แชร์ประสบการณ์ผ่าตัดริดสีดวงโดยเลเซอร์ค่ะ

เพิ่งไปโพสต์ที่ห้องสวนลุมมาค่ะ เอามาแชร์ในห้องนี้ด้วยเผื่อใครสนใจ เป็นเรื่องของเราเองค่ะ เราพนันว่ามีแม่ ๆ หลายคนในนี้เป็นริดสีดวงกันแต่อายเกินกว่าจะบอกใคร 555 พอเราเริ่มบอกเพื่อนว่าเราจะไปผ่า ทีนี้แหละเปิดเผยกันหมดว่า ชั้นก็เป็น ๆ แต่อาย ไม่กล้าไปหาหมอ

ขอแชร์ประสบการณ์การผ่าตัดริดสีดวงโดยเลเซอร์เผื่อจะเป็นประโยชน์กับบางคนนะคะ ยาวหน่อยนะคะแต่จะพยายามเล่าให้รวบรัดที่สุด เราผ่าที่อังกฤษค่ะ ที่เมืองไทยก็มีวิธีนี้เหมือนกันในบางโรงพยาบาล

ขอเล่าประวัติของเราคร่าว ๆ ก่อนนะคะ เราเป็นริดสีดวงภายนอกจากการเบ่งคลอดลูกเมื่อปีที่แล้วค่ะ ก่อนท้องก็เป็นค่ะแต่เป็นน้อยมาก ๆ มีหัวยื่นออกมาแค่หัวไม้ขีด เคยไปให้หมอมาดูแล้วเค้าก็ว่าเป็นไม่มาก ให้ยามาเหน็บกับทาอย่างเดียว พอมันยุบไปเราก็ไม่ได้สนใจอีก แต่พอเมื่อปีที่แล้วเราต้องเบ่งคลอดลูก ริดสีดวงมันเลยโป่งออกมามากจนน่าตกใจ แล้วก็เจ็บมากด้วย ตอนนั้นจะเดินจะนั่งก็ทรมาน พ้นไปสักอาทิตย์อาการก็ค่อย ๆ ดีขึ้น ไปหาหมอก็เหมือนเดิมค่ะ ให้แต่ยามาทา แต่ริดสีดวงภายนอกถ้ามันยื่นออกมาเยอะแล้วทายาหรือกินยาให้ตายยังไงมันก็ไม่หดหายไปหรอกค่ะ มีแต่ช่วยแก้คันแก้อักเสบเท่านั้น

พ้นจากคลอดลูกได้ไม่นาน ริดสีดวงก็ยุบลงนิดนึง แต่ขนาดมันก็ใหญ่ขึ้น จากหัวไม้ขีดกลายเป็นขนาดเท่าปลายนิ้วก้อย ถ้าช่วงไหนนั่งถ่ายนานริดสีดวงก็จะบวมขึ้นมา ไม่เจ็บค่ะ แต่รำคาญ บางทีก็คัน ๆ สุดท้ายทนไม่ไหวเพราะไม่อยากทายาแล้วเลยไปหาหมออีกที ทีนี้เจอหมอใจดี ออกใบส่งตัวให้เราไปหาหมอเฉพาะทางที่โรงพยาบาล (ที่อังกฤษอยู่ดี ๆ ไปหาหมอที่โรงพยาบาลไม่ได้ค่ะถ้าไม่มีใบส่งตัวจากคลีนิคประจำตัว นอกจากฉุกเฉินเท่านั้น) รอแค่ 2 อาทิตย์ก็ได้เจอหมอ เค้าก็ตรวจดูโดยใช้เครื่องมือกับกล้องอะไรหลายอย่างเข้าไปตรวจข้างใน มันเป่าลมเข้าไปด้วยหมอจะได้เห็นข้างในชัด ๆ อายมากขอบอก เจ็บด้วย แต่หมอตรวจแป๊บเดียวก็เสร็จ หมอบอกว่าเรามีริดสีดวงภายในด้วยอันนึง (ไม่เคยรู้มาก่อนว่าตัวเองมี) แต่มันอันเล็กหมอเลยจะไม่ทำอะไรให้ ส่วนภายนอกนั้นที่จริงมันหายแล้ว เหลือแต่ติ่งเนื้อหรือ skin tag ไว้ให้ดูต่างหน้า หมอบอกว่าที่จริงมันก็ไม่ได้ใหญ่มาก แต่ถ้าอยากให้เอาออกจะใช้เลเซอร์ตัดให้ เราก็ตกลงนัดวันผ่ากับหมอ

