ความคิดเห็นที่ 1 ก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆจจนกระทั่งเราท้อง  ทําไงได้เราเป็นฝ่ายเลือกเองจะถอยก็ไม่ได้หลายสิ่งหลายอย่างมันกดดันเรา อย่างเดียวเท่านั้นคือต้องสู้    คือเราเลือกที่จะอยู่เพราะแฟนเราเค้าไม่เจ้าชู้    ตั่งแต่คบกันมาและอยู่ด้วยกันเราไม่เคย มีปัญหาเกี่ยวกับมือที่สามหรือผู้หญิงอื่นเลย  เพราะเท่าที่เราเคยเจอผู้ชายที่เรารู้จักและคบหาส่วนใหญ่จะเจ้าชู้    คงทําให้ปวดหัวมากกว่าเดิม     อีกละคราวนี้ตกใจมากไม่คิดว่าจะกล้าทําแม้กระทั่งตอนท้อง ถ้าไม่ท้องจะไม่แปลกใจเพราะโดนชกจนหน้าเขียวก็เคยมาแล้ว แต่ทําไงได้มาอยู่ต่างบ้าน ไม่มีงานไม่มีเงินไม่รู้จักไคร กับคนไทยที่นี่เหรอ มีแต่รอคอยจะเยียบยํ่าซํ้าเติมกันแค่นั้นแหละ คงไม่ทุกคนมั้งอันนี้ไม่รู้ รู้เฉพาะคนที่เรารู้จักเค้าเป็นกัน แต่คราวนี้เจ็บใจมากกว่า ก็ทนมาจนกระทั้งคลอด แม่ดีใจมากตอนนี้ มีเทวดาตัวน้อยมาอยู่เป็นเพื่อน มี คนที่ให้เราต้องดูแล แต่แม่รู้สึกเสียใจมากๆๆๆๆๆๆคือ แม่ต้องให้เทวดาตัวน้อยต้องมารับรู้เรื่องราวและอุปสรรค ที่แม่ต้องรับรู้และพบเจอต้องเกิดขึ้น แม่ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นปกติของชีวิตคนที่นี่หรือปล่าว ทุกวันนี้ก็ยังไม่แน่ใจ อย่างพี่น้องด่ากันเสียงดังลั่นบ้านโดยไม่เกรงใจเรา   ลูกเราร้องก็ไม่ได้ หาว่าเสียงดังแล้วก็ทําท่ารําคาน รังเกียจ คนอะไรไม่เคยช่วยอะไรมีแต่หาเรื่องสามีเราเพื่่อที่ จะให้ผัวเราอารมภ์ไม่ดีจะได้มาลงที่เรา ไอ้ผัวเราก็รักพี่รักน้องเค้ามาก เราก็ยอมเค้ามาตลอดเพื่อจะได้อยู่กับสงบ ไม่อยากให้ลูกอยู่ในสภาวะแวดล้อมแบบนั้น นี่เหรอคนที่ผัวเราเรียกว่าน้าของลูกเรา แต่แล้วก็เกิดเรื่องอีก พอดีเอาตัวเล็กนอนไอ้เราก็เหนียวตัว ห้องนํ้าว่างก็เลยไปอาบนํ้าสักพักไอ้นี่ไปทุบประตูห้องนํ้าเสียงดังมากทุบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จน ลูกเราตื่น ไอ้เราก็ฟองสบู่เต็มตัว ยังไม่ทันได้ล้างตกใจนึกว่าลูกน้อยเป็นอะไร รีบเอาผ้าขนหนูห่อตัววิ่งไปดูลูก ลูกก็ปกติ แต่เพิ่งร้อง เราก็ถามไอ้นั่นว่ามีอะไรมันบอกมันต้องอาบนํ้าไปมหาลัย  (มันเรียนและทํางานไปด้วย)   แต่เราดิโมโหมากๆๆๆๆอยากด่ามากๆๆๆๆๆๆแต่ทําอะไรไม่ได้แค่มองหน้ามันมันก็ตาเหลื่อกตาขวางใส่ ไอ้เราก็ตัวคนเดียว ไม่อยากมีเรื่อง เพราะไอ้พวกนี้มันหมาหมู่ ไครแตะต้องไม่ได้จะเลวจะชั่วแค่ใหนเค้าจะหาทางหาข้ออ้างปกป้องให้พ้นผิดแน่นอน เราเจอและเจ็บมาหลายเหตุการณ์ คิดแต่ว่าสักวันจะไม่ยอม       แต่เรื่องดีดีก็มีให้เห็นอยู่บ้าง     เช่น        พ่อแม่เค้าซื้อรถเข็นให้ลูกเราให้ติดรถเวลาเรากับแฟนไปซื้อของกินที่ห้างเป็นบางครั้ง ตอนนั้นเรายังไม่มีรถ ซื้อเสื้อผ้ามาฝากลูกเราบ้าง ทุกครั้งที่ได้รับคือทั้งให้และว่าไปด้วย แต่มันคุ้มมั้ยตอนหลังเรามักจะรับไว้แล้วโยนใส่ถังขยะ แฟนเราถามหาเราบอกว่าลูกเล่นเอาไว้ใหนไม่รู้ (ฮ่าฮ่าตอนนี้ลูกเริ่มโต)สงสัยเอาใส่ถังขยะพ่อไปรื้อถังขยะใหญ่เลย ไม่ทันแล้วแม่มันมัดปากถุงทิ้งไป... ได้สองวันแล้ว แต่คราวหน้าไม่ทิ้งแล้วเดี๋ยวจะเก็บไว้บริจาก ของลูกเรา      เราซื้อได้เราเลี้ยงลูกเราเองมาคนเดียว ตอนลูกเราเล็กไม่เคยช่วยแล้วยัง หาแต่เรื่องพาแฟนเราไปข้างนอก หรือไปเล่นเกมส์ที่บ้าน เราก็เลี้ยงลูกทํางานบ้านงงๆๆๆๆๆๆหิวเข้าก็บางครั้งก็กินบางครั้งลืมกินบ้างก็มี จนลูกนอนคาเต้าแล้วตัวสั่นยิกๆๆถึงได้รู้ว่าหิว  พอลูกเราเริ่มโตสักพักแล้วสักพักเราก็ขอห้องคืนให้ลูกเรา เค้าเลยกลับไปอยู่บ้านเค้า เราก็โล่งสบายใจขึ้น ไม่ต้องได้ยินคนเถียงกันหรือด่าตะคอกกันให้ลูกเราตกใจ เวลาลูกเราตกใจจะกอดเราแน่นมากๆ ไม่ต้องทนกับคนเห็นแก่ตัวที่เอาเปรียบเรื่อง   ทําความสะอาดเรื่องซื้อของใช้ในบ้าน เรื่องการใช้ห้องนํ้าห้องครัวหรือห้องรับแขกเราจะให้เค้าทําธุระก่อนทุกครั้ง จนเค้าไม่เคยรู้สึกเกรงใจ เราก็คิดว่าเมื่อก่อนเราก็มาอยู่บ้านเค้า ตอนอยู่บ้านเค้าเรากับแฟนเราจ่ายให้แม่เค้าทุกเดือน กินใช้เราซื้อของเราเอง จากคุณ : hagley เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 03:59:02

