ความคิดเห็นที่ 1 เป็นแม่ทั้งลูกสาว และลูกชาย 1.หวังเพียงว่า เมื่อเค้าโตขึ้น มีอาชีพที่สุจริต สามารถเลี้ยงตัวเอง สามารถเลี้ยงครอบครัวของเค้าได้ ไม่ต้องรวยมากมาย แค่พอมีพอกิน ไม่ขัดสน ก็พอแล้ว 2.ลูก เค้าย่อมมีชีวิตของเค้า เค้าสามารถเลือกทางชิวิตของเค้าได้ เราเป็นพ่อแม่ เพียงแค่ชี้นำ แนะนำในสิ่งที่ดี และที่ควร หากเมื่อเหตุผลขัดแย้ง ชอบกันคนละอย่าง เอาเหตุผล ข้อดี ข้อเสีย และข้อควร มาหักล้างกัน แล้วพบกันคนละครึ่งทาง จากคุณ : Lady..Online เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 10:47:36

ความคิดเห็นที่ 2 1. เราหวังแค่ลูกเราจะไม่ติดยา ไม่ติดคุก ไม่ไปทำใครท้อง/ไม่ท้องโดยไม่ตั้งใจ แค่นี้ค่ะ เรื่องอื่น เช่น จะเรียนอะไร ทำกิจกรรมอะไร เราตั้งใจว่าจะให้ลูกเลือกเองหมด เพราะเราโดนบังคับมาตลอดเลยค่ะ แม้ว่าจะทำให้เราโตมาแบบมีคุณภาพ การศึกษาสูงสุด หน้าที่การงานเป็นที่ภาคภูมิใจ แต่เราไม่มีความสุขค่ะ 2. ก็อย่างที่บอกไปว่าเราโดนบังคับทุกเรื่อง ฉะนั้นเราจะไม่บังคับลูกเราให้ทำอะไรเพื่อเราเลยแน่นอนค่ะ จากคุณ : smallkid เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 10:54:42

ความคิดเห็นที่ 3 1.ก่อนมีลูกผมไม่เคยหวังให้ลูกเรียนเก่ง ไม่อยากให้เรียนพิเศษเหมือนคนอื่น ผมอยากแค่ให้เค้าพอไปวัดไปวาได้ ไม่อยากส่งลูกเรียนมหาวิทยาลัย อยากส่งไปเรียนทำอาหาร เพราะเห็นเค้าชอบเล่นทำอาหาร (ลูกผมเป็นผู้ชายนะแปลกมั้ยที่ชอบเล่นทำอาหาร) แต่พอเข้าโรงเรียนเห็นลูกเรียนแล้วความคิดก็ดันเปลี่ยนไปจากไม่คาดหวัง  ดันส่งลูกเรียนพิเศษซะงั้น(ขนาดเพิ่งเข้า Nursery เนีย) แต่เรียนที่โรงเรียนนะ ผมว่าความคาดหวังของเรามันจะเปลี่ยนไปตามสถานการณ์ขณะนั้นนะผมว่า  แต่โตขึ้นไม่โดนคนอื่นหลอกก็ OK แล้วนะ 2.ถ้าลูกผมชอบ แต่ผมไม่ชอบ ผมจะเปลี่ยนความคิดไปชอบแบบลูกทันทีเลย ผมมันตามใจลูกง่ะ จนเค้าได้ใจเพราะได้ทุกอย่าง (เป็นลูกคนแรกเลยเอาแต่ใจมาก) ขนาดเรียน Nursery มาเทอมที่ 2 แล้วนะเนีย ยังร้องไห้อยู่เลย เพื่อนเงียบกันหมดแล้ว สุดยอดน่ะลูกผมไม่รู้จะทำยังไงให้เลิกร้องช่วยแนะนำผมทีดิ  ร้องทุกเช้า เซ็ง เซ็ง เซ็ง จากคุณ : tong6789 เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 10:59:12

ความคิดเห็นที่ 4 1.ลูกใช้ชีวิตอยู่ในสังคมอย่างมีความสุข คิดดี ทำดี เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว 2.ไม่ห้ามนะเราต้องปรับเพิ่มหรือลดอะไรบางอย่างเพื่อให้มีความสุขทั้งครอบครัวครับ จากคุณ : aeud007 เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 11:03:45

