ความคิดเห็นที่ 1 รอชมค่ะ  คุณแอมเบอร์ได้อยู่ อยู่แล้วว.. ไม่งั้นจะมานั่งทำรีวิวแบบนี้ได้ไงคะ..อิอิ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 08:09:23

ความคิดเห็นที่ 2 ตามติดชิดขอบจอ  รอชมด้วยคนครับ จากคุณ : นาหม่อมLFC เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 09:24:25

ความคิดเห็นที่ 3 ป้าแวะมาทักทายก่อนอย่างรวดเร็ว เพราะเดี๋ยวกำลังจะออกไปโรงบาลน่ะจ้ะ อ้อ...ขอตอบหนูแอมเบอร์เรื่องตัวการ์ตูนด้วย ของหนูก็มีนะ หนูต้องคลิกเลือกให้เป็น Rich Mode ก่อนที่จะพิมพ์ข้อความน่ะจ้ะ ทีนี้เก๊าะมีตัวการ์ตูนให้เลือกมากมาย แถมยังเปลี่ยนสีตัวอักษรได้ง่ายขึ้นด้วย จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 10:20:37

ความคิดเห็นที่ 4 ป้าฟู - ก็เรื่องมันยังไม่่จบง่ายๆนี่คะ  เลยยังไม่มีใครตาย  แต่มีคนโดนกรรมสนองไปแล้วเรียบร้อย  ไว้จะเล่าให้อ่านในรีวิวต่อๆไปค่ะ  มีลุ้น นาหม่อมLFC - การเผชิญหน้าครั้งนี้ยาวกว่ารีวิวที่แล้วค่ะ  อ่านกันตาแฉะแน่ๆ เตี้ยอ้วนชวนไถล - ขอบคุณคุณป้ามากๆนะคะที่บอกเคล็ดลับใหม่ให้หนู  หายหน้าไปนานเลยไม่รู้ว่าพันทิปอัพเดทอะไรไปบ้างแล้ว  ทำให้รีวิวของหนูจะมีสีสันเพิ่มขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ ************************************************************* มาต่อเรื่องตบตีกับคนเผือกต่อดีกว่า  ...  เจอกันคราวนี้ชวนให้วิงเวียนคลื่นเหียนยิ่งนัก นอกจากทนายหน้าหอคนเดิมแล้ว  คนเผือกยังส่งมนุษย์ผู้หญิงไทยที่เป็นกรรมการบริษัทไปด้วย 2 คน * คนแรกคือผู้บริหารฝ่ายบุคคล – เธอเป็นคนที่ใครต่อใครมั่นใจว่าใส่ร้ายเราในทางไม่ดีให้นายเพี้ยนฟังตอนเค้ามาเมืองไทยใหม่ๆ (ซึ่งเค้าก็โง่พอที่จะเชื่อทั้งๆที่ไม่เคยเจอตัวเราหรือรู้จักเรามาก่อน)  และยังมีข่าวกระเซ็นกระสายมาเข้าหูเราหลายปีด้วยว่าเราคือหนึ่งในพนักงานที่เธอเอาหมึกสีแดงป้ายไว้บนหัวว่าต้องกำจัดออกไปให้พ้น  แต่ชื่อเราอยู่ในอันดับท้ายๆของ execution list นะคะ  เพราะฉะนั้นเพื่อนๆที่อยู่อันดับต้นๆแซวเราว่าเป็นม้าตีนปลายมากๆ  อยู่ๆก็แซงหน้าโดนเด้งก่อนเป็นคนแรก  ผิดความคาดหมายมากๆ  เราไม่รู้ว่าตัวเองควรดีใจมั้ยฟะเนี่ย  ... * คนที่สองคือทนาย in-house ของบริษัท – ตัวแสบพอกับคนแรก  พวกเค้าซี้กันมาก  ก็คบกันได้อยู่แค่ 2 คนล่ะค่ะเพราะคนอื่นในบริษัทไม่มีใครคบด้วย  ข่าวแว่วมาว่าเธอคนนี้เป็นคนที่เสนอให้นายใหญ่ย้ายตำแหน่งเราด่วนจี๋และสำทับกับเค้าว่าเราฟ้องร้องในศาลไคฟงไม่ได้แน่นอนเพราะไม่ลดเงินเดือน  ไม่ลดตำแหน่ง  ไม่ลดอะไรเลย  ...  ข้อมูลที่ว่ามานี้จริงและเท็จแค่ไหนเรายืนยันไม่ได้ค่ะเพราะไม่เห็นและไม่ได้ยินกับตัวเองจึงยกผลประโยชน์ให้พวกเค้าไป  เราไม่ใช่คนฟังความข้างเดียวแล้วตัดสินคนจากข้อมูลแค่นั้น  ถ้าเค้าทำจริง ... กรรมก็จะสนองเค้าเอง จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 14:49:16

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อเข้าไปในห้องพิจารณาคดี  เราไม่มองพวกเธอเลย  ไม่จำเป็นต้องมองนี่นะ  เสียสายตาเปล่าๆ  แม่มาเล่าให้ฟังตอนหลังว่าทั้งสองคนนั่นมองหนูไม่วางตา  เหมือนพยายามจะอ่านกิริยาท่าทางของหนูว่าคิดอะไรอยู่  แต่ลูกสาวแม่สวยมาก (อวยกันเอง )  หน้าตาหนูมีแต่รอยยิ้ม  ใสเด้ง  รังสีออร่าเปล่งประกาย  พวกนั้นคงผิดหวังที่เห็นหนูสดใสร่าเริง  กลับไปเล่าให้คนเผือกฟังคงอัดอั้นตันใจแน่ๆ  ... เราต้องทำตัวให้สวยงามแน่นอนอยู่แล้วค่ะ  เรื่องอะไรจะให้ฝ่ายตรงข้ามเห็นเราโทรมล่ะคะ  จริงมั้ย เมื่อท่านเปาฯนั่งบัลลังก์แล้วท่านเรียกทั้งสองไปหาใกล้ๆ  จากนั้นท่านก็ถามฝ่ายนั้นว่ายินดีที่จะเจรจากับเรารึเปล่า  ทนาย in-house ตอบอย่างฉะฉานหนักแน่ว่า “คุยค่ะ”  เราอึ้งไปเลยค่ะ  บอกตามตรงว่าเรากับทนายประหลาดใจมากที่ได้ยินคำตอบนี้  ฝ่ายเราไม่ได้เตรียมตัวมายอมความเลยนะคะ  ก็คำแก้ตัวของพวกนั้นบอกอย่างชัดแจ้งว่าเรามีเจตนาไม่บริสุทธิ์  จงใจหาผลประโยชน์จากการฟ้องร้องครั้งนี้  และต้องการทำลายชื่อเสียงของบริษัท  ในเมื่อลาออกเองแล้วยังมีหน้าสะเออะมาขอเงินชดเชยอีก  ...   ท่านเปาฯหันมาหาเราแล้วบอกว่าจำนวนเงินที่เราเรียกร้องนั้นสูงมาก  และเป็นการคำนวนถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตซึ่งอาจจะเกิดขึ้นหรือไม่เกิดขึ้นก็ได้  ท่านขอให้เราคิดเป็นตัวเลขกลมๆได้มั้ย  จะได้คุยกันง่ายหน่อย  เราอยากตอบท่านใจแทบขาดว่าเราไม่ต้องการยอมความ  แต่ทนายเตือนเราไว้แล้วว่าถ้าฝ่ายนั้นต้องการคุย  เราก็ควรจะไปตามน้ำ  ถ้าแข็งข้อตั้งแต่ต้นจะทำให้ท่านเปาฯมองภาพพจน์เราไม่ดี  ทำนองว่าไม่มีน้ำใจจะประนีประนอม   ในที่สุดเราตอบท่านไปเราไม่ได้เตรียมตัวเลขไว้ในใจเพราะไม่คิดว่าพวกเค้าจะยอมความเนื่องจากคำแก้ตัวบอกไว้อย่างหนักแน่นว่าเราฟ้องเพราะหวังเงิน  ท่านจึงขอให้ฝ่ายเราออกจากห้องพิจารณาคดีไปคิดตัวเลขมาซะ  ส่วนท่านจะคุยกับจำเลยไปพลางๆ     จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 14:52:54

