คืนวันคริสต์มาส หิมะโปรยละอองอันหนาวเหน็บลงมาปกคลุมจนโตเกียว ไม่ต่างไปจากผ้าขนสัตว์สีขาวผืนใหญ่ คนเร่ร่อน 3 คน อันประกอบด้วย จิน - ชายขี้เหล้า, ฮานา - กระเทยเฒ่า และ มิยูกิ - เด็กสาวที่หนีออกจากบ้าน เฉลิมฉลองเทศกาลแห่งความสุขด้วยกันที่ซอกถนน โดยไม่เอะใจว่าบางสิ่งบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น และเปลี่ยนแปลงชีวิตพวกเขาไปตลอดกาล...

เสียงแหลมเล็กดังเสียดออกมาจากกองขยะใกล้ๆ เด็กน้อยตัวเท่าหนอนขดตัวอยู่ในผ้าอ้อม จินบอกกับทุกคนว่า การแจ้งตำรวจเป็นวิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุด เขาแน่ใจว่าเจ้าตัวเล็กนี่คงถูกแม่เอามาทิ้งแน่ๆ

อย่างไรก็ตาม ฮานา ซึ่งใฝ่ฝันมาตลอดชีวิตว่าอยากเป็นแม่คน ตัดสินใจตั้งชื่อให้คนที่เธอเชื่อว่าสวรรค์ส่งมาให้ว่า คิโยโกะ และปฏิเสธคำแนะนำของจินเรื่องพาเด็กน้อยไปโรงพัก

นามบัตรของบาร์แห่งหนึ่ง และรูปถ่าย 2-3 ใบ เป็นเบาะแสอันเล็กน้อย ในการตามหาที่มาของคิโยโกะ พ่อแม่บุญธรรมทั้ง 3 ได้เริ่มการผจญภัยครั้งยิ่งใหญ่ ที่จะนำมาซึ่งความสุข และได้พบกับความมหัศจรรย์ของคริสต์มาส...

ในปี 2003 ผลงานแอนิเมชั่นเรื่อง Tokyo Godfathers ออกฉายแบบจำกัดโรงในญี่ปุ่น และส่งผลให้ภาพยนตร์การ์ตูนเรื่องนี้ กลายเป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้เฉลี่ยต่อโรงสูงสุด และได้ทำให้เกิดการยอมรับในตัว ซาโตชิ คอน ผู้กำกับ/เขียนบท/และออกแบบตัวละครของ Tokyo Godfathers ขึ้นในญี่ปุ่น หลังจากที่วงการแอนิเมชั่นของญี่ปุ่นนั้น ถูกปิดตายไว้ที่ผลงานจากค่ายสตูดิโอจิบลิเท่านั้น...

ก่อนหน้านั้น ซาโตชิ คอน เริ่มสร้างสรรค์ผลงานแอนิเมชั่นเรื่องแรกคือ Perfect Blue แนวระทึกขวัญจิตวิทยาในปี 1997 ซึ่งไปเปิดตัวที่เทศกาลหนังแฟนเทเชียในแคนาดา พร้อมกับเสียงตอบรับฮือฮาเข้าขั้นถล่มทลาย และ Millennium Actress แนวเมโลดราม่าในปี 2001 ที่ใช้กลวิธีสร้างภาพสมจริงมากๆ กับเหนือจริงมากๆ รวมเข้าด้วยกันจนน่าทึ่ง งานของ ซาโตชิไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับจากคนญี่ปุ่นเท่าไร แต่กลับโด่งดัง และได้รับการต้อนรับจากทางฝั่งอเมริกาและยุโรป สตีเวน สปีลเบิร์ก มีโอกาสชมหนังเรื่องนี้ จึงซื้อไปจัดนำหน่ายในนามของ ดรีม เวิร์กส์

Tokyo Godfathers ออกฉายตามมาในปี 2003 ซาโตชิ คอน พัฒนาขีดความสามารถของตนเอง จนถึงขั้น "อยู่ตัว" ทั้งในส่วนของงานภาพที่ละเอียดลออ และการเล่าเรื่องที่ผสมผสานความเหนือจริง ไว้อย่างน่าตื่นเต้น

หนังเกี่ยวกับคนเร่ร่อนและการผจญภัยเรื่องนี้ ยังคงเต็มไปด้วยส่วนที่ไม่ค่อยพบเห็นนักในหนังอนิเมะ ภาพความเสื่อมทรามของสังคม ถูกถ่ายทอดด้วยภาพที่สดสวย และบอกเล่าถึงประเด็นที่ว่า แม้โลกจะสกปรกอย่างสาหัสเพียงใด จิตใจมนุษย์เท่านั้น ที่ยังมีความงามหลงเหลืออยู่

นักวิจารณ์พากันยกย่องคง ให้กลายเป็นยอดนักทำหนังอนิเมะ อย่างปราศจากข้อกังขา ถ้าสตูดิโอจิบลิ เป็นภาพของอนิเมะแทนความฝันของวัยเยาว์ ซาโตชิ คอน ก็น่าจะเป็นส่วนกลับที่พอฟัดพอเหวี่ยง เขาฉายภาพที่บิดเบี้ยวของโลกความเป็นจริง และบอกกับคนดูให้ตระหนักถึงมัน รวมถึงเผชิญหน้าอย่างมีสติ