ความคิดเห็นที่ 1 * บ้านบนเกาะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 15:46:50

ความคิดเห็นที่ 2 * วิวแม่น้ำปิง จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 15:51:45

ความคิดเห็นที่ 3 ตามชมค่ะ จากคุณ : armearn เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 15:53:37

ความคิดเห็นที่ 4 รอชมรีวิวนะคะ จากคุณ : Nainame เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 15:59:31

ความคิดเห็นที่ 5 Link ที่เกี่ยวข้อง ตอนที่ 1 : โรคยา ปาร์ตี้ & Village Farm & Winery Resort http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/11/E8517733/E8517733.html ตอนที่ 2 : พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรก & Purimantra http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/11/E8520555/E8520555.html ตอนที่ 3 : พระราหูอมจันทร์ & Cha-am + The Hideaway http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/11/E8524353/E8524353.html ตอนที่ 4 : ประกาศสงคราม & Kirimaya http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/11/E8527982/E8527982.html ตอนที่ 5 : สงครามยืดเยื้อ & Bacchus Home Resort http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/11/E8564569/E8564569.html ตอนที่ 6 : พ่ายแพ้ยับเยิน & The Dewa http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/11/E8568819/E8568819.html ตอนที่ 7 : ส่งสารเชิญรบ & Almedina http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8681813/E8681813.html จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 16:05:00

ความคิดเห็นที่ 6 สบายดีนะครับ พี่แอมเบอร์ จากคุณ : One Light One Shadow เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 16:05:15

ความคิดเห็นที่ 7 ฟิตนะคะ จากคุณ : ColaGirl เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 16:15:56

ความคิดเห็นที่ 8  armearn & Nainame - ขอบคุณค่ะที่ติดตามรีวิวกันอยู่ One Light One Shadow - ก็เรื่อยๆค่ะ  สุขภาพทรงๆทรุดๆไปตามเรื่อง  แต่สุขภาพจิตดีมากค่ะ  ขอบคุณที่คิดถึงกันใน  “ความในใจที่อยากฝากบอกกับ ล๊อกอิน ... ในวันวาเลนไทน์” นะคะ ColaGirl - ไม่ได้ฟิตอะไรหรอก  ก็ทำงานอยู่บ้านแล้วนี่จ๊ะ  เวลาเลยมีเยอะ  ขอพักจากงานมาเล่นเน็ตบ้าง  ไม่ได้ทำรีวิวซะนาน  ลดขนาดรูปแล้วไม่ใหญ่และชัดเหมือนเคย  ต้องปัดฝุ่นใหม่หมดซะแล้ว *********************************************************** พอทุกอย่างเรียบร้อยก็ตั้งใจจะทำรีวิวต่อ  แต่มีหลายเรื่องเข้ามาทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในชีวิต  จนต้องหยุดกิจกรรมหลายอย่างไปอย่างน่าเสียดาย  ...  เราถูกผู้ใหญ่ที่เคารพกันมากขอร้องให้ไปช่วยทำงานที่บริษัทซึ่งอยู่ต่างจังหวัด  ไม่ไกลจากกรุงเทพมากนักแต่ก็ลำบากในการขับรถไป-กลับ  แถมหน้าที่ที่ต้องทำก็ไม่ใช่ความถนัดของเราด้วย  ช่วงนั้นเครียดมาก  ไม่อยากทำแต่ปฎิเสธไม่ได้  จำใจรับตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง (ที่อายุน้อยที่สุดในทีม)  มีลูกน้องที่ต้องดูแล  สังคมและวัฒนธรรมองค์กรก็แตกต่างจากที่เราคุ้นเคยสุดๆ  ที่แย่กว่านั้นคือเรากลายเป็นจุดสนใจของทุกคนในบริษัทเพราะท่านประธานเลือกเราด้วยตัวของท่านเอง  ไม่ผ่านขั้นตอนใดๆทั้งสิ้นของฝ่ายบุคคล  ไม่มีใครรู้ว่าเราจะมา  อยู่ๆเหมือนเราร่วงลงมาจากท้องฟ้า  ทุกย่างก้าว ... ทุกคำพูด ... ทุกการกระทำ ... อยู่ในสายตาของพนักงาน 600+ คน  “คนนี้เป็นใคร ...  มาจากไหน ... เด็กฝากรึเปล่า ... เก่งจริงเหรอ ... เห็นว่าจบนอกมานี่ ... ดูไฮโซจังเลยจะลุยงานไหวเหรอ ... ฯลฯ”  เรารู้สึกตลอดเวลาว่าตัวเองแปลกแยก  ไม่เข้าพวก  ผู้บริหารคนอื่นที่อายุมากก็หมั่นไส้เรา  พยายามจับผิดตลอดเวลา  เราพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะปรับตัวให้เข้ากับวัฒนธรรมองค์กรให้ได้  ในขณะเดียวกันก็ต้องคงความเป็นตัวเองไว้ด้วยเพราะถ้าจะให้ถูกกลืนไปทั้งหมด ... เราทำไม่ได้  ที่สำคัญคือความคาดหวังของท่านประธานที่มีต่อเราทำให้เกิดความกดดันและความเครียดมากมาย  ...  เฮ้อ! อีกทั้งเราต้องพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเราไม่ใช่เด็กฝาก  เราไม่รู้จักกับท่านประธานเป็นการส่วนตัว  แค่ผู้ใหญ่ที่เรานับถือเป็นตัวกลางพาเราสองคนมาพบกับ  ท่านถูกใจเราและขอร้องให้มาช่วย  แต่เราไม่สามารถป่าวประกาศให้ใครรู้ได้  นอกจากมีคนถามตรงๆ  เราถึงมีโอกาสอธิบาย  แต่เราก็ทำใจไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าสลัดความเป็น “เด็กของท่าน” ไม่ออกแน่นอน   ปล. ขอตัวเอารถไปเข้าศูนย์แป๊บนึงนะคะ  เดี๋ยวจะกลับมาเล่าต่อ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 18:58:17 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 16:33:12

ความคิดเห็นที่ 9 ปูเสื่อรอบชมเลยครับ คุณแอมเบอร์   หายไปนานเลย  สบายดีนะครับ หลานปลาเข็ม ปลาทู ถามหา  อิอิ... ............. เพิ่มเติม แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 16:34:59 จากคุณ : arrthai เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 16:33:25

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นชื่อเลยเข้ามา หายไปนานเลยนะครับ ปรกติเเอบชมรีวิว แต่ไม่ค่อยได้เมนท์ครีบ จากคุณ : BANBONDOI เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 16:48:52

ความคิดเห็นที่ 11 หายไปนานมากจริงๆครับ รออ่านเรื่องราวอัพเดท ระหว่างที่หายไปนะครับ ^__^ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 16:49:42

ความคิดเห็นที่ 12 ... รอชมค่ะ ^^ สุขภาพดีขึ้นหรือยังค่ะ  คุณแอมเบอร์ จากคุณ : kungtalay เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 16:50:56

ความคิดเห็นที่ 13 มารอชมนะคะ  ^ ^ จากคุณ : ลุ๊งลิ๊ง เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 17:02:12

ความคิดเห็นที่ 14 ขนาดยังไม่สบายอยู่... แต่ก็ขอเข้ามาต้อนรับน้องแอมเบอร์ด้วยค่ะ ป้าแอบชื่นชมมานานแล้ว จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 17:57:28

ความคิดเห็นที่ 15 แวะมารอชมครับ ^ ^ จากคุณ : กัปตันลูกชุบ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 18:32:41

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะ......รอชมเล็บสวย ๆ ด้วยนะค่ะ คิดถึง Login นี้จังค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ  หายไว ๆ แข็งแรงเร็ว ๆ ค่ะ จากคุณ : กานพลู...คนชอบเที่ยว เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 18:36:30

