ความคิดเห็นที่ 1 จันทร์ที่  ๒๔ กันยายน จากศรีนาคา สู่ กุลมาร์ค เสียงปลุกจากลำโพงของมัสยิดเช่นคืน  หากแต่คืนที่ผ่านมาผมหลับสนิท  จะเป็นเพราะฤทธิ์ของคิงส์ฟิชเชอร์  หรือ เพราะว่า  ผมรู้แล้วว่าสายไฟที่หัวเตียงนั้นเป็นสายไฟ  ที่ต่อเข้าในที่นอน  จะมีเครื่องทำความร้อนบนที่นอนสำหรับคนที่แพ้อากาศหนาว  หลงนอนหนาวเหน็บมา  เพิ่งมาประจักษ์แจ้ง  เพราะพี่แฟรงค์ถามว่า  ที่นอนอุ่นมั้ย ผมอาบน้ำเสร็จก่อนเวลา  ก่อนพาทัวร์เองไปที่ห้องรับประทานอาหารที่เรือลำกลาง  เพราะที่นั่นเปรียบเสมือนคลังอาหารไทยอันมีค่า  มีขนม  กาแฟสำเร็จรูปไทย  ไข่เค็ม  น้ำพริก  และสารพัด เสียดาย . . . น่าจะตีซี้ตั้งแต่วันแรก  เพราะของกินเยอะขนาดนี้  ไม่น่าพลาดเล้ยยยย ไปรู้จัก  พี่ ๆ  ป้า ๆ  พี่แอน  คุณป้าบุญสิน  กับสามี  อายุเจ็ดสิบปลาย ๆ  น่ารักมาก  เวลาเห็นคนแก่ที่มาเที่ยวด้วยกัน  คุณลุงยิ้มแย้ม  คุณป้าก็ใจดี  ทำให้คิดถึงย่าที่เสียไป  เพราะย่ามักจะมีของอร่อย ๆ  ไว้รอผมเสมอ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 09:55:46

ความคิดเห็นที่ 2 ผมไปป่วนกับเรือลำนั้น  ก่อนจัดการปลากรอบเอามาไว้กินกับข้าวต้มที่เรือลำของพวกเรา  ที่ตอนนี้ดูเหมือนว่า  ทุกคนจะละลายพฤติกรรมกลายเป็นพวกเดียวกันหมด  พี่แฟรงค์  พี่ใหญ่ใจดี  น่ารักมาก “ไปไหนมา  เค้ารอกินกันอยู่”  เสียงทักทายเมื่อผมดผล่หน้ามายังห้องรวม “ไปเอานี่มา”  ผมชูถุงในมือ  ก่อนที่จะเทปลากรอบลงในจานบนโต๊ะ พ่อบ้านประจำเรือ  คอยอยู่ใกล้ ๆ  พร้อมหลานชายของแกอีกคน  ผมเลยเดินไปหยิบเอาขนมจากแดนไทย  มาส่งให้  พร้อมบอกว่า  ผ่านฮาลาล  กินได้  แกยิ้มขอบคุณใหญ่ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 09:58:14

ความคิดเห็นที่ 3 ตามมาเที่ยวต่อค่ะ จากคุณ : SuPerHyPerOverUltraGLUE เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 09:59:00

ความคิดเห็นที่ 4 ผมชอบนะกับบรรยากาศของโรงแรมเรือที่นี่ ทุกอย่างในเรือเหมือนบ้าน  ไม่ต้องกลัวหาย  ห้องพักของแต่ละคนไม่มีกุญแจ  แรกเริ่มผมกลัวว่า  จะมีของหาย  ไม่กล้าวางของ  แต่เมื่อวาน ลืมไอโฟน  ลืมหยิบเงินรูปีจากกางเกงตัวเก่า  แต่เมื่อกลับมาในตอนค่ำ  ห้องนอนโดนทำความสะอาด  ผ้าคลุมเตียงโดนปูใหม่  เหมือนตอนครั้งแรกที่เปิดห้องมา ไอโฟนตั้งอยู่บนโต๊ะเล็ก ๆ  ที่หัวเตียง  ส่วนกางเกงพับเก็บไว้  ของทุกอย่างอยู่ครบ  หัวข้อสนทนาบนโต๊ะอาหารยามเช้า  จึงเป็นเรื่องความปลอดภัยของทรัพย์สินบนเรือที่พักแห่งนี้ ให้เต็มสิบเลย . . . จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:00:59

ความคิดเห็นที่ 5 ทุกอย่างไม่เหมือนภาพที่วาดไว้ในหัว  แต่ภาพที่เจอเป็นภาพจริง  ภาพจริงที่งดงามกว่าภาพที่วาดเอาไว้เสียอีก จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:01:56

ความคิดเห็นที่ 6 Gulmarg กุลมาร์ค  เป็นเมืองท่องเที่ยวที่ติดอันดับ  ใครมาถึงแคชเมียร์ต้องไปที่นี่  เพราะที่นี่มีอะไรหลายอย่าง  ที่ไม่ไปไม่ได้  ผมรู้แค่ว่ากุลมาร์คอยู่ห่างจากศรีนาคาไปทางตะวันตกค่อนไปทางใต้  ติดกับชายแดนปากีสถาน  สักราว ๕๖ กิโลเมตร จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:02:53

ความคิดเห็นที่ 7 จากเมื่อวานเราให้ศรีนาคาเป็นเชียงใหม่  แล้ว ไปทาง ขวา หากมองจากแผนที่คือ เชียงราย  อันได้แก่ โซนาร์มาร์ค   วันนี้จากเชียงใหม่  เราจะพามาทางแม่ฮ่องสอน  คือ กุลมาร์ค   คราวนี้คงพอนึกภาพของเมืองท่องเที่ยวในแคชเมียร์ออกแล้วนะครับ  ว่าจะไปทางทิศไหนอะไร  อย่างไร  ส่วนพรุ่งนี้จะลงมาทางตะวันออกเฉียงใต้คือ  ลำปาง  ก็คือ  พาฮาลแกม ศรีนาคาเป็นศูนย์กลาง  แยกขวาไป โซนามาร์ค  ซ้ายกุลมาร์ค ใต้ลงมาหน่อย พาฮาลแกม  เป็นอันว่าทริปนี้เที่ยวตามจุดท่องเที่ยวหลัก ๆ  ตามนี้นะครับ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:03:55

ความคิดเห็นที่ 8 รถค่อย ๆ  ฝ่าการจราจรในชั่วโมงเร่งด่วนของแคชเมียร์มาอย่างเรื่อย ๆ  ทั้งการปาดซ้าย  ขวา  แทรกไปตามช่องทางเล็ก ๆ  และเสียงแตร . . .ชิล ชิล จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:05:05

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่มีอะไรที่ผมปรับตัวไม่ได้  หากอยากจะปรับ  รถใช้เวลาวิ่งราว ๒ ชั่วโมง  ก่อนมาหยุดที่โรงแรมเหล็ก ๆ  ที่ตีนเขา  เพื่อให้คณะได้แวะเข้าห้องน้ำ  อากาศวันนี้โปร่ง  ท้องฟ้าเป็นใจ  ตอนนี้คณะของผมกลายเป็นจุดเด่นในทริป  เป็นขวัญใจของพี่ ๆ  เพราะกลุ่มของผมมักมีท่าแปลก ๆ  ในการโพสต์ท่าถ่ายภาพ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:06:43

ความคิดเห็นที่ 10 ท่ามาก . . . พี่ริน ท่ายาก . . . ยกให้โก้ ท่ามากและยากรวมกัน . . .น้องยุ้ยจัดไป ส่วนพี่แนทยังไม่ผ่าน  เพราะพี่เขาติดขี้อายไม่ค่อยกล้าโพสต์  และพี่เขาชอบเสื้อสีดำขาว  พร๊อพไม่เยอะเท่าพี่ริน รูมเมท    เลยโดนผมจัดท่าให้เยอะหน่อย  กะว่าพรุ่งนี้วันสุดท้ายที่พาฮาแกม  จะให้พี่แนทเกิดคนเดียวเลย  อิอิอิ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:09:48

ความคิดเห็นที่ 11 อะฟาระวัต . . . Afarwat Hill เนินสกีที่ยาวและสูงที่สุดในเอเชีย  มีความยาวถึง ๕ กิโลเมตร  และมีความสูงมากกว่า สามพันเจ็ดร้อยเมตรเหนือระดับน้ำทะเล  การเดินทางต้องใช้ . . . “กอนโดลา”  หรือกระเช้าไฟฟ้า เทือกเขาแห่งนี้  ทอดยาวเข้าไปในแดนของปากีสถานด้วย  เป็นเทือกเขาที่บนยอดสูง ๆ  จะมีหิมะปกคลุมทั้งปีเลยทีเดียว จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:11:05

ความคิดเห็นที่ 12 เมื่อแวะเข้าห้องน้ำกันเสร็จเรียบร้อย  รถก็มุ่งหน้าไปสู่สถานีกระเช้าในทันที  ซึ่งก็ใกล้กับเวลาเที่ยง  เลยต้องมีการเพิ่มพลังกันก่อนเดินทางสู่ยอดเขา  อาหารหลักของทัวร์  ไม่ต้องทาย . . . แกงกะหรี่ไก่  กับ  นาน  คืออาหารหลัก  ของผมโชคดีที่เอากุนเชียงที่เหลือจากข้าวต้มมื้อเช้า  ใส่รวมกับน้ำยำติดตัวมา  เลยเป็นอาหารที่ค่อนข้างถูกปาก  ยังไงเราก็ยังมีอาหารคุ้นลิ้น จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:11:58

