ความคิดเห็นที่ 1 <<จากไซ่ง่อนถึงโฮจิมินห์ซิตี้>> เมืองใหญ่ทางตอนใต้ของเวียดนามแห่งนี้ถือได้ว่ามีความสำคัญมาอย่างยาวนาน เริ่มจากเป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์ของที่ลุ่มสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง เป็นเมืองสำคัญในยุคอาณานิคม ที่ถูกฝรั่งเศสใช้เป็นศูนย์กลางการปกครองสมัยนั้น จนกลายเป็นเมืองหลวงของเวียดนามใต้ และได้เปลี่ยนชื่อจาก ”ไซ่ง่อน” เป็น “โฮจิมินห์ ซิตี้” หลังจากรวมประเทศในปี 1975 เพื่อเป็นเกียรติแก่อดีตประธานาธิบดีโฮจิมินห์ แม้ว่าที่นี่จะไม่ใช่เมืองหลวงของเวียดนาม แต่ก็ได้ชื่อว่าเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจที่สำคัญ และได้ชื่อว่าเป็นเมืองที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจมากที่สุดของประเทศ ดูได้จากจำนวนประชากรที่มีเพียงร้อยละ 7.5 ของประเทศ แต่มี GDP ถึงร้อยละ 20.2 เลยทีเดียว.. ถึงวันนี้ตึกรามบ้านช่อง คอนโด หรือห้างหรูๆ ผุดขึ้นมากมาย การพัฒนาด้านต่างๆ กำลังรุดหน้า โดยเฉพาะเพิ่งมีการเริ่มสร้างรถไฟฟ้าสายแรกเมื่อไม่นานมานี้ ล้วนแต่เป็นเครื่องแสดงถึงเมืองที่กำลังจะกลายเป็นเมืองที่ทันสมัยไม้แพ้ใครในภูมิภาคเช่นกัน... แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 55 07:21:37 จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:22:19

ความคิดเห็นที่ 2 <<ทำความรู้จักเวียดนามผ่านประวัติศาสตร์>> ผมมานั่งนึกดูว่าผมไปเที่ยวที่นี่หลายต่อหลายครั้ง แต่ความรู้ความเข้าใจในประเทศนี้ยังคงน้อยจนน่าโมโห เพราะไม่ได้รู้จักประเทศมากกว่าเพียแค่สมรภูมิที่เป็นรอยด่างแห่งประวัติโลกอย่าง “สงครามเวียดนาม” ...ก่อนการเดินทางจะเริ่มขึ้นผมจึงไม่รีรอที่จะหาความรู้เกี่ยวกับเวียดนาม เพื่อทำความเข้าใจ ถึงที่มาที่ไปของเมือง ของผู้คนใน ของประเทศนี้ ซึ่งหลังจากการเดินทางจบลง ทำให้ผมได้รู้ว่า มันได้เพิ่มรสชาติของการท่องเที่ยวของผมให้เข้มข้นขึ้นในทุกๆ ย่างก้าวในเวียดนาม... ...จากครั้งอดีตชาวเวียดนามดูเหมือนจะต้องดิ้นรน ต้องทำสงครามหลายต่อหลายครั้ง เพราะแทบจะไม่เคยว่างเว้นจากการเข้าครอบครองของประเทศมหาอำนาจต่างๆ ไม่ใช่แค่เพียงสิบหรือร้อยปี แต่ถ้าย้อนกลับไปตั้งแต่การแผ่อิทธิพลเข้ามาของจีนก็นับได้เป็นพันปีทีเดียว เราจึงพบว่าวัฒนธรรม ศาสนา และประเพณีต่างๆ ล้วนแต่มีกลิ่นอายของชนชาติจีนแทบทั้งสิ้น จนถึงยุคล่าอาณานิคม และการเข้ามาของฝรั่งเศสได้นำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงอันใหญ่หลวง โดยฝรั่งเศสจัดการแบ่งประเทศออกเป็น 3 ส่วน โดยเหนือสุดมีฐานะเป็นดินแดนอารักขา ภาคกลางยังคงปกครองโดยจักรพรรดิแต่ถูกจำกัดอำนาจโดยการส่งทูตพิเศษเข้าไปร่วมปกครอง ส่วนตอนใต้เป็นอาณานิคมโดยตั้งศูนย์กลางขึ้นที่เมืองไซ่ง่อนนี่เอง จึงไม่น่าแปลกใจที่ทุกวันนี้ทั่วทั้งเมืองยังมีตึกรามบ้านช่องที่หลงเหลือวัฒนธรรมฝรั่งเศสสมัยนั้น ภาพนี้เป็นภาพที่ผมถ่ายจากภาพถ่ายอีกทีในพิพิธภัณฑ์สงครามครับ แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 55 22:52:00 แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 55 20:24:49 จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:24:26

ความคิดเห็นที่ 3 แต่เป็นที่ทราบแล้วว่า การเข้ามาของฝรั่งเศสก็ล้วนแต่แสวงหาผลประโยชน์ทางการค้า ชีวิตชาวเวียดนามจึงนับวันยิ่งแย่ลง เป็นเหตุให้กลุ่มหนุ่มสาวหัวก้าวหน้าลุกขึ้นมาต่อต้าน และจัดตั้งเวียดมินห์หรือสันนิยาตรเพื่อเอกราชเวียดนาม นำโดยนักปฏิวัติหนุ่มที่ชื่อโฮจิมินห์ การต่อสู้นานถึง 10 ปีจนขับไล่ฝรั่งเศสได้เด็ดขาดจากเหตุการณ์สมรภูมิเดียนเบียนฟู แต่แม้จะได้รับชัยชนะ แต่เวียดนามกลับถูกแยกออกเป็น 2 ส่วนตามอนุสัญญาเจนีวา เวียดนามเหนือปกครองโดยระบอบคอมมิวนิสต์มีประธานาธิบดีโฮจิมินห์เป็นผู้นำ ส่วนเวียดนามใต้มีอเมริกาหนุนหลังและมีนายกรัฐมนตรีโงดินห์เดียมเป็นผู้นำ... ปลายปี 1960 ขบวนการเวียดกงหรือแนวร่วมปลดปล่อยเวียดนามใต้ได้ถูกจัดตั้งขึ้น มีเป้าหมายเพื่อรวมประเทศให้เป็นหนึ่งเดียว ซึ่งเป็นช่วงระหว่างสงครามเย็น ฝ่ายอเมริกาที่หนุนหลังเวียดนามใต้เกรงกลัวทฤษฎีโดมิโน ที่อาจทำให้ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้กลายเป็นคอมมิวนิสต์ไปทั้งหมด จึงเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามอันโด่งดังอย่าง “สงครามเวียดนาม” สงครามดำเนินไปและเพิ่มดีกรีความรุนแรงและโหดร้ายมากขึ้นเรื่อยๆ จนอเมริกาไม่อาจทนแรงกดดันจากคนในประเทศ และชาวโลกได้ จนยอมธงขาว และถอนทหารออกจากเวียดนาม เป็นการยุติสงครามพร้อมๆกับการที่นายกรัฐมนตรีโงดินห์เดียมถูกจับกุมและสังหารในเวลาต่อมา การรวมประเทศของเวียดนามจึงเป็นผลสำเร็จ ในสภาพที่บ้านเมืองบอบช้ำ และทิ้งผู้พิการผลสงครามครั้งนั้นไว้เป็นอนุสรณ์อันเจ็บปวด ... เหตุการณ์เหล่านั้นผ่านมากว่า 30 ปี ได้หล่อหลอมให้ชาวเวียดนามให้มีเลือดนักสู้ ขยัน อดทน และไม่ยอมแพ้อะไรง่าย จึงเป็นที่มาของอีกหนึ่งในประเทศแถบนี้ ที่กำลังวิ่งไปข้างหน้า อย่างรวดเร็ว และกำลังกลายเป็นคู่แข่งทางเศรษฐกิจของบ้านเราที่น่าเกรงขามทีเดียว จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:25:33

