จะเป็นอย่างไร... ถ้าความเป็นเพื่อนที่ถูกก่อตัวขึ้น เมื่อเด็กชายและเด็กหญิง เริ่มคุ้นเคยกันผ่านทางหุ่นยนต์ ค่อยเปลี่ยนไปเป็นบางสิ่งที่น่าทึ่ง? อิวะโมโตะ สะโตะรุ สูญเสียแม่ที่ชื่อ สะยุริ จากอุบัติเหตุ เพราะยังอยู่ในอาการช็อค เขาปฏิเสธการเยียวยาทางหัวใจ โดยใช้ชีวิตอยู่บนเก้าอี้เข็น เขามีปัญหาเรื่องการขาดเรียน แต่ตอนนี้เขากลับใช้เวลาในห้องที่เหมือนปิดกั้นตัวเอง

หนึ่งปีผ่านไปหลังจากเกิดอุบัติเหตุ ด้วยความพยายามที่จะจัดการกับปัญหาการเข้าเรียน การทดลองชิ้นใหม่ได้เริ่มต้นขึ้น เพื่อให้นักเรียนเข้าเรียนโดยผ่านทางหุ่นยนต์ บังคับด้วยรีโมตจากบ้าน พ่อของสะโตะรุ ที่ชื่อ คะโอะรุ ทำงานที่ โอเวอร์ลอร์ด อีเลคทรอนิคส์ ที่ซึ่งเขาพัฒนาหุ่นยนต์ ที่ชื่อ H-603 และมอบให้กับลูกชายของเขา สะโตะรุยังคงอยู่ในห้องของเขา โดยอาศัยการบังคับหุ่นยนต์เพื่อไปเข้าเรียนแทน ต่อหน้าเหล่าเด็กๆ ที่ตาเป็นประกาย คุณครู ฮุบุกิ นะซึโกะ บอกให้เขาแนะนำตัว เขาพูดในแบบหุ่นยนต์ว่า "ผมชื่อ อิวะโมะโตะ สะโตะรุ ยินดีที่ได้พบทุกคนครับ" เพราะว่าใช้ไม้ "ฮิโนะกิ" ในการสร้าง ชื่อเล่นของเจ้าหุ่นเลยใช้ว่า ฮิโนะคิโอะ บรรดานักเรียนที่เต็มไปด้วยความสงสัย ล้อมรอบตัวเขาและยิงคำถามต่างๆ นานา

จุน และเพื่อนของเธอ โจอิฉิ และ เคนตะ สงสัยในตัวของฮิโนะคิโอะ แต่รู้สึกโกรธที่เขาไม่ค่อยพูด และแกล้งเจ้าหุ่นยนต์ สุมิเระ เห็นเหตุการณ์จึงไปฟ้องครู แต่ฮิโนะคิโอะกลับปฏิเสธว่าเขาถูกรังแก ซึ่งทำให้เขาได้รับโอกาสที่จะเล่นกับเพื่อนทั้ง 3 คน หลังจากเลิกเรียน เคนตะดึงตะปูเล็กๆ ที่ฝังอยู่ที่ก้นของฮิโนะคิโอะ แล้วถามว่า "ไม่เจ็บใช่ไหม" สะโตะรุตอบกลับว่า "ผมไม่มีความรู้สึกครับ" จุนก็เลยถามสะโตะรุต่อว่า "เธอต้องการเข้ากลุ่มเราไหม?" สะโตะรุซึ่งไม่มีเพื่อน รู้สึกประหลาดใจกับคำถามอย่างนี้ จุนพร้อมด้วยเพื่อนอีก 2 คนและฮิโนะคิโอะ ไปตกปลากันบ่อยๆ ในเวลาเดียวกัน เจ้าเกมส์ออนไลน์ที่ชื่อว่า Purgatory ก็ได้ดึงความสนใจพวกเด็กๆ ไว้ ชื่อของเกมส์หมายถึง สถานที่สำหรับคนที่ต้องการไปสวรรค์ แต่มีข่าวลือว่า ในเกมส์นั้นมีลิงค์ที่เชื่อมต่อ ระหว่างโลกที่พวกเราอยู่กับโลกหลังความตาย จริงๆ แล้ว สำหรับตัวสะโตะรุ ประสบการณ์หลายๆ อย่างที่เขาเจอ ทำให้เขาเชื่อว่ามีจริง

