ความคิดเห็นที่ 1 เด็กอายุเท่าไหร่ ที่บ้านเราเด็กมีเด็กอายุตั้งแต่ 2-7 ขวบ  ช่วงวัยเด็กตั้งแต่ 2-4 ขวบเป็นช่วงหวงของเล่น  ชอบเล่นของคนอื่น แต่ไม่ชอบให้คนอื่นมาเล่นของตัวเอง  เราเจอกับหลานทุกคน พอโตมาซัก 5 ขวบก็พูดรู้เรื่องมากขึ้น ยอมให้น้องเล่น  เราก็สอนกันตั้งแต่เด็ก ๆ นะ  แต่ก็เป็นกันทุกคน ลูกสาวเราตอนนี้ 2.9 ปี ก็มีบ้างบางครั้งที่หวงของเล่นตัวเอง  ไม่ยอมให้คนอื่นเล่น แต่พอไปบ้านเพื่อนก็ไปเล่นของเำพื่อนไม่ยอมให้เพื่อนเล่นด้วย  เราก็สอนไปว่าเป็นเพื่อนกัน ต้องแบ่งกัน เขาก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง บางทีก็แบ่งเพื่อนแล่น บางทีก็ไม่แบ่ง  เราก็ต้องปรับไปเรื่อย ๆ เหมือนกัน  เดี่ยวนี้ก็รู้เรื่องมากขึ้นแล้ว  บอกเล่นกับน้องให้แบ่งน้องเล่นนะ เขาก็ฟังนะ  แล้วหันไปเล่นอย่างอื่น แทน จากคุณ : benjyja เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 08:59:39

ความคิดเห็นที่ 2 เหมือนกันเลยค่ะ ของเรารั้วติดกันสามหลัง ลูกเรา 2 คน หลานอีก 4 คน 9 ขวบ 1 คน 7 ขวบ 2 คน 5 ขวบ 2 คน 3 ขวบ 1 คน หลังเลิกเรียนเด็กทุกคนจะมาอยู่ที่บ้านเราหมด เพราะเป็นบ้าน ยาย ตา แล้วเด็กก็จะแกล้ง กันสารพัด เราเลือกที่จะพาลูกเราแยกออกไปค่ะ บ้านที่เด็กมารวมกันอยู่ เป็นบ้านที่เราอยู่ด้วยเราเลิกงาน 5 โมงเย็น เราเลือกที่จะพาไปเดินเล่นหน้าบ้าน พอเย็น เราก็พาขึ้นห้องค่ะ  เพราะเราคิดว่าเราไปเปลี่ยนนิสัยหลาน และพ่อแม่หลานไม่ได้ค่ะ เลือกที่จะเป็นฝ่ายไม่พบ ไม่ยุ่งด้วยดีกว่าค่ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆ ค่ะ จากคุณ : ink1 เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 09:20:42