ความคิดเห็นที่ 4 <<เวียดนามใต้จากความทรงจำ>> อย่างที่ผมเกริ่นไปในความเห็นแรกๆ ว่าครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไปเวียดนามใต้ เพราะครั้งแรกของผมเกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว แต่เพราะช่วงนั้นยังถือว่าอ่อนด้อยประสบการณ์ในการท่องเที่ยวอยู่ ยังไม่รู้จัก Pantip ยังไม่รู้จักห้อง BP ยังไม่รู้จักแม้กระทั่งกล้อง DSLR เพราะฉะนั้นภาพถ่าย และความทรงจำเกี่ยวกับที่นี่จึงถูกเก็บอย่างเงียบๆ ผมจึงถือโอกาสนี้นำภาพ (แหะ..แหะ.. สมัยยังอ่อนหัด กล้อง compact ยังยืมชาวบ้านไปเล้ยยย) ประสบการณ์คร่าวๆจากการไปเยือนเมืองดาลัด นาตรัง และหวุงเต่า มาสรุปคร่าวๆ รวมอยู่ในกระทู้ด้วยเลย เผื่อจะเป็นข้อมูลเบื้องต้นสำหรับผู้สนใจ 3 เมืองนี้นะครับ งั้นตามไปย้อนอดีตด้วยกันเลยคร้าบ... Vietnam Episode 1  ...มหัศจรรย์เมืองหุบเขา ...ดาลัด เค้าว่ากันว่า first impression นี่สำคัญที่สุด ผมว่าน่าจะจริง เพราะการเดินทางครั้งแรกเต็มไปด้วยความประทับใจ (จนเกิดครั้งต่อๆ มา) เพราะทุกสิ่งทุกอย่างมันราบรื่น สนุก สะดวก สบาย แทบจะเรียกว่าเป็น Perfect Trip ทริปหนึ่งเลย เริ่มจากตื่นตาตื่นใจปนตื่นเต้น แถมตื่นตระหนกอีกอย่างด้วยเอ้า..กับบรรยากาศบนท้องถนน ที่ผมว่าไม่อาจหาชมที่ไหนในโลกได้อีกแล้ว แถมด้วยการต้องรับจากเพื่อนชาว vietnames กลุ่มใหญ่ (เพื่อนของเพื่อนที่ไปทำงานที่นั่น) หนึ่งในกลุ่มนั้นถึงขั้นลางานพาเที่ยวแบบสู้ตายอีกต่างหาก ด้วยความที่มีผู้นำทางนี่เองที่ทำเอาผมงงหลังจากกลับจากทริปกับคำที่ว่า “ถ้าไม่โดนโกงแสดงว่าไปไม่ถึงเวียดนาม” “เอ...ทำไมเราไม่ยักกะเจอหว่า..” นั่งนึกไปอ้อ.. มีเพื่อนประกบตลอดขนาดนั้น โดนก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วล่ะ (แต่ทริปหลังๆ ผมก็โดนไปบ้างแล้วนะคร้าบบบ.. 555) และอีกหนึ่งความประทับใจคือ “เมืองดาลัด” นี่แหละครับ ผมจำได้ว่าไปช่วงสงกรานต์พอดี ตอนแรกตั้งใจจะขึ้นเครื่องจากไซ่ง่อนไปดาลัด แต่ตั๋วดันเต็ม จึงเปลี่ยนมาใช้วิธีเหมารถตู้ไป เราไปกันสี่คนเค้าเลยจัดรถตู้เล็กมาให้ แรกๆ ก็ดูน่ารักกะทัดรัดดี แต่นั่งๆไปเริ่มซึ้ง.... เพราะที่นั่งดันสูงจากพื้นมานิดเดียว ทำให้ต้องนั่งเหมือนชันเข่าตลอดทาง แถมรถในเวียดนามวิ่งเร็วสุด 60 กฺโล/ชม โห ไม่กี่ร้อยโล ล่อเข้าไปเป็นวัน ลงจากรถแทบเดินกันไม่ได้ทีเดียว 555 แต่ทันทีที่ไปถึงดาลัด ได้รับการต้อนรับด้วยอากาศเย็นสบายแบบไม่น่าเชื่อ ถึงขั้นหนาวในตอนกลางคืน ก่อนไปก็ไม่รู้เหนือรู้ไต้ไม่มีใครเตรียมเสื้อกันหนาวไปสักคน  T.T เมืองดาลัดถือเป็นเมืองตากอากาศในภาคใต้ของชาวฝรั่งเศสยุคอาณานิคม (ทางเหนือมีเมืองซาปา) บรรดาสิ่งก่อสร้างในเมืองจึงได้กลิ่นอายของยุโรป สร้างในเมืองนี้มีภูมิทัศน์ที่สวยไม่แพ้ใครเลย ดูเผินๆ เหมือนเดินอยู่เมืองในยุโรป ถ้าไม่ก้มมองที่พื้นที่ความเป็นระเบียบและความสะอาดน้อยกว่าหลายเท่า โบสถ์ตรงกลางเมืองสีสวย สูงเด่นที่มองเห็นได้จากทุกทิศ วังกว้างใหญ่ที่ตกแต่งสวยงาม การได้ขึ้นกระเช้าไปชมวัดบนหุบเขา กลางเมืองมีทะเลสาบกว้างๆ พร้อมร้านอาหารสวยๆริมทะเลสาบ ที่แสนน่านั่ง ดอกไฮเดรนเยียร์ดอกโตๆ มีอยู่แทบทุกมุมของเมือง ตลาดดอกไม้นานาพันธุ์ให้ได้เลือกซื้อเลือกชมอีก ล้วนเป็นส่วนผสมที่กลมกล่อม ให้การเดินเที่ยวเมืองแห่งนี้ท่ามกลางอากาศเย็นๆได้อย่างเป็นสุข นี่ขนาดผมไม่มีโอกาสได้ออกไปนอกเมือง(เพราะเวลาจำกัด )ซึ่งมีสถานที่เที่ยวอีกมากมาย ผมยังรู้สึกตกหลุมรักเมืองเล็กๆ แห่งนี้อย่างเต็มเปา และเก็บความประทับใจกลับบ้านด้วยอย่างเต็มเปี่ยม... แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 55 22:53:11 จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:26:42

ความคิดเห็นที่ 5 Vietnam Episode 2  ...ดื่มด่ำทะเลที่ยาจาง (นาตรัง) ทริปที่สองทิ้งห่างจากทริปแรกประมาณ ปีกว่าๆ จำได้ว่าไปช่วงปีใหม่พอดี ทั่วทั้งเมืองไซ่ง่อนจึงเต็มไปด้วยแสงสี และการเฉลิมฉลอง ครั้งนี้เพื่อนเป็นคนเสนอให้ลองไปนั่งชมทะเลของเมืองเวียดกันบ้าง จึงมาลงตัวที่เมืองยาจาง หรือที่เราคุ้นกับชื่อนาตรังกันนั่นล่ะครับ คงเพราะเข็ดกับการนั่งรถจากคราวที่แล้ว คราวนี้จองตั๋วเครื่องบินได้สำเร็จ แต่ก็ต้องใจแป้วตั้งแต่วินาทีแรกที่ก้าวสู่ตัวเครื่อง แม้จะเป็นสายการบิน Vietnam Airline สายการบินแห่งชาตินี่แหละ แต่สภาพเครื่องเล็กและเก่ามาก ได้ฟีลของการนั่งรถ บขส. ไปต่างจังหวัดบ้านเราทีเดียว แต่สุดท้ายเราก็ถึงที่หมายปลอดภัย ท่ามกลางความตื่นเต้นเล็กๆ น้อยกับการตกหลุมอากาศระหว่างบิน แถมพอถึงสนามบินถึงได้รู้ว่ามันตั้งอยู่ไกลจากตัวเมืองพอดู แต่เพราะเพื่อนพูดภาษาเวียดนามได้ เลยไม่เป็นอุปสรรคในการหารถแท็กซี่เข้าเมือง ห้องพักที่นี่สภาพดี แถมราคาไม่แพง มีให้เดินเลือกกันมากมาย หลังจากได้ที่พักก็เดินลัดเลาะชมเมือง ท่ามกลางลมทะเลที่โชยมาไม่ขาดสาย ส่วนทะเลก็ไม่ได้สีสวยแบบทางใต้บ้านเรา แต่จะประมาณศรีราชา บางแสนซะมากกว่า เดินไม่นานก็แทบครบทั้งเมือง จากเดิมที่ตั้งใจว่าจะนอนสองคืน มองหน้ากัน แล้วตกลงใจกันว่านอนแค่คืนนี้ พรุ่งนี้กลับไปผจญแสงสีที่ไซ่ง่อนถ้าจะดีกว่า... แต่เราก็ไม่พลาดที่จะชมท้องทะเลของที่ยาจางนะครับ วันรุ่งขึ้นเราซื้อ Day Trip ออกเรือไปชมทะเลแบบมีอากาศกลางวันด้วย ระหว่างทางมีวงดนตรีขับกล่อมตลอด แถมมีช่วงจังหวะมันๆ ผู้ร่วมทริปก็เข้าไปแจมสเต็ปกันสุกสนาน พ่วงกับดรีกรีที่ร้อนขึ้นด้วยไวน์สตรอเบอรี่ที่หวานแสบคอ แฮลกอฮอร์แสบใจจริงๆ เมื่อครั้งไปดาลัดเคยน๊อกเพราะเจ้านี่มาแล้ว รอบนี้เลยแหยงๆ แอบบเทลงทะเลตลอด 555 เรือพาแวะหาดทราย (ที่ไม่สวยเท่าไหร่) และ Aquarium ที่รูปแบบไม่เหมือนใคร แต่ผมว่ามันแอบๆ เหมือนวังอสูรมากกว่านะ (มันเข้ากันตรงไหนยังงง 555..) ก็เป็นอันจบทริป แล้วนั่งรถทัวร์คืนนั้นกลับมาเช้าที่ไซ่ง่อน เฉลิมฉลองปีใหม่ปีนั้นกันอย่างหนำใจทีเดียว.... จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:27:30