ความคิดเห็นที่ 5 ข้อสองนี่ ให้มองว่าลูกคุณอายุ 24 แล้วนะครับ โตแล้ว มีชีวิตเป็นของตัวเองแล้ว แต่พ่อแม่อยากให้ทำอย่างที่เค้าต้องการ โดยไม่สนใจว่าลูกจะรู้สึกยังไง เป็นคุณจะทำกันไหมครับ ถ้าไม่ทำตามเค้าต้องการตัดขาดแม่ลูกกัน อะไรแบบนี้จะพูดไหม จากคุณ : เหนื่อยใจ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 11:05:32 A:119.46.21.254 X: TicketID:364050

ความคิดเห็นที่ 6 1 คาดหวังเยอะแยะมากมายจนตอบไม่หมด คาดหวังให้ลูกดูแลตัวเองได้ในวันที่แม่ไม่อยู่ อยากให้ลูกรู้จักพอและรอ เป็นสุขในสิ่งที่ได้ พอใจในสิ่งที่เป็น คาดหวังให้ชีวิตของลูกเป็นชีวิตที่มีประโยชน์ ไม่ว่าเค้าจะร่ำรวยหรือเก่งกาจขนาดไหน ถ้าความรวยความเก่งนั้นไม่เป้นประโยชน์กับใครเลยแม้แต่ตัวเค้าเองแม่ก็ไม่ดีใจ สรุป อยากให้ลูกโตมาแล้วมีความสุข เป็นคนที่มีประโยชน์ 2 สมมติลูกอยากไปทำงานในพื้นที่เสี่ยงภัย ไม่ใช่เรื่องผิดแต่ทำให้แม่ทุกข์ใจ ก็คงจะหาทางออกร่วมกัน หรือแม่แอบดำเนินกลยุทธอย่างลับๆ ให้ลูกไม่ได้ไปทำงานนั้น แต่คิดว่าไม่ได้ไปเพราะสาเหตุอื่นไม่ใช่เพราะแม่ หรือไม่ออกปากห้ามโดยตรงแต่ใชัวิธีกดดันให้รู้สึกผิดรวมไปถึงมารยาสาไถยต่างๆ นานา จนกว่าลูกจะเปลี่ยนใจไม่ไปทำ ฮ่าๆๆ ใจร้ายไปป่ะ มันมีหลายวิธีน่ะ แถมคำตอบข้อ 1 คาดหวังให้ลูกเติบโตแล้วจะอภัยให้แม่ในสิ่งที่แม่ได้ทำผิดพลาดไปกับลูกด้วยจ้า เลี้ยงกันมาเป็นสิบยี่สิบปี มีเรื่องต้องทำเป็นพันๆ อย่าง คงมีบ้างที่แม่จะทำผิดไป ก็อยากให้ลูกเข้าใจและอภัยให้แม่บ้าง (จขกท. เป็นลูกที่ถูกแม่คาดหวังและเผด็จการใส่ใช่ไหมคะ) จากคุณ : หนูไพลิน เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 11:06:12 A:171.4.41.234 X: TicketID:363431

ความคิดเห็นที่ 8 1. จะบอกว่าไม่คาดหวังอะไรเลยก็ดูจะโกหก เอาเป็นว่าหวังบ้าง ก็เหมือนพ่อแม่คนอื่นๆ อยากให้ลูกได้ดีประสลบความสำเร็จในทุกด้าน แต่ชีวิตจริงเราก็รู้ดี พยายามอยู่บนพื้นฐานของโลกที่มันเป็น ทำเท่าที่ทำได้ ตอนนี้หวังแต่ว่าเค้าจะเป็นคนเข้มแข็ง เจออะไรขอให้สู้ไม่ท้อ ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่แล้วก็ต้องอยู่ได้ 2. ตอนนี้ลูกแค่สามขวบ อายุแค่นี้ยังมีเรื่องตั้งเยอะที่เค้าชอบทำ แต่เราไม่ชอบ ก็จะพูดจนติดปากว่า อย่าทำครับ ไม่เอาครับ แต่เพราะเค้ายังเล็กมาก ไม่รู้อะไรเป็นอะไร คิดว่าเมื่อเค้าโตพอจะแยกแยะอะไรเองได้ ก็คงให้เค้าตัดสินใจเอง แต่ก็ยังอยู่ในขอบเขตของความถูกต้องเหมาะสม ด้วยประสบการณ์ของคนโตกว่าเราก็ได้เพียงชี้แนะ แต่ไม่บงการ พูดกันด้วยเหตุผล ถ้าอะไรที่ลูกชอบเราไม่ชอบมันมีผลเสียมากต่อตัวเขาเราก็คงต้องแนะนำกันไปเช่นเกิดอยากขี่แข่งรถมอเตอร์ไซต์ คงไม่อนุญาต แต่ถ้าเป็นเรื่องไม่เสียหายเช่นชอบดนตรีชอบศิลปะแม้เราไม่เห็นด้วยแต่ก็ยอมรับได้ค่ะ ทำไปเถอะ จากคุณ : My Sea Lion เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 11:16:33