ความคิดเห็นที่ 13 ระหว่างรับประทานอาหารนั้น  ทางไกด์เก็บเงินอีกคนละ แปดร้อยรูปี  สำหรับค่ากระเช้าสองช่วง  ช่วงแรกขึ้นไปที่ระดับความสูงราวสองพันเจ็ดร้อยเมตร  ราคา ๓๐๐ รูปี  และอีกห้าร้อยเมตร ที่ระดับความสูงสามพันปลาย ๆ   มีเหรอที่มาแล้วจะไปแค่ระดับเดียว . . . คนไทยกลัวที่ไหนกับความสูง หนาว เหน็บ  มาถึงแคชเมียร์ทั้งทีต้องใช้ชีวิตให้คุ้ม  อย่าไปกลัวเลยใช่ว่าจะมากันได้ทุกเดือนแบบเชียงใหม่ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:12:53

ความคิดเห็นที่ 14 “เอานะค่ะ  คราวนี้จากที่นี่  ไปสถานีระยะทางราวหนึ่งกิโลเมตร  จะเดินหรือขี่ม้าแล้วแต่ความสมัครใจ  ขี่ม้าไปกลับคนละห้าร้อยรูปีนะค่ะ”  พี่เหมี่ยวหัวหน้าทัวร์แจง คราวนี้หลายคนหันหน้าปรึกากัน โต๊ะใครโต๊ะมัน  ไอ้ผมชั่งใจอยู่ว่าจะเอายังไงดี  กระเช้าแปดร้อย  นั่งม้าอีกห้าร้อยไม่รวมทิปส์อีก  ตอนนี้อาการงก  เริ่มเข้ามาในหัวสมองเล็กน้อย “กรูขี่ม้าเว้ย”  ผมบอกกับคนในโต๊ะ  ซึ่งก็เป็นแก๊งค์ที่นอนเรือลำเดียวกันเจ็ดคนนั่นแหละ “หนูขี่ด้วย”  เสียงอะไรหว่าดังข้ามมาจากโต๊ะไกล ๆ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:14:36

ความคิดเห็นที่ 15 ผมไม่ต้องหันไปหรอก  เพราะเสียงแบบนี้ตามหลอนมาสองวันแล้ว หันไปมองเพื่อนร่วมโต๊ะ  ทุกคนยิ้มกันหมด  เป็นอันรู้กันว่าผมกำลังโดนรังควาน  นี่หากอยู่ในเมืองไทยคงต้องรีบเข้าวัดให้หลวงพ่อรดน้ำมนต์ “เดินดีกว่าว่ะ  วอร์มร่างกายไว้  เดี๋ยวบนเขาจะได้ไม่เหนนื่อย” “งั้นหนูเดินด้วย” เข้!!!! ตามกรูเป็นชัตเตอร์กดติดวิญญาณเลยวุ้ย  คราวนี้เพื่อน ๆ  ในโต๊ะ  เริ่มแสดงอาการไม่ค่อยพอใจ  บางทีนั่นอาจเป็นการเรียกร้องความสนใจของคนที่มาคนเดียวไม่มีเพื่อนร่วมกลุ่มก็เป็นได้ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:16:38

ความคิดเห็นที่ 16 สรุปผมเดิน  และเป็นการเดินที่น่าเกลียด  เพราะผมจะเดินรีบ ๆ  ทิ้งระยะห่างจากคนที่ผมไม่ค่อยอยากเสวนาด้วยเท่าไหร่   ในขณะที่กำลังเดินจากร้านอาหารไปยังอาคารจำหน่ายตั๋ว  ได้ยินเสียงคนไทย  ซึ่งไม่ใช่เสียงที่คุ้นเคยมาสอง สามวัน  ผมรู้แล้วว่าวันนี้  ที่นี่ยังมีคนไทยอีกแน่ ๆ  ผมหันไปตามเสียง  มีเด็กหนุ่มน่าจะเพิ่งจบ  หรือ  เรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้ายนี่แหละสามคน  เดินคุยกันมา “มากันสามคนเองเหรอครับ”  ผมทักทาย “อ้าว  พี่คนไทยเหมือนกันหรือครับ” “ครับ  เรียนที่นี่หรือมาจากเมืองไทยครับ” “เมืองไทยเลยพี่  บินมาลงเดลี  แล้วต่อมาที่นี่  พี่ล่ะครับมายังไง”  หนึ่งในสามยิ้มก่อนตอบ  ในขณะที่ขาก็ก้าวไปเรื่อย “ทัวร์  ไม่กล้าแบกเป้มาเอง  ภาษาอังกฤษไม่แข้งแรง” “ผมก็ไม่แข้งแรง  แต่มันส์ดีพี่  มาเองสนุกดี” จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:20:07

ความคิดเห็นที่ 17 ผมยิ้ม  นึกถึงวันเก่า ๆ  ที่ผมชอบเที่ยวแบบแบกเป้ไปเรื่อย  ที่นี่ก้อยากจะแบกเป้  แต่ยังไม่มีเวลาทำการบ้าน  เลยต้องรักษาระยะไว้หน่อย  ไม่อยากมาแบบหลง ๆ  รั่ว ๆ มั่ว ๆ  ในแผ่นดินแคชเมียร์ “พวกผมจองโรงแรมจากมเองไทยพี่  แล้วมาเช่ารถพร้อมคนขับที่นี่  วันละพันสี่ร้อยกว่าบาท” “ครับ  พอไหวอยู่  ไม่แพงมาก” “ช่ายพี่  คนขับเป็นไกด์ในตัวเลย” ผมยิ้มให้อีกรอบ . . . จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:21:24

ความคิดเห็นที่ 18 คนไทยแปลก  เวลาอยู่เมืองไทย  จะยิ้มจะคุยไม่ค่อยกล้า  แต่พอไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง  แค่ได้ยินเสียงพูด  ก็เข้าไปพูดคุยทักทาย  ผมเจอบ่อยเหมือนกัน  สมัยแบกเป้ตะรอน ๆ  ไปโน่นมานี่  บางครั้งอย่าว่าแต่พูดเลย  แค่เห็นหนังสือเดินทางตราครุฑ  ก็ยิ้มให้ทักทาย เหมือนคนที่รู้จักกันมานานแสนนาน จากร้านอาหารมาที่อาคารจำหน่ายตั๋ว  ใช้เวลาราวสิบนาที  ระยะทางไม่ถึงห้าร้อยเมตร  เกือบโดนค่าม้าไปห้าร้อยแล้วมั้ยล่ะ  ดีนะที่ไหวตัวทัน  เลยไม่ต้องจ่าย  สิ่งแรกที่เห็นที่อาคารจำหน่ายตั๋วคือ บรรดาผู้คนที่ชุลมุนวุ่นวาย  ดูไม่ออกว่าเป็นใครมาจากไหน  บ้างก็เป็นคนจูงม้า  พ่อค้าชาวอินเดีย  ที่ขึ้นมาขายของที่แคชเมียร์ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:22:35

ความคิดเห็นที่ 19 แต่ . . . ที่ช่องจำหน่ายตั๋วดูวุ่นวายไปหมด  เนื่องจากระบบการจัดการนี่เข้าขั้นอินเดียแท้ ๆ   ช่องเข้าไปซื้อ  กับช่องออกดันเป็นช่องทางเดียวกัน   และดูเหมือนว่าทุกอย่างจะช้ามาก  ถึงมากที่สุด เพราะขนาดว่าหัวหน้าทัวร์ให้เงินกับร้าอาหารมาจองร่วมชั่วโมงแล้ว  แต่ดุเหมือนว่าคิวที่จะถึงยังยาวมาก  ยาวจนผมอดแปลกใจไม่ได้ว่า  มีระบบการจำหน่ายตั๋วแค่ช่องเดียวเท่านั้นหรือ ลิฟท์ขึ้นดอยสุเทพที่เชียงใหม่ยังมีระบบระเบียบมากกว่าที่นี่เสียอีก จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:24:26

