ความคิดเห็นที่ 1 ลืมลงเรื่องเดิมเลยค่ะ มัวแต่โม้ และก็ยังไปไม่ถึงซิดนีย์ซะที เหอๆ http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/2012/11/E12979902/E12979902.html แต่ขอเมาส์ต่ออีกนิดนะคะ แฮร่ๆๆๆ คนพูดมากก็งี้แหละค่ะ ครั้งกระโน้นที่จองโปร 9 บาทไว้ให้ที่บ้นเดินทางมาเที่ยว กทม กัน 9 คน ปรากฎว่า พ่อ ค่ะ ไม่ยอมค่ะ บอกว่ากลัวเครื่องบิน ไม่บิน ยังไงก็ไม่บิน อีกอย่างนะถ้าพ่อจะไปพ่อจะคิดเอง ไม่ต้องมาให้ใครคิดให้ เอาแล้วไงคะ ลูกสาว พลาดไปแล้วที่ไม่ยอมปรึกษาก่อน (จะให้โทรถามได้งาย จองตอนเกือบเที่ยงคืนอ่ะค่ะ) ทุกท่านที่อยู่ไกลกะที่บ้านเข้าใจใช่ไหมคะ ว่าเสียงโทรศัพท์กลับบ้านยามวิกาล เกือบเที่ยงคืนนั้น ไม่น่าพิศมัยยิ่งนัก แต่ท่านพ่อไม่ยอมเจ้าคะ ยืนยันกระต่าย 2 ขา ว่ายังไงก็ไม่บิน แม่เลยบอกว่าพ่อไม่บินแม่ก็คงไม่บินด้วย เอาแล้วไงคะ งานเข้าจริงๆล่ะค่ะ นู๋ผิดไปแล้ววววววว ให้อภัยลูกด้วยเถอะค้าบบบบบบ ไม่มีทางเลือก หลังจากกลับบ้าน 10 วัน ก็เลยบอกที่บ้านว่าปีใหม่ไม่กลับนะ เพราะช่วงคริสมาสมีงานที่หาดใหญ่ ไม่อยากบินไปบินมาหลายครั้ง (หาดใหญ่นี่ก็แลกโปรแต้มบิ๊กอีก อิอิ ลงทุนมาก ไปกลับสี่ร้อยกว่าบาท) จะกลับบ้านอีกทีสงกรานต์เลย ฉะนั้นพ่อจ๋าแม่จ๋าไม่คิดถึงลูกสาวเลยก็ไม่ต้องมาก็ได้เดือนมีนาน่ะ ไงล่ะ แผนเด็ดดีมั้ยคะ ดูท่าพ่อเริ่มใจอ่อนลงแล้วค่ะ เพราะว่าปีใหม่นี้ลูกสาว 2 สาวไม่ได้กลับบ้านสักคน เพราะน้องสาวก็ต้องเข้าเวร (ติดเรียนนั่นแหละค่ะ ยังเรียนอยู่นะคะ แต่ไม่เข้าใจค่ะ ทำไมให้เข้าเวรตั้งแต่ปี 4 ) แม่กับพ่อโทรมาบ่นเหง๊าเหงา อยู่กันสองเฒ่าสองแก่ ช่างน่าเห็นใจ น้องสาวบอกปิดเทอมเดือนมีนา 5555 แอบมีหวังนิดๆละค่ะ ว่าเค้าคงยอมบินมา กทม กัน กลายเป็นว่าปีใหม่นี้ต้องมานั่งแกร่วอยู่ กทม คนเดียวโด่เด่ วันนี้เลยมาทำตามสัญญาซะทีค่ะ อิอิอิ นอกเรื่องมาซะนาน เราไปเที่ยวบลูเมาเทนกันต่อเลยนะคะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 00:21:02

ความคิดเห็นที่ 2 มารีวิวปิดท้ายปีพอดี ขออ่านต่อนะครับ ยังติดใจความฮาจากตอนก่อน หุหุ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 00:26:11

ความคิดเห็นที่ 3 การเดินทางไปบลูเมาเทนครั้งนี้เราซื้อทัวร์กันไปค่ะ (ใช้คำว่าเราได้นะคะ เพราะเราไปกันหลายหน่อ) ทัวร์นี่พี่ที่เค้าไปเรียนที่ซิดนีย์ซื้อไว้ให้ก่อนแล้ว ก็เลยไม่ทราบรายละเอียดมากนักค่ะ แต่บริษัททัวร์นี่เป็นของไทย ที่มีที่ตั้งอยู่ที่ซิดนีย์ ราคา 69 AUD อันนี้รวมค่าเข้าสวนสัตว์ไว้ด้วยแล้ว (สังเกตหน้าประตูทางเข้าเค้าเขียนว่าค่าเข้า 27 AUD ค่ะ) ตอนแรกคิดว่าจะไม่เข้าแล้วเพราะ 1.อากาศหนาวค่ะ ไม่คิดว่าแดดออก แต่มันจะหนาว 2.ง๊วงง่วง และหิ๊วหิว 3.อันนี้สำคัญสุด คิดว่าต้องจ่ายตังค์เพิ่ม ก็เลยขี้งก (อีกละ) แต่พอรู้ว่าเข้าได้เลยเพราะเค้ารวมค่าตั๋วไปแล้ว เท่านั้นแหละคะ เดินตัวปลิวเข้าไปทันทีเลยค่ะ ^0^ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 00:31:09