ความคิดเห็นที่ 9 เพิ่งเห็นข้อความเพิ่มเติมของ จขกท. ขอตอบว่า จะมาหาแนวร่วมหรือคาดหวังคำตอบแบบไหนเหรอคะ ถ้าคำตอบในนี้เห็นด้วยกับคุณ จะทำให้คุณแม่คุณเปลี่ยนแปลงได้งั้นหรือ หรือจะเก็บไปคิดน้อยใจว่า ทำไมแม่ใครก็ไม่เป็นอย่างแม่เรา ถ้าคำตอบในนี้เห็นด้วยกับคุณแม่ จขกท. จะทำให้คุณปลงได้หรือว่าแม่ใครก็เป็นแบบนี้ เราเลือกให้ทุกอย่างในชีวิตเป็นไปอย่างที่เราต้องการไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะรู้สึกยังไงกับมันก็ได้ จขกท. ใจเย็นๆ นะคะ เขาว่าปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ ถ้าไม่มีทางแก้แปลว่ามันไม่ใช่ปัญหา เราคงไม่บอกว่าแม่ยังไงก็รักลูก ทุกอย่างที่แม่ทำต้องมาจากความหวังดีแล้้วลูกต้องยอมรับทั้งหมด เหมือนเอาความรักระหว่างแม่ลูกมากดดันเด็ก แม่ก็คน ทำผิดได้ มีนิสัยเสียๆ ได้เหมือนกัน เรื่องแบบนี้ไม่ใช่ จขกท. เจอคนเดียวหรอกค่ะ มีเป็นล้านคน ตั้งแต่ล้านปีก่อน สำคัญที่ว่า จขกท. จะจัดการกับมันยังไงต่างหาก แม่เราก็มีข้อเสีย เคยทำให้เราเสียใจหลายครั้งเหมือนกัน อายุที่เพิ่มขึ้นจะทำให้เราเข้าใจเอง ถ้ามีใครมาบอกเราอย่างนี้ตอนเราอายุ 24 เราก็ไม่เข้าใจและไม่อยากฟังหรอก หึหึ แต่เราขอบอก จขกท. ค่ะ จากคุณ : หนูไพลิน เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 11:23:27 A:171.4.41.234 X: TicketID:363431

ความคิดเห็นที่ 10 อายุ 24 แล้ว ถ้าให้เดาน่าจะเรื่องคู่ครองใช่ไหม จากคุณ : ทะเลสวย น้ำใส เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 11:33:44

ความคิดเห็นที่ 11 ใช่ครับผม เรื่องคู่ครอง จากคุณ : เหนื่อยใจ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 11:46:53 A:119.46.21.254 X: TicketID:364050

ความคิดเห็นที่ 12 5555 ถ้าเรื่องคู่ครอง คิดให้ดีๆ คิดให้นานๆเชียวนะคะ มองไปข้างหน้าให้ไกลๆ ตัดอคติออกไปให้เกลี้ยงๆ แล้วค่อยพิจารณาความคิดของพ่อแม่คุณค่ะ ว่างๆก็ลองอ่านกระทู้เกี่ยวกับปัญหาในชีวิตคู่ในห้องชานเรือนนี้ไปพลางๆสิคะ คุณจะได้แง่คิดอะไรอีกเยอะมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้ มีเยอะจริงๆ คุณจะได้พอเห็นแวว ว่าการตัดสินใจของคุณอาจจะนำไปสู่ความลำบากทั้งกายและใจของหลายๆคนได้ค่ะ อายุ 24 เราถือว่าเด็กมากๆ ค่อยๆดูๆไปนะคะ อย่ารีบค่ะ จากคุณ : smallkid เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 12:08:06