ความคิดเห็นที่ 20 ระหว่างที่รอตั๋ว  ผมก็ถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ      จนกระทั้งมาสะดุดตากับเด็กผู้หญิงวัยสักสองสามขวบ  กำลังน่ารัก  มากับแม่  ที่ดูเหมือนว่า  พ่อของเด็กกำลังรอต่อคิวซื้อตั๋ว  หนูน้อยยิ้มเก่ง  มีแต่คนขอไปถ่ายรูปอยู่ตลอดเวลา  แม่ของเด็กก็ใจดี  ยิ้มให้  และเต็มใจที่จะให้คนแปลกหน้า  หลากหลายเชื้อชาติเข้ามาถ่ายรูปคู่กับลูกสาวน่ารัก ๆ นี่ถ้าเด็กดอยเมืองไทย  ฮอตขนาดนี้มีหวังแม่รวยเละ  แค่เก็บค่าถ่ายรูปคนละ ๒๐ รูปีแบบที่เด็กดอยแถบเชียงใหม่รู้จักขอนักท่องเที่ยวก็เก็บกันไม่หวาดไม่ไหวแล้ว อันนี้พูดจริง ๆ  เด็กดอยเมืองไทยหาเงินกับนักท่องเที่ยวเก่งจะตาย  ผมยังจำได้ดี  เมื่อปีก่อน  ในขณะที่กำลังลงจากรถที่จอดในลานจอดที่โครงการหลววงอินทนนท์  เด็กชาวเขาหน้าตามอมเมม  สะพายตะกร้าสานไม้ไผ่ดอกไม้เต็มหลัง  มายืนยิ้มพร้อมส่งดอกไม้เมืองหนาวมาให้ “ไม่เอาหรอกครับ  พี่ไม่รุ้จะเอาทำไมดอกไม้”  ผมตอบพร้อมยิ้มให้ “โผมีน้าใจให้  เพ่ไม่มีน้าใจรับเลยเหรอ”  นั่น  พ่อเด็กดอยสำเนียงเปร่ง ๆ  มาก่อนเลย เล่นมามุขนี้  ก็ตายสนิท  น้องมีน้ำใจให้พี่  พอพี่มีน้ำใจรับดอกไม้  พี่ก็คงไม่ใจจืดใจดำที่จะล้วงกระเป่าควักกระดาษที่มีรูปพ่อหลวงสีเขียว ๆ  ตอบแทนน้องไปหนึ่งใบ  เทคนิคการขายเด็กดอยคราวนั้นทำเอาผมอยากกราบ กลับมาที่โซนามาร์คต่อ  นอกเรื่องไปแล้ว  น้องน่ารักขนาดนั้น  ผมก็เลยขอเข้าไปเก็บรูปด้วยคน  พอผมเข้าไปขอเท่านั้น แอนด์เดอะแก๊งค์  ก็รุมเข้ามาใหญ่ขอถ่ายด้วย  ก็เลยได้คุยกันกับแม่ของเด็ก  น้องยุ้ยหยิบชอคโกแลตจากเมืองไทยส่งให้  คราวนี้หนูน้อย  ตาคมคิ้วงอน  ยิ้มชอบใจใหญ่ ผมแทบไม่อากเชื่อว่า  หนุน้อยน่ารักคนนี้พร้อมแม่และพ่อ   ไม่ใช่คนอินเดียว  แต่เป็นคนจากประเทศที่ผมเห็นตามสื่อว่าน่ากลัว  ทั้งสามคนเป็นครอบครัวที่เป็นคน . . . อิรัก จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:26:24

ความคิดเห็นที่ 21 อิรักประเทศที่โดนสื่อสังคมตะวันตกตราหน้า ว่าเป็นประเทศที่ก่อความไม่สงบ  หากแต่สิ่งที่ผมเจอ  ครอบครัวอิรัก  ครอบครัวแรกในชีวิตที่ผมคุยด้วย  ไม่ใช่แบบที่ผมอ่านเจอจากสื่อ  จากสิ่งที่ประเทศมหาอำนาจต่าง ๆ  ป้อนข้อมูลมาให้เลยแม้แต่น้อย ผมเลยไม่แปลกใจว่าทำไมแคชเมียร์จำกัดสื่อทางอินเตอร์เน็ต  เพราะวัฒนธรรมแต่ละถิ่นแตกต่างกัน  สังคมตะวันตกก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจาก ฝรั่งเศส และอังกฤษสมัยล่าอาณานิคม  เพราะประเทศมหาอำนาจต่างแสวงหาประเทศที่อ่อนแอ  เพื่อยึดเอาทรัพยากรธรรมชาติของประเทศนั้น ๆ  โดยตราหน้าว่าประเทศนั้นข่มแหงประชาชน  ประเทสนั่นมีโจรก่อการร้าย  แล้วแต่ว่าจะยัดข้อกล่าวหาให้ประเทศที่อ่อนแอกว่าอย่างไร สิ่งที่ตะวันตกชอบอ้างความชอบธรรมในการเข้าควบคุมประเทศอื้นคือคำว่า . . . ไม่เป็นประชาธิปไตย  และ  สิทธิมนุษยชน สองคำที่พี่เบิ้มที่สถาปนาตัวเองเป็นตำรวจโลก  คอยเข้ายึดประเทศที่อ่อนแอกว่า เพื่อจัดสรรปันส่วนทรัพยากรธรรมชาติไปให้กับบริษัทในประเทศตนเอง  อยากให้ตำรวจโลก  อ้างประชิปไตย  และสิทธิประชาชนกับมังกรใหญ่ฝั่งตะวันออกมั่งจัง  คงสนุกดีพิลึก ตำรวจโลกกล้าแค่ประเทศเล็ก ๆ  กระจ้อยร่อยล่ะว๊า!!! จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:28:39

ความคิดเห็นที่ 22 จากยอดเขาลากมาออกทะเลซะงั้น  น้ำท่วมทุ่งไปแล้ว  ผมมองแบบนี้จริง ๆ  ผมไม่ค่อยยินดีมากมายกับความเจริญที่ก้าวย่างอย่างรวดเร็ว  เพราะผมคิดว่าพื้นฐานของคนไม่เหมือนกัน  และแต่ละทองถิ่นก็มีวัฒนธรรมเฉพาะของถิ่นนั้น ๆ  จะให้คนไกลเข้ามามีบทบาทกำหนดการเปลี่ยนแปลงชีวิตของคนในถิ่นนั้น ๆ  คงไม่ใช่ หลังจากรอตั๋วเพื่อจะไปยังสถานีกระเช้าพักใหญ่  ได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย  จับใจความได้ว่า  มีคนลัดคิวไปยืนที่หน้าช่องขายตั๋ว  พนักงานไม่ขายให้  คนที่ลัดคิวก็ไม่ยอมขยับ  เป็นการประจันหน้ากันสองคนระหว่างคนขายตั๋วและคนแซงคิว  นั่นเท่ากับว่ากลไกการขายหยุดชะงักลง  คนที่รอเริ่มโวยวาย  และเสียงที่ผมฟังชัดเจนที่สุดก็คือเสียงที่ผมจำได้ขึ้นใน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:30:14

ความคิดเห็นที่ 23 “อะไรวะ  แซงคิวคนอื่นไปทำเชี่ยอะไร  ไปแล้วก็ชื้อไม่ได้  ออกไปสิโว้ย  คนอื่นเขาต่อคิวมาตั้งนาน  แมร่งไม่รู้จักวัฒนธรรมการเข้าคิวหรือไง” ครับ  เสียงคนไทย  ก็จากน้องสามคนที่เจอตอนเดินมานั่นแหละ เจ๋งว่ะ  ด่าแขกอินเดียเป็นภาษาไทยแท้  ให้รู้เสียบ้างคนไทยนิสัยดี  รู้จักวัฒนธรรมเข้าคิวยังมีอีกมีอีกมาก  ไม่เหมือนคนส่วนน้อยบนสถานีรถไฟฟ้า BTS หรอก   แมร่ง!!! แซงคิวแบบหน้าไม่อายมีให้เห็นทุกวัน รออยู่เกือบชั่วโมงก็ได้ตั๋วมาเป็นของเรา  เป็นตั๋วสองใบ  ใบแรกจบที่สถานีกลางเขา  ใบที่สองจบบนสถานียอดเขา  ผมเดินตามคณะมายังสถานีกระเช้าไปฟ้า  แหงนมองไปบนยอดเขาที่ปกคลุมด้วยเมฆ สูงเนาะ . . . จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:31:26

ความคิดเห็นที่ 24 เขาบอกยิ่งสูงยิ่งหนาวจริงป่าวน้อ  กระเช้าคันนึงนั่งได้ ๔ – ๖ คน  แต่พวกผมเลือกกันที่ ๔ คน  ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็ไม่ว่าอะไร  สายเคเบิ้ลกับรอกทำหน้าที่เลื่อนกระเช้าขึ้นไปช้า ๆ  กระเช้าแกว่งบ้าง  ใครว่าสนุก  บอกตรง ๆ  . . . เสียวเว้ยยยยยยยยย ผมนั่งหันหลังมองด้านล่าง  เท่ากับว่าได้มองสูงขึ้นทีละนิด ๆ  ความเสียงเข้ามาทีละน้อย ๆ  แต่แอบเนียนไม่กลัว  เพราะช่วงแรกมันไม่ชันเท่าไหร่  ใช้เวลาไม่น่าจะเกินห้านาทีก็มาถึงสถานีแรก อากาศด้านบนเย็นแบบชื้น ๆ  ผมออกมาเก็บรูปได้สามสี่รูป  คณะก็เรียกต่อไปบนยอดเขา  เพราะคนรอต่อคิวค่อนข้างเยอะ  กลัวว่าจะได้ลงมาช้า  อาจจะมืดค่ำในช่วงเดินทางกลับ  บนกระเช้าช่วงที่สอง  จะผ่านหมู่บ้านยิปซี  สร้างบ้านดิ  หลังคาของบ้านจะเอาดินมาคลุมทับอีกรอบ  เพื่อปลุกผัก  เลี้ยงสัตว์    แต่การมองจากกระเช้าไม่น่าพิสมัยสักเท่าไหร่  ก่อนถึงยอดเขา  กระเช้าดันมาหยุดเคลื่อนไหว เข้!!!  เอาแหล่วววววว  งานจะเข้ามั้ยเนี่ย จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:32:32

ความคิดเห็นที่ 25 เมื่อระบบทำงานไฟฟ้าขัดข้องกระเช้าก็แกว่งไปมา  บนความสูงจากกระเช้าและพื้นด้านล่าง  คาดว่าหากตกลงไป  แม่อาจไม่ได้เจอหน้าอีกตลอดชีวิต  ไม่กล้าขยับตัว  ไม่อยากมองรอบ ๆ  ตัวที่เห็นแต่ความสูง  พื้นดินไกลสายตา  ยิ่งต่ำลงไปอีก   เสียงเอี้ยดอ้าดที่ด้านบนเหนือศรีษะ  พร้อม ๆ  กับกระเช้าเริ่มขยับ  รอดแล้วเว้ย  อย่างน้อยก้ไม่ค้างเติ่ง  แล้วไม่นานกรระเช้าสีเหลือก็พาร่างที่ยังหายใจของผมมาส่งยังบนยอดเขา ทันทีที่ออกจากอาคารกระเช้า  ผมถึงกับยืนตะลึง . . . จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:33:28