ความคิดเห็นที่ 3 มีประสบการณ์คล้ายๆค่ะ ปัญหาก็เหมือนกัน ครอบครัวใหญ่ (เป็นยี่สิบคน) ความคิดแตกต่าง  คนที่มีความคิดที่เป็นธรรมที่สุดคือพ่อสามี แต่เรื่องของเราคือ เด็กที่เป็นพี่ของลูกเรา เขาจะทำลับหลังผู้ใหญ่ อายุลูกพี่ก็ 7 ขวบผช.  ลูกเรา 3 ขวบผญ.   วัยต่าง  ในมุมมองน้องผช เขาคงจะรำคาญบ้าง และไม่เข้าใจเด็กด้วย แต่ก็อยากเล่นกับน้อง เคยเห็นลับหลัง เราเดินเข้าไปพอดี น้องไปทำไรให้เขา โกรธทำท่าจะชกลูกสาวเราอีกครั้งเอาอะไรตีหัวน้อง   ภาพที่เห็นคือเห็นตอนก่อนลงมือทำทุกครั้ง เลยจับได้คาหนังคาเขา พอจับได้ เราก็ว่าทำไมทำกับน้องแบบนั้น  คือเราเริ่มเคือง ก็ไม่ได้สั่งสอนไรมากด้วย พร่ำสอนแค่เรื่องพี่น้อง ให้รักกัน  เพราะ สอนอะไร มากไม่ได้ เดินหนีหายไปเลย เราก็ต้องบอกคนในบ้านให้ได้รู้ว่าน้องทำแบบนี้  ปล่อยให้อยู่กันลำพังไม่ได้   ในความคิดเราพี่น้องกันอิจฉากันเยอะแยะ วันนึงหากพักน้องตกบ่อหลังบ้านใครจะ ช่วยได้ถ้าปล่อยเล่นกันเอง  กลัวจะอิจฉาน้องเพราะลูกเราเป็นหลานสาวคนเดียว เด็กเขาก็เริ่มรู้สึกว่า คุณปู่คุณย่า และทุกๆคน เห่อน้องมาก  ส่วนเราไม่ได้เลี้ยง เขามา และไม่ใช่หลานแท้ๆเราด้วย วิธีเราเลยจับแยก ทุกคนจะรู้หมดในบ้าน เช่นช่วงน้องผช.กลับมาจากโรงเรียน เราจะเอาลูกมาอยู่ด้วย  คนในบ้านน่าจะมองเราไม่ดีด้วย เพราะเขาคงคิดว่า เราเยอะ แต่เราก็ไม่ยอมอ่ะ  ต้องแยก เพราะลูกเรากำลังอยู่ในวัยเลียนแบบพฤติกรรม และถ้าต้องเจอกันแล้วลูกเราวิ่งเข้าไปเล่นด้วย เราจะไปนั่งตรงนั้นไม่คลาดสาย ตาเลยค่ะ ลูกเราก็เด็กเกินไป ที่่จะไปเล่นกับเขา ทำอะไรก็ผิดหูผิดตาไปหมด คงทำให้เขารำคาญเราก็ต้องค่อย ควบคุมลูกเราด้วย     สรุปคือจับแยกค่ะ หรือไม่นั่งคุมค่ะ แล้วคอยดุกันไปถ้าเล่นกันซนเกินขอบเขต จากคุณ : Miss Ana Berry เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 09:22:06

ความคิดเห็นที่ 4 หลานสามีนิสัยไม่น่ารักเหมือนกัน เราไม่พาลูกไปเล่นด้วยเลย เวลามาบ้านเราๆก็ทำหน้ายักษ์ใส่ หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยมาแล้ว เมื่อก่อนเวลาไปไหนก็เคยพาเค้าไปด้วยนะเพราะพ่อแม่เค้าน่าสงสารเป็นคนพิการทั้งคู่ แต่ด้วยความพิการของพ่อแม่นี้แหละทำให้ปู่ย่าตามใจมาก จะเอาอะไรไม่เคยขัดใจ เวลาพาไปไหนด้วยชอบเอะอะเสียงดังโวยวาย ร้องจะกินนั่นกินนี่ กินทุกร้าน โตแล้วนะจะ10ขวบแล้ว เวลาพาออกนอกบ้านก็จะพูดแต่เรื่องสกปรก อวัยวะเพศ,ขี้,ตด บลาๆแล้วก็คำหยาบ เราก็อายคนอื่นเค้าเดี๋ยวจะหาว่าเป็นลูกเรา ร้องจะเอาของเล่น ชักดิ้นชักงอกลางห้าง ขึ้นรถก็กรี๊ด เอือมมาก.. เวลาไปบ้านปู่ย่าของเล่นอะไรของเค้า(กะโหลกกะลามาก)หวงสุดๆแต่เอามาล่อลูกเราแล้วไม่ให้เล่น ชอบแหย่ ด่าลูกเรา ตะคอกใส่ลูกเรา เราไม่ชอบเลยก็ค่อยห่างๆๆออกมาสุดท้ายก็ไม่ค่อยไป สามีไปคนเดียวขนาดเค้าเป็นลุงของหลานเค้ายังไม่ชอบเลย จะสั่งจะสอนอะไรไม่ได้หรอกหลานปู่หลานย่า ขนาดทำการบ้านแม่เค้าสอนแต่ไม่เข้าใจก็ตบหัวแม่แรงๆ ย่าทำไรขัดใจก็ตบหัวย่าแรงๆ หาความน่ารักไม่เจอเลย สุดท้ายก็คุยกับแฟนว่าอย่ายุ่งเลยปล่อยมันตามเวรตามกรรม จากคุณ : =Le 29 juin= เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 09:41:09

