ความคิดเห็นที่ 1 ก่อนที่เราจะเริ่มออกเดินทางผมก็ขอเกริ่นนำเกี่ยวกับเกร็ดประวัติศาสตร์ของถนนสายนี้กันสักเล็กน้อยก็แล้วกันนะครับ ถนนสายนี้มีชื่อจริงๆ ของมันว่า Yungas Road ซึ่งถูกตั้งชื่อตามดินแดนทางเหนือของ La Paz ที่เป็นป่าฝนเขตร้อน และดินแดนนี้ก็อยู่ห่างจาก La Paz ไปเพียงไม่ถึงร้อยกิโลเมตรเท่านั้นครับ โดยเริ่มต้นที่ La Paz ไปสิ้นสุดที่เมือง Coroico ซึ่งในเส้นทางนี้ความสูงจากน้ำทะเลก็ลดลงอย่างรวดเร็ว จาก 4000 กว่าเมตรเหลือเพียงแค่ 1000 กว่าเมตรเท่านั้นเองครับ และการที่ความสูงเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วนั้นเองทำให้ภูมิอากาศมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกัน จากหนาวๆ แบบ Altiplano ก็กลายมาเป็นร้อนตับแลบไม่ต่างอะไรกับบ้านเราได้ภายในชั่วพริบตาครับ และด้วยความโหดร้ายของภูมิประเทศที่ความสูงลดต่ำลงอย่างรวดเร็ว และโดยรอบมีแต่ภูเขาสูงชัน ทำให้การก่อสร้างถนนเส้นนี้ในอดีตเป็นไปด้วยความยากลำบาก ที่จริงแล้วโบลิเวียก็ไม่ได้สร้างถนนเส้นนี้ด้วยตัวเองอีกด้วยครับ แต่โบลิเวียนำเอาเชลยศึกจากที่ตนทำสงครามกับปารากวัยเพื่อแย่งชิงดินแดนที่โบลิเวียเชื่อว่ามีน้ำมัน (แต่จริงๆ แล้วก็ไม่มี แถมแพ้สงครามกลับมา เสียดินแดนเพิ่มอีกรอบหนึ่ง แต่อย่างน้อยก็ยังได้เชลยศึกปารากวัยมา) มาก่อสร้างถนนสายนี้นี่แหละครับ และด้วยบริเวณรอบๆ ก็ช่างโหดร้าย แถมอยู่ในป่าฝนเขตร้อน ก็ทำให้เชลยศึกเหล่านี้ล้มตายไปเป็นจำนวนมากเช่นกันครับ แต่ผลก็คือทำให้การเดินทางเข้ามายัง La Paz ของชาวป่าฝนเขตร้อนตีนเขาชานเมืองก็ทำได้ง่ายขึ้นมากครับ แต่ด้วยความที่เป็นเขาสูงชันสลับซับซ้อน ทำให้ถนนไม่สามารถสร้างกว้างๆ ได้ บางช่วงเองก็แคบชนิดที่ว่ารถวิ่งได้ทางเดียว แถมถนนเองก็ยังเป็นลูกรังเสียส่วนใหญ่ พอฝนตกก็เสี่ยงต่อการยุบตัวของถนนและประสบปัญหาจากโคลนภูเขาถล่ม ทำให้สถิติอุบัติเหตุของถนนเส้นนี้นับได้ว่าสูงมาก หากใครขับไม่ระวังละก็ เหอะๆๆ ได้ไปทักทายกับท่านยมบาลด้านล่างแน่นอนครับ ไม่มีเหลือ เพราะด้านหนึ่งของถนนเส้นนี้ติดกับหน้าผาชันไปตลอดเส้นทาง และด้วยเหตุนี้เองทำให้ธนาคารแห่งพื้นทวีปอเมริกาจัดให้ถนนเส้นนี้เป็นถนนที่อันตรายที่สุดในโลก เพราะสถิติทางอุบัติเหตุที่สูง บวกกับสภาพทางที่ไม่ดี กับความที่ภูมิประเทศเป็นภูเขาสูงชัน ใครได้ขับรถหรือนั่งรถบนถนนเส้นนี้ก็คงจะต้องนึกถึงพ่อแก้วแม่แก้วกันละครับ ลุ้นไม่ให้คนขับหลุดโค้งเด็ดขาด เพราะถ้าหลุดทีก็หมายถึงตายยกคันอย่างแน่นอน ปัจจุบันนี้รถราเลิกใช้ถนนเส้นนี้กันแล้วครับ เพราะตอนนี้มีถนนสายใหม่ที่ไปยังเมือง Coroico เช่นเดียวกันแต่อ้อมเขามากกว่า และมีการเจาะอุโมงค์ในส่วนที่ยาก แถมยังราดยางและเป็นสองเลนตลอดสาย ทำให้สถิติของอุบัติเหตุบนเส้นทางสายนี้ลดลงไปได้มากเลยทีเดียวครับ ส่วนถนนสายเก่านี้ก็เหลือเพียงชาวบ้านของหมู่บ้านเล็กๆ ตามรายทางเท่านั้นที่ยังใช้อยู่ แต่การคมนาคมส่วนใหญ่บนถนนเส้นนี้ในช่วงหลังก็จะมีแต่นักปั่นที่กล้า บ้า ซ่าส์ ท้าความตายมาลองของกันเท่านั้นแหละครับ และผมเองก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าผมจะเป็นหนึ่งในนั้น จนกระทั่งวันศุกร์ที่ 13 กรกฎาคมที่ผมตัดสินใจซื้อทัวร์นี้ใน La Paz ว่าแล้วก็มาชมวิดีโอจาก youtube กันไปพลางๆ ก่อนนะครับ  ให้เห็นกันเลยว่ามันอันตรายอย่างไร น่ากลัวขนาดไหน เดี๋ยวจะหาว่าผมโฆษณาเกินจริงแล้วไปฟ้อง สคบ. กัน สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมหากสนใจก็ลองอ่านใน Wikipedia ในบทความชื่อ Yungas Road ดูได้ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 02:39:40

ความคิดเห็นที่ 2 เกริ่นนำกันมาพอสมควรแล้ว เรามาเริ่มส่วนของเรากันดีกว่าครับ ในตอนที่แล้วซึ่งเป็นวันเสาร์ที่ 14 กรกฎาคม เราเดินเที่ยวเมือง La Paz กันอย่างมีความสุขมาแล้ว พร้อมกับได้ร่วมเฉลิมฉลองงานวันแห่ง La Paz ไปพร้อมๆ กับชาวท้องถิ่น วันนี้ก็ถึงเวลาที่เราจะได้ไปยังถนนแห่งความตายสายนี้กันแล้วละครับ หากยังจำกันได้ผมแอบพูดถึงมันนิดๆ ในตอนที่แล้วแล้วครับว่าแรกเริ่มเดิมทีเนี่ย ในวันอาทิตย์ที่ 15 กรกฎาคม ผมมีแผนจะไปชมโบราณสถาน Tiwanaku ที่นับได้ว่าเก่าแก่มาก และเป็นอารยธรรมที่เจริญรุ่งเรืองมาก่อนชาวอินคาหลายศตวรรษ แต่พลันนั้นผมก็นึกถึงคำพูดของเพื่อนที่ผมเจอที่โรงแรมใน Sucre ว่าไม่สนใจลองทำทัวร์นี้หน่อยเหรอ (จริงๆ ในกระทู้แนะนำตัวอันแรกของผมใน BP นี้ก็เหมือนมีสมาชิกท่านหนึ่งอยากชมรีวิวนี้เหมือนกันนะครับ แต่ตอนนั้นเหมือนผมตอบไปว่าผมเองก็ยังกล้าๆ กลัวๆ อยู่) แรกๆ ผมก็กลัวนะครับ กลัวว่าถ้าเกิดมีอะไรผิดพลาดระหว่างทางขึ้นมานั่นหมายถึงชีวิตเลยนา จะมาทำเสี่ยงทำเล่นๆ ก็คงไม่ได้ แต่ท้ายที่สุดความคิดจากอีกฝั่งในใจของผมมันก็เริ่มแย้งมาว่า เอ้อ ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว ถ้าไม่ได้ทำมันเราคงเสียใจไปตลอดชีวิตที่ไม่ได้ทำ ไหนๆ ก็ไหนๆ น่า รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง เลยตัดใจซื้อทัวร์กับบริษัทชื่อ Gravity Assisted Mountain Biking ซึ่งมีสำนักงานขายอยู่บน Prado เลยครับ (แนะนำใน LP) ราคาทัวร์ก็ 750 โบลิเวียโน่ ค่าเปิดโลกทัศน์ก็แบบนี้แหละครับ อาจแพงบ้าง แต่มันก็คุ้มค่าในเชิงจิตใจครับ และแล้ว แสงแรกแห่งเช้าวันอาทิตย์ที่ 15 ก็ออกมาเยือน ณ La Paz พร้อมๆ กับการเดินทางไปยังจุดนัดพบของผมครับ ส่วนแถบผ้าสีเขียวแดงที่เห็นในรูปนั่นก็คือธงของ La Paz นั่นเอง แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 02:49:43 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 02:48:29

