Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
อยากให้แม่ๆที่อยากให้ลูกเป็นอย่างที่ตัวเองต้องการมาอ่านค่ะ vote ติดต่อทีมงาน

เราพิมพ์ไปด้วยความรู้สึกอัดอั้นค่ะ
อาจจะมีการใส่อารมณ์มากไปหน่อยนะคะ เพราะเรารู้สึกตัวเองเคว้งๆไงชอบกล


เราโตมาในครอบครัวที่ไม่ค่อยจะสมบูรณ์นะคะ พ่อเราติดเหล้าค่ะ
แล้วก็ทะเลาะกะแม่บ่อยๆ จนเค้าหย่ากันได้ เค้าก็ให้เราซึ่งตอนนั้นอายุแค่ 5 ขวบเลือกว่าจะอยู่กับใคร
เราก็เลือกอยู่กับแม่ค่ะ แล้วคืนนั้นพ่อเราก็ไปผูกคอตายที่บ้านปู่ค่ะ

หลังจากนั้นเราก็มีแค่แม่กับป้าเป็นที่พึ่งชีวิตค่ะ แล้วแม่เราก็ทำงานทั้งวันเลย เราไม่มีอะไรทำ
เลยหาหนังสือมาอ่านตั้งแต่ยังเล็กๆ หนังสือพิมพ์ ถุงกล้วยแขกก็เอามาอ่าน
จนรักการอ่าน แล้วด้วยในตอนนั้นเราไม่มีอย่างที่จะทำนอกจากไปห้องสมุดของโรงเรียนไปอ่านหนังสือ
และตั้งใจเรียน เราจึงค่อนข้างเป็นเด็กเรียนเก่งในสายตาของครอบครัว
จนกระทั่งเราต้องเลือกสายวิทย์หรือสายศิลป์ แม่เราก็ไฟท์ให้เราเรียนสายวิทย์ทั้งๆที่เราไม่ต้องการ
แต่แม่เราขอร้อง และสัญญาว่าจะให้เราเลือกเรียนคณะในมหาลัยด้วยตัวเอง
เราก็ตกลงค่ะ ตลอดเวลาสามปีของมอปลายเราไม่มีความสุขเลยค่ะ
เป็นวิชาที่เราเกลียดและพยายามเข้าใจอย่างมาก แต่มันไม่ได้ค่ะ เราผ่านมาได้ด้วยเกรดสวยงาม
ด้วยความจำ และโชคช่วยจริงๆ แต่นั่นมันยิ่งทำให้แม่เราคิดว่าเราเก่งวิทย์ค่ะ
เราบอกแม่เรามาตลอดว่าเราไม่มีความมสุขเลย เราไปเรียนเหมือนเป็นคนโง่ทุกวัน ไปนั่งให้มันจบๆวัน
มันไม่ใช่ความชอบเลย พยายามแล้ว มันก็ทำได้ แต่มันทำได้ไม่ดี และไม่อยากไปเรียน
แม่เราก็จะบังคับให้เราพยายามอีก

จนเราสอบติดรอบแรกโครงการหนึ่งอำเภอหนึ่งทุนของคณะแพทย์ค่ะ ผ่านทุกรอบ เพราะแม่เราต้องการให้เราเป็นหมอมาก
แต่รอบสุดท้ายที่ต้องสอบโควต้ามช. เรานั่งคิดตลอดที่ทำข้อสอบว่า จะยอมผูกตัวเองกับการเรียนหกปีในคณะที่เราไม่ได้ชอบ และใช้ทุนอีกสิบปีเหรอ เราก็เลยทำข้อสอบแบบมั่วๆค่ะ
จนในที่สุดก็สอบไม่ติด ซึ่งเราดีใจมาก ในตอนนั้นเราคิดว่าเราจะได้เลือกทางเดินของเราจริงๆแล้ว

ตลอดช่วงที่เตรียมแอดมิดชัน เราอ่านแต่ชีวะ สังคม ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ
ย้อนหลังสิบห้าปี แบบบ้าไปแล้ว
เราจะเข้าคณะพวกอักษรศาสตร์ นิติศาสตร์ค่ะในตอนนั้น จนคะแนนออกมา
เราคะแนนสูงพอที่จะเข้าคณะเหล่านี้ได้สบายๆในมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งของประเทศ
เรากรอกคณะที่ต้องการพร้อมโอนเงินไปแล้ว
แต่แม่เราก็ไม่ยอมให้เราไปค่ะ เค้าขู่ว่าจะตาย เค้าบอกว่าเราจะเนรคุณ มาตุฆาต ซึ่งทำให้เราช็อคมากอ่ะ
เหมือนความเชื่อมั่นในตัวแม่เรามันพังวันนั้นเลย ที่แม่เราสัญญา
คือสัญญาส่งๆเพื่อให้เราทำตามที่เค้าต้องการเหรอ
เราไม่กล้าที่จะเชื่อแม่อีกแล้ว
เหมือนตอนที่แม่อยากให้เราเข้าไปในโรงเรียนตอนที่แม่ไปส่งเราหน้ารร.อนุบาล แล้วเราก็ขอร้องให้แม่เราซื้อขนมซื้อโน่นนี่ให้ แม่เราก็รับปากทุกอย่าง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอย่างที่พูด ซึ่งเราจำได้นะคะ
แม่เราบอกว่าเพื่ออนาคตของเรา เค้าอยากให้เราทำแบบนี้ๆๆๆๆ เราพยายามไฟท์ตลอด จนในที่สุดเราต้องยอมแพ้ค่ะ
แล้วเราก็เข้าคณะที่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สุขภาพที่ต้องเรียนหกปีค่ะ ซึ่งเรีนยหนักมาก และเราต้องการจะลาออกตลอดเวลา
แต่แม่เราก็จะบอกว่าแม่เป็นความดัน อยากให้แม่ตายเหรอ
ซึ่งเราเกลียดคำประเภทนี้มาก เรากลายเป็นเด็กที่เรียนแบบผ่านๆ เรียนเหมือนเป็นหน้าที่ ให้มันจบๆไป
เราไม่มีความอยากรู้ ในวิชาที่เรียนเลย คือถ้าอาจารย์ให้ไปหา ก็หาเท่าที่เค้าให้ทำ แต่ไม่ได้มีความสนใจ
จนกระทั่งเพื่อนสนิทสมัยมอต้นของเราที่เรรียนมหาลัยพร้อมๆกันกะเรา เค้ากำลังจะเรียนจบกันแล้ว
เราก็หันมามองตัวเองว่าอีกตั้งสองปีกว่าจะจบ แล้วเรียนจบก็ต้องเป็นอาชีพที่แม่ต้องการอีกเหรอ
คือตอนนี้เรารู้สึกแย่มากอ่ะ ที่เราไม่มีไฟ ไม่มีฝัน ไม่มีความกล้าที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำอีกแล้ว
ได้แต่เรียนไปวันๆ เรียนสอบเรียนสอบ


ถ้าคุณแม่ๆที่กำลังทำแบบนี้กับลูกของคุณ ขอร้องให้ฟังลูกของคุณ หากความคิดไม่ตรงกัน
ควรหาจุดลงตัวที่ดี

หรือหาข้อดีข้อเสียมาเทียบกันนะคะ อย่าใช้ความรักของลูกเป็นเครื่องต่อรองเลยค่ะ
เพราะมันทำให้ความฝัน ความเชื่อมั่นของเด็กคนนึงมันหายไปแล้วค่ะ

จากคุณ : piggiemomae
เขียนเมื่อ : 11 ธ.ค. 55 00:40:35




[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ] 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com