ความคิดเห็นที่ 5 คงไม่พาไปเล่นด้วยค่ะ  เพราะไม่อยากให้ลูกโดนรังแก  ที่บ้านเราก็มีหลานนิสัยประมาณนี้เหมือนกัน  แบบว่าบางทีลูกเรายืนอยู่เฉย ๆ  หลาน (อายุสามขวบกว่า ๆ  ) ก็เดินมาว่าลูกสาวเรา (อายุหกขวบ) ว่า  ไอ้พี่...มันดื้อ มันนิสัยไม่ดี  เวลากินอะไรก็จะเข้ามาแย่ง  บางทีเล่นกับเพื่อนคนอื่นอยู่ก็เดินเข้ามาผลัก  ลูกสาวเราเป็นเด็กนิ่ง ๆ  และไม่ทำน้อง  ก็จะเลี่ยงหรือเดินหนีมาหาเรา  บางครั้งลูกขอให้พาไปเล่นกับหลานคนนี้ เราก็พูดถึงเรื่องที่เขาโดนแกล้งทุกครั้งเวลาไปเล่นด้วย  เค้าก็จะเออ..ไม่ไปดีกว่า  ไม่ใช่ว่าสอนลูกไม่ให้เล่นกับพี่กับน้อง  หรือมองโลกในแง่ร้าย แล้วก็เข้าใจว่าเค้ายังเด็ก  แต่ใครหล่ะอยากจะให้ลูกถูกคนอื่นรังแกบ่อย ๆ  จะให้ดุหรือว่าหลานก็ไม่อยากทำ  เพราะพ่อแม่ปู่ย่าเค้ายังไม่ว่าเล้ยยย  แล้วเราจะไปพูดอะไร จากคุณ : maenongpaan_lovelove เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 09:52:35

ความคิดเห็นที่ 6 ยังไงก็หลานค่ะ เด็กก็คือเด็ก พ่อแม่เค้าไม่สอน เราก็สอนเองเลยค่ะ ที่บ้านก็มีพี่ ๆ หลายคน พอมีลูกเราก็เริ่มสอนให้พี่ ๆ รักน้อง ปกป้องน้อง จนตอนหลังกลุ้มใจลูกตัวเองเพราะพี่ ๆ รวมทั้งย่า ๆ ทั้งหลายโอ๋ลูกเราหมดจนชอบเอาแต่ใจ ต้องมานั่งเคี่ยวลูกตัวเองแทน จากคุณ : น้องก้าวที่รัก เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 09:56:48

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าเค้าอายุไม่เกิน 4-5 ขวบ ก็ให้อภัยเค้าเถอะค่ะ ของแบบนี้ต้องจัดการที่ผู้ใหญ่ เด็กยังไม่รู้ความนัก คุณควรเฝ้าลูกเวลาเค้าเล่นด้วยกัน และตัดสินด้วยความยุติธรรม เพื่อสอนหลานและลูกไปพร้อมกัน หมอเด็กของลูกเราเคยแนะหลักการไว้ให้คร่าว ๆ ว่า ของเล่นของใครคนนั้นมีสิทธิก่อน สลับแบ่งกันเล่นตามเวลาที่ตกลงกันไว้ ห้ามทำร้ายร่างกาย ทำกิริยาไม่สุภาพ หยาบคาย ใส่กัน และหมั่นชมเชยเมื่อเล่นกันดี อาจให้รางวัลล่อใจได้บ้าง เช่น เลี้ยงขนมหรือพาไปกินไอศครีม หากเป็นกรณี "สอนหลานไม่ได้ มีคนให้ท้ายตลอด" คุณควรพาลูกอยู่ห่าง ให้เจอกันแป๊บเดียว พอเป็นพิธี แล้วหันเหความสนใจลูกชิ่งออกมาเนียน ๆ (ตรงนี้อาจทำยากสักหน่อย แต่แม่อย่างเราต้องทำให้ได้ค่ะ) ถ้ามีผู้ใหญ่คอยให้ท้าย คุณก็บอกไปตรง ๆ ว่า คุณไม่เห็นด้วยอย่างไรด้วยวิธีสุภาพ ถ้าเค้าโกรธ ก็พาลูกออกมาจากตรงนั้น (และอย่าได้แคร์ค่ะ) คุณไม่ควรนิ่งนอนใจ เพราะข้อเสียของความไม่ยุติธรรม จะสร้างพฤติกรรมไม่ดีให้ทั้งหลานและลูกคุณค่ะ 1. หลาน - จะสร้างพฤติกรรมไม่ดีถาวรให้ติดตัวหลานไป และนานวันเค้า เค้าจะยิ่งร้ายขึ้น 2. ลูกของคุณ - เป็นไปได้ 3 กรณี คือ 2.1 ทำเลียนแบบพฤติกรรมก้าวร้าว 2.2 เป็นเด็กเก็บกด ซึ่งจะไประบายตอนเค้าโตขึ้น (เช่น ตอนวัยรุ่น) 2.3 เป็นเด็กขี้แพ้ เพราะติดกับพฤติกรรมของการเป็นผู้ถูกกระทำ เคยอ่านบทความของ นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ ได้ใจความว่า เราไม่ควรปล่อยให้ใครมาละเมิดสิทธิของลูกเราโดยที่เราไม่จัดการค่ะ ไม่งั้นลูกจะไม่เชื่อมั่นในตัวพ่อแม่ค่ะ ขอโทษที่ต้องเล่ายาวนะคะ อ่านแล้วมันจี๊ดค่ะ เจ็บแทน เพราะลูกเราก็เคยโดนมาก่อน (เพิ่งแยกบ้านออกมาตอนลูกเกือบ 3 ขวบ ลูกเรามีพฤติกรรมแบบเด็กขี้แพ้ กว่าจะปรับให้มั่นใจในตัวเองมากขึ้นเนี่ย ยากมากค่ะ) สู้สู้ !! นะคุณแม่ จากคุณ : Ms_Marshmallow (Ms_Marshmallow) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 10:26:45

