ความคิดเห็นที่ 1 มารอชมต่อนะค่ะ : ) เผื่อจะเจอรูปติดเราบ้าง 55 ปล.คุณเสียค่าเรือช้าไป 1,200 เลยเหรอค่ะ o_O จากคุณ : nanFab_bu เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 09:48:13

ความคิดเห็นที่ 2 สำหรับท่านที่ตกรถเมื่อคืน... ก็ตามมาขึ้นรถกันได้ ที่กระทู้นี้ค่ะ... http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E13096031/E13096031.html *********************************************************************** หันมาดูอีกฝั่งกันบ้างนะคะ ... ฝั่งนี้ก็เป็นฝั่งที่เรือเรามานั่นเอง เช้านี้ใครที่จะนั่งเรือต่อไป เพื่อจะไปหลวงพระบางก็เตรียมตัวลงเรือกันไปค่ะ ส่วนเราจะต่อรถเพื่อที่จะไปอุดมไซย แล้วยาวไปหนองเขียว เรือทั้งลำ มีไอ้สองคนไทยนี่แหละ ที่จะต่อรถ นอกนั้นเขาก็ยาวไปหลวงพระบางกันหมดค่ะ สูดหมอกเสร็จ ก็เดินกลับไปเก็บข้าวของ คืนกุญแจ แล้วก็ออกหาอะไรกินกันค่ะ ... เช้าๆที่นี่ก็ไม่ต่างอะไรกับตอนกลางคืนมากนัก ก็ยังคงเงียบๆ ไม่ต่างกัน แต่ที่เหมือนกันคือ เหนื่อยเวลาเดินขึ้นเนินนี่แหละ ฮ่าๆๆๆ เล่นเอารักแร้เปียกแต่เช้าเลย หลายๆคนคงคิดว่าอิฉันสกปรกสิ้นดี แต่อิฉันจะบอกว่า อาบน้ำตลอดนะคะ ไม่ว่าน้ำจะเย็นแค่ไหน ไม่เคยใช้น้ำอุ่นค่ะ เพราะนานๆทีจะได้สัมผัสน้ำที่เย็นขนาดนี้ (ยกเว้นน้ำในตู้เย็นนะ) สาดมันเข้าไปให้เย็นสะใจ กลับไปกรุงเทพฯก็ได้อาบแล้วน้ำอุ่น บางวันอุ่นจัดจนร้อนยังเคยเลยค่ะ คิดว่าบางคนน่าจะเคยสัมผัส ยิ่งช่วงหน้าร้อนนะ หอใครมีถังน้ำตั้งตากแดด โหยยย...เตรียมตัวเถอะค่ะ ถ้าตื่นสายเกินเก้าโมงขึ้นไป น้ำก็ร้อนระอุ ลวกไข่สุกได้เลย ... เพราะงั้นเจอน้ำเย็นๆ ก็เล่นให้สบายใจกันไปค่ะ เย้!!! (มรึงมันบ้า... -*-) จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 09:59:43

ความคิดเห็นที่ 3 รอชมนะคับ จากคุณ : moyiss8211 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 10:01:00

ความคิดเห็นที่ 4 คุณ nanFab_bu : ตามมาเลยค่ะ ยินดีต้อนรับสู่ทริปบ้าๆบอๆของเราค่ะ .. ค่าเรือช้าไปหลวงพระบาง ราคา 1,200 บาทค่ะ แต่เรานั่งมาลงแค่ที่ปากแบง เลยราคา 800 บาทจ้า ไม่ทราบว่าไปมาเมื่อไรเอ่ย??... เราอาจจะเคยเดินสวนกันก็ได้นะคะเนี่ย ถ้าเจอไอ้สองคนไทยหน้ามึนๆเดินโซซัดโซเซอยู่ นั่นก็ใช่เลย อิอิ ************************************************************************ นี่เป็นบริเวณหน้าที่พักของเราค่ะ... ร้านเขาขายพวกขนมปัง มัฟฟิ่น อะไรทำนองนั้นด้วย แต่เราก็ไม่ได้ลองซื้อกินนะคะ เพราะถ่อสังขารมาถึงนี่แล้ว ตั้งใจว่าจะไม่กินของแบบนี้ จะลองมันให้ครบไอ้อะไรที่แปลกๆแหวกแนว ท้องถิ่นสุดๆ เอาให้เข้าถึงซึ่งแก่นแท้ของวัฒนธรรม (ว่ากันไปๆ อิอิ) สะพายเป้ขึ้นหลัง เป้หน้าและเป้หลังยังพะรุงพะรังเหมือนเดิม จนบางครั้งเพื่อนอิฉัน นางสงสารค่ะ นางก็จะช่วยถือพวกถุงใส่น้ำ หรือสะพายกระเป๋ากล้องให้ ทำให้อิฉันซาบซึ้งถึงกับน้ำตาจะไหล.. เพราะหันไปเจอเฝอหม้อใหญ่พอดีค่ะ ฮ่าๆๆ รอดตายแล้ว ไม่ต้องกินขนมปัง... แค่เพียงทำตัวเอียงเดินเฉียงข้ามถนนจากหน้าที่พักไปนิดเดียว ก็เจอเลย ไปค่ะ ไปกันเร็วๆ ตื่นเช้ามากๆ อิฉันหิวจนแสบท้องไปหมดแล้วค่าาา ถ้าตอนนี้ยังอยู่ที่กรุงเทพฯ ป่านนี้ก็ยังคงมุดตัวอยู่ในผ้าห่มกันล่ะค่ะ แล้วค่อยทำเวลาตอนอาบน้ำ และวิ่งตามขึ้นรถเมล์เอา อิอิ มันน่าแปลกนะคะ.. หลายๆครั้ง อิฉันคิดว่า คนขับรถเมล์เขาอยากหาอะไรทำแก้เบื่อหรือเปล่า บางทีเขาอาจจะรู้สึกสนุกสนาน เวลาที่อิฉันโบกตรงนี้ เขาเลยไปจอดตรงโน้นนนนนนน ให้อิฉันและมนุษย์เงินเดือน รวมถึงนักศึกษาอีกหลายคน วิ่งแข่งกันยังกับนักวิ่งมืออาชีพ แย่งกันขึ้นรถเมล์ให้ทัน ผมเผ้าที่เซ็ทมาอย่างดี จังหวะนั้นก็ช่างมันเถอะค่ะ ...ไม่รู้ตูจะหวีมันทำไม -*- อาบน้ำ พรมน้ำหอมมาอย่างดี รักแร้เปียกแต่เช้าเลย อืมมม... มันส์ดีค่ะ ไม่ลองไม่รู้ ยิ่งเวลากะจังหวะก้าวขึ้นบนรถเมล์ที่คนขับปวดอึ๊ เพราะจอดสนิทไม่ได้ พี่แกรีบจะเข้าห้องน้ำ ต้องรีบรับ รีบไป ยิ่งมันส์ ก้าวพลาดก็อายไปยันลูกบวชล่ะค่ะ ส่วนรถเมล์ที่เราโบกแล้ว เขาเลยไปไม่รับ... แล้วคนขับก็ปรายสายตามามองเรา มันอายเสียยิ่งกว่าล้มเข้าไปบอกรักใครสักคน แล้วเขาตอบเรากลับมาว่า ...ผมมีลูกมีเมียแล้วครับ, อย่านะ..อิชะนี , หรือ ขอโทษนะคะ..ฉันมีสามีและลูกอีกสองคน เสียอีกค่ะ สายตาเชิงขำๆของคนที่อยู่บริเวณป้ายรถเมล์ที่มองเราที่โบกเก้อ จะมากตามระดับความอายค่ะ... พล่ามมานาน ไม่ได้เกี่ยวกันเล้ยยยย ฮ่าๆๆ เอ้าๆ ไปเที่ยวกันต่อค่ะ ลืมความวุ่นวายให้หมด แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 55 13:35:53 จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 10:20:17