เคนตะเกิดติดเกมส์ Purgatory ขึ้นมา และโจอิฉิต้องไปเรียนพิเศษอยู่ประจำ คู่ของจุนและฮิโนะกิโอะ ก็เลยต้องใช้เวลาร่วมกันมากขึ้น สุมิเระเกิดชอบจุน ฮิโนะคิโอะก็เลยอิจฉา ทั้งๆ ที่เขาอยู่กับจุนเสมอ พอมาวันหนึ่ง สุมิเระรวบรวมเพื่อนนักเรียนเพื่อทำร้ายฮิโนะคิโอะ สะโตะรุสามารถควบคุมฮิโนะคิโอะอย่างรวดเร็ว และเขายังได้ทักษะการต่อสู้มาจากการเล่นเกมส์ ด้วยเพียงปลายนิ้ว เขาก็สามารถต่อสู้กับพวกนักเรียนเพื่อปกป้องจุนไว้ได้ ระหว่างกลับบ้าน จุนชวนฮิโนะคิโอะไปที่บ้าน ซึ่งเป็นอพาร์ทเม้นท์เก่าๆ ของเล่นหุ่นสัตว์ประหลาดกองกันอยู่ในห้องๆ หนึ่ง เธอเล่าให้เขาฟังว่า ของเหล่านั้นเป็นของพ่อที่จากไปแล้วของเธอ เมื่อได้ยินดังนั้น สะโตะรุก็เล่าความลับให้เธอฟังว่า แม่ของเขาก็จากไปแล้วเช่นเดียวกัน ความเป็นเพื่อนและเข้าอกเข้าใจกัน ที่เป็นผลมาจากความคุ้นเคยผ่านทางหุ่นยนต์ ก็เริ่มก่อตัวขึ้น...

วันอาทิตย์ถัดมา จุนและฮิโนะคิโอะไปตกปลากันท่ามกลางสายฝน จากนั้นพวกเขาก็ตกทะเลและเปียกน้ำ พวกเขาไปหลบซ่อนที่โรงงานร้างแห่งหนึ่ง แล้วจุดไฟและอยู่รอบๆ กองไฟ ระบบของฮิโนะคิโอะเกิดช็อต จุนจึงถอดเสื้อเปียกๆ ของเธอเพื่อตากให้แห้ง ทำให้เห็นรอบอกที่กำลังขยายของเธอ ในที่สุด สะโตะรุก็รู้ว่า จริงๆ แล้ว จุนเป็นเด็กผู้หญิง เธอบอกว่าเธอไม่ชอบร่างกายของเธอ สะโตะรุรู้สึกตกใจกับสิ่งที่เธอกังวล เขาก็เลยสารภาพกับเธอว่า เขามีชีวิตในแบบปิดกั้นตัวเองตั้งแต่แม่เขาตายจากไป เป็นครั้งแรกที่เขาเปิดเผยความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองว่า "ผมไม่สนุกเลยที่อยู่กับบ้าน" จากนั้นจุนก็อุ้มฮิโนะคิโอะกลับไปยังอพาร์ทเม้นท์ ด้วยความที่กลัวเสียงฝ้าผ่า จุนกลับเรียกชื่อ 'สะโตะรุ' แทนที่จะเป็น 'ฮิโนะคิโอะ'

จุน – "สะโตะรุ เธอชอบฉันใช่ไหม?"

สะโตะรุ – "ใช่ครับ"

จุนกอดฮิโนะคิโอะแน่นด้วยแขนของเธอ สะโตะรุไม่สามารถรู้สึกถึงความอบอุ่นของจุน หรือกลิ่นหรืออะไรก็ตาม เขาเศร้าอย่างมาก ที่จุนทำได้แค่กำลังกอดฮิโนะคิโอะ ไม่ใช่ตัวเขาเอง คะโอะรุและผู้ช่วยของเขาที่ชื่อ ยูกิ ไปที่อพาร์ทเม้นท์เพื่อซ่อมฮิโนะคิโอะ คะโอะรุรู้ว่าสะโตะรุกำลังบังคับหุ่นอยู่ เขาก็เลยพูดกับสะโตะรุผ่านทางฮิโนะคิโอะ แต่ความโกรธของสะโตะรุกลับล้นออกมา เขาตะโกนด่าพ่อว่า "พ่อเป็นคนฆ่าแม่ ผมไม่ให้อภัยพ่อเด็ดขาด" ความจริงก็คือ คะโอะรุและสะยุริมีปากเสียงกัน เรื่องการขาดเรียนของสะโตะรุ ก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ และผลก็คือ สะโตะรุเชื่อว่าพ่อเป็นต้นเหตุของการจากไปของแม่ คะโอะรุกลับดีใจที่สะโตะรุพูดกับเขา และหวังว่าจะได้พูดกันแบบเห็นหน้าในครั้งถัดไป

