ความคิดเห็นที่ 1 ส่วนนี่เป็นข้อมูลที่หามาได้ค่ะ  น่าสนใจดีเลยเอามาฝาก การฝึกขับถ่าย โดย พญ. สินดี จำเริญนุสิต (กุมารแพทย์เฉพาะทางด้านพัฒนาการและพฤติกรรมเด็ก) ใน ระหว่างช่วงเวลาที่เด็กกำลังเจริญเติบโต การควบคุมการขับถ่าย เป็นหนึ่งในความสามารถ ทางพัฒนาการที่มีความสำคัญต่อเด็ก และครอบครัว ซึ่งต้องอาศัยความพร้อมทางด้านร่างกายและจิตใจของตัวเด็ก การฝึกจากผู้เลี้ยงดู สิ่งแวดล้อม และประสบการณ์ของเด็กด้วย หากผู้ลี้ยงดูไม่เข้าใจ อาจทำให้เด็ก เกิดปัญหา ปฎิเสธการฝึกขับถ่ายได้ โดยสาเหตุที่พบบ่อยของปัญหา ปฏิเสธการฝึกขับถ่าย ได้แก่ ภาวะท้องผูกเรื้อรัง พื้นฐานทางอารมณ์ของด็ก ความสัมพันธ์ระหว่างผู้เลี้ยงดูและเด็ก เป็นต้น ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ผู้ดูแลเด็กควรมีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับการฝึกขับถ่าย โดย ทั่วไปพัฒนาการด้านการควบคุมการขับถ่ายเรียงเป็นลำดับ ดังนี้ ควบคุมการขับถ่ายอุจจาระในเวลากลางคืน -> ควบคุมการขับถ่ายอุจจาระในเวลากลางวัน -> ควบคุมการขับถ่ายปัสสาวะในเวลากลางวัน -> ควบคุมการขับถ่ายปัสสาวะในเวลากลางคืน ความพร้อมในการฝึกขับถ่าย การ ฝึกขับถ่าย คือ การพัฒนาทักษะที่จำเป็นสำหรับการขับถ่าย ณ เวลา สถานที่และอายุที่เหมาะสม ซึ่งวิธีการฝึกขับถ่ายนั้นมีหลากหลายมากขึ้นกับสรีรวิทยา ภาวะทางจิตใจ สังคมและวัฒนธรรมของเด็กและครอบครัว เป็นเรื่องที่ต้องการเวลา ต้องใช้ความเข้าใจและความอดทนของผู้เลี้ยงดู ความ พร้อมของเด็กแต่ละคนเกิดขึ้นเมื่อใด ไม่มีอายุที่แน่นอน ขึ้นกับพัฒนาการด้านร่างกายและจิตใจของเด็ก โดยทั่วไปจะอยู่ในช่วงอายุ 1 ปีครึ่ง ถึง 2 ปี ซึ่งบางคนอาจเร็วหรือช้ากว่านี้ สัญญาณที่แสดงว่าเด็กพร้อม ได้แก่ 1. ความพร้อมด้านทักษะทั่วไป ด้านภาษา : - สามารถเข้าใจและทำตามคำสั่งตั้งแต่ 2 ขั้นตอนขึ้นไป - เริ่มสื่อสารด้วยการพูดคุยได้ ด้านความคิด - เลียนแบบกิจวัตรของผุ้ใหญ่ - เริ่มเข้าใจเหตุและผลง่ายๆ ด้านกล้ามเนื้อ - ลุกเดินได้คล่อง นั่งได้มั่นคงโดยไม่ต้องช่วย ด้านอารมณ์ - ต้องการเอาใจผู้เลี้ยงดู ภายใต้สัมพันธภาพที่ดี - เริ่มมีความเป็นตัวของตัวเองในขณะเดียวกันพฤติกรรมต่อต้านมากๆเริ่มลดลง - เริ่มแสดงความเป็นเจ้าของของสิ่งที่มี 2. ความพร้อมด้านที่เกี่ยวกับการขับถ่าย การควบคุมกระเพาะปัสสาวะ - กลั้นปัสสาวะได้เป็นชั่วโมงหรือหลายชั่วโมง ความตระหนักเกี่ยวกับร่างกายตนเอง - แสดงให้รู้ว่าไม่ชอบที่จะทำเลอะเทอะในกางเกงหรือผ้าอ้อมที่ใส่อยู่ - เริ่มแสดงออกว่ารู้สึกปวดถ่ายอุจจาระหรือปัสสาวะ ด้านกล้ามเนื้อ - ช่วยเหลือตัวเองในการถอดและใส่กางเกงได้ - เริ่มสามารถควบคุมกล้ามเนื้อหูรูดทวารหนัก / ปัสสาวะได้บ้าง ด้านการสื่อสาร - เข้าใจคำว่า " ฉี่ " หมายถึงปัสสาวะ " อึ " หมายถึง อุจจาระ - พูด หรือทำสีหน้า ท่าทาง สื่อให้รู้ได้ว่าต้องการเข้าห้องน้ำ หรือใช้กระโถน ขั้นตอนการฝึกขับถ่าย ขั้นตอนที่ 1 เมื่อเด็กและผู้เลี้ยงดูพร้อม