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ moyiss8211 : ขอโทษที่อาจจะนานหน่อยนะคะ.. เพราะบางทีอิฉันก็โม้เพลินค่ะ แหะๆ ********************************************************************* มองไกลๆ คิดว่าเป็นเฝอค่ะ พอเดินเข้ามาใกล้ๆ ปรากฎว่ามันคือ ข้าวปุ้นน้ำแจ่วนั้นเอง!!! ที่เคยกินมา มันจะเป็นแบบน้ำใสๆ เหมือนน้ำก๋วยเตี๋ยวบ้านเรา แต่ที่นี่มันสีเหมือนน้ำแกงกะทิ ท่าทางดูแซ่บ.. ก็สั่งไปสองถ้วย แล้วเข้าไปนั่งรอในร้านค่ะ ร้านจะมีระเบียงมองวิวสวยๆได้อีก ถามเอื้อยคนขาย เขาบอกว่า รถที่จะไปอุดมไซยออกเวลาเก้าโมงเช้า มองนาฬิกาแล้วเวลายังเหลืออีกเยอะ นั่งอ้อยอิ่งได้อีกสักพัก เขาบอกว่าเราสองคนจะต้องไปขึ้นรถจัมโบ้ เพื่อให้เขาพาไปส่งที่ท่ารถอีกที เพราะมันไกล... อิฉันไม่กลัวอะไรทั้งนั้นกลัวไปไม่ทันขึ้นรถไปหนองเขียวอย่างเดียวค่ะ เมื่อคืนก็เดินถามเขาไปทั่ว ว่าถ้าขึ้นรถจากที่นี่ไปอุดมไซยแล้วจะทันไปรถหนองเขียวไหม คนที่นี่ไม่มีใครตอบด้วยความมั่นใจ ยืนยันกับอิฉันเลยว่าจะไปทัน ก็สุดแท้แต่บุญพาวาสนาส่งแล้วกันค่ะ เพราะอิฉันก็คิดจะมาตายเอาดาบหน้าอยู่แล้ว เพื่อนอิฉันนางมองหน้าแบบ... อืมมม นางหวังว่านางคงพึ่งคนไม่ผิด ฮ่าๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 55 13:37:08 จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 10:31:05

ความคิดเห็นที่ 6 พระท่านกลับมาจากการเดินบิณฑบาตรพอดี... เขาตักบาตรข้าวเหนียวกันตอนไหน อิฉันมองไม่ทันค่ะ ออกมาอีกที พระท่านก็กลับมาแล้ว... ยกมือไหว้กราบท่านงามๆค่ะ ภาวนาขอพรให้เราสองคนไปทันรถหนองเขียว ไม่งั้นมันจะเสียเวลาไปอีกมากโขเลย เวลาเรามีน้อย ต้องใช้สอยให้คุ้มค่าค่ะ อิอิ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 10:33:45

ความคิดเห็นที่ 7 เย้ย ทำไมแพงจัง T T เรานั่งเรือช้าไปลงหลวงพระบาง 950 เอง อ่อ แสดงว่าคุณอยู่ปากแบง นึกว่าจะค้างแค่คืนเดียวแล้วเดินทางต่อเลย : ) งั้นคงไม่เจอแล้ว เราออกเดินทาง 29 พ.ย จากกทม  30 พ.ย ค้างปากแบง 1 คืน   1-5 ธ.ค หลวงพระบาง ปล.ข้าวปุ้นหน้าตลาดเช้าปากแบงอร่อยมาก จากคุณ : nanFab_bu เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 10:35:21

ความคิดเห็นที่ 8 ว๊าวๆ ๆ ๆ มาทันถ่ายทอดสดอ่า ตามชมอยู่นะครับ จากคุณ : โต้งซัง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 10:35:30

ความคิดเห็นที่ 9 ภาพนี้เป็นวิวจากระเบียงที่ร้านข้าวปุ้นน้ำแจ่วนี่แหละค่ะ... ข้าวปุ้นน้ำแจ่วร้อนๆ แซ่บๆ กินไปดูบรรยากาศไป เพลินๆ ...รู้สึกอิจฉาอิฉันกันบ้างหรือเปล่าคะ แต่อย่าเพิ่งค่ะ... เรายังต้องไปด้วยกันอีกไกล มารอดูหน้าตาและรสชาติของอาหารมื้อแรกในเช้าวันนี้กันก่อน จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 10:36:21

ความคิดเห็นที่ 10 คุณ nanFab_bu : แต่เราไปถึงหลวงพระบางวันที่ 4 ธันวาคม น่าจะยังทันคุณนะคะ (ไม่แน่ใจ อิอิ) คุณ โต้งซัง : มาค่ะ... มาเดินทางด้วยกันต่อ *********************************************************************** แทมมม ทะ ละ แล่มมม แทมมม แท่มมมม แท๊มมมมมมมม...... และนี้คือหน้าตาของข้าวปุ้นน้ำแจ่วค่ะ ก่อนอื่น อิฉันขอซดน้ำก่อน ว่ามันเป็นอย่างไร... เอ่อ.. มันแบบว่า จืดๆ เผ็ดนิดๆ ไม่หวาน ไม่เค็ม ไม่แซ่บ T^T มันไม่ใช่อย่างที่คิด ฮ่าๆๆๆ ... เอ้าๆ ไม่เป็นไร เขาก็คงกินกันแบบนี้แหละ บีบมะนาวใส่ลงไป ค่อยยังชั่ว ก็เริ่มกินกันไปค่ะ... ทีนี้อิฉันก็คนหาเนื้อไก่ค่ะ เพราะหน้าร้าน เขาเล่นเอาไก่ทั้งตัววางไว้ เขาต้องใส่มาสิคะ อิฉันกับเพื่อนก็คนหาเนื้อกันอย่างเมามันส์ค่ะ แต่ที่พบก็มีแต่หยวกกล้วยหั่นบางๆ ผักอะไรไม่รู้ และเส้นข้าวปุ้นเท่านั้น นี่อิฉันหน้าตาเหมือนคนกินมังสวิรัติหรืออย่างไร พาลนึกไปถึงเพลงหนึ่งของพี่แอ๊ด คาราบาว(หรือเปล่า จำไม่ค่อยได้ เพราะเคยฟังเมื่อยังเด็ก) ที่พี่แกร้องว่า คนหาเนื้อๆๆๆ อะไรสักอย่าง ตอนนี้อิฉันและเพื่อนกำลังนั่งแสดงมิวสิควิดีโอเพลงนั้นอยู่ค่ะ คนหาจนแน่ใจว่าไม่มี เลยใช้ให้เพื่อน เดินไปบอกเขาว่าขอไก่ด้วย เอื้อยเขาเลยพยักหน้าแล้วไปสับไก่มาให้ เพื่อนอิฉัน นางก็ว่า คนที่นี่เขากินแบบไม่ใส่อะไรกันเหรอวะ.. อิฉันก็ตอบไปว่า เอออ..คงแบบนั้นมั้งถ้าเราไม่บอกเขาให้ใส่ไก่ด้วย เพราะงั้น ใครจะสั่งอะไร บอกไปว่าใส่ไก่ด้วยนะคะ ฮ่าๆๆ พอเอื้อยเอาไก่มาให้ อิฉันกับเพื่อนต้องตะลึงค่ะ .. มาเป็นน่อง เป็นซี่โครงกันเลย เหงื่อตกกับราคาค่าไก่ คิดว่าจะเป็นเนื้อฉีกฝอยๆแบบก๋วยเตี๋ยวไก่บ้านเรา แต่ไม่เป็นไร ก็เอาวะ... กินก็กิน ในกระเป่าเงินกีบยังเหลือเยอะ เพราะเพิ่งแลกมาเมื่อวาาน ฮ่าๆๆๆ... แทะไก่กันไป ... ที่นี่เขาเลี้ยงไก่กันด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าที่แทะอยู่นี่ เมื่อวานมันยังเดินอยู่หรือเปล่าเลย >.< อิฉันกินเพื่อความอยู่รอดอย่าว่ากันนะคะ (แต่หุ่นเธอนี่มันไม่ใช่นะ... -*-) กินเสร็จก็จ่ายเงินกันไปค่ะ ไม่แพงอย่างที่คิดแต่ก็จำไม่ได้แล้วว่าเท่าไร เสร็จแล้วก็เดินไปหารถจัมโบ้ เพื่อจะไปท่ารถกันจ้าา... ถามทางเขามาว่ารถจะจอดรอรับอยู่แถวๆท่าเรือนั่นแหละค่ะ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 10:48:39