ความคิดเห็นที่ 6 ฝ่ายเราตกลงกันว่าจะเรียกตัวเลขสูงเข้าไว้เพื่อให้พวกเค้าจ่ายไม่ไหว  และคดีต้องขึ้นกระบวนการพิจารณา  เมื่อฝ่ายเรากลับเข้าไปในห้องก็ต้องพบกับความแปลกใจอีกครั้ง  ...  ท่านเปาฯบอกว่าพวกนั้นเปลี่ยนใจไม่คุยด้วยแล้ว  บริษัทไม่มีนโยบายจ่ายเงินชดเชยให้กับพนักงานที่ลาออกเอง  ถือว่าคดีนี้ตกลงกันไม่ได้  นัดวันไต่สวนเลย  ...   เราฟังแล้วโกรธมาก ... ไอ้ตูดหมึกเอ้ย  เล่นสงครามประสาทกันนี่หว่า  คนที่ควรจะบอกท่านเปาฯว่าไม่ต้องการยอมความต้องเป็นเรา  ไม่ใช่พวกมัน  ในเมื่อต้องการสู้คดีกับเราแล้วทำไมบอกกับท่านเปาฯว่ายินดีที่จะเจรจาด้วย  หนอย ... เจ้าเล่ห์นักนะ  ทำเป็นอ่อนน้อมถ่อมตนว่ายินดีอ่อนข้อให้เราเพื่อท่านจะได้เห็นว่าพวกมันเป็นคนดีแต่ที่แท้มีแผนสกปรกอยู่ในใจ  ล่อให้เราออกจากห้องพิจารณาคดีเพื่อที่จะได้ด่าเราให้ท่านเปาฯฟัง  ในเมื่อเล่นสกปรกไม่เลิกทั้งในและนอกบริษัท  ...  ได้เลย  ต่อไปนี้พวกแกจะไม่ได้รับความปราณีจากชั้นอีกแล้ว   เราบอกทนายเราทันทีว่าเราต้องการแถลงต่อศาล  ในเมื่อฟังพวกมันพ่นพิษใส่เราออกไปแล้ว  ท่านก็ควรจะฟังคำอธิบายจากเราบ้าง  ...  ท่านเปาฯหัวเราะแล้วบอกว่าไม่อยากให้ท่านฟังความข้างเดียวล่ะสิ  เราตอบว่าใช่ค่ะ  ท่านตกลงและบอกให้ฝ่ายนั้นออกไปรอข้างนอก   จากนั้นเราก็ออกไปยืนเด่นเป็นสง่าที่หน้าบัลลังก์คนเดียว  มีผู้พิพากษาอยู่ตรงหน้าเรา 3 ท่าน – เป็นผู้พิพากษาสมทบ 2 คนและผู้พิพากษาหลัก 1 คน  ...  เราเคยคิดว่าตัวเองต้องเกร็งมากๆถ้าต้องพูดอะไรต่อหน้าศาล  แต่ณ วินาทีนั้นใจเรากลับสงบนิ่ง  ไม่กลัวหน้าอินทร์หน้าพรหมทั้งนั้น  เป็นไงเป็นกัน จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 15:05:52

ความคิดเห็นที่ 7 เราบอกท่านทั้งสามคนว่าที่เราขอแถลงก็เพราะเราอยากอธิบายให้ทราบว่าเราไม่ต้องการยอมความกับจำเลยแม้แต่นิดเดียว  ไม่ใช่อวดดี  แต่ด้วยเหตุผลที่ว่าครั้งแรกพวกเค้าไม่มาตามนัด  ให้ทนายมาคนเดียว  ทำให้ต้องเลื่อนการไกล่เกลี่ยออกไปอีก 1 เดือน  ถ้าพวกเค้าต้องการยอมความกับเราจริงๆอย่างที่บอกศาลเมื่อตอนต้น  พวกเค้าสามารถติดต่อเราโดยตรงได้ในระหว่าง 1 เดือนนั้น  และถ้าตกลงกันได้จริงๆ  นัดครั้งนี้คือการมาบอกศาลว่ายอมความกันได้แล้ว  คดีก็ถือว่าจบไป  แต่เราไม่เคยได้รับการติดต่อขอไกล่เกลี่ยใดๆทั้งสิ้นจากจำเลย  แสดงว่าพวกเค้าต้องการสู้คดี  และนี่คือเหตุผลที่เราไม่ได้เตรียมตัวเลขมาต่อรองกับพวกเค้า  เพราะมั่นใจมากว่าคดีของเราต้องขึ้นพิจารณาแน่นอน  ทำไมพวกเค้าต้องกลับกลอกแบบนี้ด้วยล่ะ  สับสนจริงๆเลย  ตกลงจะยอมความหรือจะสู้คดีกันแน่  เลือกเอาซักอย่างนึงสิ จากนั้นเราก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราให้ท่านฟังแบบคร่าวๆ  เรายอมรับกับท่านว่าเรายื่นจดหมายลาออกเองจริงๆแต่ไม่ใช่ด้วยความเต็มใจ  ซึ่งเราสามารถพิสูจน์ได้ว่าเพราะอะไรเราถึงต้องทำแบบนั้น  ในเมื่อพวกเค้ายืนยันว่าไม่เคยกดดันหรือทำร้ายเราจนทำให้เราต้องลาออกก็มาสู้คดีกันในศาลสิ  จะกลัวอะไร  เรายังไม่กลัวเลย  สู้กับแบบแฟร์ๆ  มีหลักฐานอะไรก็เอามาใช้ให้หมด  อย่าขี้โกงก็แล้วกัน เรายังบอกท่านทั้งสามอีกว่าคนที่มีเงินเดือนสูงปรี๊ดเกือบหลักแสนอย่างเรา  ทำงานอยู่ในตำแหน่งหน้าที่ที่มั่นคง  นายจ้างก็เป็นถึงบริษัทต่างชาติที่มีชื่อเสียงระดับโลก  แล้วอยู่ๆเรามีเหตุจำเป็นอะไรที่ทำให้ต้องทิ้งความมั่นคงทั้งหมดที่มีอยู่เพียงเพื่อออกมาเป็นคนว่างงาน  ถ้าเราลาออกเองด้วยความสมัครใจตามที่พวกเค้าแก้ตัว  เราจะมีหน้ามาฟ้องร้องพวกเค้ามั้ย  จะสร้างหลักฐานอะไรมาปรักปรำพวกเค้า  จะโกหกต่อศาลเพื่อทำร้ายชื่อเสียงพวกเค้าไปเพื่ออะไร  ...  คิดง่ายๆ  ไม่ซับซ้อน  ท่านเห็นด้วยรึเปล่าล่ะคะ การลาออกเองง่ายจะตาย  แค่ยื่นจดหมายลาออกแล้วก็ไปหางานใหม่  ทำไมเราต้องเอาเงินเก็บสะสมมาจ้างทนายแพงๆเพื่อสู้คดีในครั้งนี้  สู้เอาเงินเก็บก้อนใหญ่นี้ไปเป็นทุนสำรองยามฉุกเฉินไม่ดีกว่าเหรอ  เราเป็นแค่คนธรรมดา  แค่พนักงานตำแหน่งเล็กๆคนนึงเองนะ  ส่วนพวกเค้าเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ข้ามชาติที่มีทั้งกำลังคนและกำลังเงิน  ถ้าเราไม่ถูกรังแกจริงๆ ... เราจะกล้ามาฟ้องร้องพวกเค้าที่ศาลแรงงานรึเปล่า  คนเราไม่ถูกกระทำจนถึงที่สุดก็ไม่มีใครลุกขึ้นมาสู้แบบนี้หรอก   ให้เลือกได้เราก็ไม่อยากขึ้นโรงขึ้นศาลหรอก  ต้องแปลเอกสารเป็นร้อยๆหน้า  ต้องเตรียมตัวให้การ  แถมยังกังวลอีกว่าจะแพ้รึเปล่า  เครียดจะตาย  เราไม่ได้ฟ้องเพื่อความสะใจ  แต่ฟ้องเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมให้ตัวเอง  จำเลยยอมรับว่าทำผิดกฎการประเมินจริง  แต่เราสมควรได้คะแนนต่ำ  ...  ท่านฟังแล้วรู้สึกว่ามันประหลาดมั้ยคะ  เรางงและไม่เข้าใจค่ะ  เรื่องถึงได้มาไกลขนาดนี้ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 15:19:16

ความคิดเห็นที่ 8 ป้ากลับมาเกาะติดสถานการณ์แล้วนะจ๊ะ วุ้ย...นึกภาพตามแล้ว เหมือนฝ่ายโน้นเคยเล่นละครน้ำเน่ามางั้นแหละ จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 15:40:53

