ความคิดเห็นที่ 1 6 ตุลาคม 2555 และเมื่อเช้านี้ ตอนตี 4 เป๊ะ!!! ก็มี Wake up call ดังขึ้นที่ห้อง กริ้ง กริ้ง กริ้ง ผม: สวัสดีครับ ในสาย: Good Morning, this is wake up call. ผม: ครับผม ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวผมตื่นตอนนี้เลย ในสาย: Yes, Have a nice day. ผมวางสายเสร็จ ก็คิดในใจ คนในสายมันพูดไทยไม่ได้หรือไงกันนะ เกือบเหวี่ยงไปว่า พูดภาษาไทยกับผมก็ได้ ผมคนไทยครับ ไม่ต้องพูดภาษาอังกฤษกับผมก็ได้ พอวางสายเสร็จ ตอนลุกไปอาบน้ำ ถึงนึกขึ้นได้ นี่เราอยู่ในฟิลิปปินส์นี่หว่า!!!!! แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 55 21:36:01 จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:33:56

ความคิดเห็นที่ 2 เช้านี้ เรานัดคนรถ มารับตี 5 เพื่อออกไปชม ภูเขาไฟ Taal ภูเขาไฟที่ยังไม่ดับสนิท ลูกเล็ก ๆ แต่อันตรายสุด ๆ พร้อมที่จะระเบิดขึ้นได้ทุกเมื่อ ส่วนเมื่อไหร่ ไม่มีใครรู้ และนี่ คือ ราชรถที่จะมาเกย พาเราไปดูภูเขาไฟ ลูกที่ว่า จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:34:11

ความคิดเห็นที่ 3 คนรถคิดค่าพาไปดูภูเขาไฟ ณ จุดสูงสุดของภูเขาฝั่งนี้ โดยที่เราไม่ข้ามไปยังตัวภูเขาไฟ ไปกลับ คิด 400 เปโซ (ประมาณ 302 บาท) แต่เนื่องจาก เราอยากให้เค้าพาเรา ออกมาแต่เช้ามืด เราเลยโป้วเค้าไปอีก 200 เปโซ (151 บาท) เป็นค่าตื่นเช้า แค่พาเราไป แล้วก็กลับ แค่นั้นเอง (ไปในรถ สกายแลบ นี่แหละ) จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:34:25

ความคิดเห็นที่ 4 อยู่ที่นี่ ทุกอย่างเป็นเงินเป็นทองไปหมดเลย ถามทางผู้คน ส่วนใหญ่ เอะอะอะไร ก็จะให้นั่ง taxi ไปไหน ก็มีแต่คนล้อมหน้าล้อมหลัง เอาของมาขาย แต่ละอย่าง ถ้าไม่ใช่ พัน up ก็เปิดเกมเสิร์ฟแรง 2-3 พันกันเลย จนอดแอบสงสัยไม่ได้ว่า บนหน้าผากผม แปะไว้ว่าเศรษฐีน้ำมันจากเมืองไทย มาเที่ยวหรือไง ผู้คนถึงได้ กรูกันเข้ามาล้อมหน้า ล้อมหลัง ขายของกันเป็นว่าเล่น จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:34:39

ความคิดเห็นที่ 5 อ่ะ หลังจากรอฟ้าสว่าง อยู่สักพัก ตอนนี้ ฟ้าก็สว่างแล้ว ตาไกไต เป็นเทือกเขา ล้อมรอบทะเลสาบขนาดใหญ่ อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ ของกรุงมะนิลา ห่างออกไปประมาณ 60 กิโลเมตร อยู่สูงประมาณ 2,250 ม. เหนือระดับน้ำทะเล ผมว่า อารมณ์ของมัน จะคล้าย ๆ เขาใหญ่บ้านเรา จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:34:53

ความคิดเห็นที่ 6 จุดที่น่าสนใจ อยู่ที่ภูเขาไฟ ตาอัล (Taal Volcano) ภูเขาไฟที่ยังไม่ดับ และได้รับการบันทึกว่า เป็นภูเขาไฟลูกที่เล็กที่สุดในโลก เตี้ยที่สุดในโลก และท่าจะอันตรายที่สุด ภูเขาไฟ Taal ถูกโอบล้อมด้วยทะเลสาบที่สวยงาม และอยู่บนปากปล่องภูเขาไฟอีกลูกหนึ่ง ที่ดับไปแล้ว (ตรงที่ผมชี้อยู่) บางส่วนก็อยู่ใต้น้ำ มองไม่เห็น อาจจะต้องดำน้ำลงไปชม จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:35:05