ความคิดเห็นที่ 26 . . . ภาพที่อยู่เบื้องหน้าไม่รู้จะบรรยายอย่างไร  ผมค่อย ๆ  เดินช้า ๆ  จากบันได  ลงไปสัมผัสพื้นของยอดอฟาระวัต  ลมหนาวปะทะใบหน้าจนชา  หากแต่ภาพที่อยู่เบื้องหน้า  มันสะกดทุกความหนาว เมฆหนา ๆ  ค่อย ๆ  คลี่ออก เ หมือนม่านบาง ๆ  ที่ค่อย ๆ  เปิด  เผยโฉม  กอดวิน อัสเตน  แนวยอดเขาที่สูงอันดับสองของโลก  ที่มุมฝั่งนี้อาจดูไม่สูงชัน  เพราะตอนนี้เรามองไม่เห็นยอด K2   ที่ความสูงกว่าสี่พันเมตรเหนือระดับน้ำทะเล ทุกคนคงเป็นเช่นเดียวกับผม  เพราะต่างก็เดินออกไปเหมือนต้องมนต์สะกด ของเจ้ากอดวิน อัสเตน  ผมมองไปไกล ๆ  มีรั้วลวดหนาว  มีทหารหลายนายแถบนั้น  อีกฟากของลวดหนาวคือประเทศปากีสถาน  ถามว่าเดินไปได้มั้ย . . . ได้ครับ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:34:22

ความคิดเห็นที่ 27 เพราะตรงนี้เป็นแหล่งท่องเที่ยว  ฝั่งปากีฯ  ยอดเขาสูงยังคงมีหิมะคลุมอยู่  เมฆลอยล่องบดบังทัศนวิสัยบ้างในบางโอกาส  แต่ภาพที่เห็นมันยากเกินกว่าที่จะปล่อยเวลาผ่านไปอย่างไร้ค่า ผมกดชัตเตอร์ไม่ยั้ง มุมโน้นบ้าง  มุมนี้บ้าง  ตามแต่ใจชอบ  เพราะคงไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนจะได้มายืนบนยอดเขาที่สูงขนาดนี้อีก ผมเดินไปเรื่อย ๆ  อยากเห็นมุมเจ้า กอดวิน  ให้ใกล้กว่าที่เป็นอยู่ “ถอดเสื้อเลยวัต  เอาเลยโชว์หน่อยหนาวขนาดนี้ทนได้”  พี่แฟรงค์  พี่ชายรูมเมทยุใหญ่ “เอาปะโก้”  ผมหันไปทางรุ่นน้องอีกคน  หาพวกร่วมขบวนการ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:35:23

ความคิดเห็นที่ 28 “ถอดเสีย ๆ ๆ ๆ “  เสียงเชียร์จากสาว ๆ  ร่วมทริป มาถึงยอดเขาอาฟะรัตมีหรือจะไม่กล้า  หนาวกว่านี้มีอีกมั้ย  อากาศ ณ ตอนนี้ ๔-๖ องศา  แต่ลุกบ้าเกินพิกัดไปแล้ว  ผมค่อย ๆ  ถดเสื้อแขนยาวออก  แมร่ง . . .  .ช่องฟิชชชชชชชช อากาศที่สัมผัสตอนนี้  มันยากเกินกว่าที่จะบรรยายเป็นคำพูด  หนาวจนหูแทบหลุดเลยก็ว่าได้ “ถอดอีกตัวดิ  ถอดเลย ๆ ๆ”  ดุเหมือนเสียงเชียจะมากมาย ช่อง ๗ สีทีวีเพื่อคุณมี . . . “อนุวัติจัดให้” ทริปนี้ก็มี . . . “ภควัตจัดโชว์” จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:36:32

ความคิดเห็นที่ 29 แล้วในที่สุด  ผมก็รู้ว่าความหนาวบนยอดเขาอะฟาระวัตที่สูงกว่าสี่พันเมตรเหนือระดับน้ำทะเล  หาได้ระคายผิวไม่  เพราะทั้งผมกับโก้  ต่างได้สัมผัสถึงความหนาวเย็นด้วยสายลมที่พัดผ่านมากระทบ  จนหน้าอกตั้งชัน 55555 จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:37:50

ความคิดเห็นที่ 30 หลังจากโพสต์ท่าด้วยกางเกงยีนส์ตัวเดียวเหนือยอดเขาอยู่ราวสามนาที  ต้องรีบคว้าเสื้อมาใส่แทบไม่ทัน  ไม่ใช่เพราะหนาวหรอก  แต่เพราะทหารอินเดียสองนายที่เดินถือปืนตรงมานั่นต่างหาก  ไม่เอาไม่อยากโดนเชิยไปนั่งกินชาร้อน  หากแต่  ทหารสองนายเดินผ่านไป  พร้อมรอยยิ้ม  และสายตาที่มองมาแปลก ๆ “ไอ้บ้าสองตัวนี่มาถอดเสื้อหาเทวดาเร่อะ”  ผมได้ยินเสียงทหารอินเดียนินทาในใจ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:38:48

ความคิดเห็นที่ 31 หลังจากปล่อยพลังบ้าไปแล้ว  ผมก็เดินเก็บภาพเพื่อน ๆ  ร่วมทริป  โชคดีที่ทุกคนพกผ้าพันคอมา  จึงได้รูปยามผ้าพันคอปลิวตามสายลม  เสียดายที่ไม่มีใครติดธงชาติมาไม่งั้นคงเท่ห์ไม่น้อย จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:39:50

ความคิดเห็นที่ 32 ด้านบนเป็นลานหินลาดเอียงไปตามแนวเขา  บ้างก็มีโขดหินใหญ่น้อย  แต่ที่อยู่ตามพื้นดิน  คือ  ไม้พื้นเมือง  โชว์ดอกสวยงาม  ผมมองไกล ๆ  ก็เฉย ๆ  แต่พอใช้กล้องจับภาพซูมเข้าไปถึงรู้ว่ามันสวยมาก  เป็นดอกไม้ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน  ผมจึงเลิกจากการเก็บภาพคนหันมาเก็บภาพดอกไม้แทน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:40:39

ความคิดเห็นที่ 33 “ปวดฉี่  ฉี่ที่ไหนได้เนี่ย”  ผมได้ยินเสียงคนในกลุ่มดังมาขณะที่ผมกำลังก้ม ๆ  เงย ๆ  กับดอกไม้แปลกตา “บนนี้ก็ได้  กั้นผ้ากันหน่อยเร็ว”  เสียงพี่รินบอก  ผมหันไปมอง  สาว ๆ  หลายคนกำลังล้อมวงกั้นผ้ากับโขดหิน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:41:52

ความคิดเห็นที่ 34 ผมอดยิ้มไม่ได้  เพราะห้องน้ำมี  แต่เดินไปราวสามร้อยเมตร  มันคงไกลเกินสำหรับบนยอดเขาที่ออกซิเจนบางเบาขนาดนี้  สาว ๆ  เลยมีวิธีการปลดปล่อยที่ยากกว่าผู้ชาย  ผมไม่ได้ส่องสาว ๆ  นา  ผมส่องต้นไม้ใบหญ้าของผมไปเรื่อย ๆ  แต่เสียงดังที่มาพร้อมเสียงหัวเราะนั่น  ทำเอาผมขำแทบน้ำตาเล็ด “อร๊ายยยย  น้องยุ้ยเห็นของพี่” จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:43:09

ความคิดเห็นที่ 35 ลองหลับตานึกสิครับ  จะมีสาวไทยสักกี่คนที่สามารถมานั่งยอง ๆ  ฉี่บนความสูงเหนือระดับน้ำทะเลกว่าสี่พันเมตรแบบนี้ได้  ยกนิ้วให้กับสองสาวไทยที่เดินไปห้องน้ำไม่ไหวแล้ว จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:43:54

ความคิดเห็นที่ 36 ว่าแล้วผมก็ขอเป็นผู้ชายไทยในไม่กี่ร้อยคนบ้าง  ผมหามุมปลดปล่อยที่เป็นหินก้อนใหญ่  เพื่อหลบมุมสำหรับปลดเปลื้องพันธนาการที่มารุกล้ำ แต่ไม่วายที่จะอยู่ในเป้าสายตาไกล ๆ  ของเพื่อนฝูงร่วมทริปอยู่ดี “ไอ้พี่วัตยืนฉี่  น่าเกลียด”   น้องยุ้ยเพื่อนร่วมทริปตะโกนบอกมา  พร้อมชี้มาที่ผม  และดูเหมือนทุกสายตาจะหันมาทางนิ้วที่ชี้มานั่นเอง  แหม . . .     “กรูยืนฉี่นี่มันน่าเกลียดหรือไงฟร่ะ ทีแกนั่งบนยอดเขา  เค้ายังไม่โวย  พอเค้าฉี่ชวนคนอื่นดูจังงเลย” จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:44:50

ความคิดเห็นที่ 37 ผมยอดรับว่าบนยอดอฟาระวัตสวยมาก  แต่เนื่องจากสภาพอากาศที่เบาบาง  การอยู่บนนี้นาน ๆ มันเหนื่อย  ขนาดหายใจทางปากช่วย  ยังไม่ช่วยอะไรเลย  จากจุดที่พวกผมเดินมาถ่ายรูป  ไปยังตัวสถานี  ราวสองร้อยเมตร  แต่ดูเหมือนว่า  ขาแทบจะก้าวไปไม่ออกอยู่แล้ว  มันดูเหมือนว่าไกลเสียเหลือเกิน  กับอากาศที่หนาวจนมือชาไปหมดแล้ว จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:45:39

