ระหว่างที่กำลังทานอาหาร
ได้ยินคุณผู้หญิงซึ่งจำได้ว่า
เธออยู่บ้านสร้อยฟ้า ที่อยู่ติด
กับบ้านแอบรัก เธอว่า...
บ้านเราน่ะไม่เป็นไร แต่บ้าน
สีชมพูสิ ไม่เหลือ ไปหมดแล้ว..
หา..ผมกับภรรยาหันมองหน้ากัน
อะไรนะครับ... ผมถาม
..ก็บ้านข้างๆพี่น่ะ..มันพังลงมาหมดแล้ว..
แค่นั้นแหละครับ ผมมองหน้าภรรยา
เธอไม่พูดอะไร นั่งก้มหน้าเหมือนไม่สนใจ
แต่ผมรู้ว่าเธอเครียด เพราะเธอไม่กินอะไรต่ออีก
นิ่งไปสักครู่เธอก็บอกว่า..ไปดูบ้านเรากัน..
ไม่มีคำพูดจากผม..เพราะพูดไม่ออกครับ
ได้แต่ลุกเดินจูงมือกันไป ฝนยังไม่หยุด
แต่เราไม่สนใจ ภรรยาผมปกติเธอกลัวฝน
อย่างกับอะไรดี เพราะเธอเป็นโรคภูมิแพ้
แต่ครั้งนี้เธอเดินเร็วซะจนผมต้องวิ่งอ่ะ
แล้วภาพที่เราสองคนเห็นตรงหน้า
มันทำให้ลูกผู้ชายอย่างผมน้ำตาซึม
บ้านที่เราอยู่อย่างมีความสุขแม้เพียง
คืนเดียวมีสภาพเป็นอย่างนี้..ไปแล้ว
ต้องขอโทษเพื่อนสมาชิกเนื่องจาก
มีคนนำภาพส่วนตัวของผมไปโพส
ที่อื่นโดยได้แสดงทัศนคติไม่ดีต่อ
การท่องเที่ยว ของอ.สวนผึ้ง
ผมถึงแม้ไม่ใช่คนสวนผึ้งแต่ก็รักสวนผึ้ง
ไม่แพ้คนท้องถิ่น ผมและภรรยาจึงขอลบภาพ
นี้ออก ขอบคุณและขอโทษเพื่อนสมาชิกบางท่านด้วยครับผม
แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 53 19:34:16
แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 53 20:12:13
แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 53 20:10:46
++++บ้านอ้อมกอดขุนเขา+++ ในวันที่น้ำป่าไหลผ่าน
หวานจัง น่าไปกะคนรู้ใจเนอะ ^^
ที่ถามเรื่องด้านหลังติดน้ำ..ใช่ครับด้านหลัง
เราเคยไปวังตะไคร้ ปี พ.ศ.อะไรจำไม่ได้ เราไปวันเสาร์ทั้งครอบครัวสิบกว่าคน
แต่เราเห็นแล้วกลัวมากเลยอะ
เห็นภาพแล้วน่ากลัวมากคะคุณจิ้งจอกหลงกรุง 
ถึงจะโต มีครอบครัวแล้ว 