ความคิดเห็นที่ 6 Vietnam Episode 3  ...หรรษากับซีฟูดส์ที่หวุงเตา ทริปก่อนทริปล่าสุดนี้พิเศษตรงที่เพื่อนได้สิทธิ์ใช้บ้านพักริมทะเลแบบไฮโซๆ ที่เป็นของเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ที่เพื่อนเช่าอยู่ในไซ่ง่อน และบ้านพักตากอากาศนี้อยู่ที่เมืองหวุงเตาเมืองชายทะเลอีกเมืองที่ไม่ไกลจากไซ่ง่อนนัก ต้องนั่งเรือออกไปประมาณ 1 ชั่วโมง แถมคราวนี้พกพ่อครัวจากเมืองไทยไปด้วยยยยย.. เพราะมีผู้ร่วมแจมทริปอีกหนึ่งผู้มีความสามารถในการทำอาหาร งานนี้เราเลยชมทะเลแบบผ่าน แบบเป็นฉากหลังของการเดินทางเฉยๆ แต่ที่นี่ก็ที่ที่น่าสนใจหลายอย่างทั้งการเล่นน้ำทะเล และมีวังตากอากาศสวยๆ ที่ที่ไม่น่าพลาดคือพระเยซูองค์ใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ไม่ไกลทะเล แต่ถ้าสนใจที่นี่ต้องออกแรงกันหน่อยเพราะต้องไต่บันไดขึ้นเขาไปไกลพอดู แถมต้องขึ้นบันไดวนที่อยู่ภายในตัวรูปปั้นพระเยซู เล่นเอาเกือบๆ น้ำลายฟูมปากเลยทีเดียว 555 แต่วิวด้านบนนี่สวยคุ้มค่ากับความเหนื่อยนะค้าบบบบ... แถมทริปนี้มีงานหลักอีกอย่างคือช่วยกันเดินตลาด ตระเวนหากุ้ง หอย ปู ปลา นาๆ ชนิด กลับที่พักที่พร้อมศัพท์ทั้งสระว่ายน้ำในบ้าน ทั้งเทอเรสนั่งแบบสบายๆ หรือสวนสวยๆ คืนนั้นกุ้งเผา หอยเผา ปูนึ่ง และอาหารมากมายตั้งตรงหน้า แกล้มกับไวน์ซะหน่อย สุขสรรค์ไปเลยคร้าบบบบบ... จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:28:17

ความคิดเห็นที่ 7 <<เตรียมความพร้อมให้แผนท่องเที่ยวด้วย APP>> ทริปก่อนหน้านี้ของผมคือลุยเดี่ยวเที่ยวสิงคโปร์ และครั้งนั้นได้ลองใช้ App ประกอบการท่องเที่ยวครั้งแรก ทำให้รู้สึกว่าทำให้การท่องเที่ยว และชีวิตสะดวกขึ้นเยอะ เลยชักติดใจ คราวนี้มีเวลาเตรียมตัวก่อนการเดินทางนานหน่อย เลยเที่ยวเสาะหา App ที่ใช้ท่องเที่ยวในเวียดนามดูบ้าง และก็ไม่ผิดหวัง ผมเลือกมาแนะนำ 2 APP นะครับ APP แรกชื่อ Citypass เป็น App ที่น่าสนใจไม่น้อยเลย เพราะเป็นการร่วมรวบสถานที่ต่างๆในไซ่ง่อนไว้อย่างครบถ้วน โดยแบ่งหมวดหมู่ไว้อย่าง Attractions, Shopping, Food, Drink, Activity และอีกมากมาย ผมใช้ App นี้ในการนั่งเลือกสถานที่ หรือกิจกรรมต่างๆ ที่สนใจ เพื่อนำมาจัดเรียง และทำแผนการท่องเที่ยว ข้อเสียคือแผนที่ที่ดูยาก และงงๆ ไปหน่อย แต่ที่ชอบที่สุดอยู่ในหัวข้อ Show Me ซึ่งในนั้นจะเป็นภาพและคำภาษาอังกฤษ ของสิ่งจำเป็นต่างๆ แยกเป็นหมวดหมู่ อาหาร ผัก ผลไม้ ฯลฯ เวลาเราจิ้มที่ภาพไหนจะเป็นเสียงคำนั้นในภาษาเวียดนาม ไว้เป็นตัวช่วยเวลาสื่อสารเวลาซื้อของ หรือสั่งอาหารได้ดี ส่วนตัวตอนเที่ยวไม่ได้ใช้จริง (มีล่ามละ) แต่ก่อนไปนั่งจิ้มเล่นฟังการส่งเสียงภาษาเวียดนาม สนุก เพลินๆ ดี ที่สำคัญ APP นี้โหลดได้ ฟรี!!! ลองเข้าไปดูในลิงค์นี้ก่อนก็ได้ครับ http://www.citypassguide.com/ios-travel-guide-apps-vietnam จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:29:17

ความคิดเห็นที่ 8 APP ที่ 2 Saigon - Hochiminh City Map and Walking Tour App นี้เป็น App ที่ชอบ และตอนที่ไปได้ใช้จริงมากที่สุด โดยรายละเอียดเรื่องสถานที่จะคล้ายกับ App ด้านบนที่แนะนำไป แต่ไม่ละเอียดเท่า เพราะเป็นการแนะนำเฉพาะสถานที่ท่องเที่ยว พวกร้านอาหาร โรงแรมต่างๆ จะไม่มี ส่วนที่เป็นจุดเด่นคือจะมีเส้นทางการเดินชมที่มาร์คจุดไว้บนแผนที่ โดยจะมีโปรแกรมเดินทัวร์แบบเซ็ตไว้ให้แล้วแบ่งตามหัวข้อที่สนใจไว้ เช่น City Orientation Tour, Museum and Art Gallery, Religious Site, Shopping Tour หรือถ้ายังไม่ถูกใจสามารถเลือกสถานที่ที่อยู่ในลิสต์มาตั้งเป็นแบบแมนนวลได้อีกด้วย สถานที่ที่เลือกก็จะพอยท์บนแผนที่ตามหน้าตาในรูปที่แนบมานี้ ซึ่งเราสามารถจิ้มที่จุดวงกลมสีส้มด้านล่างซ้าย(ของภาพที่ 3)จะแสดงจุดที่เรายืนอยู่ และแสดงทิศทางการเดินของเราได้ตลอดเส้นทางอีกด้วย งานนี้ไม่มีหลงแน่.... แต่เสียอย่างเดียว APP นี้ไม่ฟรี ผมโหลดมาในราคา 4.99 เหรียญครับ ลองเข้าไปชมรายละเอียดก่อนก็ได้ครับ   http://www.gpsmycity.com/gps-tour-guides/saigon-hochiminh-city-2430.html จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:29:57

ความคิดเห็นที่ 9 คำแนะนำจากเมืองเวียด ก่อนไปคราวนี้เพื่อนจัดแจงเป็นธุระเรื่องต่างๆ ทั้งจองที่พัก หารถตู้เพื่อเดินทางไปมุยเน่ เซอร์เวย์ร้านอาหารเตรียมพาไปชิม แหล่งบันเทิงเริมรมย์อื่นๆ แถมพ่วงเรื่องต่างๆ อีกมากมาย แถมท้ายด้วยเมล์ที่ส่งมาก่อนวันเดินทางไม่กี่วันด้วยข้อควรระวัง และคำแนะนำเมื่อเที่ยวเวียดนาม เลยขอเก็บคำแนะนำมาแนะนำต่อที่นี่ด้วยครับ “ ก่อนที่เราจะมาถึงไซ่ง่อนกัน มีคำแนะนำที่ควรจะรู้ไว้ว่าต้องมี ข้อควรระวังอะไรบ้าง ดังนี้ 1. ห้าม ใช้โทรศัพท์มือถือ ตอนเดินอยู่บนท้องถนน : เพราะที่เวียดนาม มีการขโมย มือถือ กันบ่อย มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แล้วคนไทยจะติดชิทแช้ทตลอดเวลา ดังนั้นต้องระวังครับ ถ้าจะโทรให้โทรช่วงที่อยู่ในที่ ๆ ปลอดภัย หรือ ใน รร นะจะดีสุดอ่ะครับ 2. ต้องดูแลของมีค่า ระหว่างเดินทาง ตามถนน เช่น กล้องถ่ายรูป กระเป๋าสะพาย : เพราะเรากลุ่มใหญ่ อาจจะถูก จับตามองได้ อ่ะ เลยเตือนกันไว้ก่อน 3. เรื่องการแลกเงิน : แนะนำให้นำเงินไทย มาแลกเงินดองที่ร้านขายทองในตัวเมืองอาจจะแลก ที่ แอร์พอร์ทเวียดนาม พอใช้จ่ายค่าแท็กซี่ ก้อพอ เรทตอนนี้ คร่าว ๆ ประมาณ 1 THB = 672 VND .. 4. แนะนำตอนออกจาก airport ให้เลี้ยวซ้าย เดินมาตามป้ายที่เขียนว่า Taxi นะ โดยเรียกรถแท็กซี่แค่ 2 ยี่ห้อ (เพราะไม่โกง) และบริการดีชื่อ Taxi Vinasun หรือ Mailinh Taxi  ค่าแท๊กซี่ จาก airport มา โรงแรม อยู่ประมาณ 100,000 กว่าดอง เศษ ๆ ก้อตกประมาณ 150 กว่าบาทนะครับ” (ขอลอกมาจากเมล์เพื่อนทั้งฉบับเลยละกัน) แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 55 20:31:25 จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:30:54