ในคืนนั้น สะโตะรุเจาะเข้าไปยังส่วนควบคุมฮิโนะคิโอะ และติดตั้งระบบ 'ตอบสนองความรู้สึก' ที่กำลังอยู่ในช่วงพัฒนา วันต่อมา สะโตะรุสามารถรู้สึกถึงการสัมผัสจากมือคะโอะรุ ขณะที่ฮิโนะคิโอะกำลังถูกซ่อม นานมากแล้วที่เขาไม่ได้รับความอบอุ่นจากการสัมผัสของมนุษย์... ในคืนนั้น ฮิโนะคิโอะไปยังโรงงานร้างเหมือนเคย จุนปรากฎตัวขึ้น วิ่งเข้าหาและกอดเขา ระบบ 'ตอบสนองความรู้สึก' ได้ส่งความอบอุ่นของเธอผ่านมายังสะโตะรุ ที่ยังอยู่ในห้องของเขา เขาพูดเบาๆ ออกมาว่า "จุน..."

แม่ของจุนกำลังจะแต่งงานใหม่ จุนก็เลยต้องย้ายไปโรงเรียนใหม่ เธอไม่เคยบอกใคร ยกเว้นคุณครูนะซึโกะ และขอให้เธอจัดแคมป์ริมทะเลสาบ เพื่อให้สะโตะรุได้มีโอกาสออกมาพร้อมกับเพื่อนๆ และ อะกิชิมะ เอริโกะ ระหว่างทางกลับจากแคมป์ จุนสารภาพกับสะโตะรุว่า "ฉันอยากพบกับตัวจริงของเธอ สะโตะรุ" เขาไม่เข้าใจคำขอของเธอ และทำร้ายเธอด้วยการปฏิเสธแบบไม่ใส่ใจ จุนก็เลยตบหน้าเขา และพูดว่า "อยู่ในห้องปิดกั้นไปตลอดชีวิตแล้วกัน" และวิ่งหายไป สะโตะรุรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ถูกส่งมา ความรับรู้ความรู้สึกไม่ใช่มีแค่ความรู้สึกพอใจ แต่ยังมีความเจ็บปวดด้วย วันต่อมา สะโตะรุได้ออกเดทกับเอริโกะตามที่จุนจัดการไว้ เอริโกะถามคำถามที่ทิ่มแทงไปที่หัวใจของเขาว่า "ตอนนี้ ตัวจริงของเธออยู่ที่ไหนกัน?"

ที่โรงเรียนในวันจันทร์ สะโตะรุตะลึงเมื่อได้ยินว่าจุนย้ายโรงเรียนไปแล้ว ทันใดนั้น สุมิเระก็ยกมือขึ้นในห้องเรียน และเล่าเรื่องเกี่ยวกับฮิโนะคิโอะ แม้ว่าจะยังไม่มีหลักฐานอะไร แต่มีรายงานตามที่เขาอ่านจากอินเตอร์เน็ต ว่าหุ่นยนต์แบบเดียวกับฮิโนะคิโอะ กำลังถูกพัฒนาเพื่อใช้ในทางทหาร สุมิเระละอายกับการปฏิเสธของฮิโนะคิโอะ ที่ว่าเขาแกล้งฮิโนะคิโอะ และรู้สึกขมขื่นกับการที่เขาควบคุมความรักของจุน คนที่เขารัก สุมิเระเล่าเรื่องบทความเกี่ยวกับหุ่นยนต์ให้กับทุกคนในชั้นเรียน ในวันที่จุนจะต้องย้ายโรงเรียน ชั้นเรียนของสะโตะรุ ตอนนี้ไร้ซึ่งคนสนับสนุนเขา จุนหันไปทางเขาแล้วพูดว่า "ไปไกลๆ" สะโตะรุทนต่อไปอีกไม่ได้แล้ว เขาจึงวิ่งออกจากห้องเรียน ในเวลาเดียวกัน คะโอะรุที่อยู่ในห้องแล็บทดลองก็ค้นพบว่า ระบบ 'ตอบสนองความรู้สึก' ถูกติดตั้งในตัวฮิโนะคิโอะแล้ว และถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฮิโนะคิโอะ สะโตะรุอาจจะตกอยู่ในอันตรายด้วย ฉะนั้นคะโอะรุและยูกิจึงมุ่งหน้าไปหาสะโตะรุ จังหวะเดียวกัน จุนมุ่งหน้าไปบ้านสะโตะรุเพื่อเอ่ยคำร่ำลา...

