จริง ๆ เรื่องของเราเป็นการทำดีที่เป็นสิ่งเล็ก ๆ มาก ๆ เลยค่ะ
เราเจอคนญี่ปุ่นสองคน สามี-ภรรยา ในเรือคลองแสนแสบ นั่งอยู่แถวที่นั่งหน้าเรา ฝ่ายสามีถือคู่มือและแผนที่ประเทศไทยอยู่ในมือ ฝ่ายภรรยานั่งชิว ๆ ดูสายน้ำ
สักพัก เรือวิ่งผ่านไปหลายท่า สามีเริ่มทำหน้าตา งง ๆ และถามคนข้าง ๆ แต่เห็นคนนั้นส่ายหน้าและโบกมือ เหมือนจะไม่รู้
เค้าก็เริ่มหันรีหันขวางมากขึ้น คราวนี้ถามคนที่นั่งด้านหน้า แต่คนที่นั่งด้านหน้าก็พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ แถมเสียงเรือก็ดัง เค้าเลยไม่ค่อยได้ยิน เลยโบ้ยให้ไปถามคนเก็บเงินเอาแทน
เราเห็นว่าคงจะพอช่วยเค้าได้ เลยถามเค้าเป็นภาษาอังกฤษว่า มีอะไรให้เราช่วยมั๊ย เค้าทำท่าดีใจมาก บอกว่า เค้าจะไป อิเซตัน ต้องขึ้นเรือที่ตรงใหน เราเลยบอกว่า ท่าประตูน้ำ ท่าสุดท้ายเลย เดี๋ยวขึ้นพร้อมเราก็ได้ เพราะเราก็จะไปประตูน้ำเหมือนกัน เดี๋ยวถึงแล้วจะบอก
เค้ากับภรรยาเลยหันมายิ้ม บอกขอบคุณเราหลายครั้งแล้วให้ขนมแบบญี่ปุ่นกับเรา แต่เราบอกว่าไม่เป็นไร พอดีเรือมาถึงประตูน้ำ เลยบอกเค้าว่าถึงแล้ว เค้าหันมาขอบคุณเราใหญ่เลย เราเลยเดินไปส่งเค้าที่หน้าห้างแล้วก็จะเดินกลับ
เค้าพูดมาคำนึงว่า ไม่คิดว่า คนไทยจะมีน้ำใจแบบนี้
เราเลยเป็นปลื้ม ดีใจที่ทำให้คนต่างชาติรู้สึกดีกับประเทศไทยและคนไทยได้
จากคุณ |
:
skyflower
|
เขียนเมื่อ |
:
18 ธ.ค. 55 00:45:34
|
|
|
|