ความคิดเห็นที่ 10 <<การเดินทางในไซ่ง่อน>> อย่างที่ทราบกันดีว่าเมืองแห่งนี้แทบจะเรียกได้ว่าเป็นนครหลวงแก่งมอร์เตอร์ไซด์ เพราะเป็นพาหนะหลักของเหล่าชาวเวียดทั้งหลาย ส่วนรถเมล์ตามข้อมูลที่หาเจอว่ามีเหมือนกัน คือ ไซ่ง่อนบัส แต่ที่น่าแปลกคือทุกครั้งที่ไปไม่สังเกตเห็นเลยแฮะ ??? แต่ทางเลือกที่น่าจะเหมาะกับนักท่องเที่ยวอย่างเราคือการเดินนี่ละครับ โดยเฉพาะหากต้องการเดินชมบรรดาสถานที่ที่ถือเป็นสัญลักษณ์แห่งเมืองไซ่ง่อน ส่วนใหญ่จะอยู่ไม่ไกลกันมาก เรียกว่าพอเดินกันไหว แต่ถ้าอยากประหยัดเวลา แท็กซี่ จึงเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง แต่จากที่ฟังเรื่องการท่องเที่ยวเวียดนามมามักพ่วงด้วยเรื่องเจอแท็กซี่โกง ทางที่น่าจะหลีกเลี่ยงได้คือการเลือกขึ้นแท็กซี่กับเจ้าที่เราน่าจะไว้ใจได้ จากคำแนะนำของเจ้าถิ่น รวมทั้งจากที่ประสบด้วยตัวเอง คือต้องเลือกขึ้นกับเฉพาะบริษัท VINASUN คันขาว กับ Mallinh Taxi คันเขียว เพราะเป็นของรัฐบาลจึงเชื่อใจได้ ราคาเริ่มต้นเพียง  11,000 ดอง (ประมาณไม่ถึง 20 บาท) เท่าที่สังเกตผมว่าค่าแท็กซี่ถ้าเทียบกับระยะทางใกล้เคียงกับบ้านเรา ออกจะถูกกว่าหน่อยๆ ด้วยซ้ำ ที่สำคัญที่ขึ้นและถูกใจและสบายใจกว่าบ้านเราเยอะคือไม่มีการปฏิเสธผู้โดยสารเลย ซึ่งใช้คำว่า “เลย” ได้ เพราะจากขึ้นหลายสิบครั้งไม่เคยเจอเลยแม้แต่ครั้งเดียว สเต็ปคือโบกรถ ขึ้นนั่ง บอกทาง ถึงที่หมาย จบ... อ้อ..และที่ประทับใจอีกอย่าง บริเวณหน้าโรงแรมผม (น่าจะมีทุกโรงแรม) จะมีคนคอยถามว่า จะขึ้นแท็กซี่ไม๊ ถ้าเราพนักหน้าเค้าจะจัดแจงไปโบกแท็กซี่ที่ริมถนนให้ ตอนแรกผมก็สงสัยว่าเป็นเจ้าหน้าที่ของโรงแรม จนกระทั่งมาเฉลยเอาวันที่ฝนตก เจ้าหน้าที่คนนี้คอยถือร่มไปโบกแท็กซี่ ที่ร่มมีตราหราเลยว่า Vinasun ผมเลยแอบสังเกตว่ามีโลกโก้เดียวกันปักบนเสื้อด้วย อ้อ..เป็นบริการที่ดี ที่ผมว่าไม่มีในเมืองไทยเนอะ ชอบๆๆๆ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:33:58

ความคิดเห็นที่ 11 <<ก้าวแรกสู่สุวรรณภูมิ>> เกริ่นมาซะยาวเลยผม 555 เข้าสู่การเดินทางสู่เวียดนามใต้ทริปล่าสุดของผมซะทีนะครับ มันเริ่มจากเพื่อนผมคนหนึ่งเก็บประสบการณ์ชอกช้ำใจจากฮานอย แบบถึงขั้นชิงชังกับประเทศนี้ โทษฐานที่โดนหลอก ถูกตุกติกจากบรรดาชาวเวียดทั้งหลาย “เออ..หลอกบ้างมันก็โอเค แต่นี่เล่นกันทุกสเต็ปตั้งแต่สนามบิน ร้านอาหาร ทัวร์ ตั้งแต่ไปยันวันกลับ.. เหนื่อยว่ะ ให้ได้พักบ้างอะไรบ้าง... T.T “ แต่ผมแย้งว่าไปไซ่ง่อนไม่โดนนะ (มีเพื่อนช่วยไว้ตลอด) อยากลองพิสูจน์ป่ะล่ะ ??? จนกระทั่งเมื่อปลายปีที่แล้วโปรแอร์เอเชียออกมา จึงเป็นจุดเริ่มต้นของทริปนี้นั่นเอง จากเดิมทริปนี้มีผู้ร่วมทริป 2 อยู่ที่โน่นแล้ว 1 เป็น 3 แต่ใกล้วันเดินทางมีผู้ร่วมทริปเพิ่มขึ้นๆ จนสรุปได้ว่ามีเพิ่มอีก 6 (แต่จะบินตามหลังพวกผมไป 1 วัน) เช้านี้สมาชิกรุ่นบุกเบิกทริปนี้ขอเดินทางก่อน จองตั๋วแบบกลัวเสียเวลาเที่ยวเลยได้ตั๋วไฟลท์ 7 โมง 50 นั่นก็หมายความว่าต้องตื่นกันตั้งแต่ตี 4 โน่นนนนน.... แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 55 22:51:10 จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:34:51

ความคิดเห็นที่ 12 วันนี้ฟ้าหม่นๆ แถมเมื่อคืนฝนตกหนักเล่นเอาฝ่อเลย แต่ฝนมาหยุดช่วงรุ่งเช้าการเดินทางสนามบินจึงไม่ทุลักทุเล แต่แอบบภาวนาว่าขอให้ที่ไซ่ง่อนฟ้าใสๆ ขออย่าเจอแบบหม่นๆ แบบบ้านเราตอนนี้เลยยยย... จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:35:30

ความคิดเห็นที่ 13 พาหนะที่นำไปสู่ไซ่ง่อนประจำทริปนี้ครับ จอดรอพร้อมการเดินทางแล้ว จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:36:07

ความคิดเห็นที่ 14 เครื่องบินออกจากสนามบินได้ไม่นาน ฟ้ายังหม่นๆ มัวๆ อยู่เลย จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:36:59

ความคิดเห็นที่ 15 นั่งมองฟ้ามองเมฆไปเรื่อง ยิ่งใกล้เข้าสู่ไซ่ง่อนเท่าไหร่กำลังใจยิ่งมา เพราะดูท่าทางฟ้าใสใช่เล่น มีหวังแล้วๆๆ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:37:24

ความคิดเห็นที่ 16 ความหวังวูบไปในบัดดลเพื่อเครื่องบินแหวกอากาศเตรียมตัวลงสู่รันเวย์สนามบินเติน เซิน เญิ้ต เมืองไซ่ง่อน เพราะจากที่เห็นฟ้าใสๆ ก่อนหน้า กลายเป็นเมฆหนาๆ สีเทาๆ ปกคลุมพื้นที่แทบทั้งหมดของฟ้า ตอนนี้จากขอให้ฟ้าใสๆ ขอลดสเป็คลงนิดนึง ฟ้าหม่นก็ได้ค้าบ ..ขอฝนไม่ตกก็หรูแร้ววววว... จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:37:50

ความคิดเห็นที่ 17 การตรวจคนเข้าเมืองของสนามบินที่เวียดนามนี้สะดวกรวดเร็ว รับกระเป๋าเรียบร้อยมายืนรอเพื่อน(ที่ไดดงาน)มารับ กระโดดขึ้นแท็กซี่ ตรงดิ่งเข้าเมืองเพื่อเข้าที่พัก Holiday Hotel ที่ถนน Ly tu Trong ซึ่งสามารถเดินไปตลาด Ben Than ได้เลย เพราะอยู่ใกล้ๆ กัน เก็บกระเป๋าเรียบร้อยเตรียมออกเดินเพื่อไปแลกเงินที่ร้านทองแถวๆ ตลาดเบนถัน ออกมาหน้าโรงแรมมองหน้ากันด้วยความเซ็ง เพราะฝนเริ่มลงเม็ดแล้ว T.T เดินฝ่าฝนแลกเงินติดต่อคนละหลายล้าน (ด่อง) เรียบร้อย ไหนๆก็ฝนตกปรอยๆ และใกล้เที่ยงแล้ว แวะกินข้าวแถวๆ นั้นรอให้ฝนหยุดค่อยออกเที่ยวแล้วกัน เลยเดินต่ออีกหน่อยถึงร้าน Pho 2000 ร้านในตำนานชื่อเสียงโด่งดัง มาถึงแล้วก็แวะสักหน่อย จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:38:27

ความคิดเห็นที่ 18 สารภาพอีกอย่างเกี่ยวกับร้าน Pho 2000 ที่ใครต่อใครว่าอร่อยนักอร่อยหนา แถมมีหลายเสียงที่ค่อนขอดร้าน Pho 24 (ที่มีหลายสาขา ตกแต่งร้านให้ทันสมัยขึ้น) ว่าอร่อยสู้ไม่ได้ แหะ..แหะ.. สงสัยผมลิ้นจระเข้แระ เพราะผมแยกไม่ออกอ่า... ผมก็ว่าอร่อยทั้งสองที่ เฝอมันก็ก๋วยเตี๋ยวประกอบด้วยเส้น น้ำซุป และเนื้อปะหน้า มันอร่อยต่างกันไงหว่า... จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:38:53

ความคิดเห็นที่ 19 ส่วนนี่เจ้าถิ่นสั่งมา ข้าวหน้าหมูทอด ท่ามกลางเสียงประณามของแขกทั้งสอง ไรวะ น่ากินว่ะ ไม่บอกเลย ให้สั่งเฝออยู่ได้ 555 เพื่อรีบบอกอ้าวววว... มาเวียดกินเฝออ่ะถูกแล้วววว... จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:39:26