ความคิดเห็นที่ 2 เราดีใจจัง  จะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่จริงๆซะที  เราก็ได้อยู่ด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูก เราพึงพอใจเป็นอย่างมาก แฟนก็ขยันทํางาน เราก็เลี้ยงลูกงานบ้านกับข้าวกับปลาทุกอย่างเราทําเอง เรา ประหยัด มัทยัท อดออม เสื้อผ้าส่วนมากจะร้านมือของสองบ้าง มีเงินหน่อยก็็ไปดูตามห้างแต่ของแฟนเรากับของลูกชายต้องในห้างเท่านั้น ยิ่งของกินของเราเองกินอะไรก็็ ได้ใข่ม่าม่านํ้าพริกต้องมีติดครัว แต่่ของลูกกับสามีต้องอย่างดี ตอนนี้... อ้วนเป็นหมูทั้งพ่อทั้งลูก55555 ตอนนี้ชีวิตก็เริ่มขยับขยายให้แฟนเรียนขับรถ เราซื้อรถกัน ทุกวันนี้ก็มีรถยนต์ใช้กัน  แฟนเราก็เลยไปเรียนเพิ่มเติม เผื่อวันหน้าเรียนจบจะได้มีงานดีดีทํา เราสามคนต่อสู้ไปด้วย ไม่เคยเรียกร้องหรือขอความช่วยเหลือจากใคร แต่บางครั้งก็รู้สึกขัดหูขัดตาเวลาต้องไปเจอหน้าพ่อแม่พี่น้องหรือครอบครัวของเค้า    แต่ก็ต้องทน  จะเกลียดยังไงเราก็ทําเป็นหลับหู  หลับตาบ้าง ตอนนี้ชีวิตก็ก้าวขึ้นมาอีกขึ้นหนึ่ง ตอนนี้แฟนเราขับรถได้ แล้วยังทํางานที่เดิมแล้วเรียนภาคคํ่าอาทิตย์ละสองวันส่วนเราก็เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกทํํางานบ้านทุกอย่างมีบ้างบางช่วงก็ไปทํางานร้านอาหารไทยทําศุกร์เสาร์ จะได้มีรายจุนเจือครอบครัวอีกทาง แต่เราเบื่อกับนิสัยแฟนเราจริงๆ เมื่อมีโอกาสปุ๊บก็แบบพาพี่น้องมาเล่นเกมส์ สนใจแต่เกมส์ เกมส์ เกมส์ ลูกก็ปล่อยเล่นไปเท่าที่สังเกตุเปิดนํ้าในอ่างเอาลูกเล่นนํ้าไม่รู้ เฝ้าหรือป่าว เรากลับมาเราดูในอ่างเราสังเกตุดูได้     ทั้งที่เราอาบนํ้าให้ลูกแล้วเมื่อตอนบ่าย เปิดห้องครัวทิ้งไว้ในครัวมีทั้งแก็ซ ทั้งมีด ใหนจะหน้าต่างไม่ปิดหรือป่าว เราใจหายทุกครั้งที่กลับมาถึง จนโทรไปยกเลิกงาน บางครั้งพี่คนไทยก็จ้างเฝ้าบ้านอยู่กับลูกเค้าเราก็เอาลูกเราไปด้วย ได้ตังส์นิดหน่อยเราก็เอาเป็นค่านมค่าไรไป ไม่วายเวนกรรมพี่ชายเค้าชวนไปดื่มไอ้เราก็งง     คนไม่เคยไปผับว่าทําไมมาชวนเฟนเรา (เหมือนอยากจะแกล้งเรา) มันยุยงกันจริง  และแล้วเรากับแฟนก็ทะเลอะกันสมใจเค้า เราก็เลยโทรไปยกเลิกอีกเช่นเคย หนักอกหนักใจจริงๆกับ พวกพี่น้องเค้านิ ดีเท่าไหร่แล้วได้คนอย่างเรา ที่ดิ้นรนไม่งอมืองอเท้า                 ไทย ถึงบ้านเราจะไม่รํ่ารวยแต่เค้าก็เลี้ยงลูก ทุกคนให้โตได้ และให้การศึกษาในระดับหนึ่ง  อีกอย่างแม่เราไม่ได้เงินจากรัฐบาล ที่ช่วยค่านั่นค่านี่ ไม่เหมื่อนที่นี่ แฟนเราหมดผลประโยชน์ตอนอายุ16 ก็โดนถีบหัวส่ง  ไปหางานหาเงินมาจ่าย   ค่าที่ซุกหัวนอน  เราไม่อยากจะเอ่ยว่าพ่อเค้าทํางานอะไร เงินเดือนเท่าไร   เพราะถ้าเป็นแถวบ้านเรา    ลูกคงจบมาสเตอร์ดีกรี ไปแล้วแหละ555 จากคุณ : hagley เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 04:01:38