ความคิดเห็นที่ 3 ระหว่างทางเดินไปก็พบกับแม่ค้าขายอาหารเช้า เห็นอาหารข้างถนนแบบนี้แล้วก็ให้คิดถึงบ้านเราครับ T_T จากบ้านไปนานมากแล้ว ยังไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่จะได้กลับเมืองไทยบ้านเรา จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 02:51:06

ความคิดเห็นที่ 4 มารับชมต่อครับผม ^^ จากคุณ : Bossu เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 02:51:28

ความคิดเห็นที่ 5 มองไปยัง Prado ที่ยังดูเงียบเหงาในเช้าวันอาทิตย์ เวลาขณะนั้นก็เจ็ดโมงเช้าโดยประมาณครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 02:52:53

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีตอนดึกๆ ครับคุณ Bossu นอนดึกเหมือนกันนะครับเนี่ย คนมารอรับหนังสือพิมพ์เพื่อไปขายตามสี่แยกครับ มันช่างคล้ายกับบ้านเราอะไรเช่นนี้ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 02:54:24

ความคิดเห็นที่ 7 เดินจากโรงแรมมาสักพักก็มาถึงจุดนัดพบที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งบน Prado ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 02:55:48

ความคิดเห็นที่ 8 หิวแล้ว สั่งอะไรทานกันดีกว่า ที่เห็นนี่ก็ 26 โบลิเวียโน่ครับ ร้านดูไฮโซๆ แบบนี้มันก็ต้องแพงเป็นธรรมดา รู้งี้ผมซื้อ tucumana อันละ 3 โบลิเวียโน่ที่กินเมื่อวานมาตุนไว้ซะก็ดี... เฮ้อ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 02:57:11

ความคิดเห็นที่ 9 พอถึงเวลาที่นัดแนะกันไว้คุณไกด์ของเราก็เดินทางมาถึงจุดนัดพบของเราครับ (คุณผู้หญิงเสื้อดำแดงทางซ้ายมือ) พูดคุยกันเล็กน้อยก่อนออกเดินทาง จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 02:58:47

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนที่ไปที่ ลา ปาซ เคยไปนั่งกินกาแฟที่ร้านหนึ่ง เขาเป็นคล้ายๆสมาชิก หรือชมรมจักรยานและจัดทัวร์ จักรยานเส้นทางนี้แหละ แค่ดูจากรูปที่ทางร้านโชว์ไว้ก็โหดมากๆเลยค่ะ จากคุณ : Flaminio เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:00:20

ความคิดเห็นที่ 11 พร้อมๆ กับเตรียมตัวขึ้นรถเดินทางไปพร้อมๆ กับจักรยานของพวกเราที่เรียงกันเป็นตับ ตับๆ ตับ ตับ อยู่ข้างบนนั่นแหละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:00:27

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีครับคุณ Flaminio ใช่ร้านกาแฟแถว Plaza del Estudiante หรือเปล่าครับ แต่ส่วนมากก็เห็นทัวร์พวกนี้ไม่ว่าจะของเจ้าไหนก็ชอบนัดกันที่ร้านกาแฟกันทั้งนั้นเลยครับ คง co กันไว้หมดแล้ว ทัวร์ออกกันแต่เช้าๆ ก็จะได้มากินกาแฟของร้านในเครือข่ายกันด้วย ออกรถใต่ขึ้นเขากันมาประมาณชั่วโมงนึงก็มาถึงจุดที่สูงที่สุดบนเส้นทางครับ ชื่อว่า La Cumbre ซึ่งสูง 4700 เมตรจากน้ำทะเลจากคำบอกเล่าของคุณไกด์ครับ ทิวทัศน์ที่ดูโล่งเตียนไม่มีอะไรเช่นนี้อธิบายถึงความเป็น Altiplano ได้อย่างดี จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:04:25

ความคิดเห็นที่ 13 และที่จุดนี้เองที่ทุกคนจะลงรถ เปลี่ยนมาขึ้นจักรยานของแต่ละคนกันครับ ซึ่งจะถูกกำหนดมาให้ก่อนหน้าแล้วตามขนาดของล้อที่ได้บอกไว้ตั้งแต่ตอนจองทัวร์ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:06:12

ความคิดเห็นที่ 14 แน่นอนว่าก่อนขึ้นขี่เจ้าสองล้อเนี่ยก็ต้องมีการเช็คสภาพกันก่อน ขึนเบรกแตกกลางทางก็ (ขออภัยนะครับ) intel หายน่ะสิครับ ตกเขา ไปไม่กลับ หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้นแน่นอน... แต่จักรยานของเราเป็นจักรยานสภาพดีมากครับ เบรกด้วยระบบดิสก์เบรกอย่างดี ซึ่งผมรู้สึกว่าแม่นยำและแน่นอนกว่าเบรกจักรยานแบบธรรมดามาก ผมเองก็ไม่เคยมีประสบการณ์เสือภูเขาแบบจริงจังหรอกครับ วันๆ ที่อเมริกานี่ผมก็ใช้แต่ตระกูล Road Bike นี่คือครั้งแรกในชีวิตของผมจริงๆ จะว่าตื่นเต้นก็ตื่นเต้นนะครับ แต่ตอนนี้ชักเริ่มรู้สึกหวิวๆ ซักนิดแล้วสิ... แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 03:11:17 แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 03:10:49 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:09:38

ความคิดเห็นที่ 15 โอเคครับ ถึงจะยิ้มเฝื่อนๆจากความกลัวนิดๆ แต่ก็พร้อมลุยแล้วครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:12:09

