|
ลูกเรียนเก่ง พ่อแม่ก็ดีใจ เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ
จากประสบการณ์ของตัวเอง
ลูกสาวเราทั้งสองคน เริ่มเรียนพิเศษตอนม.ต้นค่ะ
ให้ลูกเลือกเรียนเอง ตามความจำเป็นเท่านั้น ไม่ใช่เรียนตามเพื่อนหรือตามกระแส
เพราะเราไม่เห็นความสำคัญของการเรียนพิเศษแต่ประการใด
เด็กควรมีอะไรทำมากกว่าการเรียน ๆ ๆและเรียน
เราไม่เคยเชื่อถือในเกรดที่แต่ละโรงเรียนให้มาเลย พูดตรง ๆ
ทุกสิ่งทุกอย่าง มันจะแสดงออกมาตอนสอบเข้ามหาวิทยาลัยค่ะ
พี่สะใภ้เรา มีลูกเรียนดีเหมือนจขกท. เธอให้ลูกไปเรียนจุฬาภรณ์แบบกินนอน ตั้งแต่ลูกเรียนม.1 เธอบอกว่า เพื่ออนาคตของลูก เธอยอมเจอหน้าลูกเดือนละครั้ง ปิดเทอมเธอส่งลูกไปติวทุกครั้ง แทบไม่ได้กลับบ้านกลับช่อง ทุกครั้งที่เจอเธอ(พี่สะใภ้) เธอก็จะพูดถึงแต่ความเก่งเลอเลิศของลูกเธอ ลืมบอกไปว่าลูกเขากับลูกเรา เป็นญ.เหมือนกัน เกิดปีเดียวกันค่ะ
เธอบอกว่า เราน่าจะให้ลูกไปเรียนจุฬาภรณ์ แล้วไปต่อสาธิตมช. เหมือนลูกเธอ
แต่เราไม่เห็นด้วย เราบอกว่ายังไงซะ จบม.6 ลูกก็ต้องไปต่อตจว.อยู่แล้ว เพราะฉะนั้นช่วงนี้ขออยู่กับลูกให้เต็มทีก่อน เราคิดเองว่าความอบอุ่นในครอบครัวสำคัญกว่า และลูกเราก็ไม่ได้โง่ เรียนที่ไหนก็เหมือนกัน(ลูกเรียนโรงเรียนสตรีประจำจังหวัด)
ด้วยความที่ลูกเขาเรียนเก่ง(เขาว่างั้น) พอลูกอยู่ม.6 เด็กเริ่มสอบ แม่ก็เที่ยวไล่ไปคุยโม้ไว้ ว่าลูกสอบติดหมอ ทันตะที่โน่นที่นี่ แต่จริง ๆ ไม่ติด เพราะสามารถเช็คได้
คะแนนสอบกสพท.ก็ได้น้อยกว่าลูกเราอีก พี่สะใภ้ชอบไปโม้ให้เตี่ยกับแม่เราฟัง ไอ้แม่เราฟังมาก็มาเล่าต่อ แม่เรารักพี่ชายเรามาก ก็เลยเอ็นดูหลานฝั่งโน้นมากกว่าค่ะ
ผลสุดท้ายหลานสอบติดพยาบาลค่ะ ถ้าต้องให้ลูกออกจากอกไปตั้งแต่อายุยังน้อย แล้วผลลัพธ์ได้แค่นี้ เราว่ามันน่าเสียดายเวลาที่พ่อแม่ลูกควรอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวที่อบอุ่น น่าจะดีกว่า
ส่วนลูกเราติดสัตวแพทย์คนหนึ่ง กับแพทย์แผนจีนคนหนึ่ง
พ่อแม่ต้องระวัง อย่าให้ความหวังดีของเราไปทำร้ายลูก
อย่าเอาความหวังและหน้าตาของเรา ไปเป็นภาระของลูก
เด็กควรได้ทำในสิ่งที่เขาอยาก
ไม่ใช่ทำเพื่อเติมฝันให้พ่อแม่ค่ะ
ด้วยความเคารพ
| จากคุณ |
:
เด็กหญิงเอาแต่ใจ (เด็ดชายวุ่นวายเด็กหญิงเอาแต่ใจ)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 ธ.ค. 55 12:11:58
|
|
|
|
ขอระบายเรื่องเรียนของลูกนะคะ