ความคิดเห็นที่ 20 สั่งปอเปี๊ยะทอดมาอีกอย่าง เพื่อที่ชิมบอกอร่อยมากกกก แต่ผมไม่มีวาสนาได้ชิม (เสียดายชะมัด) เพราะผมแพ้กุ้ง พยายามถามหาปอเปี๊ยะแบบที่ไม่มีกุ้งผสม ทางร้านไม่มี เลยได้แต่มองตาปริบๆ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:40:01

ความคิดเห็นที่ 21 หลังจัดการข้าวเที่ยงเรียบร้อย เหลืออีก 1 ภารกิจคือซื้อซิมโทรศัพท์ เพื่อพานั่งแท็กซี่ไปที่ศูนย์เพราะอยากให้เปลี่ยนซิม และ Set ให้พร้อมใช้งานเลย ได้ซิมมาในราคา 75,000 ด่องหรือประมาณ  ร้อยกว่าบาท สำหรับโทรออกได้ .. ที่สำคัญใช้ 3G เป็นเดือนเลย ที่ผมต้องการซิมเพราะคิดว่าใช้โทรนัดกับเพื่อนรวมทั้งถามทาง หรือส่งสายให้เพื่อนคุยภาษาเวียดนามให้ รวมทั้งใช้ App นำเที่ยวเวียดนามที่โหลดมา ส่วนใครคิดว่าค่อยได้ใช้ ก็ไม่จำเป็นต้องซื้อนะครับ เพราะเท่าที่สังเกตในไซ่ง่อนแทบทุกที่ไม่ว่าจะเป็นโรงแรม ร้านอาหาร ร้านกาแฟ ล้วนแต่มี Wifi ให้รอบริการแทบทั้งนั้น ใช้กันได้แบบสบายๆ ประหยัดดีด้วยครับ ฝนเริ่มขาดเม็ด ส่วนเพื่อนผมต้องกลับไปทำงาน ทิ้ง 2 คนจากเมืองไทยได้ตะลุยเมืองไซ่ง่อนกันละครับ ก่อนไปผมมีโพยหางว่าว และเซ็ตสถานที่ที่อยากไปใน App เรียบร้อยแล้ว แต่ดูจากเวลาที่เริ่มทัวร์ที่ปาเข้าไปบ่ายแล้ว และสภาพอากาศที่ดูเหมือนฝนจะพร้อมตกตลอดเวลา ถ้าเที่ยวให้ครบถ้าจะเป็นไปไม่ได้ หรือถ้าอยากเก็บให้มากสุดคือต้องทำเวลากันหน่อย ทริปของเราเริ่มต้นกันที่นี่ครับ “Fine Art Museum” จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:41:59

ความคิดเห็นที่ 22 จะผิดไหมถ้าจะบอกว่าผมตั้งใจมาที่นี่ไม่ใช่เพราะอยากมาชมศิลปะ แต่แอบติดใจรูปลักษณ์ของอาคารที่เคยชมจากรูปในรีวิวที่เคยอ่านจาก BP นี่แหละ และวันนี้ได้มาพบของจริงแล้ว แม้แอบผิดหวังเล็กน้อยไม่ใช่ไม่สวยนะครับ แต่อาคารอาจเพิ่งทาสีไม่นานแลยดูเหมือนดูใหม่เกิน ไม่ได้บรรยากาศของอาคารย้อนยุคอย่างที่ฝัน เราเสียค่าเข้าชม 10,000 ดอง (ประมาณ 15 บท) เมื่อก้าวเข้าสู่ภายในพิพิธภัณฑ์ด้านซ้ายของโถงในรูปมีเคาท์เตอร์ Reception อยู่ เจ้าหน้าที่ทักเป้ (ใส่เลนส์) ว่าต้องฝากไว้ที่ล็อกเกอร์ ว้า...เลยอดได้ภาพหลายๆ แบบเลย จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:42:43

ความคิดเห็นที่ 23 บริเวณชั้นล่างสุดส่วนนี้อยู่ด้านหลัง Reception เลยเป็นการผลแสดงผลงานชองเยาวชนเวียดนาม ที่ตกแต่งสถานที่ได้น่ารัก และเข้ากับผลงานของเด็กๆดี จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:43:21

ความคิดเห็นที่ 24 บรรดาภาพวาดสีสันสดใส เต็มไปด้วยจินตนาการ ของศิลปินตัวน้อยชาวเวียด จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:43:50

ความคิดเห็นที่ 25 Fine Art Museum หรือพิพิธภัณฑ์ศิลปะเมืองโฮจิมินห์ซิตี้ ตั้งอยู่ภายในอาคารสีเหลืองสลับขาว ที่ได้รับการตกแต่งสวยงามตามศิลปะสมัยอาณานิคม เพราะเดิมเป็นแมนชั่นหรูของ Mr.Hoa นักธุรกิจเชื้อสายจีนผู้ร่ำรวย เจ้าของโรงแรมมาเจสติกและโรงพยาบาลในสมัยนั้น ก่อนจะกลายเป็นพิพิธภัณฑ์ศิลปะในปี 1987 โดยกระทรวงวัฒนธรรมเวียดนาม ได้กำหนดให้เป็นการแสดงโบราณวัตถุ ศิลปะเวียดนามร่วมสมัย และศิลปะนานาชาติ โดยในสองชั้นแรกจะแสดงศิลปะหมุนเวียนจากศิลปินชาวเวียดนามเอง หรือจากศิลปินต่างชาติที่น่าสนใจ ส่วนบริเวณชั้นสามจะเป็นที่เก็บรวบรวมสมบัติของชาติที่มีมาตั้งแต่เมื่อครั้งเป็นอาณาจักรจาม ซึ่งมีทั้งงานแกะสลักหิน งานทองเหลือง เครื่องเคลือบ เครื่องปั้นดินเผา และอื่นๆ อีกมากมาย โดยต้องการแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการของศิลปะตั้งแต่ยุคอดีต จนถึงศิลปกรรมร่วมสมัยในปัจจุบัน จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:45:22

ความคิดเห็นที่ 26 เสน่ห์ของอาคารเก่าอยู่ตรงการตกแต่งส่วนต่างๆ ที่สวยประณีต อย่างลวดลายของราวบันไดนี้สวยอย่าบอกใครเชียว จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:45:55

ความคิดเห็นที่ 27 ทางเดินภายในตัวอาคารที่แบ่งซอยห้องไว้สำหรับจัดแสดงงานศิลปะ หลากหลายรูปแบบ ใครที่หลงใหลในงานศิลป์ ต้องเผื่อเวลามาเดินที่นี่นานหน่อย เพราะมีเยอะ ชมกันจุใจจริงๆ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:46:40

ความคิดเห็นที่ 28 ระเบียงอาคารที่มีเหล็กดัดสวยๆ ให้ได้ชม จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:47:09

ความคิดเห็นที่ 29 บริเวณระหว่างชั้นตรงหน้าบันไดจะมีเก้าอี้ให้ได้นั่งพักเหนื่อย บรรยากาศทึมๆ เก่าๆ ขลังๆ ได้อารมณ์ย้อนยุคมากกว่าที่มองอาคารจากด้านนอกมาก จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:47:39

ความคิดเห็นที่ 30 วันนี้วันธรรมดา แต่ละห้องจัดแสดงเลยออกจะเงียบเหงาสักหน่อย แต่ก็ได้เดินชมงานแบบเนิบๆ นิ่งๆ จะได้อินกับงานแต่ละชิ้นนะครับ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:48:09

ความคิดเห็นที่ 31 โซนนี้เป็นโซนที่ชอบเป็นพิเศษ เพราะมาการเพ้นท์ผนังทั้งสองด้านด้วยสีเหลืองหม่นๆ เป็นลวดลายยุ่งๆ แต่สวย จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:48:39

ความคิดเห็นที่ 32 ภาพประติมากรรมทหารถือปืน คงแสดงให้เห็นได้ดีว่าเวียดนามกับสงคราม ดูจะสิ่งที่มาคู่กันตลอดหลายชั่วอายุคน น่าดีใจที่วันนี้วันเวลาเหล่านั้นได้ผ่านพ้นไปเสียที จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:49:16

ความคิดเห็นที่ 33 อีกชิ้นหนึ่งที่ผมรู้สึกว่าสื่ออารมณ์ของความโหดร้าย ความเศร้า ความหวัง และอีกหลากหลายความรู้สึกในช่วงสงคราม จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:49:46

ความคิดเห็นที่ 34 ตรงลานที่แสดงผลงานที่ว่าอยู่ชั้นสองกึ่งกลางของอาคารพอดี ถ้ามองจากจุดนั้นจะเห็นว่าอาคารนี้มีลานซีเมนต์กลางอาคาร สวยและแปลกตาดี จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:50:27

ความคิดเห็นที่ 35 มองนอกหน้าต่างออกไป จะพบกับสภาพเมืองไซ่ง่อน ท่ามกลางวันฟ้าหม่น ได้อารมณ์เหงาๆ ไงไม่รู้เนอะ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:51:00