ความคิดเห็นที่ 16 อ้อ ลืมบอกไปว่าสัมภาระส่วนตัวอย่างพวกเป้เนี่ย เขาไม่ให้เอาไปกับเราด้วยนะครับ จะเก็บไว้บนรถที่ขนจักรยานมานั่นแหละครับซึ่งจะขับตามเรามาตลอดทั้งเส้นทาง เพราะฉะนั้นเลิกคิดที่จะใช้กล้องใหญ่อย่าง DSLR ได้เลยบนเส้นทางนี้ ใช้ได้เฉพาะกล้อง compact เท่านั้นครับ ดีนะเนี่ยที่ผมเอาตัวเล็กมาด้วย พอทุกคนพร้อมแล้วก็เริ่มออกสตาร์ทกันในทันทีครับ เส้นทางทั้งหมดวันนี้ยาวรวม 60 กิโลเมตร จาก La Cumbre ไปจนถึง Yolosa ที่สูงเพียงแค่ 1100 เมตรจากน้ำทะเลเท่านั้น ช่วง 20 กิโลเมตรแรกทางจะเป็นราดยางทั้งหมดครับ และตลอดเส้นทางก็จะมีจุดแวะพักเป็นระยะๆ ซึ่งเราจะเห็นได้จากไกด์และนักปั่นจักรยานจากบริษัททัวร์ที่จะทำงานร่วมกันเป็นทีมที่จะคอยเราอยู่ล่วงหน้าเสมอ และนี่คือวิวจากจุดพักจุดแรกครับ ความรู้สึกแรกที่ผมได้เห็นคือ ว้าว!! สวยจัง มันดูเวิ้งว้างกว้างไกลดีเหลือเกิน ตอนที่ผมปล่อยให้จักรยานมันไหลลงไปตามความลาดของถนนนี่ก็แอบเสียวเล็กๆ ล่ะครับ เพราะนี่คือถนนที่มีรถใช้อยู่จริง ไปเร็วมากก็กลัวเบรกไม่ทัน ไหนจะต้องมาระวังรถใหญ่อีก นี่ยังไม่ถึงส่วนถนนลูกรังเลยนะครับเนี่ยก็ต้องมาระวังตัวกันมากแล้ว ไม่อยากจะคิดเลยว่าพอถึงจุดที่เป็นถนนลูกรังแล้วจะเป็นไงบ้าง... จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:17:36

ความคิดเห็นที่ 17 ด้วยความสูงที่ลดลงเรื่อยๆ จากที่เคยมาเหนือเมฆ ตอนนี้ก็ต้องมาอยู่ข้างใต้กันแล้วครับ วิวทิวทัศน์มันก็ช่างสวยเหลือเกิน แต่จะให้หยิบกล้องทั้งๆ ที่จักรยานมีความเร็วประมาณ 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมงนั้น ถ้ารถและตัวผมจะไปอยู่ตรงเหวข้างล่างในสภาพที่ดูไม่ได้ มันก็ไม่คุ้มครับ เอ้า มีหน้าที่ปั่นก็ปั่นมันต่อไป!! จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:23:52

ความคิดเห็นที่ 18 เขาหยุดให้ถ่ายเราก็ถ่ายกับเขาสิครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:25:03

ความคิดเห็นที่ 19 ช่วงสุดท้ายของเส้นทางราดยางครับ ก่อนจะจบช่วงนี้ต้องผ่านอุโมงค์นี้ไปซะก่อน แต่เพราะนี่คือทริปขี่จักรยานวิบาก เราเลยไม่ได้ใช้อุโมงค์ครับ ใช้เส้นทางขรุขระๆ หินเยอะๆ ที่อยู่ข้างๆ กันนั่นแหละครับ เจ้าประคุณลุนช่องเอ๋ย!! แวบแรกที่ผมออกจากถนนราดยางนี่ผมรู้สึกเหมือนคุมรถแทบจะไม่อยู่ ล้มลงไปตรงนั้นแหละครับรอบนึง ในใจตอนนั้นก็คิดแล้วว่าเอาแล้ว จะรอดไหมเนี่ยผม... จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:27:54

ความคิดเห็นที่ 20 และแล้วเราก็มาถึงปากทางเข้า Yungas Road กันแล้วครับ เป็นถนนที่เก็บค่าผ่านทางครับ อันนี้ไม่ได้รวมอยู่ในราคาทัวร์ด้วย ซึ่งก็ต้องจ่ายกันคนละ 25 โบลิเวียโน่ไปตามระเบียบ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:33:14

ความคิดเห็นที่ 21 นั่งรถต่อกันมาอีกไม่ไกลก็ถึงทางแยกระหว่างถนนสายเก่ากับสายใหม่กันแล้วครับ แน่นอนว่าเราก็ต้องมากันที่สายเก่าที่ผมเกริ่นถึงในตอนแรกกัน นี่คือสภาพเส้นทางที่เริ่มจะเป็นลูกรัง และเพราะความสูงที่ลดลงทำให้ตอนนี้เรามาอยู่ในเมฆชั้นล่างกันแล้วครับ ทัศนวิสัยก็เริ่มแย่ลง ถึงตอนนี้คงต้องระวังตัวเองอย่างสุดๆ แล้วละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:35:25

ความคิดเห็นที่ 22 ภาพที่เห็นได้ทั่วไปบนถนนสายนี้คือหลุมศพ ศาลเพียงตา หรือกางเขนที่ตั้งอยู่เรียงรายตลอดเส้นทาง บ่งบอกให้เห็นว่าอุบัติเหตุบนถนนเส้นนี้นั้นมีบ่อยครั้งเพียงใด ตอกย้ำภาพลักษณ์แห่งความเป็นถนนที่อันตรายที่สุดในโลกได้เป็นอย่างดี เห็นแบบนี้แล้วขาผมแทบจะขยับไม่ออกแล้วละครับตอนนี้ จะเอายังไงดีหนอ จะไปต่อ หรือจะนั่งบนรถดูคนอื่นปั่นไปตลอดทางดี ตอนนี้ชักเริ่มกลัวแล้วละครับ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 55 03:38:36 จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:37:41

ความคิดเห็นที่ 23 ก่อนที่จะไปต่อกันคุณไกด์ก็เริ่มพูดถึงเทคนิคสำคัญๆ ในการปั่นจักรยานบนทางลงเขาขรุขระตลอดระยะ 40 กิโลเมตรที่เหลือครับ สิ่งที่สำคัญที่สุดและประหลาดมาก แต่พอฟังเหตุผลก็เข้าใจครับ อันนี้มาถึงคำถามแจกกีบแล้วครับ คนตอบถูกคนแรกจะได้รับ 3 กีบจากผมไปครับ โบลิเวียเป็นประเทศที่ขับรถทางด้านขวาของถนน ไม่ต่างอะไรไปกับอเมริกา หลายๆ ประเทศในยุโรป หรือแม้แต่เพื่อนบ้านเราอย่างลาว แต่ยานพาหนะทั้งหลายที่ขับอยู่บนถนนเส้นนี้ (รวมไปถึงจักรยานของพวกเราด้วย) จะไม่ขับทางขวาของถนนเหมือนปกติ ทุกคนจะขับทางซ้ายมือของถนนหมด ถามว่า เพราะเหตุใดครับ? รีบส่งคำตอบเข้ามาร่วมสนุกรับ 3 กีบกันครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:43:37

ความคิดเห็นที่ 24 และนี่แหละครับสัมผัสแรกของเส้นทางนรกสายนี้ ได้แต่กลืนน้ำลายตัวเอง รวบรวมความกล้า ปั่นต่อไปอย่างระมัดระวัง เพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดแม้เสี้ยววินาทีเดียว คืออันตรายถึงชีวิตครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:45:36

ความคิดเห็นที่ 25 แต่ก็ยังหยุดพักได้เรื่อยๆ เช่นเคยครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:49:06

ความคิดเห็นที่ 26 ด้วยสภาพถนนที่เป็นดินลูกรัง พอล้อหมุนทีรถก็สั่นเหมือนเจ้ามาเข้าทรงยังไงยังงั้นเลยละครับ สิ่งที่ผมอยากเน้นมากคือต้องควบคุมรถดีๆ อย่าเพลินจนมือปล่อยแฮนด์จักรยานเด็ดขาด ตาก็ต้องสอดส่องสภาพถนนข้างหน้าพร้อมกับระวังโค้งและการตกเหว ส่วนสมองก็ต้องประเมินเส้นทาง เลือกเส้นทางที่คิดว่าจะขรุขระน้อยที่สุด และที่สำคัญ ห้ามกำเบรกแบบกะทันหันเด็ดขาดครับ หากเห็นว่ารถเริ่มเร็วเกินไปก็ให้ค่อยๆ เบรกล่วงหน้าจนถึงความเร็วที่ต้องการเอาครับ เพราะการเบรกกะทันหันนั้นจะทำให้สูญเสียการทรงตัวได้ง่ายมากๆ นั่นเอง นี่แหละครับ เรียนฟิสิกส์มามันก็เอามาใช้กับชีวิตประจำวันได้เหมือนกันนะครับ ใครที่เกลียดฟิสิกส์กลับมาชอบก็ยังไม่สายนะครับ ฮ่าๆๆ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:53:16