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าอย่างนั้นก็ต้องลองคุยกับพ่อแม่ดูนะคะว่า เพราะอะไร หรือ ทำไม พ่อแม่ถึงได้ไม่ชอบใจในคนที่เราพอใจ ลองฟังเหตุผลของพ่อแม่ดูนะคะ แต่จากประสบการณ์ส่วนตัว เรื่องคู่ครอง ไม่ว่าจะเป็นคนที่พ่อแม่หาให้หรือหากันเอง ทุกคู่ก็มีเรื่องราวปัญหาแตกต่างกันไป ไม่มีคู่ไหนหรอกค่ะ ที่สงบสุขจนวันสุดท้าย แต่จากคำถามที่คุณถาม ขอตอบแบบนี้ก็แล้วกันนะคะ คงได้แต่แนะนำลูก คงไม่ถึงกับไปยุ่งหรือตัดสินใจแทนเขา เพราะเขาจะเป็นคนที่อยู่ด้วยกันเอง สุขทุกข์เขาจะต้องเจอ ต้องแก้กันเอง คงให้ได้แต่คำแนะนำ..... เพราะเมื่อตอนมีคู่ พ่อแม่ก็ไม่มายุ่งมาตัดสินใจให้ จากคุณ : ทะเลสวย น้ำใส เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 12:08:43

ความคิดเห็นที่ 14 1.คาดหวังว่าถือศีลห้าให้ครบ แค่นั้นแหละค่ะ ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่เสียใจหรือผิดหวัง เพราะมันตัวเขาเอง โตแล้วรับผิดชอบตัวเองละกัน 2.มันก็ต้องดูว่าที่ลูกชอบแล้วเราไม่ชอบ มันคือเรื่องอะไร ถ้าเรื่องคู่ครองไม่ยุ่งอยู่แล้ว แต่อาจจะเตือนว่าให้ดูให้นาน เพราะถ้าฝ่ายหญิงมาหลอกแดรกหรือเอาโรคมาติด คนที่ซวยคือลูก ไม่ใช่เรา สรุปว่าถ้าเขาเลือกเอาตัดสินใจเอง ในเรื่องอะไรก็ตาม ต้องรับผลให้ได้ ไม่ใช่มาโวยวาย มาโยนความผิดให้แม่ อันนี้จะซัดให้สลบเลย จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 12:38:42

ความคิดเห็นที่ 15 1.ขอแค่เค้าเป็นคนดีไม่เป็นภาระให้สังคมก็พอแล้วคะ ไ่ม่ต้องเรียนเก่งก็ได้ขอแค่ผ่านก็พอ 2.ถ้าลูกชอบอะไรถึงเป็นสิ่งที่เราไม่ชอบ ก็จะทำใจยอมรับ เราเลี้ยงเค้าได้แค่ตัวแต่หัวใจเป็นของเค้าเองคะ จากคุณ : Jihyun เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 12:56:54

ความคิดเห็นที่ 16 1. หวังให้ลูกเป็นคนดี มีศีลธรรมค่ะ 2. ไม่คาดหวังว่าลูกต้องทำตามที่เราต้องการนะคะ คือเราเติบโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่ค่อนข้างให้อิสระทางความคิด และเราก็มีความสุขมากกับการเป็นแบบนี้ โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับเพื่อน ๆ เรา เราก็คงจะต้องให้โอกาสลูกเป็นแบบเรา เหมือนที่พ่อแม่เราให้โอกาส เพราะเราเป็นแค่พ่อแม่ แต่เราไม่ใช่จ้าวชีวิตของใคร จากคุณ : Travel Animal เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 13:56:57

