ความคิดเห็นที่ 1 เป็นกำลังใจให้นะ อย่าพึ่งท้อสู้ๆ จากคุณ : จั๊กเด๋ เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:19:34

ความคิดเห็นที่ 2 ร้องไห้ให้พอใจเถอะคะ...แล้วเริ่มชีวิตใหม่...ยังมีคนเห็นคุณค่าของเราอยู่อีกมากนะคะ...สู้ๆ เพื่อลูกๆ และคุณแม่ของคุณค่ะ..... จากคุณ : namojang เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:23:19

ความคิดเห็นที่ 3 สู้ๆ นะคะเป็นกำใจให้ค่ะ เพื่อลูกๆค่ะ จากคุณ : abaolee เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:26:20

ความคิดเห็นที่ 4 เริ่มต้นใหม่นะคะ ลุกขึ้นมาใหม่ ยิ้มๆกว้างๆรับโลกใบใหม่ของคุณ เชื่อว่ามันต้องสดใสกว่าเดิมแน่....มากอดกันๆๆแน่นๆจ้า จากคุณ : แม่ลูกสองจ้า เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:28:23

ความคิดเห็นที่ 5 สู้ๆๆค่ะ จากคุณ : yukkiw เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:30:22

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ยังมีคนที่คุณรัก และต้องดูแลอีกหลายคน สู้ๆ เพื่อลูกนะค่ะ <3 จากคุณ : ชานมเพิ่มไข่มุก เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:32:57

ความคิดเห็นที่ 7 ระบายมันออกมาให้หมด ถึงไม่รู้จักกันแต่เข้าใจว่ามันทรมานมากมาย กว่าจะผ่านไปได้ยากเย็นมาก แต่สุดท้ายมันก็ผ่านไปได้นะค่ะ คุณไม่ได้อยู่คนเดียวนะ.... จากคุณ : นิ่งเฉย เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:34:17

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามากอดค่ะ สู้ ๆ นะคะ จากคุณ : Tomorrow Ok Today Goodbye เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:36:33

ความคิดเห็นที่ 9 สู้ๆ นะคะ คิดแต่เรื่องดีๆ มองแต่แง่บวก มันเป็นธรรมดาของชีวิต ที่เราต้องเจอ ทั้งทุกข์และสุข ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน ตอนนี้คุณทุกข์ ให้เวลาช่วยเยียวยาค่ะ ไม่นานเราจะกลับมายิ้มได้อีกครั้ง จากคุณ : Y_Yee เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:36:54

ความคิดเห็นที่ 10 ขอส่งกำลังใจและอ้อมกอดใหญ่ๆให้เลยค่ะ ระบายมันออกมา ร้องไห้ให้เต็มที่ พร่ำเพ้อให้มันสุดๆ พอเหนื่อยจากความเสียใจแล้วหยุดพักซะ อย่าคิดย้อน มองไปข้างหน้า แล้วเดินต่อไปนะคะ สู้ๆค่ะ ผู้หญิงเรามีแรงฮึดได้เสมอค่ะ จากคุณ : น้ำนิ่งไทย (น้ำนิ่งไทย) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:38:49

ความคิดเห็นที่ 11 ให้ลูกเป็นจุดยืนในการต่อสู้กับทุกสิ่งอย่าง เอาใจช่วยให้ผ่านช่วงเวลาเลวร้าย กอดลูกเยอะ ๆ คะ ช่วยได้มากเลยทีเดียว จากคุณ : แม่น้องปันกัน (Pankanlove) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:42:51

ความคิดเห็นที่ 12 สู้ๆนะคะ ขอให้ทำใจได้เร็วๆ :) จากคุณ : Mi Lady & Mi Lord เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:46:02

ความคิดเห็นที่ 13 สู้ๆค่ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ขอให้เข้มแข็งเพื่อลูกนะคะ เป๋นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : badfriday เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:46:06

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นกำลังใจให้ค่ะ เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : bodiamond1 เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:47:16

ความคิดเห็นที่ 15 ระบายมาเลยค่ะ จากคุณ : mama_jaijai (MAMAJAIJAI) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:52:00