ความคิดเห็นที่ 11 รถจัมโบ้ของอิฉันก็พามาจอดที่ท่ารถ... ตรงนี้แหละค่ะ ค่ารถคนละ 40,000 กีบ ก็คิดเป็นเงินไทยประมาณ 80 บาท ค่ะ... เพื่อนอิฉันนางว่า นางรู้สึกดีใจที่รู้สึกว่าเริ่มๆหนาวแล้ว แต่อิฉันเถียงนางไปว่า ที่หนาวเพราะลมมันพัดตอนรถวิ่งหรอกย่ะ.. แล้วหลังจากนั้นนางก็ใช้เวลาบนรถจัมโบ้โทษอิฉันว่า แล้วบอกว่าหนาวๆๆๆ นางก็เลยจัดเสื้อกันหนาวมาเต็ม ฮ่าๆๆ ..... อ้อ เกือบลืมเล่าว่า ตอนที่อิฉันกับเพื่อนไปเดินหารถเพื่อมาส่งที่ท่ารถนี้ เดินทางกันจนเหงื่อแตก รักแร้เปียก จนคิดว่ารถมันออกไปแล้วหรือเปล่าฟร่ะ -*- เพราะหันไปทางไหนก็ไม่เห็นรถจะจอดรอที่ท่าเรืออย่างที่คนอื่นเขาว่ากันเลย เจอแต่ท่าเรือโล่งๆ ... เพื่อนอิฉันนางทนไม่ไหว เพราะใกล้จะเก้าโมงแล้ว นางเลยเดินไปถามสาวลาวหน้าตาดี (นางเลือกคนค่ะ) ว่ารถที่จะไปส่งที่ท่ารถอยู่ตรงไหน ... สาวเจ้าเลยชี้ไปทางที่เราเดินผ่านกันมาค่ะ เป็นโรงจอดรถเล็กๆ มีรถจัมโบ้จอดอยู่หนึ่งคัน และแม่ไก่ลูกไก่เต็มไปหมด จนอิฉันคิดว่าไม่ใช่ที่จอดรถ ส่วนคนขับ อ้ายเขานั่งโปรยข้าวเปลือกให้ไก่อย่างใจเย็น ถ้าสาวลาวคนนั้นไม่บอก อิฉันกับเพื่อนคงไม่รู้เลยว่า..รถมันจอดอยู่ตรงนั้น -*- ....ตูจะบ้า!!! จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 11:01:03

ความคิดเห็นที่ 12 หันไปมองรถที่จะพาเราไปยังเมืองอุดมไซยแล้วโล่งอกค่ะ... สภาพหรู ดูดี ... (เหรออออออออ เสียงเพื่อนอิฉันนางค่อนขอดมาหลังจากที่มาถึงอุดมไซยเรียบร้อยแล้ว) เป็นการเดินทางที่สนุกแบบไม่เคยคาดคิดมาก่อน... เปิดประสบการณ์จริงๆ นี่สินะ ที่เขาว่า...ไม่ออกไป ไม่มีทางรู้ ... โลกทั้งใบมันไม่ได้อยู่ในอินเตอร์เน็ตค่ะ อยากเห็น...ก็ออกไปข้างนอกโน่นนนน อันนี้เรื่องจริง อิฉันยืนยันค่ะ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 11:11:52

ความคิดเห็นที่ 13 ที่เห็นเป็นช่องเล็กๆ ตีไม้ปิดอยู่อย่างหนาแน่น นี้คือ... ช่องขายปี้รถค่ะ -*- อิฉันไม่เข้าใจว่าเหตุใดเขาถึงต้องปิดกั้นอย่างแน่นหนาถึงเพียงนี้ มีเพียงข้อมือของอิฉันเท่านั้นที่ยื่นเข้าไปรับตั๋วได้ จะมองหน้าอ้ายคนขายตั๋วยังเห็นไม่ค่อยชัดเลยค่ะ สงสัยจะกลัวคนขายปี้หนีงานหรือเปล่าก็ไม่ทราบได้ อิอิ ราคาค่าปี้ ก็คนละ 40,000 กีบค่ะ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 11:21:26

ความคิดเห็นที่ 14 จากนั้นก็มานั่งรอรถออกกันค่ะ... อิฉันถามอ้ายคนขายปี้ว่า รถออกเก้าโมงตรงแท้ๆบ่ หรือว่ารอคนเต็มก่อน อ้ายบอกว่า เก้าโมงตรงแล้วออกเลย บ่รอคนเต็ม ไอ้คนไทยสองคนนี่ก็ดีใจว่า.. เออๆดี ทั้งคันมีเพียงเราสองคนคงจะสบาย อ้ายเล่าว่า ช่วงนี้เป็นฤดูเก็บเกี่ยวคนลาวจะไม่ค่อยออกไปไหนมาไหนกัน คนเลยน้อย ระหว่างนั่งรอก็ได้ข้อมูลจากอ้ายคนขายปี้มากมาย ...การจะแต่งดองกับสาวลาวได้นั้นแสนลำบากนะเออ หนุ่มไทยที่หลงรักสาวลาวจะต้องไปขอขึ้นทะเบียน ทำเอกสารขอแต่งงานให้เรียบร้อยก่อนถึงจะจัดงานแต่งงานและสามารถแต่งงานอยู่กินกับสาวลาวได้ ถ้าไม่ผ่านก็อดนะจ้ะ และทหารลาวนั้น...ห้ามมีแม้แต่รอยแผลเป็น รอยแผลเป็นจากรถล้มยังไม่ได้เลย ทำสีผม เจาะหู สักก็ไม่ได้ ถ้ามีรอยแผลเป็นถึงจะบอกว่ารถล้ม เขาก็ไม่รับ เขาถือว่าอาจจะเคยเป็นพวกก่อเหตุทะเลาะวิวาทมาก่อน ทหารลาวผิวคงสวยน่าดู อิอิ ...กฎหมายของลาวแค่ลัทรัพย์ก็ติดคุกหัวโตแล้ว ยิ่งฆ่าคนตายก็ประหารลูกเดียวเลย อ้ายเลยรับรองกับไอ้สองคนไทยว่า ปลอดภัยแน่นอน ฮ่าๆๆๆ... จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 12:30:58

ความคิดเห็นที่ 15 มาดูราคาค่าปี้รถกันดีกว่า... ว่าไปไหน ราคาเท่าไรกันบ้าง...!!! อ่านกันออกอยู่บ่... อิอิ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 12:33:35

ความคิดเห็นที่ 16 แอบชะเง้อดูภายในรถ... โอ้ววว ที่นั่งดี เบาะเรียบร้อย ท่าจะสบายแล้วเรา อิอิ ระหว่างนั้นก็มีคนลาวมาซื้อปี้รถเรื่อยๆ คนก็เลยเริ่มเยอะขึ้น อิฉันก็ถามอ้ายคนขายปี้ว่า จะทันรถไปหนองเขียวบ่ เพราะไม่อยากค้างคืนที่อุดมไซย อ้ายรับรองเต็มที่ ว่าทันแน่นอน... แป๊บเดียวก็ถึง เที่ยงๆก็ถึงแล้ว ใจชื้นนนนนนน... ตูทันแน่ๆ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 12:36:45

ความคิดเห็นที่ 17 ถ่ายรูปกับรถนิดหน่อย เพื่อเป็นหลักฐานว่า ไอ้รถคันนี้แหละ... เป็นรถคันแรกที่ได้ขึ้นที่ลาว และเป็นครั้งแรกกับประสบการณ์ที่ยากจะลืม นั่งคิดยังขำอยู่เลย อิอิ.. อ้ายคนขับรถมานั่งรอเวลาแล้ว มีการบอกอีกสองนาทีรถจะออกแล้วเด้อ... อ้ายคนขับรับปากอีกคน ว่าทันแน่นอนๆ แล้วเมื่อถึงเวลา ไอ้คนไทยสองคนรีบแจ้นขึ้นไปก่อนเลย ไปจองที่นั่งหลังสุดเพราะไม่อยากเอาเป้ขึ้นไว้บนหลังคา กลัวฝนตก อากาศดูครึ้มๆ ไม่น่าไว้ใจ จากนั้นคนลาวทั้งหลายก็พากันขึ้นรถ แล้วมองมาที่ไอ้คนไทยสองคนท้ายรถอย่างไม่ค่อยไว้ใจ คงเป็นเพราะหน้าตาเพื่อนของอิฉันแน่ๆ นางหน้ามึนมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว.. ที่ข้างๆเราสองคน จะถูกเว้นไว้เสมอ ฮ่าๆๆ เขากลัวอะไรเรากันนะเนี่ย จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 12:42:16

ความคิดเห็นที่ 18 รถออกแล้วค่าาาา.... อิฉันกับเพื่อนรอให้เขาเปิดแอร์ เพราะเห็นกระจกปิดจนทึบเชียว สงสัยเปิดแอร์แน่ๆ แอบดีใจ เพราะฝุ่นจะได้ไม่เข้ามาในรถ... ที่ไหนได้ คนลาวขึ้นมาปุ๊บเปิดกระจกกันเป็นแถวเลย อ้าว...อิฉันก็ต้องเปิดล่ะค่ะทีนี้ ไม่งั้นคงไม่มีอากาศหายใจ ถนนสองข้างทาง สวยดีค่ะ หมอกยังคงลอยอ้อยอิ่งอยู่บนยอดเขา ต้นไม้เขียวชอุ่มสดชื่น ก็เลยเก็บภาพมาฝากกันสักนิด ก่อนที่จะได้รู้ความจริง...หึหึ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 12:46:28