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนนี้อาจจะเป็นโค้งสุดท้ายแล้วหรือป่าว ถ้าต้องเลิกกกันจริงๆเราสงสารลูกมากๆ เราผ่านความเจ็บปวดมามากเหลือเกิน ทุกวันนี้ก็เกือบจะเป็นวันของเราแล้ว แต่เกมกลับพลิก ล่าสุดพ่อแม่พี่น้องแฟนเราจากหน้ามือเป็นหลังเท้า ตอนนี้เรารู้สึกกังวนมากว่าเค้าจะมาไม้ใหนกับเราอีก กังวนถ้าแฟนเราเรียนจบปีหน้ามีเงินเดือนดีขึ้น มีชีวิตดีกว่า แล้วถ้าเค้าหาเรื่องเลิกกับเรา เค้ามีงานดีเค้าก็ต้องมีสิทธิเลี้ยงดูลูกมากกว่าเรา แล้วสิ่งที่เราทุ่มเททั้งกายและใจ ชีวิตครอบครัวที่เราฝันไว้ต้องจบงั้นหรือ แล้วลูกเราจะเป็นไง   ทุกวันนี้เราไม่ได้ทํางานเราเลี้ยงลูกเองคนเดียว 24 ชั่วโมง แม่ แม่ ที่อยู่ต่างประเทศจะเข้าใจ เลี้ยงลูกเองกับข้าวกับปลาต้องทําเองทุกมื้อ งานบ้านทําเองทุกอย่างแม้แต่จะเข้าห้องนํ้ายังกังวล เป็นห่วงลูก เพราะลูกดื้อมากๆ   เป็นห่วงปรั๊กไฟ สายผ้าม่าน ไต่ขึ้นชั้้นวางของหรือหน้าต่าง แล้วจะเอาเวลาที่ใหนทํางานคงต้องรอให้ลูกเข้าเนอสก่อนถึงไปทําได้  ที่นี่ไม่เหมือนบ้านเราที่เมืองไทยปู่ย่า หรือน้าๆไมมีหรอกที่จะแตะลูกเรา    เราก็เช่าอยู่แถวไกล้ๆบ้านพ่อแม่แฟนเรา  ไม่ไกลมากเดินไม่กี่นาทีก็ถึง     พ่อแฟนเราเคยจับครั้งเดียวตอนหนึ่งเดือนประมาณห้านาที  ส่วนแม่เค้าจับบ้างครั้งละสองสามนาที เวลาแฟนเราพาเราไปบ้านเค้า จับเหมือนให้แฟนเราเห็นว่าเค้าจับ        ตอนนั้นลูกเราได้สองเดือนเราเอาไปฝากเค้าประมาณสองชั่วโมงเราไปซื้อของใช้ลูกเรากลับมาลูกยัง อยู่ในผ้าที่เราห่อไว้ เราเอากลับมาสํารวจดูลูกเราถ่ายอึแห้งติดตูดลูกชาย              ตังแต่นั้นมาเราก็ไม่คิดจะอ้าปากถามฝากอีกเลย ส่วนพี่น้เค้ามีพี่ชายคนโตเล่นกับลูกเราบ้างส่วนน้องสาวแฟนกับพี่เค้าอีกคนไม่เคยแตะเลย อง       หลังจากนั้น  นานๆทีสี่ห้าเดือนถึงเจอกันที  แต่ทุกวันนี้ลูกเราโตขึ้น  ได้สองขวบกว่า เราไม่อยากให้พวกเค้ามาแตะต้องลูกเราเลย เราก็พยายามลีกเลี่ยงเท่าที่เราจะทําได้   แม้แต่กับลูกเราเค้ายังแดกดันใส่  แต่ทุกวันนี้  ฝันไปเถอะว่าเราจะยอม เราก็โต้แบบให้พวกเค้าหงายหลังเช่นกัน    ทุกวันนี้เรายอมหักไม่ยอมงอ เราไม่แคร์แม้แต่พ่อของลูกเรา  เพราะเมื่อก่อนเราพยายามก้มหัวเข้าหา    แต่ไม่มีใครเห็นความจริงใจของเรา   ตอนนี้เราก็คิดว่าไม่ไช่มิตรหรือศัตรูแต่แค่มนุษย์  ร่วมโลก  อย่างวันก่อนแฟนเราพาเรากับลูกไป  ลูกเราก็เล่นตามปะสา  แม่เค้าเดินมาดึงเสื้อลูกเรา   เรารีบอุ้มลูกเรา แล้วส่ายค่อนข้างแรงจนหลุดจากมือแก  พ่อแฟนกับแฟนเราอยู่ตรงนั้นและเห็นเหตุการณ์     เราก็แกล้งไม่รู้ไม่ชี้  ไม่แคร์  เราได้พูดกับแฟนเราแล้วว่าจะพาเราไปเจอญาติเค้าได้แต่อย่าให้ ได้มีเรื่องมีราวกันแค่นั้น   แฟนเราก็เลยชวนเรากลับ    ต้องขอโทษถ้าไม่ถูกใจคนอ่าน ตอนนี้เราค่อนข้างสับสน เพราะเราไม่ไว้ใจใครเลย แม้แต่แฟนเราเพราะเค้าได้ทําลายความร้สึกดี ความไว้เนื้อเชื่อใจที่เรามีให้ แต่ที่เรายังอยู่ตรงนี้เพราะเราไม่อยากทําร้าย ชีวิตตัวน้อยคนนี้เค้าไม่มีไครเลยเค้ามีแต่เราอย่างน้อยเค้ามีพ่อเค้าได้เห็นหน้าพ่อเรียกแดดดี้ ก็ยังดี เราแฅ่สงสัยว่าทําไมคนในครอบครัวเค้ามาดีกับเราและลูกตอนนี้ เค้าทําให้ตายใจหรือป่าวหรือหวังผลประโยชน์กันแน่ แล้วสุดท้ายแฟนเราเค้าจะเลือกอะไร เพราะถ้าจะให้เราลืมความเจ็บปวดแล้ว มาเริ่มต้นความสัมพันธุ์กับครอบครัวเค้างั้นเหรอ ไม่มีทาง จากคนที่เคยใจยักษ์ใจมารแล้วอยู่ๆ มาเป็นคนแสนดี เราได้แต่ตลกและขําในใจ เพราะมันไม่ใช่ละคร อีกอย่างเราก็คิดว่าเราอยู่กับพวกโรคจิตหรือป่าว ไม่น่าใช่เพราะเราเห็นเค้าก็สะติดีอยู่ ขอบคุณเพื่อนๆที่ติดตาม ขอขอบคุณเวปพันทิปที่ให้เราได้ระบาย จากคุณ : hagley เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 04:03:44

