด์เห็นว่าได้เวลาแล้วก็พาพวกเราออกมากันครับ ก่อนออกมาต้องถ่ายรูปกับนี่ก่อน นั่นก็คือ El Tio หรือปีศาจพื้นภิภพ เป็นหนึ่งในสองสิ่งที่ชาวเหมืองต้องสักการะบูชาเพื่อให้ได้แร่เยอะๆ อีกสิ่งที่ชาวเหมืองบูชากันก็คือพระแม่ธรณีนั่นเองครับ ซึ่งในภาษาถิ่นจะเรียกว่า Pachamama จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:27:49

ความคิดเห็นที่ 63 มาเที่ยวเมือง Potosi ต่อครับ อ่านประวัติศาสตร์เเล้วสงสารชาวเมืองจัง จากคุณ : BANBONDOI เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:31:58

ความคิดเห็นที่ 64 ในที่สุดก็ออกมาเสียทีครับ หลังจากที่อยู่ในนั้นสองชั่วโมงกว่าๆ เป็นชั่วเวลาสองชั่วโมงที่ทรมานที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตเลยละครับ ผมเองก็ไม่เคยคิดจริงๆ ว่าตัวเองจะมาทำอะไรแบบนี้ ผมขอบอกเลยครับว่าหากมีปัญหาเกี่ยวกับแขนขา หรือระบบทางเดินหายใจ ผมไม่แนะนำให้ทำทัวร์นี้ครับ และการที่จะทำทัวร์นี้ได้จะต้องกล้าและบ้าบิ่นในระดับนึงอีกด้วย เพราะความปลอดภัยในนี้คือเรื่องที่ไม่แน่นอนครับ อย่างที่ผมบอกวันดีคืนดีอาจเจอดินถล่มข้างในนั้นก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่พอผมได้เข้าไปและสัมผัสชีวิตชาวเหมืองในนั้นแล้ว ผมรู้สึกว่านี่คือการเปิดมุมมองและโลกทัศน์ใหม่ๆ กับตัวผมมาก ทัวร์นี้ทำให้ผมได้รับรู้ถึงรสชาติความขมขื่นของประวัติศาสตร์ที่สามารถทำกับเพื่อนร่วมโลกด้วยกันได้ลงคอ ทำให้ผมได้รับรู้ถึงความยากลำบากของชีวิต และเป็นครั้งแรกในการเดินทางท่องเที่ยวของผมที่ผมรู้สึกเศร้าและหดหู่มากกว่าสนุกสนาน แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่ามันเป็นทัวร์ที่ไม่ดีนะครับ หากเราเปิดใจให้กว้าง ผมเชื่อว่าทุกท่านจะเรียนรู้อะไรอีกมากมายจากการทำทัวร์นี้เลยทีเดียวครับ หลังจากเสร็จสิ้นทัวร์ของเราแล้ว คุณไกด์ก็เลี้ยงผมกับเพื่อนคนนี้ซึ่งเจอกันตั้งแต่ทัวร์ทะเลเกลือมาจนถึงตรงนี้ด้วยเบียร์ท้องถิ่นยี่ห้อ Potosina ผมกินไปครึ่งขวดก็ไม่ไหวแล้วครับ เพราะกินเหล้า 96% (ผสมแล้ว) มาจากข้างในอีกมากตอนนั่งคุยกับชาวเหมืองครับ เรียกได้ว่าอยู่ในสภาพที่เกือบจะต้องถูกหามกลับโรงแรมกันเลยทีเดียว จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:35:23