ความคิดเห็นที่ 8 เราสอนหลานเองก็ไม่ได้คะ เพราะบ้านสามีมีอคติว่าเราเลี้ยงลูกแบบดุเกินไป เค้าต่อต้านเรากับสามีที่เลี้ยงลูกแบบมีวินัย กินนอนเล่นเป็นเวลา เค้าไม่ชอบบ้านเราที่เป้นแบบนี้ ชอบแต่จะให้เด็กได้ทำอะไรตามใจตัวเองทุกอย่าง อยากเล่นอยากนอนตอนไหนก็ได้ ไม่กินข้าวก็เอาขนมให้กิน แบบนี้เป็นต้น แต่ปู่ย่ารักหลานอยากเอาหลานไปเล่นด้วย มองว่าลูกเราน่าสงสารด้วยเพราะโดนบังคับ อะไรแบบนี้ แต่เราพยายามกันๆไม่ให้เค้าไปเล่นกัน แต่ก็ยากที่จะห้ามเพราะเด็กก็อยากไปเล่น ลูกเรา 4 ขวบ คนนึง8เดือนคนนึง ส่วนหลาน 2 ขวบกว่า เกเร จากคุณ : pinkie_pink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 10:33:49

ความคิดเห็นที่ 9 ที่คุณ Ms_Marshmallow พูดไว้ โดนใจเรามากตรงที่เรากังวล 2.2 เป็นเด็กเก็บกด ซึ่งจะไประบายตอนเค้าโตขึ้น (เช่น ตอนวัยรุ่น) 2.3 เป็นเด็กขี้แพ้ เพราะติดกับพฤติกรรมของการเป็นผู้ถูกกระทำ เคยอ่านบทความของ นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ ได้ใจความว่า เราไม่ควรปล่อยให้ใครมาละเมิดสิทธิของลูกเราโดยที่เราไม่จัดการค่ะ ไม่งั้นลูกจะไม่เชื่อมั่นในตัวพ่อแม่ค่ะ จากคุณ : pinkie_pink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 10:37:13

ความคิดเห็นที่ 10 ในฐานะเด็กเคยโดนลูกพี่ลูกน้องเเกล้ง (เพราะเราเด็กสุดในบ้านย่า เเละไม่ใช่เด็กซนเลย) คุณเเม่ควรเเยกน้องค่ะ ตอนที่เราโดน เราโดนทั้งหยิกทั้งชก เเม่เราร้องไห้เลย(อันนี้เเม่เล่าให้ฟัง) เเต่เเม่เราทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน เพราะทางนั้นเขาโอ๋หลานชาย จนพ่อเราทนไม่ไหว เสียงดังไปทีเดียว ญาติก็เลยอึ้งๆไป จากนั้นเเม่เราก็ให้เรานั่ง้ญข้างๆตลอด หรือไม่ก็ให้ญาติที่โตกว่าช่วยดูๆกันๆให้ ทางที่ดี อย่าให้เล่นกันเลยค่ะ ตามที่คุณมาร์ชเมลโลว่า ถ้าไม่เลียนเเบบก็ทำตาม ปล.ตอนน้องเราโดนเเกล้งเราโหดกว่า เราถีบหน้าหงายเลย รักน้องเกิน 5555 จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 11:08:03