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณค่ะ คุณ Coffee Blended ที่เข้ามาอยู่เป็นเพื่อน แต่ไม่สัญญานะคะว่าจะฮาหรือจะหุบ ^^ เพราะว่าตอนนี้เริ่มเป็นอัลไซเมอร์ขนาดย่อมๆค่ะ ผ่านไปไม่นาน จำอะไรแทบไม่ได้ ต้องนั่งคิดแล้วคิดอีก ว่าทำอะไร ที่ไหน ยังไงบ้าง ขอติดกิ๊ฟไว้ก่อนนะคะ เดือนนี้หมดไปตั้งแต่วันที่ 20 ต้นๆ ไว้ปีใหม่ถ้ากระทู้นี้กลับมาตามคำสัญญาของพันทิป จะรีบมาให้นะคะ ^___^ อ้อ อีกอย่างนะคะ ถ้าอ่านแล้วเห็นทองแดงหล่นประปราย ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้นะคะ พยายามทำตัวเป็นสาวเมืองกรุงแล้วนะคะ แต่ไม่เนียนพอค่ะ ติดทองแดงอยู่นั่นค่ะ นั่นไงคะ เห็นหรือยัง ว่าอย่าให้ต้องนอกเรื่อง เพราะพูดซะยาวเหยียดจนไม่ได้เที่ยวบลูเมาเทนก็นพอดีค่ะ ต่อค่ะต่อ เข้าไปแล้วมันหิวมากๆๆๆค่ะ เพราะยังไม่ได้ทานอะไรไป (นั่งรถโค๊ชมั้งคะ ถ้าเรียกไม่ผิด) ขอนอกเรื่องอีกนิดนะคะ ว่าถ้าอยู่ที่ไทยจะอยากอยู่ในรถ เพราะอากาศบ้านเรามันร้อนมาก นั่งในรถแอร์เย็นฉ่ำแล้วสบายใจ แต่ที่นี่อยากนั่งในรถเพราะออกไปนอกรถแล้วมันช่างหนาวจับใจค่ะ นี่ค่ะรถที่เรานั่งกันไป โชเฟอร์ใจดี และทำหน้าที่ทุกอย่างค่ะ ตั้งแต่ ขับรถ เป็นไกด์ ขายทัวร์ และจัดการทุกสิ่งอย่างค่ะ อ้าววว เสียใจจังเลยค่ะ พยายามหารูปที่มีรถเพราะมั่นใจว่าถ่ายไว้ แต่ลองดูสิคะ ว่าติดรถชัดขนาดไหน เสียใจจริงๆค่ะ Y_Y แต่ไม่อยากลบไอ้ที่ยอมนั่งหลังขดหลังแข็งพิมพ์ไป เอาเป็นว่า นี่คือรถโค๊ชที่บอกไว้นะคะ ลองสังเกตดูดีดีนะคะ อาจจะยังพอมองออกค่ะ T^T จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 00:49:06

ความคิดเห็นที่ 5 ต่อค่ะ สงสัยว่าคืนนี้เราคงเที่ยวได้ไม่ทั่วบลูเมาเทนแน่ๆค่ะ อย่าเพิ่งเบื่อที่จะอ่านนะคะ จะพยายามพูดให้น้อยลง ใส่รูปและเรื่องราวที่เกี่ยวข้องให้มากขึ้นนะคะ พอเข้าไปด้านในแล้วหิวค่ะ แต่โชคดีนะคะ เค้ามีของกินขายด้านในค่ะ มีทั้งแบบร้อน เช่น พายแบบต่างๆ ไส้ต่างๆ แบบเย็น เช่น แซนวิชต่างๆ ไส้ต่างๆ และเครื่องดื่มค่ะ ก็ลงมือซื้อสำหรับทุกคนที่ไปด้วยกัน ราคาไม่แพงอย่างที่คิดค่ะ ชิ้นละ 3-4 เหรียญเท่านั้น คือถ้าคิดเป็นเงินไทยอาจจะดูเยอะ แต่เนื่องจากมาอยู่ซิดนีย์หลายวันแล้ว (จะแอ๊บเนียนเป็นสาวออสค่ะ) จึงได่รู้ว่าราคาแค่นี้ไม่ได้ถือว่าแพงเลย ซื้อข้างนอกแพงกว่าเยอะเลยค่ะ ชิ้นใหญ่และรสชาติดีซะด้วยนะคะ เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูค่ะ พอเดินต่อเข้าไปเจอเค้าขายอาหารจิงโจ้ กลับขี้งกอีกแล้ว ไม่ยอมซื้อให้ (เข้าใจว่าเค้าขายใบไม้ให้จิงโจ้กินค่ะ) เดินไปใกล้ๆ เห็นเด็กๆฝรั่ง เค้าถือคล้ายๆโคนไอติม (ไอติมโคน ภาษากลางเรียกว่าอะไรแล้วคะ นึกไม่ออกจริงๆค่ะ ^^ ) ก็คิดในใจว่าไอ้เด็กพวกนี้ หนาวๆยังจะกินไอติมอีก บ้าป่าวน๊องงง ที่ไหนได้ ที่เด็กๆถือกันคืออาหารจิงโจ้ค่ะ ดีนะคะที่ไม่พูดออกไป ไม่งั้นอายแย่เลยค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 01:00:38

ความคิดเห็นที่ 6 ดูใกล้ๆให้เห็นกันชัดๆนะคะ ว่ามันเป็นโคนแล้วใส่หญ้าที่จะให้จิงโจ้กินค่ะ เนื่องจากไม่ได้ซื้อ ก็เลยไม่ทราบราคาที่เค้าขายค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 01:02:19

ความคิดเห็นที่ 7 ต่อไปจะเป็นโหมดนำเสนอรูปนะคะ เนื่องจากไม่ใช่ว่าขี้เกียจพิมพ์นะคะ แต่ว่านั่งจิ้มคีบอร์ดเหนื่อยค่ะ อิอิ แต่อีกเหตุผลคือ ไม่เข้าใจจริงๆค่ะ ว่าตอนที่ถ่ายรูปพวกนี้คิดอะไรอยู่ ทำไมถึงต้องถ่ายมา ตอนถ่ายคงมีเหตุผลนั่นแหละค่ะ แต่พอผ่านมา 2 เดือนเต็ม กลับจำไม่ได้แล้วว่าถ่ายมาทำไมกัน เอาไปว่าดูไปเรื่อยๆนะคะ ไม่ทราบว่านกอะไรค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 01:08:29

