ความคิดเห็นที่ 1   ก่อนอื่นก็ขอกางแผนที่ตามระเบียบนะครับ  ส่วนแผนที่โดยรวมที่ใหญ่กว่านี้ก็คงต้องคลิ๊กไปดู ตอนแรกนะครับ ว่าอยู่ตรงส่วนไหนของประเทศไทย... ในตอนนี้ ผมจะพาท่านไปดูสะพานรถไฟวะตะแบก ที่ชื่อแปลกๆ นี่ก่อนนะครับ จะอยู่ไกลที่สุดของการเดินทางติดตามรอยรถไฟของผมเลยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 16:29:23

ความคิดเห็นที่ 2   ขออภัยคลิ๊กซ้ำ เพราะเน็ตช้าอีกตามเคยครับ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 53 16:32:53 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 16:30:30

ความคิดเห็นที่ 3   รอชมครับ จากคุณ : Alderwood เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 16:43:50

ความคิดเห็นที่ 4   แรงจูงใจที่มาสถานีแห่งนี้ ก็เพราะกลุ่มคนรักรถไฟดอทคอม เขาไปเที่ยวมานั่นเอง ชอบใจตรงชื่อ ที่ดูแปลก วะตะแบก เหมือนไปแบกอะไรมาเลย ทีแรกผมยังคิดเองว่าน่าจะมาจาก มีต้นตะแบกอยู่เยอะกระมัง แต่ไม่ใช่  นายสถานี ท่านบอกว่า มาจากภาษาญี่ปุ่น วาตาเบ้ แต่คนไทยพูดง่ายๆว่า วะตะแบก....ภาษาอังกฤษเองก็เขียนว่า WA-TA-BAEK ดูๆแล้วก็สามารถอ่านว่า วาตาเบ้ไปได้เหมือนกัน... สิ่งที่ประทับใจก็มีสองสามอย่างเช่น แมวที่น่ารักแห่งสถานีวะตะแบก ที่คุณแมวกำลังเล่นอยู่น่ะ ตอนนี้ยังอยู่หรือไม่  ป้ายบอกแหล่งท่องเที่ยวดอกกระเจียว น่าสนใจไม่น้อย และเครื่องชั่งน้ำหนักที่สถานี นั้นชั่งน้ำหนักตัวคุณ CivilSpice ได้เท่านั้นจริงหรือไม่....ฮา จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 16:54:19

ความคิดเห็นที่ 5   จากแผนที่ในคห.1 วิ่งรถไปตาม ถนนสาย 205 ต่อจากสะพานรถไฟข้ามถนนไปทาง จ.ชัยภูมิ อีกเกือบ 4 กิโลเมตร ก็จะถึงทางแยกด้านซ้ายมือ ขึ้นเนินตรงไปยังสถานีรถไฟวะตะแบก จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:06:01

ความคิดเห็นที่ 6   อุ๊บ!...เกือบลืมทักทายคุณ Alderwood  เลยครับ  ในตอนหนึ่ง ไม่ได้เจอะเจอเลย  ตอนนี้แวะมาทักทายตั้งแต่ต้นกระทู้เลย....เมื่อเช้านี้คิดถึงอยู่พอดี นี่เป็นทางเข้าไปยังสถานีรถไฟวะตะแบก ที่ตอนนี้เป็นถนนคอนกรีตแล้ว ทราบมาว่าแต่ก่อนเป็นถนนลูกรัง  แต่ก็ยังดูเปล่าเปลี่ยว เหมือนเนินเดียวดาย...อิอิ  เงียบจริงๆ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:13:22

ความคิดเห็นที่ 7   นี่ไงมาถึงแล้ว สถานีรถไฟวะตะแบก ช่างดูเหมือนสถานีรถไฟประเทศญี่ปุ่นจริงๆ  ถ้าหากมีต้นซากุระขึ้นสีชมพูๆ ละก็ใช่เลย.....   นับเป็นการยืนยันถึงชื่อ วาตาเบ้-วะตะแบก จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:19:05

ความคิดเห็นที่ 8   ตัวสถานีจะอยู่สูงกว่าถนน จึงต้องมีบันไดขึ้น ซึ่งสองข้างทาง ได้มีการจัดสวน ไม้ดัดเป็นชื่อสถานี "สถานี"+"รถไฟเทพสถิตย์"  ซึ่งอ่านตอนท้ายๆ ยากไม่ใช่เล่น คงต้องปรบมือให้กับนายสถานี ที่ขยันตกแต่งสถานีให้ดูสวยงาม อันเป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยวในอีกทาง จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:25:10

ความคิดเห็นที่ 9   มาตามต่อตอนที่สองครับ......... จากคุณ : ถนนสายนี้เปรี้ยว เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:29:56

ความคิดเห็นที่ 10   ไปยืนตรงสถานีแล้วหันกลับมาดูทางที่เข้ามา สังเกตุเห็นป้ายแนะนำการท่องเที่ยว ทุ่งดอกกระเจียว สีชมพูๆ ของ เทศบาลตำบลเทพสถิตด้วย  น่าเสียดายช่วงนี้ดอกกระเจียวยังไม่บาน ต้องประมาณเดือน มิถุนายนโน้น เลยถ่ายภาพดอกกระเจียวมาให้ดู เพราะไปที่สถานีแล้วไม่พบดอกกระเจียว หรือรูปภาพใดๆ เลย (เผื่อเพื่อนๆ บางคนไม่เคยเห็นมาก่อน) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:34:09

ความคิดเห็นที่ 11   สวัสดีครับคุณถนนสายนี้เปรี้ยว : ยินดีครับ เชิญติดตามต่อได้เลยครับ ก้าวขึ้นบันไดไปปุ๊บ ก็จะพบเจ้าเครื่องชั่งน้ำหนักตัวนี้ก่อนเลย   ตรงด้านหน้าสถานีนี้จะเป็นลานกว้างโล่งๆ ครับ สามารถรองรับ ผู้โดยสารพร้อมสัมภาระได้นับร้อยคนสบายๆ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:42:07

ความคิดเห็นที่ 12   พอเดินไปใกล้เครื่องชั่งน้ำหนัก จึงได้ทราบว่า "ตาชั่งค้าง" ครับ คือเข็มได้ชี้ไปตำแหน่งเดียวกับที่คุณ CivilSpice ชั่งเลย  สอบถามกับนายสถานี ท่านก็ได้บอกว่า ชำรุด ครับ กำลังรอส่งคืนอยู่ ไม่ได้ใช้...ฮาเลยเรา จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:49:06

ความคิดเห็นที่ 13   หันกลับมามองบันไดที่เดินขึ้นมา มีการจัดวางกระถางต้นไม้ ม้าหินน่านั่งพักผ่อนไม่น้อยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:52:20