ความคิดเห็นที่ 9 ระหว่างที่เราพูด ... ผู้พิพากษาหลักที่ดูแลคดีเราค่อยๆเอนหลังพิงพนักเก้าอี้  ตอนแรกท่านหน้าตาดุมาก  เสียงดังข่มขวัญจนเรากลัว  ใจไม่ดีเหมือนกันว่าจะถูกท่านว๊ากเอา  แต่พอเราเล่าไปเรื่อยๆ  เห็นได้ชัดเลยว่าสีหน้าของท่านเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนลงอย่างเห็นได้ชัด  ตอนแรกเราคิดว่าตัวเองคิดไปเองคนเดียว  แต่ทั้งแม่  คุณอาทนาย  และคุณวัฒน์ที่เป็นทนายว่าความให้เราก็พูดเรื่องนี้เหมือนกันหมด  ... อยู่ๆท่านเอนตัวมาถึงขอบบัลลังก์  ยื่นหน้ามาหาเราแล้วก็ถามคำถามเราเป็นชุดว่า ... ทำงานมากี่ปีแล้วนะ  ...  เกือบ 10 ปีค่ะ ที่มีปัญหาเรื่องกระบวนการประเมินผลน่ะ  ก่อนหน้านี้เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนรึเปล่า ...  ไม่เคยเจอมาก่อนเลยค่ะ  8 ปีแรกไม่มีปัญหา  ได้รับการประเมินผลตรงเวลาและมีการพูดคุยกับเจ้านายเป็นการส่วนตัว  เพิ่งมาปีที่ 9 นี่แหละที่เจ้านายคนใหม่ไม่ยอมทำประเมินผลด้วย  และยัดเยียดคะแนนต่ำๆให้โดยไม่ได้รับคำอธิบายว่าเอาบรรทัดฐานมาจากไหน  เค้าพูดใส่หน้าเราว่า “ก็ไอจะให้  ใครจะทำไม”  ทั้งๆที่เรามีสิทธิในการรู้ข้อดี-ข้อเสียของตัวเองเพื่อใช้ในการปรับปรุงการทำงานให้ดียิ่งๆขึ้นไป ปกติเวลาประเมินผล ... เค้าต้องมีรายละเอียดการทำงานเป็นข้อๆใช่มั้ย ...  ใช่ค่ะ แล้วของคุณมีกี่ข้อ  ...  10 ข้อค่ะ คุณได้ไม่ผ่านกี่ข้อ  ...  ไม่ทราบค่ะเพราะเจ้านายไม่ยอมประเมินผลด้วยอย่างที่บอกท่านไปเมื่อซักครู่ อ้าว! แล้วกัน ...  ค่ะท่าน  ในระหว่างที่มีการร้องเรียนภายในนั้น  พวกเค้าย้ำอยู่แต่ว่าดิฉันมีปัญหาในการทำงานร่วมกับผู้อื่น  ทำให้เกิดความแตกแยกในทีม  จึงเห็นสมควรให้ย้ายดิฉันออกมาจากตำแหน่งเดิมซะ  ซึ่งถ้าเป็นอย่างที่พวกเค้ากล่าวอ้างจริง  ก็เท่ากับว่าดิฉันไม่ผ่านแค่ 1 ข้อ  ที่เหลืออีก 9 ข้อ = ผ่าน  แล้วทำไมถึงให้คะแนนการทำงานตลอดทั้งปี 2550 กับดิฉันว่าต่ำกว่ามาตรฐานล่ะคะ จากนั้นคุณก็ยื่นร้องเรียนภายในใช่มั้ย ...  ใช่ค่ะ ทำเรื่องทั้งหมด 3 ขั้น  ใช้เวลาไปทั้งหมด 1 ปี แล้วก็ถูกสั่งย้ายตำแหน่งด่วน ...  ใช่ค่ะ ระยะห่างของการร้องเรียนจนถูกสั่งย้ายห่างกันนานกี่วัน ...  ไม่มีระยะห่างเลยค่ะ  ท่านประธานเรียกดิฉันไปพบตอน 4 โมงเย็นเพื่อบอกผลการสอบสวนเรื่องที่ดิฉันร้องเรียน  แล้วบอกให้ดิฉันเริ่มงานใหม่ในวันรุ่งขึ้น 8 โมงเช้าทันที  ยังบอกว่าอีกว่าไม่ใช่ทางเลือก  ดิฉันต้องย้ายเท่านั้นไม่งั้นก็ลาออกไปซะ   ตำแหน่งที่ถูกย้ายไปล่ะ  เท่าเดิมหรือต่ำกว่าเดิม ...  เท่าเดิมค่ะ  ประธานย้ำว่าดิฉันไม่สามารถมาฟ้องร้องที่ศาลแรงงานได้เพราะบริษัทไม่ลดสิทธิประโยชน์อะไรทั้งนั้น  นี่คือเหตุผลที่ดิฉันเสียใจและผิดหวังในกฎระเบียบของบริษัท  ในเมื่อผู้บริหารมั่นใจว่าตัวเองทำถูกแล้วทำไมต้องอ้างกฏหมายหรือศาลแรงงานด้วยล่ะคะ ก็เท่ากับว่าคุณถูกสั่งย้ายด่วนภายในเวลาไม่ถึง 24 ชั่วโมงใช่มั้ย ...  ใช่ค่ะ  ร้องเรียนภายในเพื่อขอความเป็นธรรมก็ถูกสั่งย้าย  แล้วถ้าไม่ร้องเรียนแต่เลือกที่จะทำงานกับเจ้านายคนเดิมต่อไปล่ะ  อนาคตของดิฉันจะเป็นยังไง  มีโอกาสถูกประเมินผลฝ่ายเดียวอีกใช่มั้ย  ถ้าได้คะแนนการทำงานไม่ผ่านมาตรฐานเลยล่ะ  บริษัทมีสิทธิไล่ดิฉันออกอย่างถูกต้องตามกฏระเบียบ  แล้วตอนนั้นดิฉันจะเหลืออะไรมาสู้กับพวกเค้า  มีทางเลือกไหนที่ปลอดภัยให้ดิฉันบ้าง จากนั้นท่านก็หันไปหาคุณวัฒน์ สั่งเสียงดังว่า  คุณทนายจดทุกคำถามที่ผมถามโจทก์ไปเมื่อซักครู่นี้ให้หมดเลยนะ  จำได้รึเปล่าว่าผมถามอะไรเค้าบ้าง ...  จำได้ครับ เวลาที่โจทก์ขึ้นเบิกความจริงๆคุณต้องถามให้ละเอียดกว่านี้นะ  ประเด็นสำคัญอยู่ตรงร้องเรียนแล้วถูกสั่งย้ายด่วนนี่แหละ ...  ครับผม จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 15:56:39

ความคิดเห็นที่ 10 แล้วท่านก็หันหน้ามาเราพร้อมพูดด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม ศาลพอเห็นภาพแล้วว่าคุณเจออะไรมาบ้าง  เวลาคุณขึ้นให้การก็ต้องอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นให้ละเอียดมากๆเลยนะ  จำไว้ว่าการสู้คดีในศาลชั้นต้น  ข้อเท็จจริงและหลักฐานสำคัญที่สุด  มีอะไรอยู่ในมือเอาใช้ให้หมดและต้องใช้อย่างฉลาดด้วย  เพราะถ้ามีการฎีกา  คำเบิกความทั้งหมดที่ศาลชั้นต้นบันทึกไว้จะไม่มีการแก้ไขอีกแล้ว  ศาลฎีกาจะพิจารณาแต่ข้อกฎหมายเท่านั้นนะ ...  ทราบแล้วค่ะ  ขอบคุณท่านมากนะคะที่กรุณาให้คำแนะนำ ยังติดต่อกับเพื่อนที่ทำงานรึเปล่า ...  (เรางงๆว่าท่านถามเรื่องนี้ทำไม)  ติดต่ออยู่บางคนค่ะ จะให้ศาลออกหมายเรียกใครมาเป็นพยานให้คุณมั้ย  ศาลออกให้ได้นะ  ได้หมายเรียกแล้วต้องมา  ไม่มาก็โดนจับ ...  ไม่ดีกว่าค่ะ  ดิฉันไม่อยากให้เพื่อนเดือดร้อนเพราะดิฉัน ไม่ต้องเกรงใจนะ  ถ้าคุณคิดว่าเพื่อนคุณสามารถให้การที่เป็นประโยชน์กับคุณได้ก็บอกศาลมา  ศาลจะออกหมายให้ ...  ขอบคุณค่ะท่าน  แต่ไม่เอาดีกว่า  พวกเค้ายังต้องทำงานที่นั่นอยู่  เรียกพวกเค้ามาคงจะกระอักกระอ่วนใจน่าดู  นี่ก็เพื่อน  โน่นก็นายจ้าง  ตามใจ  ศาลบอกไว้เผื่อเปลี่ยนใจนะ  อยากให้เรียกใครก็บอกได้  ไม่ต้องเกรงใจ  นี่ศาลเล่าให้ฟังเฉยๆนะไม่ต้องซีเรียส  เคยมีแล้วที่พยานให้การเป็นประโยชน์กับโจทก์  กลับไปถูกบริษัทไล่ออกเลย  กลายเป็นเรื่องฟ้องร้องกันอีกคดีนึง (ท่านหัวเราะหึๆ) ... ก็เพราะแบบนี้ล่ะค่ะดิฉันถึงไม่อยากให้เพื่อนลำบากใจ สรุปง่ายๆก็คือไกล่เกลี่ยไม่สำเร็จ  ซึ่งเป็นความตั้งใจของเราอยู่แล้วที่ไม่เคยต้องการให้มีการยอมความ  เรามั่นใจในความจริงที่ถูกกระทำและหลักฐานทั้งหมดที่เรามี  ในเมื่อพวกเค้ามั่นใจว่าสิ่งที่ทำกับเราไว้นั้นถูกต้อง  ก็ไม่ต้องยอมความกันให้เสียเวลา  งัดหมัดเด็ดมาสู้กันให้รู้แพ้รู้ชนะไปเลย แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 16:03:34 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 16:02:55