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณกำลังใจจากทุก คห.ค่ะ เมื่อสักครู่เขาก็ยังโทรมาหาเราอยู่เลย เรายอมรับเลย ว่าเราเหมื่อเป็นโรคจิตอ่อน ๆ คือรับแรงกดดันอะไรไม่ค่อยได้ และไม่ชอบถูกหลอกแม้เรื่องเล็กน้อย ต้องการความจริงทุกเรื่อง มาจับได้ทีหลังมันเจ็บ แม้จะเล็กน้อย แต่บ่อย ๆ มันก็ไม่ไหว ที่เราโดนอยู่บ่อย ๆ ก็คือเวลามีปัญหาเราถามอะไรเขาจะไม่ตอบตรง ๆ จะอ้อมค้อมไปมา ไม่ก็ตอบแบบกวน ๆ ให้เราโมโห พอเราโมโหจนร้องไห้ เขาก็จะพูดในทำนองว่า ทำได้แค่นี้หรอ โมโหอีกสิ โมโหอีก จะพูดจากวนมาก ๆ แต่พอเราเอาจริง จะเลิกจริง ๆ จัง ก็จะมาทำดีด้วย มันหลายรอบจนเราทนไม่ไหวแล้ว เราถามเขาเลย ว่าอยากให้เราเป็นบ้า หรือว่าฆ่าตัวตายไปเลยใช่ไหม เขาก็ตอบมาว่าใช่ เราเลยไม่ไหวแล้ว อยู่ด้วยกันมันก็สุขสบายดี ลูกเรียนเอกชน มีรถรับส่ง เข้าโรงพยาบาลเอกชน ไม่ต้องไปรอหาหมอฟรี โรงเรียนมีกิจกรรม ก็ร่วมได้หมด ต่อนี้ไปเราคงต้องให้ลูกออกจากโรงเรียนเดิม มาเข้ารัฐบาลแถวบ้านแทน เรากำลังเก็บของที่บ้านเขา เพื่อกลับไปอยู่กับแม่ เราไม่รู้ว่าจะเดินต่อไปยังไงดี บอกตรง ๆ ว่าบ้านแม่ก็ลำบาก ทั้งครอบครัวก็ใช้เงินจากเขาเกือบทั้งหมด เครียดเหมือนกัน แต่จะพยยามสู้ต่อไป ไม่ใช้จมูกเขาหายใจ ให้รู้ว่าเราก็อยู่ได้โดยไม่มีเขา จากคุณ : N^^เดีย&ปุยฝ้าย** เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 12:52:49

ความคิดเห็นที่ 17 สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ และคุณก็มีกำลังใจที่ดี อยู่ข้างกาย คือ ลูกทั้ง 2 คนค่ะ เชื่อเถอะคะ ว่าวันข้างหน้ายังสดใส อาจจะเหนื่อยหน่อย แต่เราจะผ่านมันไปได้ค่ะ จากคุณ : อดีต Single mom (พี่โซนิค กะ น้องซีเนม) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:13:33

ความคิดเห็นที่ 18 ขอโทษคะ ผู้ชายเขามีคนอื่นเหรอคะ จากคุณ : sweetiepink เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:19:57

ความคิดเห็นที่ 19 เข้มแข็งนะคะ สู้สู้ค่ะ จากคุณ : baby001 เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:22:21

ความคิดเห็นที่ 20 รู้ว่าต้องลำบากแล้วจะไปทำไม ไม่ใช่แค่เรา ลูกอีกสอง จะทำอย่างไร ไม่ต้องไปไหนหรอก แต่....ให้ตัดใจ ไม่รู้ไม่เห็น ไม่สนใจ ทำเหมือนเป็นธาตุอากาศ ....แล้วแฟนคุณเค้าไล่คุณออกจากบ้านหรือ ก็ไม่ได้บอกรายละเอียด เอาเป็นว่า มันเป็นเรื่องเล็กๆ คุณก็ต้องทำให้มันเล็ก ไม่ทำเป็นเรื่องใหญ่  ถ้าอยากให้ลูกมีพ่อ แม่ เราเป็นแม่ต้องเข้มแข้ง ประคับประครองครอบครัวให้ถึงที่สุด...ไม่ใช่อะไรๆก็ทนไม่ได้...ใจคุณต้องเข้มแข้งกว่านี้ ขอให้โชคดีครับ...... จากคุณ : สยามเมืองยิ้ม (ลายพราง) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:24:55

ความคิดเห็นที่ 21 เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ จากคุณ : via iPhone (อเมริกัน เกิร์ล) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:27:11

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้ว .. เจ็บแทน จากคุณ : Nafiead เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:30:03

ความคิดเห็นที่ 23 อดทนและเข้มแข็งให้มากๆนะค่ะ คุณ N^^เดีย&ปุยฝ้าย เข้าใจและเห็นใจคุณจริงๆคะ อยากจะบอกว่า คุณต้องอยู่เพื่อลูกๆนะค่ะ แล้วเวลาจะทำให้คุณดีขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอ จากคุณ : aeatom เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:31:11