ความคิดเห็นที่ 38 เมื่อกลับมาถึงข้างล่าง  ทุกอย่างดูจะดีขึ้น  เพราะการหายใจทำได้ดีกว่าด้านบนมาก  ผมเดินออกมา   “ม้ามั้ย  ๒๐๐ รูปี”  คนจูงม้าถาม  แต่ทุกคนเลือกที่จะปฎิเสธ เดินมาได้ราวห้าสิบเมตร  ทุกคนเช็คเพื่อนร่วมกลุ่ม จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:46:27

ความคิดเห็นที่ 39 “พี่แนทหายไป”   ทุกคนจึงหยุดเพื่อรอคนที่หายไป  รออยู่เกือบห้านาที  ไม่เห็นมี  โก้จึงเดินกลับไปตาม  แต่เพียงชั่วครู่  พี่แนทยิ้มร่าควบม้าผ่านกลุ่มไปเฉยเลย โห . . . คนอื่นรอ  ที่แท้หายไปหาม้า จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:47:20

ความคิดเห็นที่ 40 ผมกำลังหันหลังจะเดินกลับ  คนจูงม้าสองคนเดินผ่านม้า “๑๐๐ รูปี”  คนม้าเสนอราคา “ไม่ ๕๐ รูปี โนทิปสื  OK”  ผมเล่นตัว  เพราะระยะทางแค่ห้าร้อยเมตรเดินได้  ชิล ๆ “OK ๕๐ รูปี โนทิปส์” เวรกรรม  ต่อเล่น ๆ  ท่านใจดี  ผมหันไปทางพี่แฟรงค์  พยักหน้า  พี่แฟรงค์  จับม้าตัวใกล้ ๆ  ทันที  ผมก้เอาด้วยเลย  ขึ้นม้าอีก ตัว  ก่อนควบเบา ๆ  ผ่านกลุ่มสาว ๆ  ที่เดินล่วงหน้า  ทุกคนชี้หน้า   แมร่งงงงงงงง . . . ทิ้งกรูเดิน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:48:18

ความคิดเห็นที่ 41 ตอนนี้ผมเริ่มชินกับม้าแล้ว  จะนั่งหรือวิ่งเหยาะ ๆ  สบาย ๆ  ไม่กลัว   แต่จะให้ควบนาน ๆ  คงยังไม่ไหว  มาถึงภัตาคาร  ผมให้ไป ๑๐๐ รูปี  ไม่เป็นไร  ไม่ต้องทอน  เพราะชอบใจที่ได้ควบม้ามาเอง มารอที่ร้านอาหาร  ผมมองไปที่ถนน ม้าตัวสีขาวควบมาเร็วพอสมควร เห็นผู้หญิงสองคน  ควบม้าแข่งกันมา  ผมถึงกับอึ้ง เจ๋งว่ะ  ผู้หญิงควบมาเองไม่มีคนจูงด้วย  แต่พอมาถึงหน้าภัตตาคารเท่านั้น  ตาผมโตไปอีก “ไอ้ยุ้ย  พี่ริน” สองสาวนี่ไปเรียนควบม้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า? จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:49:46

ความคิดเห็นที่ 42 กะเพราะไก่  ใครว่าอาหารสิ้นคิด เจอแต่อาหารแคชเมียร์มาสองวัน  ตอนนี้สิ่งที่ทุกคนคิดถึงคงเป็นอาหารไทย  เพราะคนไทยไปที่ไหนไม่นานจะคิดถึง  และอาหารที่ดูเหมือนจะสิ้นคิดสำหรับคนไทยก้คือกะเพราไก่ “น้องวัต  โชวืฝีมือกะเพราไก่หน่อยนะน้อง”  พี่เหมี่ยวหัวหน้าทัวร์อีกคนกระซิบมา  เพราะผมโม้ไว้เยอะว่าผมทำอร่อย จัดไป . . . กลับมาถึงที่พักผมเข้าครัวทันที  สำรวจเครื่องปรุง  พริกขี้หนูสดจากไทยแลนด์ยังมี   น้ำปลาทิพรส  ซอสปรุงรส  ผงรสดี  น้ำมันหอย  และที่ขาดไม่ได้  ใบกะเพรา  ทุกอย่างครบ  แบบนี้หายคิดถึงอาหารไทยไปมื้อนึง ผมหันไปมองไก่  ไก่สด  ถลกหนังเรียบร้อย  เพราะที่นี่เชือดไก่ให้ตายในครั้งเดียวแล้วก็ถลกหนังเลย  ไม่มีการถอนขนไก่แบบบ้านเรา  ผมจัดการสับไก่  ก่อนเลย  ไอ้เรื่องหุงข้าว  ทำกับข้าว  พอไหว  เพราะเคยผ่านหลักสูตรลูกเสือวิสามัญรุ่นใหญ่มาสมัยเรียนเทคนิค  เรื่องไข่ดาว  ไข่เจียว  ปลากระป๋องนี่สบาย ๆ  ไม่ห่วงทำเป็นอยู่แล้ว   จะอร่อยหรือไม่อร่อยก็ต้องกิน!!! แต่ผมขอท้า  ว่าอย่างไรก็ต้องอร่อย  เพราะจากเมืองไทยมาจนวันนี้ยังไม่มีอาหารไทยตกถึงท้อง  เบื่อกับแกงกะหรี่  และ ไม่ค่อยถนัดกับผัดผักกับน้ำมันเฉย ๆ  ไม่ปรุงมาหลายมื้อ  ได้กะเพราไก่พริกขี้หนูไทยแลนด์ในต่างแดนใคร ๆ  ก็น้ำลายสอทั้งนั้น  รับรองได้ ปกติในตอนค่ำเราจะมารับประทานอาหารกันในสวน  และเต็นท์จะจุคนได้แค่สิบกว่าคน  แกงค์พวกผมหกคนเลือกมานั่งที่โต๊ะไม่มีเต็นท์ นั่งกินไปมองฟ้ามองดาวกันไป  ได้บรรยากาศไปอีกแบบ ผมบอกแล้วว่าอาหารไทย  อร่อยหรือไม่  ไม่รุ้  แต่ในต่างแดนคนไทยต้องเลือกก่อนเป็นอันดับแรก  จึงไม่แปลกใจที่กะเพราไก่จะสลายไปจากถาดก่อนอาหารอื่น  เสียงบอกอร่อย  ๆ  ๆ  จะไม่อร่อยได้อย่างไร  ในเมื่อมันเป็นอาหารไทยมื้อแรกในรอบสี่วัน  อิอิอ ในห้วงเวลากินข้าว  คือห้วงเวลาที่สนุก  เพราะทุกคนจะมีเรื่องราวมาเล่ากัน  ในกลุ่มผมค่อนข้างเสียงดัง  และแอบกวนตรีนกว่าใคร ๆ   “นี่อะไรค่ะ”   เสียงนั่นเป็นอันรู้กัน “อะไรก้ไม่รู้ชุบแป้งทอดด้วย”  ยุ้ยพลิกกล้วยหอมทอดที่ฝานเป็นชิ้นเล็ก ๆ  ไปมา ผมรู้เพราะตอนอยู่ในครัวปมเห็นเขาทำของหวานอยู่ “อ๋อ!!!  กุ้งทอดยุ้ย  กินดิอร่อยนะ” “ว๊าย  กุ้งอะไรกินเหมือนกล้วยเลย”  เสียงนั่นตอบกลับมา  ไม่ใช่เสียงน้องยุ้ยแต่เป็นเสียงอีกคน  ผมยิ้มหัวเราะ “อะไรนี่แกล้งคนแก่บาป”  ปลาเอาข้อศอกมากระทุ้งผม “จะบ่นทำไมเค้าแค่บอกยุ้ยมัน  มองโน่นดิตัวเอง  พระจันทร์กำลังสวย”  ผมเถออกนอกเรื่องเมื่อเพื่อนตัวดีของผม มันเริ่มบ่นเรื่องที่ผมแอบเหวี่ยงชัตเตอร์กดติดวิญญาณบ่อย ๆ “ไหนค่ะไหน  พระจันทร์ไหน  หนูอยากนั่งมอองพระจันทร์” ทุกคนบนโต๊ะหยุดการตักข้าวสายตาหันมามองกันเลิกลั่ก  ก่อนยิ้มออกมาอย่างมิได้นัดหมาย บางทีในมุมที่ทุกคนเอือมระอา  ยังมีภาพดี ๆ   ให้ยิ้มได้  โลกไม่ได้โหดร้ายเสมอไปหรอก จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:52:03

ความคิดเห็นที่ 43 อังคารที่ ๒๕  กันยายน Pahalgam เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบตีหนึ่ง  เพราะไปเลือกซื้อของฝากที่เรือลำกลาง   ก็เป็นของพื้นเมืองเดิม ๆ  ของผมได้ผ้าคลุมไหล่แคทชะมีน่าร์มาห้าผืน  กับกระเป่าหนังใบเล็ก ๆ  อีก ๓ ใบ  ตั้งใจเอาไปฝากคนอื่นทั้งหมดล่ะครับ  เพราะสิ่งที่ดีที่ผมในทริปนี้คือรูปถ่าย สองวันที่ผ่านมาผมได้รูปโดนใจเยอะ  โดยเฉพาะบนยอดอฟาระวัตเมื่อวาน  เป็นอะไรที่ผมอยากจะร้องดัง ๆ  ว่าผมชอบที่นี่  ผมชอบวิวของยอดเช้า  บ้านเมือง  และกำหลังหลงเสน่ห์เสียงแตร ที่บีบแข่งกัน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:53:02