ความคิดเห็นที่ 11 จบการสนทนาของเราแล้ว  ท่านเปาฯก็ให้เรียกจำเลยเข้ามาในห้องค่ะ  ...  หลายคนคงสงสัยว่าทำไมถึงต้องให้อีกฝ่ายออกไป  ให้อยู่ฟังกันและกันไม่ได้เหรอ?  คุณอาทนายบอกว่าไม่ได้ค่ะ  เดี๋ยวตีกันตาย  ในขณะที่ศาลพูดกับโจทก์  จำเลยต้องออกไปรอนอกห้องพิจารณาคดี  ...  ศาลพูดกับจำเลย  โจทก์ก็ต้องออกไป พอจำเลยเข้ามาในห้อง  ท่านก็พูดเสียงดังก้องกังวานอย่างคนมีอำนาจ (เราทึ่งกับเสียงของท่านมากๆ) ว่า “โจทก์แถลงต่อศาลแล้วว่าไม่ต้องการยอมความกับจำเลยตั้งแต่ต้น  เพราะฉะนั้นคดีนี้ถือว่าตกลงกันไม่ได้  ศาลขอนัดพิจารณาคดี” ท่านอยากไต่สวนเร็วๆภายใน 30 ข้างหน้า  แต่ทนายฝ่ายเราไม่ว่าง  เลื่อนไปอีก 2 อาทิตย์  ทนายจำเลยไม่ว่าง  ...  เลื่อนไปอีก 3 อาทิตย์  ศาลไม่ว่างซะเอง ...  กว่าจะหาวันที่ทั้ง 3 ฝ่ายว่างพร้อมกันก็เลยไปอีก 3 เดือน  ...  นานโฮก ท่านเปาฯไม่ค่อยสบายใจ  ท่านบอกเราว่าไม่อยากให้เรารอนานเกินไป  ท่านอยากให้คดีเสร็จเร็วๆ  แต่จนปัญญาในการหาวันพิจารณาติดกันเป็น series - ไต่สวนคดีเราคดีเดียวติดกันหลายๆวันรวดเดียวจบเหมือนดูหนังแผ่นเรื่องยาวน่ะค่ะ  ข้อดีคือท่านรับฟังเรื่องราวจนจบไปเลย  ง่ายต่อการบันทึกและการปะติดปะต่อเรื่องราว  ข้อเสียคือต้องรอนานกว่าทั้งสามฝ่ายจะว่างตรงกันเป็นอาทิตย์  แต่ถ้าเลือกวันพิจารณาคดีแบบ ฟันหลอ คือมีการเว้นวรรคระหว่างการไต่สวน  เช่น ขึ้นศาล 2 วันแล้วเว้นไปอีก 2 อาทิตย์ค่อยมาขึ้นอีก 1 วัน  จากนั้นก็รอไปอีก 1 เดือนแล้วมาขึ้นอีก 2 วัน เป็นต้น  ข้อดีคือคดีอาจจะจบเร็ว  ข้อเสียคือผู้พิพากษาต้องมารื้อฟื้นความจำใหม่ว่าที่พยานเคยเบิกความไปแล้วมีเรื่องราวว่ายังไง ... เราไม่ต้องการแบบหลังค่ะ  อยากให้พิจารณาคดีเราแบบติดกันเป็นซีรีย์ไปเลย แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 16:39:09 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 16:10:07 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 16:09:41

ความคิดเห็นที่ 12 ดังนั้นเมื่อท่านเปาฯบอกเราว่าถ้ายืดไปอีก 3 เดือน ท่านกลัวเราเสียเปรียบ  ...  เราถามท่านว่าเราจะเสียเปรียบตรงไหน  ...  ท่านบอกว่าเรื่องเงินชดเชยที่ควรได้ไง  ถ้าคดีเสร็จไวแล้วเราชนะ  เราก็จะได้เงินไวๆ  แต่ถ้าเลื่อนการพิจารณาคดีออกไป  เราก็จะได้เงินช้าไปด้วย  ...  เราบอกท่านว่าเรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง  เราเตรียมเรื่องฟ้องร้องมานานถึง 1 ปี  ให้รออีกแค่ 3 เดือนจะเป็นไรไป  เราต้องการให้มีการไต่สวนคดีเราติดกันเป็นซีรีย์รวดเดียวจบ  ...  ท่านตามใจเราแล้วก็ถามว่าฝ่ายเรามีพยานกี่คน  จะขึ้นศาลกี่วัน  เราบอกว่ามี 5 คนขอแค่ 2 วันพอ ท่านเปิดดูรายชื่อพยานจำเลยแล้วก็อุทานออกมาว่า  ตั้ง 20 คน!  ทำไมเยอะนัก  ตกลงจะยกกันมาทั้งบริษัทเลยใช่มั้ยเนี่ย  พวกคุณคิดอะไรกันอยู่  ไหนแก้ตัวว่าโจทก์ฟ้องเพื่อหาผลประโยชน์ไงล่ะ  ทำแบบนี้มันเห็นเจตนาของจำเลยชัดเจนแล้วนะ (ฝ่ายเรายังตกใจเลยค่ะ  หันมามองหน้ากันแล้วกลั้นหัวเราะสุดฤทธิ์    โอ้พระเจ้า  พยาน 20 คน  จะเรียกมาปรักปรำเราอะไรกันนักกันหนา  เราไม่ได้ฆ่าใครตายซะหน่อย  บ้าไปแล้วไอ้คนเผือกเอ๋ย  กลัวแพ้มากล่ะสิเนี่ยถึงได้เรียกพยานมาเป็นขโยง ... เอิ๊ก ... เอิ๊ก ... ...) ทนายจำเลยรีบลุกขึ้นตอบว่า ...  เรียกจริงๆไม่ถึงค่ะท่าน  แค่ 10 คนเท่านั้น  เป็นคนไทย 4 คน  ต่างชาติ 6 คน  (แล้วจะยื่นเยอะทำไมฟะ ... คุณอาทนายบอกว่าคงเอาไว้ข่มขวัญเรา) ท่านถามว่าจะเอากี่วัน  คุณเธอขอ 6 วันโดยอ้างว่าต้องมีล่ามแปลเลยเกรงว่าการสืบพยานจะกินเวลานาน  ...  แต่ท่านให้แค่ 4 วันเท่านั้น  เอาแค่นี้พอ  ถ้าไม่ทันจริงๆค่อยว่ากันใหม่  จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 16:35:37

