 |
ตอน 2
พอแยกห้องกับจิโก๊ะ เราก็เคว้งคว้าง เพราะจะอยู่้หลวงพระบางอีก 2 วัน
ค่ำๆก็ไปหาอะไรกินแล้วก็ไปนั่งดูหนัง ที่เค้าจัดเทศกาลหนัง
เผอิญไปเจอฝรั่งคนนึงมาเรือลำเดียวกันนี่แหละ เป็นคนอเมริกา หล่อด้วย อั๊ย ><" คนนี้เจอก่อนขึ้นเรืออีก
เพราะมาซื้อตั๋วเรือพร้อมกัน แต่บนเรือไม่ได้คุยกันเลย เพราะตาเฮียฝรั่งเศสคนนั้นแหละ+เค้านั่งอีกฝั่ง
เค้าก็ทักแล้วบอกว่า เป็นไงบนเรือ สนุกมั๊ย สักพักก็เม้าท์ตาเฮียฟรานคนนั้น 55
กลายเป็นทอปพิกหลักที่คนในเรือต้องรู้กัน ก็นั่งดูหนังกันไป คุยกันไป ขำไป วันนั้นเผอิญวันนั้นเป็นหนังเกี่ยวกับ
เชียร์ลีดเดอร์ของม.เรา ไอ้เราก็โม้ใหญ่ 55 ว่าเนี้ย มหาวิทยาลัยชั้นนะ สุดยอด
เขาก็เล่าเรื่องของเค้า ว่ามายังไง ไปที่ไหนมาแล้วบ้างในเอเชีย ไปกรุงเทพมาแล้วนะ ผมไม่ชอบเลย ผมชอบกาญจนบุรีมากกว่า แล้วผมก็รักปาย มากๆเลย บลาๆ
คุยกันจนหนังจบ 5 ทุ่ม เราก็กำลังจะกลับ สิ่งที่ไม่ขาดคิดคือ..
เราก็ล่ำลา good bye and good night นะค่ะ
-you too but wait !!!
huhhh ?
-maybe tomorrow Can we meet again ?
ohhhhhhhhhhhh really (เขิลสิย่ะ)
-yep ! we meet here, watching movie and drink some beer together
.....err ทำอะไรไม่ถูก
-See you at 7 , here ! ok ?
aaaa aa a o kay... ><
- I'll be waiting you !
umm..ok : )
-Thanks , good night Nan และเขาก็ยิ้มแล้วเดินจากไป
(คือฝรั่งเค้าพูดเป็นแกรมม่ากว่านี้นะ 55 แต่เราจับประโยคได้แค่นี้ T T)
ในใจชั้นตอนนั้นแบบ มันเมารึป่าวนะ ไม่นิขวดเดียวเอง ชั้นก็ขวดเดียว งงไปหมดเพราะไม่เคยเจอแบบนี้ เดินแบบงงๆกลับห้อง
แล้วคิดว่าอิชั้นจะมาตามนัดปะค่ะ ไม่....!! ม ม ม
ไม่เหลือค่ะ มาอยู่แล้ว แต่วันนั้นพลาดมาก คือไปน้ำตกมาแล้วกลับมาเพลียมากเนื่องด้วยไปกระโดดน้ำ ตูมๆอยู่หลายตูม หนาวปากสั่น น้ำมูกไหล กลับมาเลย อัดไทลินอลไป 2 เม็ด หลับยาวค่ะ ตืนอีกที 7.15
กรี๊ดค่ะ มองเห็นเวลาในนาฬิกาแล้วกรี๊ดเป็นอันดับแรก กรีดร้องค่ะ ผู้ชายนัดไว้ทุ่มนึง สภาพชั้นตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับการไปออกรบมาแล้วไม่ต่ำมา 3 ครั้งค่ะ เยินมาก หัวฟู รนค่ะ ไม่รู้จะทำอะไรดี เลยเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกไปสภาพนั้นแหละค่ะ (แอบกรีดตานิดหน่อย) ระหว่างเดินไปก็เอามือ ส่างๆผมไป
มาถึง 7.30 พอถึงปุ๊บก็กวาดสายตาหาหนุ่มอเมกันคนนั้น ชื่อเจคค่ะ Jake >< แค่ชื่อยังหล่อเลยค่ะ
มองแล้วมองอีก ไม่เจอ เริ่มเครียดละค่ะ 2 ทุ่มครึ่งก็ไม่มีวี่แวว จนเราแบบว่า สงสัยเมื่อวานมันคงเมาจริงๆสินะ TT
รู้สึกเศร้าเลยอะ นอย เพลีย เห้อ..ก็นั่งดูหนังไปเรื่อยจนจบ เฮิทค่ะ เลยอัดเบยลาวไป 2 ขวด แมวเล้า
เหมือนเราเคยดูรีวิวแล้วมีคนบอกว่า หลวงพระบางมีผับนิ ด้วยความ แมวเล้า + เฮิท ชั้นจะไป ชั้นจะไปต่อ