ความคิดเห็นที่ 11 เหมือนครอบครัวเราในหลายๆความเห็นเลยค่ะ บ้านปู่ย่า มีหลานชาย 2 คน คนโตปีหน้าเข้า ป1 คนเล็ก 2ขวบครึ่ง นิสัยไม่ดีมากๆ เพราะเค้าเลี้ยงแบบตามใจ ไม่สั่งสอน ส่วนลูกเรา 2 ขวบ ผู้หญิงค่ะ เมื่อก่อนสามีชอบพาลูกไปเล่นกับบ้านนั้น แล้วโดนแกล้งบ้าง โดนแย่งของเล่นบ้าง เรารู้เรื่องเราโมโหมาก เพราะลูกเราเวลาเจอเด็กคนอื่น ก็แสดงอาการกลัว แล้วจะพูด "กลัวๆ" ขนาดเด็กน้อยๆที่ไม่กี่เดือนแกยังกลัวเลย เราเลยยื่นคำขาดห้ามพาไปเล่นอีก เพราะไปเจอพฤติกรรมป่่าเถื่อน เล่นแรงๆ ตะโกนเสียงดัง กระโดดเป็นลิงเป็นค่าง เรากลัวลูกเอาอย่าง แล้วกว่าจะทำให้ลูกหายกลัวเด็กคนอื่นได้ นานเหมือนกัน -_-! จากคุณ : MoAuang เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 11:14:07

ความคิดเห็นที่ 12 เราก็เป็นนะ แต่ของเราจะแตกต่างหน่อยตรงที่ เราแต่งงานแล้วแยกครอบครัวออกมา ปัญหาแบบคุณ จะเจอเฉพาะตอนที่พาลูกๆไปบ้านคุณตาคุณยายเท่านั้น เราก็เลยพอจะเลี่ยงได้ น่าเห็นใจค่ะ อย่างนึงที่เรามองนะคะคือ ถ้าเป็นลูกหลานทางฝ่ายครอบครัวเราเอง เราจะเหมือนสอนได้ หรือกล้าที่จะสอน แต่ถ้าหลานที่ว่าเป็นลูกของครอบครัวฝั่งสามี ก็จะยากที่จะพูดค่ะ เพราะบางทีพูดไปก็ระคายเคืองกันป่าวๆ เรื่องนี้ละเอียดอ่อนนะคะ ถ้าเราสอนหลาน พูดผิดไปนิดนึงก็จะกลายเป็นเราเข้าข้างลูกตัวเอง วิธีที่ทำได้ คงได้แต่ทำใจ สอนลูกเราให้ดีให้เข้าใจสถานการณ์ และก็อย่างที่คุณบอกหล่ะ เด็กยังเล็ก แกจะเรียนรู้ที่จะปรับตัวให้เข้ากับคนอื่นได้เอง และเด็กก็คือเด็ก ฉะนั้น ทำใจสบายๆค่ะ เลี้ยงลูกตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้นพอ :D จากคุณ : ชับ-บิ มัม เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 11:36:45

ความคิดเห็นที่ 13 ปลีกตัวออกค่ะ พาลูกไปร้านหนังสือ ว่ายน้ำ เดินออกกำลัง สนามเด็กเล่น ขี่จักรยาน ไปห้องสมุด ฯลฯ ให้เขามีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยที่สุดค่ะ พอลูกอยู่กับเราบ่อย ๆ ลูกก็ติดเราและอาจไม่อยากเล่นกับคนนิสัยไม่ดีได้นะคะ จากคุณ : malela เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 13:35:36

