ความคิดเห็นที่ 2 |
|
ขอบคุณที่แชร์ค่ะ
สารคดีของ national geographic (ที่หนูดีเป็นปก) ก็มีเคสตัวอย่างแบบนี้เหมือนกัน เด็กคนนั้นถูกจับขังในห้องมืด ให้นั่งบนกระโถน มีจานข้าววางข้างหน้าตั้งแต่ยังเด็ก (จำไม่ค่อยได้ เหมือนจะเป็นไม่ถึงขวบ) เด็กถูกทอดทิ้งอยู่นานถึง 12 ปี ตอนช่วยเด็กออกมา เด็กพัฒนาการน้อยมาก เดินได้กระย่องกระแย่ง ทรงตัวไม่ค่อยได้ บอลเตะไปโดนขาก็ไม่เตะกลับ พูดไม่ได้ ฟังไม่รู้เรื่อง
ผู้เชี่ยวชาญด้านพัฒนาการและนักสังคมสงเคราะห์ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการสอนภาษาผ่านการ์ดคำศัพท์ เด็กเริ่มเข้าใจความหมายและจำคำได้หลายคำ แต่ไม่สามารถพูดเป็นประโยคได้ เพราะในช่วงที่สมองมีการตัดแต่ง เค้าได้ริดกิ่งที่เค้าไม่ได้ใช้งานทิ้งไป สมองเค้าไม่ได้รับการกระตุ้นอะไรเลย ก็เลยริดทิ้งไปหลายส่วน พอพ้นช่วงนั้นไปแล้ว ไม่ว่าตอนนี้จะพยายามแค่ไหน ก็จะไม่สามารถทำได้อีกแล้ว
ความรู้เรื่องนี้เป็นอีกส่วนหนึ่งที่ทำให้เราพยายามกระตุ้นลูกหลายๆ ด้าน โดยเฉพาะประสาทสัมผัส พอเรามั่นใจว่าเค้าแข็งแรงแล้วเราก็พาเค้าเที่ยวทุกอาทิตย์ ให้ได้มีประสบการณ์มากที่สุด พยายามส่งเสริมทุกอย่าง เค้าจะได้ไม่ตัดอะไรทิ้งในช่วงที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร เอาไว้ให้ลูกรู้ว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร แล้วให้เค้าเลือกริดทิ้งเองดีกว่า
จากคุณ |
:
แม่น้องอัณณา
|
เขียนเมื่อ |
:
26 ธ.ค. 55 20:16:20
A:125.25.48.16 X: TicketID:258399
|
|
|
|