ความคิดเห็นที่ 7 นี่ครับ ปากปล่องภูเขาไฟ ลูกที่ดับไปแล้ว หันมาทางเราพอดี จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:35:17

ความคิดเห็นที่ 8 มองมุมใกล้ อีกมุม จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:35:29

ความคิดเห็นที่ 9 สักพัก คนรถ ก็พาเราลงมาที่ท่าเรือ เหมือนเช่นเคยก็คือ พาลงมาขายของ เพื่อนของคนรถก็เข้ามา ขาย package (เพราะเราไม่ได้ซื้อมาจากโรงแรม) คือโดยปกติแล้ว มาถึงจุดนี้ เราจะต้องนั่งเรือข้ามไปที่ตัวภูเขาไฟ แล้วก็ขี่ม้าขึ้นไปยังปากปล่องภูเขาไป จากนั้นก็ขี่ม้ากลับลงมา ปิดท้ายด้วยการนั่งเรือกลับเข้าฝั่ง ทั้งหมดนี้ ราคาประมาณ 3,000 เปโซ ต่อคน (ราคาบอกผ่าน แต่ก็จะมีส่วนลดนู่นนี่นั่นให้อีก 20% หรือรวมกับค่าห้องพักแล้ว จะต้องจ่ายเพิ่มอีกประมาณ 2,xxx เปโซ) ซึ่งผมรู้สึกว่ามันไม่ค่อยคุ้มค่าเท่าไหร่ แพงอีกต่างหาก ก็เลยไม่ได้ซื้อมาจากโรงแรม ดูแค่นี้เสร็จแล้ว ก็กะว่าจะกลับโรงแรม ปรากฏ  เพื่อนของคนรถ ก็บอกลดให้พิเศษสุด เหลือประมาณ พันกว่าเปโซ ต่อคน ซึ่งผม ไม่ได้รู้สึกอภิเชษฐ์รื่นรมย์กับการชมภูเขาไฟอะไรจะขนาดนั้น ก็เลยปฏิเสธไป แล้วก็ถ่ายรูปนู้นนี้ ของผมไปเรื่อยเปื่อย จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:35:45

ความคิดเห็นที่ 10 พื้นตรงบริเวณชายหาด ตรงที่เรายืนอยู่เป็นสีดำไปหมด จากเถ้าภูเขาไฟ พอผมถ่ายรูปทั้งหมดทั้งมวลเสร็จสิ้นหมดแล้ว บอกจะกลับ เพื่อนของคนรถที่มาเสนอขาย package (ที่เราไม่ซื้อ) บอก เค้าคิดค่าเข้าชม คนละ 100 เปโซ!!! อึ้งไปเลยสิครับพี่น้อง หากินกันทุกรูปแบบ ที่สุด ผมก็ยืนยันจะไม่จ่าย เรื่องอะไร ไม่ได้ตกลงกันแต่แรก จู่ ๆ จะมาตีหัวเข้าบ้าน ตั้ง 100 เปโซ ได้ยังไง หวิดจะมีเรื่อง ที่สุด เรื่องก็จบลงที่ เพื่อนร่วมเดินทางของผม ยัด 20 เปโซ ใส่ในมือของพ่อค้าหัวใส เรื่องมันก็จบลง แต่โดยดี (ผมจบ พวกเราจบ มันไม่จบ ก็คงเป็นเรื่องของมัน) ก็เป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่คิดจะมาแบกเป้ เดินเล่นแถวนี้ ว่ามันมีอะไรที่เข็มขัดสั้น ให้เรา คาดไม่ถึง อีกเยอะ!!! จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:35:57

ความคิดเห็นที่ 11 ขากลับฟ้าก็สว่างขึ้นมากแล้ว กลับโรงแรมกันดีกว่า จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:36:10

ความคิดเห็นที่ 12 ระหว่างทาง คนรถ ก็แวะจอดข้างทาง ป่าเขาลำเนาไพร ที่นี่ ยังถือว่า อุดมสมบูรณ์มาก ๆ และเนื่องจากตาไกไต เป็นเมืองที่อยู่เนินเขา ช่วงเช้า ๆ หรือตอนกลางคืน อากาศจะเย็น (เหมือนกับเป็นฤดูหนาว) และสดชื่น หายใจสะดวก มาก ๆ (อากาศที่นี่เย็นสบายตลอดทั้งปี) จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:36:23