ความคิดเห็นที่ 17 - ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะสำหรับน้ำใจและความเป็นห่วง  ช่วงกลับไปทำงานอีกครั้ง  ... สุขภาพเราแย่สุดขีด  ตอนนี้เลิกทำงานแล้วก็หวังว่าจะดีขึ้น  แต่จำนวนเม็ดยาก็ยังคง 20+ เหมือนเดิมค่ะ ************************************************************** ลูกน้องของเราทุกคนถูกตั้งคำถามจากพนักงานมากมายว่าทำงานกับนายใหม่เป็นยังไง ... ดูเป็นคุณหนูไฮโซมากๆ  หยิ่งรึเปล่า ... เรื่องมากมั้ย ... สวยมากแบบนี้มีแฟนแล้วแน่ๆ  ... แต่งงานรึยัง ... แต่งตัวสวยทุกวันเลย  วันนี้ถือกระเป๋าหลุยส์ด้วยนะ ... รองเท้าซื้อมาจากไหน  เก๋ทุกคู่  อยากได้บ้างจัง ... และอื่นๆอีกมากมาย  การเป็นจุดสนใจตลอด 8 – 10 ชั่วโมงไม่ใช่เรื่องน่าภูมิใจหรอกนะคะ  ไหนจะงานที่ได้รับมอบหมายซึ่งไม่เคยทำมาก่อนอีกล่ะ  เราต้องตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่งเพื่อขับรถไปทำงาน  ออกจากบริษัทประมาณสองทุ่ม  กว่าจะถึงบ้านก็เกือบสี่ทุ่ม  อาบน้ำเสร็จก็นอนเลย  แม่เรียกและบ่นตามหลังว่าอย่าเพิ่งไปไหน  มาคุยกันก่อน  แต่เราไม่ไหวค่ะ  เหนื่อยมากๆ  เสาร์-อาทิตย์ก็เอาแต่นอน  ไม่มีเวลาคุยกับแม่หรือพี่เพิร์ล   2 เดือนแรกเราร้องไห้ทุกวัน  บอกแม่ว่าไม่อยากทำเลย  ไม่รู้เรื่องอะไรซักอย่าง  เหมือนคนโง่ไร้สมอง  และเพราะเครียดสุดๆทำให้อาการของโรคธัยรอยด์กลับมาอีกครั้งหลังจากทำงานไปได้แค่ 3 เดือน  ค่าเป็นพิษของเลือดพุ่งกระฉูดขึ้นไปกว่าค่าปกติถึง 4 เท่า  มากกว่าตอนสู้กับคนเผือกซะอีก  โดนคุณหมอโวยวายใส่อย่างหนักเพราะหยุดยาไปแล้วเกือบ 5 เดือน  ต้องเริ่มต้นร้กษาใหม่หมดเลย  ...  เฮ้อ! ถึงแม้จะไม่มีความสุขเรื่องงาน  แต่ก็ยังมีสิ่งดีๆที่มาชดเชยให้เรามีความสุข  นั่นคือ ลูกน้องของเราเอง  ทุกคนยอมรับเราทั้งๆที่เราไม่มีความรู้และประสบการณ์ในงานที่ทำอยู่   วันแรกที่นัดประชุมแนะนำตัว  เราบอกประวัติความเป็นมาของตัวเราทั้งหมด  รวมถึงนิสัยใจคอและความเป็นตัวเรา  อีกทั้งวีธีการทำงานของเราด้วย  ...  ตอนแรกจับความรู้สึกได้ว่าพวกเค้าไม่มั่นใจในตัวเรา  แต่เมื่อเวลาผ่านไป  เราแอบรู้มาว่าพวกเค้าเอาเราไปชื่นชมกับเพื่อนๆฝ่ายอื่นว่านายใหม่ใจดี  น่ารักและไม่ถือตัวเลย  เราเคยถามว่าทำไมถึงชมทั้งๆที่เราไม่เก่งในสิ่งที่ท่านประธานมอบหมายงานให้  พวกเค้าตอบว่าเราไม่เสแสร้ง  วันแรกบอกว่าตัวเองเป็นคนยังไง  ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราก็เป็นอย่างที่บอก  ไม่เหมือนคนอื่นที่พูดอย่างนึงแต่ตัวจริงกลับเป็นตรงกันข้าม  ได้ฟังแล้วปลื้มใจ  แต่การมีลูกน้องดีไม่ได้หมายความว่าเราสามารถต่อสู้กับความกดดันต่างๆได้หรอกนะคะ  วันๆมีแต่ประชุมซึ่งเราไม่รู้เรื่องเลยซักนิดว่าพูดถึงอะไรกัน  ยิ่งทำให้เกิดคำถามในหมู่ผู้บริหารอาวุโสว่าเราเหมาะสมแล้วเหรอกับตำแหน่งนี้  ...  เฮ้อ! จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 18:57:29

ความคิดเห็นที่ 18 ท่านประธานเรียกเราไปหาเป็นระยะๆเพื่อถามความคืบหน้าว่าทำงานเป็นไงบ้าง  คุยทีนานเป็นชั่วโมง  นานสุด 4 ชั่วโมงซึ่งไม่เคยมีในประวัติศาสตร์ของบริษัทว่าท่านคุยกับพนักงานคนไหนได้นานเท่านี้   ยิ่งทำให้เกิดข่าวลือมากขึ้นไปอีกว่าเราเป็นคนโปรด  ทั้งๆที่บทสนทนาเป็นเรื่องสัพเพเหระทั้งนั้น  เกี่ยวกับงานนิดเดียว  นอกนั้นเราได้แต่ฟังท่านคุย  ... หลายคนคงสงสัยว่าท่านปิ๊งเรารึเปล่า  อร๊ายยยยย .... ไม่หรอกค่ะ  ท่านอายุ 80+ แล้ว  ไม่มีเรื่องชู้สาวแน่นอน  เราเดาเอาว่าท่านคงเหงา  ไม่มีใครคุยด้วย  มีแต่คนกลัวท่านเพราะท่านดุ  แต่เราไม่กลัวเพราะไม่ได้เติบโตมากับบริษัทนี้  ทำให้เวลาคุยกันมีการโต้ตอบ  ต่อความกันไป-มา  ท่านเลยเพลินเมื่อคุยกับเรา  ...  เราขอท่านลาออกเพราะทำไม่ได้จริงๆ  งานไม่เกี่ยวกับสิ่งที่เราเรียนมาเลยซักนิด  คนละ field กันเลย  แต่ท่านไม่ยอม  ขอร้องให้อยู่ต่อเพราะต้องการคนไว้ใจได้  เราย้อนถามว่าท่านไม่รู้จักเราแล้วมั่นใจได้ไงว่าเราไว้ใจได้  ท่านตอบว่าท่านรู้ก็แล้วกัน  อย่าเพิ่งไปเลยนะ  อยู่ช่วยกันก่อน  ...  เราพูดต่อไม่ออก  วันนั้นออกจากห้องท่านก็เข้าไปอาเจียนในห้องน้ำเพราะเครียดมาก พอครบช่วงทดลองงาน ... ท่านเรียกไปพบเพื่อให้จดหมายยืนยันการเป็นพนักงานประจำ  แต่เราไม่รับ  ขอท่านต่อเวลาทดลองงานออกไปอีก 4 เดือน  ท่านถามว่าทำไม  เราตอบว่าอยากเป็นเมื่อพร้อมและเหมาะสมที่จะเป็น  ไม่ใช่เป็นเพราะครบระยะเวลาแต่สมองกลวงไม่รู้อะไรเลย  ท่านหัวเราะแล้วบอกว่า “เธอเป็นเด็กที่แปลกมาก  การเป็นพนักงานประจำได้สิทธิประโยชน์มากมายแต่กลับไม่อยากได้  เมื่อเป็นแล้วเธออยากลาออกเมื่อไหร่ก็ได้”  เราเลยย้อนท่านว่า “หนูขอลาออกแล้วนี่คะ  แต่ท่านไม่ให้หนูไป  เพราะฉะนั้นเป็นพนักงานชั่วคราว หรือพนักงานประจำก็ไม่ต่างกัน”  ...  ท่านอึ้งไปพักนึงแล้วก็บอกว่า “เอ้า! อยากต่อโปรฯก็ตามใจ  ชั้นไม่อยากเถียงด้วยแล้ว”  ...  แต่สุดท้ายจดหมายฉบับนั้นก็มาวางอยู่บนโต๊ะทำงานเราอยู่ดี  เฮ้อ! ระหว่างที่ทำงานไปเครียดไป ... เรารู้แก่ใจตลอดเวลาว่าอยู่ที่นี่ไม่ได้แน่  เลยตัดสินใจขอลาออกเป็นครั้งที่ 2 เมื่อครบเดือนที่ 8  ซึ่งแน่นอนว่าท่านไม่อนุมัติ  บอกเราว่าไม่มีใครเป็นมาตั้งแต่เกิด  เราต้องใช้เวลาเรียนรู้อย่างน้อย 2 ปี  นี่เพิ่งแค่ 8 เดือนเท่านั้นเองจะยอมแพ้ง่ายๆแล้วเหรอ  ...  อึ้งค่ะ  พูดไม่ออก  เพื่อนๆคงคิดว่ามีบุญคุณอะไรกันนักหนาถึงต้องทนทำงานที่ไม่ถนัดแบบนั้น  ไม่มีหรอกค่ะ  ผู้ใหญ่ฝ่ายเราก็บอกว่าไม่ต้องเกรงใจถ้าทำไม่ไหวแล้วอยากออกก็ออกได้  ...  แล้วทำไมเราไม่ไปล่ะ  ไม่รู้จักกันซะหน่อย  จะแคร์ทำไม  บอกไม่ถูกค่ะ  ต้องให้เจอกับตัวเองถึงจะรู้ว่าในสถานการณ์แบบนั้นเราปฏิเสธไม่ได้ทุกที  ครั้งนี้เลยบอกท่านว่า 2 ปีก็ 2 ปี  ถ้าครบกำหนดแล้วเรายังรู้สึกว่าทำได้ไม่ดี  ท่านต้องปล่อยเราไปแล้วนะ ตลอดเวลาที่ทำงานอยู่ที่นั่น  เรายังคงเป็น queen bee ที่ผู้คนให้ความสนใจอยู่ตลอดเวลา  ลูกน้องเราชอบล้อว่าพนักงานผู้หญิงคนใหม่เข้ามาอีกกี่คนก็ลบความ popular ของเราไม่ได้  ...  ไม่รู้ว่าควรดีใจหรือเสียใจดีเพราะการเป็นเด็กท่านทำให้ต้องระวังตัวทุกวินาที  จะพูดจาหรือทำอะไรต้องไม่ให้เสียไปถึงท่าน  กดดันมากนะคะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 19:14:36