ความคิดเห็นที่ 27 ทุกๆ จุดหยุดพักคุณไกด์ก็จะเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับถนนสายนี้ และบรรดาลูกทัวร์ก็พากันฟังอย่างตั้งใจ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:55:38

ความคิดเห็นที่ 28 ตอนนี้เราก็เริ่มลงมาสู่ป่าฝนเขตร้อนกันแล้วละครับ ช่างต่างกันลิบลับกับความโล่งเตียนแบบ Altiplano ราวฟ้ากับเหว จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:56:47

ความคิดเห็นที่ 29 นี่ก็เป็นวิดีโอเล็กๆ น้อยๆ ที่ผมถ่ายตรงจุดหยุดพักครับ นี่เป็นส่วนหนึ่งของโครงการวิดีโอนำเที่ยวอเมริกาใต้ในแบบของผมซึ่งได้อิทธิพลมาจากคุณเรย์ แมคโดนัลด์ในรายการโรมมิ่งครับ แต่ผมเที่ยวเอง ถ่ายเอง ตัดต่อเองทั้งหมด อันนี้ก็เป็นคลิปที่ยังไม่ได้ตัดต่ออะไร เอามาให้ดูเป็นตัวอย่างครับ (แอบเห็น จขกท. ตอนท้ายวิดีโอด้วยแฮะ เขาหล่อเนอะ ) จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 03:59:56

ความคิดเห็นที่ 30 ส่วนข้างหนึ่งของถนนเส้นนี้ก็เป็นเหวลึกนับร้อยเมตรครับ ตัดเขาแบบนี้เลย เป็นแบบนี้ตลอดซะด้วยทั้งเส้นทาง แถมต้องมาปั่นด้านซ้ายอีก พลาดทีนี่... ไม่อยากจะคิดครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:02:22

ความคิดเห็นที่ 31 ถึงจะโหดแค่ไหน แต่ถ้าใจสู้ สองเท้าก็ถีบล้อต่อไปได้เสมอครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:03:27

ความคิดเห็นที่ 32 ผ่านครึ่งทางของส่วนที่เป็นลูกรังมาแล้วครับ ตอนนี้ความสูงก็เหลือ 2000 เมตรโดยประมาณจากนาฬิกาของผมครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:07:22

ความคิดเห็นที่ 33 คราวนี้ต้นม้งต้นไม้ก็เริ่มจะหนาตาขึ้น เริ่มเขียวขึ้น ในขณะที่อากาศก็เริ่มร้อนขึ้นจนผมเริ่มทนไม่ได้ ต้องถอดเสื้อแขนยาวออก แต่สิ่งที่มาพร้อมกับความร้อนและชื้นแบบนี้คือแมลงครับ หากได้มาตรงนี้ก็อย่าลืมยาทากันแมลงด้วยก็แล้วกันนะครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:09:53

ความคิดเห็นที่ 34 นอกจากป่าไม้ ของที่มาเป็นแพ็คคู่กันก็คือน้ำตกครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:12:27

ความคิดเห็นที่ 35 บางทีพอเริ่มชื้นขึ้น ดินเริ่มยุบ เริ่มปั่นได้ยากขึ้นก็มีครับ ทั้งหมดนี้เราต้องมีสติคอยระวังตัวเองอยู่ตลอดเวลาเท่านั้นครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:26:13

ความคิดเห็นที่ 36 วิวจากจุดแวะพักจุดใกล้ๆ ท้ายสุดครับ วิวเริ่มคล้ายกับภูเขาแถบเขตร้อนแบบบ้านเราเลยละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:27:27

ความคิดเห็นที่ 37 แล้วก็เริ่มเห็นเมือง Coroico ที่เป็นปลายทางของถนนทั้งสายเก่าและสายใหม่อยู่ลิบๆ ที่เมืองนี้จะเป็นศูนย์กลางการเที่ยวป่าเขตร้อนในบริเวณนี้เลยก็ว่าได้ครับ แต่นี่ไม่ใช่จุดหมายของเราครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:29:26

ความคิดเห็นที่ 38 หลังจากที่สองขาทำงานร่วมกับสองมือ สองตา และหนึ่งสมองมาอย่างอดทน ล้มบ้างบางครั้ง แต่ในที่สุดผมก็ลงมาถึงจุดหมายที่หมู่บ้าน Yolosa แล้วละครับ!! โอยยย ผมล่ะดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลย เพราะผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตัวเองจะมาทำอะไรแบบนี้ นี่คือครั้งแรกในชีวิตที่ได้ทำทัวร์ที่ผจญภัยสุดๆ แบบรีดเอาอะดรีนาลีนมาจากต่อมหมวกใตมาจนแทบจะหมดสต็อกเลยทีเดียวครับ อาจมีบางช่วงที่ล้มลง มีถลอกปอกเปิกกันเล็กน้อยไปตามสภาพ แต่ผมก็ผ่านมันมาได้ด้วยดีครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:32:44

ความคิดเห็นที่ 39 ถึงตอนนี้จักรยานของเราก็หมดหน้าที่แล้วครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:33:23

ความคิดเห็นที่ 40 เอาแผนที่ของถนนสายนี้มาให้ดูกันบ้างครับ มีทั้งถนนสายเก่าและสายใหม่เลย จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:35:55

ความคิดเห็นที่ 41 แต่ว่า ยังครับ ยังไม่หมด เราลงมาถึงข้างล่างกันแล้ว แต่ทัวร์นี้ยังไม่จบครับ เพราะเรายังได้ไปชมบ้านพักสัตว์ป่าที่ทางบริษัททัวร์นี้สนับสนุนอยู่กันด้วยครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:37:26

ความคิดเห็นที่ 42 นี่แหละครับ ศูนย์พักพิงสัตว์ป่า La Senda Verde มีนักเดินทางบางส่วนก็ไปเล่นเชือกสลิงข้ามเขากันด้วยครับ อยู่ที่เมืองนี้เหมือนกัน จริงๆ ผมก็อยากทำนะครับ แต่ติดตรงที่ราคามันแพงเป็นหลักร้อยโบลิเวียโน่เลยทีเดียว (ตอนแรกผมคิดว่าหลักสิบ) แพงแบบนี้ก็ไม่เอาละครับ มานี่ดีกว่า รวมในราคาทัวร์แล้วด้วย สบายกระเป๋ากว่ากันเยอะ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:40:47

ความคิดเห็นที่ 43 แค่ทางเข้าก็ได้บรรยากาศแล้ว จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:41:28

ความคิดเห็นที่ 44 ข้าวเที่ยงก็ฟรีครับ แต่บริการตัวเองนะครับ มีแต่พาสต้าอย่างที่เห็นนี่แหละครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:43:27

ความคิดเห็นที่ 45 ระหว่างที่นั่งทานข้าวคุณไกด์ก็มาเปิดวิดีโอที่แอบถ่ายพวกเราไว้ให้ชมกันด้วยครับ ถ้าทำทัวร์กับบริษัทใหญ่ๆ (เช่นบริษัทนี้) จะแถม CD รูปถ่ายและวิดีโอที่มีนักปั่นแอบไปดักรอถ่ายตามจุดต่างๆ เอาไว้ด้วยครับ หากมีเวลาอยู่ La Paz ต่อจะไปเอาที่สำนักงานก็ได้ แต่ถ้าไม่อยู่ La Paz ก็มีบริการส่งทั่วโลกโดยเราเสียค่าส่ง 40 โบลิเวียโน่ครับ ตอนดูผมก็แอบเขิลล์เล็กน้อยเหมือนกันนะเนี่ยตอนผมเห็นตัวเอง :) จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:46:51