ความคิดเห็นที่ 19 ชะโงกหน้ารับลมค่ะ... แล้วกิ่งไม้ก็ฟาดเข้ามา เอ้ยย ไม่ใช่.. ถ่ายรูปสองข้างทางนี่แหละค่ะ ระหว่างทางเจอทั้งนักเรียนที่เดินไปเรียน ปั่นจักรยาน และขับมอเตอร์ไซค์ ถ้าจำไม่ผิดที่ลาวเขาเรียกมอเตอร์ไซค์ว่ารถจักรนะคะ อากาศเย็นๆ สบายๆ ... ข้างทางก็มีหมู่บ้านชาวเขาเป็นระยะๆค่ะ เอ้า... ชะโงกหน้ารับลมเย็นๆกันค่าาา จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 12:49:58

ความคิดเห็นที่ 20 นี่เป็นสภาพภายในรถค่ะ... รถเมล์ที่ไทย ถ้าเป็นรถแอร์ คนขับจะมีปุ่มกดเพื่อเปิดปิดประตูใช่ไหมคะ ที่นี่...เขาใช้ระบบดึงเชือกค่ะ สังเกตุกันดีๆนะ เห็นเชือกที่ห้องอยู่ระหว่างประตูกับคนขับหรือเปล่าเอ่ย เวลาใครจะขึ้น คนขับก็จะจอดแล้วดึงเชือกให้ประตูเปิด จากนั้นก็จะใช้ให้คนที่นั่งข้างๆประตูดันประตูปิดให้ค่ะ แล้วอ้ายคนขับก็จอดรถแวะรับคนรายทางมาตลอด บางหมู่บ้านที่ผ่านไม่มีคน อ้ายเขายังลงไปถามเลยว่าจะไปไหนหรือเปล่า อืมม... เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงไม่ต้องรอให้คนเ็ต็มแล้วค่อยออกรถ เพราะมารับรายทางกันนี่เอง ใครโบกก็จอด ไม่โบกก็จอด ฝากของก็จอด... ฉี่..ก็จอด จอดข้างทางนะคะ วิ่งเข้าป่าหาที่เฉพาะตัวกันเอาเองค่ะ แต่เขาคงชินกันแล้ว เพราะรวดเร็วกันมากทั้งหญิงและชายอิฉันกับเพื่อนนั่งหันซ้ายหันขวางงๆกันอยู่แป๊บเดียว เขาขึ้นมากันครบ ปิดประตูปัง ออกรถกันต่อด้วยความรวดเร็ว ตูยังไม่หายงงเลยฟร่ะ -*- รถเต็มแล้ว...ก็จอดค่ะ บางคนต้องขึ้นไปนั่งบนหลังคารถ โถ..พ่อคุณ หนุ่มคนนี้เป็นความหวังของครอบครัวค่ะ พ่อแม่คงให้นำข้าวโพดเข้าไปขายในเมือง แต่รถเต็มไม่ไปก็ไม่ได้ เลยต้องขึ้นไปนั่งบนหลังคา นี่ขนาดในรถมีเก้าอี้เสริมเป็นเก้าอี้พลาสติกให้แล้ว คนยังไม่พอนั่งเลย บางคนเป็นชาวเขาขึ้นมาหลังคาเต็มก็เขากระสอบที่ใส่ของเข้ามาวางจนเต็มคันรถแล้วนั่งที่พื้น ข้างในรถแทบไม่มีอากาศหายใจ ข้างๆเพื่อนอิฉันมีคุณลุงคนหนึ่งนั่งอยู่ค่ะ แต่แกดูจะไม่ไว้ใจนั่งห่างเลย เอากระเป๋ามาวางคั่นอีกต่างหาก เป็นไอ้คนไทยสองคนที่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เลยจริงๆ ฮ่าๆๆ ทำไมนะเนี่ย ถัดไปเบาะหน้าเยื้องๆกันก็มีผู้บ่าวลาวคนหนึ่งนั่งจีบสาวอีกหมู่บ้านที่เพิ่งขึ้นรถมา ...พูดจากันหวานหยดย้อยมาก อิฉันกับเืเพื่อนนั่งขำไปตลอดทาง ส่วนสาวเจ้าพยายามกระเถิบหนีแต่เนื่องจากไม่มีที่ให้ไปก็ต้องนั่งทนอยู่กับผู้บ่าวลาวคนนั้น อิฉันยังจำได้ดี ...ผู้สาว สิไปไส ... อิอิ พอสาวหมู่บ้านั้นลง ผู้บ่าวคนนั้นเลยหันมาหาเพื่อนอิฉันแทน แล้วถามว่า ผู้สาวๆคนไทยบ่นี่  ...อิฉันเห็นดังนั้นจึงรีบแกล้งหลับทันที ปล่อยให้นางเผชิญชะตากรรมไป ฮ่าๆๆๆๆๆ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:02:19

ความคิดเห็นที่ 21 แล้วรถก็พาเราผ่านหมู่บ้านแล้ว หมู่บ้านเล่า... ทุกหมู่บ้านจะต้องมีเด็กค่ะ ไม่เคยเห็นวัยรุ่นเลย เห็นแต่เด็กที่กำลังซน กับคนแก่ๆ และทารก วัยทำงานกับวัยรุ่นคงไปทำงานและเรียนหนังสือกันมั้งคะ อากาศยังคงกำลังดี แต่พอเริ่มใกล้ๆจะเที่ยงก็ร้อนขึ้นมานิดหน่อย สองข้างทางยิ่งใกล้ถึงอุดมไซย ยิ่งเจอแต่ไร่ข้าวโพดค่ะ สลับกับสวนกล้วย บางที่เป็นทุ่งข้าวโพดเลยนะคะ... นึกถึงโฆษณา... ทำช็อคโกแลตตกลงไปในทุ่งข้าวสาลี แล้วบู๊มมมม...ก็กลายเป็นโกโก้ครั้นช์ อิอิ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:15:28

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วรถจากปากแบง... ก็ลากสังขารเรามาจนถึงอุดมไซยจนได้ เย้!! ถึงสักที พอลงรถได้ก็รีบมองหน้าป้ายก่อนเลย ว่ารถที่จะไปหนองเขียวยังจอดอยู่ไหม??? หันไปค่อยๆอ่านทีละป้าย เจอพอดี มีรถตู้อยู่คันหนึ่งจอดอยู่ เราสองคนเลยใจชื้นว่าถึงแม้จะมาช้ากว่าเวลาที่เขาบอกนานสักหน่อย แต่เราก็ยังมาทัน.. พอเดินเข้าไปถามปี้เท่านั้นแหละ ... บ่มีเจ้า รถออกไปแ้ล้ว ... โอ้แม่เจ้า!!!! รถออกไปแล้ว และมีรถวันละหนึ่งเที่ยวเท่านั้น ตูจะทำไงดีฟร่ะเนี่ย ไม่อยากนอนค้างมันเสียเวลา หันซุบวิบกับเพื่อนปรึกษาหารือว่าจะทำยังไงกันดี นางบ่นอุบว่าไหนเขาบอกมาทันไงล่ะ หันไปหาอ้ายคนขับรถจากปากแบง ปรากฎว่า เขาหายตัวไปแล้วอย่างรวดเร็วทั้งคน ทั้งรถเลย ไอ้เสียงที่ว่า ทันแน่นอนๆ... ดังก้องอยู่ในโสตประสาท อิฉันจะไม่เชื่ออีกต่อไป!!! ก็พี่แกเล่นจอดรับรายทางขนาดนั้น ใครไม่ขึ้นยังลงไปถามว่าจะไปไหนไหม มันจะไม่ช้าได้ยังไง โอ้วว... ทำไงดีเนี่ยยยยย จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:21:25

ความคิดเห็นที่ 23 มารอชม ด้วยคนค่ะ ^^ จากคุณ : Ar_charee เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:24:51

ความคิดเห็นที่ 24 กำลังจะไปต้นเดือนหน้าอยู่พอดี จากคุณ : RedMiyoun เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:27:57