ความคิดเห็นที่ 14   มาดูด้านในสถานีกันบ้าง  ก็เช่นเคยครับ ที่ต้องดูเคาท์เตอร์จำหน่ายตั๋วเดินทางก่อน จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 17:57:43

ความคิดเห็นที่ 15   ป้ายเวลารถเข้าออก ซึ่งแยกได้เป็น 3 ช่วง เช้า เที่ยง และบ่าย ซึ่งแต่ละช่วงจะมีรถทั้งไปและกลับ  นับว่าสะดวกมาก  ส่วนรถด่วน "หนองคาย-กรุงเทพฯ" นั้นงดเดินรถครับ อ้อ..คำว่า ชท. ไม่ใช่มาจาก (พรรค)ชาติไทย แต่มาจาก ชุมทางนะครับ.....ฮา จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 18:08:58

ความคิดเห็นที่ 16   ถัดลงมาก็คือป้ายอัตราค่าโดยสาร ที่แบ่งเป็นรถด่วน และรถธรรมดา ที่ราคาต่างกันมาก เช่น ไป แก่งคอย รถธรรมดาเสีย 29 บาท ในขณะที่ รถด่วนเสีย 179 บาท ต่างกัน 150 บาท แต่ช่วงนี้รถไฟฟรี เฉพาะรถธรรมดานะครับ ส่วนกรุงเทพฯ ไปมาได้เฉพาะ ด่วนดีเซลราง นั้นชั้นสามราคา 200 บาท ชั้นสองราคา 325 บาท ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 18:18:13

ความคิดเห็นที่ 17   ใกล้ๆกันก็มีรูป เจ้าหน้าที่ประจำสถานี ดูเป็นระเบียบดี แม้จะเก่าไปหน่อย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 18:38:01

ความคิดเห็นที่ 18   เดินออกมาทางชานชาลารถไฟ จึงได้เจอ เจ้าป้าย "ยินดีต้อนรับ ทุ่งดอกกระเจียว"  แล้ว อยู่ตรงนี้เอง ยังอยู่ในสภาพเดิม จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 18:45:50

ความคิดเห็นที่ 19   ถัดไปทางซ้าย ก็จะเป็นการจัดสวนที่มีอ่างน้ำ(แห้งๆ) อยู่ ออกแบบได้ทันสมัยมาก จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 18:50:04

ความคิดเห็นที่ 20   ถัดมาอีก ก็เป็นป้ายบอกระยะทางระหว่าสถานี ครับ  ย้อนกลับไปด้านลำนารายณ์ ผ่านสะพานข้ามถนน(ที่เพิ่งไปสำรวจมา) เนินเดียวดาย ไปก็จะถึงสถานีช่องสำราญ ด้วยระยะทาง 12.506 กิโลเมตร จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 18:55:19

ความคิดเห็นที่ 21   ชานชาลา ที่นี่ลาดด้วยหินกรวด มีสวนดอกไม้ตลอดแนวเลย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 18:58:33

ความคิดเห็นที่ 22   และที่ลืมไม่ได้คือ "ป้ายประเพณี" ของสถานีรถไฟแห่งนี้ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 19:01:41

ความคิดเห็นที่ 23   มารอลุ้น "เนินเดียวดาย" ด้วยคนครับ เคยนั่งรถไฟผ่าน ดูเดียวดายจริง ๆ จากคุณ : หมอดาริน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 19:19:06

ความคิดเห็นที่ 24   ป้ายสถานี ที่นี่มีความแปลกไปจากสถานีอื่นๆ คือ มีสองชื่อซ้อนกันอยู่ ซึ่งชื่อวะตะแบกก็คือ ชื่อเก่า ที่มีมานาน เป็นชื่อที่ตั้งที่พักแรมของเหล่าพ่อค้าวัว ควาย ในสมัยโบราณ ขณะที่ชื่อ เทพสถิต นั้นเป็นชื่ออำเภอ ที่ถูกยกฐานะขึ้นในปีพ.ศ.2526 ทีหลัง  แต่ก็อยู่ใกล้กับสถานีวะตะแบก มาก จนมีความคิดที่จะเปลี่ยนชื่อสถานีให้เป็น สถานีเทพสถิตตาม  แต่ทางกรมศิลปากร ไม่เห็นด้วย เพราะชื่อวะตะแบกนี้มีความเป็นมาในประวัติศาสตร์ที่ยาวนานกว่า จึงน่าจะเก็บเอาไว้ แต่ในขณะที่เป้าหมายหลักการเดินทางมาที่นี่ ก็คือ อ.เทพสถิต ที่มีอาณาเขตกว้างกว่า ตำบลวะตะแบก จึงได้มีการพิมพ์ชื่อซ้อนกันอย่างที่เห็นครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 19:36:55

ความคิดเห็นที่ 25   ชอบตามคุณมิราชชไปเที่ยวจริงเลยค่ะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 19:48:13

ความคิดเห็นที่ 26   สวัสดีครับ คุณหมอดาริน : โอ้โฮ..คุณหมอเคยนั่งรถไฟสายนี้ด้วยหรือครับ....  ตัวผมยังไม่เคย แต่เท่าที่เดินคนเดียวนี่ รู้สึกว่าเดียวดายสมชื่อเลยครับ ยิ่งบังเอิญไม่มีรถไฟผ่านมาเสียด้วย  แถมเวลาตอนนั้นก็ใกล้ค่ำ ยิ่งเดียวดายกันไปใหญ่  เดี๋ยวผมจะพาไปดูนะครับ คอยติดตามชมกันต่อไป มาต่อกันนะครับ เลยชานชาลาสถานีด้านนี้(ไปทาง อ.บัวใหญ่) จะเห็นอาคารเก่าสำหรับเก็บรถบำรุงเส้นทาง อยู่ ท่าทางจะมีอายุพอๆ กับตัวผมนะครับ... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 19:52:20

ความคิดเห็นที่ 27   สวัสดีครับ คุณป้าฟู: ยินดีที่ชอบครับ เป็นแฟนพันธุ์แท้ผม ขอบคุณมาก ครับที่ให้กำลังใจผมครับ ผมขอถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึกกับป้ายสถานีหน่อย.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 19:56:01

ความคิดเห็นที่ 28   ติดตามว่าที่ นายสถานี หนองงูเห่า มาเที่ยวด้วยครับ ..ด้วยความสนุกสนานเช่นเคย จากคุณ : Red Fox เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 20:20:13