ความคิดเห็นที่ 19 ดีใจจริงๆ ที่คุณแอมเบอร์กลับมารีวิวอีกรอบ คิดถึงมาตลอดเลยค่ะ จากคุณ : scuba734 เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 19:32:50

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่เจอนานมาก  ดีใจจังคุณแอมเบอร์กลับมาแล้ว เป็นกำลังใจให้ทั้งเรื่องงานและเรื่องสุขภาพค่ะ จากคุณ : ทะเลดาวอาบแสงจันทร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 20:07:12

ความคิดเห็นที่ 21 scuba734 - ขอบคุณมากนะคะที่คิดถึงกัน  เราเองก็คิดถึงเพื่อนๆในห้อง BP แต่ไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย  กลับไปอยู่ในวังวนเดิมเหมือนบริษัทเก่า  แต่แย่กว่าตรงที่ไม่มีความสุขกับงานอย่างแรงค่ะ ทะเลดาวอาบแสงจันทร์ - ขอบคุณค่ะ ************************************************************** นอกจากงานประจำที่ต้องเรียนรู้อย่างยากลำบากแล้ว  เวลามีการ present แผนงานให้ผู้ใหญ่ฟัง  เรายังต้องมานั่งตรวจทานภาษาอังกฤษของผู้บริหารอาวุโสฝ่ายอื่นด้วย  สาเหตุมาจากเดือนที่ 2 ของการทำงานถึงกำหนดสรุปผลงานของปีที่ผ่านมาพอดี  เราในฐานะผู้จัดการฝ่ายก็ต้องเป็นคน present  ...  เพิ่งเข้ามาได้แค่ 60 วันต้องเตรียมงานใหญ่ขนาดนั้น  แทบตายค่ะ  เอาของเก่ามาดูแล้วให้ลูกน้องหาข้อมูล  วันจริงตื่นเต้นมากเพราะบิ๊กๆทั้งหลายนั่งกันอยู่เต็มห้อง  ท่านประธานก็อยู่ด้วย  นึกในใจว่าจะรอดมั้ยวะตู  ถ้าทำพังก็เสียชื่อท่าน  อยากหายตัวได้จริงๆค่ะ  ...  ยังไงก็เลี่ยงไม่ได้  เราจึงพยายาม focus อยู่ที่รายงานแล้วค่อยๆอธิบายทีละเรื่อง  โดนถามกลับมาบ้างแต่ข้อมูลที่ให้ลูกน้องหาไว้ทำให้ตอบได้อย่างไม่ติดขัด  เมื่อรายงานเสร็จ ... ทั้งห้องเงียบกันหมด  ใจไม่ดีเลยค่ะ  หัวใจเต้นตุบๆเหมือนจะหลุดออกมานอกอก อยู่ๆ MD ก็พูดขึ้นมาว่า “This is the best presentation I have ever heard for the past 3 years.  Well done.”  ... งงมากค่ะ  ดีจริงๆเหรอ  ล้อเล่นรึเปล่า  MD บอกว่า back up data ของเราชัดเจนมาก  อธิบายได้ละเอียด  มีข้อมูลมาสนับสนุนให้เห็นภาพว่าผลงานของฝ่ายเป็นยังไง  ...  จบวันนั้นเลยได้งานเพิ่มเพราะโดนขอให้ตรวจรายงานของฝ่ายอื่นก่อนที่พวกเค้าจะเข้าประชุม  คิดดูละกันว่าของตัวเองก็เกือบตาย  แล้วต้องมาตรวจภาษาอังกฤษของฝ่ายอื่นอีก  เราจะรู้เรื่องมั้ยเนี่ย  เฮ้อ! ยังไม่พอค่ะ  ได้รับมอบหมายให้ออกแบบของขวัญปีใหม่ที่จะแจกลูกค้าด้วย  ปกติฝ่ายการตลาดเป็นคนทำ  แต่เพราะเรามี background ในเรื่องนี้ทำให้ผู้บริหารอาวุโสฝ่ายนั้น (เราเรียกพี่เค้าว่า “เจ๊ป้อม” เพราะอ้วนเหมือนมะขามป้อมข้อเดียว - แอบร้ายเนอะ )  ไปขอท่านประธานให้เราช่วย ... ย้ำว่า “ช่วย” นะคะ  สุดท้ายกลายเป็นเราทำคนเดียว   * ทั้งออกแบบการ์ดปีใหม่ (ปกติที่นี่ซื้อสำเร็จแบบถูกๆ  ถูกจริงๆค่ะ  การ์ดใบละ 3 บาท  ตกใจว่ายังมีราคานี้ขายอยู่อีกเหรอ  พอเห็นของจริงแล้วก็เข้าใจ  กระดาษเหลืองแบบของเก่าที่เก็บมาแล้วซัก 5 ปี) * ปฏิทินตั้งโต๊ะ (สั่งสำเร็จเหมือนกัน) * ไดอารี่ (แบบพื้นๆ  ไม่มี logo บริษัทด้วย) * เสื้อยืดสำหรับพนักงานในงานปีใหม่ (ลูกน้องบอกว่าไปซื้อเสื้อยืดแบบเรียบๆ ผ้าถูกๆแล้วมาสกรีนต่างหาก) * ของอื่นๆที่ต้องแจก VIP ระดับ CEO หรือ MD บริษัทลูกค้า * จัดตระกร้าของขวัญ 100+ ใบ * ตกแต่ง lobby ใหม่  MD ให้งบมา 1 ล้านบาท  เราตกใจ  ไม่เอามากขนาดนั้นค่ะ  ขอ 2 แสนก็พอเพราะแค่ซื้อเฟอร์นิเจอร์เท่านั้นเอง เป็นไงคะ  งานนอกเยอะกว่างานตัวเองซะอีก  เงินเดือนไม่คุ้มค่าตัวเลยจริงๆเพราะเอาไปจ่ายค่ายา ค่าโรงบาล ค่าน้ำมัน  ค่าทางด่วนซะหมด จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 20:37:49

ความคิดเห็นที่ 22 ตามชมด้วยคนครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 20:39:41

ความคิดเห็นที่ 23 เพิ่งเข้ามาสิงสถิตย์อยู่ห้องบีพีได้ประมาณสองปีนิดๆ คงเป็นช่วงที่คุณแอมเบอร์ห่างไปพอดี แต่ก็ได้ยินคนเอ่ยถึงและคิดถึงตลอดเวลาเลยค่ะ วันนี้มีโอกาสมาทักทายด้วยตัวเองแล้ว ยินดีมากๆ ค่ะ รออ่านเรื่องราวต่อนะคะ จากคุณ : Yai Klong_Tour Rai เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 21:24:24

ความคิดเห็นที่ 24 ดีใจที่กลับมาครับ จากคุณ : โบริโบริ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 21:36:07

ความคิดเห็นที่ 25 ดีใจที่ได้อ่านรีวิวจากคุณแอมเบอร์อีกค่ะ จากคุณ : bremstrahlung เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 21:41:31