ความคิดเห็นที่ 13 คุณทนายหน้าหอเลยต่อรองใหม่ซึ่งตรงนี้แหละที่เป็นการ discredit ฝ่ายคนเผือกโดยที่เธอไม่รู้ตัว  เธอถามว่า "ท่านรับให้การมั้ยคะ" ท่านเปาฯเม้งแตกทันที ...  คำให้การ?  คุณเป็นทนายคดีแรงงานจริงๆรึเปล่าเนี่ย  ไม่รู้หรือไงว่าศาลแรงงานคือศาลไต่สวน  จะมายื่นคำให้การทำไมกัน  คำให้การจะเขียนยังไงก็เขียนได้  ไม่เอา  ขี้เกียจอ่าน  มีพยานก็เอามาสิ  เอาตัวเป็นๆมาเลย  เดี๋ยวศาลถามเอง  เรื่องมากจริงฝ่ายคุณนี่  ดูฝ่ายโจทก์ซิ  เค้าไม่เห็นยุ่งยากอย่างคุณเลย  แถมให้เลื่อนวันพิจารณาคดีไปตั้งหลายเดือนอีกด้วย  ทำให้ฝ่ายคุณมีเวลาไปคิดแผนมาต่อสู้กับเค้า  ศาลจะบอกให้ว่าหาโจทก์คนไหนใจดีเหมือนเค้าไม่ได้ง่ายๆหรอกนะ  คุณทนายหน้าหอจ๋อยไปเลยค่ะ  เฮ้อ! อยู่ดีไม่ว่าดี  สมน้ำหน้า  คนเผือกไม่อยากมาขึ้นศาลไงคะก็เลยขอยื่นคำให้การแทน  กลัวแพ้ซะจนหางจุกตูด  น่าอนาถใจเหลือเกิน  คนทำถูกจริงต้องกล้าเผชิญหน้า  ไม่ใช่หลบอยู่แต่ในรูหรือในตึกอย่างเดียว พวกคนเผือกกลุ่มนี้อวดเบ่งอวดว่าข้าใหญ่แค่เฉพาะเวลาอยู่ในบริษัทเท่านั้น  ทันทีที่เดินออกจากตึกก็ไม่มีใครรู้แล้วค่ะว่าพวกมันตำแหน่งอะไร  เป็นได้แค่คนต่างชาติธรรมดาๆที่มาอาศัยแผ่นดินไทยทำมาหากินเท่านั้นเอง  ...  โถ! น่าสงสาร  ทำผิดแล้วไม่กล้าสู้หน้า  แต่กลับอวดดีทำเป็นเก่งแต่ในรู ** ขอตัวไป family dinner วันอาทิตย์ก่อนนะคะ  เดี๋ยวจะกลับมาเล่าต่อ ** จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 16:38:29

ความคิดเห็นที่ 14 ลีลาคนเผือกแบบนี้ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ ดีแล้วละที่หนูหลุดพ้นบ่วงมาได้ ขอคุณพระคุ้มครองหนูและครอบครัวตลอดไปนะจ๊ะ     ปอลอ...ถ้าป้ามาตามอ่านต่อไม่ทันคืนนี้ พรุ่งนี้จะตามมาเก็บอีกทีจ้า จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 16:58:48

ความคิดเห็นที่ 15 "พวกคนเผือกกลุ่มนี้อวดเบ่งอวดว่าข้าใหญ่แค่เฉพาะเวลาอยู่ในบริษัทเท่านั้น ทันทีที่เดินออกจากตึกก็ไม่มีใครรู้แล้วค่ะว่าพวกมันตำแหน่งอะไร เป็นได้แค่คนต่างชาติธรรมดาๆที่มาอาศัยแผ่นดินไทยทำมาหากินเท่านั้นเอง  ... โถ! น่าสงสาร  ทำผิดแล้วไม่กล้าสู้หน้า  แต่กลับอวดดีทำเป็นเก่งแต่ในรู" โหยยยยยยย +100000000 likes เลยครับ ขอหมายรวมถึงพวกข้าราชการตำแหน่งใหญ่ๆ ซีสูงๆ ที่ขี้เบ่งไปทั่วด้วย จากคุณ : David_kop เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 17:19:52

ความคิดเห็นที่ 16 มาลงชื่อว่าอ่านถึงตรงนี้ฮะ จากคุณ : biGbOySalaDbAr เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 17:27:08

ความคิดเห็นที่ 17 ...ตามพี่แอมเบอร์มาเที่ยวต่อนะคะ     อ่านแล้วเหนื่อยแทนพี่เลยค่ะ โชคดีแล้วนะคะที่ตัดสินใจออกมาได้ค่ะ   ^-^ จากคุณ : จูลายกะปลายฟ้า ^-^ (ปลายฟ้าที่ภูตะวัน) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 22:02:38

ความคิดเห็นที่ 18 เตี้ยอ้วนชวนไถล - หนูก็ไม่ไหวจะเคลียร์เหมือนกันค่ะ  เห็นได้ชัดว่าคดีนี้บริษัททนายให้มือใหม่มาว่าความ  ดูจากการแต่งตัว  การพูดจา  ไม่เป็นมืออาชีพเลย  รองเท้าส้นสูงของเธอแทนที่จะใส่ให้เรียบร้อย  เธอกับเหยียบส้นด้านหลังเหมือนเวลาเราใส่รองเท้าผ้าใบแล้วไม่อยากดึงด้านหลังให้ขึ้นมาปิดส้นเท้านั่นแหละค่ะ  คนเผือกเองก็คิดว่าคดีของหนูมันง่ายๆ  ยื่นจดหมายลาออกเองแล้วยังหน้าด้านมาฟ้องอีก  จริงๆแล้วพวกเค้าเสียหน้าและกลัวที่ต้องมาขึ้นศาลต่างประเทศ  เป็นหนู ... หนูก็กลัวค่ะ  แต่บริษัททนายที่คนเผือกใช้ดังมากนะคะ  ค่าชั่วโมงของทนายเป็นหมื่นๆเลยล่ะ  งานนี้คงเสียไปหลายล้านอยู่ หนูเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ของบริษัทที่กล้าฟ้องผู้บริหารทั้งหมด  ไม่ได้อวดเก่งนะคะ  แต่ทนไม่ได้จริงๆกับการรวมหัวของคนต่างชาติที่ตำแหน่งสูงๆแล้วมารังแกคนทำมาหากินอย่างเรา  10 ปีที่ทุ่มเทให้พวกมันต้องแลกกับโรคภัยไข้เจ็บที่ไม่มีวันรักษาหาย  หนูไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอกค่ะ  พ้นจากพวกมันได้ ... หนูก็โล่งอก  ได้อิสระกลับคืนมาซะที David_kop - ถ้าจำในรีวิวแรกๆไ้ด้  เราก็ด่าประธานบริษัทต่อหน้าด้วยประโยคนี้เหมือนกันค่ะ  แถมประชดแบบเสบๆไปอีกว่าเวลายูจะโดนปล้น  ยูยกมือห้ามโจรว่า "หยุดเดี๋ยวนี้นะ  ชั้นเป็นถึงประธานบริษัท xxx ... แกปล้นชั้นไม่ได้เพราะชั้นตำแหน่งใหญ่"  ยูคิดว่าโจรมันจะแคร์มั้ย  ต่อให้มีตำแหน่งแปะอยู่บนหน้าผาก  คนนอกบริษัทเค้าก็ไม่มองว่ายูใหญ่หรือมีอำนาจหรอกย่ะ  เค้าถึงได้โกรธเรานักหนาว่าเถียงคำไม่ตกฟาก  อ้าว! ก็ชั้นไว้ใจยูให้แก้ไขปัญหาให้  แต่ยูกลับช่วยพวกเดียวกันเองแล้วทำไมชั้นต้องนับถือผู้บริหารเฮงซวยอย่างยูด้วยล่ะ  ดีมาก็ดีตอบ  ร้ายมาก็ร้ายกลับเช่นกัน  คนเหมือนกันแค่ต่างกันตรงหัวโขนที่สวมอยู่เท่านั้น  ยูเองก็มีหัวหน้า  ถ้าหัวหน้ายูเลวอย่างของชั้น  ยูจะไม่สู้ก็เรื่องของยู  แต่ชั้นสู้! biGbOySalaDbAr - ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ของรีวิวนี้ค่ะ  ศึกนี้ยังอีกยาวไกล  ถ้าไม่เบื่อซะก่อนก็ติดตามไปเรื่อยๆนะคะ ปลายฟ้าที่ภูตะวัน - แค่นี้จิ๊บๆค่ะ  พี่ยังต้องเหนื่อยอีกเยอะ  และเจอเล่ห์กลสกปรกกับคนจิตใจต่ำทรามอีกเพียบ ************************************************************* สรุปว่าคดีเราได้วันพิจารณาคดีมาทั้งหมด 6 วัน  ท่านเปาฯบันทึกข้อความทั้งหมดลงไปในรายงานกระบวนพิจารณา  ทุกฝ่ายเซ็นต์ชื่อรับทราบแล้วก็แยกย้ายกันไป  แม่มาบอกตอนขึ้นรถกลับบ้านว่าแม่ใจหายแทบตายตอนหนูขอพูดกับท่านเปาฯ  ตื่นเต้นแทนลูกไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ  คิดอยู่ในใจว่าทำไมลูกชั้นมันกล้าบ้าบิ่นอะไรอย่างนี้  เลือดพ่อแรงจริงๆ   ...  ท่านชมว่าน้ำเสียงเราที่พูดออกไปมั่นคงมาก  ไม่มีการสั่นสะเทือนแสดงความประหม่าให้รู้สึกเลยซักนิด  เก่งจริงลูกแม่  ...  คุณอาทนายก็บอกเราเหมือนกันค่ะว่าเราเก่งมากๆที่กล้าขอแถลงต่อหน้าศาล  การที่ท่านให้คำแนะนำเรากับคุณวัฒน์เป็นประโยชน์มากๆ  เบาใจได้ไปเปลาะนึงแล้วว่าท่านน่าจะเอียงมาทางเรา เพื่อนๆหลายคนอาจสงสัยว่าทำไมถึงเราใจดียอมให้คดีเลื่อนไปนานถึง 3 เดือน  คนเผือกเลยมีเวลาเหลือเฟือในการหาหลักฐานมาต่อสู้คดีกับเรา  ...  เราขอตอบว่าความจริงก็คือความจริงค่ะ  ต่อให้คดีเลื่อนไปนานกว่านี้  พวกเค้าก็หาหลักฐานอะไรมาพิสูจน์ตัวเองไม่ได้  เราไม่ได้ทนงตนว่าเจ๋งหรอกนะคะ  ที่เรามั่นใจอย่างนี้ก็เพราะว่าเราเตรียมตัวมานานเกือบ 2 ปีทั้งในระบบตอนฟ้องร้องภายใน  และนอกระบบตอนที่ลาออกมาแล้ว  ในขณะที่คนเผือกมีเวลาเตรียมตัวจริงๆไม่ถึง 6 เดือนนับจากวันที่ได้รับสารเชิญรบ  ...  เว้นเสียแต่ว่าจะเกิดการเล่นไม่ซื่อ  ขี้โกง  ตุกติก  ติดสินบนระหว่างพิจารณาคดี  เรื่องพวกนี้เราควบคุมไม่ได้  จึงได้แต่หวังว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะไม่มีการแทงข้างหลังทะลุหัวใจ  แค่ฝ่ายเราอ่านคำให้การแก้ตัวที่พวกเค้าส่งศาลไคฟงไปก็รู้แล้วค่ะว่าคนเผือกไม่มีหลักฐานอะไรมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองแน่นอน  รอให้เห็นหลักฐานที่เราเตรียมส่งศาลในวันเบิกความก่อนแล้วจะหนาว ... เราแปลเองทั้งหมดกว่า 800 แผ่น รวมแล้ว 92 ชุด (1 ชุดคือภาษาไทยและภาษาอังกฤษ) ซึ่งตอนขึ้นศาลจริงๆเราไม่ยื่นทั้งหมดหรอกค่ะ  แต่ก็น่าจะใช้ประมาณ 60 – 65 ชุด  แปลไว้ก่อนไม่เสียหายอะไร  ใช้ – ไม่ใช้ก็ว่ากันอีกที แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 22:15:03 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 22:13:03 จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 22:09:55