ความคิดเห็นที่ 44 เช้าวันนี้มีเรือขายดอกไม้มาเยี่ยมเยียนเรือลำที่สอง ไอ้ความซนและอยากลองของผม  เผ่นไปที่เรือลำที่สองทัน  ให้น้องร่วมแก๊งค์หลอกล่อพ่อค้า  ให้อธิบายถึงเมล็ดพันธุ์ที่แขกเอามาขาย  ส่วนผมเหรอ  เจ้าลงเรือ  พายล่องท่องทะเลสาบ   เรือดอกไม้กับผู้ชายในชุดนอนเสื้อสีชมพู  เข้ากั๊นนนนนนนนน  เข้ากัน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:53:44

ความคิดเห็นที่ 45 ก็ยังไม่อาบน้ำนิ  เห็นแล้วต้องรีบลงมา  เดี๋ยวสายกว่านี้แดดจ้า  สำหรับผม  เรื่องพวกนี้สบาย ๆ  เพราะสมัยอยู่บ้านนอกเวลาไปบ้านเพื่อนพายเรือเล่นกันเป็นประจำ  เพียงแต่พายที่นี่จะแตกต่างจากที่เมืองไทย  เพราะพายที่นี่ใบพายเป็นรูปหัวใจ อั้ยย่ะ . . . ขนาดใบพาย คนแคชเมียร์ยังเป็นใจเลย จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 10:54:35

ความคิดเห็นที่ 46 หลังจากอาหารเช้าเดิม ๆ    จัดการโมดิฟายด์พี่แนทใหม่  จากเสื้อสีดำ ๆ  เอาชมพูมาใส่ทับ  เกิดเลยงานนนี้ วันนี้ขบวนมุ่งไปสู่พาฮาลแกม  หรือ หุบเขาแกะ  เพราะที่นี่จะเป็นทุ่งกลางหุบเขา  และเป็นเมืองตากอากาศที่คนนิยมมากเมืองหนึ่ง  เส้นมายังพาฮาลแกมเต็มไปด้วยฝุ่นจากถนนที่กำลังก่อสร้าง จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:00:45

ความคิดเห็นที่ 47 เราบ้านหมู่บ้านทำครก  ไอ้ผมนึกว่าอ่างศิลา  เพราะมีครกหินหลากหลายขนาด    จนกระทั่งเข้าสู่เขตเมืองรถเริ่มติดขัด  สองฟากถนนเต้มไปด้วยร้านรวง  ชาวแคทเมียร์พอเห็นนักท่องเที่ยวขยับกล้องจะหยุด  ยิ้มและโบกมือให้เป็นระยะ ๆ จนกระทั่งรถมาหยุดนานหน้าร้านเบเกอรรี่  ผมเล็งกล้องถ่ายรูป  คนขายยิ้ม  ก่อนหยิบขนมแล้ววิ่งมาที่รถ  เฮ้ยยยยยยยยยยยย จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:02:02

ความคิดเห็นที่ 48 บางครั้งน้ำใจที่มาอย่างรวดเร็วก็ตั้งตัวแทบไม่ทัน  เมื่อผมรับขนมพร้อมขอบคุณ  ก่อนที่พ่อค้าจะกลับเข้าร้าน  ผมเรียก  พร้อมกับให้เป็บซี่ไทย  ที่หยิบมาจากเล้าจน์คิงส์ฯ ไปหนึ่งกระป๋อง  พ่อค้ายิ้มขอบคุณ เกือบวันสุดท้ายตอนนี้ผมรู้แล้วสิ่งที่หาง่ายมากที่สุดในแคชเมียร์คือ . . . รอยยิ้ม จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:03:13

ความคิดเห็นที่ 49 รอยยิ้มที่ออกมาจากหัวใจ  สิ่งเล็ก ๆ  ที่ชาวแคชเมียร์มีให้แขกผุ้มาเยือนเสมอ  เพราะแทบทุกถนนเมื่อรถติด  หรือ เรายกกล้อง  เราจะเห็นรอยยิ้มแบบนี้เสมอ  ซึ่งผมว่าเมืองนี้หารอยยิ้มได้ง่ายกว่าสยามเมืองยิ้ม ณ เวลานี้เสียอีก สงสัยเราคงเสียตำแหน่ง . . . LAND OF SMILE จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:04:24

ความคิดเห็นที่ 50 รถวิ่งมาสักหนึ่งชั่วโมงก็แวะพักที่ร้านขายของพื้นเมืองริมถนนเล็ก ๆ  เป็นร้านขาย วอลนัท  ของฝากขึ้นชื่ออีกอย่างของที่นี่  แต่ผมมองจากสภาพหีบห่อ  และความสะอาดแล้วขอบาย  เพราะดูลักษณะคลุกฝุ่น  ไม่ค่อยน่าจะเอาไปฝากใครสักเท่าไหร่   ขบวนมุ่งหน้าไปสู่พาฮาลแกรมอีกครั้ง  ก่อนมาหยุดแวะที่ห้องน้ำริมถนนก่อนเข้าเขตพาฮาลแกม  สิ่งที่ผมสนใจคือ ฝั่งตรงกันข้ามกับห้องน้ำมากกว่า ทุ่งนาสีทอง  ที่ชาวนากำลังเก็บเกี่ยว  การเกี่ยวข้าวของที่นี่แตกต่างจากบ้านเรา  เพราะชาวนาจะนั่งยอง ๆ  เกี่ยวมันทั้งโคน  แล้ววางตากแดดเป็นแถวในนาที่เกี่ยว  ผมเลยข้ามฝั่งไปเพื่อเก็บรูป แน่นอน !!! . . . เมื่อเห็นกล้อง  จากชาวนาก็หันมาเป็นนายแบบทันที อย่างนี้สิ . . . แคชเมียร์ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:05:58

ความคิดเห็นที่ 51 ก่อนถึงพาฮาลแกรม  ผมเห็นระบบชลประทานสองฟากถนนที่น้ำจะไหลผ่าน  ลำน้ำนี้ดูเหมือนจะมีน้ำทั้งปี  เพราะบางช่วงก็ผ่านอ่างเก็บน้ำขนาดเล็ก ๆ  เพราะแคชเมียร์เป็นอู่ข้าวอู่น้ำกระมัง  รัฐบาลอินเดียจึงไม่ยอมปล่อยให้เป็นอิสระตามการเรียกร้องของชาวแคชเมียร์  แถมยังส่งทหารมาประจำที่แคชเมียร์อีกครึ่งล้านนาย นี่คือผลพิษของเจ้าอาณานิคม  ที่กระทำต่อเพื่อนร่วมโลก จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:11:42

ความคิดเห็นที่ 52 เมื่อรถเข้าสู่พาฮาลแกรม  เรามองเห็นแนวเขาที่คุ้นตา  มองไกล ๆ  ลิบ ๆ  คือสีขาวของหิมะ  คล้ายวิปปิ้งครีมเลยแฮะ  น้ำที่ไหลมาจากการละลายของหิมะทำให้ลำธารเมื่อต้องแสงแดดกลายเป็นสีเขียวมรกต  ผมกดภาพแทบไม่ทัน  เพราะดูเหมือนโซเฟอร์จะไม่ค่อยเป็นใจ  ขับรถด้วยความเร็วที่มากกว่าเมื่อวานเสียอีก จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:13:02

ความคิดเห็นที่ 53 ตามมาเที่ยวต่อครับ ผู้คนน่ารักจัง ยิ้มต้อนรับตลอด จากคุณ : ชานมชงเอง เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:13:56

ความคิดเห็นที่ 54 อาจเพราะพาฮาลแกมเป็นสถานที่สำหรับถ่ายทำภาพยนตร์หลาย ๆ  เรื่องของอินเดีย  จึงทำให้ถนนหนทางของที่นี่ค่อนข้างดีกว่าที่อื่น จนกระทั่งรถมาจอดหน้าโรงแรม   บ้านเมืองที่นี่สีสันของสินค้าจัดจ้าน  ตัดกับสีฟ้าของท้องฟ้า  ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดี  ทุกอย่างมันอยากเก็บไว้ในภาพถ่าย จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:17:41

ความคิดเห็นที่ 55 เรามีเวลาเดินชมเมืองและซื้อของราวหนึ่งชั่วโมง  แล้วมาเจอกันที่โรงแรมเพื่อรับประทานอาหารเที่ยง  แน่นอนว่าผมไม่ปล่อยเวลาให้สูญเปล่า  เดินเก็บรูปจนสมใจอยาก  และรู้มาว่าที่นี่ คือแหล่งขายของพื้นเมืองที่ถูกที่สุดในแคชเมียร์ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:18:33

ความคิดเห็นที่ 56 ศูนย์กลางโอทอปของแคชเมียร์ ต้อง พาฮาลแกม จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:19:19

ความคิดเห็นที่ 57 ปลอกหมอนสี่เหลี่ยมลุกเล็ก ๆ  ปีกลายแค่ ๑๐๐ รูปี  ตกแล้วใบละ ๕๗ บาท  งานแฮนด์เมด  ของแท้ห้าสิบกว่าบาท  ถูกกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว  ผมเลือกอยุ่สองสามปลอก  เอาลายที่ใกล้เคียงกัน  เพราแต่ละใบมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก  ไม่มีลายเหมือนกันแน่นอน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:20:46