ในหนังเรื่อง Hinokio เราจะได้เห็นความสัมพันธ์ของมนุษย์ ที่ข้องเกี่ยวกับหุ่นยนต์ที่ควบคุมโดยรีโมต ที่เชื่อมต่อกับโลกปัจจุบัน พวกเราจะได้เห็นเรื่องราวความรักบริสุทธิ์ ที่เต็มไปด้วยน้ำตาและอารมณ์ต่างๆ

Hinokio ไม่ใช่หนังที่เกี่ยวกับกิจกรรมของหุ่นยนต์ มันกลับเป็นเรื่องราวของหัวใจ โดยการใช้หุ่นยนต์บังคับด้วยรีโมต เป็นตัวเชื่อมโยงโลกปัจจุบัน เพื่อกู้ความสัมพันธ์ที่ขาดสะบั้นกลับคืนมา และเพื่อเชื่อมสายสัมพันธ์ระหว่างเด็กชายกับเด็กหญิง เด็กชายกับผู้ใหญ่ ตัวละครหลักในหนัง คือ สะโตะรุ เด็กชายหัวใจสลายที่กลับไปยังห้องของเขา เขาใช้หุ่นยนต์บังคับด้วยรีโมตที่ชื่อ ฮิโนะคิโอะ เพื่อเป็นเครื่องมือสื่อสารของคนรุ่นใหม่ ที่ทำให้เขาได้พบหน้าต่างไปสู่โลกกว้าง ซึ่งเป็นอีกก้าวหนึ่ง ที่เหนือกว่าโทรศัพท์มือถือหรือว่าอินเตอร์เน็ต จากการใช้เจ้าหุ่นยนต์ สะโตะรุสามารถก้าวไปข้างหน้า โดยอาศัยความรอบคอบของเขา ก้าวไปยังโลกภายนอกที่เขาไม่เคยไปถึง... เขาก้าวออกมาจาก 'ดักแด้ดิจิตอล' ของเขา เขายังคงไปโรงเรียน ตามหาความเป็นเพื่อน และได้พบกับเด็กหญิงที่สามารถเชื่อมต่อความเป็นมนุษย์ เพื่อรู้สึกถึงความอบอุ่น จากการสัมผัสตัวมนุษย์อีกครั้ง

พ่อของสะโตะรุที่เป็นคนให้หุ่นยนต์กับเขา โดยหวังที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น ระหว่างตัวเขากับลูกชาย แม้ว่าจะทำได้แค่เพียงเล็กน้อย ขณะที่ตัวเด็กหญิงกลับอยากที่จะเจอตัวสะโตะรุจริงๆ มากกว่าการเจอโดยผ่านทางหุ่นยนต์ สะโตะรุซึ่งต้องการสัมผัสโลกด้วยตัวเอง ได้ทำให้ระบบความรู้สึกของหุ่นยนต์ทำงาน โดยทำให้ตัวเขาเองตกอยู่ในอันตราย ตัวเด็กหญิงที่ชื่อ จุน เสี่ยงชีวิตเพื่อพยายามที่จะช่วยเขาให้ได้ หนังเรื่องนี้ไม่ใช่แค่เกี่ยวกับมนุษย์ ที่เต็มไปด้วยความรักที่อบอุ่น แต่มันเป็นหนังที่ตั้งคำถามที่ว่า "มีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร" ผ่านทางการค้นหาความรักของตัวมนุษย์

นอกจากนั้น มันยังเป็นหนังที่ผสานตัวละครและเรื่องราว เพื่อแสดงให้เห็นประเทศญี่ปุ่นในปัจจุบัน ด้วยมุมมองที่หลายหลาก เช่น การพัฒนาหุ่นยนต์, การปิดตัวเอง, พรมแดนระหว่าง "ความจริง" และ "ภาพ", เกมส์ออนไลน์, หัวใจที่แท้จริงของเด็กๆ, ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่และเด็ก เป็นต้น Hinokio ได้นำสารมาถึงผู้ชม ผ่านทางตัวละครเด็กชายและเด็กหญิง ในฐานะที่พวกเราครั้งหนึ่ง เคยเป็นเด็กกันมาก่อนเช่นกัน

ตัวหนังกำกับโดย อะกิยะมะ ทะคะฮิโกะ ซึ่งเป็นคนเขียนเนื้อเรื่องดั้งเดิมและบทภาพยนตร์ และยังดูแลเรื่องภาพเอฟเฟกต์ เขาเคยดูแลด้านเอฟเฟกต์ให้กับภาพยนตร์เรื่อง Final Fantasy: The Spirits Within อีกด้วย หลังจากมีแนวคิดเกี่ยวกับ ฮิโนะคิโอะ มากว่า 20 ปี เขาก็ได้พัฒนาเรื่องราวที่น่าตื่นตา ด้วยการแจ้งเกิดผลงานกำกับภาพยนตร์ชิ้นแรก ด้วยหนังเรื่องนี้