ความคิดเห็นที่ 29   ตรงนี้มีรถไฟตกราง เอ๊ย..ไม่ใช่ ล้อของตู้รถไฟใดๆ แต่เป็นล้อของ รถถ่อ หรือ รถที่ใช้บรรทุกวัสดุอุปกรณ์ของการบำรุงรักษาราง ขนาดเล็กครับ แหม..ถ้าได้ไอ้นี่ ไว้ใช้ถ่อเวลาไปสำรวจทางรถไฟ ที่เนินเดียวดายละก็ สนุกแน่..ไม่ต้องเดินเป็นกิโลๆ แบบสะดุดๆ อย่างที่ไปมาครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 20:26:38

ความคิดเห็นที่ 30   สวัสดีครับ คุณRed Fox : ขำจังครับ กับสมญานาม "ว่าที่นายสถานีหนองงูเห่า"....ฮิฮิ ตอนนี้ลองเดินไปอีกด้านหนึ่งของชานชาลาสถานีบ้าง  (ไปทางลำนารายณ์ หรือ สถานีช่องสำราญ) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 20:32:52

ความคิดเห็นที่ 31   หันกลับไปมองอาคารสถานี มุมนี้บ้าง จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 20:36:02

ความคิดเห็นที่ 32   เดินไปจนสุดชานชาลาฝั่งนี้บ้าง จะเห็นสถานีเต็มๆ แบบนี้ สังเกตุป้ายชื่อด้านนี้เลือนๆ ไปหน่อยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 20:53:35

ความคิดเห็นที่ 33   ลองมองไปฝั่งตรงข้ามกับสถานี บ้าง จะเป็นป่าโปร่ง มีเนินเตี้ยๆ เป็นแนวยาว และทางเดินอยู่ด้วย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 21:01:36

ความคิดเห็นที่ 34   ตรงข้ามกับอาคารสถานี จะมีเสารวมสัญญาณ อยู่ตรงนี้  มองทะลุข้างหลังไปในป่าโปร่ง จะมีถนนลูกรังอยู่ไม่ไกลครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 21:08:24

ความคิดเห็นที่ 35   หันกลับมาดูทางหน้าอาคารสถานีบ้าง จะมีป้ายประจำให้เห็น ที่พิมพ์เฉพาะชื่อเก่า BAN WATA BAEK ครับ ดูสีอาคารแล้วยังดูใหม่ อยู่เลย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 21:12:11

ความคิดเห็นที่ 36   ด้านข้างอาคารสถานี จะมีการจัดสวนหินเล็กๆ อยู่ ซึ่งตรงนี้เอง ที่เคยมีแมวในรูปเล็ก จากในเว็บของรถไฟดอทคอม มาเดินเมื่อ 2 ปีที่แล้ว คิดถึงจัง...ว่าวันนี้ มันยังมีชีวิตอยู่ หรือไปอยู่ที่ไหน  ระหว่างที่เดินถ่ายภาพ ท่านนายสถานี ได้ให้ความกรุณา ให้คำแนะนำตลอดเลยครับ บังเอิญผมได้ถ่ายภาพเจ้าเหมียวตัวนี้ลงในกล้องแล้ว จึงได้ให้ท่านดู ซึ่งท่านเองก็จำไม่ได้ แม้ว่าท่านจะอยู่ที่นี่มานานกว่า 2 ปี แล้ว ครับ ในรูปเจ้าตัวน้อย กำลังชี้บอกว่า มีรูปปั้นนกฮูกอยู่ในส่วนหย่อมด้วย คงเป็นของแปลกตา สำหรับเขาครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 21:21:10

ความคิดเห็นที่ 37   อีกด้านหนึ่งของสวนหย่อม จะมีคำจารึกไว้อีกด้านด้วย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 21:25:20

ความคิดเห็นที่ 38   กลับออกมาจาก สถานีรถไฟวะตะแบก ขอขอบคุณนายสถานีที่กรุณาอำนวยความสะดวกในการเก็บภาพและให้ข้อมูล ครับ ตรงสามแยก อ.เทพสถิต จะมีปั๊มน้ำมันทั้งสองฝั่ง ผมข้ามมาอยู่ฝั่งเหนือ เพราะเห็นก่อนตอนขากลับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 21:33:22

ความคิดเห็นที่ 39   หันหลังกลับมา ด้านหลังปั้มแห่งนี้จะมีจุดชมวิวเล็กๆ เจ้าของปั๊มเข้าใจทำครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 21:37:03

ความคิดเห็นที่ 40   ลองไปยืนดู ถือเป็นการพักสายตากันหน่อย ก่อนจะพาไปเนินเดียวดาย วันนี้ผมขอพักกลับบ้านก่อนนะครับ ไว้พรุ่งนี้มาต่อกัน จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 53 21:39:44

ความคิดเห็นที่ 41   มาต่อกันนะครับ ในวันนี้ ออกจาก อ.เทพสถิตย์ ลอดใต้สะพานรถไฟวะตะแบกมาได้ 2 กิโลเมตรก็ต้องพบกับถนนคู่ขนาน..... แต่ไม่ใช่  นี่คือถนนเก่าที่หาทางเข้าไปไม่ได้   ถนนสายนี้ ถนนสาย 205 อันมีชื่อเดิมคือ สุรนารายณ์ นั้น ได้ถูกปรับแต่งไปหลายจุด เพื่อลดความโค้งของถนน และจะได้ขยายความกว้างของพื้นผิวจราจรได้   ในวันหน้า ผมอาจลองไปค้นหาเส้นทางเก่าๆ เดิมๆ ตั้งแต่ ช่วงใกล้อุโมงค์เขาพังเหย  มาถึงแถวนี้(ข้ามห้วยหินลับ) ก็ได้ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 11:09:11

ความคิดเห็นที่ 42   ถัดจากจุดข้างบนมาเล็กน้อยก็จะเจอโค้งผาหิน ที่ดูเป็นการเจาะเนินเขาเข้าไปเป็นช่องให้รถวิ่ง (ทางเก่า ที่ดูจากใน GPS Pocket PC ผม ไม่ใช่ทางนี้ ต้องเลี้ยวอ้อมไปอีกเยอะ)   รู้สึกน่าสนใจเหมือนหน้าผาแกรนแคนย่อนเลย  ซึ่งช่วงนี้จะพบอีก 2 - 3 จุด  ดูแปลกตาเหมือนกันครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 11:15:53

