ความคิดเห็นที่ 1 เป็นลูกคนเล็กค่ะ...ส่วนใหญ่เราใช้เสื้อผ้าต่อจากพี่...ใครจำเป็นต้องใช้เสื้อผ้า ถึงค่อยซื้อ ไม่ซื้อให้พร้อมกันค่ะ... ส่วนเรื่องอื่นอย่าคิดมากเลยค่ะ...แม่เค้ารักคุณค่ะ จากคุณ : จาริก เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 55 17:33:37

ความคิดเห็นที่ 2 พี่เป็นลูกคนโต แม่จะคิดถึงน้องและให้น้องห่วงน้องมากกว่าเสมอ แบบเวอร์เลยหล่ะ แต่พี่ไม่น้อยใจนะ ไม่เสียใจด้วย แค่รู้สึกหงุดรำคาญเฉยๆ ประมาณว่า จะเวอร์ไปไหน อะไรแบบนี้ พี่ว่าน้องอย่าคิดมากเลยคะ แม่รักลูกทั้งคู่ จะมากจะน้อยไม่ต้องไปสนใจนะคะ น้องมีหน้าที่เป็นลูกที่ดี เป็นพี่เป็นน้องที่ดี คะ หมายความว่าต้องดูแลพ่อแม่พี่น้องตามสมควร ดุว่าและสั่งสอนหากพี่่น้องพ่อแม่ทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องคะ พี่คิดของพี่แบบนี้นะ ไม่น้อยใจอะไรคะ จากคุณ : แมวปัง เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 55 22:06:59

ความคิดเห็นที่ 3 ขอเล่าสองแบบแล้วกันนะคะ ในฐานะของคนเป็นแม่ที่มีลูกสองคน พี่ซื้อให้ทั้งสองคนค่ะ เพราะกลัวลูกน้อยใจ พี่ไม่มีลูกรัก ลูกชังค่ะ รักเหมือนกันทั้งสองคน แต่บางครั้งชอบแสดงออกว่ารักอีกคนมากกว่า ถ้าอีกคนไม่เชื่อฟัง รู้ว่าไม่ดีแต่ก็อดทำไม่ได้ค่ะ แต่ในใจจริงๆ รักเท่ากันค่ะ ในฐานะที่พี่เป็นลูกคนโต พี่น้อยใจว่าพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน พี่เก็บเงินเอง ซื้อทุกอย่างที่อยากได้เองมาตั้งแต่ม.3 จนทำงานมีครอบครัวซื้ออะไรใหม่ๆ ให้พ่อแม่ แต่เค้าก็เอาไปให้น้องหมด ถ้าน้องอยากได้ น้องสาวทุกวันนี้อยากได้อะไร แม่ก็ยังซื้อให้อยู่ทั้งที่ทำงานแล้ว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น พี่หันกลับมามองตัวเอง แล้วก็ได้รู้ว่าเพราะเราเป็นพี่คนโตต้องดูแลตัวเองมาตลอด เลยทำให้เราเป็นคนแข็งกระด้าง ไม่ขี้อ้อน มีอะไรไม่เคยปรึกษาพ่อแม่ ห่างเหินท่านเอง เลยทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ น้องอย่าคิดมากค่ะ เปลี่ยนท่านไม่ได้ ก็เปลี่ยนความคิดตัวเราเอง และถ้าอนาคตมีครอบครัว ก็อย่าทำสิ่งที่เราไม่ชอบกับลูกเราค่ะ จากคุณ : kannapakk เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 55 00:21:33

ความคิดเห็นที่ 4 ตรงข้ามกับเราเลยค่ะ เราเป็นน้องคนเล็ก มีพี่ชายคนหนึ่ง ตั้งแต่เล็กจนโต คิดว่าแม่รักแต่พี่เพราะพี่เป็นผู้ชาย อะไรดีๆ พี่ก็จะได้ ทำอะไรก็ไม่ผิด จนเราเข้ามหาลัย เราก็ย้ายมาอยู่ไกลบ้าน เพราะไม่อยากเห็นพวกเค้า เราก็ทำงานพาร์ทไทม์ หาเงินใช้เอง อยากได้อะไรก็ซื้อเอง เราเรียนจบก็ส่งเงินให้พ่อแม่ตามหน้าที่ เขาอยากได้อะไรก็จะขอจากเราเพราะพี่มีครอบครัวแล้ว แต่ก็ยังเอาตัวไม่รอด พี่ก็จะมาขอจากพ่อแม่อีกทอดนึง จนเราย้ายมาอยู่ต่างประเทศ เราก็ส่งเงินให้พ่อแม่เหมือนเดิม ซื้อของให้เหมือนเดิม แต่ของดีๆ พี่ก็จะเอาไปใช้กับครอบครัวเขา ส่วนเงินที่เราส่งไป แม่เราก็เอาไปเลี้ยงหลานค่ะ แต่ตอนนี้เราไม่อยากคิดมากแล้ว หนีมาซะไกล จะเอาเงินไปทำอะไรก็ช่าง แต่เราขออย่างเดียวว่าอย่ามาบ่นว่าเงินไม่พอใช้ให้เราได้ยิน เพราะเราได้ทำหน้าที่ของลูกที่ดีมาตลอด แต่เราคงทำหน้าที่ของน้องสาวที่ดี ส่งเสียเงินให้ทั้งพ่อแม่เรา ทั้งครอบครัวพี่ชายเราใช้ได้หรอก โตๆกันแล้ว เราเองก็มีภาระของเราเมือนกัน แอบมาบ่นยาวไปหน่อย ขอโทษจขกท.ด้วยนะคะ จากคุณ : J L (bemyselfjoy) เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 55 03:25:31

ความคิดเห็นที่ 5 - เราเป็นลูกคนที่สี่ค่ะ พ่อแม่ซื้อของให้ทุกคนค่ะ ก็แล้วแต่ว่าใครอยากได้ไม่อยากได้ แต่ว่าถ้าพ่อแม่เงินไม่พอเค้าก็จะบอกว่าพี่ๆให้น้องก่อน ครั้งต่อไปก็บอกน้องว่าให้พี่บ้าง อะไรอย่างงี้ค่ะ - ตอนนี้เรามีลูกคนเดียว แต่มีหลานซึ่งแก่กว่าลูกเรานิดหน่อย เวลาซื้ออะไรให้ลูกก็นึกถึงหลานว่าเค้าจะมีไหม จะใช้ไหม ก็ซื้อไปให้ตลอดค่ะ - เราก็เก็บตังซื้อของเองซะส่วนใหญ่ค่ะ เพราะพ่อแม่แค่ที่กินที่ใช้อยู่ตลอดๆก็มากเกินพอแล้วค่ะ อยากได้อะไรก็ซื้อเองดีกว่า - ข้อนี้ตอบไม่ได้ค่ะ - พ่อแม่เราก็จะถามแค่ว่าเป็นอะไร มีอะไรอยากบอกมั๊ย ถ้าเราอยากบอกเราก็จะบอก แต่ถ้าเราไม่บอกเค้าจะบอกแค่ว่า จะมีปัญหาอะไรก็ขอให้รู้ไว้ว่ายังมีเค้ากับพี่ๆที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างเสมอ - ก็คงถามว่าทำไมถึงรู็สึกแบบนั้น แบบว่าจับเข่าคุยกันเลยอะไรอย่างงี้ค่ะ ปล.เราตอบจากประสบการณ์ที่เป็นทั้งลูกและเป็นแม่ นะคะ จากคุณ : GphedZ เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 55 14:26:19