ความคิดเห็นที่ 13 ตรงจุดที่เราจอดรถ ก็มีน้ำแร่ธรรมชาติ ไหลมาจากภูเขา นี่เป็นสภาพของน้ำ ที่ไหลซึมผ่านหินภูเขาออกมา จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:36:35

ความคิดเห็นที่ 14 บางจุด น้ำไหลผ่านต้นไม้ลงเป็นทาง ดัง จ้อก จ้อก จ้อก จ้อก จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:36:48

ความคิดเห็นที่ 15 ก็เลยมีคน เอาไม้ไผ่ ไปวางไว้ ให้น้ำไหลเป็นทาง ผ่านทางลำไม้ไผ่ จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:37:02

ความคิดเห็นที่ 16 น้ำใส เย็น สะอาด และเป็นน้ำแร่ธรรมชาติ จากแหล่งน้ำธรรมชาติ บนภูเขากันเลย จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:37:14

ความคิดเห็นที่ 17 ถึงที่พักของเราแล้วครับ ด้านหลังมีการสร้าง เหมือนจะเป็นคอนโด อะไรสักอย่าง ความเจริญมาถึงแล้วนั่นเอง เป็นคอนโด หรือที่พักตากอากาศหรู ของคนมีตัง จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:37:26

ความคิดเห็นที่ 18 ด้านหน้าที่พักของเรา เมื่อคืนนี้ จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:37:38

ความคิดเห็นที่ 19 ข้าง ๆ กัน เป็นวิทยาลัยโอลิวาเรส เนื่องจากวันนี้เป็นวันเสาร์ เด็กนักเรียน นักศึกษา ก็เลยดูไม่เยอะเท่ากับเมื่อวานช่วงเย็นที่เรามาถึง อาจจะเป็นเย็นวันศุกร์ด้วย ก็เลยมีกิจกรรมกันจนดึก จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:37:59

ความคิดเห็นที่ 20 เข้าไปดูด้านในกันหน่อย วิทยาลัยนี้ เปิดสอนด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ปรัชญาของโรงเรียนก็คือ Mind, Body, Soul ครบหมดทั้ง 3 ด้าน คือ จิตใจ ร่างกาย และความคิด (ผมชอบปรัชญาวิทยาลัยนี้นะ คือ มุ่งเน้น พัฒนาเด็ก ให้เติบโตไปพร้อม ๆ กัน ทั้งจิตใจ ร่างกาย และความคิด คล้าย ๆ กับบ้านเรา ที่ว่า จะให้เด็กไทย เก่ง ดี และมีความสุข แบบนั้น) จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:38:12

ความคิดเห็นที่ 21 กล้อง 3 ตัดภาพไป อาหารเช้าวันนี้ อาหารเช้าของเราวันนี้ เป็นปลา daing na bangus ทอด (ปลานี่คล้าย ๆ กับ ปลาสำลีทอด ของบ้านเรา เห็นบอกจับในทะเลสาบ ในตาไกไต นี่แหละ) กินกับไข่ scrumble และเครื่องเคียง เป็นมะละกอดองเปรี้ยว รสอมเปรี้ยวอมหวาน เรียกว่า atsara หรือ sweet papaya หรือ papaya peckle ก็ได้ (เหมือนเค้าจะดองไปกับ กระเทียม รสมันออกหวาน คล้าย ๆ มะเฟืองเชื่อมของบ้านเรา แต่ตัวมะละกอมันจะออกเปรี้ยว ๆ จี้ด ๆ) ทั้งหมดนั้น กินกับข้าวผัดกระเทียม อร่อยครับ มื้อเช้าวันนี้ ไม่ขี้ริ้วเลย จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:38:24

ความคิดเห็นที่ 22 เสิร์ฟมาพร้อมกับน้ำส้ม จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:38:37

ความคิดเห็นที่ 23 และชอคโกแลตร้อน จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:38:48

ความคิดเห็นที่ 24 ส่วนอันนี้ เป็นน้ำจิ้ม กินกับปลา ทำมาจากน้ำส้มสายชู ผสมกระเทียม แล้วโรยพริกไทย แค่นี้ ก็แซ่บเว่อร์ สไตล์ปินอย แล้ว จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:39:02