ความคิดเห็นที่ 25 ก็เลยถามน้องคนขายปี้ว่า...มีเมืองที่ใกล้ๆกับหนองเขียวบ่ แบบว่าไปลงแล้วมีรถต่อไปหนองเขียวได้เลย เพราะ เราไม่อยากจะค้างที่นี่ น้องเขาเลยแนะนำให้เราไปลงที่เมืองปากมอง... แล้วไปต่อรถที่ปากมองไปหนองเขียวอีกที รถไปปากมองออก บ่ายสามโมง ... ราคา 30,000 กีบ อิฉันกับเพื่อนตกลงทันที ซื้อปี้ได้แล้วก็ไปนั่งรอเวลารถออก เหลือเวลาอีกบานเลย ว่าจะไปซดเบียร์ให้หายแค้น แต่นึกขึ้นได้ว่า ไม่อยากวิ่งเข้าป่ากลางทาง ก็เลยนั่งกันเฉยๆดีกว่า... ท่ารถที่อุดมไซยจะมีคนจีนอยู่กันเยอะมากๆ ... และไม่ค่อยสะอาดเท่าไร สาวลาวหรือจีนไม่ทราบได้ ที่นั่งอยู่เก้าอี้หน้าอิฉัน หน้าตาน่ารัก แต่หล่อนตุ๊ยน้ำลายลงพื้นทุกๆสามวินาที จนอิฉันไม่สามารถนั่งอยู่ได้อีกต่อไป ต้องไปหาที่นั่งอื่น ก่อนที่ขากางเกงอิฉันจะกลายเป็นที่ซับน้ำลายให้หล่อน -*- ป้าที่นั่งถัดไปไม่ไกล ซื้อเมล็ดทานตะวันมากิน และดีดเปลือกเมล็ดลงพื้นไปทั่ว ...อืมมม เพื่อนอิฉัน นางสะกิดแล้วบอกว่า ถ้ามรึงมาคนเดียว มรึงแย่แน่ๆ... อิฉันรีบพยักหน้าเห็นด้วยในทันที โอ้ววว... ณ เวลานั้น นางดูเป็นเทพธิดาของอิฉันขึ้นมาทันที ไม่มีนางอิฉันคงนั่งบื้ออยู่คนเดียวอย่างหวาดหวั่นเป็นแน่แท้ T^T แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 55 14:00:34 จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:31:46

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ Ar_charee : มาเลยค่ะๆ ตามสบายนะคะ คุณ RedMiyoun : กลับมาแล้ว มาเล่าให้ฟังด้วยนะจ้าาา ********************************************************************* น้องคนนี้ขายข้าวหลามอยู่ที่ท่ารถอุดมไซยนี่แหละค่ะ น่ารักดีเลยแอบถ่ายน้องเขามา ... ใกล้เวลาบ่ายสามโมงเข้าไปทุกทีๆ... อิฉันกับเพื่อนเลยไปเข้าห้องน้ำ เตรียมตัวไว้ ค่าเข้าก็คนละ 2,000 กีบ ห้องน้ำสะอาดดีค่ะ ผิดกับบริเวณท่ารถลิบลับเลยเชียววว จากนั้นก็เดินมาหารถคันที่เขาบอกว่าจะพาไปปากมอง... เมื่อเห็นรถ อิฉันกับเพื่อนต้องอ้าปากค้างกันอยู่นาน อืมมม... ตูจะรอดไปถึงหนองเขียวไหมฟร่ะ... -*- รถคันแรกที่บอกว่าจะพาไปปากมอง ตูว่าเก่าแล้ว พอตูจะขึ้นจริงๆ ก็เปลี่ยนคันให้ตูไปขึ้นที่มันเก่ากว่า...!!! เอาเถอะ...อิฉันไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว ณ ตอนนั้น ไปไหนไปกันแหละเฟ้ยยย หันไปมองหน้าเพื่อน นางยิ้มแหยๆส่งมาให้ ...อิฉันได้แต่แอบขำ เป็นไงล่ะ..เลี้ยวผิดทางจริงๆใช่ไหมเล่า ฮ่าๆๆๆๆ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:41:17

ความคิดเห็นที่ 27 ตามมาชมต่อจากตอนที่ 1 ครับ จากคุณ : คุณชายชอบเที่ยว เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:54:11

ความคิดเห็นที่ 28 นี่คือรถตู้ ที่จะส่งสังขารของอิฉันและเพื่อนไปปากมองค่ะ ดูหน้านางสิคะ... ฮ่าๆๆๆ เห็นแล้วหายเครียดค่ะ เพราะนางเครียดแทนไปแล้ว ข้างในรถฝุ่นเยอะมาก ทั้งที่พื้น เบาะ และกระจกรถค่ะ คนขับให้เราเอากระเป๋าขึ้นไว้บนหลังคาหมดแล้วเอาผ้าใบคลุมให้อีกที แต่ที่นี่รถไม่เต็ม ไม่ออกค่ะ ต้องเต็มทุกที่นั่งจริงๆถึงจะออก คนขับเล่นไปเดินเรียกลูกค้าเลย ณ ตอนนี้อิฉันนึกถึงคิวรถตู้ที่กรุงเทพฯ ที่่ต้องมีคนไปเดินเรียกให้มาขึ้นให้เต็มถึงจะออก แต่ดีกว่ากันหน่อยที่อย่างน้อยก็มีแอร์ แต่ที่นี่เปิดกระจกเช่นเดิมค่ะ เก้าอี้เสริมที่พับเก็บไว้ถูกกางออกมา แถมยังเอียงเมื่อนั่ง และส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดให้ลุ้นเล่นไปตลอดทาง อิฉันสงสารพี่ผู้หญิงคนที่นั่งอยู่จริงๆ กลัวว่ามันจะพังก่อนที่จะถึงปากมอง ถ้าหงายหลังร่วงลงไปนี่ อย่าได้เก็บเลยค่ะ ทางไปปากมอง เหวทั้งนั้น ถนนแคบมาก และเป็นลูกรัง รถสวนกันทีแทบไม่ได้ ต้องจอดให้คันใดคันหนึ่งไปก่อน ฝุ่นและโค้ง ไม่รู้อันไหนเยอะกว่ากันค่ะ ตอบไม่ถูกเลยทีเดียว และรถส่วนมากที่สวนมาไม่เป็นรถสิบล้อ ก็รถพ่วงค่ะ คันใหญ่ๆทั้งนั้น ข้างหลังอิฉันและเพื่อนเป็นครอบครัวชาวเขาครอบครัวหนึ่ง พูดลาวได้นิดหน่อย พูดไทยไม่ได้เลย... ส่งเสียงตามโค้งกันอย่างคึกคัก ประหนึ่งว่ามาเที่ยวกันแบบครอบครัว โค้งทีก็ ฮิ้ววววววว... โค้งทีก็ ฮิ้วววววว... สนุกสนานกันมากค่ะ อิฉันและเพื่อนได้แต่กุมมือกันนั่งภาวนา ให้แต่ละโค้งอย่าได้แหกออกไปเลย อากาศบนเขาเย็นมาก จนขวดน้ำของอิฉันเป็นไอเลย อิฉันและเพื่อนดีใจมากค่ะ ว่าจะได้เจออากาศหนาวๆสักที แต่ก็อีกนั่นแหละ มันหนาวเพราะว่ารถวิ่งหรือเปล่าก็ไม่รู้ และในขณะนั้นเอง เสียงแตรรถพ่วงคันใหญ่ ก็ดัง แปร๊นนนนนนนน ขึ้นมา เพราะเขาเบรกไม่ทันค่ะ ที่รถคันของอิฉันจะสวนไป รถอิฉันก็เบรกเอี๊ยดดดด เอาตัวรถแนบชิด ล้อบดไปบนกรวดข้างเหว ดังแกรกๆ อิฉันชะโงกหน้าไปมองแล้วเสียวไส้ เห็นก้อนกรวดร่วงลงไปยังเหวข้างล่าง จิกขาเพื่อนจนมือชา นางอ้าปากค้างค่ะ ทั้งคันอึ้ง เงียบ ลุ้น...แล้วมันก็ผ่านพ้นไปค่ะ ไม่งั้นอิฉันคงได้ลงข่าวหน้าหนึ่งไปแล้ว ครอบครัวชาวเขาเงียบไปแล้ว มีแต่เสียงอ้วก ของผู้เป็นแม่ ดังบิ๊วอารมณ์มาเป็นระยะๆ โอ้กกกกกกก อ้วกกกกก ตุ๊ยๆๆ ...ไปตลอดทาง ดีที่กระจกเปิดได้กว้าง และลมถ่ายเทได้ดี มิเช่นนั้นอิฉันและเพื่อนคงได้อ้วกเป็นเพื่อนแน่นอน ท้องฟ้าเริ่มมืด คนขับขับรถเร็วมากขึ้นเพื่อทำเวลา อิฉันกับเพื่อนบ่นกันว่า ก็ดว่าจะออกรถมาได้บ่ายสามโมงครึ่งกว่าแล้ว แล้วมาทำเวลาเอาตอนนี้ น่ากลัวจริงๆ ถึงปากมองก็มืดสนิท เวลาประมาณทุ่มหนึ่งเห็นจะได้ รถตู้ไปส่งเราที่ท่ารถของปากมอง อิฉันและเพื่อนลงจากรถด้วยความมึนงง ว่าตูจะไปยังไงต่อฟร่ะ มืดขนาดนี้ เลยต้องไปถามคนขับรถที่ปากมองว่าจะไปหนองเขียวราคาเท่าไร คนขับบอกว่าตอนนี้มืดแล้ว ไม่มีคนไปเลย คิดราคา 200,000 กีบ... โอ้ววววแม่เจ้า!!! สองแสนกีบ บ้าไปแล้ววววว แพงไปหม๊ายยยยย... !!!!! ทำไงดี ถ้าไม่ไป ก็นอนที่นี่... อิฉันและเพื่อนหันมองหน้ากันอย่างเหนื่อยใจ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 13:58:22

