...ถึงเวลาที่ต้องออกจากวัดมหาธาตุ จ.พระนครศรีอยุธยาแห่งนี้แล้ว
เพราะเม็ดฝนเริ่มโปรยลงมาเบาๆ ในช่วงปลายฝนต้นหนาวกับการเดินทาง
โดยเฉพาะกับสถานที่โบราณอันมากมายไปด้วยร่องรอยแห่งอดีตอย่างนี้
มันทำให้ความรู้สึกอิ่มเอม แม้จะแฝงความเศร้าอยู่ลึกๆ ก็ตาม
อาจเศร้าเพราะเรื่องราวในอดีตของสถานที่และคนที่ไปเยือนสถานที่
แต่อย่างไรก็ตาม คนแรกที่เราต้องขอบคุณก็คือน้าของเราที่ขับรถพาเที่ยววันนั้น
วันหยุดและเวลาอันน้อยนิดของคนทำงานมีความหมายเสมอ
จึงมีเวลาเดินชมได้แค่วัดมหาธาตุที่เดียว เพียงแค่นี้ก็กินเวลาไปราวๆ 2 ชม. แล้ว
เพราะยังมีจังหวัดต่อไปที่กำลังรออยู่คือ ระยอง...
...และเมื่อการเดินทางที่หนึ่งมีการเริ่มต้นและจบลง
สถานที่แห่งใหม่ก็กำลังจะเริ่มต้น ก่อนจากลา
แต่สิ่งหนึ่งที่ประทับใจไม่แพ้กัน คือการได้ชมวิวทิวทัศน์สองข้างทาง
ระหว่างขับรถผ่าน ไม่เพียงแต่ปลายทางเท่านั้นที่รอคอยเราอยู่...
ฝากติดตามทริประยอง ต่อจากนี้ได้ในคราวต่อไป อย่าลืมแวะทักทายกันนะคะ
www.facebook.com/thirteennovember
วันฝัน วันซันเดย์
>>วันฟ้าครึ้ม ที่วัดมหาธาตุ พระนครศรีอยุธยา<< ทริปสั้นๆ กับการโพสครั้งแรกในห้องบลูค่ะ
...