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้าเล่นกับคนนิสัยไม่ดีลูกอาจจะทำไม่ดีตาม หรืออาจจะถูกรังแกได้ค่ะ ลูกเราอยู่บ้านเดิมเป็นทาวน์เฮ้าส์ คนไหนนิสัยไม่ดีเราก็ไม่พาไปเล่นใกล้ๆค่ะ แต่พอย้ายบ้านแล้วลูกเราไม่ค่อยมีเพื่อนเล่นเท่าไร เพราะบ้านใกล้ๆกันแต่มีซอยกั้นบ้าง ลูกบ่นเหงาค่ะ เมื่อสัปดาห์ก่อนพาไปบ้านพ่อที่จรัญฯ มีลูกพี่ลูกน้องวัยใกล้กันเยอะเลย แต่เป็นชายซะเยอะ เค้าก็จะไม่เรียบร้อยเหมือนเด็กผู้หญิง ลูกเราก็ทโมนตามกันไปเลยค่ะ  พี่ทำไรน้องทำด้วย พี่ไม่ทิ้งขยะลงถังน้องก็ทำตาม พอเราว่า  แม่ตัวดีบอกว่า พี่จายยังทำได้เลยน่ะคุณแม่  ต้องคอยสอนกันเยอะเหมือนกันค่ะ ดีว่าไม่ค่อยได้ไปบ่อยเท่าไร บางทีต้องเลือกว่าจะให้ลูกไม่เหงาหรือต้องคอยปรับนิสัยกัน จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 13:45:32

ความคิดเห็นที่ 15 สามีเราบอกว่าถ้าเห็นเค้าจะพูดสอนหลาน หรือบ่นพ่อแม่หลานให้ว่าไม่ควรทำแบบนี้ แย่งของเล่น หรือ แกล้งพี่แกล้งน้องไม่ดี แต่ว่า ปัญหาเราเหมือนละครน้ำเน่า สามีเราอยู่ตจว กลับบ้านมาเฉพาะเสาร์อาทิตย์ ถ้าอยู่ต่อหน้าสามีแล้วหลานมาแกล้งหรือแย่งของลูกเรา ทั้งแม่สามี และพี่สามี จะรีบแยกเด็กไปทันที ไม่เหมือนต่อหน้าเราเวลาสามีไม่อยู่เค้าจะปล่อยให้เล่นกันอยู่อย่างนั้น สามีเรากลัวว่าถ้าอยู่ๆไปพูดโดยที่เค้าไม่อยู่ในเหตุการณ์เอง เค้ากลัวว่า ทางบ้านเค้าที่ไม่ชอบเราอยู่แล้วจะมาหาว่าเราเป็นคนไปฟ้องอีก ก็จะแย่ เราเบื่อมากเลยคะ   เด็กเกเรนิสัยไม่ดีไม่มีใครอยากให้ลูกไปเล่นด้วยหรอก เค้าไม่รู้ตัวกันหรือไง จากคุณ : pinkie_pink เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 15:10:35

ความคิดเห็นที่ 16 หลาน 2 ขวบเองไม่ใช่หรือคะ วัยนี้เป็นวัยที่ จะแสดงออกถึงความต้องการของตัวเองอย่างชัดเจน และไม่สนใจความต้องการของคนอื่น เป็นเรื่องปกติค่ะ สำหรับเรา เด็กเล่นกัน เราไม่เข้าไปยุ่งค่ะ เด็กทะเลาะกันวันนี้ พรุ่งนี้ก็ดีกันแล้ว การเข้าไปแทรกของผู้ใหญ่อย่างเราๆ เนี่ยแหละ จะทำให้เด็กอดเล่นสนุกกัน และผู้ใหญ่ก็ผิดใจกัน ไม่มองหน้ากัน เราว่าเป็นจังหวะดี ในการสอนให้ลูกรู้จักดูแลน้อง เสียสละให้น้อง และเป็นเรื่องดี ที่จะสอนน้องว่า เล่นด้วยกัน ต้องทำอย่างไร เป็นการหัดให้เค้าเข้าสังคม อาจต้องมีของเล่นมากกว่า 1 ชิ้น อาจต้องทำให้เค้าเห็นว่า การเล่นด้วยกันสนุกกว่าเล่นคนเดียวเป็นไหนๆ สุดท้ายแล้ว เด็กจะปรับตัวเข้าหากันเอง ลูกและหลาน จะเรียนรู้และสร้างกฏของการอยู่ร่วมกันของเค้า ถ้าลูกไม่ชอบเล่นกับหลาน เค้าจะไม่ไปเล่นกับหลานเอง ไม่ต้องไปกังวลแทนเค้าค่ะ จากคุณ : แม่น้องอัณณา เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 55 21:57:09 A:125.25.61.85 X: TicketID:258399