ความคิดเห็นที่ 19 เพื่อนๆมีคำถามอีกแล้วใช่มั้ยคะว่าทำไมเอกสารประกอบคำฟ้องของเรามันถึงได้เยอะนักหนา  แปลตั้งเกือบพันหน้า  มีอะไรบ้างเหรอ  ...  ส่วนใหญ่เป็นอีเมล์โต้ตอบระหว่างเรากับผู้กระทำการซึ่งเรามีย้อนหลังไปเกือบ 10 ปี  (จำเลยในคดีเราคือบริษัท  แต่ผู้กระทำการคือคนเผือก  ฟ้องบริษัทก็จริง  แต่บริษัทเป็นนามธรรม  เอามาขึ้นศาลไม่ได้  ในคำฟ้องก็จะบรรยายถึงผู้กระทำการทั้งหมดที่ทำร้ายเรา)  รวมถึงการประเมินผลที่เป็น paper ไม่ใช่ออนไลน์เหมือนตอนมีเรื่อง  เราได้เกรดดีทุกปี  ได้รางวัลพนักงานดีเ่ด่น  มีจดหมายขอบคุณจากประธานคนก่อนเป็นลายลักษณ์อักษร  มีลายเซ็นต์ยอมรับผลการประเมินทั้งจากนายและตัวเรา  เอกสารพวกนี้ปลอมแปลงไม่ได้อยู่แล้วค่ะ ที่มีเอกสารย้อนหลังนานขนาดนั้นเพราะมีเหตุผล  ไม่ได้ตั้งใจเก็บ  คือ บรรดานายๆของเราทั้งหมดที่เคยทำงานด้วยชอบถามถึงงานเก่าๆ  หรือข้อความที่เค้าเคยส่งให้คนโน้นคนนี้  เราเคยลบทิ้งไปบ้างก็เลยหาให้เค้าไม่ได้  ทำให้ต้องเก็บไปโดยปริยายเพราะไม่รู้ว่าคุณท่านจะขอเมื่อไหร่   อีกอย่างนึงคือ desktop ของเราอยู่ๆก็เดี้ยงไปซะเฉยๆ  ทำให้งานที่ save ไว้ในเครื่องหายหมด  กู้คืนไม่ได้เลย  ทำให้เราได้บทเรียนว่าต้องคอย back up files อยู่เสมอ  ดังนั้นตั้งแต่เราทำงานกับคนเผือก  เราจึงไม่เคยลบอีเมล์หรือไฟล์ที่ทำไว้เลยค่ะ  save ทั้งหมดไว้ใน external hard drive ของตัวเอง  ...  ถือว่าเป็นโชคดีของเรามากๆที่ทำให้ตัวเองหลักฐานมาใช้ต่อสู้กับคนเผือก จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 22:26:58

ความคิดเห็นที่ 20 เอกสารประเมินผล + จดหมายขึ้นเงินเดือน ... เราก็เก็บไว้ทุกปีเหมือนกัน  อย่างหลังนี่ไม่คิดว่าตัวเองเก็บไว้ครบทุกฉบับหรอกค่ะ  ลองไปหาดูอย่างงั้นเอง  คือเราจะมีกล่องกระดาษกล่องนึงที่ใส่สลิปเงินเดือน  ได้มาทีก็โยนไว้ในกล่องที  วันนึงลองเอามาเปิดหาดูว่ามีจดหมายขึ้นเงินเดือนกี่ฉบับ  ตกใจเองว่าชั้นมีครบทุกฉบับเลยเหรอเนี่ย  amazing  ringo มาก ประกาศถึงพนักงานทุกคนเพื่อต้อนรับเราตอนเริ่มทำงานกับบริษัทนี้  เราก็เก็บไว้เหมือนกัน  ...  ทีมทนายทึ่งโคดๆกับความละเอียดรอบคอบของเราเพราะเราทำให้งานของพวกเค้าง่ายขึ้นเยอะมาก  ลาออกมาแล้วก็จริงแต่เอกสารครบสูตร  ... สมแล้วใช่มั้ยคะที่เป็น perfectionist ตัวแม่   ยิ่งตอนต่อสู้ภายในองค์กร ... เรายิ่งแสบกว่าเพราะเตรียมตัวอยู่แล้วว่าแผนรบของเราเป็นยังไง  เราจึงค่อยๆรวบรวมเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการถูกทำร้ายทั้งหมดไว้ใน external hard drive เหมือนกันค่ะ  เช่น กฎระเบียบและข้อบังคับของบริษัท  /  คู่มือพนักงาน  /  ตารางสิทธิประโยชน์ต่างๆ  เป็นต้น  ดังนั้นเอกสารที่เรายื่นต่อศาลจึงมีความน่าเชื่อถือเป็นที่สุดว่าคือเอกสารของจริง  ไม่ได้ทำขึ้นมาใหม่  คนเผือกไม่เคยรู้เลยว่าเรามีอะไรอยู่ในมือบ้าง  ถึงแม้ว่าเอกสารเหล่านี้จะเอาไว้ใช้ภายในองค์กรก็จริง  แต่ถ้ามีการฟ้องศาลแรงงานก็ต้องใช้เพื่อต่อสู้คดีค่ะ  จึงถือว่าเราไม่ได้ขโมยทรัพย์สินของบริษัท   จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 22:29:19

ความคิดเห็นที่ 21 มีเวลาว่างตั้ง 3 เดือนกว่าจะขึ้นให้การ ... คุณอาบอกเรากับทีมงานว่าพักซักระยะนึงก็แล้วกัน  เหนื่อยมามากแล้ว  ไว้ 1 เดือนก่อนขึ้นศาลค่อยมาระดมพลกันอีกครั้ง  ฝ่ายเราไม่ต้องเตรียมอะไรแล้วเพราะทำล่วงหน้าก่อนคนเผือกเกือบ 1 ปี เราจะพาเพื่อนๆไปเที่ยวปราณบุรีค่ะ  Huaplee Lazy Beach คือ ที่พักสุดโปรดของเราเลย  นอนเกือบครบทุกห้องแล้ว  ยิ่งไปวันธรรมดายิ่งเงียบ  มีเวลาเป็นส่วนตัวเยอะมาก  So happy จริงๆค่ะ ******************************************************* ที่จอดรถมีน้อย  แต่ก็โอเค  ที่พักมีแค่ 6 - 7 ห้องเองนี่นะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 22:46:17