ความคิดเห็นที่ 24 ลองอีกทีดีไหมคะ......ใจเย็นอีกนิดก็น่าจะดีนะคะ หาวิธีรับมือกับเขาอย่ายอมแพ้ง่าย ๆ หากเขาไม่มีข้อเสียเรื่องผู้หญิงหรือการพนัน ยาเสพติด ทำใจเย็น ๆ ค่ะ ค่อย ๆ ตั้งคำถาม หาช่วงเวลาที่จะถาม/ปรึกษาปัญหาให้ดี อย่าเพิ่งถามตอนเขาเข้าบ้านมาเหนื่อย ๆ หิว ๆ หรือเครียดจากงาน กลับบ้านมาเหนื่อย ๆ หิว ๆ ร้อน ๆ คงไม่มีอารมณ์อยากจะตอบคำถามหรอกค่ะ สามีเข้าบ้าน....ควรเข้าไปรับ หาน้ำดื่มไปยื่นให้ ซักถามว่าเหนื่อยไหม รถติดไหม ฯลฯ หาเรื่องสนทนาให้เขาทราบว่าคุณรอเขา สนใจความเป็นไปของเขา บอกให้ลูกไปรับพ่อพร้อมกับแม่ก็ได้นี่คะ ตอนเราเป็นเด็กเราสามพี่น้องจะวิ่งแย่งกันไปถอดรองเท้าถุงเท้าให้พ่อ....พ่อจะรอให้ลูกไปถอดให้ทุกวัน(พอโตก็เลิกเพราะไม่ค่อยสนุกแล้ว) แล้วพ่อจะกอดหอมลูก ๆ ลองใช้วิธีนี้ดูบ้างนะคะ เวลามีเรื่อง/ปัญหารอให้เขาพักผ่อนสบาย ๆ อิ่มข้าว อาบน้ำสบายเนื้อตัวก่อน แล้วค่อยพูด อาจเป็นตอนดูทีวีพร้อม ๆ กัน คุณก็ไปนวด ๆ จับ ๆ ไปให้เขาสบาย ๆ บอกให้ลูกช่วยกันนวดให้พ่อบ้างก็ได้ ดูเหมือนพระราชาดีค่ะ....ผู้ชายชอบออกแบบนี้ ทีนี้มีอะไรก็ค่อย ๆ เล่า ค่อย ๆ ถาม แบบเปรย ๆ หากเป็นเรื่องที่ถามต่อหน้าลูกได้ หากเป็นเรื่องไม่สมควร ก็คงต้องถามตอนนอนล่ะค่ะ กอด หอม ให้รางวัลซะก่อนแล้วค่อย ๆ ตะล่อมถาม ค่อย ๆ ถามก็ได้ค่ะ ใจเย็น ๆ ใจเย็นอีกเยอะ ๆ เลยนะคะ เขากวนก็ทำเฉย ๆ อย่าใส่ใจมากนัก พอเห็นเราไม่เป็นฟืนเป็นไฟตอนโดนแหย่ นานเข้าก็คงเพลา ๆ ลงไปได้บ้าง ดู ๆ ไป เหมือนพี่แกล้งน้องหรือปล่าวคะ แหย่ ๆ พอเราโกรธก็มาง้อ อย่าโกรธง่ายดีไหมคะ ใจเย็นลงอีกนิด ลูก และเราจะได้อยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวไงคะ จากคุณ : malela เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:37:03

ความคิดเห็นที่ 25 กอดแน่นๆ ค่ะ เวลา และลูกจะทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นค่ะ จากคุณ : แม่อัยยะจัง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:42:09

ความคิดเห็นที่ 26 สู้ๆนะคะ ทำไมผู้หญิงต้องเป็นฝ่ายเจ็บด้วยนะ ยังไงเราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้ จากคุณ : saraekthong เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:55:11

ความคิดเห็นที่ 27 สู้ๆ นะคะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : คนเลี้ยงแกะปริศนา เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 13:57:52

ความคิดเห็นที่ 28 เราอ่านแล้วบอกตรงๆว่าไม่เห็นด้วยเลยค่ะกับสิ่งที่คุณทำ การที่คุณทำแบบนี้คุณลืมนึกไปรึเปล่าคะว่า คนที่ได้รับผลกระทบเต็มๆคือลูกของคุณ ถ้าคุณไปโดยที่คุณยังมีเงินกินใช้ให้ลูกเหมือนเดิม ลูกยังได้เรียนที่เดิม คุณคิดจะไปคงไม่มีใครว่า แต่นี่มันไม่ใช่ เราไม่รู้ว่าแฟนคุณโกหกอะไรคุณ แต่จากที่เล่ามา ในเมื่อคุณรู้อยู่แล้วว่าแฟนคุณเป็นแบบนั้น แทนที่จะเลิกไปเลย เปลี่ยนเป็นไม่สนใจเค้าแทนได้ไหม ทำใจออกห่างออกมา ไม่ต้องไปดิ้นรนร้อนรนตามที่เค้ายั่วยุคุณพอได้ไหมคะ เรารู้ว่ามันลำบาก แต่คุณเองก็ไม่มีทางเลือกมากนัก  อยากให้ลองคิดดูใหม่นะคะ จากคุณ : Trippy เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:02:00