ความคิดเห็นที่ 65 สวัสดีครับคุณ BANBONDOI ประวัติศาสตร์ที่นี่น่าหดหู่มากจริงๆ ครับ แต่ก็นี่แหละครับเลยเป็นสาเหตุที่ทำไมเราต้องศึกษาประวัติศาสตร์ เพราะการศึกษาเรื่องราวในอดีตทำให้เราค้นพบข้อผิดพลาด และป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์เลวร้ายต่างๆ ในอนาคตได้ทันท่วงทีครับ พอกลับมาถึงโรงแรม ถอดชุดชาวเหมืองออกแล้วก็ออกเที่ยวต่อกันครับ จุดหมายต่อไปของวันนี้คือ Casa de la Moneda หรือบ้านแห่งเงินตรานั่นเอง สมัยก่อนที่แห่งนี้เคยเป็นโรงกษาปณ์ผลิตเหรียญให้กับดินแดนแถบนี้ ในปัจจุบันที่แห่งนี้กลายมาเป็นพิพิธภัณฑ์ที่บอกเล่าเรื่องราวเมื่อครั้งในสมัยอาณานิคมของที่นี่ได้เลยครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:42:17

ความคิดเห็นที่ 66 ชาวต่างชาติ เสียค่าเข้าชม 40 โบลิเวียโน่ครับ ถ้าอยากถ่ายรูปด้วยก็ซื้อคูปองถ่ายรูปอีก 20 โบลิเวียโน่ ภายในห้ามใช้แฟลชครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:45:40

ความคิดเห็นที่ 67 โถงนี้ก็จัดแสดงรูปวาดที่บอกเล่าเรื่องราวในสมัยอาณานิคมครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:47:09

ความคิดเห็นที่ 68 ลืมบอกไปว่าราคาค่าเข้าชมนี้รวมไกด์ที่พูดภาษาอังกฤษด้วยครับ สำหรับภาพข้างล่างนี้คุณไกด์บอกว่าเป็นความพยายามของสเปนที่จะเปลี่ยนชาวพื้นเมืองให้หันมานับถือศาสนาคริสต์ เนื่องจากชาวพื้นเมืองไม่มีภาษาเขียน เลยต้องใช้วิธีสื่อด้วยรูปภาพอย่างที่เห็นนี่แหละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:48:51

ความคิดเห็นที่ 69 ส่วนนี้ก็จัดแสดงเกี่ยวกับเหรียญกษาปณ์ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันครับ สมัยก่อนยังปั๊มเหรียญแกะเหรียญกันด้วยมืออยู่เลยครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:50:07

ความคิดเห็นที่ 70 เครื่องจักรในการปั๊มเหรียญสมัยโบราณครับ ต้องสั่งเข้ามาจากสเปน ใช้แรงงานสัตว์ในการขับเคลื่อนเครื่องจักรเหล่านี้ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:51:14

ความคิดเห็นที่ 71 ส่วนนี้ก็จัดแสดงเกี่ยวกับเครื่องมือชั่ง ตวง วัดโลหะในสมัยโบราณ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:52:05

ความคิดเห็นที่ 72 ระบบล็อกของหีบเก็บเงินสมัยโบราณซึ่งในสมัยนั้นถือว่าซับซ้อนมากเลยละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:52:53

ความคิดเห็นที่ 73 และเพราะที่นี่เคยขุดเงินได้มากนั่นเอง จึงไม่น่าแปลกใจที่จะมีโถงจัดแสดงเครื่องเงินในสมัยอาณานิคมด้วย จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:53:51

ความคิดเห็นที่ 74 พอทัวร์จบก็ได้เวลาต้องอำลาที่นี่กันแล้วครับ สำหรับผมผมคิดว่าที่นี่เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ดีหากท่านผู้อ่านสนใจในประวัติศาสตร์ของอเมริกาใต้ในยุคอาณานิคม เพราะเมืองนี้เองเป็นเมืองที่สเปนตักตวงเอาผลประโยชน์ไปมากที่สุดในบรรดาอาณานิคมอื่นๆ ในอเมริกาใต้เลยก็ว่าได้ และพิพิธภัณฑ์นี้เอง หากอ้างอิงจาก Lonely Planet นี่คือหนึ่งในพิพิธภัณฑ์ที่ดีที่สุดในอเมริกาใต้เลยก็ว่าได้ครับ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 55 16:02:31 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:55:11