เริ่มต้นด้วยการปรับภาวะจิตใจของผู้ฝึกเองว่าการฝึกนี้ไม่สามารถสำเร็จได้ใน เวลาอันสั้น ต้องค่อยเป็นค่อยไป ไม่กดดัน ใจเย็นและสร้างบรรยากาศไม่ให้เคร่งเครียด เช่น มีของเล่นช่วย ขั้นตอนที่ 2 ต้องสื่อให้เด็กรู้ว่าคืออะไร ส่วนใหญ่เด็กไทยใช้คำว่า “ อึ” แทน อุจจาระ และ “ ฉี่” แทน ปัสสาวะ นอกจากนั้นควรให้เด็กรู้ว่าการปวดมวนท้องแบบใดคือปวดอึหรือปวดฉี่ ขั้นตอนที่ 3 ถึง เวลาเลือกกระโถนโดยเลือกที่เด็กสามารถนั่งได้มั่นคง ไม่เล็กหรือใหญ่เกินไป ถ้าจะใช้ชักโครกของผู้ใหญ่ควรมีที่ครอบโถชักโครกให้เหมาะกับเด็กและควรหา บันไดหรือที่วางเท้าให้เด็กวางได้เต็มฝ่าเท้า เพื่อจะได้เบ่งถ่ายง่ายขึ้นและไม่ต้องกลัวล้มหรือตกลงมา ขั้นตอนที่ 4 สอนให้เด็กใช้กระโถนหรือชักโครกโดยการให้เด็กลองนั่งดู ในต่างประเทศโดยเฉพาะทางตะวันตกผู้ใหญ่และเด็กจะใช้ห้องน้ำร่วมกันเพื่อที่ จะสาธิตให้เด็กดูวิธีการใช้แต่ในประเทศไทย เนื่องจากวัฒนธรรมที่ต่าง กันควรคำนึงถึงความเหมาะสมด้วย การให้เด็กลองนั่งก่อน เหตุผลเพื่อให้เกิดความคุ้นเคยกับกระโถน นั่งไปโดยที่ไม่ถอดกางเกงหรือผ้าอ้อมแต่หากเด็กร่วมมือดีก็สามารถถอดขณะนั่ง ตั้งแต่ต้นได้ ขั้นตอนที่ 5 จากนั้น 1-2 สัปดาห์หากเด็กเริ่มนั่งโดยใส่เสื้อผ้าอยู่ด้วย ลองถอดกางเกงหรือผ้าอ้อมแล้วชวนเด็กไปนั่งกระโถนโดยไม่บังคับ ให้เด็กนั่งในระยะเวลาชั่วครู่และไม่คาดหวังว่าเด็กต้องถ่าย ขั้นตอนที่ 6 เมื่อเด็กคุ้นเคย ต้องให้รู้ว่ากระโถนมีไว้ใส่อุจจาระหรือปัสสาวะ ดังนั้นหากเด็กอุจจาระในผ้าอ้อมสำเร็จรูป ให้ถอดผ้าอ้อมที่เปียกเปื้อนออกก่อนแล้วใช้ผ้าอ้อมที่เปื้อนรองไว้ที่กระโถน ขั้นตอนที่ 7 ในหนึ่งวันให้เริ่มถอดกางเกงหรือผ้าอ้อมสำเร็จรูปของเด็กช่วงสั้นๆและ วางกระโถนไว้ใกล้ๆเพื่อให้เด็กใช้ได้ตามต้องการ บางครั้งก็อาจพาเด็กไปนั่งเป็นเวลา เช่น หลังตื่นนอน หรือหลังอาหาร เป็นต้น แต่ต้องให้เด็กเต็มใจด้วย ไม่บังคับ ขั้นตอนที่ 8 เมื่อเด็กคุ้นเคยดี ถอดผ้าอ้อมสำเร็จรูปและให้เด็กใส่กางเกงในธรรมดาพร้อมกับการสอนเรื่องการทำ ความสะอาด เช่น การเช็ดก้นให้ใช้กระดาษชำระป้ายจากข้างหน้าไปด้านหลังเพื่อมิให้อุจจาระมา เปื้อนด้านหน้า โดยเฉพาะในเด็กหญิงมีช่องเปิดทางเดินปัสสาวะและช่องคลอดอยู่ใกล้กันมากจะติด เชื้อง่าย สอนให้เด็กล้างมือหลังจากใช้กระโถน และเช็ดชำระล้างก้นแล้ว การ ฝึกเช่นนี้เด็กจะค่อยๆควบคุมการขับถ่ายได้ แต่ที่สำคัญทื่สุด คือ การสร้างความสัมพันธ์ที่อบอุ่น ให้กำลังใจ ชมเชยในทุกขั้นตอนหากเด็กทำได้ ผู้ฝึกต้องอดทนและไม่ควรตำหนิเมื่อเด็กทำเปื้อนหรือสกปรก ขั้นตอนที่ 9 พยายามอย่าให้เด็กท้องผูก ขับถ่ายให้เป็นเวลา ให้เด็กได้ทานอาหารที่มีกากใยให้เพียงพอ ไม่ดื่มนมในปริมาณที่มากเกินไป ( โดยทั่วไปเด็กอายุประมาณ 1-2 ปี ไม่ควรเกิน 32 ออนซ์ต่อวัน ) เนื่องจากนมมีปริมาณไขมันมากทำให้การเคลื่อนตัวของลำไส้ช้าลงและจะทำให้การ ฝึกขับถ่ายยากขึ้นเพราะถ้าท้องผูกเด็กจะกลัวเจ็บและไม่อยากถ่าย ภาวะปฎิเสธการฝึกขับถ่าย หมาย ถึง ภาวะที่เด็กต่อต้านหรือปฎิเสธการฝึกขับถ่ายหรือไม่ยอมนั่งกระโถน