ความคิดเห็นที่ 17 สำหรับเราลูกยังเป็นเบบี๋อยู่ค่ะ แต่ก็ตั้งใจไว้ว่า 1. โตขึ้นไปเราก็หวังจะให้ลูกเราเป็นคนดี ได้ทำอะไรก็ตามในสิ่งที่ตัวเองรัก ดูแลตัวเองและเอาตัวรอดในโลกกว้างนี้ได้ เราหวังแค่นี้อ่ะค่ะ 2. ถ้ามันเป็นอะไรที่สุจริต แล้วเค้าชอบ ก็จะให้เค้าทำค่ะ ถ้าเป็นเรื่องคู่คงแนะไม่ถูกน่ะค่ะ เพราะไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ ว่าคุณไม่ชอบแฟนลูกคุณเพราะอะไร จากคุณ : auizii_ka เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 14:49:44

ความคิดเห็นที่ 18 เราคาดหวังไว้เยอะค่ะ ลูกต้องเก่งพอจะมารับช่วงต่อกิจการของครอบครัวได้ และทำธุรกิจที่ครอบครัววางเอาไว้ เรากลัวลูกเราติสแตกเหมือนในหนังที่ไม่อยากทำงานทำธุรกิจที่มีอยุ่ แต่อยากเป็นนักเขียนบ้างขายไก่ปิ้งบ้าง แบบนี้เราคงรับไม่ได้อ่ะ จากคุณ : หมีน้อยตัวนั้น เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 14:51:58

ความคิดเห็นที่ 19 พ่อแม่อาจจะมองเห็นอะไรบางอย่างที่คุณไม่เห็นกับผู้หญิงคนนั้นก็ได้นะเออ ลองคบกันนานๆกว่านี้ เผื่อจะรู้ธาตุแท้ของแต่ละคนคะ อายุแค่ 24 เอง ขอบอกว่า พ่อแม่รักคุณมากที่สุดนะ มากกว่าผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตคุณแค่ไม่กี่ปี จากคุณ : mayomay เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 15:00:13

ความคิดเห็นที่ 20 1. ไม่หวังอะไร แค่ไม่ติดยา มีงานมีการทำ เลี้ยงตัวไม่เป็นภาระก็พอแล้ว 2. เลิกถ้าหมายถึงแฟนก็คงต้องทำให้ลูกเห็นว่าเขาไม่ดี แต่อย่างอื่น ถ้าติดแล้วเลิก เกมส์มันก็ไม่ดีอีก สรุปต้องดูว่าอะไร เพราะมุมมองของเด็กกับผู้ใหญ่ต่างกัน จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 15:32:21

ความคิดเห็นที่ 21 อืมได้มาอ่านนข้อมูลของเจ้าของกระทู้เพิ่มเติม เราว่าอายุ 24 ปีเนี่ย Baby มากกกกกกกก อย่ามาบอกเลยว่าเป็นผู้ใหญ่แล้ว เราไม่รู้รายละเอียดเรื่องของคุณ แต่เราบอกได้ในฐานะคนที่มีประสบการณ์ว่า ตอนอายุ 24 กับอายุ 30+++ เนี่ยมันคนละเรื่องกันเลย อายุ24 ไม่ต้องรีบร้อนเรื่องการเลือกคู่ ดูยาว ๆ ดูให้นาน และควรถามพ่อแม่ว่าเค้าไม่พอใจคู่ของคุณเรื่องอะไร เอาข้อมูลนั้นมาวิเคราะห์ว่าจริงหรือเปล่า อย่าเอาแต่หลงผู้หญิงคนนั้น เพราะบางทีพ่อแม่ก็มีความเป็นห่วงและมีมุมมองของท่านที่เป็นประโยชน์กับคุณ เรื่องคำพูด ตัดแม่ตัดลูกอย่าไปคิดมาก พ่อแม่ไม่มีทางตัดลูกขาดหรอกค่ะ เราแม้ว่าพ่อแม่จะให้อิสระและดื้อกับพ่อแม่มาก แต่เราก็ไม่กล้าตัดท่าน และไม่สามารถทำได้ แม่เราเวลาโมโหก็พูดเหมือนกัน แต่ก่อนได้แต่น้อยใจ หลัง ๆ แข็งข้อเลยถามท่านไปตรง ๆ ว่าต้องการอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ (ต้องให้ใจเย็นกันก่อนนะ) แล้วก็ค่อยอธิบายบอกท่านว่า เราเสียใจแค่ไหนที่ท่านพูดแบบนี้ และทำไมเราถึงชอบผู้หญิงคนนั้น เราชอบอะไรในตัวเค้า ไม่รู้สิเรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อน และต้องใช้เวลาค่ะ พูดยาก แต่พ่อแม่น้อยคนที่จะไม่อยากให้ลูกได้ดี หรือไม่อยากเห็นความสำเร็จของลูก เราเชื่อเช่นนั้น เพียงแต่ต้องเข้าใจว่า พ่อแม่เราก็คือคนรุ่นก่อน เค้าถูกสอนมาแบบนึงที่ลูกต้องฟังพ่อแม่ทุกเรื่อง ซึ่งปัจจุบันมันก็ไม่ใช่แล้ว เค้าก็ต้องปรับตัวเยอะ คุณก็น่าจะต้องพยายามอธิบายให้ท่านเข้าใจ และเข้าใจในมุมของท่านด้วยค่ะ จากคุณ : Travel Animal เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 15:36:38