ความคิดเห็นที่ 75 พอจบวันนี้ก็ไม่มีอะไรนอกจากทานข้าวเย็นแล้วก็เข้านอนแล้วครับ เพราะพรุ่งนี้ (11 กรกฎาคม) ผมมีแผนเดินทางต่อไปยังเมือง Sucre ซึ่งเป็นเมืองหลวงที่แท้จริงของโบลิเวีย (La Paz เป็นเพียงแค่ที่ตั้งของทำเนียบประธานาธิบดีและที่ทำการรัฐบาลเท่านั้น) ซึ่งที่โรงแรม La Casona ก็มีบริการรับจองตั๋วรถบัสซึ่งมีราคาเพียงแค่ 20 โบลิเวียโน่เท่านั้นเองครับ สำหรับสองวันใน Potosi ของผมเรียกได้ว่าออกจะหดหู่มากกว่าสนุกสนาน อาจเป็นเพราะผมรู้สึกอินไปกับประวัติศาสตร์ของที่นี่ก็ได้ แต่ก็นับได้ว่าเป็นการเปิดโลกทัศน์อย่างดีเลยล่ะครับสำหรับการที่ได้มาเห็นอะไรแบบนี้ด้วยตาของตัวเอง ตอนหน้ามาพบกับนคร Sucre เมืองหลวงของโบลิเวียกันครับว่าจะสวยงามเพียงใด วันนี้ขอปิดกระทู้นี้ด้วยภาพของ Cathedral ของเมือง Sucre ในยามค่ำคืนก็แล้วกันนะครับ แล้วติดตามชม Sucre ได้ในตอนหน้านะครับ สำหรับตอนนี้ขอลาและสวัสดีครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 15:59:31

ความคิดเห็นที่ 76 เข้ามารอชมตอนหน้าต่อครับ จากคุณ : popzeries เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 16:53:41

ความคิดเห็นที่ 77 แวะมาให้กำลังใจค่ะ เป็นประเทศที่แปลกจริง ๆ 555 จากคุณ : onearth เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 17:53:39

ความคิดเห็นที่ 78 ทุกวันนี้ เวลาเจอเรื่องน่ารำคาญในชิวิตประจำวัน บอกได้เลยว่า แค่นึกถึง Moment ที่เข้าไปอยู่ในเหมืองนั่น แล้วลองนึกดูว่าเราเกิดมาต้องทำงานแบบนั้นโดยไม่มีทางเลือกทุกวัน ดังนั้นเวลาเจอเรื่องหนักหนัก ก็มักจะย้อนถามตัวเองว่า เลือกที่จะรับปัญหานี้ไว้หรือแกจะแลกกับการไปทำงานในเหมืองที่ไม่มีอากาศนั่นแบบคน POTOSI จากคุณ : Princess Sadia เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 18:19:39

ความคิดเห็นที่ 79 รีวิวสนุกมากเลยครับ รออ่านตอนต่อไปนะครับ จากคุณ : Traveller Among Mountains เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 22:10:31

ความคิดเห็นที่ 80 สวย  ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 22:34:53

ความคิดเห็นที่ 81 ความเห็นที่ 64 ผมเข้าใจถูกไหมครับว่าคือเจ้าของกระทู้คือคนตรงกลาง ขอบคุณมากครับตามอ่านต่อไป จากคุณ : Wiszniewski เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 22:48:52