ไม่ยอมเข้าห้องน้ำ ซึ่งส่งผลถึงอารมณ์จิตใจของเด็ก และอาจก่อให้เกิดปัญหาการกลั้นอุจจาระและภาวะท้องผูกเรื้อรัง หรืออุจจาระเล็ดตามมาได้ มักมีสาเหตุจาก ภาวะท้องผูก (Constipation) , พื้น อารมณ์ของเด็ก (Temperament) , ความสัมพันธ์ระหว่างเด็กและผู้เลี้ยงดู (Parent-child interaction) ซึ่งหากเด็กมีภาวะนี้ควรปรึกษากุมารแพทย์ ( ท้องผูกในเด็ก หมายถึง การถ่ายอุจจาระน้อยเพียง 2 ครั้งต่อสัปดาห์ และ / หรือถ่ายอุจจาระลักษณะแข็งจนมีเลือดปนในบางครั้ง หรือเจ็บปวด ถ่ายลำบาก ต้องออกแรงเบ่งมาก ) อาการท้องผูกเกิดขึ้นได้เสมอ โดยช่วงเวลาที่มีแนวโน้มเกิดขึ้นง่าย ได้แก่ - ช่วงเวลาที่เริ่มอาหารเสริม อาจมีการให้อาหารเสริมที่ไม่เหมาะสมและกากใยไม่เพียงพอ - ช่วงเวลาภายหลังการเจ็บป่วยเล็กน้อย เช่น ไข้หวัด หรืออุจจาระร่วงเฉียบพลัน - ช่วงเวลาที่เริ่มฝึกขับถ่าย ถ้าเด็กมีประสบการณ์การถ่ายที่เจ็บยิ่งทำให้เกิดการกลั้นอุจจาระ - ช่วงเวลาที่เริ่มเข้าโรงเรียน เด็กอาจไม่กล้าเข้าห้องน้ำที่โรงเรียน ทำให้เกิดการกลั้นอุจจาระ ท้อง ผูกเรื้อรังที่เกิดจากพฤติกรรมกลั้นอุจจาระนั้น จะไม่มีสาเหตุความผิดปกติของระบบใดๆ แต่จะเกี่ยวข้องกับปัญหาของการฝึกขับถ่าย มักเริ่มพบในวัยทารกตอนปลาย (late infancy) จนถึงอายุ 2 ปี ถ้าไม่ได้รับการแก้ไขปัญหา การถ่ายอุจจาระเล็ดจะเริ่มปรากฎเมื่ออายุประมาณ 3-5 ปี โดยร้อยละ 13 ของเด็กกลุ่มนี้อาจมีอาการปัสสาวะเล็ดและติดเชื้อในระบบทางเดินปัสสาวะโดย เฉพาะในเด็กหญิงร่วมด้วยเพราะลำไส้ส่วน rectum ขยายใหญ่ไปกดกระเพาะปัสสาวะ ทำให้กระเพาะปัสสาวะมีความจุลดลง นอกจากนี้ในบางรายท้องผูกทำให้มีอาการปวดท้อง เบื่ออาหารซึ่งส่งผลถึงการกินอาหารของเด็ก ที่มา http://www.vejthani.com/web-thailand/Healthcare-toilet-training.php จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 09:26:15

ความคิดเห็นที่ 2 พ่อแม่ควรรู้  เครดิตจาก  http://www.thaiparents.com/pottytrain.html การฝึกขับถ่าย (Potty Training) ความพร้อมในการควบคุมระบบการขับถ่าย เด็กๆ สามารถควบคุมการขับถ่ายได้ก็ต่อเมื่อร่างกายมีความพร้อม และต้องการที่จะให้บริเวณก้นสะอาดและแห้ง ไม่เลอะเทอะ ซึ่งเด็กแต่ละคนอาจมีความพร้อมแตกต่างกันไป ฉะนั้น คุณไม่ควรเปรียบเทียบลูกคุณกับเด็กคนอื่น •  เด็กส่วนใหญ่จะควบคุมระบบขับถ่ายอุจจาระได้ก่อนการควบคุมระบบการถ่ายปัสสาวะ •  เด็กเมื่ออายุประมาณ 2 ขวบ 1 ใน 2 คนมักจะควบคุม ระบบการขับถ่ายทั้งปัสสาวะและอุจจาระได้ •  เมื่ออายุประมาณ 3 ขวบ เด็ก 2 ใน 3 จะสามารถควบคุม ระบบการขับถ่ายทั้งอุจจาระและปัสสาวะทั้งกลางวันและกลางคืน ได้เกือบทุกวัน แม้ว่าจะเป็นวันที่มีเรื่องน่าตื่นเต้น, หงุดหงิด หรือพยายามฝึกฝนในการทำกิจกรรมบางอย่าง •  เมื่ออายุประมาณ 5 ขวบ เด็กส่วนมากหรือเรียก ได้ว่าแทบทุกคนสามารถควบคุมระบบขับถ่ายทั้งอุจจาระและปัสสาวะได้ดี เรียนรู้การนั่งกระโถน เริ่มเมื่อไหร่ดี? จะเป็นการช่วยได้มากเลยถ้าคุณจะระลึกอยู่เสมอว่า