ถึงวันผ่าก็ไม่มีอะไรมากค่ะ หมอแค่ห้ามกินข้าวหลังจาก 8 โมงเช้า จิบน้ำได้นิดหน่อย นอนรอในรพ.ไปเรื่อย ๆ เบื่อ ๆ หิวด้วย กว่าจะได้ผ่าก็ 5 โมงเย็นค่ะ ตื่นเต้นมากเพราะไม่เคยผ่าตัดมาก่อน ไม่เคยดมยาสลบด้วย วิสัญญีแพทย์มาฉีดยาสลบให้ หลับไปภายใน 10 วิ ตื่นมาอีกที 6 โมงแล้วพยาบาลก็มาเข็นกลับเข้าห้อง รอหายมึนจากยาสลบแล้วก็กลับบ้านตอน 3 ทุ่ม หมอบอกว่าตอนใช้เลเซอร์ยิงจริง ๆ แค่ 2 นาทีก็เสร็จแล้ว ตัดริดสีดวงออกแล้วก็เป็นแผลเปิดไว้ ไม่มีเย็บ มันจะหายเอง เลเซอร์ดีกว่าใช้มีดตรงที่ว่ามันไม่มีความเสี่ยงที่หมอจะตัดเนื้อออกเยอะเกิน แล้วเลือดก็ออกน้อยกว่า ใช้เวลาพักฟื้นน้อยกว่า

คืนแรกที่ออกมาจากรพ.ชิวมาก ไม่เจ็บเลย เพราะหมอฉีดยาแก้ปวดกับยาชาเฉพาะที่มาให้ด้วย ยังแวะกินเคเอฟซีก่อนเข้าบ้านได้อยู่ พอวันที่สองยาเริ่มหมดฤทธิ์ เริ่มเจ็บ แต่ว่าทนได้ ไม่ถึงขนาดต้องกินยาแก้ปวด แต่ว่าถ้าเดินเยอะหรืออุ้มลูกจะเจ็บมาก วันที่สองเลยได้นอนทั้งวัน วันที่สามปวดน้อยลงแต่ตรงนั้นก็ยังบวมอยู่ (บวมจากยาชาที่หมอฉีดตอนผ่าตัด) วันนี้วันที่สี่ก็ยังเจ็บอยู่ แต่ไม่มากขนาดต้องกินยา บวมน้อยลง ถ้านอนพักก็ไม่เจ็บเลย ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาให้มันบวมน้อยลง หมอไม่ได้เตือนเลยว่าผ่าเสร็จแล้วจะบวม เรารู้มาเพราะอ่านในเว็บบอร์ดของที่อเมริกามา แถมหมอยังคุยว่าผ่าเสร็จแล้วกลับไปทำงานได้เลย ว่ายน้ำยังได้ เราว่าหมอโม้เกินไปหน่อย เราแอบส่องดูแผลก็น่าพอใจนะคะเพราะไอ้ติ่งเนื้อนั้นมันหายไปแล้ว ดีใจมาก เสียดายลืมขอให้หมอเก็บติ่งเนื้อไว้ให้ดู (ล้อเล่นค่ะ) เหลือแผลแดง ๆ นิดหน่อย เลือดออกแค่ซึม ๆ เท่านั้น ใส่แค่ panty liner ก็เอาอยู่ ยาถ่ายเราก็กินแค่วันที่สองวันเดียวเพราะกลัวแผลปริตอนถ่าย ซึ่งมันก็ไม่ปริค่ะ เรากลัวไปเอง ช่วงนี้เราก็กินอาหารอ่อน ๆ แล้วก็กินน้ำเยอะมาก แล้วก็พยายามดูแลแผลให้สะอาด พยายามไม่เดินหรือยืนมาก อย่างตอนนี้นั่งพิมพ์บนโซฟาก็ไม่เจ็บเลย

ใครคิดอยากผ่าตัดด้วยเลเซอร์เราขอเชียร์ให้ไปทำค่ะ เพราะมันเจ็บแค่นิดหน่อยตอนพักฟื้น แต่ก็คงขึ้นกับขนาดของริดสีดวงด้วย ผลออกมาก็เป็นที่น่าพอใจด้วยค่ะ จากที่เข้าไปอ่านในเว็บบอร์ดของอเมริกา มีคนไปตัดติ่งเนื้อออกกันหลายคนเลย บางคนก็เล่าแต่ประสบการณ์แย่ ๆ จนเรากลัว แต่อย่างน้อยประสบการณ์ของเราก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิด เราว่าเราคิดถูกที่ไปทำ

จากคุณ	: 9-to-5er
เขียนเมื่อ	: 7 ธ.ค. 55 05:58:49

bookmark

เก็บเข้าคลังกระทู้

ส่งต่อกระทู้

พิมพ์

หน้าหลัก

กระทู้ก่อนหน้า

กระทู้ถัดไป