ความคิดเห็นที่ 46 ไหนบอกว่าผมมาศูนย์พักพิงสัตว์ป่า แล้วไหนล่ะครับสัตว์ป่า?? นี่ไงครับ มาเป็นคู่จุ๊กจุ๊กกรูกันเลยครับ อิจฉาเจ้ามาคอว์สองตัวนี้จัง ทำไมเรายังไม่มีคู่เหมือนพวกมันมั่งก็ไม่รู้ ... จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:49:15

ความคิดเห็นที่ 47 และอีกตัวหนึ่ง ไม่รู้ว่ามันจะอิจฉาสองตัวข้างบนหรือเปล่าน้า จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:50:13

ความคิดเห็นที่ 48 ส่วนเจ้าเขียวส่องตัวนี้ก็มาแอบกินเศษอาหารอย่างสบายอารมณ์ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:51:02

ความคิดเห็นที่ 49 ศูนย์นี้เป็นศูนย์ที่ไม่แสวงกำไรครับ พนักงานที่ดูแลอยู่ก็ล้วนแล้วแต่เป็นบรรดาอาสาสมัครทั้งนั้น ดูสิครับ กับพนักงานมันเชื่องเหลือเกิน กับผมนี่มันแทบจะจิกจะตีซะให้ได้ เฮ้อ... จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:52:47

ความคิดเห็นที่ 50 ถามว่ามีสัตว์ชนิดอื่นไหมนอกจากนกมาคอว์? มีครับ แต่ก็อย่าหวังว่าจะได้เห็นพวกสัตว์ใหญ่ๆ เพราะแถวนี้ไม่มีหรอกครับ อย่างมากก็พวกเป็ด นกพันธุ์แปลกๆ พันธุ์อื่น จริงๆ เขาว่าที่นี่มีลิงด้วยนะครับ แต่ไม่รู้ว่าเพราะผมซวยหรือไงก็ไม่ทราบ ตอนผมไปผมไม่เห็นเลยซักตัวนึง ส่วนมากเลยได้มาแต่รูปนกนี่แหละครับ ไหนๆ ก็มีแต่รูปนกแล้ว ก็ขอปิดท้ายด้วยรูปนกกันก่อนจากลาแล้วกันนะครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:55:06

ความคิดเห็นที่ 51 หลังจากเสร็จสิ้นการชมศูนย์พักพิงสัตว์ป่าแล้ว เราก็ได้เวลาเดินทางกลับกันแล้วครับ ย้อนกลับมาบนเส้นทางเดิมนี่แหละครับ แต่คราวนี้ไม่ใช้จักรยานแล้วครับ ขืนได้ปั่นอีกรอบมีหวังน่องปูด หรือไม่ก็ถึง La Paz กันพรุ่งนี้เช้าแน่ๆ เลย... จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 04:56:53

ความคิดเห็นที่ 52 นอกจากแผ่น CD ที่ผมพูดถึงแล้ว ของที่ระลึกอีกอย่างจากทัวร์นี้คือเสื้อครับ บอกให้รู้กันไปเลยว่าข้าน่ะพิชิตถนนที่อันตรายที่สุดในโลกมาแล้ว!! จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:00:12

ความคิดเห็นที่ 53 ถึงตรงนี้พี่โชเฟอร์หยุดให้ชมความโหดของถนนเส้นนี้กันให้หนำใจเลยครับ ในรูปนี้ก็คือเหวครับ ลึกไม่เท่าไหร่หรอกครับ แค่ 600 เมตรเอง บรึ๋ออออออ... จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:01:32

ความคิดเห็นที่ 54 แถมฝนก็ตก ทัศนวิสัยก็แย่สุดๆ อีกทั้งพื้นถนนก็เริ่มอ่อนยุบอีก คนขับรถบนถนนเส้นนี้ได้นี่ผมว่าสุดยอดจริงๆ ครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:02:31

ความคิดเห็นที่ 55 มาถึงตอนนี้ผมก็มานึกย้อนหลังไปว่า เราผ่านมันมาได้ไงหว่า... จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:03:21

ความคิดเห็นที่ 56 เพราะเหตุนี้เองผมเองก็นั่งท่องนะโมอยู่เล็กน้อยเหมือนกัน ก็คนมันกลัวนี่ครับ แหะๆ แต่สุดท้ายก็เห็นยอดเขาสูงๆ มีหิมะโผล่ขึ้นมาตรงหน้า เราพ้นทางลูกรังกันแล้วครับตอนนี้!! จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:04:57

ความคิดเห็นที่ 57 และการได้เห็นพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าบนความสูง 4000 กว่าเมตรจากน้ำทะเลก็เป็นประสบการณ์ที่ยากจะลืมเลือนครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:06:32

ความคิดเห็นที่ 58 และเนื่องจากวันรุ่งขึ้น (16 กรกฎาคม) คือวันเฉลิมฉลองอิสรภาพของ La Paz คืนวันนี้ผู้คนเลยจะออกมาชมพาเหรด มาเต้น มาเหวี่ยงกันสุดฤทธิ์กันทั่วเมืองเลยละครับ เพราะฉะนั้นเลยมีการปิดถนนสายหลักหลายสายใน La Paz กว่าเราจะมาถึงที่หมายได้ก็มืดแล้วละครับ เพราะต้องขับอ้อมไปอ้อมมา ทุกคนก็จากลากันด้วยดี พร้อมกับขอบคุณคุณไกด์ของเราที่ทำให้ทัวร์นี้สนุกสนาน มีแต่เสียงหัวเราะอยู่ตลอดเวลา รถส่งพวกเรากันที่ Plaza del Estudiante ครับ ลงรถมาปุ๊บก็มาพบกับแม่ค้าขายอะไรสักอย่างที่หน้าตาคล้ายบาร์บีคิว ผมหิวพอดีก็เลยซื้อซักหน่อย สนนราคาไม้ละ 6 โบลิเวียโน่ครับ เป็นเนื้อปิ้งมีมันฝรั่งเสียบอยู่ข้างบน จริงๆ เมนูที่ท่านเห็นนี้เรียกว่า anticucho ครับ เป็นอาหารที่ได้รับอิทธิพลพื้นเมืองโบราณอยู่มากเลย เนื้อที่ท่านเห็นจริงๆ แล้วคือหัวใจวัวครับ (แต่ตอนผมกินตอนนั้นไม่รู้เลยว่ามันคือหัวใจ แต่ที่จริงมันก็อร่อยดีแฮะ ราดซอสเผ็ดลงไปด้วยนี่สุดยอดเลย ) จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:11:58

ความคิดเห็นที่ 59 ตอนนี้ที่ Prado คลาคล่ำไปด้วยชาวเมือง La Paz กันเต็มทั้งสองฝั่งถนนครับ พวกเขาก็ยังคงมารอดูพาเหรดกันเช่นเคย แหม ฉลองกันยาวนะครับเนี่ย เมื่อวานก็มี วันนี้ก็มี จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:13:37

ความคิดเห็นที่ 60 Salchipapa อีกหนึ่งจานด่วนสไตล์โบลิเวีย มันคือมันฝรั่งทอดกินกับฮอทด็อกราดซอสมะเขือและมายองเนสครับ รสชาติก็กินได้ครับ ไม่ได้มีอะไรน่าจดจำมากเท่าไหร่ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:14:52

ความคิดเห็นที่ 61 มาดูขบวนพาเหรดกันดีกว่าครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:15:39

ความคิดเห็นที่ 62 ส่วนเหล่าทหารก็ออกมาแสดงแสนยานุภาพเช่นกันครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:16:14