เราเลยไปถามคนแถวนั้นว่า ไปผับนี้นยังไง วัยรุ่นหลวงพระบางคนนึงตอบ
"ไปกับผมมั๊ย ผมก็กำลังจะไป"
"เราก็แบบไป ไป ไปด้วย"
"เดี๋ยวผมไปส่งเืพื่อนก่อน แล้วจะกลับมารับ รอตรงนี้นะ"
ซักพัก..เสียงบรุษไร้นามก็เปล่งเสียงออก
"ถ้าไม่รู้จักจะไปกับเค้าทำไมละ เง้อ"
เราก็หันมาตามเสียง อ้าว คนไทย 55 เราก็แบบ "เห้ย ก็จริงเนอะ"
"นั่นสิ ไม่รู้จักยังจะไปกับเค้าอีก"
"อือ นั่้นสินะ"
ในใจก็แบบ(มาไงวะเนี้ย 55)
5 ทุ่ม ถนนคนเดินก็เริ่มปิด เริ่มเงียบ
เขาก็ถามเราว่าจะไปไหนต่อ เราก็บอกไม่รู้ คงจะไปกินเบียร์ต่ออีกซักขวดแล้วค่อยนอน
"ยังจะกินไหวอีกเหรอเนี้ย งั้นเราไปด้วย"
แล้ว เรา 2 คนก็เดินหาร้านกิน ซึ่งร้านแถวๆนั้นใกล้ๆปิดหมดละ เดินไปริมแม่น้ำก็มืด เลยย้อนกลับมาอีก
คือเดินวนไปวนมายังงี้ละคะ ถึง เที่ยงคืนครึ่ง 55 คือเดินเยอะมากอะ เดินไปคุยไป จนเมืองเริ่มเงียบ
ก็ถามว่าทำอะไร เค้าก็บอกเคยเป็นช่างภาพอยู่ ททท. แต่ตอนนี้เลิกแล้ว นี่มาหลวงพระบางพระมาถ่ายรูปอย่างเดียว บลาๆ
เค้าก็บอกว่า ซอยที่พักเรามันจะมีร้านโชว์ห่วยอยู่ น่าจะมีเบียร์ขายก็ย้อนไปอีก ประเด็นคือหาเบียร์กิน (เค้าพักซอยโจ)
ไปถึงร้านก็ปิด เราก็แบบไม่เป็นไร กลับละ
"เห้ย เดินกลับคนเดียวได้เหรอ" (คือที่พักเราอยู่อีกฝากเลยอะ เลย ถนนคนเดินมาอีก)
"ได้สิ โอย แก ดูหน้าชั้นสิ ไม่มีใครกล้าทำอะไรหรอก"
"เราไม่อยากได้ยินข่าวนักท่องเที่ยวไทยโดนข่มขืนที่นี่หรอกนะ"
เราก็แบบ " อ้าวววว เห้ย งั้นคนละครึ่งทางแล้วกัน"
แต่พอเดินมาถึงครึ่งทางจริงๆ เค้าก็เดินมาส่งเราถึงที่พักเลย คือมันอยู่ไกลกันมากอะ
ทางก็มืด หลวงพระบางอะนะ 4 ทุ่มก็เงียบแล้ว เงียบแบบสงัดอะ 55 ไม่มีร้านอะไรเปิดให่อุ่นใจเลย
ถ้ามีเซเว่นเหมือนบ้านเราคงอุ่นใจมากกว่านี้
"อ้าวแล้วนายจะกลับยังไง"
"เราก็เดินกลับนี่แหละ หรือจะไปส่ง"
"ไปได้นะเห้ย บอกแล้วครึ่งทางไง เล่นมาถึงที่เลย เกรงใจ"
"นี่ ถ้าเธอเดินกลับไปส่งเราอีก คืนนี้ก็ไม่ได้นอนกันพอดี เดินส่งกันไปกันมาแบบนี้"
"เห้ย แต่เราไม่ได้อยากอ่านข่าว นักท่องเที่ยวหนุ่มไทยเจอแทงเหลืองนะ 55" แซวๆ
"รีบขึ้นห้องไปเถอะ เราก็ไม่อยากอ่านข่าวเหมือนกัน"
"ขอบคุณนะแก"
"อือ"
คือเ้ราซึ่งน้ำใจคนนี้มากเลยค่ะ เราอยากเจอคนอีกมากๆ T T รู้แต่ว่าชื่อ โต๊ส มาถ่ายรูป
T T น่าจะขอเบอร์ไว้
อีกวันกว่าเราจะตื่นก็ปาไปเที่ยง พอตอนเย็นก็มาที่ฉายหนังต่อ เผื่อจะเจอ คุณโต๊ส แต่ไม่เจอเลย
เำพราะตอนเดินคุยกัน เค้าเคยบอกว่า เราก็อยู่แถวๆนี้แหละ เมืองมันเล็กเดี๋ยวก็เจอ
สรุปก็ไม่เจอ ก็รีบกลับห้องด้วย เพราะ ต้องตื่นเช้าไปวังเวียง กลัวไม่ตื่น
เห้อ..สงสัยเราคงลืมทำบุญก่อนมาเที่ยวมั้งเนี้ย T T
ต่ออีกนะ..
| จากคุณ |
:
nanFab_bu  
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 ธ.ค. 55 02:01:56
|
|
|
|
|
คุณเคยคิดถึงคนแปลกหน้าที่เจอตอนไปเที่ยวบ้างมั๊ยคะ..