คุณไม่สามารถและไม่ควรที่จะบังคับขู่เข็ญลูกให้นั่ง กระโถนหรือเข้าห้องน้ำเพื่อขับถ่าย เมื่อถึงเวลาที่ลูกพร้อม ลูกจะนั่งถ่ายบนกระโถนเอง (หรือบนที่นั่งชักโครกสำหรับเด็ก) เพราะลูกเองก็ไม่อยากไปโรงเรียนโดยใส่ผ้าอ้อมตลอดเวลาเหมือนกัน ฉะนั้นเป็นการดีที่สุดถ้าคุณจะค่อยๆ ใช้วิธีกระตุ้น ชักจูงใจให้ลูก เกิดความอยากที่จะนั่งกระโถนเพื่อขับถ่ายเอง คุณพ่อคุณแม่ส่วนใหญ่เริ่มฝึกลูกให้นั่งกระโถน เมื่ออายุประมาณ 18 - 24 เดือน ซึ่งระยะนี้เด็กพร้อมที่จะ ฝึกได้เป็นอย่างดี เพราะเด็กๆ จะมีความรู้สึกถึงท้อง ไส้การเคลื่อนไหวภายใน และความรู้สึกอยากถ่ายอุจจาระแล้ว ฉะนั้นลองสังเกตดูว่าเมื่อไหร่ที่คุณคิดว่าลูกพร้อมที่จะหัดนั่ง กระโถนก็ฝึกได้เลย ส่วนใหญ่แล้วเด็กมีระดับขั้นตอนใน พัฒนาการควบคุมระบบการขับถ่าย ดังนี้ •  เริ่มมีความรู้สึกว่าผ้าอ้อมที่นุ่งอยู่เฉอะแฉะ เปียก เลอะเทอะ •  เริ่มมีความรู้สึกถึงท้องไส้ การเคลื่อนไหวภายใน และรู้สึกว่าอยากถ่ายอุจจาระหรือปัสสาวะ และสามารถบอกคุณแม่ให้ทราบล่วงหน้าได้ •  จะแสดงท่าที ส่งสัญญาณให้คุณแม่ทราบล่วงหน้าว่า กำลังจะปล่อยออกมาแล้วนะ หรือปล่อยออกมาแล้วล่ะ ถ้าลูกอยู่ใน 2 ขั้นสุดท้าย คุณจะพบว่าเป็นการไม่ยาก เลยที่จะฝึกหัดให้ลูกนั่งกระโถน หรือนั่งบนที่นั่งชักโครก สำหรับเด็ก (เป็นเบาะนิ่มๆ หรือเบาะพลาสติคสำหรับเด็กนั่ง แล้วครอบทับชักโครกอีกที) แต่ถ้าคุณฝึกลูกเร็วเกินไป คุณก็จะต้องเตรียมตัวอดทนกับอุบัติเหตุที่ลูกอาจทำเลอะเทอะ นอกกระโถนที่อาจเกิดขึ้นได้เมื่อลูกกำลังเรียนรู้การควบคุมระบบขับถ่าย สิ่งที่ควรทำ •  วางกระโถนไว้ในห้องน้ำ หรือในที่ซึ่งลูกจะมองเห็นได้ชัด และรู้ว่ามีไว้เพื่ออะไร ยิ่งถ้าคุณมีลูกที่โตกว่า และกำลังใช้กระโถนนี้ จะเป็นตัวอย่างแก่ลูกคนที่กำลังหัดนั่งกระโถนด้วย กรณีนี้จะช่วยได้มาก •  ถ้าลูกคุณขับถ่ายอุจจาระเป็นเวลาในแต่ละวัน คุณอาจถอดผ้าอ้อมลูกออก แล้วแนะนำให้ลูกลองไปถ่ายในกระโถนดูบ้าง ถ้าลูกทำท่าไม่ชอบที่จะถ่ายใน กระโถน คุณก็ค่อยใส่ผ้าอ้อมให้ตามเดิม และลองพยายามดูใหม่ในอีก 2 อาทิตย์ถัดไป •  ทันทีที่คุณรู้ว่าลูกกำลังจะปัสสาวะหรือถ่าย โดยที่ลูกส่งสัญญาณให้ทราบ คุณก็รีบถอดผ้าอ้อมให้ลูกแล้วพาไป นั่งกระโถน หรือเข้าห้องน้ำ (โดยนั่งที่นั่งสำหรับเด็กบนชักโครก) แต่ถ้าไม่ทันเพราะลูกทำเลอะเทอะเสียก่อน คุณก็จัดการเช็ดให้เรียบร้อย แล้วค่อยพยายามดูใหม่ใน อาทิตย์หน้าหรือสองอาทิตย์ถัดไป ซึ่งคงต้องใช้เวลาสักหน่อยที่จะ ทำให้ลูกเคยชินกับการนั่งถ่ายในกระโถน •  ลูกจะดีใจเมื่อถ่ายในกระโถนได้สำเร็จ ฉะนั้น คุณควรให้กำลังใจและกล่าวชมเชยลูกในความพยายาม แต่ไม่ควรตอบแทนโดยการให้ขนมหรือสิ่งอื่นเป็นรางวัล เพราะจะทำให้เป็นการสร้างปัญหามากกว่าแก้ปัญหาในภายหลัง ***เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ลูกของคุณจะต้องการนั่งกระโถนเอง*** ข้อคิดในการฝึกการขับถ่าย •  ถ้าลูกไม่สนใจที่จะนั่งบนกระโถนเพื่อขับถ่าย คุณก็ไม่ควรเป็นกังวล ให้พยายามเตือนตัวเองเสมอว่า