ความคิดเห็นที่ 4 กลับมาอยู่แผ่นดินแม่เถอะค่ะ จากคุณ : Badabadu เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 05:06:25

ความคิดเห็นที่ 5 เข้าไปอยู่ในดงเสือสิงห์กระทิงIIรด ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ต้องโดนมันเล่นงาน ถ้าคิดว่าตัวเองยังมีคุณค่าอยู่ ไม่มีเขา เราก็อยู่ได้ ทำตาม #4 เถอะครับ จากคุณ : แค่บ่นเฉยๆ เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 05:41:51

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านไม่จบ แต่นับถือในความอดทนของ จขกท.มากค่ะ พอจะบอกได้มั๊ยคะว่าอยู่ประเทศไหน จากคุณ : siammeaw (siammeaw) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 05:46:25

ความคิดเห็นที่ 7 อเมริกา  หรือป่าว เพราะที่อ่านมาสังคมมันแย่มากที่นั่นอะ กลับมาไทย เริ่มต้นใหม่ ยังไม่สาย คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยากนะครับ สงสารลูกก็เริ่มต้น สิ่งดีๆ ให้ลูกครับ อย่าให้ลูกได้จด ได้จำ ในสิ่งแย่ๆ นะครับ จากคุณ : via iPhone (Phyromone) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 06:07:15

ความคิดเห็นที่ 8 อดทนอีกนิดเถิด รอให้ลูกเข้าเนอส. แล้วหางานทำเพื่อเป็นรายได้ที่มั่งคง พอที่จะเลี้ยงตัวได้. หากวันใดมีปัญหาใหญ่โต จะได้พร้อมที่จะไปได้อย่างไม่ลำบาก ตอนนี้คุณไม่ได้ทำงาน อยู่เลี้ยงลูกตลอดเวลา 24 ชั่วโมง ทั้งเครียดทั้งอยู่ต่างบ้าน เหลียวซ้ายแลขวาหาที่พึ่งไม่ได้เลย. เพราะฉะนั้น ถ้าคิดจะสู้ชีวิตซึ่งไม่รู้ว่า จะดีขึ้นหรือเลวลงไปกว่านี้. ก็ต้องทำให้ฐานของตัวเรามั่งคง เพื่อตัวเองเพื่อลูก จากคุณ : นางในวรรณคดี เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 06:19:24

ความคิดเห็นที่ 9 พาลูกกลับบ้านเถอะค่ะ ครอบครัวเขาแปลกๆ จากคุณ : Pink Martini เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 06:21:04

ความคิดเห็นที่ 10 คุณอยู่ประเทศอะไรคะ จะได้วิเคราะห์ถูก ต่างประเทศ ต่างบริบท ต่างความเหมาะสมค่ะ จากคุณ : คิม (NYgirl) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 06:37:39

ความคิดเห็นที่ 11 ครอบครัวของสามีจขกท. คงเป็นพวก Red neck  ..อยู่ส่วนไหนของอเมริกาคะ ดูเขาต่อต้านมีอคติกับคุณ... คนที่ผิดแผกไปจากพวกเขา จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 06:42:57

ความคิดเห็นที่ 12 กลับบ้านสิคะ คุณทนอยู่เพื่ออะไร ไม่คิดถึงพ่อแม่ตัวเองเหรอ  รักสามี แล้วสามีรักคุณรึป่าว  ทำแบบนี้ไม่เรียกว่ารักแล้ว  พอเลิกกัน เดี๋ยวก้อมีเมียใหม่ ครอบครัวสามีก้อไม่ดูดำดูดี ไม่ได้รักลูกคุณ จะทนอยู่เพื่อ? สั้นๆง่ายๆ ซื้อตั๋วเครื่องบินแล้ว กลับบ้านสะ ของอะไรไม่ต้องขนมามากเอาที่มาได้  ทิ้งทุกอย่างไว้ที่โน่นกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่บ้านเรา  ครอบครัวเพื่อนฝูงคุณต้องดีใจแน่ๆ ดีกว่าอยู่แบบทุกข์ทรมาน เป็นห่วงลูกคุณด้วยที่ต้องซึมซับความรุนแรง  อาราณ์ที่ไม่ดี ของทั้งจากตัวคุณ และครอบครัวสามี คิดถึงลูกให้มากๆ ลูกไม่มีพ่อ ดีกว่ามีพ่อเลวๆไม่ใส่ใจดูแล(ถ้าเขาปล่อยลูกเล่นน้ำคนเดียวอีกลูกคุณลื่นหัวทิ่มจมน้ำตายคุณเองที่จะเสียใจ ครอบครัวเขาไม่สนใจหรอก) คิดให้ดีๆค่ะ เป็นกำลังใจให้ จากคุณ : Gc (Goldcoast) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 07:00:04

