Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
++++ ความในใจของผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนที่ 1 ++++ vote ติดต่อทีมงาน

บันทึกต่อไปนี้เป็นบันทึกที่ฉันเขียนขึ้นมาตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2555 แต่ที่โพสกระทู้นี้ขึ้นมาเพราะตอนนี้มันมีอะไรเกิดขึ้นมากกว่าที่บันทึกไว้......

บันทึก “กรรม” ของฉัน

บันทึกนี้ไม่ได้เขียนขึ้นมาเพื่อต้องการทำลาย หรือให้ร้าย หรือทำให้ใครเดือดร้อน แต่มันคือเรื่องจริงที่น้อยคนจะได้รับรู้ อาจจะไม่มีประโยชน์ใดๆ หรืออาจจะเป็นประโยชน์บ้างก็ได้......
ฉันใช้ชีวิตอยู่กับแม่ 2 คน เพราะพ่อและพี่ชายเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน แต่ก็ยังโชคดีที่มีสามีเข้ามาเติมเต็มในชีวิต คอยช่วยเหลือ ดูแลฉันและแม่มาตลอด เราแต่งงานกันแต่ก็ไม่เคยได้ใช้ชีวิตร่วมกันแบบครอบครัวทั่วไป เพราะสามีต้องเดินทางไปทำงานอยู่ที่อื่น ไม่ว่าจะเป็นต่างประเทศหรือต่างจังหวัด แต่เราก็อยู่กันแบบไว้ใจ เหตุผลเดียวก็คือเรื่องเงิน เรามีหนี้สิน มีภาระที่ต้องช่วยกันรับผิดชอบมากมาย เขาเป็นคนออกไปทำหน้าที่หารายได้มาจุนเจือครอบครัว ส่วนฉันก็มีหน้าที่ดูแลครอบครัว ดูแลแม่อยู่ที่บ้าน รอคอยว่าวันนึงหนี้สินที่มีจะบรรเทาเบาบางลงไปและเราก็จะได้กลับมาอยู่ร่วมกันจริงๆซักที.. แต่ความฝันของฉันยังไม่ทันได้เกิดขึ้น ก็มีเหตุการณ์ที่เลวร้ายเหมือนระเบิดที่ตกลงตรงกลางใจฉัน ฉันได้รู้ว่าสามีนอกใจ แอบไปมีผู้หญิงคนอื่นและทำงานอยู่ด้วยกัน ฉันช็อคมาก เสียใจ เหมือนฟ้าผ่า เหมือนความฝันความหวังที่มีมันพังลงมาต่อหน้า.......
12 ตุลาคม 2554 – เป็นวันที่ฉันได้รับรู้ว่าสามีนอกใจ ผ่านทาง facebook ซึ่งผู้หญิงคนนั้นพยายามที่จะเปิดเผยและทำให้ฉันได้รู้ความจริง ฉันเห็นภาพของสามีและผู้หญิงคนนั้นกอดกัน หอมแก้มกัน ไปเที่ยวด้วยกัน... (คงไม่ต้องบรรยายถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้น) จากนั้นสามีก็บอกว่าจะจัดการปัญหาให้จบ จะเลิกยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น เพราะเลือกที่จะอยู่กับฉันและฉันก็เป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขารัก... ในระหว่างนี้ฉันก็ทุกข์ทรมานใจด้วยความหวาดระแวงตลอดเพราะสามีก็ยังทำงานอยู่ที่เดิมกับผู้หญิงคนนั้น และยังได้รู้อีกว่าพวกเขาซื้อรถด้วยกันแล้ว ฉันไม่อยากทำให้แม่เสียใจ แม่ยังไม่รู้เรื่องนี้ ฉันไม่เคยคิดจะบอกแม่
ประมาณปลายเดือนตุลาคม 2554 – ฉันเริ่มกินยาโรคซึมเศร้า เพราะปรึกษาแพทย์แล้ว ฉันเข้าข่ายเป็นโรคซึมเศร้า บวกกับการทำจิตบำบัดกับนักจิตวิทยา สุขภาพฉันเริ่มไม่ค่อยดีเพราะความเครียด หน้ามืดบ่อย เป็นลม ปวดหัว น้ำหนักเริ่มลดลง 5-6 กิโลกรัม ภายใน 2 อาทิตย์
เดือนธันวาคม 2554 – ฉันหยุดยาเอง เพราะผลข้างเคียงที่เกิดขึ้นทำให้ปากแห้งแตก มีเลือดไหลตอนเช้า แต่ก็เลือกที่จะใช้ยานอนหลับแทนเพราะฉันคิดมาก นอนไม่ได้เลย
ช่วงเดือนมีนาคม 2555 – ฉันเริ่มมีอาการทางจิตประสาท คือหูแว่ว และเห็นภาพหลอน แต่ไม่เกิดขึ้นทุกวัน สังเกตว่าจะมีอาการในวันที่เครียดจัดแต่ไม่บ่อยนัก แต่ที่มีมากขึ้น คืออาการปวดหัว ซึ่งปกติฉันเป็นไมเกรนอยู่แล้ว แต่อาการปวดหัวของฉันมันเปลี่ยนไป ปวดมากขึ้น เร็วขึ้น แรงขึ้น บวกกับมีอาการอาเจียนแทบทุกครั้ง มันทำให้ฉันเริ่มกลัว กลัวว่าตัวเองจะเป็นอะไรมากไปกว่าไมเกรน