ความคิดเห็นที่ 26  เล็กทาโร่ - ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ Yai Klong_Tour Rai - รีวิวชุดนี้เป็นหนึ่งในมหากาพย์ของเรา  แต่เครียดนะคะ  ไม่สนุกสนานเฮฮาเหมือนรีวิวอื่นๆ  ยินดีที่ได้รู้จักเช่นเดียวกันค่ะ โบริโบริ - ดีใจที่ได้กลับมาบ้านเก่าเหมือนกันค่ะ  bremstrahlung - เราก็ดีใจที่มีเวลากลับมาทำรีวิวซะทีค่ะ ************************************************************ ทั้งหมดที่ว่ามา ... เราทำคนเดียวจริงๆค่ะ  รูปที่ใช้ทำปฎิทินตั้งโต๊ะก็ถ่ายเอง  ใช้ concept ประวัติความเป็นมาของบริษัทตั้งแต่ยังเป็นที่ดินร้าง  จนเติบโตมาเป็นบริษัทใหญ่โตขนาดนี้  เข้าห้องเก็บของกับเลขาฯเพื่อหารูปสมัยดึกดำบรรพ์  ....  เดินแบกกล้องเทิ่งๆทั่วพื้นที่ด้วยรองเท้าส้นสูง 4 นิ้วเพื่อเก็บภาพให้ครบ  ถ่ายทุกแสงตั้งแต่เช้า  บ่าย  และ เย็นเพื่อเลือกภาพที่ดีที่สุด  พนักงานงงที่เห็นผู้จัดการคนสวย (พวกเค้าเรียกเราอย่างนี้จริงๆ  ไม่ได้ชมตัวเองนะคะ) เดินทั่วไปหมด  ถ่ายทั้งหมด 3 วันไม่มีผู้ช่วย  พอเอาไปปรึกษาฝ่ายการตลาด  เจ๊ป้อมไม่ชอบค่ะ  บอกว่าจะเอารูปวิวเหมือนเดิม  เราอธิบายว่าลองเปลี่ยนบ้างมั้ยคะ  หนูแค่นำเสนอ  ไม่เอาก็ไม่เป็นไรค่ะ  พอดีเลขาฯท่านประธานทราบเข้าเพราะเลขาฯเราไปขอรูปเก่าๆ  เธอเลยไปบอกท่านประธานว่าเราจะทำปฎิทินตั้งโต๊ะแบบนี้  ท่านขอดู  เจ๊ป้อมเข้าไปด้วย  เธอก็ lobby ท่านใหญ่เลยว่ารูปของเราน่าเบื่อ  ดูรูปวิวสวยกว่า  ท่านถามเราว่าทำไมถึงอยากทำประวัติของบริษัท  ใครจะอยากรู้  เราตอบว่าใครจะอยากรู้หรือไม่  หนูไม่สนค่ะ  แต่ท่านไม่อยากอวดใครๆเหรอคะว่าท่านสร้างบริษัทนี้มากับมือ  จากที่ดินโล่งๆกลายมาเป็นบริษัทใหญ่โตนับสิบๆไร่  ยอดขายถึงหลายร้อยกว่าล้านบาทต่อปี  เราเองภูมิใจที่มีลูกค้าระดับโลก  แล้วทำไมไม่ให้ลูกค้าภูมิใจบ้างล่ะคะที่ได้ supplier เก่งๆอย่างเรา  ...  เงียบกริบกันหมดทั้งเจ๊ป้อมและท่านประธาน  ในที่สุดท่านช่วยเราเลือกรูปที่จะใช้  ส่วนเจ๊ป้อมขอตัวเดินออกจากห้องไป  บอกตรงๆว่าเราหวั่นใจอยู่ลึกๆว่าเจ๊ป้อมต้องไม่พอใจแน่ๆ  แต่เราไม่ได้เอามาเสนอท่านเองนะ  เลขาฯท่านต่างหากที่ยกเรื่องนี้ขึ้นมา   ไม่ว่ายังไงก็ตาม  เราไม่เคยพลาดเรื่องรายงานการทำงานให้เจ๊ป้อมรู้  ไม่มัดมือชกเอาตามใจเรา  ทุกครั้งที่ออกแบบงานแต่ละอย่างเสร็จก็จะเอาแบบไปให้เค้าดู  ทำหลายแบบให้เลือกด้วยค่ะ  จะได้คำตอบกลับมาทุกครั้งว่าทำไปเลย  ไม่ต้องมารายงานเค้า  ...  โอเคค่ะ  จัดไป  อยู่มาวันนึงเจ๊ป้อมเดินมาต่อว่าเราถึงโต๊ะทำงานว่าทำไมไม่ปรึกษาเค้าก่อน  ทำแบบนี้เหมือนไม่เห็นหัวกันเลยนะ  อ้าว! ก็พี่บอกหนูว่าจัดการได้เลย  ไม่ต้องคอยถามพี่บ่อยๆนี่คะแล้วมาว่าหนูทำไม  เจ๊ป้อมอึ้งไปชั่วขณะแต่ก็แถว่าเรื่องนี้ไม่ได้  ต้องถามเค้าก่อน  ...  เรานับ 1-2-3-4-5 ในใจว่าใจเย็นนะแอมเบอร์  กดอารมณ์เข้าไว้  ก็ตอบเค้าไปดีๆว่าพี่ขอให้หนู “ช่วย”  แต่กลายเป็นว่าหนูทำคนเดียว  ไม่เรียกว่า “ช่วย” แล้วค่ะ  งานประจำหนูก็ไม่ใช่น้อย  แถมเป็นเรื่องใหม่ที่ต้องเรียนรู้  หนูกลับดึกทุกคืนทั้งๆที่บ้านอยู่ไกลถึงกรุงเทพฯเพื่อทำ project ของพี่ให้เสร็จ  นี่ไม่ใช่งานของหนูเลยนะคะ  แล้วพี่ก็ไม่ได้บอกด้วยว่าเรื่องไหนต้องปรึกษา  เรื่องไหนไม่ต้อง  พี่บอกคำเดียวว่าทำไปได้เลย  แล้วหนูจะรู้มั้ยคะว่าเรื่องนี้ต้องบอกพี่ก่อน  ถ้า “ช่วย” แล้วถูกตำหนิแบบนี้  หนูยก project คืนให้ลูกน้องพี่ทำต่อก็แล้วกันนะคะ  ใกล้เสร็จแล้วค่ะ  ไม่ต้องทำอะไรมากเลยเพราะหนูทำเกือบเสร็จแล้ว  ...   เจ๊ป้อมหน้าแดงเล็กน้อย  สุดท้ายเธอขอโทษเราค่ะว่าโอเคพี่อาจพูดไม่ชัดเจนก็ขอโทษแอมเบอร์ละกัน  แต่ (ยังมี “แต่” อีกนะ) ยังไงเราก็ควรบอกพี่นะ  ....  อ้าว! จะจบดีๆอยู่แล้วเชียว  เจ๊กวนน้ำให้ขุ่นอีกทำไมกันล่ะ  เราเหนื่อยใจสุดๆ  อยากจบเรื่องนี้ให้พ้นตัวซะทีเลยตัดสินใจยกมือไหว้เจ๊ป้อม (ทั้งที่ฝืนใจสุดๆ) แล้วบอกว่า “ถ้าหนูทำให้พี่ไม่พอใจก็ขอโทษค่ะ  เราสองคนไม่เคยทำงานด้วยกันอาจทำให้การสื่อสารผิดพลาด  แต่หนูไม่ได้ตั้งใจทำงานข้ามหัวพี่จริงๆนะคะ”  เจ๊ป้อมยืนอึ้งไปนานมาก  คงคิดไม่ถึงว่าเราจะยกมือไหว้ขอโทษ  ยืนย้วยไปย้วยมาแบบตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเอาไงต่อ  เราเลยพูดเองว่าถ้าเราเข้าใจกันแล้ว  หนูขอตัวทำงานต่อนะคะ  นั่นแหละเจ๊ถึงได้ไป  ... เฮ้อ!   ผู้จัดการที่เป็นพี่เลี้ยงเราอยู่ด้วยตอนเราโดนว่า  พี่เค้าเข้ามาจับแขนเราแล้วบอกว่ารู้นะว่าเราไม่อยากยกมือไหว้ขอโทษ  แต่เพราะเราต้องการให้เรื่องจบเลยยอมลงให้  แม่คุณเอ๊ย ... มารยาทงามจริงๆ  พี่เห็นเจ๊ป้อมหน้าม้านไปเลยตอนหนูไหว้  ...  เราไม่อยากพูดอะไรต่อเพราะเพลียใจสุดๆ  กลับบ้านคืนนั้นตัดสินใจว่าจบ project นี้แล้วพอกันที  ใครมาขอให้ทำอะไรนอกเหนือจากงานประจำ – ไม่เอาแล้ว แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 21:55:38 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 21:53:30

ความคิดเห็นที่ 27 ...ตามพี่แอมเบอร์มาเที่ยวด้วยคนนะคะ     หายไปนานคิดถึงมากที่สุดเลยค่ะ สบายดีเปล่าคะ เห็นชื่อล็อกอินแล้วตกใจพร้อมๆ กับดีใจมากๆ เลยค่ะ   ^-^ จากคุณ : จูลายกะปลายฟ้า ^-^ (ปลายฟ้าที่ภูตะวัน) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 22:07:12