ความคิดเห็นที่ 43   มาตามไปเที่ยวด้วยครับ หุหุ ที่สถานีรถไฟบ้านวะตะแบก ตรงชานชลาจะมีปลูกดอกกระเจียวเอาไว้นิดหน่อยด้วยครับ จะบานช่วงเดียวกับที่ป่าหินงามเลย หุหุ สถานีรถไฟสายแก่งคอย-บัวใหญ่ นี่เสียอย่างคือ สถานีรถไฟส่วนใหญ่จะตั้งอยู่ค่อนข้างห่างเขตชุมชนมากเอาการครับ อย่างสถานีบำเหน็จณรงค์นี่ห่างจากตัวอำเภอ 5 กิโลเมตรกว่า, สถานีวะตะแบกก็ห่างจากตลาดเกือบ 2 กิโลเมตร, สถานีจัตุรัสห่างจากตลาด 1 กิโลเมตรเศษๆ และสถานีบ้านเหลื่อมนี่อยู่คนละโยชน์กับตัวอำเภอเลย จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 11:33:58

ความคิดเห็นที่ 44   สวัสดีครับคุณ อุ้ย(digimontamer) แฟนพันธุ์แท้กระทู้รถไฟ ตัวจริง  สำหรับต้นกระเจียวนั้น ผมเองก็ได้สอบถามกับนายสถานีวะตะแบกเหมือนกันว่ามีตัวอย่างไหม ท่านก็บอกว่ามีแต่ไม่ได้ออกดอก เลยไม่สามารถนำมาอ้างอิงได้ ต้องไปถ่ายเอากับแผ่นโปสเตอร์แทน   ส่วนสาเหตุที่สถานีรถไฟสายแก่งคอย-บัวใหญ่นี้มักจะอยู่ห่างจากชุมชนอาจเป็นเพราะว่า เป็นเส้นทางที่เกิดไม่นาน แถมเป็นสมัยที่เริ่มมีการใช้รถยนต์กันพอสมควร เลยทำให้ ชุมชนไม่ไปเกาะติดกับสถานีรถไฟ  และถ้าหากจะสร้างสถานีรถไฟให้ใกล้ชุมชนก็คงกลัวเรื่องค่าใช้จ่ายในการเวนคืนอีก เพราะจะแพงกว่า พื้นที่ห่างออกไปจากชุมชน เหมือนๆ กับสถานที่ราชการที่เมื่อขยับขยายก็จะถอยออกไปจากชุมชนมาก เนื่องจากราคาถูก แถมบางที่มีชาวบ้านอุทิศให้ฟรีด้วย มาต่อกันครับ ผ่านมาอีกประมาณ 3 กิโลเมตร ก็จะถึงห้วยฝรั่ง อันเป็นจุดสังเกตุ สำคัญของการเข้าไปยัง เนินเดียวดายได้ จากภาพข้างล่าง เนินเดียวดายจะอยู่ด้านซ้ายมือ  ถ้าหากเพื่อนมาจากอ.ชัยบาดาล มุมมองจะกลับกันนะครับ คือเนินเดียวดายจะอยู่ฝั่งตรงข้ามกับสะพานนี้ แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 53 14:55:51 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 14:41:03

ความคิดเห็นที่ 45   ขอลากแผนที่ให้ดูชัดๆ หน่อยว่า เจ้าเนินเดียวดาย ตามสมญานามของคุณตุ๋ยแห่ง เว็บรถไฟดอทคอม ว่าอยู่ตรงไหนกันแน่ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 14:57:10

ความคิดเห็นที่ 46   จากแผนที่ข้างบน คงจะไม่งงแล้วนะครับ  จุดสังเกตุก็คือสะพานข้ามห้วยฝรั่ง ซึ่งเมื่ออยู่ฝั่งตรงข้าม (ขาไป อ.เทพสถิตย์) จะมองเห็นด้านขวามือ ดังในรูปข้างล่างนี้  ซึ่งถ้าไม่บอกก็คงไม่รู้ว่า บนเนินโน้นคือรางยาวๆ นะครับ เพราะไม่ค่อยมีเสาโทรเลขให้เห็น จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 15:01:16

ความคิดเห็นที่ 47   ตามมาเที่ยวด้วยคนค่ะ ...ยังไม่เคยนั่งสายบัวใหญ่ แก่งคอย เลย ....ถ้ามีโอกาสอยากลองนั่งบ้าง จากคุณ : Sugarbean เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 15:05:45

ความคิดเห็นที่ 48   สวัสดีครับคุณ Sugarbean : ผมเองก็ไม่เคยนั่ง แต่ถ้าได้นั่ง ผมว่าดูน่าสนุกกว่าที่คิดนะครับ แค่ช่วงผ่านเหนือเขื่อนป่าสักฯ ก็คุ้มแล้ว อยู่ที่ว่าเราต้องทราบล่วงหน้าก่อนว่า ตรงไหน มีอะไรน่าสนใจบ้าง ถ้าหากแค่นั่งไปให้ถึงปลายทางก็คงไม่สนุกเท่าใด   แต่การได้ลงมาเดินเท้าข้างล่าง ก็มีข้อดีคือได้เก็บภาพสบายๆ ไม่สั่นสะเทือน และเห็นได้รอบทิศ ครับ เมื่อไปยืนบนสะพานชิดราวสะพาน เพื่อส่องกล้องไปยังแนวรางรถไฟ จะมองเห็นห้วยฝรั่งชัดขึ้น คือเป็นแนวโค้งเลียบไปตามรางรถไฟ  ซึ่งห้วยนี้จะเต็มไปด้วยต้นไม้น้ำ เยอะแยะ ยากแก่การสังเกตุพอสมควร และจุดนี้ถือเป็นจุดที่ผมสนใจอย่างหนึ่ง เกี่ยวกับ อุโมงค์ใต้ทางรถไฟ ที่ใช้ท่อระบายน้ำ อาร์มโก จากในกระทู้คนรักรถไฟ โดยคุณalderwood เอง http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2354&postdays=0&postorder=asc&start=80 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 15:21:33

ความคิดเห็นที่ 49   เพราะเมื่อได้ค้นดู ประวัติที่มาของท่อน้ำอาร์มโก จากเว็บรถไฟดอทคอม ตามลิ้งค์ข้างล่างนี้ http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=18 ก็ได้ข้อมูลเพียงว่า อยู่ระหว่างสถานีวะตะแบก กับช่องสำราญ ซึ่งก็น่าจะเป็นที่เนินเดียวดายแห่งนี้  จึงอยากจะไปเห็นด้วยตาว่า อยู่ตรงไหน หน้าตาเป็นอย่างไรกัน  น่าสนๆ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 15:25:03

ความคิดเห็นที่ 50   เลยสะพานมานิดนึงก็พบลานโล่ง มีถนนลูกรังเข้าไป แต่เนื่องจากไม่แน่ใจ และต้องรีบทำเวลา (ตอนนั้นก็ห้าโมงเย็นกว่าๆแล้ว) เลยจอดรถเอามันตรงนี้เลยไม่เปลี่ยวเพราะอยู่ริมถนน และมีร่มไม้พอดี   แล้วรีบลงรถไปเพียงคนเดียว ปล่อยให้ชาวคณะผู้โชคร้าย(อดเที่ยว เพราะมืดก่อน) ต้องนั่งรอในรถไปอีกเช่นเคย...ฮา จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 15:35:03

