เนื้อร้อง : พนเทพ สุวรรณะบุณย์ และ วิลาวรรณ์ เกิดสุทธิ
ทำนอง : เรืองกิจ ยงปิยะกุล
ขับร้อง : สุนิตา ลีติกุลและก็เหลือเรา นั่งอยู่เพียงผู้เดียว อยู่กับหัวใจสิ้นหวัง และเลือนลาง
เหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน ต้องอยู่บนหนทาง ที่ตัวฉันเอง ไม่เคยได้เลือกเลยแค่อยากจะเป็นเหมือนคนทั่วไป มีรักได้ดังใจต้องการ
* นี่ตัวฉันผิดหรือไร ฉันต้องใช้หนี้กรรมให้ใคร เจ็บที่มันต้องเป็นอย่างนี้
มีชีวิตไม่เหมือนใคร ฉันไม่อาจเลือกทางได้เอง จะมีใครบ้างไหม ที่จะมาเห็นใจสิ่งที่ฉันมี ไม่เคยไขว่คว้ามัน แต่ที่ต้องการ ไม่เคยได้สมใจ
อยากให้เรื่องจริง เป็นเพียงแค่ฝันไป อยากจะรักใคร ที่เขารักฉันจริงเข้าใจว่าความรักนั้นงดงาม แต่ฉันไม่มีวันจะได้เจอ
(ซ้ำ *)