ความคิดเห็นที่ 36 เราไต่บันไดขึ้นไปอีกชั้น ซึ่งชั้นสามนี้เป็นส่วนที่สูงสุดที่จัดแสดงผลงานไว้ โซนนี้จะเป็นการเก็บรวบรวมโบราณวัตถุของเวียดนาม ที่รวบรวมมาจากที่ต่างๆให้ได้ศึกษา ถึงรากฐานของศิลปะของประเทศนี้ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:51:26

ความคิดเห็นที่ 37 มีของจัดแสดงหลากหลายประเภท หลายสมัย ได้ความรู้สึกการเดินชมพิพิธภัณฑ์จริงๆ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:51:54

ความคิดเห็นที่ 38 พระพุทธรูปประทับยืนที่แกะสลักจากไม้ สวยงามจริงๆครับ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:52:19

ความคิดเห็นที่ 39 เสียดายเรามีเวลาน้อย จึงไม่ได้เข้าเยี่ยมชมทุกห้อง เพราะหากต้องการชมจริงๆ ครบๆ ผมว่าคงต้องใช้เวลาเป็นวันล่ะ เราลงจากชั้นบนเดินเข้าสู่บริเวณลานซีเมนต์ที่มองมาจากข้างบน จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:52:57

ความคิดเห็นที่ 40 บริเวณสองฝั่งนี้เป็นแกลเลอรี่แสดงผลงานของศิลปิน รวมทั้งสามารถหาซื้อผลงานศิลปะได้จากบริเวณนี้ครับ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:53:23

ความคิดเห็นที่ 41 หากเดินทะลุด้านหลังมาเราจะพบกับร้านกาแฟตั้งอยู่ในมุมสงบด้านหลังอาคาร แต่เพราะผมหมายตาอีกร้าน (จริงๆ คือร้านเดียวกันแยกเป็นสองที่) ที่อยู่ด้านหน้าพิพิธภัณฑ์ไว้แล้ว จึงได้แค่เดินๆ ชมแถวนี้ก่อนจะกลับมาร้านกาแฟด้านหน้า พักขา หาน้ำดื่มเย็นๆ ก่อนออกเดินทางเที่ยวต่อกันนะครับ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:53:56

ความคิดเห็นที่ 42 ถึงแล้วครับร้านกาแฟที่ว่า สร้างอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ ภายใต้ตัวอาคารอาคารสีเข้ม หลังคาสีแดงดูสวยสะดุดตา แถมที่นั่งสามารถมองเห็นชีวิตผู้คนริมถนนแถวนั้นเป็นของแถมอีกต่างห่าง จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:54:27

ความคิดเห็นที่ 43 แต่เพราะตัวร้านค่อนข้างเล็ก จึงได้จัดที่นั่งอีกส่วนไว้ข้างอาคาร แต่อยู่ห่างไม่กี่ก้าวจากตัวร้านข้างบนนี้ครับ สังเกตจากจำนวนโต๊ะคงพอคะเนได้ว่าคนเวียดนามนิยมดื่มกาแฟกันมากทีเดียว แต่วันนี้วันทำงาน แถมฝนหยุดๆ ตกๆ เลยมีคนนั่งอยู่ไม่กี่โต๊ะเอง จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:55:12

ความคิดเห็นที่ 44 เวียดนามกับวัฒนธรรมการดื่มกาแฟ หากพูดเรื่องกาแฟ คงไม่พูกถึงไม่ได้ เพราะผมเองก้เพิ่งได้รู้หลังจากได้เดินทางไปเวียดนามครั้งแรก ว่าประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงเราอย่างเวียดนามนี่ปลูกกาแฟเยอะกว่าที่คาด เพราะเป็นหนึ่งในประเทศที่ส่งกาแฟเป็นสินค้าออกอันดับต้นๆ ของโลก นอกจากด้านจำนวนแล้ว คุณภาพก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร ยิ่งได้รับอิทธิพลจากฝรั่งเศสในเรื่องการดื่มชากาแฟด้วยแล้ว กลายเป็นว่าคนเวียดนามนี่ชอบนั่งร้านกาแฟกันจริงๆ เพราะไม่ว่ามุมไหนของเมืองก็เต็มไปด้วยร้านกาแฟ และไม่ใช่ร้านกาแฟว่างๆ แต่เต็มไปด้วยลูกค้าแน่นขนัด อีกอย่างที่ประทับใจคือแต่ละร้านล้วนแต่อยู่ในอาคารสวยงาม หรือไม่ก็ได้รับการตกแต่งกันแบบจัดเต็ม ไม่มีใครยอมใคร เพราะงั้นถ้าใครที่ชื่นชอบหรือหลงรักในกาแฟ เมืองนี้จึงเป็นอีกแห่งที่น่าสนใจ ..แหะ แหะ แต่แอบกระซิบผมเองแอบไม่ชอบกาแฟที่ชงสไตล์เวียดนาม ที่ชงแบบเข้มจัดๆ ตัดกับนมหวานแสบคอ แต่ถ้าใครยังไม่เคย ต้องลองสั่งมาชิมสักครั้งนะครับ อาจจะพบกาแฟที่โปรดกลางไซ่ง่อนก็เป็นได้ อิอิ... จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:55:57

ความคิดเห็นที่ 45 ทันทีที่นั่งโต๊ะได้รับชาหอมๆ เย็นๆ มาดับกระหายกันเลยครับ นั่งเลือกดูเมนูจนผมสั่งนั่งสับปะรดผสมส้ม ที่นี่เค้ามักมีน้ำที่ผสมกันอย่างนี้หลายเมนูเลย เช่น แอปเปิ้ล+กีวี มะละกอ+ส้ม และอื่นๆอีก จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:56:34

ความคิดเห็นที่ 46 น้ำอะโวคาโดปั่นอร่อยเทพมากกกกก... ส่วนเพื่อนผมได้ข้อมูลว่าต้องสั่งน้ำอะโวคาโดมาลอง พูดถึงอะโวคาโดนี่เวียดนามมีเยอะใช่เล่น โดยเฉพาะเมื่อครั้งไปดาลัดผมเห็นชาวบ้านมากองวางขายเกลื่อน บ้านเราหายากออกเนอะ แต่ไม่เคยลองชิม คราวนี้คงขออาศัยเพื่อนชิมดูละครับ เวลาผ่านไปน้ำส้ม+สับปะรดของผมมาแล้ว แต่ธรรดาเพราะไม่ได้แปลกอะไร จนน้ำอะโวคาโดสีเขียวนวลๆ เหน็บมาด้วยเชอร์รี่สีแดงสดมา เพื่อนชิมคำแรก อืมมมม.... อร่อย ผมขอชิมมั่ง เฮ้ยยยย..อร่อย แลกกันป่าว 555 มันจะมีกลิ่นหอมๆ พอบดมาคู่กับน้ำแข็งเนียนๆ หวานๆ มันๆ ความรู้สึกเหมือนกินไอศกรีมกะทิเลยครับ ประทับใจมาก หลังจากวันนั้นก็สั่งชิมน้ำอะโวคาโดหลายครั้งจากหลายร้าน รสชาติต่างกันนิดๆ หน่อยๆ แต่ทุกร้านถือว่าเข้าขั้นอร่อยเลยครับ ใครไป..ห้ามพลาดเลยนะคร้าบบบ.. จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:57:50

ความคิดเห็นที่ 47 นั่งพักคาจนหายเมื่อย น้ำหมดแก้วก็ได้เวลาเดินต่อแล้ว เช็คบิลค่าน้ำ อืม.. ราคาใช้ได้เลย ตกแก้วละ 70-80 บาท แพงกว่าค่าเข้าชมพิพิธภัณฑ์ไปหลายเท่าเลยนะนั่น... แต่ถ้าเทียบกับร้านกาแฟในเมืองในก็ประมาณนี้แหละเนอะ สถานที่ต่อไปของเราคือโซน Opera hous ซึ่งอยู่ใกล้ๆกับ City Hall แหละ ดูถนนใน App เทียบกับของจริงๆ แล้วยังจับต้นชนปลายไม่ถูก (ตอนนั้นยังไม่รู้จักปุ่มแสดงตำแหน่งตัวเอง) เลยถามพนักงานเสิร์ฟ น้องก็พยายามดู ดูไป งงไป ไม่แน่ใจว่าไม่รู้เส้นทางหรือสื่อสารลำบาก ในที่สุดต่างฝ่ายต่างยอมแพ้ เรากะเดินๆ หาเพราะดูไม่น่าจาก กลับมีฮีโร่แสดงตัวเข้ามาช่วย ไม่ใช่ใครที่ไหน คุณป้าที่กำลังก้มๆ เงยๆ ถูพื้นในร้านนั่นเอง ป้าพูดภาษาอังกฤาไม่ได้ครับ แต่สายตามุ่งมั่นที่จะอธิบายมาก แกวิ่งไปเอากระดาษกับปากกามาวาดๆ จิ้มๆ บวกด้วยภาษาเวียดนาม บอกตรงๆ ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แต่กลับรู้สึกดี และซาบซึ้งจริงๆ ในความใจดีของแก เพราะผมว่าที่ผ่านมาออกจะเกรงๆ คนเวียดนาม ไม่ค่อยกล้าถามทางใคร เพราะหน้าตาส่วนใหญ่จะดูเคร่งขรึมกันมากกว่า แต่คุณป้าทำให้ความรู้สึกต่อคนเวียดนามของผมเปลี่ยนไป จริงๆ นะ... จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:58:28