ความคิดเห็นที่ 51   ผมลงเดินลุยพงหญ้าเข้าไปเลย เพราะทราบพิกัดแน่นอนแล้วว่ารางต้องอยู่ข้างหน้า พ้นพงหญ้าก็พบสวนกล้วย  ที่มีแนวทางรถไฟอยู่ข้างหลัง สูงกว่าพื้นข้างล่างเล็กน้อย  เนินเดียวดายนั้นอยู่ทางซ้ายมือครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 15:42:54

ความคิดเห็นที่ 52   หลังจากป่ายปีนขึ้นมาบนรางได้สำเร็จ  มองไปทางซ้าย ก็คือทางไปยังเนินเดียวดายครับ  แค่มองตรงนี้ก็รู้สึกเดียวดายแล้วครับ  เพราะเป็นทางโค้งขึ้นเนินโล่งๆ หายไปทางขวามือ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 15:47:36

ความคิดเห็นที่ 53   เมื่อหันไปมองทางขวามือ อันเป็นทางไปสู่ สถานีช่องสำราญ ซึ่งจะมองเห็นทางตัดรางรถไฟอยู่ไม่ไกล ซึ่งถ้าหากนำรถวิ่งเข้ามาตามทางลูกรังเล็กๆ ในรูปคห.50 ก็จะมาถึงตรงนี้   แต่ตรงจุดนี้ไม่มีร่มไม้ใดๆ ถ้ามีแดดจะร้อนมากครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 15:57:31

ความคิดเห็นที่ 54   หันกลับมาเดิน  เดิน..เดิ้น..เดิน  พ้นแนวต้นไม้ก็เห็นเสาหางปลาชนิดเตือน สีเหลืองแต่ไกลครับ  เสาแห่งนี้จะถือเป็นจุดเริ่มของเนินเดียวดายก็ได้ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 16:03:54

ความคิดเห็นที่ 55   หันกลับมามองข้างหลัง ตรงจุดที่ปีนขึ้นมา... เกือบจะลับตาแล้วนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 16:14:34

ความคิดเห็นที่ 56   เดินไปก็มองไปทางซ้ายมือ จะเห็นถนนที่คู่ขนานกับรางรถไฟไป ตรงนี้รางเริ่มสูงกว่าถนน ทำให้มองเห็นถนนได้ชัด ยกเว้นช่วงที่มีเนินดินบังอยู่ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 16:19:10

ความคิดเห็นที่ 57   มุ่งหน้าเดินต่อไปเล็กน้อยก็ได้เห็นเสาสัญญาณเตือนหางปลาชัดๆ เต็มตาแล้วละครับ จุดนี้แหละครับที่ สมาชิกบางคนของคนรักรถไฟมาปีนป่าย เอ๊ย..มาใช้สังเกตุการณ์กันจนมีภาพเรทอาร์ ติดตาให้ดูกันไป.....ฮา (อยากทราบรายละเอียดก็ให้คลิ๊กลิ้งค์ในคห.48 เข้าไปกันเองนะครับ) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 16:26:06

ความคิดเห็นที่ 58   พ้นไปจาก เสาหางปลานี้ ก็คือเนินเดียวดาย สถานที่แห่งความฝันของใครหลายคนที่อยากมาเยือน...ว่าไปเข้านั่น.......แฮะๆ  อย่างน้อยก็ของคุณตุ๋ย แห่งเว็บรถไฟดอทคอมนั่นแหละ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 16:30:27

ความคิดเห็นที่ 59   เดินไปจนถึงป้ายวงกลมในภาพข้างบน มองไปทางซ้ายก็เห็นห้วยฝรั่ง และสะพานข้ามห้วยที่ผมไปยืนถ่ายภาพมา จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 16:37:43

ความคิดเห็นที่ 60   มาถึงตรงนี้ จากกระทู้ของคุณ alderwood ในเว็บรถไฟดอทคอม http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2354&postdays=0&postorder=asc&start=80 ทำให้เกิดปริศนา 2 แห่งว่า ท่อน้ำอาร์มโก ลอดตรงไหน และ กระท่อมอยู่ที่ใด..... ช่างดูเป็นธรรมชาติสุดๆ ครับ แต่จากภาพในกระทู้ ของคุณ alderwood ที่เรียบเรียงมานี้นั้น น่าจะอยู่ใกล้เคียงกัน เพราะนำเสนอต่อเนื่องกัน ผมเลยบันทึกตำแหน่งห้วยน้ำที่ลอดสะพาน ไว้ใน GPS Pocket Map ทันที  งานนี้ คงได้แกะรอยสนุกแน่.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 16:46:41

ความคิดเห็นที่ 61   จากตำแหน่งเดียวกับคห.59 เดินไปก็มองทางขวามือไป ที่คาดว่าจะต้องมีกระท่อม... อุ๊เหม่!...แทบไม่น่าเชื่อ  มีกระท่อมจริงๆ  ยังอยู่ในสภาพเดิมด้วย....   ทั้งๆ ที่ผ่านมา 2 ปีแล้ว  น่าจะชำรุดทรุดโทรมลงบ้าง แต่ก็ยังเหมือนเดิม อย่างนี้ต้องบอกว่า "สมหวัง" จริงๆ ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 16:50:21

ความคิดเห็นที่ 62   ขอซูมกล้องเข้าไปใกล้ๆ หน่อย เพื่อสังเกตุความแตกต่างระหว่างภาพของคุณ alderwood ครับ พบว่า มีสิ่งที่แตกต่างอย่างหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือ รั้วไม้นอกแนวหลังคาได้หายไป อาจผุพัง หรือโดนรื้อเอาไปใช้งานอย่างอื่นแทน   แทบไม่น่าเชื่อจริงๆ นะครับ ว่าผมจะหาพบได้...  (แถมมุมมองในการถ่ายภาพก็ คล้ายกัน อาจเป็นเพราะมีช่องว่างจากพงไม้ ที่บังคับให้ถ่ายได้เฉพาะมุมนี้เท่านั้น) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 17:01:51