ความคิดเห็นที่ 29 อดทนเพื่อลูกค่ะ ขอกอดแน่นๆ ให้กำลังใจอีกคนค่ะ จากคุณ : kibkam เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:02:50

ความคิดเห็นที่ 30 สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจใให้ค่ะ จากคุณ : latela (latela) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:06:48

ความคิดเห็นที่ 31 โบราณว่าให้ทดลองร้างก่อน ค่อยเลิก หมายความว่า ลองแยกกันอยู่ซักพักก่อน เผื่ออะไรจะดีขึ้น ถ้าดีขึ้นก็จะเป็นเรื่องที่น่ายินดี  ไม่ด่วนตัดสินใจผิดพลาด (เหมือนตอนแต่งงาน)  แต่ถ้าไม่ไหวแล้ว ทดลองแยกกันอยู่แล้วไม่ดีขึ้น อยากจะเลิกมากกว่า ก็ถือว่าพยายามกันดีที่สุดแล้วทั้ง 2ฝ่าย สู้ๆ ค่ะ ปล. ถ้าทดลอง ร้าง กันจริงๆ อยากให้ลองพยายามหาวิธีร่วมกันเพื่อให้กลับมาเป็นครบครัวนะคะ ไม่ใช่ลองหาวิธีอยู่กันเองตามลำพังฝ่ายใครฝ่ายมัน จากคุณ : ink (siam) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:08:49

ความคิดเห็นที่ 32 สู้ๆ เหมือนกันค่ะพร้อมอ้อมกอดแน่นๆ จากคุณ : คุณแม่ลัลล้า (คุณแม่ลัลล้า) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:11:44

ความคิดเห็นที่ 33 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แม่ลูกสี่ เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:15:33

ความคิดเห็นที่ 34 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : แม่น้องคอน (แม่น้องคอน) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:16:48

ความคิดเห็นที่ 35 เราไม่ค่อยเห็นด้วยกับคุณเท่าไหร่เลยน่ะ ถึงแม้ในที่สุดต้องเลิกกัน ให้ลูกอยู่กับพ่อ หรือว่าให้พ่อเค้าดูแลลูกต่อไม่ได้เหรอ ลูกจะได้ไม่ต้องออกจาก รร. การเปลี่ยน รร. สำหรับเด็กมันเรื่องใหญ่เหมือนกันนะคะ ยิ่งสภาพแวดล้อมต่างกันค่อนข้างมากด้วย จาก เอกชน ไป รร.รัฐแถวบ้าน คนที่จะเฮริทที่สุด อาจจะเป็นลูกคุณก็ได้ คุณลองคุยกันกับสามีก่อนจะดีมั๊ยคะ พูดจากันดีๆ ตอนที่แต่ละคนใจเย็นลงแล้ว เพราะเท่าที่อ่านดู เหมือนคุณตัดสินใจอะไรเองคนเดียว พ่อเค้าเห็นด้วยหรือยัง จากคุณ : Aeris (MK2000) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:22:54

ความคิดเห็นที่ 36 ขอกอดให้กำลังใจ ให้สู้ต่อไป เวลาจะช่วยเยียวยาแผลใจ จากคุณ : LOVE NOO JUNG เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:23:48

ความคิดเห็นที่ 37 ถ้าออกไปแล้วทุกคนต้องลำบากขนาดนั้น ทนไปก่อนดีกว่ามั้ยคะ หาช่องทางให้เราไม่ต้องยืมจมูกเค้าหายใจ ให้หายใจได้อย่างคล่องปอดซักหน่อย แล้วค่อยไปก็ไม่น่าจะสายเกินไป เข้าใจว่าต้องลำบากใจ แต่ท่องไว้เพื่อลูกๆๆๆๆ เมื่อมีช่องทางแล้วก็ไปเลยค่ะ จากคุณ : bodiamond1 เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:28:24

