ในทศวรรษที่ 1950 กองทัพจีนแดงได้บุกทิเบต สังหารประชาชนไม่ต่ำกว่า 1.2 ล้านคน จากจำนวนประชากรทั้งหมดหกล้านคน นอกจากนี้ ยังได้ทำลายศาสนสถานไม่น้อยกว่า 10,000 แห่ง ปัจจุบัน ทิเบตมีประชากรจีน มากกว่าคนท้องถิ่นทิเบตเสียอีก แม้ว่าจะต้องเผชิญกับความยากลำบาก และภยันตรายเพียงใด แต่ก็มีครอบครัวทิเบตจำนวนไม่น้อย ที่แอบส่งลูกๆ ของพวกเขา ไปยังประเทศที่ปลอดภัยกว่า ด้วยหวังว่าจะให้พวกเขาได้ศึกษาพุทธศาสนาอย่างเต็มที่

จากเหตุการณ์จริง ภาพยนตร์เรื่องนี้เฝ้าติดตามเด็กชายทิเบตสองคนชื่อ Palden (Kunsang Nyima) และ Nyima (Pema Tshundup) ซึ่งหนีจากทิเบต มาพึ่งบุญที่ศาสนสถานของชาวทิเบตพลัดถิ่น ซึ่งตั้งอยู่บนตีนเขาของเทือกเขาหิมาลัย ณ ที่แห่งนี้ พวกเขาได้ปวารณาตัวเองเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์

ทันทีที่ผ่านพิธีบวช เด็กชายทั้งสองก็ต้องเผชิญกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ซึ่งไม่เกิดขึ้นบ่อยนักในศาสนสถานที่เบตแห่งนี้ เหตุการณ์ดังกล่าวก็คือ กระแสคลั่งฟุตบอลโลกที่อบอวลไปทั่ว พิสูจน์ได้จากสโลแกนเกี่ยวกับฟุตบอลที่เห็นได้ทุกที่ จนทำให้พระเด็กๆ อดที่จะสนใจไม่ได้ พฤติกรรมดังกล่าว สร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าให้แก่ Geko (Orgyen Tobgyal) พระพี่เลี้ยง (กรรมวาจาจารย์) ผู้เคร่งครัดในพระธรรมวินัยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

Orgyen (Jamyang Lodro) เป็นเพื่อนร่วมห้องของ Palden เขาเป็นเณรที่คลั่งไคล้กีฬาฟุตบอลเป็นอย่างมาก จึงชักชวน Lodo (Neten Chokling) และ Palden หนีออกไปดูถ่ายทอดสดฟุตบอลโลกรอบรองชนะเลิศ ที่ร้านค้าละแวกใกล้เคียง แต่ในที่สุดพวกเขาก็ถูก Geko จับได้

โทษที่เหล่าเณรน้อยต้องเผชิญมีอยู่ทางเดียว คือถูกขับออกจากวัด อย่างไรก็ดี หลังจากที่ท่านเจ้าอาวาสผู้มีเมตตาและ Geko พระพี่เลี้ยงหนุ่ม ได้สนทนาธรรมกัน ทางออกจึงเกิดขึ้น

Orgyen เมื่อรู้ว่าหนทางที่จะได้ชมการถ่ายทอดสด ฟุตบอลโลกรอบชิงชนะเลิศเริ่มริบหรี่ จึงขอให้ Geko อนุญาตให้ดูฟุตบอลรอบชิงชนะเลิศที่ศาสนาสถานแทน ซึ่งก็เป็นเรื่องน่าแปลกใจมาก ที่พวกเขาได้รับคำอนุญาตแทนการดุด่าว่ากล่าว

โลกทางธรรมต้องมาปะทะกับโลกเทคโนโลยี เมื่อ Orgyen กับ Lodo ใช้ช่วงเวลาที่มีเหลืออยู่น้อยนิด ในการหาโทรทัศน์เก่าๆ และจานดาวเทียม มาดูเกมให้ทันเวลา ภายหลังจากผจญกับอุปสรรคทางการเงิน และความบกพร่องทางด้านเทคนิค รวมทั้งเงาลึกลับที่เกิดจากแสงไฟฉาย การถ่ายทอดสุดสนุกก็ผ่านพ้นไปได้ พร้อมกับผลลัพธ์ที่น่าประหลาดใจ ดูเหมือนพระพุทธเจ้ากำลังยืนยิ้มอยู่ข้างสนาม

เกมจบลงด้วยความเข้าใจกันระหว่าง Orgyen กับ Geko พร้อมกับทุกชีวิตที่ดำเนินต่อไป...

