ทริปฝ่าฝนในเวียตนามของเดี่ยว สวย สนุก แปลกตา ตระการใจ ตั้งแต่ต้นจนจบทีเดียว
ขอบคุณมากๆ แม้ว่าป้าอาจไม่สามารถตามรอยได้ (ดูอย่างเปลญวณที่พักข้างทางดิ ถ้าปร้าไปหย่อนกายนั่งพัก มีหวังบั้นท้ายเรี่ยติดดินแน่ๆ แล้วจะไกวกันยังงั้ย)
แต่ก็ทำให้ป้าได้ตื่นตัวว่าอีกไม่ช้าพี่ญวณคงแซงหน้าพี่ไทยไปโลด หากเรายังมัวทะเลาะกันอยู่
ดอนเมือง.....อีกนานมั้ยกว่าจะหวนคืนความสง่างามในอดีตยุคที่ยังเฟื่องฟู????? หน่วยงานที่รับผิดชอบ ช่วยกรุณาดูแลปรับปรุงอย่างจริงจังได้ไหม
เดือนที่แล้วป้าได้มีโอกาสใช้บริการรถเข็นขากลับเข้าประเทศ
น้องเขาเข็นไปลงลิฟต์ มายก๊อดดดดด ปร้านั่งระทึกนึกว่าหลงไปแดนสนธยา แถมพอลิฟต์เปิดมา ละเหี่ยใจทันที...นี่มันลิฟต์ก่อสร้างหรือไร โทรมสุดๆ เปรอะเปื้อนเลอะเทอะมว๊ากกกกก
น้องคนเข็นก็บอกว่า "เวลาผมเข็นฝรั่งมาลงลิฟต์ก็อายสุดๆเหมือนกันครับ ยังไม่เห็นมีทีท่าว่าจะซ่อมปรับปรุงเมื่อไหร่เลย"
เสียดายกระเป๋ากล้องอยู่กับตาลุง ม่ายงั้นจะเก็บภาพมาฝาก
ปอลอ รีวิวหน้า อย่าลืมจัดภาพที่ป้าขอมาเต็มๆนะจ๊ะ