ความคิดเห็นที่ 38 อดทนค่ะ ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไข บางสิ่งบางอย่างถ้าเราทำไปแล้วมันทำให้ คนที่เรารักมากที่สุดต้องลำบาก เดือนร้อน เราว่าคุณควรจะอดทน และยอมรับกับมันให้ได้ มองเรื่องยากๆ กวนๆ ให้เป็นเรื่องขำ ๆ ไปค่ะ ลองทำดู ลองไม่ใส่ใจ ลองมองว่าเป็นเรื่องขำ ลองนึกว่าเค้าเป็นเด็กน้อยที่เอาแต่ใจ เหมือนตอนลูกเราเล็กๆ ที่เริ่มกวน เริ่มโยเย โยกโย้ อันนู้นก็ไม่เอา อันนี้ก็ไ่ม่เอา ฯลฯ แต่สุดท้ายเราต้องต้องใจเย็น ๆ และันั่งมอง นั่งพูดกับลูกดี ๆ เอาความรู้สึกนั้นมาลองปรับใช้กับคุณสามีคุณดูนะคร้า ^__^ สู้ สู้ ค่ะุ จากคุณ : orangestar_y เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:32:47

ความคิดเห็นที่ 39 การรู้ความจริงแต่ใจยังยอมรับไม่ได้ อย่างมากแบบนี้ ถอยมาตั้งหลักก่อนดีกว่าค่ะ อย่าวู้วาม หากไม่ใช่เรื่องชู้สาว การพนัน ติดยา เราว่าพอคุยกันได้นะจ๊ะ หากทำอะไรตอนโมโห จะทำให้เสียใจภายหลังได้ หากอยากกลับบ้านไปอยู่บ้านแม่ก็ไปพักผ่อนซักพัก คนรักกัน จะต้องถนอมน้ำใจกันไปค่ะ หากไม่รักกันก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ  โลกคุณยังไม่แตกหรอกค่ะ ทำใจให้ร่ม ๆ วันนี้คุณใจร้อน วันต่อ ๆ ไป อาจจะเย็นลง ไว้ค่อยรับโทรศัพท์ คุยกันดี ๆ อย่าใช้อารมณ์ต่อกันเป็นดีที่สุด เพราะ สิ่งที่เรียกร้องกลับคืนมาไม่ได้ คือ เวลา กับคำพูดค่ะ เราเคยทะเลาะกับพ่อของลูกเราทางโทรศัพท์บ่อย ๆ   จนกลายเป็นนิสัยที่แย่ ๆ ที่แสดงใส่กัน มองย้อนกลับไป รู้สึกเสียใจ หากคนอื่นทำตัวแย่ ๆ ใส่เรา เรายังจะทำตัวแย่ ๆ คืนกลับไปอีกเหรอ เลยเลิกสาดโคลน แล้วพูดกันดี ๆ  อย่างน้อยดีต่อสุขภาพจิตเรา ตัวเราก่อน จากคุณ : noosing เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:32:57

ความคิดเห็นที่ 40 เป็นเรา เราจะอดทนนะคะ อดทนเพื่อนลูก เพื่อนาคตของลูก เวลาเค้าพูดอะไรที่คุณไม่ชอบ คุณลองเดินหนีไปที่อื่น หรือว่าทำเป็นไม่ได้ยิน ให้เค้าพูดให้พอใจ ส่วนคุณก็ทำเป็นล้างจาน เล่นกับลูก หรือทำเป็นดูหนัง อ่านหนังสือ อะไรก็ได้ เค้าเ็ห็นคุณไม่สนใจกับคำพูดของเค้า เค้าก็จะเหนื่อย และอาจโมโหเอง ในช่วงนี้พูดกันให้น้อยที่สุด คนเราเวลามีอะไรที่ขัดเคืองใจกันอยู่แล้ว ยิ่งคุยกันมาก แม้แต่คำพูดเล็ก ๆ น้อยที่ไม่น่าจะเป็นเรื่อง มันก็เป็นเรื่องขึ้นมาจนได้ ลองทำดูนะคะ ขอแนนำให้คุณหาหนังสือสวดมนต์มาสวด แผ่เมตตาให้ตัวเองและเจ้ากรรมนายเวรบ่อย ๆ คุณก็จะมีสติขึ้น ที่เราบอกไปทั้งหมด เพราะเราก็เหมือนเคยจะเป็นโรคจิตแบบคุณ ทุกวันนี้ก็ยังต้องอยู่กับคนชอบพูดเหน็บแนมหลายคน แต่มันก็ผ่านมาได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ ค่ะ จากคุณ : CaRaMeL_GaL เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:40:48