ความคิดเห็นที่ 63 มาชมในรูปแบบวิดีโอกันบ้างครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:16:52

ความคิดเห็นที่ 64 ชมกันพอหอมปากหอมคอครับ รีบกลับโรงแรมก่อนดีกว่าก่อนที่ฝูงชนกลุ่มนี้จะแห่กันกลับพร้อมๆ กันครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:18:06

ความคิดเห็นที่ 65 และแล้วสามวันสามคืนใน La Paz และบริเวณรอบๆ ของผมก็จบลงแต่เพียงเท่านี้ ทัวร์ถนนที่อันตรายที่สุดในโลกนี้ก็มีดีกว่าที่ผมคิดไว้มากครับ อย่างที่บอกแหละครับ ผมไม่เคยคิดว่าจะได้มาทำอะไรอย่างงี้เลยในตอนแรก แต่ด้วยจิตใจที่อยากจะทำอะไรซักอย่างที่จะเป็นที่จดจำไปชั่วชีวิต ผมเลยตัดสินใจที่จะทำมันทั้งๆ ที่ผมไม่เคยมีประสบการณ์เสือภูเขาเลยสักนิด เริ่มแรกอาจจะยากลำบาก ไม่คุ้นชินเมื่อต้องเจอกับสภาพทางที่ขรุขระมากๆ หรืออ่อนนุ่มเกินไป ทำให้ผมเสียการทรงตัวล้มลงบางทีก็มีเหมือนกันครับ แต่พอผมลงมาถึงจุดหมายในที่สุด ความรู้สึกภาคภูมิใจมันก็เกิดกับผมอย่างบอกไม่ถูก เพราะสิ่งที่ตอนแรกผมรู้สึกว่ามันดูยากและน่ากลัว หากเรามีใจสู้และมีความมุ่งมั่นที่เกินร้อย ยังไงเราก็ทำมันสำเร็จได้ด้วยตัวของเราเองแน่นอนครับ และแล้วรุ่งอรุณสุดท้ายแห่ง La Paz ก็สาดแสงอ่อนๆ มาต้อนรับผมในเช้าวันจันทร์ที่ 16 กรกฎาคม วันนี้เรามีแผนเดินทางไปยังเมือง Copacabana และทะเลสาบ Titicaca กันครับ เรื่องราวในทะเลสาบที่สูงที่สุดในโลกแห่งนี้ของผมจะเป็นยังไงนั้น ขอให้ติดตามกันต่อในตอนต่อไปนะครับ ต่อจากนี้ยิ่งเราเข้าใกล้เปรู ยิ่งเข้าใกล้ Machu Picchu ไฮไลท์ของทริปเรามากขึ้นเท่าไหร่ ความสนุกสนานและความตื่นเต้นก็จะเพิ่มขึ้นตามเท่านั้นเลยครับ เพราะฉะนั้นอย่าลืมติดตามตอนต่อๆ ไปกันนะครับ สำหรับตอนนี้ขอลาไปก่อนเพียงเท่านี้ครับ อรุณสวัสดิ์ทุกๆ ท่านครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:23:53

ความคิดเห็นที่ 66 เมื่อก่อนที่เคยเห็นทางเส้นนี้ในทีวี   เขาบอกว่ามันเป็นทางที่ชาวบ้านใช้สัญจรกันเป็นประจำ    แต่จากรีวิวนี้บอกว่าเลิกใช้เป็นสายหลักแล้ว แสดงว่าเคยดูรายการนี้มาแล้วน่าจะเป็นสิบๆ ปี... อิอิ  แต่มันฝังใจเลยนึกว่าเหมือนไม่นาน... อยากไปเส้นทางนี้เหมือนกันค่าาา   แต่แบบเดินอย่างเดียวมีป่ะคะ  ปั่นจักรยานก็อดถ่ายรูปอ่ะดิ.. เสียวอีกต่างหาก...อิอิ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:48:42

ความคิดเห็นที่ 67 สวัสดีครับคุณป้าฟู ผมว่าอาจจะนานแล้วจริงๆ ครับ เพราะเส้นทางสายใหม่ที่ผมพูดถึงนี่เปิดใช้ตอนปี 49 หรือ 50 ที่ผ่านมานี่แหละครับ ไม่แน่ใจ ก็นับว่าเพิ่งเปิดมาได้ไม่นานเท่าไหร่เลย ถามว่ามีเดินอย่างเดียวมั้ย ผมว่ามีครับ แต่อย่าทำเลยจะดีกว่าครับ ปั่นจักรยานเหนื่อยน้อยกว่าเยอะ เพราะลงเขาตลอด (แต่เสียวกว่าเพราะความเร็วสูงกว่ามากและสภาพถนนที่ขรุขระนั่นเอง) จะว่าอดถ่ายรูปก็ไม่อดหรอกครับ เพราะเราก็ได้ถ่ายรูปตามจุดแวะต่างๆ และหากมากับบริษัททัวร์ดีๆ หน่อย ก็จะมีคนปั่นจักรยานไปดักรอถ่ายรูปเราตามจุดต่างๆ โดยบางทีเราไม่รู้ตัวก็มีครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 05:54:54

ความคิดเห็นที่ 68 ได้เห็นบรรยากาศบ้านเมืองของประเทศเขาชอบครับ... จากคุณ : Nat_NM เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 07:42:46

ความคิดเห็นที่ 69 เข้าห้องบลู มารอกระทู้นี้ทุกวัน เสพติดอเมริกาใต้ ^^ จากคุณ : จำมัย จัมไม เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 08:09:25

ความคิดเห็นที่ 70 เข้ามาติดตามต่อค่ะ ให้รอนานมากกกก จากคุณ : ปลานกแก้วสีเขียว เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 08:29:58

ความคิดเห็นที่ 71 คุณ Nat_NM - ขอบคุณครับ :) คุณ จำมัย จัมไม - ถ้าเสพติดแล้ววิธีแก้ที่ดีที่สุดก็คือหนามยอกเอาหนามบ่ง เสพเยอะๆ ให้หนำใจเลยครับ รับรองว่ารีวิวผมไม่ใช่สิ่งเสพติดที่มีพิษภัยอะไร คุณ ปลานกแก้วสีเขียว - ผมเองก็มีอะไรหลายอย่างวุ่นๆ เหมือนกันครับช่วงนี้ เลยหายไปนาน แต่ถ้าผมบอกว่าจะต่อจนจบแล้วยังไงก็จะมาต่อแน่นอนครับ ไม่ต้องห่วง จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 09:08:03

ความคิดเห็นที่ 72 น่าตื่นเต้นกับเส้นทางโหด แต่มันหยดกล้ามากกก ที่ต้องขับซ้ายเพราะ กลัวตกถนนลงเหวน่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวและ รอชมตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : gaisuji เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 09:52:19

ความคิดเห็นที่ 73 จขกท. ทำให้ผมต้องเข้ามาส่องทุกวันเลย รออ่านตอนต่อไปนะครับ จากคุณ : Zionik_7 เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 10:04:53

ความคิดเห็นที่ 74 สุดโหด แต่โคตรมันส์สมชื่อเลยครับ แต่ถ้าให้ไปขี่เอง คงต้องเซย์โน ลำพังขี่จักรยานทางราบยังเมื่อยเลยฮะ ^^" จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 10:14:36

ความคิดเห็นที่ 75 เห็นแล้วได้แต่ร้องว๊าววววววว คงไม่สามารถไปขี่แบบนี้ได้แน่ๆ T_T จากคุณ : มิงกะลาบาร์ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 10:59:51

ความคิดเห็นที่ 76 เห็นถนนหนทางแล้ว แล้วเสียวแทนเลยครับ จากคุณ : อาตี๋อินเทอร์เน็ต เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 11:12:55