ความคิดเห็นที่ 28 เรื่องออกแบบ lobby ก็มีปัญหาเหมือนกัน  ผู้บริหารอาวุโสอีกแผนกนึงเสนอตัวจะทำ  แต่ท่านประธานกับ MD ไม่ให้  เค้าไม่พอใจเรามาก  ซวยจริงๆ  เราออกแบบไว้ทั้งหมด 3 แบบให้พวกท่านเลือก  มีตัวอย่างเฟอร์นิเจอร์แนบไปด้วย พร้อมงบประมาณที่กะไว้คร่าวๆ  (ประมาณ 8 หมื่นบาทเท่านั้นเอง)  ปรากฎว่าไม่เลือกค่ะ  ให้เราตัดสินใจเอง  เครียดเลยคราวนี้   เอาไงดีล่ะ  ใช้วิธีให้ลูกน้องแต่ละคนดู  อยากรู้ว่ามีกี่คนที่เลือกแบบเดียวกับเรา  ผลคือ ทุกคนเลือกแบบที่เราชอบเหมือนกันหมดโดยไม่ได้เตี๊ยมกันมาก่อนเลย  ...  งั้นก็ลุยได้  วันที่ของมาส่งพนักงานกลับหมดแล้ว  เราอยู่ดูการจัดวางด้วยตัวเอง  เช้าวันรุ่งขึ้นก็ฮือฮากันทั้งบริษัท  โทรศัพท์ที่โต๊ะลูกน้องดังตลอดเวลา  ทุกคนถามคำถามเดียวกันว่าฝืมือคุณแอมเบอร์ใช่มั้ยถึงได้ออกมาสวยขนาดนี้  ผู้บริหารอาวุโสท่านอื่นๆที่เอ็นดูเราก็โทรมาชมว่าตกแต่งได้สวยมาก  MD เดินมาขอบคุณด้วยตัวเองถึงโต๊ะทำงานเราว่าเลือกของเก่งจัง  สวยเก๋ทั้งนั้นเลย  ที่สำคัญคือใช้งบน้อยกว่าที่ให้ไปตั้งเยอะ (ให้ 2 แสน ใช้แค่ 7 หมื่น) เรื่อง project เจ๊ป้อมยังไม่เสร็จค่ะ  เรารู้ว่าวัฒนธรรมของที่นี่คือ conservative  เพราะฉะนั้นเราจะออกแบบงานไว้ 2 แนวคือแนวเดิม กับแนวใหม่ innovative แล้วเอาไปให้เจ๊ป้อมเลือก  ...  เจ๊เลือก innovative ที่เราทำใหม่ทั้งชุด  เราถามย้ำว่าแน่ใจนะคะว่าพี่จะเอาแบบนี้  หนูทำไว้ให้เลือก 2 แนว  จะเอาแนวเดิมก็ได้  หนูไม่เคืองอยู่แล้วเพราะมันคือ project ของพี่  เจ๊ยืนยันหนักแน่นว่าเอาของเรา  เลขาฯเราเข้าประชุมด้วยทุกครั้ง  เป็นพยานได้  แต่เรารู้สึกได้ว่าเธอยอมเอาแบบของเราด้วยความจำใจ   เมื่อทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์ออกมาเป็นของจริงให้เห็น  เสียงตอบรับดีมากๆ  ฝ่ายที่ติดต่อกับลูกค้าหน้าบานเมื่อถือตระกร้าของขวัญที่เราจัดเอาไปแจกให้ลูกค้า  กลับมาบอกเราด้วยน้ำเสียงภูมิใจว่าเป็นครั้งแรกที่ผมถือแบบยืดอกได้เพราะตระกร้าสวยและมีแต่ของดีๆ  ปีก่อนๆไม่อยากเอาไปให้เพราะมีแต่ตระกร้า Brand & Scott ซุปไก่หรือไม่ก็รังนก * ส่วนปฏิทิน การ์ด และไดอารี่ก็ทำเป็น set เข้ากันหมดทั้งชุด  ทุกคนที่ได้ไปชอบมาก  ขออีกจนไม่พอแจก  ต้องทำเพิ่ม * ของขวัญให้ VIP เราไปเลือกเองกับมือที่ร้านดัง  ห่ออย่างสวยงามพร้อมมีรูปกำกับไว้แต่ละห่อเพื่อที่เจ๊ป้อมจะได้ไม่สับสนเวลาแจก * เสื้อยืดสำหรับพนักงานผ้าดี  ไม่ย้วย  สกรีนสวยเพราะออกแบบเองเหมือนกันและราคาตัวละ 95 บาท ทั้งหมดไม่เกินงบประมาณที่เจ๊ป้อมให้มา  แถมเหลือด้วยซ้ำ  งานทุกอย่างเสร็จก่อนกำหนด  ไม่พลาดแม้แต่จุดเดียว แต่ ... สิ่งที่เราทำก็ย้อนกลับมาทำร้ายเราในที่สุด จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 22:19:58

ความคิดเห็นที่ 29 คุณแอมเบอร์กลับมาแล้ว เห็นกระทู้แล้วเลยรีบเข้ามาทักและอัพเดตข่าวของคุณแอมเบอร์ซะหน่อย เร่ืองงานก็มักจะบ่ันทอนสุขภาพเสมอ แต่่คุณแอมเบอร์สู้ได้ตลอดอยู่แล้วเนอะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ทั้งเร่ืองงานและเร่ืองสุขภาพ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 22:37:59

