|
ตอนที่เริ่มเขียน คือเวลา 5.24 น.
ไม่ใช่เราตื่นเช้าแต่ยังไม่ได้นอนเหตุก็เพราะไอ้ตัวเล็กเซบายร้องไห้ทั้งคืน
ร้องแบบกรี๊ดๆๆ ไม่ยอมกินนม อุ้มเดินก็ไม่หยุด ไม่เอาอะไรสักอย่าง แม่ก็ว่าเอาแล้วไงลูกไม่สบายแน่ๆ หรือว่าเพราะเปลี่ยนสูตรนม หรือเพราะฟันจะขึ้น คิดไปเรื่อย
เริ่มดึก ก็เฝ้าสังเกตุอาการเรื่อยมา นังตัวแสบก็ร้องๆๆๆแล้วก็ร้อง เว...ลาเหนื่อยก็หลับไปห้านาที สิบนาที แล้วก็ตื่นมาร้องๆ เราก็เริ่มเครียด...วันนี้ต้องไปอบรมแต่เช้า ลูกก็มาไม่สบายอีก จนมาถึงเกือบตีห้าเริ่มไม่ไหว อุ้มพาเดิน ก็ยังไม่หยุด พ่อมันก็มานั่งเฝ้านั่งเครียดกันอยู่สองคนว่าลูกสาวเป็นอะไร เซบายก็ยังร้องๆๆๆๆ แล้วก็ร้อง
"ไม่สบายแน่" พ่อมันว่า
"ลักษณะการร้องไม่เหมือนเด็กป่วย" เราให้ความเห็น เพราะเป็นลักษณะการร้องแบบกรี๊ดๆๆ
ในขณะที่นั่งคุยกันไปดูลูกร้องไป เราก็เลยลองเปิดทีวีดูว่าลูกจะสนใจทีวีแล้วหยุดร้องหรือเปล่า แต่ก็ไม่เป็นผล เซบายก็ยังร้องกรี๊ดๆๆๆ
แต่อึดใจ ฮีโร่ก็ปรากฎ
ซำได้ยินเสียงทีวีเลยตื่นนอน เดินมาดูทีวี เซบายหยุดร้องทันที!!!!!!!????????
มันคืออะไร ลูกเป็นอะไร
เลยนึกย้อนไปเมื่อวาน สิ่งที่เซบายเห็นตอนเช้าก็คือ ซำไม่ยอมให้พ่ออาบน้ำให้เพราะปกติต้องเป็นแม่เท่านั้น แต่เพราะจะสายแล้ว พ่อเลยบังคับอุ้มซำไปอาบน้ำผลก็คือซำร้องาจ๊ากๆๆๆ โกรธพ่อที่ขัดใจ หนึ่งยกผ่านไป
ตอนกลางคืน เซบายกับซองนอนแล้ว ซำกับแม่เลยเปิดหนังดูในโน๊ตบุ๊คแบบเสี่ยบหูฟังกันสองคน พอดึกเลยจะเลิกดู ซำไม่ยอมร้อง"ดูหนังๆๆ" แม่ไม่ยอมซำเลยร้องไห้ เซบายก็เลยตื่นมาเห็น ซำเริ่มเกเรเพราะโดนขัดใจบวกง่วงนอน เลยโดนฝ่ามือฟาดตูดไปสองที ซำร้องจ๊ากๆๆ อีก จนพ่อมันมาห้ามโดยการอุ้มซำไปนอนนอกห้อง นั้นคือภาพสุดท้ายที่เซบายเห็นซำก่อนนอน
น้ำซำพี่ชายที่แสนดีของเซบาย โดนทารุณกรรม
น้ำซำพี่ชายที่รักสุดแสนรัก โดนอุ้มหายไป
น้ำซำพี่ชายสุด....(ไม่รู้แล้วว่าในหัวยัยแสบเค้าคิดอะไรอีก)เงียบหายไปแล้วอย่างรวดเร็ว
"พี่ซำ อย่าเป็นอะไรน้าาาาาาาาาาาาาา" นี่คงเป็นความคิดในหัวของเซบาย เด็กหญิงอายุ 11 เดือน ซึ่งมันคงสะเทือนอารมย์เกินรับได้ ทำให้ไม่ยอมนอน และร้องไห้ทั้งคืน
เพราะดูจากที่ซำเดินมานั่งดูทีวี เซบายมองตาค้าง "พี่ซำยังอยู่ พี่ซำยังไม่ตาย"
แม่เลยเรียกซำให้มานั่งข้างน้อง (ตอนนั้นรู้แล้ว เซบายเงียบแล้ว แต่อยากรู้ว่ายัยแสบจะทำไง) สิ่งที่เห็นคือ เซบายคลานมาหา เอาหัวชนพี่ซำ 5-6 ครั้ง แล้ว พี่ชายกับน้องสาวก็หนุงหนิงกันอยู่ในห้องนั้นแหละ
ตัดภาพมาที่พ่อมัน เดินสายหัวหนีไปนอนแล้ว
ตัดภาพมาที่น้ำซอง มันยังนอนอืด หาได้มีความรู้สึกนึกคิดอะไรเลย
ตัดภาพมาที่แม่ ไม่นงไม่นอนมันแล้ว ไปอบรมวันนี้คงเหมือนตกนรกแน่ๆเลยตู
อย่าดูถูกความเป็นพี่น้องน่ะ มันยิ่งใหญ่จริงๆ
แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 55 15:24:23
แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 55 15:12:01
แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 55 21:09:36
| จากคุณ |
:
น้ำซำน้ำซอง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
19 ธ.ค. 55 17:55:57
|
|
|
| 
เล่าเรื่องพี่น้อง
