เรื่องเล่า..เมื่อลูกๆไปโรงเรียน
|
|
พอลูกเข้าโรงเรียน พ่อแม่ก็ต้องเป็นห่วงลูกกันเป็นธรรมดา ไม่ว่าจะเป็น ครูจะตีลูกหรือเปล่า ลูกจะโดนเพื่อนแกล้งหรือเปล่า กับข้าวโรงเรียนจะถูกปากลูกไม๊ ลูกจะปรับตัวเล่นกับเพื่อนได้หรือเปล่า เราก็เป็นคนหนึ่งแหละที่ห่วงลูกเหมือนอย่างที่เล่ามา " แต่ห่วงอยู่สองอาทิตย์"
เพราะสิ่งที่หวาดระแวงค่อยๆหายไปกับการรายงานกิจกรรมของครูซำซอง
"คุณครูคะ ซำซองกินข้าวโรงเรียนได้ไม๊"
"วันนี้กิน สามจานค่ะ" แม่ตกใจมาก "คือถ้าไม่ให้กินจานที่สามเจ้าซองก็จะร้องไห้ "คุณครูเอาข้าวอี๊กกก คุณครูเอาข้าวอีก จนกว่าเราจะยอมไม่งั้นก็ไม่เลิกร้อง"
"คุณครูคะ เมื่อวานซองมีรอยโดนกัดที่แขน โดนเพื่อนแกล้งหรือเปล่าคะ" (นึกในใจ มันหน้าไหน มาแกล้งลูกฉันว่ะ)
"อ๋อค่ะ ก็เจ้าซอง ไปทุบหลังเขาก่อน เขากำลังจะนอน ตัวเองไม่นอน กลัวไม่มีเพื่อนไปทุบหลังเขาดังมากบอกตื่นๆๆ เพื่อนก็ร้อง เจ้านั้นก็ไม่หยุด ทุบๆๆๆ เขาสู้ไม่ได้เลยกัดแขนเอา หนูต้องไปแยกออกมา นี่ก็ไม่รู้ว่าเพื่อนเขาจะไปเล่าให้พ่อแม่ฟังหรือเปล่า"
"เหรอคะ " (จ๋อยค่ะจ๋อย)
"คุณครูคะ อย่าให้ซำซองซื้อขนมมากนะค่ะ เงินที่ให้มาให้มาเผื่อเฉยๆ ถ้าเขาไม่กินก็ไม่เป็นไร จะคุมน้ำหนักนะค่ะ"
"โอ๊ยคุณแม่คะ เจ้าซองขู่เอาเงินหนูทุกวันเลย พอบ่ายสองก็เอาแล้ว คุณครูเอาตังม๊า เอาตังมา หนูก็ว่ายังไม่ถึงเวลา ก็ร้องแต่เอาตังม๊า เอาตังมา"
"เหรอคะ" (อีกแล้ว)
ยังๆไม่ยอมแพ้ หน้าที่ของแม่คือการตามติดพัฒนาการของลูก
"คุณครูคะ(เริ่มประโยคที่ไรคุณครูจะหยุดและหันมามองหน้าเสมอ)ซำอยู่โรงเรียนพูดเก่งหรือยังค่ะ
"เก่งมากเลยค่ะ ตอนนี้ใครทำอะไรที่ครูห้ามเจ้าซำก็มีหน้าที่วิ่งมาฟ้อง หรือเราดุใครก็ดุด้วย พูดแต่ว่า เงียบน่ะ เงียบเลย (น้ำเสียงฟังดูคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินมาจากไหน)แถมเดินไปตีเขาอีกเราต้องคอยห้ามกลัวจะตีเพื่อนแรง"
อีกทั้งวีรกรรมอื่นๆที่เราไม่ได้ถามก็จะลอยมาเข้าหูเสมอ
"คุณแม่คะ ซองเกเรมากเลย วันนี้ตบหน้าเพื่อนด้วย"
"คุณแม่หนูโดนซองดึงผมทั้งวัน"
"คุณแม่วันนี้ซำซองแลกห้องกันอยู่อีกแล้วพอไปตามให้กลับห้องตัวเองก็ไม่ยอม"
"วันนี้ซองทำถังใส่นมโรงเรียนแตกด้วยค่ะ"
รอยยิ้มของแม่เริ่มจืดลงเรื่อยตามจำนวนการรายงานของคุณครู
ตอนนี้ขึ้นเทอมสองแล้ว คุณครูคะ สู้ๆ จะเอาใจช่วยนะคะ
จากคุณแม่ที่คอยเป็นห่วงคุณครู
| จากคุณ |
:
น้ำซำน้ำซอง  
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 ธ.ค. 55 15:23:42
|
|
|
| 