ความคิดเห็นที่ 30  จูลายกะปลายฟ้า - ถึงกับตกใจเลยเหรอ ... เหมือนเห็นผีใช่มั้ย  อยู่ๆก็หายตัวไปเฉยๆ  และก็โผล่มาแบบไม่ให้รู้ตัว  ขอบคุณที่คิดถึงนะคะ Red-Rose-14Feb - ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย  เราห่างหายไปนานมากจริงๆ  นานแต่ทุกคนก็ยังไม่ลืมเรา  ปลื้มสุดๆไปเลย ************************************************************** อ่านดูแล้วเหมือนเราจะไปได้สวยสำหรับบริษัทนี้ใช่มั้ยคะ  แต่ความจริงคือเรารู้ตัวตลอดเวลาว่าต้องจากไปในที่สุดเพราะไม่ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน  เราก็ไม่สามารถทำงานนี้ได้  ทุกคนมีข้อจำกัดที่ต้องยอมรับ  ความพยายามอยู่ที่ไหน  ความสำเร็จอาจไม่ได้อยู่ที่นั่นเสมอไป ... ที่แย่สุดๆคือเราป่วยบ่อยกว่าเดิม  เข้าโรง’บาล, นอนห้องพยาบาล, หยุดงานเป็นว่าเล่น  จนคุณหมอๆเอ่ยปากว่าถ้าไม่ลำบากก็อย่าทำงานอีกเลยนะ  ขอร้องเถอะ  อาการแย่กว่าเดิมหลายเท่านัก   "จงอย่าทำตัวเด่นจะเป็นภัย"  นี่คือสิ่งที่เกิดกับเรา  งานทุกอย่างที่เราทำและได้รับมอบหมายออกมาดีมาก  ดังนั้นความเ่ด่นโดยไม่ได้ตั้งใจของเราไปทำให้ผู้บริหารอาวุโสหลายคนไม่พอใจ  หาทางจับผิดเราตลอดเวลา  โดนว่ากระทบเหน็บแนมจนไม่ไหวจะเคลียร์  สุดท้ายเรื่องจบไม่สวย  เราไม่สามารถอดทนกับความใจแคบ  ความอิจฉาริษยา  ต่อหน้าพูดดีแต่ลับหลังเอาไปนินทา  เหมือนละครน้ำเน่ายังไงยังงั้น  ...  ไหนๆเราก็ตั้งใจจะไปอยู่แล้ว  ทรมานตัวเองอีกทำไม  พอกันทีกับการทำให้คนอื่นแล้วเจ็บตัวเจ็บใจแบบนี้   ลูกน้องเราร้องไห้กันทั้งฝ่าย  ไม่มีใครอยากให้เราไปเพราะทำงานกับเราแล้วมีความสุข  ออกความเห็นได้เต็มที่  มีอิสระในการทำงาน  ...  ก็ปลอบพวกเค้าไปว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ของเรามาตั้งแต่ต้น  อยู่มาเกือบ 2 ปี (ตามสัญญาใจ) ก็ยังรู้สึกแปลกแยก  ไม่เข้าพวก  อาการป่วยก็แย่ลง  ให้เรากลับไปอยู่ในสังคมเดิมของเราเถอะนะ  สัญญาว่าจะมารับไปทานข้าวบ่อยๆ  รักกันขนาดนี้เราไม่หายตัวไปง่ายๆหรอก  ส่วนท่านประธาน ... เราไม่ลาท่านเพราะที่เรื่องจบไม่สวยเพราะท่านฟังความข้างเดียว ผ่านมา 8 เดือน ... เราก็ยังเจอลูกน้องกลุ่มเดิมอยู่เป็นประจำ  ไปรับพวกเค้าทานข้าวเดือนละครั้ง  โทรคุยกัน  เข้า Facebook แชทและ update เรื่องราวอยู่ตลอดเวลา  ทุกคนบ่นแต่เรื่องเดิมๆว่าระบบงานกลับไปยุคมืดอีก  มีคนใหม่มาแทนเราหลังจากเราออกไม่นาน  ลูกน้องบอกว่าไม่มีเจ้านายคนไหนที่จะแทนที่เราได้อีกแล้ว ... ได้ยินแค่นี้ก็ปลื้มใจสุดๆแล้วค่ะ  ผู้บริหารอาวุโสที่สนิทกับเราบอกว่าคนอื่นจะคิดกับเรายังไงช่างเค้า  ในเมื่อคนทำงานใกล้ชิดกับเราให้ความรัก  ความเคารพนับถือ และอาวรณ์เราขนาดนี้แสดงว่าเราเข้าถึงใจพวกเค้าจริงๆ  จงเก็บความรู้สึกภูมิใจนี้ไว้กับตัว  ไม่ต้องไปรู้สึกแย่กับพวกกบในกะลา ... เหมือนคำที่ว่า "อยู่ให้ไว้ใจ ไปให้คิดถึง" ตอนนี้เราเลิกทำงานบริษัทโดยสิ้นเชิงแล้วค่ะ  พอกันทีกับ office politic และ ผู้คนที่เอาแต่ใส่หน้ากากเข้าหากัน  เราเที่ยว ... เที่ยว .... และเที่ยวให้สาแก่ใจอยู่ 3 เดือนทั้งในและนอกประเทศ  จากนั้นก็หยุดอยู่บ้านกับแม่และทำธุรกิจส่วนตัวที่ใช้ความถนัดด้านออกแบบ  เราคิดเรื่องนี้มาตั้งแต่เริ่มทนการเมืองและระบบบริหารประหลาดๆของที่นั่นไม่ไหว  ค้นคว้าหาข้อมูลนานถึง 1 ปีเต็มๆจนมั่นใจว่าสิ่งที่อยากทำมีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน  จากนั้นก็ทุ่มเททำทุกอย่างด้วยตัวเองทุกขั้นตอนจนเสร็จสมบูรณ์เรียบร้อยเมื่อวันศุกร์ที่ 10 สิงหาคมที่ผ่านมา  ได้ทำงานอยู่บ้าน  ได้ใช้เวลาอยู่กับแม่  ได้ชีวิตของตัวเองกลับคืนมาซะที  เรายังไม่รู้ว่าสิ่งที่เพิ่งเริ่มทำจะสำเร็จหรือล้มเหลว  แต่เราได้ทำในสิ่งที่เรารัก  มีเวลาให้กับคนที่เรารักและรักเรา  แล้วจะต้องการอะไรไปมากกว่านี้อีกล่ะคะ  การมีชีวิตอยู่ของเราทุกวันนี้คือโบนัสแล้วค่ะ มีบริษัทฝรั่งชื่อดังระดับโลกมาเสนองานให้ ... เป็นงานถนัดเหมือนเดิม  ตำแหน่งใหญ่โตอีกด้วย  ใครๆก็บอกว่าน่าทำ  แต่เราไม่รับค่ะ  ขอเป็นนายตัวเองดีกว่า  ได้เงินน้อยหน่อยแต่มีเวลาและมีความสุข  ...  ใช้ชีวิตแบบพอเพียงและเจียมตัว  ไม่ปวดหัวดีด้วย  ...  เห็นด้วยมั้ยคะ แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 22:47:56 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 22:40:23

ความคิดเห็นที่ 31 Update ช่วงชีวิตที่ห่างหายจากห้อง Blue Planet ไปนานถึง 2 ปีครึ่งให้ทราบกันแล้ว   อยากรู้เรื่องสงครามคนเผือกต่อล่ะสิ  ...  รู้ทันหรอกน่า  ...  เราทิ้งท้ายในรีวิวตอนที่ 7 ว่าส่งสารเชิญรบแล้วเรียบร้อย  รอแค่วันประจันหน้าเท่านั้น  คนเผือกจะไปศาลไคฟงตามนัดหรือไม่  ...  การป๊ะหน้าระหว่างเรากับคนเผือกจะเป็นยังไงรออ่านในรีวิวตอนที่ 9 นะคะ   ตอนที่ 8 นี่เราจะพาไปเที่ยวภูเก็ต พัก The Allamanda ได้ voucher ฟรีจากการไปรบกับผู้จัดการ Club ในรีวิวนี้ไงคะ  http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2009/11/E8545323/E8545323.html ** ต้องขอหยุดรีวิวไว้แค่นี้ก่อนเพราะต้องไปทำงานของตัวเองแล้วค่ะ  มีออเดอร์มาเดี๋ยวทำส่งลูกค้าไม่ทัน  พรุ่งนี้จะมาลงรูปสวยๆให้ดูนะคะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 22:57:12

ความคิดเห็นที่ 32 ...พี่แอมเบอร์ที่ตะวันตกใจเพราะไม่เห็นพี่นานมากเลยค่ะ แล้วตอนเห็นก็แบบว่าใช่เปล่านะ แต่คงไม่มีล็อกอินซ้ำกันแน่ๆ เลยอ่ะ     ดีใจจังเลยที่พี่กลับมาอีกครั้งนะคะ และก็ดีใจด้วยนะคะที่พี่เลือกและตัดสินใจทำในสิ่งที่พี่ชอบ ที่ไม่ใช่งานประจำด้วยนะคะ   ตะวันก็ขอเป็นกำลังใจและเอาใจช่วยเหมือนเดิมนะคะ    ^-^ จากคุณ : ปลายฟ้าที่ภูตะวัน เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 55 23:04:28

ความคิดเห็นที่ 33 ยังจำเรื่องคุณแอมเบอร์ได้ หายไปนานเลยนะครับ กลับมาอีกครั้งพร้อมกับมาเล่าประสบการณ์สนุกๆ ให้ฟังอีกตามเคย จากคุณ : David_kop เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 00:55:51

ความคิดเห็นที่ 34    เพิ่งเข้ามาไม่ถึงปี ขอแอบอ่านแล้วกันครับ จากคุณ : Low Batt เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 01:33:49

ความคิดเห็นที่ 35 เห็นชื่อกระทู้นึกว่าตาฝาด   ดีใจจังที่ได้เห็นรีวิวของคุณแอมเบอร์อีกครั้งค่ะ     ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะ....   จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 01:41:23

ความคิดเห็นที่ 36 อ่านจนจบแล้ว พร้อมกับไปไล่อ่านชุดเก่าๆ ด้วยค่ะคุณแอมเบอร์ ถามว่าเครียดไหม ไม่นะคะ แต่ออกแนวอ่านแล้วได้คิดตามมากกว่า เรื่องราวของคุณแอมเบอร์มีแง่คิดดีๆ ให้คนอ่านได้มากเลยค่ะ ขอสมัครเป็นแฟนคลับติดตามอย่างเหนียวแน่นอีกคนนะคะ จากคุณ : Yai Klong_Tour Rai เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 09:56:31

ความคิดเห็นที่ 37 อ่ะ....ยื่นมือมาตรวจเล็บหน่อยซิ.....สวยเหมือนเดิมมั้ย.....อิอิ.... ปล.ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ.... จากคุณ : ถนนสายนี้เปรี้ยว เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 10:06:59

ความคิดเห็นที่ 38 ยังรอดูรูปที่บอกว่าจะมาอัพเดทนะครับคุณแอมเบอร์ ตัวผมตอนนี้รู้สึก Happy สุดๆ ย้ายมาทำงานที่บริษัทเล็กลง ถึงแม้ชื่อเสียงอาจจะสู้บริษัทที่ผ่านๆมาไม่ได้ แต่ว่าได้ work balance ทำงานแบบไม่ต้องกลับบ้านดึก รู้สึกดีมาก ติดอยู่นิดเดียวพักร้อนน้อยกว่าที่เก่า เลยไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนเท่าไหร่ แต่ยังมิวายแอบไปเที่ยวทริปใหญ่มาแล้ว 2 ทริปในปีนี้ ดีใจด้วยกับธุรกิจเป็นของตัวเองนะครับ ผมก็ฝันอยากจะทำอะไรเป็นของตัวเองเหมือนกัน แต่ยังไม่กล้าก้าวขาออกมาครับ แต่ตอนนี้นอกจากงานหลักแล้วก็มีทำงานอดิเรกอีก 1 job ที่ตรงกับสิ่งที่ตัวเองชอบ ซึ่งก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องรายได้เลยครับ เพราะทำในสิ่งที่เราชอบก็มีความสุขแล้วล่ะ ยังไงขอให้คุณแอมเบอร์มีออร์เดอร์เข้ามาเรื่อยๆ มีความสุขกับชีวิตในทุกๆวัน และคราวนี้อย่าหายไปนานอีกนะครับ ตอนที่หายไปก็แอบเป็นห่วงเหมือนกับทุกๆคนในนี้ครับ ^^ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 20:52:54