ความคิดเห็นที่ 82 สวัสดีคุณ popzeries ขอบคุณครับ สวัสดีคุณ onearth ด้วยครับ ผมว่าโบลิเวียนี่เป็นประเทศที่แปลกมากประเทศหนึ่ง ยังค่อนข้างล้าหลังอยู่มากเมื่อเทียบกับเพื่อนบ้านอีกหลายๆ ประเทศในอเมริกาใต้ด้วยกัน บางคนที่เคยไปอินเดียยังบอกเลยว่านี่มันอินเดียแห่งอเมริกาใต้ชัดๆ แต่ก็เป็นความแปลกที่มีเสน่ห์ในตัวอย่างเหลือเชื่อ สวัสดีคุณ Princess Sadia อีกรอบครับ การมาทัวร์นี่หากคิดกันว่าจะมากันอย่างสนุกสนานนี่คงเป็นอะไรที่คิดผิด ทั้งคุณและผมคงเห็นกันกับตาแล้วว่าข้างในมันน่าหดหู่ขนาดไหน และนี่คงเป็นบทเรียนอย่างดีให้พวกเราได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้นอีกด้วยจริงๆ ครับ สวัสดีคุณ Traveller Among Mountains กับคุณเล็กทาโร่ด้วยครับ สวัสดีคุณ Wiszniewski ครับ อ้าว ตายแล้ว ความลับแตกซะงั้น... แหะๆ ผมล้อเล่นครับ ตลอดรีวิวนี้หากมีรูปที่มีหน้าของ จขกท. มาด้วยจะถูกเซ็นเซอร์หมดครับ อ้าว แล้วถ้างั้นคนกลางใน คห.64 นี่เป็นใคร? เขาเป็นคนขับรถของทัวร์นี้ครับ (วันนี้ผมกลายเป็นคนขับรถไปแล้วเหรอครับเนี่ย?? ฮ่าๆๆๆ ) นี่แหละครับหน้าตาของชาวพื้นเมืองท้องถิ่นของโบลิเวีย ซึ่งหน้าตาก็ค่อนข้างคล้ายกับชาวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อย่างเหลือเชื่อ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 23:05:12

ความคิดเห็นที่ 83 ตามมาชมครับ เพิ่งมีโอกาสได้อ่านตั้งแต่ตอน 1-5 จากที่คุณป้าฟูไปโพสท์ลง FB รีวิวได้สนุก และละเอียดดีครับ อย่าเพิ่งถอดใจ หรือน้อยใจนะครับ ผมมั่นใจว่ารีวิวดีๆ ประเทศแปลกๆแบบนี้ มีคนอ่านและสนใจแน่นอน แต่คนส่วนใหญ่อาจจะไม่ค่อยเมนต์กันเท่านั้นเอง รอชมตอนหน้าต่อนะครับ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 06:58:01

ความคิดเห็นที่ 84 มาตามชมต่อค่ะ จากคุณ : armearn เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 09:40:07

ความคิดเห็นที่ 85 แวะมาติดตามชมด้วยครับ จากคุณ : Nat_NM เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 12:59:37

ความคิดเห็นที่ 86 ตามมาชมต่อค่ะ จากคุณ : ปลานกแก้วสีเขียว เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 13:05:49

ความคิดเห็นที่ 87 ตอนนี้ทำให้ตระหนักว่าเรายังโชคดีขนาดไหนที่เกิดในแผ่นดินนี้ ได้มีชีวิตที่เป็นอยู่อย่างนี้ น่าเห็นใจชาวเหมืองมากนะคะ แค่อ่านยังรู้สึกอิน ถ้าไปเห็นด้วยตาตัวเองจะเป็นยังไงนะ รอติดตามตอนต่อไปอยู่ค่ะ จากคุณ : takant เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 55 21:15:39

ความคิดเห็นที่ 88 เหมืองนี้คงไม่ไปอะครับ ร่างกายไม่อำนวย จากคุณ : จางซานฟง (Taige) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 21:30:57

ความคิดเห็นที่ 89 มารอดูต่อค่ะ วิวทิวทันศ์งดงามแปลกตา จากคุณ : Viviwitch เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 22:40:41

ความคิดเห็นที่ 90 น่าสนใจมากๆค่ะ  ขอบคุณสำหรับเรื่องราวและรูปสวยๆนะคะ เดี๋ยวไปตามอ่านตอนเก่าๆก่อนค่ะ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 20:25:52

ความคิดเห็นที่ 91 ตามมาเที่ยวต่อค่ะ   ที่บ่นไปคราวที่แล้วไม่มีใครว่าอะไรหรอกนะคะ   นอกจากจะขำและเอ็นดู จขกท. เท่านั้นเอง... คริ..คริ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 00:01:46

ความคิดเห็นที่ 92 สุดยอด ครับ จากคุณ : mrtravel เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 13:48:14