ความคิดเห็นที่ 8 นี่อีกค่ะ ไม่ทราบว่านกอะไร ไม่ทราบว่าแปลกตรงไหน และไม่เข้าใจค่ะว่าถ่ายมาทำไมกัน T^T จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 01:09:36

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนแรกตั้งใจว่าจะรีวิวยาวๆๆๆ ยิงรูปยาวๆไปเลย เพราะรูปที่ไม่ค่อยเข้าใจว่าถ่ายทำไมเยอะมาก แต่คัดมาเฉพาะรูปที่คิดว่ามันโอเค พอจะเข้าใจได้ แต่ก็เยอะอ่ะค่ะ แต่ดั๊นมีสายเข้าตอนตีหนึ่ง แล้วขี้โม้เยอะค่ะ เวลาเลยล่วงมาจนตีสอง เริ่มง่วงนอนแล้วค่ะ เอาเป็นว่าเราไปเที่ยวบลูเมาเทนให้จบทริบก่อนดีกว่าค่ะ พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาเที่ยวในซิดนีย์กันต่อ เพราะว่า ยังไงซะพรุ่งนี้ก็ว่างยาว (ตั้งใจแล้วหนิเนาะว่าจะนอนเฝ้า กทม เอง ฉะนั้นอย่าบ่นเนอะ ^^ ) อันนี้เป็นความภาคภูมิใจอย่างล้นหลามค่ะ ที่รู้จักว่านี่คือ แต่นแต้นนน นกแพนกวิ้น ค๊า เอ๊ะอ่านแล้วงงเองค่ะ นก แพ นก วิ้น 555 สงสัยง่วงจริงๆแล้วค่ะ คือ แปลกใจมากๆ ถึงอากาศจะหนาว ความจริงประมาณ 19 องศาค่ะ ดูเหมือนจะไม่ได้หนาวมาก แต่ลมพัดตลอดไงคะ มันเหมือนๆกับเรานั่งตากพัดลมในห้องแอร์อ่ะค่ะ บางทีนะคะลมแรงมากจนกระโปรงเปิดอายฝรั่งเลยค่ะ เหอๆ ต่อค่ะ แปลกใจมากว่าอากาศแบบนี้ทำไมนกแพนกวิ้นถึงอยู่ได้ คิดว่ามันต้องอยู่ที่หนาวสุดขั้วหัวใจอย่างเดียวซะอีกค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:14:28

ความคิดเห็นที่ 10 อันนี้รู้จักอีกค่ะ แม้เค้าจะมีป้ายบอกไว้ว่าค้างคาว (ซึ่งอ่านออกแต่แปลไม่ถูกค่ะ แต่มั่นใจนะคะ ว่าเค้าเขียนว่าค้างคาวแน่ๆ อิอิอิ) จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:16:51

ความคิดเห็นที่ 11 ที่นี่นกเยอะมากค่ะ แบบว่าเมืองเค้านะคะจะไม่มีหมาจรจัดเลยค่ะ แต่นกจรจัดนี่เต็มไปหมดเลยนะคะ ไม่ทราบอีกตามเคยค่ะว่าคือนกอะไร บอกแล้วนี่คะว่าเก่งเกิ้นภาษาปะกิดน่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:18:29

ความคิดเห็นที่ 12 ตัวนี้รู้จักนะคะ นกอีมู ค่ะ ที่เค้าเอาไปทำครีมทาหน้าอันลือชื่อนั่นล่ะค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:19:36

ความคิดเห็นที่ 13 มีคนบอกค่ะว่า ไอ้เจ้าตัวนี้นะเอาไปทำครีมทาหน้าไม่ได้ แต่ถ้าเอาไปปิ้งกินล่ะก้ออออ หืมมมมม น้ำยายไหยเยย อิอิอิ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:21:20

ความคิดเห็นที่ 14 ภาพที่กล่าวถึงต่อไปนี้นะคะ เป็นความภาคภูมิใจที่สุดค่ะ หนุ่มหล่อตั้งใจถ่ายมากๆ เราก็นะเก๊กหน้าที่คิดว่าสวยที่สุดในชีวิต เพราะคิดว่าเค้าคงแอบถ่ายเรา ที่ไหนได้ เค้าตั้งใจจะถ่าย จู๋จิงโจ้ ค่ะ T^T อยากร้องไห้ ตะเองคะ ไม่ติดหน้าน้องเลยนะคะ คราวหน้าถ้าจะถ่ายจู๋จิงโจ้ก็ช่วยบอกให้น้องหลบก่อนนะคะ น้องอายค่ะ ในรูปมันเหมือนน้องกำลังมองจู๋จิงโจ้ แล้วถ่ายรูปติดมาเป็นหลักฐานอ่ะค่ะ Y_____Y จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:25:43

ความคิดเห็นที่ 15 ตัวนี้นะคะ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเรียกว่า วอลละบี้ (วันละรู) เหอๆ มีคนเค้าว่ากันมานะคะ ไม่ได้อยากติดเรทใดๆทั้งสิ้นค่ะ แบบว่าเค้าเรียกกันแบบนั้นค่ะ แต่ไม่ทราบว่าจริงๆแล้วไอ้ตัวอ้วนๆ ตุ่นๆ (ไม่ได้หมายถึงเค้าน๊า) ตัวนี้มันชื่ออะไรกันแน่ค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:28:24

ความคิดเห็นที่ 16 5555 ตัวนี้ขอไม่กล่าวถึงชื่อเสียงเรียงนามนะคะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:33:55

ความคิดเห็นที่ 17 มีเยอะมากค่ะ ไม่อยากพูดถึงจริงๆค่ะ เด่วจะพาลลากเข้าการเมืองค้าบบบบ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:34:56