ความคิดเห็นที่ 22 ถึงแล้ว  ที่นี่เป็นที่พักรุ่นบุกเบิกของปราณบุรีเลยทีเดียว  จำได้ว่ามีนิตยสารชื่อดังมาถ่ายแบบเพียบ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 23:06:01

ความคิดเห็นที่ 23 ทางเข้าที่ัพัก ... รู้สึกว่าที่นี่จะอนุญาตให้น้องหมาพักได้ด้วยนะคะเพราะเราเจอ Labrador ตัวเบ้อเริ่มนอนอยู่ตึกเดียวกับเรา จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 23:15:39

ความคิดเห็นที่ 24 ที่พักมีทั้งหมด 3 หลัง  จากรูปข้างบนเดินไปทางขวาจะเจอหลังแรกก่อน  มี 2 ห้องพัก  ชั้นบนชื่อ ปลาเก๋า  ชั้นล่างชื่อ ม้าน้ำ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 23:40:26

ความคิดเห็นที่ 25 ถัดมาเป็นหลังที่ติดหน้าหาด  มี 3 ห้อง  ชั้นบนมี 1 ห้องชื่อ ปลาดาว  ชั้นล่างมี 2 ห้อง  ติดบันไดขึ้นไปห้องปลาดาว (ห้องเล็กสุด ไม่เห็นทะเล) ชื่อ ปูม้า  ...  และ ห้องโปรดของเรา ชื่อ แมงกะพรุนที่ติดหน้าหาด  เดินแค่ไม่กี่ก้าวก็ึถึงทะเล ** ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ  พรุ่งนี้จะมาลงรูปต่อค่ะ  รูปเยอะ  มีให้ดูแทบจะครบทุกห้องเลย ** จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 23:45:02

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านแล้วลุ้นจังเลยค่ะ ส่งใจช่วยอยากรู้ผลว่าจะเป็นอย่างไร พรุ่งนี้กลับเข้ามาติดตามรีวิวต่อนะคะ ^^ **แก้ไขคำผิดค่ะ** แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 55 00:19:08 จากคุณ : คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 00:14:35

ความคิดเห็นที่ 27 ขอชมจากใจจริงว่าหนูละเอียดรอบคอบมากๆ สุดยอดของ perfectionist จริงๆ หนูเป็นคนมี "สติ" อยู่กับตัวตลอด เมื่อ "สติ" มา "ปัญญา" ก็เกิด ถ้าสู้กันแบบแฟร์ๆ ป้าเชื่อว่าคนเผือกต้องน้ำตาเช็ดหัวเข่าแน่ๆ จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 11:09:34

ความคิดเห็นที่ 28 คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ - ยังต้องลุ้นอีกเยอะเลยค่ะ  นี่เพิ่งแค่เริ่มต้นเท่านั้นเอง เตี้ยอ้วนชวนไถล - ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ  ไอ้เรื่องความ perfect นี่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด  พอมาทำงานกับนายๆที่ไม่มีระเบียบก็ยิ่งทำให้เพิ่มความ perfect เข้าไปอีกเพราะงานของหนูผิดพลาดไม่ได้   ใช่ค่ะ  ถ้าสู้กับแบบแฟร์ๆหนูไม่กลัว  แต่เจอคนเผือกเล่นสกปรกมาตลอดหลายปีืทำให้ศึกนี้จึงไว้ใจไม่ได้ค่ะ  ที่สำคัญคือคำตัดสินของศาลชั้นต้นขึ้นอยู่กับผู้พิพากษาเพียงคนเดียว  คดีนี้จะได้พิสูจน์กันล่ะค่ะว่าศาลแรงงานเป็นที่พึ่งของลูกจ้างจริงหรือไม่ ********************************************************* บ้านหลังที่ 3 ชื่อ ฟังคลื่น  เหมาะสำหรับครอบครัวเพราะมี 2 ห้องนอน  เดาเอาว่าต้องเช่าทั้งหลังนะคะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 14:43:42

ความคิดเห็นที่ 29 หน้าบ้านฟังคลื่นค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 14:48:12

ความคิดเห็นที่ 30 ที่นี่มีสนามหญ้าตรงกลางทำให้รู้สึกไม่อึดอัด  เหมือนอยู่บ้านยังไงยังงั้น จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 14:57:18

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนเย็นมานั่งชื่นชมทะเล  อ่านหนังสือรับลมเย็นๆ  เงียบสงบและเป็นส่วนตัวมากๆ  เรามาพักที่นี่บ่อยที่สุดเลยค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 15:16:38

ความคิดเห็นที่ 32 ภาพพาโนรามาบริเวณบ้านพัก จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 15:25:47

ความคิดเห็นที่ 33 ภาพกว้างบริเวณสนามหญ้าและบ้านฟังคลื่น จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 15:41:36

ความคิดเห็นที่ 34 ทางเดินระหว่างบ้าน จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 15:46:02

ความคิดเห็นที่ 35 ต้นเล็บมือนาง ... ต้นไม้โปรดที่เราอยากปลูกให้ได้ใหญ่ขนาดนี้  หอมมากค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 15:53:30

ความคิดเห็นที่ 36 ห้องแรกที่จะพาไปชมคือ ห้องปลาเก๋า  อยู่ตึกหลังชั้นบน  กว้างขวางและมีระเบียงหน้าบ้านด้วยค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 16:18:43

ความคิดเห็นที่ 37 เปิดห้องออกมาก็เจอผ้าม่านปิดอยู่ด้านนึง ... มันคืออะไรกันน้า???? จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 16:34:48

ความคิดเห็นที่ 38 มันคือห้องน้ำค่ะ ... เห็นแล้วก็งงค่ะ  มีส้วมไว้หน้าบ้านเนี่ยนะ  อืม ... ช่างสร้างสรรค์อะไรเช่นนี้ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 16:44:17

ความคิดเห็นที่ 39 ตกแต่งแปลกๆ  ถ้าเข้าห้องน้ำตอนกลางคืนแล้วงัวเงีย ... อาจสะดุดทางเข้าแล้วหัวทิ่มได้เลยนะเนี่ย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 16:47:41

ความคิดเห็นที่ 40 มีตะะกร้หวายใส่เครื่องเป่าผม กับ เสื้อผ้าที่ใช้แล้วให้ด้วย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 16:50:32

ความคิดเห็นที่ 41 ด้านหน้าเป็นอ่างล้างหน้า กับ ตู้เย็น  ...  เราชอบห้องนี้มากนะคะ  แต่ที่นี่มีกระจกเล็กๆอย่างในรูปเท่านั้น  ทุกห้องด้วย  มองได้แต่หน้าตัวเองอย่างเดียว  จะตรวจความสวยทั้งตัวก็ไม่ได้  อยากขอกระจกใหญ่ๆให้มีทุกห้องได้มั้ยคะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 17:11:49

ความคิดเห็นที่ 42 สู้ๆครับ เป็นกำลังใจ สู้ กับความไม่ถูกต้อง ครับ จากคุณ : OTTO ซัง เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 17:46:34

ความคิดเห็นที่ 43 แฟนขับมาตามเชียร์ต่อนะครับ จากคุณ : Fonty เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 21:55:29

ความคิดเห็นที่ 44 ตามมาอ่านต่อค่ะ เห็นด้วยมากว่าคนเผือกหลายๆคน มาทำใหญ่โตนี่ แต่จริงๆแล้วก็คนธรรมดา ถือว่ามีหน้าที่การงานใหญ่โตในต่างแดนเท่านั้น กลับบ้านเมืองตัวเองไปก็ยิ่งธรรมดาสามัญเข้าไปใหญ่  ไม่มีใครมาให้อภิสิทธิ์ หรือนอบน้อมให้หรอก คุณแม่คุณแอมเบอร์น่ารักมากค่ะ ให้กำลังใจสุดๆ สู้ๆต่อไปนะคะคุณแอมเบอร์ หัวปลี เรายังไม่เคยไปเลยค่ะ แต่เมื่อก่อนดูรีวิวแล้วก็ชอบมาก ตกแต่งน่ารักดีค่ะ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 22:09:55