ในที่สุดแล้วลูกก็จะต้องการนั่งกระโถนเอง เพราะไม่อยากถ่ายเลอะเทอะในผ้าอ้อมอีกต่อไป •  ลดความกดดัน ถ้าลูกไม่ยอมนั่งกระโถนจริงๆ คุณก็ให้ลูกใส่ผ้าอ้อมตามเดิม รอสักประมาณ 2 อาทิตย์ถัดไป ค่อยมาเริ่มฝึกกันใหม่อีกครั้ง •  แสดงให้ลูกทราบว่าคุณดีใจ และยินดีช่วยเหลือลูก เมื่อลูกนั่งถ่ายบนกระโถนได้สำเร็จ (หรือนั่งบนที่นั่งสำหรับเด็กบนชักโครก) หรือควบคุมระบบขับถ่ายได้ดี ไม่ทำเปียก •  แต่ถ้าลูกทำเปียกบ้าง คุณควรพยายามใจเย็นและอดทน โดยอธิบายให้ลูกทราบว่า ลูกจะถ่ายแบบนี้ไม่ได้ ควรไปถ่ายในกระโถนหรือส้วม ไม่ต้องทำบ่อยแต่ลูกจะเข้าใจไปเอง •  ลองจำกัดเครื่องดื่มบ้างโดยเฉพาะน้ำอัดลมหรือเครื่องดื่มช็อคโกแลต เด็กหลายคนในช่วงนี้ เป็นช่วงที่ชอบขอเครื่องดื่มมากๆ ควรให้น้ำผลไม้หรือเครื่องดื่มรสหวานเป็นรอบพิเศษมากกว่าที่จะให้เป็นกิจวัตร โดยให้ดื่มน้ำเปล่าในช่วงนั้นแทนน้ำผลไม้ซึ่งเด็กจะดื่มน้อยลง เพราะเด็กบางคนดื่มน้ำเพื่อความสบายใจและเพียงเพื่อจะหาอะไรทำเท่านั้น ลองหาสิ่งอื่นให้เด็กทำแก้เบื่อ •  มีเด็กบางรายอายุ 4 ขวบยังทำเปียกในตอนกลางคืน คุณอาจให้ใส่ผ้าอ้อมสำเร็จรูปไปพลางๆ เพื่อจะได้ไม่ต้องซักผ้าปูที่นอนทุกเช้า ขณะเดียวกันพยายามจำกัดเครื่องดื่มในตอนหัวค่ำ หรืออาจปลุกลูกไปเข้าห้องน้ำในตอนที่คุณกำลังจะเข้านอน เช่น 4 ทุ่ม เด็กส่วนมากสามารถหลับต่อได้ง่ายมาก •  ถ้าลูกคุณไม่ทำเปียกเลยมาได้พักใหญ่ๆ แล้ว ไม่ว่าจะเป็นตอนกลางวันหรือกลางคืน แล้วเริ่มมาทำเปียกอีก แสดงว่าอาจเกี่ยวพันกับปัญหาทางอารมณ์ เช่นคุณแม่กำลังจะมีน้องใหม่ หรือย้ายบ้านใหม่ เด็กยังปรับตัวไม่ได้ ฉะนั้นคุณควรเข้าใจและเห็นใจลูก เพราะลูกอาจกำลังอยู่ในช่วงว้าวุ่นใจ ไม่ได้ตั้งใจจะทำเปียก •  เมื่อถึงเวลาที่ลูกเข้าโรงเรียนแล้วเกิดทำเปียก ลูกคุณจะเริ่มว้าวุ่นใจ ไม่พอใจตัวเองเท่าๆ กับที่คุณรู้สึก ฉะนั้นคุณไม่ควรไปโกรธลูก เพราะลูกต้องการทราบว่าคุณแม่อยู่ข้างเดียวกับเค้าและเห็นใจเค้า และลูกก็จะพยายามช่วยคุณแก้ปัญหาในการทำเปียกของเขาด้วยเช่นกัน เพราะบัดนี้เขาจะคิดว่าเป็นปัญหาของเขามากกว่าเป็นปัญหาของคุณ ปัญหาท้องผูกอุจจาระแข็ง เด็กๆ ที่ท้องผูกในวัยฝึกขับถ่ายนี้ จะมีปัญหาได้ถ้าไม่ถ่ายอุจจาระออกให้หมด เพราะจะทำให้ท้องผูกมากขึ้น โดยอุจจาระจะแข็งออกมาครูดบริเวณทวาร หนักจนเจ็บเป็นแผล ทำให้เด็กๆกลั้นไว้ ไม่กล้าเบ่ง ท้องจึงผูกมากขึ้นไปอีก เมื่อปวดท้องอยากถ่าย ก็จะเจ็บทวารหนักมาก ฉะนั้นควรให้ลูกดื่มน้ำส้มคั้น, น้ำลูกพรุน, ทานผักผลไม้ และธัญพืชเช่น Cereal จะช่วยให้การขับถ่ายดีขึ้น หรืออาจไปปรึกษาแพทย์เพื่อช่วยให้หายจากโรคท้องผูก จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 09:27:11

