Lost In Translation เป็นเรื่องราวความเวิ้งว้างของคนแปลกหน้า 2 คน ที่อยู่กลางมหานครโตเกียว ด้วยความรู้สึกที่ว่า Everyone wants to be found : ทุกๆ คนต้องการที่จะถูกค้นพบ

ชาร์ลอต (สกาเลต โยฮันสัน) ดอกเตอร์เจ้าของปริญญาเอกด้านปรัชญา มาโตเกียวในฐานะผู้ติดตามของสามี ที่มาถ่ายภาพงานโฆษณาชิ้นสำคัญ ในขณะที่ บ็อบ แฮร์ริส (บิล เมอร์เร่ย์) คือดาราชื่อดังที่กำลังตกอับในอเมริกา บ็อบเดินทางมาโตเกียว เพื่อถ่ายโฆษณาวิสกี้ เพื่อรับค่าจ้างก้อนโต ที่โตเกียว บ็อบต้องยอมทำทุกอย่าง แม้แต่การแสดงท่าทางตลกๆ ไร้สาระตามรายการเกมโชว์ต่างๆ

สิ่งที่เชื่อมโยงความรู้สึก ระหว่างบ็อบและชาร์ลอตเอาไว้ก็คือ ทั้งคู่ต่างโดดเดี่ยวท่ามกลางความวุ่นวาย, ทั้งคู่ไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่น และ.. ทั้งคู่ต้องการที่จะถูกค้นพบ ถึงการมีตัวตนของตัวเอง

และในค่ำคืนอันแสนโดดเดี่ยวคืนหนึ่ง ทั้งคู่ตัดสินใจที่จะออกเที่ยว ไปในราตรีที่ต้องมนต์ขลังของกรุงโตเกียว วันแล้ววันเล่า.. เพื่อที่จะพบว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในการมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ ...คือสิ่งใด

ในปี 1999 โซเฟีย คอปโปล่า ได้ทำให้ The Virgin Suicides หนังวัยรุ่นที่เหงาจับหัวใจ ที่นำแสดงโดย คริสเทน ดันส์ กลายเป็นภาพยนตร์ขวัญใจนักวิจารณ์มาแล้ว ความสำเร็จในครั้งนั้น เกิดขึ้นพร้อมๆ กับข้อครหาที่ว่า มันเป็นความสำเร็จ ที่โรยด้วยความเป็นลูกสาว ของผู้กำกับคนดังอย่าง ฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปลา

แต่หลังจากที่หายไปนานเกือบ 3 ปี โซเฟีย คอปโปล่า กลับมาพร้อมกับผลงานชิ้นที่ 2 ของเธอ Lost In Translation ที่เปิดตัวออกฉายครั้งแรกในอเมริกา เมื่อวันที่ 29 สิงหาคม 2003 และทำให้เกิดกระแสความคลั่งไคล้ภาพยนตร์เรื่องนี้ ขึ้นอย่างเงียบๆ จนทำให้ Lost In Translation กลายเป็นภาพยนตร์ที่จับหัวใจนักวิจารณ์ และผู้ชมทุกคนที่ได้ดู

Lost In Translation นำแสดงโดย บิล เมอร์เร่ย์ (Rushmore, Ghostbusters, Groundhog Day) และ สกาเลต โยฮันสัน (The Perfect Score, Girl with a Pearl Earring, Eight Legged Freaks, The Horse Whisperer) ร่วมด้วย จิโอวานนี่ ริบิชี่ (Boiler Room, The Other Sister, Saving Private Ryan, Gone in 60 Seconds, That Thing You Do!)

โซเฟีย คอปโปล่า เลือกที่จะใช้ประเทศญี่ปุ่นเป็นฉากหลัง โดยถ่ายทอดแง่มุมความโรแมนติก ผ่านมิตรภาพที่ค่อยๆ ก่อกำเนิดของตัวละครทั้ง 2 ตัว ท่ามกลางความพลุกพล่านของมหานครอย่างกรุงโตเกียว บทภาพยนตร์ของโซเฟีย คอปโปล่า ต้องการที่จะสื่อสาร ถึงความรู้สึกที่เติมเต็ม จากมิตรภาพที่ไร้ซึ่งการคาดหวัง ระหว่างกันและกันของ บ็อบและชาร์ลอต ในความรู้สึกที่ ถึงแม้ช่วงเวลานั้นจะผ่านเลยไป แต่ร่องรอยทางอารมณ์ ยังคงเหลือให้เราได้ซึมซับชั่วนิรันดร์

Lost In Translation สามารถคว้าตำแหน่งภาพยนตร์ยอดเยี่ยม จาก 3 สถาบันในเวที NYFCO (The New York Film Critics Online), San Francico Film Critics Circle และ Toronto Film Critics Association Awards พร้อมทั้งกวาดรางวัลจากสถาบันต่างๆ ทั่วโลกอีกมากมาย รวมทั้งรางวัลออสการ์ สาขาบทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม, รางวัล BAFTA จากสาขาตัดต่อ และผู้แสดงนำทั้งสอง, รางวัลลูกโลกทองคำ ในสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมประเภทตลก/เพลง, บทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และผู้แสดงนำชายยอดเยี่ยม ฯลฯ