ความคิดเห็นที่ 18 จระเข้น้ำเค็มค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:35:33

ความคิดเห็นที่ 19 ปิดท้ายสวนสัตว์ที่นี่ ขำตัวเองและพรรคพวกมากเลยค่ะ เดินหาสัตว์ซะมั่ว เอ้ยทั่ว เดินตามใบผังแสดง (แผนที่นั่นแหละค่ะ ใช้คำว่าสูจิบัตรงานได้หรือเปล่าคะ) กะว่าต้องสแต๊มให้ครบทุกจุด สุดท้ายตรงทางออก เจอไอ้นี่ค่ะ คือ เค้าจะทำไว้เพื่อ... เอาใบไปแลกอะไรได้หรือคะ ถ้าเราเดินครบ ไม่ทราบจริงๆค่ะ แบบว่า เสียความรู้สึกนิดๆ แต่ภูมิใจมากมายค่ะ ว่า เราเดินครบน๊า ไม่ได้แอบมาประทับตราตอนท้ายนะจ๊ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:39:59

ความคิดเห็นที่ 20 และแล้ว หลังจากหลับไปหนึ่งยกเต็มๆ ก็ถึงบลูเมาเทนซะทีค่ะ มองเห็นเป็นสีน้ำเงินจริงๆค่ะ แบบว่าทึ่งค่ะ ถ้าจำไม่ผิด เค้าว่ากันว่าที่ภูเขา หรือหุบเขาเหล่านี้เป็นเพราะเต็มไปด้วยป่ายูคาลิปตัสค่ะ พวกจะมีสารเคมี หรือน้ำมัน (หอมหรือเปล่าไม่แน่ใจนะคะ ง่วงด้วยค่ะตอนนี้ เหอๆ) ระเหย ออกมา ทำให้ดูเป็นสีบลูค่ะ (สีประจำสถาบันที่จบมาซะด้วย ภูมิใจๆ อุ้ย อย่าทายนะคะ ลืมไปว่าเราจะไม่กล่าวถึงเพราะกลัวเพื่อนร่วมสถาบันจะอายในความฉลาดค่ะ) จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:53:07

ความคิดเห็นที่ 21 เดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อจะดู 3 อนงค์ ทรีซิสเตอร์ เค้าจะกั้นรั้วไว้นะคะ และที่ตลกมากๆ คือ มีคนเอาแม่กุญแจไปคล้องไว้ด้วยค่ะ (ไม่น่าจะเกิน 10 อัน) ตอนนี้หารูปไม่เจอนะคะ ไว้หารูปเจอจะนำมาให้ชมค่ะ ไม่คิดว่าจะเกาหลีฟีเวอร์มาถึงซิดนีย์ค่ะ ในรูปเป็นแผนผังหุบเขาและรายละเอียดนะคะ แล้วดูรั้วที่ติดมาหน่อยนึงนะคะ นั่นแหละค่ะที่มีคนเอาแม่กุญแจไปคล้องไว้ค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:56:37

ความคิดเห็นที่ 22 นี่ค่ะ 3 อนงค์ที่ทุกคนมาบลูเมาเทนแล้วต้องถ่าย ทำหลักฐาน ว่ามาถึงแล้วน๊า มาถึงจริงๆน๊า ไม่ได้โม้ววววว ดูยังไงก็ไม่เห็นจะเป็นสามสาวค่ะ ไม่ทราบถึงที่มาของชื่อซะด้วยสิคะ ไว้รีวิวเสร็จจะไปหาข้อมูลมาแปะเพิ่มเติมให้ละกันค่ะ ^^ เพิ่มเติมข้อมูลนะคะ ขออนุญาตนำมาแปะไว้ ณ ที่นี้นะคะ เขาสามอนงค์ (THREE SISTERS ROCK) เป็นแท่นหินใหญ่สามก้อนรูปทรงแปลกตา ที่เกิดจากฝนและลมพัดจนเกิดเป็นตำนานความรักอันแสนเศร้าของยักษ์สาวอะบอริจิ้นสามตน ที่ถูกสาปให้เป็นหินสามก้อนทำให้หุบเขาแห่งนี้มีความงามยิ่งขึ้น จุดนี้ความสูงประมาณ 1000 เมตรจากระดับน้ำทะเล แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 55 12:42:12 แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 55 12:39:55 จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 02:58:46

ความคิดเห็นที่ 23 คราวนี้ล่ะค่ะ คุณนายไม่งกของจริงเลยค่ะ เพราะคนขับที่เป็นทั้งไกด์ คนขับรถ และคนขายตั๋วเค้าบอกว่า ถ้ายูจะเดินลงไปตามทางก็ได้นะ อีก สองชั่วโมงครึ่งค่อยไปเจอกันที่จุดนัดพบ แต่ถ้ายูนะ อยากนั่งไอ้นี่ ไอ้นี่ และไอ้นี่ (ชี้ภาพจากโบรชัวร์ค่ะ สงสัยกลัวกะเหรี่ยง งง) ยูต้องจ่ายเพิ่มคนละ 25 AUD นะจ๊ะ เลือกเอานะว่าจะเดินไป หรือจะนั่ง 3 ไอ้นี่ที่ไอชี้ให้ยูดูน่ะ 3 ได้นี้ที่ว่าคือ รถไฟที่ชันที่สุดในโลก เคบิ้น และกระเช้าค่ะ (ตามรูปในตั๋วนะคะ) มี 2 หนุ่มเสียดายเงินค่ะ ไม่อยากไป แต่ไม่ได้ค่ะ มาถึงแล้ว เราต้องลุยสิคะ ไม่งั้นคุณคุณทั้งสองจะนั่งรถตั้งหลายชั่วโมงมาบลูเมาเทนทำไมให้เมื่อยตุ้ม เน้อะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 03:06:00