ความคิดเห็นที่ 3 ลูกปัสสาวะบ่อย ผิดปกติหรือเปล่า ? (Mother & Care) ถ้าคุณพ่อคุณแม่สังเกตเห็นลูกวัยซนเข้าห้องน้ำบ่อยทุก ๆ 5 -10 นาทีบ้าง หรือวันละเป็นสิบ ๆ รอบ หรือกลั้นปัสสาวะไม่ค่อยอยู่ อย่านิ่งดูดายค่ะ แม้ลูกจะไม่ได้มีอาการแสดงว่าเจ็บป่วยอย่างอื่น แต่ถ้าปล่อยไว้นานอาจจะมีโรคอื่น ๆ หลบซ่อนอยู่ได้ ทราบได้อย่างไรว่าลูกปัสสาวะบ่อยผิดปกติ สำหรับเด็กอายุก่อน 5 ปี โดยทั่วไปแล้วการปัสสาวะบ่อยที่ผิดปกติในเด็กช่วงอายุนี้ มักมีอาการอย่างอื่นให้สังเกตร่วมด้วย เช่น เด็กผู้ชายปัสสาวะไม่พุ่งเป็นสาย ปัสสาวะเป็นช่วง ๆ หรือเด็กจะร้องทุกครั้งที่ปัสสาวะ สำหรับเด็กอายุ 5 ปีขึ้นไป ปัสสาวะบ่อยกว่าที่เคยเป็น คุณพ่อคุณแม่รวมทั้งคุณครูก็จะสังเกตได้อย่างชัดเจน เพราะเด็กในอายุช่วงนี้สามารถควบคุมการขับถ่ายปัสสาวะได้ใกล้เคียงกับผู้ใหญ่แล้ว คือจะปัสสาวะไม่เกิน 6 ครั้งต่อวัน สาเหตุที่เด็ก ๆ ปัสสาวะบ่อย มีสาเหตุหลักจากทางร่างกายและทางจิตใจ ดังต่อไปนี้ค่ะ สาเหตุจากทางร่างกาย ส่วนใหญ่เกิดจากโรคของระบบทางเดินปัสสาวะ เช่น มีการติดเชื้อของระบบทางเดินปัสสาวะ ซึ่งแบ่งตามตำแหน่งของการติดเชื้อแบ่งออกเป็น 2 โรค คือ 1.โรคกรวยไตอักเสบ ในเด็กจะมีไข้สูง ปวดบั้นเอว ปัสสาวะขุ่น ปัสสาวะแสบขัด คลื่นไส้ อาเจียน แต่อาการในเด็กเล็กไม่จำเพาะอาจมีไข้สูง ร้องกวน ดูดนมน้อยลง เด็กเล็กควรได้รับการตรวจปัสสาวะทุกครั้งเมื่อมีไข้ โดยตรวจร่างกายไม่พบความผิดปกติ 2.โรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบ เด็กมีอาการปัสสาวะบ่อย แต่มีอาการปัสสาวะแสบขัด ปัสสาวะครั้งละน้อย ๆ กลั้นไม่ได้ ปัสสาวะขุ่นบางครั้งอาจมีเลือดปน เด็กบางคนมีปัสสาวะรดที่นอนเกิดขึ้นใหม่ หลังจากที่เคยควบคุมการขับถ่ายได้แล้ว การวินิจฉัย ทำให้โดยการตรวจปัสสาวะและเพาะเชื้อปัสสาวะ จะพบเม็ดเลือดขาว หรือเชื้อแบคทีเรียในปัสสาวะ โดยคุณหมอจะนำปัสสาวะไปเพาะเชื้อ เพื่อจะบอกชนิดของแบคทีเรียที่ก่อโรค และตรวจการตอบสนองของเชื้อต่อยาปฏิชีวนะ เนื่องจากการติดเชื้อระบบทางเดินปัสสาวะ อาจเป็นอาการนำที่บ่งบอกถึงความผิดปกติแต่กำเนิดของไต และทางเดินปัสสาวะ ดังนั้น ในเด็กที่เป็นกรวยไตอักเสบทุกราย หรือเด็กที่เป็นกระเพาะปัสสาวะอักเสบ หรือมีการติดเชื้อซ้ำ ควรได้รับการตรวจพิเศษเพิ่มเติม ได้แก่ การตรวจอัลตร้าซาวด์ทางเดินปัสสาวะ คุณหมอจะทำการฉีดสีเข้าที่ท่อปัสสาวะเพื่อหาความผิดปกติ เพราะอาจพบความผิดปกติของไตและทางเดินปัสสาวะร่วมด้วย จำเป็นต้องได้รับการรักษาต่อเนื่อง การรักษา สามารถรักษาด้วยการใช้ยาปฏิชีวนะ ถ้าเด็กกินยาไม่ได้ หรือมีอาการขาดน้ำ คุณพ่อคุณแม่ควรพาลูกไปรับการรักษาที่โรงพยาบาล เพื่อให้ยาปฏิชีวนะในหลอดเลือดดำ ซึ่งระยะเวลาที่ให้ยาประมาณ 10-14 วัน ในโรคกรวยไตอักเสบ แต่ถ้าเป็นกระเพาะปัสสาวะอักเสบอาจใช้เวลาในการรักษาสั้นกว่า คือประมาณ 5-7 วันค่ะ สอนลูกดูแลตัวเองอย่างไร สอนลูกให้ทำความสะอาดหลังการขับถ่ายให้ถูกวิธี โดยเช็ดทำความสะอาดจากหน้าไปหลัง เพื่อป้องกันเชื้อแบคทีเรียที่อยู่ในอุจจาระ เป็นตัวก่อโรคที่สำคัญของโรคติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ ดื่มน้ำมาก ๆ และปัสสาวะให้เป็นเวลา ในเด็กควรปัสสาวะทุก 3-4 ชั่วโมง และก่อนนอนไม่กลั้นปัสสาวะ เพราะปัสสาวะที่ค้างนาน ๆ ในกระเพาะปัสสาวะ เป็นอาหารที่ดีของเชื้อแบคทีเรีย