ความคิดเห็นที่ 58 ผมเดินเรื่อย ๆ  จนกระทั้งเห็นป้ายร้านโยเกิตสด  เดินเข้าไปดู  มีผลิตภัณฑ์นม  โยเกิต  และชีสต์สด  ใส่กะละมัง  วางขาย  ที่สนใจคือชีสต์สด  เพราไม่เคยเห็นที่เมืองไทย  พ่อค้าใจดีตัดมาให้ชิม  เหมือนเต้าหู้สด ๆ  ที่ออกเค็ม ๆ  นิด ๆ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:21:46

ความคิดเห็นที่ 59 เพราะว่าโลกกลม . . . . . .ก่อนอาหารเที่ยงในขณะที่กำลังเดินชมเมืองพาฮาลแกม  ครอบครัวชาวอิรักที่เจอที่กุลมาร์ค  เข้ามาทักทายน้องยุ้ย  ผมถึงกับอึ้ง  ที่ชาวต่างชาติจำพวกเราได้  ธอหันมายิ้มกับพวกเรา  ก่อนที่จะถ่ายรูปกับหนูน้อยน่ารักอีกชุดใหญ่ อิรัก . . .ประเทศที่อเมริกาสร้างภาพให้ดูน่ากลัว  ความจริงผู้คนน่ารัก จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:24:25

ความคิดเห็นที่ 60 เมื่อได้เวลาอาหารเที่ยงทุกคนมาพร้อมกันที่ร้านอาหารของโรงแรม  แน่นอนที่สุดอาหารที่ตอนนี้ผมเอียนเต็มประดาตาย . . . กะหรี่ไก่ นาน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:25:32

ความคิดเห็นที่ 61 หากแต่พอได้ลิ้มรสเข้าไป  คราวนี้ต้องมีดับเบิ้ล  เพราะแกงกะหรี่ที่นี่รสชาติออกจะเอาใจคนไทยมากมาย  ด้วยเครื่องแกงที่หอมจัด  กลิ่นยั่วยวนสุด ๆ  แล้ว  ความจัดจ้านของอาหารก็ทำให้ต้องขอเบิ้ล  ชามไก่อีกจาน   จากประสบการณ์หลายวันอย่าหวังว่าจะมีใครมาปาดหน้าคว้าเอาชามแกงไปได้อีก . . . ยากส์ ส่วนนานเป็นอาหารชนิดเดียวที่กินได้ไม่เบื่อ  ผมกินนานครั้งแรกที่เกาะลันตา  ที่ร้านอาหารของญาติเพื่อน  ที่ขายอาหารอินเดีย  และตั้งแต่นั้นผมก็รู้สึกว่านานอร่อยกว่าโรตี  เพราะนานใช้กรรมวิธีการย่าง  ไม่มีน้ำมันเยอะแบบโรตี จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:26:23

ความคิดเห็นที่ 62 หลังจากอาหารมื้อกลางวันผ่านไป  รถก็มาส่งที่ลานหน้าสวนสาธารณะเพื่อนั่งม้าชมเมื่อ  เรามารวมพลกันที่ริมแม่น้ำริดเดอร์  ก็แม่น้ำสายสีเขียวที่ไปขนานไปกับถนนที่เราเดินทางมานั่นแหละ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:27:33

ความคิดเห็นที่ 63 และที่นี่ . . . . . . ภาพที่ผมสงสัยตั้งแต่วันแรกที่มาถึง ผู้ชายสองคน  เดินชมแม่น้ำ  บางครั้งก็เอามือแตะไปที่ใบหน้าอีกฝ่าย  จินตนาการของผมไปไกลแล้ว  อาจเพราที่นี่มีป่าไม้เยอะ  เลยมีนักเรียนป่าไม้หนีเรียนออกมาเดินเล่นกระมัง จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:29:00

ความคิดเห็นที่ 64 ผมเก็บความสงสัยไว้ไม่ไหว  เลยถามฮิลานไกด์ท้องถิ่น “ทำไมผุ้ชายที่นี่ชอบเดินกันสองคน  และชอบจับมือกัน” ไกด์ประจำถิ่นหัวเราะเบา ๆ  อาจจะเข้าใจในประเด็นสงสัย  เพราะเจ้าตัวเองก็เคยเดินทางมาเมืองไทยหลายครั้ง “ไม่มีอะไรหรอก  เป็นวัฒนธรรมของคนที่นี่  ใครที่สนิทกันมาก  ประมาณเพื่อนรักกัน  การจับมือ  เอามือแตะใบหน้าเป็นเหมือนการสวดอวยพรให้พระเจ้าคุ้มครองอีกฝ่าย” โอเค  จบข่าว . . . . . . อยากย้ายไปอยู่แคชเมียร์  อยากโดนจับหน้าบ้างอะไรบ้าง ภาพหลอนของโบรกแบล๊กเม้าเท่นท์สลายหายไปกับตาเมื่อไกด์ไขข้อข้องใจ  ที่มีมาตั้งแต่วันแรกที่มาเหยียบศรีนาคา จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:30:13

ความคิดเห็นที่ 65 ไม่นานนักคนจูงม้าก็เดินจูงม้ามายี่สิบกว่าตัว  ตามจำนวนคน  ผมเล็งเอาไว้แล้ว  คนตัวขนาดเกินมาจรฐานไทยแลนด์แบบผม  ขอม้าตัวใหญ่ ๆ  วันนี้วันสุดท้ายแล้ว  ผ่านการขี่ม้ามาสองวันแล้ว  ตอนนี้รู้หมดแล้ว  ดึงเชือกทางไหนเพื่อให้ม้าไปว้าย ขวา  หยุด  ควบ  สำเร็จสมทุก ๆ  อย่างจบตามหลักสูตรเรียบร้อย   ต่อจากนี้จะขี่ม้าชมเมืองไปถ่ายรูปไป  รับรองว่าจะส่องให้วิ้งค์กว่าวันแรก จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:31:05

ความคิดเห็นที่ 66 เมื่อขบวนเริ่มออกเดินทาง  ผมเอาเลย  ดึงม้าให้นำไปเกาะกลุ่มด้านหน้า  เพื่อว่าเวลาสั่งหยุดแล้วหันมาเก็บรูปจะได้รูปที่สวยงามอย่างที่ใจปรารถนา  กลัวไปใยทางที่โหดที่สุดสำหรับเส้นทางขี่ม้าก็วันแรกที่โซนามาร์คโน่น   ส่วนที่พาฮาลแกม ขำขำ  พื้นที่เป็นทางขี่ม้าชมสวนธรรมดา ๆ  มาก จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:32:12

ความคิดเห็นที่ 67 ความจริงจะต้องไปขี่ม้าที่สูงกว่านี้  แต่เนื่องด้วยวันนี้  มีท่านแม่ทัพของอินเดียเดินทางมาราชการที่นี่  ทางด้านบนจึงปิดไม่ให้บุคคลภายนอกเข้าไป  เข้าใจดี  เหมือนประเทศทางแถบตะวันออกเฉียงใต้เลย  ผู้ยิ่งใหญ่ทำอะไรได้ทุกอย่าง จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:33:07

ความคิดเห็นที่ 68 หลังจากชมเมืองไปพักใหญ่ม้าก็พากลับมาปล่อยที่เดิม  คราวนี้ดูเงินในกระเป๋ายังเหลือรุปีอีกเยอะ  ทิปส์ไปหนัก ๆ  ๓๐๐ รูปี  เนื่องจากติดใจที่ม้าควบได้แล้วไม่พยศ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:34:38

ความคิดเห็นที่ 69 ระหว่างรอรถก็มาถ่านรูปเล่นกันที่สวนสาธารณะ  คราวนี้จัดหนักกับพลพรรคเพื่อนฝูง  ให้ไปยืนกันกลางสนาม  ก่อนให้กระโดดกันหลายรอบเล่นเอาหมดแรงกันไปตาม ๆ  กัน  จนกระทั่งรถมารับกลับ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:35:14

ความคิดเห็นที่ 70 ว้าว!!!! . . . แอปเปิ้ลแคชเมียร์ หลังจากที่รีเควสกับไกด์ไปว่าอยากชมสวนแอปเปิ้ล  ฮิลานจัดให้  พามายังสวนที่เรียกได้ว่าแทบทั้งตำบลมีแต่ผลไม้ชนิดนี้ทั้งนั้น  รถเลี้ยวเลาะมาตามถนนสายเล็ก ๆ  ก่อนมาจอดนิ่งที่หน้าสวน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:38:42

ความคิดเห็นที่ 71 ด้านหน้ามีแอปเปิ้ลบรรจุกล่องจำหน่าย  แต่ที่น่าในใจกว่า  ก็ด้านใน  ต้นไม้ที่อยู่เบื้องหน้า กับผลที่เขียวบ้าง แดงบ้างเต็มต้นต่างหากที่น่าสนใจ  เจ้าของสวนบอกว่าดูได้แต่ห้ามเก็บ ตามนั้น . . จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:39:29

ความคิดเห็นที่ 72 ได้เวลาลุยสวน  ทุกคนหามุม  หาต้นที่คิดว่าดีที่สุด  ในสวนมีแอปเปิ้ลสองชนิด  ชนิดแรกลูกใหญ่ ผิวด้าน ๆ แบบฟูจิ  แต่รูปทรงคล้าย ๆ  วอชิงตัน  ส่วนอีกพันธุ์ลูกจะเล็กกว่าสีผิวแดงกว่า  ผิวของผลจะมันวาว จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:40:38