ความคิดเห็นที่ 41 จขกท คะ สู้ๆ นะคะ คิดเยอะๆ ยาวๆ มาๆ กอดกะหนู นะคะ  หนูก้เพิ่งผ่านพ้นฝันร้ายมาหมาดๆ ลองดูนะคะ ร้องไห้ให้พอ กอดคอกันร้องไห้ให้น้ำตาหมดไปเลยค่ะ ช่วยระบายความอึดอัดได้ดีนัก สู้ๆ นะคะ จากคุณ : Darky_Girl เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 14:46:26

ความคิดเห็นที่ 42 มองไปที่ลูกทั้งสองครับ นั่นล่ะคือกำลังใจที่ดีที่สุด จากคุณ : พ่อ น้องทะเลน้อย เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 15:55:42

ความคิดเห็นที่ 43 สู้ๆๆนะค่ะ จากคุณ : my_angel_bu เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 16:30:00

ความคิดเห็นที่ 44 เราว่าคุณออกมาก็ถูกต้องแล้วค่ะ เด็กจำเป็นต้องโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่ดี คิดดูนะคะ ถ้าแม่ก็เครียดเจียนบ้า พ่อก็ตั้งใจกวนประสาท ลูกคุณจะโตมาเป็นคนแบบไหน เด็กต้องการความรัก ความอบอุ่นและสภาพแวดล้อมที่ดี ซึ่งในกรณีของคุณ อาจต้องแลกกับความลำบากกาย แต่เราเชื่อว่าแม่ทำเพื่อลูกได้แน่นอนค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ สู้ๆค่ะ จากคุณ : smallkid เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 17:40:33

ความคิดเห็นที่ 45 เชิดหน้าไว้คะ อยากได้ความเห็นหรือปรึกษาอะไร แม่ๆในนี้ ใจดีเสมอคะ จากคุณ : แมวปัง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 18:11:38

ความคิดเห็นที่ 46 ถอยออกมาเถอะค่ะ เราเคยมีแฟนนิสัยแบบสามีคุณ มันแย่ค่ะ ไม่รับรู้อะไรเลย พูดจากวนประสาท ไม่รับฟังอะไรทั้งนั้น เห็นแก่ตัว ทนไปก็มีแต่เราที่เจ็บค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ. สู้ๆ นะค่ะ จากคุณ : I-CHER เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 18:21:07

ความคิดเห็นที่ 47 ห่างออกมาสักพักนึง ถ้ามันเจ็บช้ำมากนักก็ไม่ต้องทน เราเป็นคนก็ต้องสู้ต่อไป เราก็เรียนโรงเรียนรัฐบาล ก็ยังจบออกมาได้ปริญญากับเขาเหมือนกัน เรื่องเงินทองลองหาเองดูก่อนมันลำบากมาก ใช่ ลำบากจริงๆ แต่ไม่ได้หมายความว่าลำบากแล้วจะตาย ถ้าวันนึงเค้ากลับมาขอโอกาสก็ลองไตร่ตรองดู ในชีวิตควรให้โอกาสคนสองครั้ง หลังจากนั้นต้องเซย์โน เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้สามีคุณนึกได้ว่าครอบครัวสำคัญเพียงไหน เวลาจะช่วยเยียวยาค่ะ จากคุณ : Badabadu เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 18:31:29

ความคิดเห็นที่ 48 สู้นะคะ อยู่เป็นกำลังใจให้ จากคุณ : แมวเก้าหาง เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 19:37:58

ความคิดเห็นที่ 49 อย่ารักเค้ามากกว่าตัวเอง รักลูกคิดถึงลูกให้มากๆ แล้วหัดปลงกับชีวิต โลกนี้ไม่มีอะไรที่แน่นอน อยู่กับปัจจุบันให้ได้แล้วอนาคตจะดีเอง ถ้าเค้ายังให้เงินใช้ตามปกติ คุณก็ทำหน้าที่แม่ไป ไม่ต้องพาลูกไปลำบาก นอกจากว่าเค้าจะบกพร่องเรื่องการเลี้ยงดูคุณและลูก ส่วนถ้าเป็นเรื่องผู้หญิง ให้ทำใจ เพราะสามีเรา พอก้าวขาออกจากบ้านไปก็ไม่ใช่สามีเราแล้ว ควบคุมอารมณ์และจิตใจของคุณให้ดี คุณจะเป็นบ้าหรือไม่เป็น ขึ้นอยู่กับความคิดของคุณเองทั้งนั้น อย่าเอาจิตใจตัวเองไปผูกไว้กับคนอื่น อยู่เพื่อลูกค่ะ แล้วทำตัวให้สดชื่นแจ่มใส ทำตัวให้ต่างไปจากเดิม ให้ไม่น่าเบื่อ รักตัวเองให้มาก อย่าวกวนคิดแต่เรื่องเค้าจะไปไหน กับใคร ทำอะไร ปล่อยเค้าไปค่ะ   วันไหนถ้าอารมณ์ดีๆทั้งคู่ ก็หาโอกาสถามเค้าว่าคุณบกพร่องตรงไหน แล้วพยายามปรับปรุงแก้ไข ถ้าเค้าไม่ปรับ วิธีแก้ไขที่ง่ายที่สุดคือ ให้เราปรับตัวเองค่ะ ตอนนี้ขอแค่ให้คุณปรับตัวให้ได้กับสภาพที่เป็นอยู่ แล้วจะค่อยๆดีขึ้นเอง  ปลงค่ะปลงให้ได้ เค้าอยากทำอะไรช่างเค้า อย่ามอง อย่าสนใจ คิดว่าเดี๋ยวก็เช้าแล้ว ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ถ้าวันนึงมันถึงที่สุดแล้ว คุณทำดีที่สุดแล้ว ให้ใจแข็งแล้วเดินจากไป แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 55 20:31:24 จากคุณ : อดีตอันหอมหวาน เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 20:27:57