ความคิดเห็นที่ 48 ออกจากร้านตอนแรกยังงอยู่ แต่พอออกมายืนริมถนน เทียบกับชื่อถนน ประมวลจากที่ป้าแนะนำมา บวกกับหาปุ่มแสดงตำแหน่งตัวเองใน Appแล้ว คราวนี้ไม่ยากเลย เดินเรื่อยๆ ด้วยสภาพอากาศร้อนอบๆ เมฆครึ้มๆ ตลอดเวลา ในที่สุดเรามาถึง Opera House แห่งเมืองไซ่ง่อนกันแล้ว จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:59:13

ความคิดเห็นที่ 49 มาแล้ววววววววว ตอนนี้อยู่ ตจว ครับคณเดี่ยว เนตช้ามากมาย ค่อยๆโหลด ฮึบๆ แวะมาปาดก่อนเดี๋ยวจบ อิอิ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:59:45

ความคิดเห็นที่ 50 Opera House หรือโรงละครแห่งชาติ เป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่ง ที่แสดงให้เห็นความรุ่งเรืองด้านสถาปัตยกรรม French colonial   สร้างขึ้นในปี 1898-1900 ได้รับการออกแบบโดยสถาปนิก Felix olivier ถูกเพื่อเป็นสถานที่สร้างความบันเทิงให้กับทหารฝรั่งเศสที่ประจำอยู่ที่เมืองไซ่ง่อน จนภายหลังจากที่ฝรั่งเศสพ่ายแพ้สงครามในสมรภูมิเดียนเบียนฟู ที่นี่เองเคยถูกใช้เป็นแหล่งพักพิงของชาวฝรั่งเศสที่ลี้ภัยมากจากเวียดนามเหนือ และถูกเปลี่ยนแปลงอีกครั้งในปี 1955 ถูกใช้เป็นสภาแห่งชาติเวียดนามใต้ จนถึงการล่มสลายของรัฐบาลเวียดนามใต้ในปี 1975 จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 20:59:51

ความคิดเห็นที่ 51 Coffee Blended ...ขอบคุณค้าบบบ อุตส่าแวะมา เที่ยวเผื่อด้วยนะคร้าบ อิอิ ภายหลังมีการบูรณะและเปิดอย่างเป็นทางการอีกครั้งเพื่อเฉลิมฉลองวาระครบรอบ 300 ปีของเมืองไซ่ง่อน เมื่อปี 1988 นี่เอง ปัจจุบันถือเป็นโรงละครที่ใช้จัดงานแสดงต่างๆ ทั้งคอนเสิร์ต โอเปรา การแสดงท้องถิ่นของเวียดนาม หรือบัลเลย์ ภายในบรรจุผู้ชมได้ 1800 ที่นั่งในบรรยากาศที่หรูหราและสวยงาม โดยเฉพาะรูปปูนปั้นด้านหน้า และโคมไฟที่สวยงามภายใน จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:01:39

ความคิดเห็นที่ 52 ด้านหน้า Opera House ด้านซ้ายมือในรูปเป็นห้างสรรพสินค้าใหม่ ดูท่าทางกำลังเร่งสร้างเต็มที่ เพราะเดินผ่านไปมีคนงานก่อสร้างกันสับสนวุ่นวาย ถ้าเปิดเมื่อไหร่ คงเป็นอีกที่ที่แสดงความเปลี่ยนแปลงไปสู่ความหรูหรา และมั่งคั่งของไซ่ง่อนได้ดี เพราะเป็นที่รวบรวมสินค้าแบรนด์เนมไฮเอนแทบทุกแบรนด์ทีเดียว จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:02:25

ความคิดเห็นที่ 53 อีกอาคารคารหนึ่งที่กลิ่นอายยุคโคโลเนียล ที่สร้างมนต์เสน่ห์ให้เมืองนี้ยิ่งขึ้น จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:03:04

ความคิดเห็นที่ 54 . แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 55 21:03:54 จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:03:28

ความคิดเห็นที่ 55 ร้าน Lois vuitton อยู่ฝั่งตรงข้ามกับ Opera House รูปแบบอาคารสวย และเข้ากับสิ่งต่างๆ บริเวณย่านนั้นได้ดี จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:04:27

ความคิดเห็นที่ 56 จาก Opera House ก้เดินลัดเลาะตามตามตึกมาอีกนิดเดียว จะเจอกับอีกหนึ่งสถานที่ที่เรียกว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งเมืองไซ่ง่อนก็ว่าได้ “City Hall” หรือศาลาว่าการเมืองโฮจิมินห์ซิตี้ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:05:02

ความคิดเห็นที่ 57 ที่นี่นับได้ว่าเป็นอาคารยุค French Colonial ที่สวยที่สุดแห่งหนึ่งในเมืองไซ่ง่อน สร้างขึ้นในปี 1898-1908  โดยได้แรงบันดาลใจจากการสร้างศาลาว่าการในประเทศฝรั่งเศส ที่มีปีกสองข้างเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีหอระฆังสูงเด่นอยู่ตรงกลาง และมีลวดลายประดับที่อ่อนช้อยบรรจง ได้รับการออกแบบโดยสถาปนิกชาวฝรั่งเศส Gades P. จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:05:35

ความคิดเห็นที่ 58 ปัจจุบันถูกใช้เป็นสถานที่ราชการจึงไม่สามารถเข้าชมภายในได้ แต่เป็นอีกจุดหนึ่งที่กลายเป็นที่น่าสนใจ และนักท่องเที่ยวทุกคนมักไม่พลาดการมาชม โดยเฉพาะลานด้านหน้าที่ตกแต่งเป็นสวยสวย และมีรูปปั้นโฮจิมินห์กำลังสอนเด็กตั้งเด่นอยู่บริเวณกลางสวน จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:06:01

ความคิดเห็นที่ 59 หอตรงกลางของอาคาร ที่มีลวดลายสวยงาม ประดับด้วยธงชาติเวียดนามสีแดง สวยและโดดเด่นที่สุดในอาคารแถบนั้น จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:21:49

ความคิดเห็นที่ 60 รูปปั้นท่านโฮจิมินห์ ผู้เปรียบเสมือนตัวแทนแห่งการรวมชาติของเวียดนาม จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:22:18

ความคิดเห็นที่ 61 นอกจากอาคารที่มีความสวยงาม และรูปปั้นโฮจิมินห์แล้ว บริเวณโดยรอบถูกประดับตกแต่งด้วยดอกไม้มากมาย ยิ่งมามาช่วงวันเต็ด หรือวันขึ้นปีใหม่ของเวียดนาม ที่นี่จะได้รับการตกแต่งที่สวยเป็นพิเศษ แต่ช่วงที่ผมไปแม้ไม่มีวาระใดๆ แต่ดอกไม้แถวนั้นก็สวยไม่ใช่เล่นเลย จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:22:45

ความคิดเห็นที่ 62 ดอกไม้สีแดงสดใสตัดกับใบสีเขียวเข้ม ประดับสวนแถวนั้นให้ยิ่งสวยขึ้น จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:23:18

ความคิดเห็นที่ 63 ส่วนกระถางสองข้างทางเดินจะเต็มไปด้วยกอดอกไม้สีส้มบ้าง ชมพูบ้าง ที่วางเป็นแนวยาว สวยไปอีกแบบ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:23:47

ความคิดเห็นที่ 64 เสียดายที่ผมมาในวันฟ้าหม่น ถ้าเป็นวันฟ้าใส อาคารนี้จะยิ่งสวยยิ่งขึ้น อ้อ.. และมีคำกล่าวที่ว่า เมืองไซ่ง่อนจะสวยที่สุดเมื่อตอนอาบแสงไฟ ผมจึงไม่พลาดที่จะมาเก็บภาพแถวนี้ยามค่ำคืนในช่วงวันเก็บตกคืนสุดท้ายท่ไซ่ง่อน ไว้เจอกันกับ City Hall ภาคแสงสีอีกครั้งในรีวิว Part ท้ายสุดของเวียดนามนะคร้าบ... จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:25:14

ความคิดเห็นที่ 65 จาก City Hall เดินเรื่อยต่อมาอีกไม่นานเราจะเห็นยอดแหลมของโบสถ์ Notre Dame Basilica de Saigon แสดงว่าเรามาถูกทางแล้วละครับ แต่เมื่อมาถึงฝั่งตรงข้ามของโบสถ์เป็นที่ตั้งของอาคาร ที่สวยงามที่สุดอีกแห่งของเมืองไซ่ง่อนคือ Central Post Office นั่นเองครับ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:25:41

ความคิดเห็นที่ 66 อาคารแห่งนี้สร้างขึ้นช่วงระหว่างปี ค.ศ.1886-1891 ตามรูปแบบศิลปะแบบกอธิค และมีลักษณะคล้ายกับสถานีรถไฟในยุโรป ออกแบบและควบคุมการก่อสร้างโดยสถาปนิกชาวฝรั่งเศส Gustave Eiffel ซึ่งก็คือคนเดียวกันกับที่ออกแบบหอไอเฟลอันลือลั่นของฝรั่งเศสนั่นเองครับ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:26:19

ความคิดเห็นที่ 67 น่าไปจังเลยค่ะ เพิ่งกลับจากฮานอยไม่นาน ติดใจเวียดนามซะแล้ว จากคุณ : นางมารชุดส้ม เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:26:35