ความคิดเห็นที่ 63   และใกล้ๆกันนี้ ที่ฝั่งด้านถนน 205 ผมก็ได้เห็นภาพมุมมองเดียวกับที่คุณ alderwood ถ่ายไว้เมื่อต้นปี 2551 ซึ่งจะสังเกตุแนวตรงของห้วยฝรั่ง ที่ไหลลอดสะพานที่ผมไปยืนถ่ายภาพในตอนแรกครับ แต่...... ณ.ตรงนี้ ลำห้วยได้เลี้ยวขวาขนานไปกับทางรถไฟ มิได้พุ่งตรงเข้ามาที่ทางรถไฟ...  แถมเมื่อเดินไปดูอีกด้านของทางรถไฟ กลับไม่พบลำห้วยหรือทางน้ำใดๆ จึงไม่น่าใช่ จุดที่ฝังท่อระบายน้ำ อาร์มโก อย่างที่บอกไว้ในกระทู้คนรักรถไฟนะครับ แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 53 17:14:11 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 17:12:46

ความคิดเห็นที่ 64   ต้องขออภัยอย่างแรง โพสรูปผิดครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 17:15:01

ความคิดเห็นที่ 65   ผมเดินต่อไปอีกนิดเพื่อมองหา ช่องทางน้ำจากห้วยฝรั่ง ที่จะไหลลอดทางรถไฟดู แต่โดนพงหญ้าขึ้นบังแน่นไปหมด แต่ถึงอย่างไร ขอบแนวห้วยด้านโน้นได้วางตัวขนานกับทางรถไฟไปตลอด มิได้เลี้ยววกเข้ามายังทางรถไฟแต่อย่างใด จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 17:19:48

ความคิดเห็นที่ 66   มองไปข้างหน้า เป็นรางที่เพิ่งมีการเปลี่ยนไม้หมอนมาเป็นคอนกรีต เพราะ.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 17:54:34

ความคิดเห็นที่ 67   เกิดไฟไหม้บริเวณข้างทางรถไฟ ทำให้ไม้หมอน แหว่งเว้า หลุด (คงเหมือนกับที่ผมไปเห็นที่สะพานข้ามแม่น้ำป่าสักในทริปก่อน) เลยต้องเปลี่ยนกันยกใหญ่ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:01:03

ความคิดเห็นที่ 68   เปล่าครับพี่ ที่เปลี่ยนเพราะเหตุการณ์นี้ครับ http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=4051 และก็ได้ทำให้รถไฟหลายๆขบวนเปลี่ยนเส้นทางทั้งหมด ยกเว้นแต่รถท้องถิ่นเท่านั้นที่ยังวิ่งอยู่ ปล.ท่ออาร์มโก้อยู่ข้างล่างจริงๆครับ แต่ว่าอาจจะไม่เห็นเมื่ออยู่ข้างบน แต่ตอนลงไปข้างล่าง เห็นชัดเลยครับ  เสียดายไม่ได้ถ่ายไว้ แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 53 18:14:49 แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 53 18:09:09 จากคุณ : Alderwood เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:07:16

ความคิดเห็นที่ 69   เดินเลยมาอีกหน่อย หันไปดูห้วยฝรั่งอีกครั้ง  แนวนี้มองเกือบจะตรงกับสะพานเลยละครับ  ซึ่งข้างล่างก็ยังมองไม่เห็นว่าจะลอดทางรถไฟเลย  มีแต่แนวขนานไปกับรางรถไฟเรื่อยๆ ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:10:39

ความคิดเห็นที่ 70   มองไปทางขวา ก็ไม่พบร่องน้ำใดๆ มีแต่ถนนเล็กๆ อยู่ข้างล่าง คู่ขนานไปกับรางรถไฟ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:21:59

ความคิดเห็นที่ 71   เกาะรางตามไปด้วยครับ จากคุณ : the_marker เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:31:27

ความคิดเห็นที่ 72   ขอบคุณ คุณ Alderwood ที่มาให้ความกระจ่าง ทั้งเรื่อง การซ่อมแซงรางในช่วงนี้ และการมีท่อน้ำอาร์มโก้อยู่จริงๆ   แต่น่าแปลกจากรูปข้างบนฝั่งขวาทำไม ไม่เห็นมีร่องรอยน้ำไหล หรือว่าเป็นช่วงฤดูแล้ง   นี่ถ้าหากปีนลงไป หรือขับรถไปตามทางข้างล่างอาจมองเห็นนะครับ   ว่าแต่อยู่ตำแหน่งไหนแน่ๆ ละครับ พอบอกได้ไหมครับ...วันหลังถ้ามีโอกาสจะแวะไปดูอีกที ดูจากลิงค์ที่ให้มา แสดงว่า จุดที่เปลี่ยนไม้หมอนนั้นเป็นจุดที่รถไฟตกรางหรือนี่...โอ..ไม่น่าเชื่อว่า ผมได้เข้ามา ณ.ที่เกิดเหตุ อีกแห่งแล้วหรือนี่....  ส่วนคุณ Alderwood นี่ก็เก่งจริง ไวทันเหตุการณ์ ที่สามารถไปถ่ายภาพการกู้รถไฟได้ สุดยอดครับ เอ..แล้วซากรางที่เหลืออยู่นี่ล่ะ ทำไมเหมือนเพิ่งวางๆกันไว้ไม่นานนี่เองเลย ทั้งๆ ที่เหตุการณ์รถไฟตกรางครั้งนั้นมันตั้งปีที่แล้วนะครับ (ในภาพหันกลับไปมองทางด้านที่เดินมา) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:40:58

ความคิดเห็นที่ 73   สวัสดีครับคุณ  the_marker : เชิญตามมาได้ครับ กำลังสนุก สาเหตุหนึ่งที่ผมคิดว่า ไม้หมอนเพิ่งถูกเปลี่ยนก็เพราะเจ้า กล่องโฟมอาหารที่คาดว่ามาจาก เจ้าหน้าที่ซ่อมบำรุง ได้ถูกทิ้งไว้ในสภาพไม่นานเลย (เหมือนเมื่อวานนี้ด้วยซ้ำไป) และที่สำคัญ ทำไมเขาไม่เก็บซากไม้หมอน หรือรางกลับไปนะครับ  ทำเหมือนกับยังไม่เสร็จด้วยซ้ำไป จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:45:35

ความคิดเห็นที่ 74   ตอนนี้ผมก็มุ่งหน้าเดินต่อไป เพราะจากแผนที่ใน GPS Map  ได้บอกว่า ห้วยฝรั่งจะเลี้ยวมาลอดทางรถไฟข้างหน้าอีก 3 จุด ผมต้องไปแก้ความสงสัยให้ได้ว่า ตรงจุดนั้นจะมีท่ออาร์มโก้ หรือไม่ โดยลองไปที่จุดแรกดูก่อน แต่ระยะทางก็ไม่ใช่น้อย เวลาตอนนั้นก็ใกล้ห้าโมงเย็นครึ่งแล้ว ผมกะจะไปถนนลอยน้ำเหนือเขื่อนป่าสักอีก  ตอนนี้คงไม่ทันแล้วละ  ไหนๆก็ไม่ทัน ลุยเดินต่อไปดีกว่าครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 18:55:33