สาเหตุทางจิตใจ ปัญหาความเคร่งเครียด ความกังวล ซึ่งอาจเกิดจากครอบครัวหรือที่โรงเรียน เช่น ช่วงสอบ ซึ่งมักเป็นชั่วคราวเท่านั้น ซึ่งเด็กส่วนใหญ่จะมีอาการปัสสาวะบ่อยในช่วงเริ่มไปโรงเรียน คือช่วงอายุ 4-9 ปี ลักษณะเด่นของอาการปัสสาวะบ่อยด้วยสาเหตุทางจิตใจนี้ คือ เด็กจะปัสสาวะบ่อยเฉพาะตอนกลางวัน ตอนกลางคืนกลับนอนหลับสบาย หรือบางครั้งอาจจะไม่เป็นอะไรเลย แต่ขาดการฝึกฝนในเรื่องของการขับถ่าย คุณพ่อคุณแม่ต้องพยายามสังเกต และพาลูกไปพบคุณหมอเพื่อช่วยวินิจฉัยและรักษา ซึ่งก็จะแตกต่างกันตามสาเหตุ เช่น การรักษาด้วยการบำบัดจิต การรักษาโดยใช้ยา การรักษาทุกชนิดที่กล่าวมา จำเป็นต้องอาศัยความศรัทธา ความเข้าใจ และความร่วมมือของคุณพ่อคุณแม่ด้วยค่ะ จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 09:27:58

ความคิดเห็นที่ 4 ปัสสาวะบ่อย  เครดิตจากหมอชาวบ้าน เด็กบางคนอาจเกิดอาการปัสสาวะบ่อยขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุ ทั้ง ๆ ที่เพิ่งพาไปห้องน้ำไม่ถึง 10 นาที เขาก็ร้องปวดฉี่อีกแล้ว ปริมาณปัสสาวะแต่ละครั้งมีเพียงเล็กน้อย บางครั้งเข้าห้องน้ำไม่ทันทำให้กางเกงเปียก เด็กไม่มีไข้ เวลาปัสสาวะก็ไม่แสดงอาการเจ็บปวด กิริยาอาการอื่นปกติดี กินอาหารได้ดี มีปัญหาเฉพาะเรื่องปัสสาวะบ่อยผิดปกติเท่านั้น เมื่อพาไปโรงพยาบาลและตรวจปัสสาวะ ผลปรากฏว่าไม่มีสิ่งผิดปกติ หมอสงสัยว่าจะเป็นอาการทางจิตประสาท ให้ยามากิน 2-3 วัน แต่ก็ไม่หาย คุณพ่อคุณแม่เกิดความร้อนใจ จึงเปลี่ยนหมอ อาการปัสสาวะบ่อยนี้ เป็นอาการทางจิตประสาท ซึ่งเกิดขึ้นเนื่องจากมีเหตุการณ์บางอย่างสั่นคลอนประสาทของเด็กอย่างรุนแรง เช่น เมื่อเด็กมีน้องหรือเมื่อเริ่มไปโรงเรียน เป็นต้น และเมื่อเด็กมีอาการปัสสาวะบ่อย ความกังวลของคุณแม่จะยิ่งทำให้เด็กเกิดความเครียดมากขึ้น เพราะคุณแม่เป็นห่วงกลัวว่าลูกจะฉี่ราดจึงถามย้ำอยู่บ่อย ๆ ว่า “อยากฉี่หรือยังลูก ?” “ปวดเมื่อไหร่รีบบอกแม่นะ” หรือ “เพิ่งไปห้องน้ำมาหยก ๆ อั้นเอาไว้ไม่เป็นรึไงหา !” ด้วยเหตุนี้สติสัมปชัญญะของเด็กจึงไปรวมศูนย์อยู่ที่การขับถ่าย เด็กก็เลยฉี่บ่อยยิ่งขึ้น แต่เวลานอนเด็กไม่นึกถึงการขับถ่าย เด็กก็ไม่ฉี่ ลักษณะเด่นของอาการปัสสาวะบ่อยด้วยสาเหตุทางจิตใจนี้คือ เด็กจะปัสสาวะบ่อยเฉพาะตอนกลางวัน ตอนกลางคืนกลับนอนหลับสบาย เมื่อเด็กเริ่มถอดกางเกงเองและฉี่ได้เอง แกจะถือว่าเป็นความภูมิใจอันใหญ่หลวง และหากมีบางครั้งที่เด็กพลาดเกิดฉี่ราดเพราะถอดกางเกงไม่ทันจึงโดนคุณแม่ดุหรือฟาดกันเพี้ยะ เด็กจะคิดว่าตนเองถูกลบหลู่ดูหมิ่น ศักดิ์ศรีและปฏิญาณกับตนเองว่าจะไม่ยอมฉี่ราดกางเกงอีกเป็นอันขาด ดังนั้นเมื่อรู้สึกปวดเพียงนิดเดียว เด็กจะรีบไปห้องน้ำทันที จิตใจของเด็กจะรวมศูนย์อยู่ที่ปัสสาวะ และบางคนอาการหนักจนถึงกับไปห้องน้ำทุก 10 นาที การรักษาโรคปัสสาวะบ่อยนี้ทำได้โดยหันเหความสนใจของเด็กไปจากปัสสาวะ สอนให้แกเข้าใจว่า ชีวิตคนเรามีสิ่งอื่นอีกมากมายที่น่าสนใจกว่าการระวังมิให้ฉี่ราดกางเกง