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนเราอายุ 28 ย้ำ 28 นะคะ แม่เราก็ยังเรื่องเยอะเรื่องคู่ครองเรา คือดูแล้วดูอีก สกรีนแล้วสกรีนอีก จนบอกให้เราเลิกกับแฟนคนนึง ทั้งๆที่เราดูด้วยความคิดและสายตาเราแล้ว เค้าดีนะคะ พอเวลาผ่านไป ระหว่างทางก็เจอคนมากมาย แต่ก็ไม่ถูกใจแม่ ถามแม่ แม่ก็บอกให้ดูไปก่อนๆ พอเราอายุ 31 เราพาแม่ไปเจอผู้ชายคนนึง แม่บอกว่า คนนี้โอเค ผ่าน เรามามองย้อนดูไป ถามว่า คนปัจจุบัน ดีกว่าแฟนเราคนก่อนๆไหม เราตอบได้เลยว่า ดีกว่าในหลายๆด้านจริงๆ ดังนั้น เชื่อเถอะค่ะ ว่าพ่อแม่รักลูกทุกคน อยากให้ลูกได้สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตแน่นอน อย่าเพิ่งไปอคติ ลองค่อยๆพิจารณาด้วยเหตุผลดีๆ มองหลายๆด้าน แล้วจะเข้าใจท่านค่ะ จากคุณ : ยิ้มหวานตาโต (joyaccy) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 15:43:04

ความคิดเห็นที่ 23 หวังแค่ให้ลูกเป็นคนดีของสังคม ใช้ชีวิตเป็นไปตามวัย วัยเรียนก็ตั้งใจเรียน เรียนจบทำงานสุจริต เลี้ยงครอบครัวตัวเองได้ก็พอใจแล้ว ไม่เลี้ยงแบบตามใจนะ ประเภทอยากได้ไรก็ต้องได้เราไม่เอาหรอก ดูความเหมาะสมกับวัยเค้า ที่สำคัญต้องเป็นคนกตัญญููต่อพ่อแม่ผู้มีพระคุณ จะทำให้ชีวิตเจริญ เหมือนเราในทุกวันนี้ พ่อแม่มาก่อนเลย จากคุณ : เหลียน เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 16:18:22

ความคิดเห็นที่ 24 ผมอ่านดูแล้วเคยเจอเหมือนกัน  ที่บ้านไม่ชอบแฟนคนแรกของผมมาก อยากให้เลิก พอพาภรรยามาแนะนำ ชอบมาก เพราะอยากให้เลิกกับคนเก่า (สุดท้ายเชื่อที่บ้าน) อยู่กินกันมา 3-4 ปี เริ่มไม่ชอบภรรยาผมอีกแล้ว(ทั้งๆที่ตอนแรกเชียร์ขาดใจ) สุดท้ายจะบอกว่าอะไรก็ไม่แน่นอนครับเรื่องชอบไม่ชอบ คนเราเปลี่ยนกันได้  แม่คุณก็เหมือนกัน วันนี้เค้าอาจไม่ชอบ วันหน้าอาจจะชอบ สำคัญที่คุณสองคนพร้อมจะแสดงให้ท่านเห็นรึเปล่า พร้อมจะฝ่าฟันในเรื่องนี้ไปด้วยกันรึเปล่า อาจต้องใช้เวลา แต่ตอบแบบคนเป็นพ่อแล้วว่า ในโลกไม่มีใครรักและห่วงใยเราไปมากกว่า พ่อกับแม่อีกแล้วครับ แต่มุมมองและการกระทำของพ่อ-แม่ แต่ละคนไม่เหมือนกันเท่านั้นเอง เราเกิดมาเลือกพ่อ-แม่ ไม่ได้ครับ เรามีลูกเราก็เลือกลูกไม่ได้ครับ แต่ สามี หรือภรรยาเราเลือกได้ ผมว่าความสัมพันธ์ของพ่อ-แม่ ยังไงก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลง แต่กับสามีหรือภรรยา เลิกแล้วก็เป็นคนอื่น ต่างกันมาก ยังไงลองหาทางออกดูนะครับ ทุกอย่างมีทางออกเสมอ  ขอให้ทำใจให้เป็นกลาง มองให้รอบด้าน เป็นกำลังใจให้ละกันครับ จากคุณ : Gugo team เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 18:26:37