ความคิดเห็นที่ 13 เราอยู่ประเทศหนึ่งในแถบยุโรปค่ะ ต้องขอโทษที่ไม่บอกประเทศ เพราะตอนนี้เราก็ยังอยู่ที่นี่ กําลังทางหนีทีไล่ ก็ไม่อยากให้อะไรด่างพร้อยไปมากกว่านี้ ขอขอบคุณกําลังใจและความคิดเห็น ของทุกๆคนด้วยค่ะ จากคุณ : hagley เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 07:59:44

ความคิดเห็นที่ 14 กลับบ้านเรารักรออยู่ บางทีเด็กไม่ได้ต้องการความสะดวกสบายมากกว่าความรักน่ะค่ะ สิ่งแวดล้อมที่ดีจะทำให้เค้าเติบโตดีกว่าค่ะ เป็นเราเราคงบอกสามีขอกลับไปเยี่ยมบ้านหน่อย แล้วคงอยู่เลย หากสามีรักคงจะเข้าใจว่าคุณเลือกสิ่งแวดล้อมที่ดีกว่าให้ลูก เค้าน่าจะหางานสอนภาษาได้ไหมค่ะ ที่ไทยขาดแคลนมาก จากคุณ : My_little_bonnie (My_little_bonnie) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 09:29:41

ความคิดเห็นที่ 15 เข้าใจและเห็นใจค่ะ หญิงไทยหลายคนเจอปัญหา เรื่องความแตกต่างทางวัฒนธรรม  ถ้าใันหนักหนาสาหัส เริ่มเก็บเงินพาลูกหนี เถอะค่ะ จากคุณ : เขียนบน iPhone (janisa) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 09:33:30

ความคิดเห็นที่ 16 เป็นกำลังใจให้ค่ะ เราเชื่อนะว่าลูกผู้หญิงนี่ขึ้นชื่อว่าแม่ จริงแท้ 100% ในเรื่องของความอดทน ยกนิ้วให้ แต่เราว่ากลับบ้านเราดีที่สุด อุ่นใจปลอดภัยกว่าเยอะ จากคุณ : CR717 เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 09:42:28

ความคิดเห็นที่ 17 เคยอ่านเรื่องผู้หญิงคนหนึ่งที่ห้องไกลบ้าน อยู่ยุโรปเหมือนกัน เป็นไปได้ที่วัฒนธรรมต่างกัน เขาเห็นว่าธรรมดาเเต่เราอาจจะว่าเเปลก ยอมรับไม่ได้ ให้กำลังใจ ขอให้ปัญหาคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้นค่ะ จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 09:50:40

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นกำลังใจให้นะค่ะ อย่าคิดว่าตัวเองไม่มีทางเลือก ไม่ว่าคุณจะเลือกทางไหนก็ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : kookai24 เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 09:58:09

ความคิดเห็นที่ 19 กลับบ้านเรารักรออยู่นะคะ จากคุณ : Pinky Sakura เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 11:55:16

ความคิดเห็นที่ 20 คนรักกัน ถึงต่างภาษาและวัฒนธรรม ด้วยความรักที่มีต่อกัน เขาย่อมต้องอยากดูแลปกป้องกัน การกอด การพูดคุยกันด้วยถ้อยคำที่มันหวานหู ก็เป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ที่แสดงออกถึงความรัก ความห่วงใย...แต่จากที่คุณเล่ามานั้น สังเกตุได้ว่าแฟนคุณและครอบครัวเขาตะคอกใส่คุณตลอด เวลา สามีคุณนี่ยิ่งแย่ที่ทำถึงขั้นทำร้ายคุณ ไม่ช่วยปกป้องคุณจากครอบครัวเขา คุณแน่ใจแล้ว หรือว่าเขารักคุณจริงๆ ฝรั่งบางคนแต่งงานกับหญิงเอเชีย ก็เพียงเพื่ออยากได้คนทำงานบ้านให้ อยากมีคนเอาไว้นอนด้วย เพื่อระบายตัณหาราคะ อยากมีคนมาอุ้มท้องเพื่อมีลูกไว้สืบสกุลให้ แต่ไม่ได้แคร์หรือใส่ใจในตัว ผู้หญิงคนนั้นเลย ไม่เคยพาออกงานสังคม ไม่เคยแนะนำอะไรให้ ไม่อนุญาตให้ออกไปไหน ไม่มี โอกาสได้เรียนเพื่อหาความรู้เพิ่มเติม พี่น้องเขาก็แปลกๆ นะคะ (เหมือนคนสติไม่ค่อยดี) คนบ้าอะไรพูดคุยกันก็ต้องมีตะคอกใส่กันตลอด อะไรมันจะเถียงกันแตกแยกกันได้ขนาดนั้น น้องแฟนก็กำลังเรียนอยู่ แฟนคุณเองก็กำลัง เรียนอยู่ (แปลก ที่ผ่านมาเขาเอาเวลาไปทำอะไร ตรงนี้บอกอะไรได้มากมายนะคะ) ความรัก แต่งงาน ครอบครัว สามคำนี้ ถ้าปราศจากศรัทธาและความเชื่อมั่นในกันและกัน ร้อยทั้ง ร้อย ไปกันไม่รอดค่ะ คุณคือคนที่อยู่ด้วยกันกับสามีคุณ และ ณ วันนี้คุณไม่มีความเชื่อมั่นและศรัทธาในตัวสามี (อาจจะเป็นเพราะสามีคุณเอง ที่ไม่ทำตัวให้คุณได้ศรัทธาและเชื่อมั่น)ความมั่น คงในครอบครัวก็คงจะง่อนแง่นเต็มที...ถ้ามันไม่มีอะไรดี ไม่มีอะไรที่ทำให้คุณมั่นใจได้เลย ก็กลับบ้านเราเถอะค่ะ กลับตอนนี้ ตอนที่มันยังไม่สาย ตอนที่คุณยังดูแลปกป้องลูกคุณได้ กลับตอนที่อะไรๆ มันยังไม่แย่ไปมากกว่านี้... สัญชาตญาณแรกของมนุษย์มักถูกเสมอ ถ้าไม่มีเหตุ ใจคุณคงไม่สับสนและกังวลแบบนี้นะคะ จากคุณ : โชคดีนะคะ เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 12:05:54 A:110.175.41.216 X: TicketID:324687