ความคิดเห็นที่ 75   ข้างหน้าที่เส้นทางที่ผมจะต้องเดินไปครับ จากจุดเปลี่ยนไม้หมอน คำนวณแล้วไกลกว่ากิเมตร (แต่ที่จริงเมื่อเดินกลับมา ผมได้ตั้งค่าระยะทางจากเครื่อง GPS ไว้ ตก 2 กิโลเมตรกว่าเข้านั่น..... โอ...ผมเดินได้อย่างไรนะนี่) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 19:00:34

ความคิดเห็นที่ 76   มาถึงตรงนี้ ทางเริ่มเลี้ยวโค้งกลับไปทางซ้ายแล้วครับ จากภาพจะแสดงให้เห็นว่า "เดียวดาย" จริงๆ ครับ  ช่วงนี้ รู้สึกว่าผมจะโดน ท่านผบ.ทางบ้านโทรมาตามแล้ว ก็เลยตอบว่า ยังไม่เสร็จ สรุปว่า ต้องค่ำที่นี่แน่นอน...ฮือๆ เริ่มเครียดแล้วละครับ ว่าใจหนึ่งก็อยากไปดูท่ออาร์มโก้ข้างหน้า อีกใจหนึ่งก็จะต้องกลับ  แต่นึกๆแล้วว่า ถ้ากลับ ก็ยากที่จะมาที่นี่ได้อีก  เลยต้องลุยกันต่อไป......ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 19:04:50

ความคิดเห็นที่ 77   เส้นทางเดินต้องบอกตรงๆว่า ไม่สะดวกมากๆ ทำเวลาไม่ได้ ไหนจะสวมรองเท้าแตะอีก (เพราะทีแรกคิดว่าจะไม่ลุยมาไกลขนาดนี้) มีกอไม้ขึ้นเป็นระยะๆ มีเหล็กอุปกรณ์ของรางยื่นมาบ่อยๆ  แถมก้อนกรวดก็กองพูนสูงๆ ต่ำๆ ทับถมไม้หมอนไม่เท่ากัน ทำให้สะดุดในการเดินมาก นี่ถ้าหากไม่ใช่รองเท้า ADDA ละก็ ขาดไปนานแล้ว (ตั้งแต่ทริปก่อน ที่ไปเหยียบเอาโคลน ตอนถ่ายภาพสะพานข้ามแม่น้ำป่าสัก)  เวลาก็น้อย รีบก็รีบ..... เรื่องหิวน้ำ เลิกคิดไปได้เลยครับ แต่จะว่าไปแล้วก็รู้สึกมีความสุขนะครับ เมื่อหันไปมองวิวไกลๆ ก็อดยกกล้องมาถ่ายภาพไม่ได้เลย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 19:14:07

ความคิดเห็นที่ 78   มองลงไปข้างล่าง ช่วงนี้คันทางสูงมากๆ เลย พบต้นไม้สีส้มอมแดง แต่ถ้าตกลงไปช่วงนี้ ก็คงบาดเจ็บหนัก ครับ เพราะเท่าที่สังเกตุด้วยตา น่าจะสูงกว่า 5 เมตรแน่นอน ยิ่งถ้ารวมระยะทางกลิ้งลงไปถึงข้างล่างเลยละก็ กว่า 50 เมตรเลยละครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 19:19:31

ความคิดเห็นที่ 79   เดินมาหน่อย ก็เป็นช่วงโล่งของต้นไม้ริมทางรถไฟ เลยมองเห็นวิวกว้าง นับเป็นจุดที่สวยที่สุดของเนินเดียวดายแห่งนี้ก็ว่าได้ครับ โดยเฉพาะถ้าเป็นช่วงฤดูฝนที่มีต้นไม้เขียวๆ มีหมอกตอนเช้าๆ หน่อย (ขนาดช่วงนี้ที่มีซากต้นไม้ดำเป็นแนวข้างล่าง ยังดูดีเลย) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 19:32:08

ความคิดเห็นที่ 80   ตอนนี้เดินมาใกล้จะถึงจุดแรกที่ ห้วยฝรั่งลอดทางรถไฟตามแผนที่ในรูปคห.74 แล้วครับ  แต่จากที่มองเห็นข้างหน้า นั้นคือเนินเขาอยู่ข้างหน้า....ไม่ใช่ลำน้ำแต่อย่างใด จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 19:39:17

ความคิดเห็นที่ 81   ผมมาถึงแล้ว จุดลำห้วยฝรั่งลอดทางรถไฟ แต่.....มองอย่างไรก็ไม่เห็นลำน้ำเลย มีแต่ภูเขาสูงขึ้นมากั้น ดูแล้วไม่น่าเป็นไปได้  แต่ถึงอย่างไร ก็หมดแนวคันทางสูงๆ แล้ว  ซึ่งก็น่าจะเป็นจุดสิ้นสุดของเนินเดียวดาย นะครับ รวมระยะทางเดินตั้งแต่ เสาสัญญาณเตือนรูปหางปลา ประมาณ 2 กิโลเมตรกว่าๆ  อุ๊ย..เดินได้อย่างไรกัน  เพราะเมื่อเดินกลับแล้วก็เท่ากับ 4 กิโลเมตรขึ้นไป กับทางเดิน ที่เดินยากมาก มีอะไรสดุดบ่อยๆ (นี่ก็โชคดีที่ไม่เดินไปเตะพวกอุปกรณ์โลหะ ไม่งั้นอาจต้องมีแผลกลับมาได้) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 19:45:03

ความคิดเห็นที่ 82   ช่างอุตสาหะจริง ๆ ครับ เนินเดียวดาย ลักษณะเป็นโค้งรูปตัว "เอส" ซึ่งผมเคยนั่งรถไฟผ่านตั้งแต่ก่อนการก่อสร้าง "เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์" แต่ตอนนั้นก็ทราบข่าวว่าจะมีการสร้างแล้วจะมีรางรถไฟอยู่กลางอ่างเก็บน้ำเขื่อน แบบในปัจจุบัน ตอนนั้นนึกว่าเนินเดียวดาย คือ จุดที่อ่างเก็บน้ำของเขื่อนที่จะสร้างเสียอีก เพราะรางรถไฟอยู่สูงมาก จากพื้นดินอย่างที่นำเสนอนี่แหละครับ จากคุณ : ** (หมอดาริน) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:01:49

