ความคิดเห็นที่ 1 อาจเป็นอารมณ์ชั่ววูบ แม่อาจจะลืมที่พูดไปแล้ว เชื่อว่าถ้าเราไปบอกว่าจะไปอยู่ที่อื่นแม่ต้องคัดค้าน ไม่ใช่คัดค้านให้อยู่เพื่อจะใช้งานแต่เพราะความเป็นห่วง ลูกสาวควรอยู่เป็นเพื่อนพ่อแม่โดยเฉพาะคนโสด จากคุณ : หนุ่ม (ชะอวด) เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 15:08:30

ความคิดเห็นที่ 2 คิดเหมือนคห.1 ค่ะ จากคุณ : mama_jaijai (MAMAJAIJAI) เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 15:46:10

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ไร้สาระหรอกครับ นี่ล่ะ ชีวิตจริงๆเป็นแบบนี้ เป็นเราๆเสียใจนะ ถ้าแม่ว่าแบบนั้น  ถ้ากิจการสามารถดำเนินไปได้ โดยไม่จำเป็นต้องมีคุณ  เราว่าออกมาทำงานที่อื่นดีกว่าครับ จากคุณ : Sonatina in G เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 16:00:37

ความคิดเห็นที่ 4 ถามแม่อีกทีว่า เราไปทำงานที่อื่นได้จริงๆใช่ไหม ถ้าเขายืนยัน ก็ไปเถอะ จากคุณ : r239125 เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 16:32:49

ความคิดเห็นที่ 5 กิจการของคุณเป็นกิจการในครอบครัว มีลูกจ้างอีกหรือเปล่า? การขาดคุณไปสักคนจะมีผลกระทบหรือเปล่า? ขณะนี้ธุรกิจที่ทำยังไปได้ดีหรือเปล่า? นี่เป็นคำถามที่ต้องเอามาคิดด้วยค่ะ คุณแม่คงพูดไปด้วยอารมณ์เท่านั้นเอง ทั้งคุณและคุณแม่. ให้เวลาผ่านไปสักพัก เดี๊ยวก็คุยกันดีๆ ดีกว่าค่ะ. แม่ลูกก็อย่างนี้แหละค่ะ โกรธกันมั่งงอนกันมั่ง สุดท้ายก็ขาดกันไม่ได้หรอก. อย่าน้อยใจ คิดอะไรมากให้ไม่สบายใจเลย ทำงานกับแม่ ยังมีโกรธมีงอน. ถ้าคุณไปทำงานกับป้าที่ฮ่องกง คุณคิดว่าจะไม่มีปัญหาแบบนี้อีกเหรอ ? ทำงานอะไร? ทำที่ไหน?กับใคร?  มันก็มีปัญหาได้ทั้งนั้นแหละค่ะ วันนี้วันคริสมาสต์ เข้าไปพูดกับแม่ดีๆ เดี๊ยวทุกอย่างก็คลี่คลาย ขอให้โชคดีในวันคริสมาสต์ค่ะ จากคุณ : นางในวรรณคดี เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 17:16:52

ความคิดเห็นที่ 6 38 แล้วนะ ชีวิตยังไม่เริ่มอะไรเลย ถามตัวเองเถอะ ว่าเคยได้ใช้ชีวิตเป็นของตัวเองบ้างหรือเปล่า จากคุณ : rain&ant เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 20:52:32

ความคิดเห็นที่ 7 นนนี่อยากถามคุณว่า เคยอยากออกจากกรงมั่งมั้ยคะ โลกภายนอกแม้จะน่ากลัว แต่ถือเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ได้ลองผิดถูก เกิดมาชีวิตนึง บางครั้งก็ต้องใช้เพื่อตัวเองบ้าง กตัญญูเป็นสิ่งดี แต่ชีวิตก็เป็นของจขกท.เองไม่ใช่รึ 38 ยังไม่สายที่จะเดินออกมาเจอผู้คนใหม่ๆ  เกิด แก่ เจ็บ เดี๋ยวก็ตาย ชีวิตคงไม่มีแค่ร้านขนมที่เดิมๆมั้งคะ เดี๋ยวพอใกล้สิ้นลมจะมานั่งเสียดาย โน่นนี่ยังไม่ได้ไป ยังไม่ได้ทำเลย  โลกก็ไม่แตกแล้วนิ ปอลิง เราอายุเท่ากันเลย เอิ้กๆๆ อ่อ อีกเรื่อง อ่านเรื่องของ จขกท. แล้วนึกถึงเรื่องสั้นเรื่อง หลายชีวิต ของ หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช ตัวละครที่ชื่อ ละม่อมจังเลยค่ะ น่าสงสารมาก แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 55 21:10:40 จากคุณ : นนนี่จ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 21:06:13