คุณแม่อาจหาของเล่นใหม่มาให้แกสนใจแทน หรือเล่านิทานสนุก ๆ ให้ฟัง หรือชวนเพื่อน ๆ ของเด็กมาเล่นด้วย และถ้าหากลูกเกิดเล่นเพลิน จนฉี่ราดกางเกง คุณแม่ต้องไม่โกรธทำแบบนี้สักระยะหนึ่ง อาการปัสสาวะบ่อยของแกก็จะหายไป ถ้าโชคดีก็อาจจะหายภายในสัปดาห์เดียว คุณแม่ส่วนใหญ่มักทำในสิ่งตรงกันข้ามกับข้างต้น กล่าวคือ เมื่อลูกฉี่บ่อยก็ไม่ยอมให้กินน้ำบ้าง ให้ใส่ผ้าอ้อมกระดาษบ้าง ซึ่งเด็กคิดว่าเป็นการดูถูกตัวเขา จึงพยายามไปห้องน้ำบ่อยขึ้น เพื่อมิให้ผ้าอ้อมกระดาษเปียกแฉะ อาการปัสสาวะบ่อยด้วยสาเหตุทางจิตประสาทนี้ ถ้าคนที่อยู่รอบ ๆ ตัวเด็กทำเฉย ๆ ไม่โวยวายว่าเป็นเรื่องใหญ่ อาการจะหายไปเองภายในครึ่งเดือนถึงหนึ่งเดือน หากเด็กไปโรงเรียนอนุบาลแล้ว ควรบอกให้ครูที่โรงเรียนรับรู้เรื่องนี้ ขอให้ครูทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เวลา เด็กปัสสาวะราดกางเกง และฝากเสื้อผ้าไว้กับครูสำหรับเปลี่ยนให้เด็กในที่ซึ่งไม่มีเด็กอื่นอยู่ด้วย อาการปัสสาวะบ่อยนี้เกิดขึ้นได้ทั้งเด็กชายและเด็กหญิง และเมื่อหายแล้วจะไม่มีผลกระทบในภายหลัง มีโรคทางกายซึ่งมีอาการปัสสาวะบ่อยคล้ายอาการทางจิตประสาท เรียกว่า “โรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบชนิดมีเลือดออกอย่างเฉียบพลัน (Acute hemorrhagic cystitis) " ซึ่งจะมีเลือดปนอยู่ในปัสสาวะและมีอาการเจ็บปวดเวลาปัสสาวะด้วย โรคนี้เป็นมากในเด็กผู้ชาย (ดูหัวข้อ 334 มีอาการปวดขณะปัสสาวะ ในหมอชาวบ้าน ฉบับที่ 111 เดือน กรกฎาคม 2531) หมายเหตุ Acute hemorrhagic cystitis แปลว่า โรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบอย่างเฉียบพลัน ทำให้มีอาการปัสสาวะบ่อย (ไม่มีเลือดออก) และมีอาการปวดปัสสาวะด้วย นอกจากนี้อย่าลืมพวกโรคเบาหวานในเด็ก (Childhood diabetes wellitus) มีอาการปัสสาวะบ่อย ดื่มน้ำมาก แต่ไม่มีอาการเจ็บปวดเวลาปัสสาวะ จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 09:28:33

ความคิดเห็นที่ 5 ... แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 55 09:31:10 จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 09:30:34

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านๆแล้วเราก็ยังไม่แน่ใจว่าลูกเราจะเข้าข่ายอันไหนเลยค่ะ หนูคนนี้แหละ  แม่ช้ำรั่วของแม่ จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 09:32:33

ความคิดเห็นที่ 7 .. แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 55 10:31:22 จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 09:37:59

ความคิดเห็นที่ 8 คนนี้นี่เอง น้องซาหริ่ม โตมากอ่ะ นึกว่า 4 ขวบ ขายาวเชียว จากคุณ : yodpakbung เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 10:11:34

ความคิดเห็นที่ 9 ถ่ายรูปเดี่ยวๆเหมือนจะตัวโต แต่จริงๆสูงอย่างเดียวนะคะ  พิกัดแค่ 13.6 กก.เองค่ะ จากคุณ : แม่ยายซ่าหริ่ม เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 55 10:15:49