ความคิดเห็นที่ 68 อาคารแห่งนี้เต็มไปด้วยการตกแต่งที่หรูหรา มีหลังคาเป็นซุ้มค้งขนาดใหญ่ และบรรดาประตูหน้าต่างล้วนมีสีเขียว อันเป็นลักษณะเด่นอย่างหนึ่งของศิลปะยุคอาณานิคม จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:26:47

ความคิดเห็นที่ 69 แหะๆ ปร้าเก๊าะสงสัยเหมือนชาวบ้านว่า มีรัยพิเศษป่าวน้า เดี่ยวถึงไปบ่อยเหลือเกิน ก็ดีเหมือนกันเนอะ ได้ทั้งไปเยี่ยมเพื่อน ได้ทั้งไกด์เพื่อนพาเที่ยว อันที่จริงเมื่อสาวๆ ป้าก็เคยมีเพื่อนเวียดนามหลายคนนะ ก่อนไซ่ง่อนแตกอีก พอได้รับรู้ความยากลำบากช่วงหนีสงครามของเขาแล้ว เลยเข็ดขยาดจนทุกวันนี้ ไม่กล้าที่จะไปเวียดนามเลย แต่ไซ่ง่อนที่เดี่ยวพาชมเนี่ย ดูสวยทันสมัยไม่น้อยเลยจ้า จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:28:50

ความคิดเห็นที่ 70 นางมารชุดส้ม ...ผมเองไม่เคยไปฮานอยเลยครับ แต่ไซ่ง่อนก็มีที่น่าสนใจเยอะนะครับ น่าไปสักครั้งครับ ภายในด้านบนถูกตกแต่งประดับด้วยแผนที่ขนาดใหญ่ ของเวียดนาม และของไซ่ง่อนในช่วงศตวรรษที่ 18 ส่วนด้านในสุดเป็นภาพของโฮจิมินห์ลอยเด่นสามารถมองให้เห็นได้ตั้งแต่ระยะไกล ปัจจุบันที่นี่ยังคงถูกใช้เป็นที่ทำการไปรษณีย์อยู่ คนที่สนใจจะส่งโปสการ์ดสามารถหาซื้อโปสการ์ดสวยๆ แสตมป์ และส่งได้ในคราวเดียวกันเลย จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:28:59

ความคิดเห็นที่ 71 เตี้ยอ้วนชวนไถล ...ไซ่ง่อนตอนไปครั้งแรกเซอร์ไพรซ์ในความทันสมัยมากๆ เลยครับ ป้าน่าลองไปเยี่ยมเพื่อนเวียดนามดูนะครับ ผมจะได้เกาะไปด้วยอีกรอบ อิอิ.. ลวดลายเหล็กดัดบริเวณทางเข้าอาคาร สีเขียวสลับทอง สวดลายสวยๆ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:30:39

ความคิดเห็นที่ 72 แสตมป์สวยๆ ที่เพื่อนผมแวะซื้อมาด้วยตั้งใจจะส่งโปสการ์ดกลับเมืองไทย แต่สุดท้ายเที่ยวสนุกสนานเพลิดเพลิน จนเว้นภารกิจนี้ หอบแสตมป์ชุดนี้กลับมาเป็นที่ระลึกแทน ซะงั้น จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:31:17

ความคิดเห็นที่ 73 ตรงซอกเล็กๆ ภายในอาคารเป็นทางเดินยาวที่เรียงรายไปด้วยบรรดาของที่ระลึกต่างๆ สามารถเลือกซื้อเลือกชมกันได้ตามความพอใจเลย จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:31:49

ความคิดเห็นที่ 74 แต่เอ.. ราคาถูกหรือแพงมากน้อยแค่ไหนนี่ ผมเองก็ไม่ได้เช็ค เพราะรีบๆ เดิน เพราะเสร็จจากนี่ต้องวิ่งข้ามถนนไปชมโบสถ์ ณ เวลานั้นฝนที่ตั้งท่ามานาน เริ่มเปาะแปะมาสองสามเม็ด เป็นตัวกระตุ้นให้เร่งฝีเท้าในการเที่ยวสำหรับวันนี้ซะแล้ว จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:32:23

ความคิดเห็นที่ 75 มาถึงโบสถ์ Dame Basilica de Saigon กันแล้วครับ ซึ่งเป็นอีกภาพที่คุ้นตาเมื่อพูดถึงเมืองไซ่ง่อน โบสถ์ตั้งอยู่บริเวณที่เรียกว่าเป็นกึ่งกลางของวงเวียน เพราะงั้นการข้ามฝั่งไปในสภาพรถที่วิ่งขวักไขว่ไปมานี่เล่นเอาเหงื่อตกกันทีเดียว วิธีง่ายสุดเท่าที่ผมเห็นคือควรไปที่เที่ยว Central Post Office ก่อน เพราะบริเวณนั้นจะมีตำรวจคอยเป่านกหวีด และโบกรถให้หยุดเพื่อให้นักท่องเที่ยวข้ามฝั่งมาโบสถ์ได้อย่างสบายใจ โบสถ์แห่งนี้สร้างขึ้นในปี 1877 ได้รับการออกแบบโดยวิศวกรชาวฝรั่งเศส Bourad มีลักษณะเป็นอาคารสีแดง มีหอระฆังยอดแหลมเป็นคู่ ถือได้ว่าเป็นโบสถ์คาธอลิกที่สวยที่สุดในเวียดนาม สิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างคือวัสดุที่ใช้ก่อสร้างทั้งหมด นำเข้ามาจากฝรั่งเศสเลยทีเดียว แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 55 21:36:27 จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:35:10

ความคิดเห็นที่ 76 Log in เข้ามาให้กิฟครับ ผมชอบเวียดนามในมุมมองของ จขกท. รู้ลึก รู้จริง ปล. ภาพถ่ายงดงามมากครับ ชักอยากจะเห็นไซง่อนยามราตรีซ่ะแล้วซิ จากคุณ : p>dac เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:37:11

ความคิดเห็นที่ 77 ด้านหน้าเป็นรูปปั้นสีขาวตั้งเด่นอยู่ ถือเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของที่นี่ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:37:18

ความคิดเห็นที่ 78 p>dac ...ขอบคุณมากๆ ครับ ไซ่ง่อนยามค่ำคืนเก็บภาพมาได้นิดหน่อย ไว้ไปเที่ยวด้วยกันอีกนะครับ หลังจากวิ่งกระหืดกระหอบแข่งกับฝนมาเดินดู และกดชัตเตอร์เพื่อเก็บรูปไปประมาณ 6 -7 ใบ ฝนที่ลงมา 2-3 เม็ด เริ่มตกถี่ขึ้น จนกลายเป็นสายฝนมาไม่ขาดสาย เป็นอันว่าการท่องเที่ยวของวันนี้คงต้องปิดทริปกันที่ตรงนี้ซะแล้ว ดูนาฬิกายังไม่สี่โมงด้วยซ้ำ แอบช้ำใจเล็กๆ มันไม่ใช่เวลาจะหยุดเที่ยวน้าาาาา.... ยืนดูลาดเลาของพลังฝนใต้ชายคาตึกฝั่งตรงข้ามของโบสถ์อยู่พักใหญ่ แน่ใจแล้วว่าฝนรอบนี้เอาจริงละ เพราะยังไม่มีวี่แววจะซาลง มองหน้ากันเอาไงต่อ รีบโทรหาเพื่อนที่ทำงานอยู่ว่าเย็นนี้กินข้าวกันกี่โมง เพราะเพื่อนเลือกร้านไว้แล้ว จัดการนัดหมายเรียบร้อย ดูเหมือนยังมีเวลาพอ เลยคิดว่าจะกลับไปอาบน้ำอาบท่าที่โรงแรมกันก่อน จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:39:09

ความคิดเห็นที่ 79 เหตุเพราะฝน และคำนวณเส้นทางจากแผนที่ว่าไกลใช้ได้ ไม่ลังเลโบกแท็กซี่บอกที่หมายทันที พี่แท็กซี่ก็พยักหน้าทำหน้านิ่งๆ เซ็งๆ เราก็เอาแล้วววว.. แหะแหะ.. ไม่ใช่อะไรนั่งเพียงอึดใจก็ถึงที่หมายแล้ว คำนวณเป็นเงินไทย 30 กว่าบาท แสดงว่ามันใกล้เกิ้นนนนน.... และก็ได้เห็นห้องที่เป็นที่พักของเราหลายๆ คืนในไซ่ง่อน สภาพไม่ถึงกับใหม่ แต่ดูสะอาดและอุปกรณ์ครบครัน ในราคา 700 กว่าบาท/ห้อง แถมอาหารเช้าด้วย อืม... ถ้าเทียบกับราคาดีเลยละ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:39:48

ความคิดเห็นที่ 80 เตียงผ้าห่มสะอาดเรียบร้อยดี เสียอย่างเดียวหมอนเล็กและบางเฉียบทีเดียว ผมเองถึงกับต้องพับหมอนเป็นสองทบถึงจะนอนได้ นี่ขนาดปกติเป็นคนแหยงหมอนสูงๆ แล้วนะเนี่ย จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:40:24

ความคิดเห็นที่ 81 ห้องน้ำกะทัดรัดและสะอาดดี แยกส่วนอาบน้ำในห้องกระจก สบู่ แชมพู จัดให้ในขวดเล็กๆ แต่ก็โอเคใช้ได้ครับ จากคุณ : cold river เขียนเมื่อ : 12 ต.ค. 55 21:40:56