ความคิดเห็นที่ 73 มาแคชเมียร์สี่วันแล้ว  ได้ลองมาแล้วทั้งสองพันธุ์  อร่อยทั้งคู่  แต่ลูกเล็กอร่อยกว่า  กรอบหวานมากกว่า   เมื่อเดินไปด้านในสวย  ยิ่งตะลึงเพราะเคยชินแต่เก็บสวนเงาะ  สวนทุเรียน  และมังคุดที่เล่นซ่อนใบ  แต่แอปเปิ้ลที่นี่ไม่มีอาย  ไม่ซ่อนใบแบบราชินีผลไม้เมืองร้อน  โชว์ความอวบอิ่มน่ากัดเล่น จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:41:29

ความคิดเห็นที่ 74 จะจับก็ไม่ได้  เพราะการ์ดเฝ้าสวนเดินตามมายืนเข้ม  ได้แต่ทำท่าท่างแบบกำลังจับเพื่อแอคท่ากัน  จนกระทั่งฮิลาลไกด์หนุ่มเดินมา  แล้วไปคุยกับคนเฝ้า  คนเฝ้าพยักหน้า  แล้วเดินไปเก็บแอปเปิ้ลสด ๆ  จากต้นมาร่วมสิบใบส่งให้ไกด์ แหม . . . ที่แท้ก็มีค่าน้ำแบบคนไทยแล้ยวุ้ย จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:42:09

ความคิดเห็นที่ 75 ฮิลานเดินกลับมาที่กลุ่มพวกผม  แจกแอปเปิ้ลที่เก็บมาสด ๆ   โอ้ววววว  VIP  สาสสสสส แก๊งค์นี้ แล้วไกด์หนุ่มขอถ่ายรูปให้  ให้พวกผมโพสต์ท่ากับแอปเปิ้ลที่ได้มาจากต้นเมื่อสักครู่ใหญ่ ๆ    เพิ่งประจักษ์แจ้งแห่งใจ  แอปเปิ้ลจากต้นอร่อยเหาะ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:42:56

ความคิดเห็นที่ 76 จนกระทั่งได้เวลาออกมานอกสวน  แอปเปิ้ลในกล่องสี่เหลี่ยมหนักราว ๗ กิโลกรัม  สดจากสวน  ๔๐๐ รูปี  มีหรือที่จะพลาด  ผมจัดมา ๑ กล่อง  ไม่แคร์  เพราน้ำหนักไม่เกินแน่นอน  อินดิโก้ใจดีให้โหลดใต้ท้องฟรี ๒๐ กิโลกรัม “แอปเปิ้ลนี่ขายยังไงค่ะ  ขอแบ่งซื้อสักหนึ่งกิโลได้มั้ยค่ะ”  เสียงทรงพลังที่พร้อมจะสลายฝูงแก๊งค์ผมดังมาตามลม  พร้อม ๆ  กับร่างที่มาประชิด จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:44:12

ความคิดเห็นที่ 77 “ขายเป็นลังครับ  ไม่แบ่งขาย”  คนขายบอก “ขอแบ่งสักกิโลสิค่ะ  อยากกิน” “เอ่อ!!!  คุณพี่ครับ  เจ้าของสวนบอกว่าขายยกลังนะครับ  ไม่แบ่งขาย  หากคุณพี่อยากรับประทานกรุณารอให้รถแวะในเมือง  เพราะที่นี่ขายยกลังครับ  อันนี้ผมพูดภาษาไทย  หวังว่าคงเข้าใจ”  ปากมอมอีกแล้วกรู พูดจบก็หันไปยิ้ม  พร้อมกับจ่ายเงินให้พ่อค้า  ยกลังแอปเปิ้ลขึ้นหลังรถ  ปล่อยคุณพี่ยืนมองปากอ้า  ตาค้าง มีป้าคนนึงในขบวน  เดินมาใกล้ ๆ  ผม  พร้อมยกนิ้วโป้งให้   สงสัยแกคงโกรธผมถึงกับโป้งเลยเหรอ จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:46:10

ความคิดเห็นที่ 78 รถวิ่งเลาะชมสวนแอบเปิ้ลที่อยู่ตามรายทาง  ดูเหมือนว่าจะมากมายเหลือเกิน จนกระทั่งออกมาสู่ถนนเส้นเดิมที่มาเมื่อเช้า  เวลาเย็นย่ำลงทุกขณะ  รถมาติดเนแพยาวที่ใกล้ ๆ  ร้านเบเกอรี่เมื่อเช้า  ผมส่องกล้องสองข้างทางเรื่อย ๆ  แล้วก็เจอกับเด็กนักเรียนกลุ่มนึง  ผมให้มือบอกว่าขอถ่ายรูป จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:47:53

ความคิดเห็นที่ 79 หนุ่มน้อยแคชเมียร์  บอกเพื่อน ๆ  ให้หันมาสู้กล้อง  ก่อนยิ้มให้อย่างเป็นมิตร  พลางตะโกนกลับมา “วันมอร์ วันมอร์” จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:48:30

ความคิดเห็นที่ 80 อ้อ!!!  น้องชอบพี่จัดให้  กดให้อีกหลายรูป  ก่อนที่รถจะค่อยเคลื่อนตัวจากที่นั่นไปยังทางเดิมเมื่อเช้าที่เราเดินทางมา จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:49:32

ความคิดเห็นที่ 81 ยังมีเวลาพอสมควรไกด์จึงพามาแวะที่ตลาดของชาวแคชเมียร์  น่าจะประมาณตลาดกลางประจำจังหวัด  ที่โดดเด่นที่สุดของตลาดแห่งนี้คือ . . . มัสยิด จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:52:59

ความคิดเห็นที่ 82 มัสยิดที่หลังคาไม่ใช่รูปโดม  หรือพระจันทร์แบบที่เคยเห็น  หากแต่เป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมจั่ว  ทรงคล้าย ๆ  กับพระธาตุที่นครศรีธรรมราช   “สมัยก่อนที่นี่เคยนับถือศาสนาพุทธมาก่อน  จนกระทั่งเมื่อศาสนาอิสลามเข้ามามีอิทธิพล  จึงค่อย ๆ  เปลี่ยนไป  แต่สิ่งที่เหลือไว้คือมัสยิดที่ผสมผสานระหว่างสองศาสนา” ผมกระจ่างแจ้งกับคำบอกของไกด์ ทุกศาสนาอยู่รวมกันได้  เพราะศาสนาทุกศาสนาสอนให้คนเป็นคนดี  แก่นแท้ของแต่ละศาสนาคืออยากให้คนละชั่ว  ทำความดีด้วยกันทั้งนั้น จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:56:34

ความคิดเห็นที่ 83 ผมเดินถ่ายรูปเล่น ๆ  ในตลาดไปเรื่อย ๆ  จนกระทั่งเจอไอติมถังแบบงานวัด  ที่เอาน้ำแดง  น้ำเขียวใส่ไป  มีไม้เสียบ  เข้าไปถามได้ใจความว่าเป็นไอติมนมขิง  ขายชิ้นละห้ารูปี เอาล่ะว่ะ!! . . . ลอง ว่าแล้วก็บอกพลพรรคเพื่อนฝูงจัดกันมาคนละไม้  ก่อนโพสต์ท่ากันตามอัธยาศัย  วันสุดท้ายของศรีนาคา  แก๊งค์นี้จัดหนัก  โพสต์ทุกที่  ทุกรูป  และแทบจะทุกเวลาที่ผมยกกล้องเลยทีเดียว จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:57:53

ความคิดเห็นที่ 84 “น้องวัต  คืนนี้จัดไก่ผัดพริกหอมใหญ่หน่อยนะ”  พี่เหมี่ยวหัวหน้าทัวรืเดินมากอดคอผม  กดเอาไว้นิด ๆ แหม  เอาแรงข่มน้องเลยนะพี่  ถ้าผมไม่ทำ  คงโดนพี่กระโดดขี่คอแหง ๆ   “จัดไปพี่  แต่ผมอยากกินข้าวผัด” เอาดิ  ได้คืบจะเอาศอก  ได้ศอกจะเอาเข่า  กิน ๆ ไปเถิดพี่น้องชาวไทย  เพราะพรุ่งนี้ก็ต้องล่ำลาศรีนาคาสู่เมืองฟ้าเดลีแล้ว  จะอะไรมากกับอาหารเย็นวันสุดท้ายที่ศรีนาคา แล้วอาหารเย็นวันนี้ก็ทิ้งทวน  ด้วยของทั้งหมดที่ขนมา  พี่ตุยหัวหน้าทัวร์จัดยำไข่ดาวกับไส้กรอก  ส่วนผมจัดไปไก่ผัดพริก  และตามด้วยผักโปว้เล้งมั้งกับปลากระป๋อง  ส่วนพ่อครัวแคชเมียร์จัดมาอีก เดิม เดิม . . . นาน จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 11:59:14

ความคิดเห็นที่ 85 พุธที่ ๒๖ กันยายน คุณป้าโชว์พาวด์  เกือบพาหัวหน้าทัวร์ตกเครื่อง เช้าวันสุดท้ายที่ศรีนาคา  ผมอาลัยอาวรณ์อย่างบอกไม่ถูก  หลังจากที่วันแรกที่มาถึงแอบคิดในใจ  กรูจะอยู่ยังไงหว่าตั้งสี่คืน  มันนานนะเฟ้ย  แต่พอถึงวันที่จะกลับจริง ๆ  มันกลับอาลัยอาวรณ์  อยากต่อเวลาออกไปอีกสองสามคืน  แม้จะคิดถึงแกงไตปลา คั่วกลิ้งจับใจ  แต่ถ้าแลกกับการอยู่ต่อก็ยอมนะ  กินนานได้  กะหรี่ไก่ก็ยังพอไหว จากคุณ : หนุ่มฮอต ล็อตสุดท้าย เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 12:01:03