ความคิดเห็นที่ 25 ตกลง คุณถามในฐานะที่เป็นลูก วัย 24 ปีเหรอคะ 1. คาดหวังให้มีงานทำที่ดี ไม่ลำบากก็พอแล้วค่ะ 2. ถ้าเกิดขัดแย้งกัน คงต้องมานั่งคุยปรับความเข้าใจกันด้วยเหตุผลค่ะ ส่วน อายุ 24ปีนั้น เด็กไปไหม...แล้วแต่นิสัยของคนค่ะ  บางคนดูแลตัวเองมาดีตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย  บางคนยังเป็นลูกแหง่อยู่   ถ้าเป็นผู้ชาย ... อายุ24ปีก็น้อยเกินไปที่จะแต่งงาน ปักหลักกับผู้หญิงสักคนค่ะ  เพราะการดูแลคนๆนึง รวมถึงสมาชิกใหม่  ไม่ใช่เรื่องที่ล้อเล่นเลย ถึงมีเงินมากมายก็ใช่ว่าจะเสียสละทำตรงนี้ได้  มันอยู่ที่ใจล้วนๆ   อายุ 24 ปี  ยังมีวุฒิภาวะไม่พร้อมที่จะดูแลใครได้  นอกจากตัวเองค่ะ ... งานก็ยังเพิ่งเริ่ม  เรียนรู้สังคมโลกภายนอกก็ยังน้อยอยู่ ภาวะกดดันของสังคมมีมากมายแค่ไหนก็ยังไม่รู้   ถึงมีตำแหน่งงานบางอย่างไงคะ ที่ระบุว่า ต้องคนมีประสบการณ์เท่านั้นถึงจะรับ ..... เพราะคนที่ผ่านอะไรมาเยอะ   ลำดับการคิดและแก้ปัญหา ส่วนใหญ่จะดีกว่าเด็กจบใหม่ค่ะ จากคุณ : Mnki เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 20:29:03

ความคิดเห็นที่ 26 1. คาดหวังให้เค้าเป็นคนดี มีจิตใจดี พึ่งตัวเองได้ 2. ถ้าลูกชอบในสิ่งที่ไม่ผิด แม้เราจะไม่ชอบ เราก็จะไม่ขัดขวางลูกค่ะ จากคุณ : Jeeyab เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 55 20:34:16

ความคิดเห็นที่ 27 1.ถ้าคุณมีลูกแล้ว คุณคาดหวังอะไรกับเค้าเมื่อเค้าเติบโดขึ้น --   คาดหวังให้เค้าเป็นคนดีค่ะ  อยากให้ดีจริงๆเป็นพื้นฐานค่ะ  เราเชื่อว่า คนดีทำอะไรก็เจริญค่ะ 2.ถ้าลูกคุณชอบบางสิ่งบางอย่าง(ซึ่งไม่ได้เป็นเรื่องผิด) แต่คุณไม่ชอบ คุณบอกให้ลูกเลิก เพราะคุณไม่ชอบ ลูกคุณตอบว่าเลิกได้ แต่ยังไงเค้าก็ต้องเสียใจ เพราะเป็นสิ่งที่เค้าชอบ คุณจะพูดว่าให้ลูกเสียสละทุกข์ใจคนเดียว เพื่อความสบายใจของพ่อแม่ไหมครับ -- สำหรับเรา  ถ้าลูกชอบอะไร  ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ผิด เราจะปล่อยค่ะ ถ้าเราไม่ชอบ จะทำปิดหูสักข้าง ปิดตาสักข้าง  แล้วปิดปากสนิทๆค่ะ 55 เราแค่จะปูพื้นฐานให้เค้า โดยเฉพาะในเรื่องภาษา อย่างน้อยๆให้ได้ ไทย อังกฤษ จีนค่ะ  แล้วแต่ว่าลูกจะชอบไหม เราเชื่อว่า ถ้าอนาคต  ถ้าสมมติเค้าจะไปเรียนเมืองนอก หรืออะไร  มีภาษาดีน่าจะมีชัยไปกว่าครึ่ง (เราไม่เก่งภาษามาก) เดี๋ยวนี้แค่ ไทย-อังกฤษ ทำอะไรไม่ได้แล้วค่ะ อยากให้ลูกรู้ว่าอยากทำอะไร  อยากให้คิดเป็นค่ะ  เท่านั้น จากคุณ : nongnew2000 เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 00:32:42