ความคิดเห็นที่ 50 อยู่ด้วยกันแล้วทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ ออกมาน่ะดีแล้วค่ะ สู้ ๆ นะคะ เอาสติเป็นที่ตั้ง นึกถึงแต่เรื่องของลูกและอนาคตของเราก็พอค่ะ ไม่ว่าเรื่องอะไรก็อดทนไปก่อน คนเราไม่โชคร้ายไปตลอดหรอกค่ะ จากคุณ : ไม้มึน เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 21:53:24

ความคิดเห็นที่ 51 เมื่อไม่มีใคร 'รัก' ก็ต้องรู้จัก > รักตัวเองให้ได้ เมื่อไม่มีใคร 'ห่วงใย" ก็ต้องรู้จัก > ดูแลใส่ใจตัวเองบ้าง เมื่อไม่มีใครคอยอยู่ 'เคียงข้าง' ก็ต้องเข้มแข็งไว้ > เตรียมเผชิญหน้ากับปัญหา เมื่อไม่มีใครเห็น 'คุณค่า' ก็ต้องกลับมา > "รักษาแผลใจ" ให้ตัวเอง ,,, : สมาคมมุกเปลี่ยวๆ เป็นกำลังใจใ้ห้ค่ะ จากคุณ : pucka (Pucka) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 22:47:10

ความคิดเห็นที่ 52 เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณมีแรงใจอยู่แล้ว 2 ดวงค่ะ ค่อยๆจูงมือกันเดินไปนะคะ ล้มบ้าง เจ็บบ้าง แต่ต้องลุกเป็นค่ะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 55 22:54:17

ความคิดเห็นที่ 53 ถ้าไม่มีประโยคนี้เราคงไม่ตอบกระทู้แล้ว (เพราะไม่รู้รายละเอียดเลยไม่รู้จะแนะนำอะไร) "และถูกทำร้ายร่างกายมาตลอด เพิ่งจะมาเบา ๆ ลงในช่วงปีนี้ เพราะแทบจะไม่ได้เจอหน้ากัน" อ่านแล้วเหมือนสามีคุณเป็นพวกซาดิสม์อ่ะค่ะ ทำร้ายทั้งจิตใจและร่างกาย กลัวว่าจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : หนูไพลิน เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 00:27:14 A:171.4.247.216 X: TicketID:363431

ความคิดเห็นที่ 54 สู้ ๆ นะคะ วันข้างหน้าต้องดีขึ้น แม่เราก็เป็นแบบคุณ เราจนมากขนาดแม่ต้องอดให้ลูกได้กิน เราต้องกินน้ำเต้าหู้แทนที่จะกินนม ใครเห็นก็สงสารและเวทนา แม่เราทำงานต่ำต้อย แต่เราสู้มาด้วยกันสามคนแม่ลูก วันนี้แม่ เรา และพี่ มีธุรกิจ มีเงินมีทองมีทุกอย่าง ใช้ชีวิตแบบสุขสบาย จนใคร ๆ อิจฉา และยอมรับในความเก่ง ขยันและอดทนของแม่เรา แม่เราพูดเสมอว่า "ถ้าวันนั้นไม่เดินออกจากชีวิตพ่อ เราสามคนจะไม่มีวันนี้" ขออภัยเล่ายาว แค่อยากบอกในฐานะคนเป็นลูก ว่าเค้าก็พร้อมจะสู้ไปกับคุณนะ ไม่ต้องห่วง จากคุณ : eve... เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 03:35:38