ความคิดเห็นที่ 8 คุณแม่อาจเครียดค่ะ รอให้เย็นใจแล้วค่อยคุยอีกที ถ้ายังให้ไปได้แล้วจขกทอยากลอง ก็ลองดูเลยค่ะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : cpensup เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 22:26:36

ความคิดเห็นที่ 9 ใจเย็นๆครับ..คำแนะนำจากเพื่อนๆพี่....ด้านบน ของทุกท่านเป็นคำแนะนำที่ดีครับ....คุณไปคิดดูและตัดสินใจอีกครั้ง....แต่ผมยืนยันได้ว่าแม่เค้ายังรักคุณแน่นอน....ไปกอดท่าน และคุยกับท่านในเรื่องของความก้าวหน้าของธุระกิจท่าน....ถ้าท่านยังอยากให้เราช่วยท่านก่อนก็ฟังท่าน...แต่ถ้าท่านต้องการให้เราออกไปทำธุรกิจอื่น....เราก็ขอคำแนะนำจากท่าน และตัดสินใจอีกครั้งว่าจะเดินทางไหน....ไม่มีผิดไม่มีถูกครับ....อย่าเป็นคนใจน้อยนะ....โตแล้ว.... จากคุณ : สยามเมืองยิ้ม (ลายพราง) เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 55 22:37:27

ความคิดเห็นที่ 10 เจ้าของกระทู้เองนะคะ  ขอบคุณสำหรับหลาย ๆความคิดเห็นนะคะ ความจริงมันเป็นความรู้สึกที่อยู่ในใจมาตลอดค่ะ ว่าตอนนี้พ่อ แม่ เราแก่แล้ว อายุมากแล้วน่าจะเกษียณตัวเองไม่ต้องทำงานอยู่บ้านเฉย ๆ ให้ลูกเลี้ยงได้แล้ว แต่ชีวิตจิตใจของแม่เราคือการได้มาขายของ ได้ทำงานอยู่เฉยไม่ได้เลย(แม่เราขยันทำมาหากินมาตั้งแต่เด็ก) น้องชายเราก็คิดแบบเรานี่แหละ(น้องชายเราก็อยากจะไปทำอะไรที่ตัวเองอยากทำเหมือนกัน) แต่ในเมื่อแม่ยังยืนยันที่จะทำและไม่คิดที่จะจ้างคนงานมาช่วย ร้านของเราจำเป็นต้องยกของหนักๆ ด้วย แม่เรายกของหนักไม่ได้แล้วค่ะ หมอห้าม  เรากับน้องก็เลยยังไปไหนไม่ได้ แต่ถ้าเราไม่อยู่พ่อก็ต้องมาช่วยกันยกของกับน้องค่ะ (พ่อเราก็แก่แล้วอะนะคะ) เฮ่อ..มันก็เลยทำให้เราห่วงอยู่ค่ะ จากคุณ : happyalone2518 เขียนเมื่อ : 26 ธ.ค. 55 06:27:03

ความคิดเห็นที่ 11 เหมือนหลานเราเลยเรียนจบตรีมา ช่วยพ่อแม่ขายอาหารตามสั่ง  แรกๆก็โอ  หลังๆด่ากันนิดหน่อยก็มีปากเสียง หลานก็ชอบหนีออกนอกบ้านบ่อย เลยแนะให้ไปหางานทำนอกบ้านดีกว่า จะไม่รบกวนรายได้พ่อแม่ และยังมีเงินเก็บ ท่านเหนื่อยก็ให้หยุด แต่ถ้าไม่ไหว ก็คิดเอาว่าจะสืบสานธุรกิจต่อหรือจะวางมือ ค่อยมาคิดกันอีกที จากคุณ : mayraraya เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 20:40:35