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วก็ขำ จขกท.เป็นคนอารมณ์ดีนะเนี้ยะ เรานั่งรถจากปากแบง-อุดมไซย ก็ตกรถไปหนองเขียวเหมือนกันต้องไปต่อรถปากมอง คืออยากจะบอก ไม่ว่าคุณจะออกจากปากแบงเช้าแค่ไหนคุณก็ไม่มีทางต่อรถทันเพราะทุกอย่างเรื่อยๆไม่รีบ ทั้งคนขับ ทั้งผู้โดยสาร อยากจะจอดซื้อของก็เอาเลยตามสบาย คนขับจัดให้หมด อิอิ ขนาดไปเที่ยวเช้าสุดก็ไม่ทัน ยังไงก็ต้องนั่งรถไปลงปากมองแล้วเหมารถไปหนองเขียว แต่เราโชคดีที่ตอนนั้นเจอคนช่วยหาร 3จากปากมอง-หนองเขียว 3 คน เหมาได้ในราคา 110,000 กีบ จากคุณ : มิงกะลาบาร์ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 15:36:52

ความคิดเห็นที่ 30 คุณ คุณชายชอบเที่ยว : มาเลยค่ะ... ถ้ายังไม่เบื่อกันเสียก่อนนะคะ คุณ มิงกะลาบาร์ : แหะๆ... ขอบคุณค่ะ คิดแล้วมันขำๆดีนะคะ สวัสดีเป็นภาษาพม่าเสียด้วย ************************************************************************ แต่ด้วยความที่เหนื่อยแล้ว ไม่อยากจะค้างที่นี่ให้มันเสียเวร่ำเวลา เพราะปากมองก็ไม่ได้น่าค้างสักเท่าไร เพื่อนอิฉันนางเลยใช้มารยาเท่าที่นางมี (ไม่รู้มันมีมากแค่ไหนนะ) ขอลดราคาเหลือได้ 180,000 กีบ เอาก็เอา...เราหญิงไทย ลดได้บาทหนึ่งก็ดีใจแทบคลั่งแล้ว ว่าตูต่อราคาได้ของถูก (ทั้งๆที่มันแค่บาทเดียว ฮ่าๆๆๆ) จากนั้นก็มีคนลาวอีกสองคน... ขอลงกลางทาง แต่ก็ไม่ได้ช่วยหารค่ารถเรา หึหึ .. นั่งเงียบไปตลอดทาง เพราะสองข้างทางมันมืดมาก พยายามหันไปมองหน้าเพื่อน ก็มองไม่เห็นเพราะในรถมันมืดมาก คาดว่านางก็คงจะกลัวเกรงเหมือนๆกับอิฉัน... แต่โชคยังดี มีมอเตอร์ไซค์วัยรุ่นสวนมาเรื่อยๆ สวนมั่ง ขับตามมามั่ง เลยใจชื้นว่าคงมีหมู่บ้านคนอยู่แถวนี้ และแล้วเราก็ถูกพามาทิ้งที่ปลายสะพานหนองเขียว ในเวลาค่ำๆมืดๆ เดินดุ่มๆไปหาที่พักกันอย่างรีบเร่ง อยากจะซดเบียร์ให้หายแค้นเต็มทีตั้งแต่ที่อุดมไซยแล้ว ตูจะเมาไม่สร่างเล้ยยยย ฮึ่มมมม... คนมักคิดว่าเราเป็นชาวต่างชาติ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าหน้าตาเรามันไปเหมือนชาติไหน สงสัยจะชาติที่แล้ว อิอิ .... ไปได้ที่พักที่หนึ่ง ทีแรกเขาคิดราคา 60,000 กีบ แต่พอเราจะก้าวเท้าออกมาเท่านั้นแล.. ลดให้ทันทีอย่างว่องไว ในราคาเพียง 50,000 กีบ ที่พักริมแม่น้ำเต็มหมด เราก็เลยตกลงว่าจะนอนที่นี่ วางกระเป๋าเสร็จ น้ำเนิ้มไม่อาบมันแล้ว ไปหาเบียร์ลาวซดก่อนเลย เพื่อนอิฉันนางมองด้วยความงุนงง ว่าอินี่มันไปเก็บกดตอนไหนมันฟร่ะ เดินถามทางเด็กๆแถวนั้น จนมาเจอร้านส้มตำท้องถิ่น ฮ่าๆๆ ตามหาแต่ร้านแบบนี้แหละ... เพราะนอกจากจะราคาถูกแล้ว ยังได้สัมผัสวิถีชีวิตอย่างใกล้ชิดอีกต่างหาก (เหรอออออ อันนี้เสียงอิฉันเอง เพราะเพื่อนอิฉันนางแทบจะเหมาเบียร์ลาวทั้งร้านเลย) ดูหน้านางตอนนี้ไว้นะคะ นี่คือสองขวดแรกค่ะ หลังจากนั้นมันมาจากไหนไม่รู้เรื่อยๆ พออิฉันเห็นมันเมา อิฉันเลยต้องไม่เมา ไม่งั้นคงไม่มีคนพากลับค่ะ ฮ่าๆๆ นางทำให้ความตั้งใจเมาของอิฉันลดฮวบๆเลย ซดเบียร์ไม่ทันนางเลยจริงๆ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 18:47:40

ความคิดเห็นที่ 31 ตามมาจากตอนที่แล้ว สนุกจังเลยค่ะ ชอบมากๆและเห็นด้วยจริงๆกับเรื่องวิ่งตามล่ารถเมล์ จากคุณ : หงิมหงุ๋ม เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 18:58:13

ความคิดเห็นที่ 32 เพื่อนและอิฉัน นั่งซดเบียร์กันอย่างไม่ลดละ อยู่จนถึงเวลาร้านปิด อ้ายเจ้าของร้านใจดี ยอมเลื่อนเวลาให้จากห้าทุ่มเป็นเที่ยงคืน เพราะพอดีมีกลุ่มผู้ใหญ่บ้านและรองผู้ใหญ่้บ้าน เมากันผ่านมา เลยมาขอนั่งกินต่อ จากนั้นเพื่อนอิฉัน นางก็ถอยเก้าอี้นางไปร่วมวงกับเขาอย่างเมามันส์ค่ะ คุยกันนะคะ ...อย่าคิดเลยเถิด ฮ่าๆๆๆ.. คุยจนถูกอกถูกใจได้เบียร์ฟรีมาอีกขวดหนึ่ง... อิฉันล่ะอยากเข้าไปจิกหัวนางกลับที่พักเหลือเกิ๊นนนน จะเมาไปถึงหน๊ายยยย -*- นางก็เที่ยวไปบอกใครต่อใครค่ะ ว่าอิฉันเนี่ยเป็นชาวต่างชาติ นางเหน็บอิฉันมาจากกลางทางแล้วมาด้วยกัน ทีแรกพวกเขาก็เชื่อนะคะ แล้วก้ไปเรียกน้องผู้สาวคนหนึ่งให้มาช่วยแปลภาษาให้อิฉันค่ะ โอ้ววว เพลีย อิฉันหายเมาไปเลย จากนั้นก็ต่างคนต่างแยกย้าย นึกภาพดูนะคะ ถนนมืดๆค่ะ เงียบกริบ เพราะคนเขาหลับเขานอนกันหมดแล้ว เหลืออิคนไทยสองคนเนี้ย เดินโซซัดโซเซกันอยู่สองคนท่ามกลางความมืด อิฉันเนี่ย ไม่ได้เมานะคะ เพราะต้องพยุงนางค่ะ นางเดินยิ่งกว่าปูนาขาเกอีก อิฉันสั่งให้นางหากุญแจห้อง เพราะนางเก็บไว้ในกระเป๋านาง นางก็บ่นว่ามันมืด นางหาไม่เจอ ระหว่างนั้นขานางก็จะปัดตัวนางออกไปกลางถนน อิฉันต้องลากนางกลับเข้ามาข้างทาง มั่วตั้วกันอยู่อย่างนั้น เสียงก็ดัง จนน้องผู้สาวที่ไปเจอที่ร้านจำได้ ลุกมาทักทาย แล้วบอกว่าจะเดินไปส่ง นางก็แนะนำเพื่อนนางให้น้องเขา ขอเบอร์น้องเขา แต่นางเม็มซ้ำสองรอบค่ะ เช้ามานางยื่นโทรศัพท์มาถามอิฉันว่านี่เบอร์ใครฟร่ะ อิฉันเลยบอกไปว่า ก็มรึงเม็มแล้วเม็มอีกยาวยังกับรหัสเติมเงินทรูมูฟขนาดนี้...มันจะโทรยังไงล่ะเฟ้ยยยย นางก็หัวเราะกับความโก๊ะกังของนางเองค่ะ เฮ้อออ เพลียยยย คืนนั้นนางก็นอนไม่อาบน้ำด้วยนะคะขอบอก แต่อิฉันไม่ไหวค่ะต้องอาบ ร้อนมาก ดึกแล้วอากาศยังไม่ค่อยเย็นเท่าไรเลย อ้ายเจ้าของร้านก็บอกว่าปกติต้องหนาวแล้วแต่ปีนี้หนาวช้ามากเลย ถ้านางมาเห็นรูปนี้และข้อความที่อิฉันประจาน นางต้องกรี๊ดแน่ๆค่ะ แต่อย่าหวังว่านางจะอายนะคะ ไม่มีทางค่า าา... อิฉันต้องรีบยิงชัตเตอร์เก็บหลักฐานไว้ก่อน เดี๋ยวนางจะหาว่าอิฉันพูดเกินความจริงกับพฤติกรรมของนางเมื่อคืนค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 19:19:32