ความคิดเห็นที่ 24 ง่วงจังเลยค่ะ ไม่มีใครไปเที่ยวเป็นเพื่อนกันเลยใช่ป่าวคะ ดึกซะขนาดนี้ เอาเป็นว่าขอนั่งกระเช้านี่ข้ามเขาไปก่อนนะคะ เผื่อจะหายง่วงค่ะ มาเพิ่มเติมข้อมูลที่หามานะคะ ขออนุญาตนำมาลง ณ ที่นี้นะคะคุณหมอ Prof. Vicharn Panich Sky Way ซึ่งก็คือกระเช้าไฟฟ้าขนาดใหญ่จุคนได้กว่า ๕๐ คน มีแต่ที่ยืน มีที่นั่งสัก ๔ ที่นั่งสำหรับคนที่ต้องการนั่ง   แต่ไม่มีคนอยากนั่งเพราะเห็นวิวไม่ดี   กระเช้ามีตู้เดียว แล่นกลับไปกลับ มาระหว่างภูเขา ข้ามหุบเขาเบื้องล่างที่ลึกมาก เพื่อดูทิวทัศน์ ๓๖๐ องศา   รวมทั้งมีส่วนที่เป็นกระจกใสให้ดูป่าที่อยู่เบื้องล่าง กระเช้าแล่นช้าๆ เพื่อให้คนชมวิว   แต่กระนั้นก็ใช้เวลาเพียง ๓ – ๔ นาที ก็ถึงยอดเขาอีกฟากหนึ่งแล้ว แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 55 12:45:45 แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 55 12:37:40 จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 03:07:51

ความคิดเห็นที่ 25 วิวที่เห็นจากบนกระเช้าค่ะ สวยมากๆ และเสียวด้วยค่ะ ขาสั่นไปหมดเลยค่ะ กลัวมันจะตกลงไปกลางหุบเข้าตลอดเวลาค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 03:09:07

ความคิดเห็นที่ 26 ไม่ไหวๆค่ะ นั่งกระเช้าข้ามมาก็ตื่นเต้นดีหรอกค่ะ แต่ตอนไปต่อแถวนั่งรถไฟที่ชันที่สุดในโลกนี่สิคะ คิวยาวมากค่ะ ต่อแถวค่อนข้างนานค่ะ ประมาณครึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ แต่ได้นั่งแล้วยอมรับค่ะว่าสุดยอดมากๆ ดีใจมากๆค่ะที่ตัดสินใจไม่ผิด ทั้งหมดทั้งวันที่ทุ่มเททำมา คุ้มค่าแล้วค่ะที่ได้นั่ง แต่ตอนนี้ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ หลับฝันดีค่ะ แล้วพรุ่งนี้จะพาเที่ยวต่อนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะที่ไม่สามารถพาเที่ยวบลูเมาเทนจนจบทริปได้ นอนหลับฝันดีนะคะ ราตรีสวัสดิค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 03:15:40

ความคิดเห็นที่ 27 3 sisters เป็นเรื่องราวประมาณว่าหญิงสาวพี่น้องกัน เหมือนไปมีความรักกับชายหนุ่มอีกเผ่า พ่อของหญิงสาวจึงยุติความรักนี้ด้วยการสาปให้เป้นหิน เพื่อยุติความรักดังกล่าว เพื่อไม่ให้ผิดกฎของเผ่า ประมาณนี้ค่ะ ที่จำได้คร่าวๆๆ เพราะไปมา 6 ปีแล้ว แฮะๆๆ จากคุณ : WonOccNU เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 09:25:01

ความคิดเห็นที่ 28 ตามมาดูรีวิวครับ เคยไปมาแล้วครับเมื่อสิบปีก่อน แต่ซื้อเป็นตั๋วรถไฟ+ค่าเข้า ก็สนุกดีครับ ได้นั่งรถไฟของออสเตรเลีย เสียอย่างเดียวเหม็นปัสสาวะไปหน่อย จากคุณ : eurostar เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 09:29:16

ความคิดเห็นที่ 29  ตามมารำลึกความหลังค่ะ ขอบคุณภาพสวยๆ นะคะ จากคุณ : @NBC เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 10:17:05

ความคิดเห็นที่ 30 ว๊า,,,แย่จังเลยค่ะ แบบนี้เค้ารู้กันหมดเลยค่ะว่าลูกสาวบ้านนี้นอนตื่นเที่ยง อิอิอิ ก่อนอื่นเลยก็ขอทักทายเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่านนะคะ ขอส่งท้ายปีเก่า เพื่อจะต้นรับปีใหม่กันนะคะทุกท่าน ^_^ ขอบคุณค่าคุณ WonOccNU สำหรับข้อมูล อันนี้ไม่ทราบจริงๆค่ะว่าไกด์ของแก้วแนะนำว่าอะไรไปบ้าง เพราะแปลไม่ถูกค่ะ จะทำอะไรยัง ให้เดินไปตรงไหน หรือให้ทำอะไร แบบว่าลอกเพื่อนค่ะ คือ เลียนแบบเพื่อนร่วมทางอย่างเดียวเลยค่ะ คุณ eurostar และ คุณ @NBC ขอบคุณค่ะที่เข้ามาชม ไหนๆก็ไหนๆแล้ว มาช่วยแก้วแบ่งปันอีกแรงนึงสิคะ แก้วไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเท่าไหร่เลยค่ะ แค่ได้ไปเที่ยวก็ดีใจมากมายแล้วค๊า (ปล.รูปนี่เอามาจากกูเกิ้ลลลลค่ะ น่ารักจังเลย) จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 12:08:35