ความคิดเห็นที่ 25 เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราก็นั่งรถกลับทางเก่า ทางที่เรามา เพื่อกลับเข้ามะนิลา ขากลับนี่ ค่ารถ 90 เปโซ (ประมาณ 68 บาท) ก่อนจากกันในตอนนี้ นี่คือ รถ Jeepney ที่เป็นสัญลักษณ์ของประเทศฟิลิปปินส์ มันคือ รถจี้บ แต่ผมเข้าใจว่า มันคือ รถจี้บดัดแปลง คันมันจะยาว ๆ ยาวกว่ารถจี้บธรรมดา คือพอดัดแปลงออกมาแล้ว ลักษณะมันก็จะคล้าย ๆ กับ รถกระบะดัดแปลงบ้านเรา ที่ดัดแปลงเป็น 2 แถว แต่ของฟิลิปินส์ ใช้รถจี้บ ไปดัดแปลงให้ยาว ๆ แล้วก็เป็นเหมือน 2 แถวบ้านเรา แล้วเค้าก็จะประชันกัน แต่งสวย ๆ คันนี้ก็สวยนะครับ ผมชอบจัง ประโยคที่เขียนหน้ารถ The song of the bird makes my day wonderful. จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:39:15

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นสัญลักษณ์ของฟิลิปปินส์กันเลยครับ (ภาพจาก: tuneHotels.com) จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:39:27

ความคิดเห็นที่ 27 ม้าประดับหน้ารถ จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:39:39

ความคิดเห็นที่ 28 เราจะปิดท้าย ตาไกไต เมืองที่อยู่บนเนินเขา อากาศเย็นสบายตลอดปี ด้วย ของฝากขึ้นชื่ออย่างหนึ่ง นั่นก็คือ พายมะพร้าว หรือ Buko Pie เช้า ๆ แบบนี้ คนเดินขายมากมาย ก็เลือกเอาตามใจชอบ บางคนเปิดเกมเสิร์ฟแรง 2 กล่อง 400 เปโซ จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:39:52

ความคิดเห็นที่ 29 แต่พอเอาเข้าจริง ก็ไปจบที่ 1 กล่อง (เราไปกัน 2 คน กินกล่องเดียวก็อิ่มแล้ว) 1 กล่อง สนนราคา 100 เปโซ (ประมาณ 76 บาท) คนขายดีใจ เพราะเป็นกล่องประเดิม เอาแบงก์ 100 ที่ได้ไป ลูบ ๆ ตบ ๆ กล่องขนม ขอให้ขายดี ขอให้ขายดี ไปตลอดวัน จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:40:05

ความคิดเห็นที่ 30 เปิดกล่องมา ลักษณะมันก็จะเป็นพาย ชิ้นกลม ๆ ข้างในมีไส้ เป็นเหมือนแป้งเปียก รสมะพร้าว ไม่หวานมาก (ไส้มันจะเป็นแป้ง เหมือนนึ่ง หรืออบจนสุก ลักษณะใส ๆ นิ่ม ๆ เป็นส่วนผสมของ แป้ง น้ำมะพร้าว และมะพร้าวขูด) ส่วนแป้งด้านนอก ก็เป็นแป้งพาย จะว่ากรอบ ก็ไม่กรอบเสียทีเดียว เหมือนกินพาย แป้งเปียก รสมะพร้าว แต่ไหน ๆ มาถึงแล้ว ก็ต้องกินสิ่งที่เป็นของขึ้นชื่อของเมืองนี้เขาหน่อย จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:40:17

ความคิดเห็นที่ 31 เราจะปิดท้ายช่วงเช้านี้ กันด้วย พายมะพร้าว Buko Pie ของขึ้นชื่อของตาไกไต กันนะครับ พบกันใหม่ในตอนต่อไป เราจะเที่ยวมะนิลากันต่อในช่วงบ่ายครับ. จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:40:30

ความคิดเห็นที่ 32 จบแล้วเหรอ  ขอบคุณที่พาไปเที่ยวครับ   จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:41:26

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านต่อ ตอนต่อไปคับผม ตอนนี้ จะได้เวลาจัดรายการแล้ว จากคุณ : เกษม พุฒเรืองศรี เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 19:51:56

ความคิดเห็นที่ 34 รอชมครับ...... จากคุณ : marathonman เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 20:44:17

ความคิดเห็นที่ 35 555  Buko pie นี่มีขายเป็นสินค้าของฝากอยู่หลายเมืองทั่ว Filippines เลยล่ะครับ ผมไปเที่ยว มักจะซื้อ Buko pie มาฝาก maam เป็นประจำครับ  ขอบคุณที่พาเที่ยวครับ จากคุณ : Bernadette nort เขียนเมื่อ : 15 ต.ค. 55 22:38:28