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้ว สงสารและเห็นใจ แกมแปลกใจด้วย คนแถบไหนในยุโรปเนี่ย ทรามขนาด (ขอโทษนะค่ะ มันแปลกจริง ๆ ไม่เคยเจอเลย) คิดถึงลูกมาก ๆ นะค่ะ ทนไปแล้ว คุณคิดว่าจะคุ้มที่ทนไหม ลูกต้องเติบโตมาในสังคมครอบครัวแบบนี้ เด็กจะค่อย ๆ ซึมซับไปนะค่ะ ตอนนี้สองขวบกว่าแล้ว ลองปรึกษากงศุลในประเทศที่คุณอยู่ดีไหม ว่ามีปัญหาแบบนี้ ควรจะทำอย่างไรบ้าง เพราะอ่าน ๆ แล้ว อยากเชียร์ให้กลับบ้านค่ะ เพราะภาษาคุณก็ไม่ดี งานประจำไม่มี ไม่มีรายได้หลัก สังคมก็น้อย ที่สำคัญครอบครัวที่คุณมีมันแย่มาก ๆ ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : Madam Country เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 12:28:35 A:95.166.192.18 X: TicketID:341763

ความคิดเห็นที่ 22 สงสัยแค่ว่า ทำไมคุณไม่กลับบ้าน? หรือทางบ้านคุณมีปัญหาอะไรรึเปล่าคะ เพราะเท่าที่อ่านจนจบ เป็นเราๆกลับตั้งแต่ยังไม่ท้องด้วยซ้ำ อยุ่ให้เค้าเหยียบเค้าย่ำ เพืีออะไร? บ้านเรามี ศักดิ์ศรีเรามี เค้าก็แค่ ผช. ห่วยๆคนนึง ไม่เห็นน่าจะต้องแลกกับความอดทนขนาดนี้เลยค่ะ คห.  ส่วนตัวล้วนๆนะคะ ถ้าแรงไป ขออภัยย แหะๆ จากคุณ : wanakamol เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 12:39:23

ความคิดเห็นที่ 23 เหตุนี้แหละตอนสาวๆมีต่างชาติมาชอบ แต่ไม่เคยคิดชอบตอบ ไม่อยากมีสามีเป็นต่างชาติ เพราะคิดว่าขนาดคนไทยด้วยกัน เวลาทะเลาะกันยังพูดไม่รู้เรื่อง แล้วถ้าเป็นต่างชาติหละ... คหสต.คุณ....รักสามีคุณมากกว่าลูกคุณเอง คุณถึงทนจนถึงป่านนี้ เพราะยิ่งอยู่ ยิ่งแย่ แล้วคุณจะทนไปทำไม ถ้าคุณไม่รักสามีคุณมากกว่าตัวคุณเอง และลูก  ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : เทพธิดาปลากระป๋อง เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 12:52:02

ความคิดเห็นที่ 24 จะอยู่ทำไม กลับบ้านหาแม่ดีกว่า ครอบครัวผู้ชายหยาบคายมากอ่ะ อยู่ต่างบ้านต่างเมืองเวลาถูกกระทำ ถามจริงๆไม่คิดถึงเมืองไทย ไม่คิดถึงแม่จนรู้สึกอยากกลับบ้างเหรอคะ...ที่คุณเล่าๆมานี้เราว่า สังคมผู้ชายเสื่อมมากคะกลับบ้านเราเถอะ!!!! จากคุณ : Angel_Tangwai เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 13:08:08

ความคิดเห็นที่ 25 คุณคงมีเหตุผลส่วนตัวถึงยังอยู่และยอมให้ลูกอยู่ที่นั่นกับคนแปลกๆแบบนั้น ในความทุกข์คงยังมีความสุขอยู่บ้างถึงได้ทำให้คุณยังอยู่ได้อย่างอดทนขนาดนั้น ครั้งหนึ่งคุณเคยทิ้งทุกอย่างที่เมืองไทยไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น นั่นไม่ใช่ที่สุดของชีวิตมันแค่การเริ่มต้น หนทางยังอีกยาวไกล อย่ากลัวหากจะต้องตัดสินใจทิ้งที่นั่นแล้วกลับมากระเทศบ้านเกิดของคุณ ไม่ใช่การเดินถอยหลัง แค่เป็นทางเลี้ยวที่คุณเลือกที่จะเดินต่างหาก ขอให้คุณผ่านปัญหาทุกอย่างด้วยสติและปัญญา เป็นกำลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 55 15:37:32 จากคุณ : จ้อย..ยย เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 15:21:09