ความคิดเห็นที่ 33 เช้าแล้วขณะที่อิฉันกำลังอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะออกไปถ่ายรูป... หันไปมองสภาพเพื่อนอิฉันแล้วรันทดใจ ต้องเอามือทาบอก อุทานเบาๆ... นางยังกระเซอะกระเซิงอยู่บนที่นอนค่ะ ด้วยชุดเดิมของเมื่อคืน... พอนางตื่น อิฉันเลยบอกจะออกไปถ่ายรูปนะ พร้อมแล้วก็ตามออกมาแล้วกัน นางหมุนตัวไปหมุนตัวมา แล้วบอกว่านางปวดหัวค่ะ มึนเมา ประมาณว่านางแฮงค์ ... อิฉันนี่อยากจะเอามะนาวบีบใส่ปากนางเหลือเกิน เมื่อคืนก็พร่ำเพ้อกว่าจะนอนได้ ทำเอาอิฉันต้องนอนไม่หลับไปด้วย ฮึ่มมม มันน่านักเชียววว แล้วอิฉันก็ออกมาเจอแสงสว่างค่ะ ฮ่าๆๆ... สวยไหมคะ จุดขายของหนองเขียวเลยนะเนี่ย จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 19:39:11

ความคิดเห็นที่ 34 คุณ หงิมหงุ๋ม : ตามมาเลยค่าาา... ยินดีต้อนรับค่ะ ***************************************************************** ชมวิวกันไปให้เพลิดเพลินค่ะ... ให้มันลืมเรื่องราวเมื่อคืนที่เพื่อนอิฉันก่อไว้ มาแย่งอิฉันซดเบียร์แล้วชิงเมาไปก่อน... ฮึ่มมมม จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 19:43:32

ความคิดเห็นที่ 35 อิฉันว่า ความลำบากลำบนทั้งหมดของอิฉัน มันคุ้มค่าก็เวลาได้ยืนอยู่ที่นี่ ตรงนี้แหละค่ะ ... อยากเอาสีหยุดเวลาที่พี่ติ๊กโฆษณา มาทาตัว เผื่อเวลามันจะได้หยุดเดินบ้าง อิอิ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 19:45:13

ความคิดเห็นที่ 36 เวลามองรูปภาพของคนอื่นที่เขาถ่ายเอาไว้... แล้วเราคิดตามว่าสักวันฉันต้องมาให้ได้ แล้วเวลาที่เราทำได้อย่างที่คิด มันสุดยอดจริงๆนะคะ สูดอากาศมันเข้าไปค่ะ ... ให้ปอดมันได้เจออะไรดีๆบ้าง จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 19:48:42

ความคิดเห็นที่ 37 ข้ามสะพานนี้ไปทางที่น้องๆเขาปั่นจักรยานกันไป เป็นโรงเรียนของเด็กประถมค่ะ ส่วนถ้าย้อนกลับไปทางร้านส้มตำเมื่อคืนอีกฝั่ง ก็จะเป็นโรงเรียนของเด็กโตกว่า อิฉันก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อยค่ะ สาวๆนักเรียน เดินผ่าน พอเห็นอิฉันเล็งกล้องไป ก็เอียงอาย หัวเราะกันคิกคัก น่ารักดีค่ะ ถ้าลองมายืนเล็งถ่ายที่กรุงเทพฯ คงโดนหาว่าเป็นพวกไอ้โรคจิตแอบถ่าย จากเสียงหัวเราะคิกๆคักๆ จะกลายเป็นเสียงก่นด่าเอาได้ง่ายๆนะคะ ระวังค่ะ ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 19:53:24

ความคิดเห็นที่ 38 แล้วอิฉันก็ขอแนะนำให้ทุกท่านรู้จักกับ น้องผู้สาวใจดีคนเมื่อคืน ที่ช่วยพาเพื่อนอิฉันในสภาพที่ยากจะบรรยาย (เหรออออ เธอบรรยายซะละเอียดเลยนะ) กลับมาส่งถึงที่พักอย่างปลอดภัย คนลาวใจดี มีน้ำใจจริงๆค่ะ ประทับใจ น้องหันมาเห็นอิฉัน ก็ทักว่าเพื่อนเอื้อยไปไสหวา... อิฉันเพลียขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงสภาพนาง ... เลยตอบว่าเมาอยู่ยังบ่ตื่นเลย น้องเขาก็หัวเราะ แล้วบอกว่ากำลังจะไปเรียน เดี๋ยวสิบโมงก็เลิกแล้ว อิฉันงง โรงเรียนเลิกไวแท้ น้องบอกว่าถ้าอาจารย์ประชุมก็กลับก่อนได้ แล้วค่อยมาเรียนใหม่ อืมมม สบายดีจริงๆ เป็นเรารึ ก็นั่งคอยอยู่ในห้องนั่นแหละ ครูก็จะสั่งให้หัวหน้าจดชื่อเพื่อนที่คุย ที่เล่นไว้ แล้วครูจะกลับมาจัดการ... มันช่างแตกต่างกันจริงๆ ฮ่าๆๆ เลยขอเก็บภาพน้องเขาไว้เป็นที่ระลึก เอาไว้นึกถึงวีรกรรมที่เพื่อนอิฉันก่อเอาไว้ค่ะ น้องบอกว่า เร็วๆเด้อเอื้อย อายเขา แต่ดูท่าทางน้อง ไม่ค่อยอายเลยแฮะ -*- แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 55 13:43:08 จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 20:01:40

ความคิดเห็นที่ 39 อิฉันก็เดินเรื่อยเปื่อย เก็บภาพไปเรื่อยๆ รอเพื่อนอิฉันตื่นค่ะ... มาชมวิวสวยๆ ด้วยกัน อยู่เป็นเพื่อนอิฉันก่อนนะคะ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 20:04:46

ความคิดเห็นที่ 40 ที่เห็นเรือจอดเรียงกันอยู่ ตรงนั้นเป็นท่าเรือ ที่จะต่อเรือไปเมืองงอย หรือหลวงพระบาง หรือเมืองอื่นๆที่ต้องการค่าาา ยืนมองเป้าหมายไว้ก่อน เพราะเดี๋ยวรอเพื่อนอิฉันมาเก็บภาพด้วยกัน แล้วค่อยเก็บข้าวของ หาข้าวกิน แล้วออกเดินทางไปท่าเรือ เพื่อไปยังเมืองงอย เป้าหมายต่อไปของเราค่ะ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 20:09:00

ความคิดเห็นที่ 41 มาดูสะพานกันแบบเต็มๆค่ะ .... ต้องเดินขึ้นเนินไปถ่ายมาเลยนะคะเนี่ย รักแร้เปียกเลยนะเออ ฮ่าๆๆ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 20:20:48

ความคิดเห็นที่ 42 บางคนก็กำลังจะไป... และบางคนก็กำลังจะมาค่ะ เดี๋ยวอิฉันก็ต้องไปจากที่นี่แล้วเหมือนกัน ด้วยเวลาที่มีจำกัด ทำให้เราต้องเดินหน้ากันต่อ สองสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้ คือเวลา กับ ความตาย เพราะฉะนั้น จะทำอะไรให้ใคร จะไปไหน ก็รีบๆนะคะ เพราะเวลามันเดินหน้าไปเรื่อยๆค่ะ เราไม่มีโดเรมอน หรือเทคโนโลยีอะไรมาย้อนเวลาให้เราได้ แม้แต่กระจกจากทวิภพ (อิฉันบ้าคุณหลวงจะทำไมเหรอ อิอิ) แต่อย่าเอาเวลาทั้งหมด ไปทุ่มเทกับบางสิ่งบางอย่าง มากจนลืมคนบางคนที่สำคัญ และลืมดูแลตัวเองนะคะ มีเงินมากมาย แต่ไม่ได้ใช้ เพราะไม่มีเวลาจะใช้ ... แบบนั้นจะรวยไปทำไมล่ะคะ เรามาจนกันอย่างมีความสุขดีกว่าค่ะ นั่นนนน... อิฉันหาเพื่อนจนค่าาาา ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 20:32:04