ความคิดเห็นที่ 39 ปลายฟ้า - จริงๆมีล๊อคอินซ้ำนะคะ  แต่แอมเบอร์อีกคนสะกดเป็นภาษาอังกฤษอยู่ห้องอื่น (Amber แล้วมีอะไรต่ออีก  จำไม่ได้ค่ะ)  เวลาพี่ search ชื่อตัวเองก็จะเห็นชื่อซ้ำเพราะเพื่อนเค้าเรียกเป็นภาษาไทยค่ะ David_kop - หายไปนานจริงๆค่ะ  พันทิปเปลี่ยนกฎให้ใส่ CR / SR และอะไรต่ออะไรหน้ารีวิว  เราไม่รู้เรื่องซักนิดเลยได้รับการติดต่อจากพันทิปให้เลือกยี่ห้อ Low Batt - มาลงชื่อให้เห็นในรีวิวแบบนี้ ... ไม่เรียกว่าแอบอ่านแล้วค่ะ  ป้าฟู - ยินดีที่ได้กลับบ้านเช่นกันค่ะ  Yai Klong_Tour Rai - ดีใจค่ะที่เรื่องของเราให้แง่คิดดีๆกับคนอ่านได้  ถนนสายนี้เปรี้ยว - 555 ... รอดูรูปสุดท้ายของรีวิวนี้นะคะว่าเล็บยังสวยเหมือนเดิมมั้ย Coffee Blended - ดีใจด้วยนะคะกับการตัดสินใจของคุณ  เราเดาถูกจริงๆว่าคุณต้องทำแบบนี้ ... เรื่องธุรกิจส่วนตัวเป็นความบังเอิญค่ะ  ด้วยความชอบส่วนตัวจึงมีเหตุการณ์พาไปจนทำให้เรากลายเป็น business owner  ร้านออนไลน์เพิ่งเปิดได้ 12 วัน  ยังไม่ติดชาร์ตใดๆ  ดังนั้นออเดอร์จึงไม่เยอะมาก  ต้องทำการตลาดและอื่นๆอีกมากมาย  เหนื่อยค่ะกว่าจะออกมาเสร็จสมบูรณ์  เราทำทุกอย่างคนเดียว (เพราะรู้ตัวว่าใครทำให้ก็ไม่ถูกใจ) - ออกแบบเว็บเอง / หาช่างและช่วยออกแบบ / ซื้อวัสดุเอง / ออกแบบชิ้นงานและลงมือทำเอง / ถ่ายรูปลงเว็บเอง / ออกแบบนามบัตรเอง ... ... ตอนที่มีบริษัทใหญ่มาเสนองานให้  เงินเดือนสูงมากแต่หน้าที่รับผิดชอบก็สูงด้วย  เราลังเลใจมากนะคะ  ส่วนนึงอยากมีร้านได้ประจำแต่เข็ดกับประสบการณ์ที่เจอมา 2 บริษัทสุดท้าย  อีกส่วนนึงติดใจกับอิสระที่ได้กลับมาซะแล้ว  ไม่อยากกลับไปติดแหงกกับกฎระเบียบต่างๆ  ...  คิด  คิด  คิด  และ คิด  สุดท้ายเลือกอย่างหลังเพราะได้มีเวลาอยู่บ้านกับแม่  ท่านอายุมากแล้ว  อยากใช้เวลาอยู่กับท่านให้มากที่สุด ... นอกจากดูแลธุรกิจออนไลน์แล้ว  เราก็รับงานนอกด้วยการเป็นช่างภาพให้เพื่อนที่เป็น columnist เวลาเค้ามีงานสัมภาษณ์  แนะนำสถานที่ท่องเที่ยว/ร้านอาหาร  ไม่ได้เงินหรอกค่ะ  ช่วยเค้าเฉยๆ  ถือเป็นการฝึกฝีมือแล้วได้เที่ยว+กินฟรีด้วย ... เราทำงานอยู่บ้านเต็มเวลาแบบนี้  สัญญาว่าจะไม่หายหน้าไปนานๆอีกแล้วค่ะ   *************************************************************** พล่ามมาเยอะแล้ว  พาไปเที่ยวภูเก็ตดีกว่าด้วย free voucher ที่ไปอาละวาดกับ Laguna Beach Club มา  เราบินไปก่อนล่วงหน้าหลายวันเพื่อไปสำรวจโรงแรมใหม่ๆที่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด  ได้รูปมาเยอะเลย  จะทยอยลงทีละรีวิว ** รูป set นี้ถ่ายไว้ตั้งแต่เดือนมีนาคม 2553 ... อาจไม่ update แล้วนะคะ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 55 22:29:01 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 22:18:53

ความคิดเห็นที่ 40 เช็คอินที่ Laguna Beach Club Resort ... แล้วก็มาที่พัก ได้ห้อง One Bed Room Suite 3 คืน จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 22:28:33

ความคิดเห็นที่ 41 ดีใจจังที่ได้เห็นล็อคอินนี้อีกครั้ง คิดถึงนะคะ ^^ จากคุณ : คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 22:30:06

ความคิดเห็นที่ 42 คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ - ขอบคุณค่ะ ******************************************************* มีระเบียงให้ชมสวนด้วย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 22:52:36

ความคิดเห็นที่ 43 ห้องกว้างดีค่ะ  มี living room, dining table, small kitchen ** รูปใหญ่เกินไปมั้ยคะ  เต็มหน้าจอเลย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 22:55:49

ความคิดเห็นที่ 44 โซฟาที่ living room มีทีวีจอแบนให้ดูด้วยแต่เราไม่มีเวลาดูหรอกค่ะ  พาเพื่อนเที่ยวมากกว่าอยู่ในห้องซะอีก จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:16:47

ความคิดเห็นที่ 45 งั้นขอมาชมรีวิวแบบไม่แอบแระ.......ขอบคุณครับ   จากคุณ : Low Batt เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:22:07

ความคิดเห็นที่ 46 อยากอุ่นอาหารหรือทำอาหารทานเองก็ได้  มีจาน ชาม ช้อน ส้อม เครื่องครัวครบครัน จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:59:01

ความคิดเห็นที่ 47 ส่วนห้องนอนก็ใช้ได้  มีเครื่องเรือนครบครันเหมือนอยู่บ้าน จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 55 23:59:35

ความคิดเห็นที่ 48 มือไวไปหน่อย  ลืมรูปซะงั้น จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 00:00:15

ความคิดเห็นที่ 49 อ้าว ... คลิ๊กผิดอีกแล้ว  ร้างลาวงการไปนานจริงๆนะเนี่ย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 00:01:06

ความคิดเห็นที่ 50 โต๊ะทำงานใหญ่และแสงจ้า  ชอบมาก  ห้องพักส่วนใหญ่จะแสงสลัวๆ  อ่านหนังสือยังไม่ได้เลย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 00:21:26

ความคิดเห็นที่ 51 ห้องน้ำกว้างขวาง  ไฟสว่างอีกเหมือนกัน ** ขอตัวไปทำงานฝีมือก่อนนะคะ  อยากให้ร้านมีของเยอะๆให้ลูกค้าเลือก ค่ำๆจะมาอัฟรูปต่อค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 00:28:41

ความคิดเห็นที่ 52 ดีใจที่เห็นคุณแอมเบอร์ที่ห้องนี้อีกครั้งค่ะ แล้วก็ขอให้สุขภาพแข็งแรงขึ้น กิจการก้าวหน้านะคะ เรื่องคนเผือก ก็ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : oub_ib เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 20:56:35

ความคิดเห็นที่ 53 ดีใจนะคะ... ที่ได้เห็นล็อคอินนี้อีกครั้ง คิดถึงนะเนี่ย .. :) ดีใจด้วยน๊ากับชีวิตการทำงานที่เป็นนายตัวเอง ที่เริ่มต้น ขอให้ไปได้ด้วยดีนะคะ เอาใจช่วยจ๊ะ จากคุณ : fox-uk เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 55 22:17:14