ความคิดเห็นที่ 55 เลิกเป็นสามีภรรยา แต่ไม่ได้เลิกเป็นพ่อแม่ เคยได้ยินไหมคะ ไปฟ้องหย่า ให้เค้าจ่ายเป็นรายเดือนค่าดูแลบุตร ลูกยังสบาย เรียนโรงเรียนเดิม คุณก็ไม่มีคนกวนประสาท คุณก็ไม่ต้องกังวลมาก ถ้ายังรักกันก็จะได้กลับเป็นสามีภรรยาเหมือนเดิม ถ้าไม่ ก็ดูแลลูกกันไป คุณออกแรง เค้าออกเงิน จากคุณ : Je_Prim เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 12:25:47

ความคิดเห็นที่ 56 เราอ่านแล้วก็งงค่ะ ในเมื่อคุณคิดจะเลิกก็แปลว่าตัดใจได้แล้ว อย่างนั้นจะเลิก แล้วทำให้ตัวเอง และลูกๆลำบากทำไม ทุกวันนี้คุนสามีก็ แทบไม่ได้เจอ ไม่ใช่หรอค่ะ คุนก็อยู่กันไปซิไม่ต้องสนใจเค้า เค้าเองก็ยังเหมือนเดิมนิค่ะ ให้เงินค่าใช้จ่าย ดูแลลูกเหมือนเดิม คุณเองก็ลองหาวิธีเตรียมตัวดูว่า ถ้าเลิกกันโดยเด็ดขาดคุณจะทำอะไร  ค่อยๆคิดค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ จากคุณ : kookai24 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 15:06:37

ความคิดเห็นที่ 57 ลองออกมาพักผ่อนอยู่บ้านแม่สักพักซิค่ะ รอให้หายเครียด ใจเย็นๆ ค่อยกลับไปคุยกันใหม่ จากคุณ : eurohunter เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 15:24:39

ความคิดเห็นที่ 58 เขาถึงขั้น ทำร้ายร่างกายคุณ เขายังเป็นผู้ชายที่ดี ที่สมควรทนอยู่ด้วยอีกเหรอคะ หากเลือกเงินเขา ให้เขาดูแล ยังอยากได้จมูกเขาหายใจ ก็สร้างเงื่อนไขซะ ย้ายมาอยู่กับแม่ แต่เขายังต้องส่งเสีย ไม่ต้องไปทนให้เขาทำร้าย หรือให้เขาระบายอารมณ์ใส่ แต่หากไม่เลือกยืมจมูกเขาอีก ก็ตัดเขาออกไปจากชีวิต ไม่มีเงินจากเขา ไม่ได้รับการช่วยเหลือใดๆ ลูกอาจไม่สุขนัก คุณเอง และครอบครัวคุณอาจจะไม่มีความสุขนัก เพราะเคยยืมจมูกเขาหายใจ แต่วันนี้จะไม่มีแล้ว ต้องช่วยเหลือตัวเอง เมื่อคุณเลือกแล้ว ต้องสู้ ต้องทำให้เขาเห็น ว่าคุณยังอยู่ได้ ยังมีความสุขได้เมื่อไม่มีเขา แม้ต้องสูญเสียความสบายไป เอาใจช่วยให้เรื่องร้ายๆผ่านไปนะคะ จากคุณ : บ้านสายไหม เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 55 16:40:57

ความคิดเห็นที่ 59 อยู่ด้วยกันแล้วไม่มีความสุข อยู่ไปทำไมคะ ชีวิตมันสั้นนัก แล้วจะจมอยู่กับมันทำไม ในวันพรุ่งนี้ สิ่งที่คุณกำลังเผชิญจะกลายเป็นอดีต แต่ถ้าคุณยังเก็บเอากลับมาคิด วนไปวนมา มันจะกลายเป็นปัจจุบัน ก่อความทุกข์ให้คุณไม่มีสิ้นสุด ได้จากเพจ ท่าน ว.วชิรเมธี "ทุกข์หลายอย่างในชีวิตเรา ถ้าว่ากันตามเนื้อผ้า สัดส่วนทุกข์จริง ๆ มีไม่มาก แต่ที่เราทุกข์กันมากเพราะเราไปสร้างภาพความทุกข์ให้ใหญ่โต เกินจริง ทุกข์ที่เราสร้างภาพ ร้ายกว่าทุกข์จริง ๆ ที่เผชิญ ลองแยกทุกข์แท้ๆ ออกจากความกังวลให้ได้ แล้วจะเห็นว่าทุกข์แท้ ๆ ที่ควรทุกข์ มีอยู่นิดเดียวเอง" จากคุณ : shaman king เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 55 15:29:52