ความคิดเห็นที่ 77 โหด มัน สมชื่อกระทู้จริงๆ ค้า แต่ก็สวยมากๆ คนขี่จักรยานก็เก่งกันมากๆ จากคุณ : kunsai เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 11:15:38

ความคิดเห็นที่ 78 ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ ตามอ่าน แต่รูปลายน้ำใหญ่มากครับ ทำให้ดูรูปยากเลย จากคุณ : Neodicaprio เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 11:21:02

ความคิดเห็นที่ 79 ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 11:36:28

ความคิดเห็นที่ 80 ขอบคุณค่ะ สำหรับรีวิว.. จขกท เก่งนะค่ะปั่นจักรยานบนถนนที่ข้างๆเป็นเหวลึกผ่านมาได้ นึกถึงว่าถ้าเป็นตัวเองคงเดินจูงจักรยานไปดีกว่า เห็นเหวข้างๆแล้วแข้งขาอ่อนแรงค่ะ... จากคุณ : skymint เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 11:42:42

ความคิดเห็นที่ 81 สุดยอดเลยครับ ปั่นพลาดนี่ ตกเหวตายได้เลยน่ะครับ แถมต้องปั่นทางซ้ายอีก เดาว่าที่ต้องปั่นทางซ้าย เพราะจะได้เห็นรถที่สวนมาได้ง่ายมั้งครับ (มั่ว) สุดยอดรีวิวจริงๆ จากคุณ : tottui เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 18:49:00

ความคิดเห็นที่ 82 สุดยอดครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : AramBros เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 20:44:01

ความคิดเห็นที่ 83 โห สุดยอดเลยค่ะ ได้ขี่จักรยานในภูมิประเทศแบบนั้น น่าลองมากแต่ไม่ลองดีกว่าค่ะ ^_^ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 20:56:49

ความคิดเห็นที่ 84 กลับมาดูอีกทีมีคนมาตอบเพียบเลยครับ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจครับ คุณ gaisuji - ยิ่งขับทางซ้ายนี่ยิ่งชิดเหวเลยนะครับ ถ้ากลัวตกเหวก็ต้องขับทางขวาสิครับ แต่มันมีเหตุผลที่ทำให้เราต้องขับชิดเหวครับ ยังไม่ใช่นะครับ คุณ Zionik_7 - ขอโทษครับที่ต้องทำให้รอ แต่อุตส่าห์เข้ามาส่องรอชมบ่อยๆ ก็ขอบคุณมากๆ จริงๆ ครับ ติดตามกันต่อไปนะครับ คุณ Coffee Blended - ตั้งชื่อไว้แบบนี้ถ้ารีวิวไม่ออกมาเหมือนชื่อนี่ก็แย่สิครับ ถนนสายนี้ยังคงรอต้อนรับนักผจญภัยใจกล้าอยู่ครับ หากมีโอกาสมาโบลิเวียแล้วอยากจะทำอะไรที่เป็นที่จดจำไปชั่วชีวิต ผมแนะนำที่นี่เลยครับถ้าใจสู้อยากทำ ปั่นจักรยานบนเส้นทางนี้ไม่เหนื่อยครับ เพราะลงเขาแทบจะตลอดเส้นทาง แต่ภูมิประเทศมันโหดร้ายทำให้ต้องควบคุมรถดีๆ ครับ พลาดทียิ่งปั่นชิดๆ เหวด้วยก็ลงไปจ๊ะเอ๋กับท่านพญามัจจุราชข้างล่างได้เหมือนกันนะครับ ปีนึงๆ มีนักปั่นเสียชีวิตจากการตกเหวกัน 5-6 คนโดยเฉลี่ยบนเส้นทางสายนี้นะครับ บรึ๋ยยยย...... คุณ มิงกาลาบาร์ - ของแบบนี้มันไม่แน่ครับ ถ้ามีรีวิวคนอื่นออกมาก่อนหน้าผมแล้วผมมาอ่าน ผมก็อาจพูดเหมือนคุณเลยก็ได้ แต่พอได้มาอยู่ตรงนั้นหากใจสู้จริงๆ ยังไงเราก็ทำมันได้ครับ คุณ อาตี๋อินเตอร์เน็ต - ก่อนไปผมก็ดูทั้งรูปและวิดีโอของถนนสายนี้ตามเว็บต่างๆ ผมก็กลัวมากๆ ในตอนแรกเหมือนกันครับ แต่ไม่รู้เหมือนกันอะไรมันดลใจให้ผมตัดสินใจทำมันในที่สุด และก็นับว่าโชคดีครับที่อย่างน้อยผมก็รอดปลอดภัยแบบครบสามสิบสอง (แถมรอยถลอกปอกเปิกแบบเล็กน้อย) คุณ kunsai - ตั้งหัวซีรีส์กระทู้ไว้แบบนี้ จขกท. ต้องรับประกันว่าทริปนี้ต้องมีทั้งโหด มันส์ ฮาจริงๆ ครับ ไม่งั้นเดี๋ยวผู้อ่านจะฟ้อง สคบ. มาเล่นงานผมเดี๋ยวผมซวยอีก จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 21:19:18

ความคิดเห็นที่ 85 คุณ Neodicaprio - ต้องขออภัยเรื่องลายน้ำจริงๆ ครับ ผมได้เคยชี้แจงเรื่องลายน้ำใหญ่ไปแล้วในตอนที่ 5 ซึ่งหลายท่านก็เขียนเข้ามาบอกว่าเสียอรรถรสในการรับชมรูปภาพ ผมเองที่จริงก็อยากให้ทุกท่านได้ชมภาพกันอย่างเต็มอิ่มครับ แต่ว่าเมืองไทยมันมีพวกที่หวังรวยทางลัด ก็อปเรื่องราวการท่องเที่ยวของคนอื่นที่อุตส่าห์ลงทุนไปจริงๆ แต่คนที่ไม่ได้เขียนจริงๆ กลับดังจากการก็อปเรื่องราวก็อปรูปคนอื่นไปตีพิมพ์ ผมเองก็มีแผนจะเขียนหนังสือของผมเหมือนกันครับ แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ก็เลยต้องป้องกันรูปตัวเองจากพวกมิจฉาชีพออนไลน์พวกนี้ด้วยครับ ผมคงเสียใจมากแน่ๆ ถ้าเห็นหนังสืออเมริกาใต้ออกมาตามท้องตลาดเมืองไทยแต่มีคนก็อปปี้เอารูปผมในนี้ไปใช้ หากผมลงลายน้ำแค่มุมภาพ มันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีใครมาตัดเอาลายน้ำออกแล้วเอารูปไปใช้นะครับ เมืองไทยมันมีหมดแหละครับพวกนี้ เรื่องพวกนี้พูดกันหนาหูมากในเว็บอย่าง trekkingthai.com ครับ คุณ เล็กทาโร่, AramBros - ขอบคุณครับ คุณ skymint - แรกๆ ผมก็เป็นครับโรคปอด(แหก) เนี่ย ไปๆ มาๆ พอปั่นไปได้สักพักเราก็จะรู้เองครับว่าจะจัดการกับรถยังไง แล้วมันก็จะราบรื่นครับ อาจมีล้มบ้าง แต่ชีวิตมันก็แบบนี้แหละครับ บางทีการจะได้ประสบการณ์อะไรมาสักอย่างก็ต้องมีล้มลุกคลุกคลานกันบ้าง มันไม่มีอะไรโรยด้วยกลีบกุหลาบแน่นอนครับ คุณ tottui - ยังไม่ใช่ครับ ในเมื่อยังไม่มีใครตอบตรงใจผมขอเพิ่มคำใบ้แล้วกันครับ ผมใบ้เพิ่มแล้วกันว่าให้สังเกตว่าคนที่ขับชิดเหวนี่กำลังขับลงเขาหรือขึ้นเขา ลองทายใหม่ดูครับ คุณ Red-Rose-14Feb - แรกๆ อาจดูน่ากลัวแต่ถ้าได้ปั่นจริงและเริ่มคุ้นเคยกับสภาพทาง มันอาจทำให้เรารู้สึกอีกแบบก็ได้นะครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 21:30:52