ความคิดเห็นที่ 26 อดทนคะ ทนเพื่อลูก อยู่มาจนลูก 2 ขวบแล้ว เค้าไล่เรากลับไทยไม่ได้หรอกคะ ยังไงก็ทนหน่อย คงผ่านช่วงเลวร้ายที่สุดไปแล้ว ทนอีกสักหน่อยค่อยแยกย้าย ต้องหางานทำนะคะ ดูจังหวะดีๆคะ จากคุณ : Alarsara (Alarsara) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 15:37:55

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นดิฉันตั้งแต่ต้นถ้าน้องสามีมาทำแบบนี้ไล่มันออกจากบ้านไปนาน  ถ้าน้องมันไม่ออกดิฉันออกเอง วิธีเอาตั๋วฟรี ไม่ต้องขอสถานฑูตไทยก็ได้ฟรี เพราะประเทศดิฉันอยู่มีสายการบินแห่งชาติ มีตั๋วฟรีสำหรับคนมีปัญหาพวกนี้อยู่แล้ว ถ้ามีปัญหาอะไรที่เขาจะไล่คุณออกจากบ้านหรือทำร้ายกันจริง ๆ ให้แนะนำไปหาในคลังกระทู้ห้องไกลบ้าน เรื่องครอบครัวพังเพราะเหล้า(อะไรประมาณนี้) ยิ่งครอบครัวสามีประสาททั้งบ้าน แล้วถ้าสามีประสาทด้วย อย่างไรเราก็มีสิทธิในลูกอยู่แล้ว ครอบครัวนั้นเอาเป็นว่ารวย ติดอันดับของเมืองหรืออาจจะเป็นจังหวัดเลยก็ว่า  ลองอ่านเป็นกรณีศึกษานะ อ่านตั้งหลายรอบก็ไม่เข้าใจว่าทะเลาะกันเรื่องอะไร ทำไมถึงขั้นเลิกกัน จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 16:17:21

ความคิดเห็นที่ 28 กลัมมาเมืองไทยเถอะค่ะ ที่นี่เรายังมีพ่อแม่ญาติพี่น้อง ถึงยังไงก็ยังอุ่นใจกว่าอยู่ที่โน่นหัวเดียวกระเทียมลีบ ยอมรับในความอดทนของคุณมาก ถ้าเค้ายังไม่เห็นในความดีก็จากมาเถอะค่ะ         คุณเป็นคนอดทนและขยัน ยังไงเสียอยู่เมืองไทยก็ไม่อดตาย เพื่อสุขภาพจิตที่ดีของตัวคุณเองและลูก เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ปูไก่ (ปูไก่) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 16:28:49

ความคิดเห็นที่ 29 Dear Khun Hagley,, I totally understand you na ka.. Im the one who married because of love and moved away from Thailand.. I stay in EU too. I was with him 2 years and then married,this year is the 4th year of married. My husband family was ok, his mom didnt like me that much but it's still ok. I was the same as you that Im 24 hours Mama. I have no job, have no income and his mom always complained me about using money. in my case it's not too hard the same as you. But I want you to think in one thing.One of my friend here said this word to me and it made me to make a big decision. She said ' I am with him because of I want my angel to have a complete family and because of love but if he didnt see it so move out.Why dont you think that when the angel grow up then maybe she will ask back that : Mom, Why would you or why would we have to stay in the life like this?, we suppose to have a better life ,right?... after this sentence, I brought ticket, pack my back and fly back home... 5 months in Thailand with my family and my angel was wonderful... and I never regret myself for my decision. My angel always smile and laugh. She has a happy life. ... Now I come back to EU for proceed my devorce paper and after that I will fly back home, looking for a job and spend life in Thailand. I totally believe that the angel can have a good life in Thailand too... Khun Hugley , trust me .. it's home..no one can harm you. I think your angel will be happy with that same as my angel. Cheers Up na ka.. You are not the one who alone in EU.But you have your angel with.. same as me.. Looking in the angel eyes and keep fighting ka.We are not alone na ka.We have the angel on your schoulder. I always support you and may force be with you... Buddha bless you na ka แก้ไขเมื่อ 29 ธ.ค. 55 19:05:27 จากคุณ : unlucky in EU too (veruna) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 18:58:52

ความคิดเห็นที่ 30 And dont worried that he will take the angel away from you.. in 90% of EU law, Angel always with Mama eventhough mama has no income or not EU and Dad family has more income than you. My husband has own bussiness. It's quite big. But angel is with me ka and he cant effort with that too. Base on your husband family I quite sure that he cant have the angel ka. If he take without your permission, you can call the police naka... Really hope that you are the same country as me, so we can talk... จากคุณ : unlucky in EU too (veruna) เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 55 19:14:01

ความคิดเห็นที่ 31 กลับบ้านเถอะ เรามีลูกขวบกว่า อยู่ต่างประเทศเหมือนกัน ถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ เรากลับบ้านแน่นอน เราไม่อยากให้ลูกเติบโต ซึมซับพฤติกรรมแปลกๆ ทั้งจากครอบครัวทางเค้า  แต่ถ้าจะต้องทนอยู่ที่นั่น ลองปรึกษาผู้ใหญ่ที่นั่น เผื่อเค้ามีทนายให้คำปรึกษา เก็บหลักฐานทุกอย่าง เผื่อวันนึงข้างหน้าคุณต้องใช้ สู้ๆ นะคะ จากคุณ : ningmeo เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 55 01:46:12