ความคิดเห็นที่ 31 มาต่อกันค่ะ หลังจากไปต่อแถวจนได้นั่งรถไฟที่ชันที่สุดในโลกแล้ว ก็พบว่ากล้องไปตกอยู่ในมือคนอื่น ทำให้ไม่มีรูปภาพที่จะนำมาให้ได้ชมกันได้นะคะ ความจริงไม่ค่อยกล้านั่งและไม่คิดว่ามันจะเวิคเท่าไหร่หรอกค่ะเพราะดูเหมือนเค้ายังสร้างไม่เสร็จ คิดว่าเค้าคงกำลังปรับปรุงบางส่วนอยู่ ทำให้ดูเหมือนยังสร้างไม่เสร็จ และเมื่อมองจากภาพถ่ายของเครื่องเล่น ดูแล้วความหวาดเสียวนั้นสู้ดรีมเวิลไม่ได้สักปลายก้อย คิดว่านั่งไปงั้นๆแหละ จ่ายเงินแล้วนี่ (ขี้งกตลอดกาลเลยอ่ะค่ะนังคนนี้ 555) ดูจากป้ายนะคะ ราคา 11 เหรียญ (กระเช้าที่นั่งมาก็ 11 เหรียญค่ะ) พอขึ้นรถไฟ พบว่ามีหลังคาที่เป็นเหมือนตาข่ายเหล็กกั้นบนหัว และมีเชือก ขอย้ำค่ะว่าเชือก กั้นข้างๆรกอีกฝั่ง ฝั่งที่แก้วนั่งจะเป็นตาข่ายเหล็กกั้น ลองนึกถึงภาพตัวยูที่นอนตะแคงนะคะ (บรรยายยากจังเลยค่ะ) พอรถไฟเริ่มเคลื่อนลงเท่านั้นแหละค่ะ นางแหกปากร้องเสียงดังมากๆ ตะโกนอะไรก็ไม่ทราบเป็นภาษาไทยมากมาย ถ้าฝรั่งได้ยินก็คงไม่เป็นไรค่ะ เพราะเค้าคงไม่เข้าใจ 55555 สรุปว่าหวาดเสียวมากๆค่ะ แบบว่ากลัวหัวทิ่มตลอดเวลาเลยล่ะค่ะ เดี๋ยวแก้วจะไปหาภาพจากอากู่มาแปะให้นะคะ รอแป๊บนึงค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 12:31:41

ความคิดเห็นที่ 32 นั่นไงคะ หลังจากไปค้นหารูปจากอากู๋มาก็ค้นพบว่าไม่มีใครบ้าน้ำลายในการรีวิวกันสักคน ส่วนใหญ่เค้าจะบรรยายเกี่ยวกับสถานที่และความรู้ต่างๆ เหอๆ อายจังเลยค่ะ สัญญาค่ะว่าภาพถัดๆไปจะมีสาระให้มากขึ้น ขี้โม้ให้น้อยลงค่ะ ^O^ รถไฟที่ชันที่สุดในโลก คือ 53 องศา ค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 12:34:36

ความคิดเห็นที่ 33 ตามไปปีนเขาด้วยจ้า...  ขอให้มีความสุขมาเยือนทุกๆวันตลอดปีใหม่เลยนะคะ จากคุณ : sailyacht เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 12:53:13

ความคิดเห็นที่ 34 หลังจากลงรถไฟ ก็มีกลุ่มวัยรุ่นประมาณ 10 คน นั่งรถไฟถอยหลังขึ้นกลับไปค่ะ ได้การละ คราวนี้ยั่วยวนหนุ่มๆเต็มที่ค่ะ น้องปวดขาไม่อยากเดินต่อแล้ว (ไม่มีใครสนใจสักคน) เรามานั่งรถไฟขึ้นกลับกันนะ คุ้มมากเลยน๊า จ่ายครั้งเดียวได้นั่ง 2 เที่ยว (ยังคงเงียบกัน) เนี่ยใกล้เวลานัดหมายแล้วน๊า เดินไปอีกไกลมากๆนะ เด่วไม่ทันน๊า อากาศก็หนาวด้วย มี 2 คนไม่ได้ใส่เสื้อหนาวมา คงเดินไม่ไหวหรอก ได้ผลค่ะ คราวนี้เกิดการตอบรับขึ้นแล้ว คือ หนุ่มคนที่ไม่ได้ใส่เสื้อหนาวมาเดินนำไปตามทางก่อนเลยค่ะ แงแงแง ไม่มีใครเข้าใจน้องเลยชิมิชิมิ เลยรบเร้าพี่อีกคนที่เค้าปวดฉี่อยู่ ว่า พี่คะ เรานั่งรถไฟขึ้นเหอะนะคะ พี่ปวดฉี่อยู่ เด่วฉี่ราดน๊า เดินอีกไกลเลย ผลสรุป ทุกหน่อเดินไปตามทางกันหมดเลย (สงสัยแก้วสวยไม่พอ 555 ทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ เดินกระฟัดกระเฟียดตามหลังไป) นี่เป็นรูปการขุดถ่านหินค่ะ เค้ามีอุโมงค์ ตอนแรกดูแล้วตกใจ คิดว่ามีคนจริงๆยังคงทำงานอยู่ด้านในค่ะ แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 55 12:59:01 จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 12:54:56

ความคิดเห็นที่ 35 ยินดีมากๆเลยค่ะคุณ sailyacht --------------------------------------------------------------------------------- สัญญาแล้วค่ะว่าจะโม้ให้น้อยลงนะคะ ไม่งั้นรีวิวปีนี้ไม่จบแน่ๆค่ะ ป้ายที่ระบุอะไรสักอย่างเกี่ยวกับถ่านหินพวกนี้ค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 12:58:00

ความคิดเห็นที่ 36 สรุปว่า การเดินตามทางครั้งนี้ หนุ่มๆ สนใจถ่ายรูปวิวทิวทัศน์และธรรมชาติข้างทางเท่านั้น ไม่มีใครระริ้กระรี้ถ่ายรูปกะพวกเครื่องเคียงที่เค้าทำไว้สำหรับนักท่องเที่ยว เท่านางคนนี้สักคนค่ะ 5555 จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:01:19