ความคิดเห็นที่ 86 คงได้แค่ซึมซับบรรยากาศโหด มันส์แบบนี้จากกระทู้เท่านั้นค่ะ เข่าไม่ดีอย่างแรง แค่เดินเร็วๆยังแย่เลย จริงค่ะนี่เป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่น่าจดจำ ประสบการณ์ที่ไม่ใช่ทุกคนจะได้สัมผัส รอตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : takant เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 23:03:20

ความคิดเห็นที่ 87 มีเวลาเลยแว่บมาเล่าเรื่องขำๆ ให้ฟังหน่อยค่ะ...   ในรายการทีวีที่ดูตอนสมัยดึกดำบรรพ์นั่นแหละ...อิอิ   พิธีกรเล่าว่า มีผู้ชายชาวบ้านแถวนั้นคนหนึ่งที่ต้องเดินทางกับรถโดยสารประจำทางในถนนเส้นนี้หลายครั้ง     วันหนึ่งรถคันที่เขานั่งประสบอุบัติเหตุตกเหว... ตายเรียบ    เหลือเขารอดชีวิตเพียงคนเดียว.... ปาฎิหาริย์จริงๆ เลยนะคะ แต่นั่นไม่เท่าไร... หลังจากนั้น... ก็ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย    รถโดยสารที่เขานั่งก็ตกเขาอีก... ตายเรียบ... เหลือเขารอดเพียงคนเดียวอีกรอบ....  ก็ไหนพี่กบทรงสิทธิ์บอกว่า ปาฏิหาริย์ไม่มีจริงไงล่ะ... คริ..คริ...   ตั้งแต่นั้นมา.... แทบไม่มีใครยอมให้เขาขึ้นรถด้วยกัน   โดนรังเกียจเดียดฉันท์จากชาวบ้านคนอื่นๆ   พิธีกรไม่ได้เล่ารายละเอียดต่อไปว่าเขาทำไง   เวลาต้องเดินทาง.... สงสัยจะต้องย่ำต๊อกเอาเอง... ไม่กี่สิบกิโลเองนี่.... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 01:35:31

ความคิดเห็นที่ 88 คุณ takant - ถ้าเข่าไม่ดีผมว่าก็คงลำบากครับ เพราะเส้นทางมันขรุขระและรถจักรยานก็ลงเขาด้วยความเร็ว แต่แถวๆ La Paz ก็ยังมีทัวร์น่าสนใจอีกมากเลย อย่างเช่นโบราณสถาน Tiwanaku หรือรีสอร์ทสกี Chatacalya ที่เป็นรีสอร์ทสกีที่สูงที่สุดในโลก (ซึ่งตอนนี้ปิดไปแล้วเนื่องจากน้ำแข็งบนยอดเขาละลาย แต่ทิวทัศน์รอบๆ ก็ยังสวยงามอยู่) แถวนี้มีอะไรให้ทำเยอะครับ ผมเองก็พลาดพวกนี้ไปเหมือนกันเพราะเวลามีจำกัด เราก็คงต้องเลือกเอาสิ่งที่เราอยากทำที่สุดแหละครับ คุณ ป้าฟู - เรื่องนี้ผมเองก็ไม่เคยได้ยินนะครับ แต่ท่าทางคนอื่นก็คงจะหมั่นไส้ว่าหมอนี่รอดมาได้ไงหว่าทั้งๆ ที่คนอื่นตายหมด แต่ก็ยังมีเรื่องราวอื่นๆ บนถนนสายนี้ที่คุณไกด์เคยเล่าให้ฟ้งเหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องชาวบ้านที่สูญเสียญาติพี่น้องไปบนถนนสายนี้แล้วมาเป็นคนคอยโบกรถเพื่อไม่ให้คนอื่นต้องสูญเสียอีก ไปจนถึงเรื่องราวของสายลับที่ถูกเอามาปล่อยตัวตกหน้าผาตายที่นี่ มีอีกเยอะแยะครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 05:19:48

ความคิดเห็นที่ 89 ที่ต้องขับชิดซ้ายของถนนเพราะด้านซ้ายเป็นเหว...การที่เราขับชิดเหวในทางลงเขาจะทำให้เราเห็นทางข้างหน้าได้มุมมองที่ไกลขึ้นและจะได้ประมาณการขับลงของเราใช่หรือเปล่าครับ เพราะถ้าขับชิดหน้าผามุมมองที่เราจะเห็นทางข้างหน้าก้อจะแคบลงไปอีกใช่มั้ยครับ จากคุณ : popzeries เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 11:08:49

ความคิดเห็นที่ 90 รีวิวนี้สุดยอดมากครับ...ถ้าเป็นผมคงไม่กล้าทำแน่ๆ...นับถือครับ จากคุณ : popzeries เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 11:14:04

ความคิดเห็นที่ 91 ถูกต้องครับคุณ popzeries รับกีบไปเลยครับ เป็นธรรมเนียมของที่นี่ว่ารถที่วิ่งลงเขา (ชิดเหว) ถ้ามาเจอกับรถที่วิ่งขึ้นเขา (ทางขวาชิดหน้าผา) ต้องหลบให้รถขึ้นเขาไปก่อนเสมอครับ เพราะจะให้รถที่วิ่งขึ้นเขาถอยหลังลงเขาเพื่อหลบก็คงไม่ได้ เพราะโอกาสตกเหวตายสูง ส่วนรถที่วิ่งลงเขามา หากต้องถอยหลบก็ถอยขึ้นเขา มีความชันเป็นตัวช่วยเบรกไม่ให้ถอยเร็วเกินไปด้วย เพราะฉะนั้นรถที่วิ่งลงเขาจึงต้องขับชิดซ้ายเพื่อจะได้เห็นรถที่วิ่งขึ้นเขาแต่ไกลๆ (อันนี้คืออันที่คุณ popzeries ตอบไว้) นั้นจึงถูกต้องครับ จากคุณ : KhunWasut เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 55 11:21:51

ความคิดเห็นที่ 92 รอกระทู้นี้เหมือนกันค่ะ :) ไม่ผิดหวังจริงๆ แอบลุ้นไปด้วย เห็นเส้นทางแล้วคิดถึงที่เลห์เลยค่ะ แบบที่รถสวนไปได้ 555 แต่โหดกว่ามากมาย สมเป็น The Road of the Death จริง แต่ถ้าได้ไปอยู่ตรงนั้นก็ขอลองซักครั้งเหมือนกันค่ะ ขอร่วมสนุกนะคะ สำหรับเส้นทางนี้ที่ต้องขับชิดซ้าย เพราะเส้นทางเป็นเส้นทางลงเขา การชิดซ้ายเพื่อเป็นการเปิดทางให้รถที่ขึ้นเขาในเลนส์สวนวิ่งเข้ามาในเลนใน จากคุณ : AdrenalineRush เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 10:38:00

ความคิดเห็นที่ 93 อ่าว มีคนตอบแล้ว มัวแต่อ่านรีวิว ไม่ได้รีเฟรชก่อน แป่ววว จากคุณ : AdrenalineRush เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 10:39:29

ความคิดเห็นที่ 94 รอติดตามตอนต่อไปครับ ผมชอบรีวิว ทวีปอเมริกาใต้มากครับ เพราะผมคงไม่มีโอกาสไปเที่ยวแถบนั่นแน่นอน ระยะทางการเดินทางไกลมาก แต่เป็นทวีปที่น่าค้นหาดีครับ มีอะไรลึกลับน่าสนใจดีครับ จากคุณ : โคไพร เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 23:11:53