ความคิดเห็นที่ 43 และแล้ว... นางก็มาค่ะ!!! โซซัดโซเซมาเช่นเคย ทาแป้งมาหน้าขาวนวลกลบเกลื่อนความแรงที่นางได้ก่อไว้เมื่อคืนค่ะ ด้วยท่าแอ๊บแบ๊วท่านี้ นางคิดเอง ทำเองคนเดียวนะคะ อิฉันไม่ได้บังคับนางแต่ประการใดเลยค่ะ ฮ่าๆๆ แหม... ทำไปได้ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 21:03:20

ความคิดเห็นที่ 44 อู๊ว รู้ได้ไงว่าเราตกรถ 5555 ตามมาที่ทู้นี้ต่อ เก็บข้อมูลจ้า จากคุณ : จดหมายรัก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 10:45:56

ความคิดเห็นที่ 45 5555 อ่านไปได้ความรู้ไป ทำให้อยากไป .....หนุกมากๆๆ จากคุณ : T@GeTheR เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 12:44:19

ความคิดเห็นที่ 46 คุณ จดหมายรัก : มาค่ะ เราจะขึ้นเรือไปเมืองงอยกันแล้ว T@GeTheR : ดีใจค่ะ ที่สามารหลอกล่อให้คนอยากไปได้ อิอิ ************************************************************************** แล้วเราก็ผลัดกันเก็บรูป จากนั้นก็ไปหาอะไรกิน... ไปร้านลุงส้มตำเมื่อคืนนั้นแหละค่ะ อ้ายเจ้าของร้านยังใส่เสื้อตัวเดิมอยู่เลย รู้เลย เมื่อคืนไม่อาบน้ำ โอ้ววว!!!!... ไม่ได้มีแต่เพื่อนอิฉันนะคะ ที่ไม่ได้อาบเมื่อคืน ฮ่าๆๆ สั่งเฝอกินกันคนละถ้วยค่ะ แล้วก็ร่ำลาอ้าย เพื่อออกเดินทางกันต่อไป!!! แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 55 13:44:14 จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 13:13:17

ความคิดเห็นที่ 47 ตามไปเที่ยวด้วยคน จากคุณ : สาวนุ้ย@ภูเก็ต เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 13:23:52

ความคิดเห็นที่ 48 เก็บกระเป๋าเดินทาง เป้หน้า เป้หลัง พะรุงพะรังอย่างเคยค่ะ ... แล้วก็เดินข้ามสะพานเพื่อไปซื้อตั๋วเรือ ไปเมืองงอย เพื่อนอิฉันนางเดินไป บ่นไปค่ะ... ว่าเมื่อคืนนางไม่น่าจัดหนักเลย นางเวียนหัว นางแฮงค์ นางมึน.. อิฉันทำหูทวนลมค่ะ ไม่อยากต่อปากต่อคำกับวีรกรรมของนาง นางเอามือถือเบอร์น้องผู้สาวคนนั้น (ที่ชูสองนิ้วรูปบนอะค่ะ) ขึ้นมาพิจารณา เพื่อหาตัวเลขที่แท้จริง ว่าจริงๆแล้ว นางเม็มเบอร์อะไรกันแน่ เลขยาวยิ่งกว่าสลากกินแบ่งรัฐบาลค่ะ นางก็งมของนางต่อไป... นางเฝ้าถามคนลาวหลายคนถึงหวยงวดที่ผ่านมา นางซื้อเอาไว้ แล้วไม่ได้ตามข่าวค่ะว่าออกเลขอะไร ถามคนลาวเขาก็ไม่รู้ เพราะเขาก็เล่นหวยของเขาเองเหมือนกันจ้า ทิ้งท้ายไว้ที่รูปปิดหน้าปิดตาของอิฉันเอง เจอที่ไหนไม่ต้องทักทายกันค่ะ อิฉันอาย ฮ่าๆๆๆ พูดเล่นๆ ทักทายได้ค่ะ แต่ห้ามยืมเงิน เพราะก็จนเหมือนกัน -*- สถานีหน้าของเรา เมืองงอยค่ะ  เมืองเล็กๆท่ามกลางแม่น้ำ สายหมอกที่โอบกอดขุนเขา นั่นนนน!!!! น่าไปไหมเล่าาาา... แต่ไฟฟ้ามีใช้แค่ หกโมงเย็นถึงสามทุ่มครึ่งต่อวันเท่านั้นนะคะ มาดูวีรกรรมของอิฉันกับเพื่อนว่าจะไปก่อความวุ่นวายอะไรที่เมืองนี้อีกค่ะ แค่คิดถึงเรื่องราววันนั้น ความเพลียมันก็มาเยือนอิฉันแบบไม่รู้ตัวแล้วค่ะ ฮ่าๆๆ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 13:26:41

ความคิดเห็นที่ 49 คุณ สาวนุ้ย@ภูเก็ต  : มาเลยค่าาา อิฉันกำลังจะไปขึ้นเรือ กระทู้ต่อไปค่ะ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 13:28:57

ความคิดเห็นที่ 50 อิฉันพยายามอย่างสุดความสามารถมากกว่า 3 รอบ เพื่อจะพาทุกท่านขึ้นเรือไปเมืองงอยด้วยกัน แต่อัพเท่าไร กระทู้ก็หาขึ้นไม่ อิฉันขอรับผิดไว้ ณ ที่นี้ เชิญดูรูปของอิฉันแล้วก่นด่ากันเพลินๆไปก่อนได้เลยค่ะ เน็ตที่ห้องอิฉันอาจจะเน่า เพราะไม่ได้เอาเข้าตู้เย็น (มันเกี่ยวกันไหม??? -*-) ... ก็เป็นได้ (ผีมาละ) ขอยกยอด เมืองงอย ไว้วันจันทร์นะคะ ... รับรองความแซ่บเช่นเคยค่าาา ก่นด่ามาเลยค่ะ อิฉันจะยิ้มรับทุกคำกล่าวหา ... รับแต่คำว่าสวยนะคะ อิอิ เราต้องสวยแบบ อย่าแคร์ใครค่ะ เพราะถ้าเราสวยแบบฟังคำคนโน้นที คนนี้ที เราอาจจะออกมาสวยแบบงงๆได้ค่ะ ความสวยไม่ตายตัว ความสวยก็เหมือนกฎหมายและนิยามความรัก คือ มันดิ้นได้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ พยายามลากให้เข้ากันให้ได้ ถ้าสวยตามคนอื่น มันจะเหนื่อยค่ะ อาจใช้เวลาและเงินไปครึ่งค่อนชีวิต เรามาสวยแบบช่วยตัวเองกันค่ะ (ก็คนอื่นไม่ช่วยเรา เราก็ต้องช่วยตัวเองไงคะ ฮ่าๆๆ) พอละ ไว้โม้กระทู้ต่อไปมั่งค่ะ .... แล้วพบกันวันจันทร์ เวลางาน(ที่อิฉันจะแอบเอามารีวิวนะคะ) อิอิ จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 14:46:36

ความคิดเห็นที่ 51 อ้อ อิฉันลืมไปค่ะ... อย่าก่นด่าอิฉันแต่เพียงผู้เดียว นางด้วยค่ะ... นางเนี่ยตัวดีเลย... ขอบอกๆ แล้วพบกันนะคะ จุ๊บๆ รักคนอ่านค่าาาา ;) จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 14:51:21

ความคิดเห็นที่ 52 พอดีว่า... มันรีวิวได้แล้วค่ะ อิฉันก็เลยมาทันที ตามมาต่อที่นี่กันนะคะ... จะเดินมา หรือ วิ่งมาไม่ว่ากันค่ะ แต่อย่าเมามาก็พอ เพื่อนอิฉันคนเดียวก็เพลียพอแล้วค่าาาาา อิอิ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E13103399/E13103399.html#5 จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 19:39:02

ความคิดเห็นที่ 53 ส่วนอันข้างล่างนี้ สำหรับคนที่ไม่ทันตั้งแต่หมอชิตแล้วนะคะ จะได้ทันๆกันค่ะ อิอิ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E13096031/E13096031.html จากคุณ : ไม่เมา ไม่อ้วก ไม่พูดมาก เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 55 20:52:48