"ปีห้าสองล่องขึ้นมาจากแจ้ซ้อน ได้ตะลอนผ่านขุนแจเวียงป่าเป้า จากเชียงรายเข้าเชียงใหม่อำเภอพร้าว จุดหมายเล่าไหว้พระนมัสการ
ดอยแม่ปั๋งวัดท่านหลวงปู่แหวน คนทั่วแดนทั่วไทยได้รู้จัก อริยะสงฆ์องค์หนึ่งลึกซึ้งนัก ให้ประจักษ์สมฤดีที่ได้มา
บูชาคุณบูชาธรรมนำธรรมะ ท่านให้ละสิ่งผ่านมาอย่าคิดถึง สิ่งที่ยังไม่ผ่านอย่าคำนึง ให้คิดถึงเป็นอยู่ปัจจุบัน
อดีตผ่านท่านว่าเป็นธรรมเมา เพราะเรื่องเก่าไม่สามารถแก้ไขได้ เหมือนสายธารไหลผ่านแล้วผ่านไป ให้แก้ไขทำอยู่ปัจจุบัน
อนาคตก็อีกหนึ่งธรรมเมา จะมัวเฝ้ารอคอยหวังคอยท่า ก็ธรรมเมารอคอยเสียเวลา ให้รีบหาทำอยู่ปัจจุบัน
ให้รีบทำปัจจุบันที่เป็นอยู่ เป็นผลรู้อนาคตในวันหน้า เป็นตัวชี้อดีตที่ผ่านมา ท่านจึงว่าอย่างนี้ซิธรรมโม
ท่านให้ละรูปนามกามกิเลส คือสาเหตุก่อเกิดซึ่งปัญหา อันสงครามต่อสู้กันแต่ก่อนมา ก็เพราะว่าเกิดจากกามตามใจตน
วางไม่ได้ยึดเอาเป็นรูปธรรม อีกนามธรรมยึดย้ำเป็นตัวตน ทั้งรูปธรรมนามธรรมนั้นมีผล ยึดตัวตนก็ธรรมเมาเท่านั้นเอง
ให้ภาวนาเอากายนั้นเป็นมรรค เพียรให้หนักจะประจักษ์กายเป็นผล ละอุปาทานทั้งหลายในกมล ละตัวตนรูปนามก็เป็นธรรมเท่านั้นเอง
จากหนังสือของท่านที่เคยอ่าน เป็นพยานเห็นถึงซึ่งความหมาย แม้นองค์ท่านจะนิพพานจากโลกไป ธรรมะท่านอยู่ในใจตลอดกาล
มาเชียงใหม่ครั้งนี้ใจหมายมั่น มากราบไหว้รูปองค์ท่านนั้นสักครั้ง ในเจดีย์มณฑปวัดดอยแม่ปั๋ง เติมพลังการเดินทางครั้งต่อไป
จะน้อมนำธรรมท่านไปปฏิบัติ เพื่อขจัดกิเลสและตัณหา เพื่อคลายความยึดติดที่มีมา ใจหมายว่าวันข้างหน้าจะมีธรรม"
๓๓.ลาก่อน"วัดดอยแม่ปั๋ง" ต.แม่ปั๋ง อ.พร้าว จ.เชียงใหม่
จากคุณ |
:
"ดับ"
|
เขียนเมื่อ |
:
13 พ.ย. 55 23:58:04
|
|
|
|