ความคิดเห็นที่ 32 เก็บสะสมหลักฐาน ถ้าถูกทำร้ายร่างกายก็ไปให้หมอตรวจไว้เป็นหลักฐานเลยค่ะ ฟ้องหย่าแล้วเรียกค่าเลี้ยงดูไปเลย กฎหมายเข้าข้างแม่อยู่แล้วค่ะ จากคุณ : K@@@TE เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 55 02:01:25

ความคิดเห็นที่ 33 หาใครสักคนที่คอยไห้ความช่วยเหลือเราได้ พูดคุยปัญหาไห้เขาฟัง ถ้าคุณยังไม่พร้อมกลับประเทศไทยในตอนนี้ ผู้หญิงไทยหลายคนเจอปัญหาเหล่านี้เยอะมาก ทนไม่ได้ไม่ต้องทนค่ะ จากคุณ : เนย (prapasee) เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 55 02:10:28

ความคิดเห็นที่ 34 ตอนแรกว่าจะซุ่มอ่านเฉยๆ แต่อ่านไปอ่านมา เอ๊ะ ชีวิตคล้ายๆกัน แต่ไม่เหมือนนะคะ ครอบครัวสามีไม่โวยวายใส่กัน จะออกแนวมารยาทผู้ดี แต่ร้ายลึก ลูกเราพวกเค้าก็ไม่เคยจับ ขนาดเด็กคลานผ่านยังทำเมื่อไม่เห็น (อันนี้เจ็บใจมาก) มีวันนึงลูกชายเราอ้วกตอนนั้นไปงานคริสมาสตร์ที่บ้านลุงสามี เราอุ้มลูกสาวคนเล็ก ครอบครัวสามี มีแม่ น้องสาวสามี น้องเขย เห็นลูกชายเราอ้วก เค้าก็หันมามอง แล้วก็หันไปคุยกันต่อ ไม่มีใครถาม ว่าหลานเป็นอะไรมั้ย หรือ คิดจะช่วยหลานเลย หันมามองแล้วหันกลับ เราทั้งโกรธ ทั้งเจ็บใจมาก สามีเราก็ยังดีอยู่ เสมอต้นเสมอปลาย แต่จะมีกวนประสาทช่วงทะเลาะกัน บางครั้งก็คิดท้อ อยากกลับบ้าน กลับเมืองไทย ร้องไห้ก็ยังมีพ่อแม่น้องๆปลอบใจ แต่อยู่นี่ร้องไห้คนเดียวไม่รู้จะไปร้องกับใคร เหงาจับใจ จะไปไหนก็ไม่รู้จะฝากลูกไว้กลับใคร   อ่านแล้วเข้าใจคุณ จขกท. คะ ถ้าสามีไม่แย่มาก ก็ทนๆอยู่ไปเพื่อลูก (อันนี้เราคิดตอนที่สามีกวนประสาท) ส่วนเรื่องครอบครัวสามีเนี่ย คุณอยู่คนละบ้าน ไม่ได้เจอกันทุกวัน เราว่าก็โอนะคะ ดีมาก็ดีตอบ กวนมาก็กวนไป เจอก็เฉยๆ ปลงๆกันไป ตอนนี้เราก็ปลงแล้วเรื่องครอบครัวสามี เจอกันแค่เทศกาล วันเกิดเท่านั้น ขนาดบ้านใกล้ๆกันนะ คิดซะว่าเราอยู่เพื่อครอบครัวเรา พวกเค้าก็เป็น หมาแมวไป เราจะคิดเสมอว่าทีใครทีมัน สู้ๆนะคะ แก้ไขเมื่อ 30 ธ.ค. 55 11:55:19 จากคุณ : อยู่ด้วยความสุข (thanda6) เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 55 11:46:51

ความคิดเห็นที่ 35 สงสัยจะอยู่ สวิส หรือไม่ก็อิตาลี. เอางี้ดิ บอกเขาว่าขอกลับมาเยี่ยมบ้านที่ไทย แล้วก็อย่ากลับไปอีก จบป่ะ. จากคุณ : ฟ้าสางที่เชียงดาว เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 01:51:51

ความคิดเห็นที่ 36 อูยยย อ่านแล้วทำให้รู้สึกว่า ประเทศที่กำลังพัฒนา (เอิ้กๆๆ) เนี่ย มีความสุขตรงนี้แหละ จากคุณ : นนนี่จ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 04:12:15

ความคิดเห็นที่ 37 เลือกได้นะคะ เราว่า เลือกย้ายบ้าน ย้ายรัฐไปกับสามีเลย เพระาอยู่ใกล้ก็มีแต่ปัญหา เราว่า สามีจขกท.อาจจะฟังเหตุผลอยู่ แต่ปรึกษากันแค่สองคนพอ ไม่ต้องบอกพ่อแม่ ทำเป็นว่า หางานที่อื่นได้งานที่อื่นไป เราว่า ความสุขจะมาเยือนอีกครั้ง ไม่ยาก จากคุณ : โซเหนี่ยละเหี่ยใจ เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 05:04:58

ความคิดเห็นที่ 38 มีทางขอสามีกลับมาเยี่ยมบ้านมั๊ยคะ บอกกับเค้าตรงๆว่าคุณรู้สึกอย่างไร ตอนนี้บ้านที่เมืองไทยคือแหล่งพักใจทีีดีที่สุดของคุณ เผื่อความเครียดของคุณจะคลายลงบ้าง จากคุณ : Blue_SapPhire เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 18:28:24

ความคิดเห็นที่ 39 สวิส ไม่น่าจะใช่นะ กลับบ้านเถอะค่ะ จากคุณ : Valily เขียนเมื่อ : 1 ม.ค. 56 05:15:30