ความคิดเห็นที่ 37 และดีใจมากมาที่ไม่มีหนุ่มคนไหนสนใจจะทำตามข้อเรียกร้องที่ว่าให้นั่งรถไฟขึ้นกลับไป เพราะเมื่อเราเดินมาจนสุดทางเดิน เราก็พบกับเคบิ้นที่เป็นอีกหนึ่งสิ่งที่เราได้จ่ายเงินกันไปแล้วค่ะ ราคาหน้างาน 11 เหรียญค่ะ รวม 3 อย่าง 33 เหรียญ (อิอิ เราซื้อตั๋วมา 25 เหรียญสำหรับทั่ง 3 อย่างค่ะ) จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:04:24

ความคิดเห็นที่ 38 หลังจากนั้นพลขับก็พาไปยังหมู่บ้านหนึ่งที่ใครๆก็พาทัวร์ไปลง แต่ไม่มีอะไรน่าสนใจเลยค่ะ อ่อ อาหารที่บลูเมาเทนค่อนข้างแพงนะคะ เครื่องดื่มก็แพงเอาเรื่องอยู่ค่ะ เป็นไปได้ก็เตรียมกันไปเองดีกว่านะคะ ได้นั่งรถผ่านสนามกีฬาโอลิมปิคด้วยค่ะ เพราะพลขับเอาพวกเราบางส่วนในทัวร์ที่ต้องการนั่งเรือเข้าเมืองมาส่งค่ะ ตามสเต็บเดิมค่ะ จ่ายเงินเพิ่ม เราไม่ลง อิอิอิ เข้ามาถึงสถานีรถไฟเซ็นทรัล เย็นมากๆแล้วค่ะ (เกือบค่ำแล้ว แต่เมืองเค้ามืดช้าค่ะ) หลังจากแยกย้ายกับพรรคพวกแล้ว เราก็ไปหาอะไรทานกันค่ะ มื้อนี้แอบได้ยินมาว่าที่สิงคโปร์ข้าวมันไก่อร่อยมาก เลยอยากลองข้าวมันไก่ที่ซิดนีย์ดูบ้างค่ะ 55555 มันไม่เกี่ยวอะไรกันหรอกค่ะ แต่ตอนนั้นคิดแบบนี้จริงๆนะคะ (ดีใจค่ะที่ยังจำความคิดตอนนั้นได้ ไม่ได้เป็นอัลไซเมอร์แล้วค้าบบบบบ) ข้าวมันไก่ 7 เหรียญ อีกจากไม่ทราบอะไร เป็นเนื้อวัวค่ะ ไม่อร่อย เหนียวด้วย แพงด้วย 10 เหรียญค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:10:55

ความคิดเห็นที่ 39 เป็นหนึ่งวันที่ใช้คุ้มค่าที่สุดที่ได้ไปเที่ยวซิดนีย์ครั้งนี้ค่ะ กลับถึงห้องเกือบเที่ยงคืน เกิดเรื่องวุ่นขึ้นค่ะคืนนี้ ถ้ายังจำป้าร่วมห้อง คนที่มีแฟนเป็นคนไทยชื่อสมศักดิ์ได้ นะคะ คืนนั้นเราทะเลาะกันค่ะ (ความจริงเรียกทะเลาะไม่ได้หรอกค่ะ มันเป็นสงครามเย็นค่ะ) แก้วไปถึงห้อง ไฟรวมกลางห้องมันเปิดอยู่ แต่ทุกคนหลับหมดแล้ว แก้วเลยปีนขึ้นไปเปิดไฟหัวเตียง(นอนชั้นบนค่ะ) แล้วปิดไฟกลางห้องซะ เพราะจะไปอาบน้ำ กลัวมืดด้วยค่ะ ป้าแกตื่นค่ะ แล้วลุกเข้าห้องน้ำ กลับมาก็บอกแก้วว่า (ยกนิ้วด้วย) เยี่ยมมาก ที่คืนนี้ยูกลับมานอนที่ห้อง แต่ทำไมยูมาเอาป่านนี้ล่ะ (ประมาณนั้นค่ะ) แก้วไม่ตอบแค่ยิ้มๆ แล้วเดินไปอาบน้ำค่ะ พบว่าเค้าทำความสะอาดห้องน้ำอยู่ เค้าบอกว่าอีก 45 นาทีถึงจะใช้ได้ แต่มีห้องอาบน้ำรวมอีกห้องนะในชั้นนี้ยูไปใช้ก่อนได้เลย แก้วก็บอกเค้าว่าไม่เป็นไรค่ะรอได้ ก็กลับมานอนรอจนครบ 50 นาทีแล้วปีนลงไปอาบน้ำ กลับมาประมาณตีหนึ่ง นั่งทาครีมบนเตียง จู่ๆป้าแกลุกมาด้วยความโมโห แล้วชี้หน้าด่าเลยค่ะ ว่า ปิดไฟเดี๋ยวนี้ @%$#@*)&^@@#$% หลังจากนั้นก็ฟังไม่ออกอีกค่ะ แก้วสาบานเลยว่าไฟที่เปิดเป็นไฟหัวเตียง เค้านอนด้านล่าง มันไม่น่าจะเดือดร้อนอะไร แต่ไม่อยากมีปัญหาค่ะ ก็ปิดไฟฟให้เค้า แล้วเอามือถือมาส่องกระจกทาครีมเสร็จแล้วนอนเลย (ที่ทาเพราะมันหนาวค่ะ กลัวหน้าลอก) ปรากฏว่า ป้าแกหลับเลย แล้วกรนเสียงดังมาก มากๆๆๆๆๆ ไม่ได้เว่อร์นะคะ จนญี่ปุ่นทนไม่ไหวลุกออกไปจากห้อง (กลับมาเช้าเลยค่ะ) และอีก 2 คนตื่นมานั่งดูป้าแกกรนเลยค่ะ (ในห้องมีกัน 6 คน แก้ว ญี่ปุ่น ไต้หวัน อิป้า และอีก 2 คนเพิ่งเข้ามาวันนั้น) แก้วอดทนมากๆ ก็นอนไม่หลับ จนอีกคนที่นอนเตียงล่างไต้หวันหลับค่ะ เท่านั้นแหละ เกิดการประสานเสียงขึ้น แม่จ้าววววววววว แก้วนอนด่าอิป้าเป็นภาษาไทยสักล้านคำ (ในใจ อิอิ) ในที่สุดจะตีสามแล้ว ยังไม่เลิกประมานเสียงกัน แก้วไม่ไหวแล้วค่ะ เหนื่อยมาทั้งวัน ง่วงก็ง่วง เลยแกล้งปีนลงไปเข้าห้องน้ำ กะว่าให้ป้าแกรู้สึกตัว แต่เปล่าเลยค่ะ ป้าแกกรนอยู่นั่น ลองเขย่าเตียงก็แล้ว ไม่ยอมหยุดสักที จนเกือบตีห้า กว่าจะเผลอหลับไปเอง ตัดสินใจย้ายห้องเลยค่ะ ไม่ขี้งกแล้ว ยอมจ่ายนอนแบบโรงแรมแล้วค่ะ จนเช้าแก้วได้ยินญี่ปุ่นกลับเข้าห้องมา แล้วบอกอิป้าว่าให้ช่วยปิดม่านด้วย เค้าจะนอน อิป้านี่ไม่ทราบเป็นโรคอะไรค่ะ ทุกเช้าถ้าแกตื่นแล้ว แกจะชอบเกรงใจชาวบ้านชาวช่อง พูดมาก แต่ทำเสียงแบบกระซิบไม่ให้มีเสียง (แต่มันเสียงดังค่ะ และน่ารำคาญด้วย) ที่สำคัญ ตื่นทุกเช้าเปิดม่านสว่างทั้งห้องทุกวันค่ะ วันนี้โดนญี่ปุ่นบอกให้ปิด แก้วดีใจมากมาย หลับตื่นอีกทีเที่ยงเลยค่ะ เหอๆ แล้วก็เลยลุกไปยืนคุยกะญี่ปุ่นคนนั้น (เค้าชอบนั่งทำแผนที่ที่จะเที่ยววันต่อวันค่ะ) ว่าเมื่อคืนนอนไม่หลับเลย ญี่ปุ่นก็บอกว่าเค้าก็ด้วย ก็เลยออกไปนั่งห้องรวมจนเช้าแล้วค่อยกลับมานอนค่ะ พูดตรงๆนะคะที่พักที่นี่ถ้าเราได้เพื่อนร่วมห้องดี ทุกอย่างก็เพอร์เฟ็กค่ะ เพราะสะอาด สะดวก ปลอดภัย ดีเยี่ยมเลยค่ะ (พัก YHA ค่ะ เอารูปมาให้ดูอีกครั้งนะคะ) ว่าจะไม่โม้มากมายแล้วนะคะ แต่ถือเป็นประสบการณ์ค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:34:12