ความคิดเห็นที่ 45 Fonty - ดีใจจังค่ะที่ขับตามมาทัน Red-Rose-14Feb - แม่เราน่ารักและใจดีที่สุดในโลกจริงๆค่ะ  ท่านไม่อยากใหฟ้องแต่ขัดใจเราไม่ได้  ก็เข้าใจท่านค่ะว่าไม่อยากให้เราเสียใจซ้ำถ้าแพ้  แต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด  แล้วแต่บุญแต่กรรม  มีเรื่องขำๆน่ารักๆของพี่เพิร์ลให้อ่านด้วยค่ะ ******************************************************** ต้องขอโทษด้วยที่อยู่ๆก็หยุดรีวิวไป  เมื่อคืนหลับไปตั้งแต่ทุ่มนึง  ตื่นตอนห้าทุ่ม  เลยนั่งทำการฝีมือต่อจนถึงเช้า  เพิ่งได้หลับเมื่อตอน 7 โมงเช้านี้เอง  วันนี้จะลงรูปให้จบรวดเดียวเลยค่ะ  สัญญา! รูปห้องมุมกว้าง  กว้างจริงๆค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 17:51:14

ความคิดเห็นที่ 46 โซฟาน่านั่งแต่อ่านหนังสือไม่ได้เพราะไฟในห้องสลัวมากๆ  เป็นอีกข้อนึงที่ไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 17:53:16

ความคิดเห็นที่ 47 เตียงใหญ่นอนสบายค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 17:54:36

ความคิดเห็นที่ 48 มองย้อนจากเตียงออกไปหน้าประตู  ห้องน่าอยู่มากๆ  เราชอบค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 17:55:36

ความคิดเห็นที่ 49 มีเก้าอี้ตัวนี้ไว้วางของมั้งคะ  เนื้อที่ในห้องมีเหลือเฟือจริงๆ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:11:57

ความคิดเห็นที่ 50 ทีวี LG รุ่นไหนไม่รู้  เก๋ซะ  ดูได้ด้วยล่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:16:13

ความคิดเห็นที่ 51 ระเบียงหน้าบ้าน  ถ้ามากันเยอะๆ ... ซื้ออาหารมานั่งปาร์ตี้ได้เลย  ห้องนี้ใหญ่ที่สุดแล้ว  (ไม่รวมบ้านฟังคลื่นนะคะ)  ถึงจะไม่อยู่ติดหน้าหาดแต่เป็นหนึ่งในห้องโปรดของเรา จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:18:50

ความคิดเห็นที่ 52 ตอนเย็นมานอนอ่านหนังสือตรงนี้  ลมเย็นและไม่มียุง จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:23:57

ความคิดเห็นที่ 53 จากระเบียง ... มองเห็นตึกหน้า และ ห้องปลาดาว จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:26:13

ความคิดเห็นที่ 54 จากระเบียง ... มองลงไปจะวิวสนามหญ้าสบายตา จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:27:17

ความคิดเห็นที่ 55 พาไปดูห้องปลาดาวตึกหน้ากันบ้าง  ห้องนี้อยู่ชั้นบนค่ะ  ต้องขึ้นบันได้ไป จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:39:06

ความคิดเห็นที่ 56 ทางเดินไปห้องค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:48:02

ความคิดเห็นที่ 57 หน้าห้อง ... มีระเบียงให้ชื่นชมทะเลด้วย  แต่ต้องเป็นช่วงบ่ายแก่ๆก่อนยุงจะหามคุณไปนะคะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:50:18

ความคิดเห็นที่ 58 น่านั่ง ... น่านอน ... ใช่มั้ยล่าาาาา  เห็นวิวทะเลมุมสูงเต็มตาเลยค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:51:28

ความคิดเห็นที่ 59 แต่เป็นตอนเที่ยง ... คุณกลายเป็นปลาหมึกย่างเกรียมๆแน่นอน จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:52:44

ความคิดเห็นที่ 60 เปิดประตูห้องเข้าไปจะเห็นฟูกใหญ่วางเด่นเป็นสง่า  ...  เราชอบยกพื้นและไม่มีเตียงแบบนี้ค่ะ  ห้องไม่กว้างมากแต่สว่างเพราะรอบห้องเป็นกระจกสูงหมดเลย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:56:29

ความคิดเห็นที่ 61 มีเก้าอี้ยาวไว้ให้นั่งอ่านหนังสือและดูทีวี จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 18:57:48

ความคิดเห็นที่ 62 ทีวีทรงเดิม  จอเล็กนิดเดียว  ดูได้แต่ต้องนั่งติดจอ  ไม่งั้นมองม่ายเห็น จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:03:54

ความคิดเห็นที่ 63 ห้องน้ำทรงยาว ... ดูเหมือนคนนอกจะมองเห็น  แต่จริงๆมองไม่เห็นค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:08:07

ความคิดเห็นที่ 64 โซนอาบน้ำ ... open air อีกต่างหาก  sexy ซะไม่มี จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:11:08

ความคิดเห็นที่ 65 การตกแต่งเล็กๆน้อยๆด้วยดอกเล็บมือนาง  ที่อยู่ในห่อใบตองไม่ใช่ขนมนะคะ  แต่อะไร ... จำไม่ได้แย้วววว  แป่วววว! จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:15:23

ความคิดเห็นที่ 66 ตอนกลางคืนบรรยากาศในห้องน้ำก็แสงสวยนะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:27:26

ความคิดเห็นที่ 67 อาบน้ำท่ามกลางแสงจันทร์  โรแมนติคมั่กๆ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:28:38

ความคิดเห็นที่ 68 มองจากห้องปลาดาวก็จะเห็นห้องปลาเก๋าเหมือนกันค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:29:23

ความคิดเห็นที่ 69 พักทัวร์ก่อนดีกว่า ... พาไปกินอาหารทะเลอร่อยๆกันบ้างดีกว่า  ร้านนี้อยู่ติดเขากะโหลค่ะ  อร่อย  ราคาไม่แพง  และติดทะเลด้วย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:32:18

ความคิดเห็นที่ 70 บรรยากาศภายในร้าน จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:37:00

ความคิดเห็นที่ 71 วิวเขากะโหลก จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:37:50

ความคิดเห็นที่ 72 วิวทะเลสวยๆ ... เงียบสงบช่วงวันธรรมดา จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:38:51

ความคิดเห็นที่ 73 ปลาทรายทอดกระเทียม จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:39:55

ความคิดเห็นที่ 74 หอยตลับผัดฉ่า จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:40:32

ความคิดเห็นที่ 75 น้ำพริกเนื้อปู จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:42:19

ความคิดเห็นที่ 76 ข้าวผัดปู จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 19:43:22

ความคิดเห็นที่ 77 พากลับมาทัวร์ห้องพักต่อค่ะ ... ห้องปลาหมึก  น่าจะเล็กที่สุดแล้วในบรรดาห้องทั้งหมด  ตอนเราพักมีน้องหมาลาบราดอร์พักห้องนี้ด้วย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 20:54:10

ความคิดเห็นที่ 78 ห้องนอนนิดนึงแต่มีห้องน้ำนะคะ  ไม่ได้ขอให้เค้าเปิดห้อง  แค่ถ่ายจากด้านนอกค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 21:05:43

ความคิดเห็นที่ 79 มีโซฟาด้านนอกให้นั่งเล่นด้วยค่ะ  ถือว่าครบเครื่อง จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 21:08:43

ความคิดเห็นที่ 80 ห้องม้าน้ำ .. อยู่ตึกเดียวกับห้องปลาเก๋าแต่ชั้นล่างค่ะ  มีเก้าอี้หน้าบ้าน  ชอบดอกเล็บมือนางที่วางอยู่บนโต๊ะ  รายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่ใส่ใจ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 21:12:04

ความคิดเห็นที่ 81 เตียงนอนใหญ่ๆ  นอนกลิ้งได้สบาย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 21:13:15

ความคิดเห็นที่ 82 ห้องกว้างขวาง  อยู่แล้วไม่อึดอัด ... น่าพักมากๆ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 21:14:46

ความคิดเห็นที่ 83 มีระเบียงอีก 1 แห่งให้นั่งพักผ่อน ถึงแม้จะมองเห็นทะเลไม่ชัด  แต่ได้กลิ่นหอมๆของต้นเล็บมือนางกรุ่นกระจาย จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 21:16:18

ความคิดเห็นที่ 84 พาไปทานอาหารเช้ากันนะคะ  ที่นี่ไม่ขายอาหารอื่นๆนอกจากกาแฟและเครื่องดื่ม  แต่แพ๊คเกจที่ซื้อมาพร้อม BF ... จะทานตรงนี้ได้ก็แค่มื้อเดียว  มื้ออื่นต้องไปหาทานข้างนอกค่ะ จากคุณ : แอมเบอร์ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 22:01:59