The Cup เป็นผลงานการกำกับเรื่องแรกของพระภูฐาน นามว่า Khyentse Norbu และเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกในประวัติศาสตร์ที่พูดภาษาธิเบต และสร้างโดยพระลามะของพุทธประเพณีธิเบต ท่านได้เลือกสำนักสงฆ์ Chokling ซึ่งตั้งอยู่ในชุมชนธิเบตอพยพ บริเวณเชิงเขาภูเขาหิมาลัย เป็นสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้

แม้ว่า Khyentse Norbu จะไม่เคยผ่านการเรียนภาพยนตร์ แต่ท่านได้เรียนรู้การถ่ายทำภาพยนตร์ จากการได้ร่วมงานกับ แบร์นาโด้ เบอร์ตาลุชชี่ ในภาพยนตร์เรื่อง Little Buddha นับตั้งแต่นั้น การศึกษาภาพยนตร์ของท่านก็ได้พัฒนาขึ้น จากการได้ชมภาพยนตร์หลายเรื่อง ของผู้กำกับในดวงใจอย่าง โอสุ, แองเดร ทาร์คอฟสกี้ และ สัตยาจิต เรย์ The Cup เป็นภาพยนตร์ขนาดยาวเรื่องแรกของท่าน

อารมณ์ขันที่แสนอบอุ่น และภูมิปัญญาของชาวทิเบต เหล่านี้คือองค์ประกอบที่สำคัญในหนังเรื่องนี้ The Cup แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในวัฒนธรรม ที่ต้องต่อสู้กับเกียติยศอันสูงส่ง ในอันที่จะรักษาไว้ซึ่งประเพณีที่สืบทอดมายาวนาน และคุณลักษณะ ซึ่งบางทีได้รับการแซ่ซ้อง โดยโลกที่ต่อสู้เพื่อค้นพบตัวตนของตนเอง

นักแสดงใน The Cup ส่วนใหญ่ ได้รับการคัดเลือกมาจากสมาชิกในสำนักสงฆ์ และไม่มีใครที่มีประสบการณ์การแสดงมาก่อน และส่วนใหญ่แทบจะพูดภาษาอังกฤษไม่ได้เลย แม้ Khyentse Norbu เขียนบทเป็นภาษาอังกฤษ แต่ท่านไม่ได้ให้บทแก่นักแสดงไปอ่านล่วงหน้า ตรงกันข้าม ท่านจะสรุปบทกับนักแสดงฉากต่อฉาก ซึ่งก็เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจมาก ที่ในการถ่ายทำแต่ละครั้งจะมีการถ่ายใหม่ไม่เกิน 3 เทค ทั้งนี้อาจมีผลมาจากความเคร่งครัด ในระเบียบวินัยของบรรดานักแสดงในสำนักสงฆ์นั่นเอง

อย่างไรก็ตาม การถ่ายทำครั้งนี้ดำเนินไป ตามคำปรึกษาของคนทรง ที่ได้รับความนับถือ ตลอดจนโยคี และโหรที่มีบทบาทสำคัญ ทุกขั้นตอนของหนังเรื่องนี้ ได้รับความอนุมัติจากพระสงฆ์ชั้นผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นฟิล์ม นักแสดง, ผู้ตัดต่อ, เสียง เรื่อยไปจนถึงการกำหนดวันถ่ายทำ นอกจากนี้ เพื่อให้เป็นไปตามธรรมเนียม Khyentse Norbu ยังทำพิธี 'Pujas' ซึ่งเป็นพิธีกรรมทางพุทธหลายครั้ง เพื่อขจัดปัดเป่าอุปสรรคให้หมดไป และเพื่อสร้างขวัญกำลังใจระหว่างการถ่ายทำ

The Cup ผลิตภายใต้ความร่วมมือของทีมงานหลายชาติ ไม่ว่าจะเป็น ภูฐาน, ออสเตรเลีย, แคนาดา, อ่องกง, ฝรั่งเศส และ อเมริกา

The Cup ได้เข้าชิงรางวัล Five Continents Award จาก European Film Awards, ได้รับรางวัลรองชนะเลิศ People's Choice Award จาก Toronto International Film Festival, ชนะเลิศรางวัล One Future Award จาก Munich Film Festival และ FIPRESCI Award จาก Pusan International Film Festival