ความคิดเห็นที่ 40 ตื่นก็เที่ยงแล้ว อาบน้กแต่งตัวแล้วออกไปหาอะไรทานค่ะ (พี่เค้าเรียนเลิกเที่ยงพอดีค่ะ) วันนี้เดินไปดาร์ลิ่งฮาเบอร์กันอีกแล้วค่ะ (ไม่มีที่ไปแล้ว อิอิอิ) ตัดสินใจทานร้านนี้ค่ะ (เพราะเคยเลือกไว้หลายวันแล้ว แต่ยังไม่ได้ลองสักทีค่ะ) อยู่ในอาคารที่เป็นห้าง (จำชื่อไม่ได้อีกแล้วค่ะ) ที่อยู่ติดกะอ่าวฮาเบอร์นั่นแหละค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:37:46

ความคิดเห็นที่ 41 ถือว่าไปกินบรรยากาศและอากาศค่ะ เพราะวิวดีมาก ลมก็ดีด้วย อากาศกำลังเย็นสบาย ไม่หนาวมากนักค่ะ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:39:03

ความคิดเห็นที่ 42 วันนี้หิวมากแล้วค่ะ ขอปิดท้ายด้วยอาหารในร้านนะคะ รสชาติโอเคในระดับหนึ่ง หน้าตาไม่น่าทานสักเท่าไหร่ค่ะ ในซุปเกี๊ยวมีผมสีเหมือนหงอกคนไทยด้วย 2 เส้น (คิดว่าเป็นผมฝรั่ง) ข้าวผัดที่ได้มา 2 จาน เพราะเกิดจากการผิดพลาดค่ะ หนุ่มหล่อบอก ของน้องผู้หญิงเอาข้าวผัดรวมมิตรทะเล ของเค้า เค้าสั่งอะไรสักอย่าง แต่ฟังแล้วเหมือนเป็นสเต๊กค่ะ แก้วเลยสั่งซุปเกี๊ยวน้ำมาเพิ่มค่ะ สรุปไอ้ที่ว่าแก้วฟังแล้วเหมือนสเต๊กคือข้าวผัดแฮมค่ะ 5555555 บ้าจริง จะสั่งข้าวผัดมาทำไม 2 ชาม จานเดียวก็กินไม่หมดแล้ว จัดมา 2 จานแบบนี้คุณกินเบื่อเองน๊า แทนที่จะสั่งให้หลากหลาย จะได้แบ่งกันชิมเนอะ ผุชายนี่เข้าใจอะไรยากเจงๆ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:45:25

ความคิดเห็นที่ 43 วันนี้เหนื่อยมาทั้งวัน สงสัยปีนี้จะรีวิวไม่จบ เอาไว้รีวิวต่อกันปีหน้านะคะ แฮปปี้นิวเยียร์นะคะทุกคน ^____^ จากคุณ : thaicoalkaew เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 21:53:23