ความคิดเห็นที่ 83   ตอนนี้เข้ามาอยู่ใน ช่องเนินเขาแล้ว คาดว่าคงหมดแนวคันทางสูงๆ แล้ว (ไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะผมไม่เคยนั่งรถไฟสายนี้) ผมก็หันหลังกลับ โดยลงไปเดินเล่นบนถนนลูกรังข้างทางรถไฟ (ใจหนึ่งก็เสียวเหมือนกัน เพราะเปลี่ยวๆ ขนาดนี้ อาจโดนจี้ หรือ มีสัตว์ร้าย เช่น งู เล่นงานได้โดยไม่มีใครช่วยเหลือได้) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:04:53

ความคิดเห็นที่ 84   จากรูปบนขวา ถนนเล็กๆ นี้ก็จะเลี้ยวไปข้ามทางรถไฟแบบ แอบข้าม!  เลยถ่ายภาพมาให้ดู อ้อ.. ภาพแผนที่ในคห.45, และ คห.74 มีผิดเล็กน้อย ตรงจุดทางข้ามราง ไม่ใช่นะครับ ที่ถูกต้อง ตรงนั้นเป็นจุดชมวิวสวยๆ ในภาพคห.79 ต่างหากครับ ซึ่งจะเห็นถนนที่มาจาก จุดเริ่มเดินเขาพังเหย ตรงวัดช่องสำราญในรูปคห.45 (คิดว่าน่าจะใช่ถนนเส้นเดียวกัน เพราะมีรูปร่างคล้ายกับที่เห็นในแผนที่ GPS ของผม) ส่วนทางข้ามรถไฟ(เถื่อน) นี่อยู่ใกล้ๆ กับจุดสิ้นสุดของเนินเดียวดายครับ เพราะตรงนั้นพื้นดินจะเสมอกับทางรถไฟ ดูๆ ก็น่าสนุกเหมือนกัน ที่วันหลังอาจได้ลองขับรถเข้ามาในเส้นทางนั้นดู เพื่อจะได้เห็นวิวคันทางสูงๆ ของเนินเดียวดายแบบโอบล้อม เหมือนกับเขื่อนกั้นน้ำอย่างไงอย่างงั้นเลย สวัสดีครับคุณหมอดาริน: นับเป็นโชคดีของคุณนะครับที่ได้เห็น เส้นทางเก่าของรถไฟช่วงก่อนก่อสร้างเขื่อน  ชื่อเนินเดียวดายนี่ คุณตุ๋ยแห่งเว็บรถไฟดอทคอมเขาตั้งครับ เพราะปกติทางรถไฟสายนี้จะวิ่งคู่ขนาน ข้ามไปมากับทางรถยนต์ จนมาถึงบริเวณนี้ถึงได้แยกห่างออกไป เงียบๆ เลยดูช่างน่าเดียวดายเสียนี่กระไร  แต่สำหรับผมตอนที่ไปเดินคนเดียว ก็สุดจะเดียวดายครับ แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 53 20:25:27 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:20:42

ความคิดเห็นที่ 85   ผมเริ่มเดินกลับแล้วครับ หลังจากสมหวังในการเดินมาจนถึงสุดเนินเดียวดาย แต่ไม่สมหวังในเรื่องการค้นหาท่อน้ำอาร์มโก้ที่ลอดทางรถไฟ เวลาตอนนั้นใกล้หกโมงเย็นแล้ว ต้องรีบกลับแล้วละ สงสัยคณะที่รอ คงจะบ่นกันอู้ เพราะได้แต่นั่งรอในรถ ไม่ได้ไปดูวิวแอ่งน้ำเหนือเขื่อนป่าสักฯ อีกแล้วครับท่าน.... (โดนหลอกซ้ำสอง....ฮา) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:28:34

ความคิดเห็นที่ 86   ตอนนี้เดินกลับมาถึงจุดชมวิวอีกครั้งแล้วครับ แต่คราวนี้ผมได้มองไปตามคันทางรถไฟที่โค้งไปทางขวา ดูเหมือนเขื่อนกั้นน้ำเลย  นี่ถ้ามีรถไฟสักขบวนวิ่งสวนมา จะถ่ายภาพได้สวยมากๆ ครับ   แต่วันนั้นไม่รู้เป็นอย่างไร ดวงไม่เจอรถไฟ ทั้งบนสะพาน สถานีวะตะแบก สถานีช่องสำราญ และเนินเดียวดายเลย   โดยเฉพาะที่เนินเดียวดายนี่ ผมเดินไปกลับรวมเวลาตั้งชั่วโมง ยังไม่เจอรถไฟเลย... (ทริปก่อนเจอทั้งที่สะพานข้ามป่าสัก กับ โคกคลี)  หรือว่าจะเน้นความรู้สึกว่า เดียวดาย...โดดเดี่ยว...จริงๆ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:33:24

ความคิดเห็นที่ 87   มองไปทางซ้ายอีกที กับจุดชมวิวสวยๆ ตรงนี้...  จะเห็นถนนเส้นเล็กวิ่งลัดเลาะป่าละเมาะไป ยังทางแยกเข้าอุโมงค์เขาพังเหย ข้างวัดช่องสำราญ  เป็นดินลูกรัง นี่ถ้าหากหน้าฝน ไม่รู้ว่าจะวิ่งเข้าไปได้หรือไม่ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:37:37

ความคิดเห็นที่ 88   ลองเล็งกล้องแบบให้เห็นความลาดชันที่จะลงไปข้างล่าง ซึ่งคงไม่ง่ายนักที่จะป่ายปีนขึ้นมาในสภาพเดิม...(คงเปื้อน ไปหมดทั้งกางเกง และมือ) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:41:36

ความคิดเห็นที่ 89   ตอนนี้เดินมาครึ่งทางแล้วเป็นโค้งกลับไปทางซ้ายแล้ว  รูปล่างซ้ายนี้ดูแล้วพอจะลงไปลุยได้ ถ้ามีเวลา คาดว่าเป็นจุดที่รถไฟเคยตกลงไปข้างล่าง ตามที่คุณ Alderwood บอก  ส่วนรูปขวานั้น ถึงจุดที่เปลี่ยนไม้หมอนแล้ว  ก็นับว่าใกล้ ถึงรถที่ผมจอดแล้วละ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:47:08

ความคิดเห็นที่ 90   ถึงช่วงนี้ผมไม่ลืมที่จะบอกลากระท่อมน้อย กลางไพร ที่ผมคิดถึง และอยากมาดูเล่นๆ  วันหน้าจะนำรถลงไปข้างล่างเลย...(ถ้ามีโอกาส)  ดูแล้วน่ามีความสุข ดีนะครับ โดยเฉพาะกับบรรยากาศยามเย็น แบบนี้.... (ต้องขอภัยเล็กน้อยที่ภาพมักออกมามัว เพราะแสงน้อยลง ความเมื่อยล้า และรีบเร่งทำให้ไม่สามารถที่จะกดชัตเตอร์ได้นิ่งเท่าใดนัก) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 53 20:52:10