ความคิดเห็นที่ 54  oub_ib - พอไม่เครียด .. อะไรๆก็ดีขึ้นตามลำดับค่ะ  แต่ก็ยังต้องกินยาเยอะอยู่เหมือนเดิม  ตอนนี้กลัวไตพังเพราะจำนวนเม็ดยาตลอด 5 ปีครึ่งที่สวาปามเข้าไป  พี่เพิร์ลบอกว่าไม่เป็นไร  เกิดไตวายจริงๆจะยกของเค้าให้ข้างนึง ... ซึ้งมาก  ปกติพี่สาวเราเป็นคนเงียบๆ  ไม่ค่อยพูด  อยู่ๆได้ยินแบบนี้เราวิ่งเข้าไปกอดพี่เลยล่ะ  เอ ... แต่ถ้ามันวาย 2 ข้าง  ตัวเองจะยกให้เค้าหมดเลยได้มั้ย   fox-uk - คิดถึงคุณเหมือนกันค่ะ  เห็น comment ที่ฝากข้อความคิดถึงเราในกระทูของคุณ One Lingt One Shadow ด้วย  ขอบคุณนะคะ สำหรับการเริ่มต้นบทบาทใหม่ของชีวิตการทำงาน  เพิ่งเริ่มได้แค่ 2 อาทิตย์  ต้องรอดูต่อไปค่ะว่าจะทำสำเร็จมั้ยเพราะงานของเราไม่ใช่ mass product แต่เป็นงานฝีมือที่ต้องทำทีละชิ้น  หมวดไหนที่เราทำไม่ได้ก็ให้ช่างทำแต่เราจะคอยควบคุมการออกแบบและการใช้สี  บางหมวดเป็นสินค้านำเข้า  บางหมวดเราออกแบบและทำเอง  ลูกค้าจึงเป็นกลุ่มเฉพาะจริงๆที่ชอบงานแนวเดียวกับเรา  มีผสมผสานทั้งแนวฮิป ... แนวหวาน ... แนวเรียบโก้  จะโฆษณาร้านในนี้ก็ไม่ได้  ผิดกฎค่ะ ********************************************************* ข้อตกลงใน voucher ที่ได้ฟรีมาก็คือต้องชม property ทั้งหมดของ Laguna Holiday Club Resort เช้าวันที่ 2 เราจึงไปที่ lobby ของที่นั่นเพื่อพบกับเจ้าหน้าที่พาทัวร์ หน้าตาของ Reception of LHCR (ขอเรียกชื่อย่อที่ตั้งเองนะคะ) จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:00:10

ความคิดเห็นที่ 55 หุหุ........ จากคุณ : ถนนสายนี้เปรี้ยว เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:13:17

ความคิดเห็นที่ 56 ชุดโซฟาระหว่างนั่งคอย  ที่เห็นเป็น office ด้านหลัง ... เราเดาเอาว่าเป็นส่วนต้อนรับสมาชิกที่ซื้อ package เป็นแสนๆล้านๆ แล้วเอามาใช้แลกเปลี่ยนที่พัก  จำไม่ได้ว่าถามเจ้าหน้าที่รึเปล่าว่าตรงนั้นใช้ทำอะไร แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 55 10:18:14 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:14:27

ความคิดเห็นที่ 57 จาก Reception ก็จะมองเห็นทั้งร้านอาหารและสระว่ายน้ำ   จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:19:36

ความคิดเห็นที่ 58 โต๊อาหารใช้เครื่องเรือนทำจากหวาย  สีสันสดใส  น่ารักดี จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:22:39

ความคิดเห็นที่ 59 หน้าตาตึกของโซนที่เป็น LHCR ให้ใช้เฉพาะสมาชิกที่ซื้อ package เท่านั้น  ส่วนใหญ่จะเป็นห้องแบบ 2 ห้องนอน เหมาะสำหรับครอบครัว ** เนื่องจากภาพเซ็ตนี้ถ่ายไว้ตั้งแต่ปี 2553  ข้อมูลอาจมีการเปลี่ยนแปลงแล้วนะคะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:39:01

ความคิดเห็นที่ 60 ห้องที่เราเข้าไปดูกำลังมีการอธิบายความสวยงามและความคุ้มค่าของ package ที่เชิญชวนให้ซื้อ  โดยมีเจ้าหน้าที่ต่างชาติหน้าตายิ้มแย้มคนนี้เป็นคนต้อนรับ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:47:09

ความคิดเห็นที่ 61 มีอุปกรณ์เครื่องครัวครบครัน จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 10:58:09

ความคิดเห็นที่ 62 เตาสำหรับทำกับข้าวก็มีให้นะเออ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 11:02:28

ความคิดเห็นที่ 63 การตกแต่งห้องใช้สีจัดจ้าน ** ขอตัวไปเรียนซักครึ่งวัน  ค่ำๆจะกลับมาลงรูปต่อนะคะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 11:08:55

ความคิดเห็นที่ 64 ขอโทษค่ะ  หลับไปตอนหัวคำ  คืนนี้จะทำรีวิวให้จบรวดเดียวเลย โ๊ต๊ะอาหารจัดสวย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:30:53

ความคิดเห็นที่ 65 ห้องรับแขกหันหน้าไปทางสระว่ายน้ำ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:32:43

ความคิดเห็นที่ 66 ในห้องรับแขกมีทีวีด้วย  แต่ป่านนี้น่าจะเปลี่ยนเป็นจอแบนแล้วนะคะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:37:44

ความคิดเห็นที่ 67 Master bedroom  ตกแต่งด้วยสีน้ำเงินสด ... ชินกับห้องสีอ่อนๆ  ไม่รู้ว่าถ้านอนห้องนี้จะหลับมั้ย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:48:38

ความคิดเห็นที่ 68 โต๊ะทำงาน จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:51:24

ความคิดเห็นที่ 69 Second bedroom สีเหลืองสด (สีโปรดของเราเลย  แต่ให้เป็นห้องนอนไม่เอา) จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:13:26

ความคิดเห็นที่ 70 ถ้าเดินออกจากระเบียงชั้นล่างของรูปใน คห. 59 ก็จะพบกับสนามเด็กเล่น จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:17:16

ความคิดเห็นที่ 71 ถัดมาเป็นสระว่ายน้ำ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:19:51

ความคิดเห็นที่ 72 กว้างดีและมีแต่ชาวต่างชาติ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:20:44

ความคิดเห็นที่ 73 จากนั้นก็พาไปดูห้อง Family Room อีกโซนนึงของ The Allamanda จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:22:26

ความคิดเห็นที่ 74 เปิดประตูเข้าไปก็จะเห็นบันไดขึ้น กับ บันไดลง  ....  บันไดลงพาไปห้องรับแขก จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:24:37

ความคิดเห็นที่ 75 ชุดโซฟาหรูหรา จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:26:06

ความคิดเห็นที่ 76 ห้องนี้มีทีวีจอแบนค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:26:52

ความคิดเห็นที่ 77 Master bedroom ... ตกแต่งหรูหรา จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:28:31

ความคิดเห็นที่ 78 Second bedroom จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:29:29

ความคิดเห็นที่ 79 ด้านล่างมีเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:31:14

ความคิดเห็นที่ 80 เสร็จจากทัวร์ห้องพัก  เจ้าหน้าที่ก็พาเราขึ้นไปบนหอคอยเพื่อชมบรรยากาศมุมสูงแบบ 360 องศาของ Angsana Laguna Phuket ... รูป 1 - 3 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 00:35:16 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:06:32

ความคิดเห็นที่ 81 วิวสวยค่ะ  ...  รูปที่ 1 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:18:44

ความคิดเห็นที่ 82 รูปที่ 2 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:21:08

ความคิดเห็นที่ 83 รูปที่ 3 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:22:38

ความคิดเห็นที่ 84 รูปที่ 4 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:27:47

ความคิดเห็นที่ 85 จากนั้นพาไปนั่งเรือชมวิวโรงแรมในเครีอทั้งหมด จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:29:18

ความคิดเห็นที่ 86 เรือทั้งลำมีแค่ เรา ... เพื่อน ... เจ้าหน้าที่ ... และคนขับ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:30:14

ความคิดเห็นที่ 87 จากคลองเล็กๆ ... จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:30:52

ความคิดเห็นที่ 88 ก็ออกมาอยู่ในทะเลสาบกว้างขวาง  ...  นี่คือ Laguna Beach Resort จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:33:28

ความคิดเห็นที่ 89 ต่อด้วย Dusit Thani Laguna Phuket (ที่นี่มีประสบการณ์หลอนให้เรากลัวสุดขีดด้วย  รีวิวหน้าจะเล่าให้อ่านค่ะ) จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:37:54

ความคิดเห็นที่ 90 ภาพต่อไปนี้เป็นโซนของ Angsana Laguna Phuket  ซึ่งเราค่อนข้างมั่นใจว่าเคยเป็น Sheraton Laguna Phuket มาก่อนเพราะเคยมาพักที่นี่เมื่อปี 2001 แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 02:40:03 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:41:09

ความคิดเห็นที่ 91 ... จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:41:44

ความคิดเห็นที่ 92 .... จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:42:28