ความคิดเห็นที่ 28 คำตอบข้อ 2 สำหรับดิฉัน อาจคิดไม่เหมือนใคร แต่นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในครอบครัวของดิฉัน ถ้าลูกอายุ 24 ไม่ต้องพึ่งพ่อแม่ มีงานทำ มีเงินใช้เอง มีบ้านอยู่ เป็นอิสระทางการเงินจากพ่อแม่ จะทำอะไรก็ทำไป ชอบคนไหน อยากเป็นแฟนกับใครก็เป็นไป ขอให้รับผิดชอบตัวเอง รู้จักระวังโรคติดต่อ และถ้าทำผู้หญิงท้องก็สามารถรับผิดชอบได้อย่างลูกผู้ชาย  มีเงินเก็บที่จะสร้างครอบครัวได้  ถ้าคบผู้หญิงไทยที่ครอบครัวต้องทำตามวัฒนธรรมไทยก็มีเงินไปจัดงานสู่ขอผู้หญิงตามที่ผู้หญิงที่ตัวเองเลือกต้องการ  อย่างนั้นพ่อแม่จะไม่ยุ่งเลย แต่ถ้ายังต้องอยู่ในความดูแลของพ่อแม่ ไม่ว่าจะด้านหนึ่งด้านใด (คนไทยส่วนใหญ่เท่าที่อ่านๆ ดูยังพึ่งพ่อแม่กันทั้งนั้น จนอายุสามสิบสี่สิบก็ยังพึ่งสมบัติพ่อแม่)  ยังพักอาศัยอยู่กับพ่อแม่โดยไม่ออกค่าใช้จ่าย ยังต้องขอให้พ่อแม่ดาวน์รถผ่อนรถให้  ถ้าคบๆ ไปแล้วผุ้หญิงเรียกร้องว่าจะต้องจัดงานอย่างนั้นนี้ สินสอดเท่านั้นเท่านี้ แล้วยังต้องกลับมาพึ่งพาพ่อแม่ให้จัดการให้  ถ้าอย่างนั้นก็ต้องฟังพ่อแม่  พ่อแม่มีสิทธิที่จะออกความคิดเห็นในตัวผู้หญิงที่ลูกจะคบหา อย่างนี้แฟร์ไหมสำหรับลูก แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 55 09:05:32 จากคุณ : กรรมใดใครก่อ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 09:04:24

ความคิดเห็นที่ 29 ตอบในฐานะพ่อที่เคยเป็นลูกมาก่อน 1. ผมคาดหวังว่า ลูกผมจะกล้าโตขึ้นมาตามความคาดหวังของตัวเค้าเอง ไม่ใช่ตามความคาดหวังของคนอื่น(รวมถึงของพ่อแม่ หรือของสังคม แต่แน่นอนว่าต้องอยู่ในขอบเขตศีลธรรม) 2. ใจเขาใจเราครับ ถ้าวันนึง มีเรื่องที่คุณชอบ แต่ลูกคุณไม่ชอบ คุณจะยอมไหมครับ ส่วนตัว ผมคงใช้การพูดคุย แต่จะหลีกเลี่ยงการสั่งห้าม อาจใช้กำหนดเงื่อนไขหรือจำกัดสถานการณ์ เวลา สถานที่ แทน จากคุณ : wanchale เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 55 14:35:21