18 พฤษภาคม 2555 – ความทุกข์ใจ ความหวาดระแวงที่มีก็เป็นความจริง ฉันได้รู้อีกแล้วว่าพวกเขายังคบหากัน ยังติดต่อสัมพันธ์กันเหมือนเดิม สรุปแล้วสามีก็โกหกฉันมาตลอดเวลาหลายเดือน เพราะผู้หญิงคนนั้นเป็นคนบอกฉันเอง วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องบอกความจริงกับแม่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของฉัน เพราะฉันไม่สามารถแบกรับความทุกข์ทั้งหมดนี้ไว้คนเดียวแล้ว สามีรับปากกับฉันและแม่ว่าจะปรับปรุงตัว และจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เพราะเขาไม่เคยคิดจะทิ้งฉัน ยังรักฉันเหมือนเดิม แต่สำหรับผู้หญิงคนนั้นมีแค่ความสงสารเห็นใจและเคยช่วยเหลือเรื่องงานกันมา สามีพาฉันและแม่ไปไหว้พระและสัญญาต่อหน้าพระธาตุที่เขาเคารพนับถือ ว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับฉันและจะจบปัญหาทุกอย่าง.. ฉันให้โอกาสเขาอีกครั้ง เพราะฉันคิดเสมอว่าเขาคือคนในครอบครัว “เราต้องให้โอกาสคนในครอบครัว”
14 กรกฎาคม 2555 – ผู้หญิงคนนั้นก่อกวนฉันด้วยการ add โปรแกรม Line ให้ฉันชอกช้ำอีก ขึ้นรูปสามีของฉัน ตั้งชื่อโปรแกรมเป็นชื่อสามีของฉัน โพสข้อความเยาะเย้ยถากถางฉันสารพัด และบอกกับฉันว่าที่คบหากับสามีไม่ได้ต้องการเงินหรืออะไร ตัวเขาสามารถหาเงินเองได้ ไม่จำเป็นต้องพึ่งสามี ทุกวันนี้มีแต่ความเห็นใจกันเท่านั้น ฉันเสียใจ ช้ำใจ ผิดหวัง เครียดและปวดหัวบ่อยขึ้น อีกทั้งมีอาการแน่นหน้าอก ใจสั่น หายใจไม่ค่อยออก เหมือนมีก้อนหินหนักๆมาทับอยู่บนตัว แต่คงไม่รุนแรงมาก เพราะนอนพักซักครู่ก็หายไปเองได้
4 สิงหาคม 2555 – เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ฉันได้คุยกับผู้หญิงคนนั้น เขาบอกฉันว่าพวกเขาไม่เคยเลิกกัน ยังคบหากันมาตลอด สามีบอกกับเขาว่าเลิกกับฉันไม่ได้เพราะสงสารและเห็นว่าฉันไม่เหลือใคร พวกเขาใช้ชีวิตแบบผัวเมียกันอยู่ที่นั่น กินอยู่หลับนอนด้วยกันทุกวัน เค้าบอกว่ารู้จักสามีฉันมากกว่าฉันเสียอีก เพราะเวลาที่มีอะไรสามีก็เล่าให้เค้าฟังทุกเรื่อง สามีบอกเค้าว่าอยู่กับเค้าแค่ไม่กี่ปีก็ทำให้มีความสุข ถึงแม้จะอยู่กับฉันมาถึง 14 ปีแล้วก็ตาม... (คงไม่ต้องบรรยายถึงความรู้สึกที่มี) แต่สามีบอกกับฉันว่าเห็นความทุกข์ทรมานของฉันแล้ว จึงคิดจะจบปัญหาทุกอย่าง จะกลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่บ้าน แต่ขอเวลาเคลียร์งาน ครั้งนี้เขาบอกว่าขอโอกาสเป็นครั้งสุดท้าย เพราะตั้งใจจริงที่จะทำเพื่อฉัน เขาอยากมีลูกกับฉัน อยากทำให้ครอบครัวเราสมบูรณ์มากขึ้น อยากช่วยกันเลี้ยงดูลูก.. ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาบอกก่อนกลับไป มันมีค่ามากมายสำหรับชีวิตของผู้หญิงคนนึงที่ผ่านความเจ็บปวด ทุกข์ทรมานมานานแรมปี มันทำให้ฉันเกิดความหวังครั้งใหญ่ แล้วฉันจะเชื่อเขาได้มากขนาดไหน เขาจะทำได้อย่างที่สัญญากับฉันรึป่าว เมื่อเขากลับไปเจอกันแล้วเหตุการณ์ความคิดจะเปลี่ยนอีกมั้ย ฉันสับสนแทบบ้า ฉันไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี....
ฉันคงไม่สามารถบรรยายความคิดความรู้สึกและเหตุการณ์ทั้งหมดอย่างละเอียดได้ บางอย่างมันผ่านมานาน บางอย่างฉันแสนเจ็บปวดที่จะพูดถึงมัน บางอย่างฉันอยากจะลืมมันไป.. สามีจะรู้มั้ยว่าเขาไม่ได้ทำร้ายร่างกายของฉัน แต่สิ่งที่เขาทำนั้นมันเลวร้ายกับชีวิต มันทำร้าย “วิญญาณ” ของฉัน จนตอนนี้ตัวฉันไม่ต่างอะไรกับซากศพเลย... เคยคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้ง ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว ไม่ใช่เพราะไม่รักตัวเอง แต่เพราะรักตัวเองมาก รักจนทนเห็นตัวเองทุกข์ทรมานไม่ได้อีกแล้ว มันเหนื่อยล้า หมดแรงที่จะต่อสู้กับความคิดตัวเองและคนรอบข้าง จึงอยากจะหนีปัญหานี้ไปให้พ้นๆ แต่ฉันก็ทำไม่ได้ เพราะมีแม่อีกคนที่ฉันต้องดูแล แม่ไม่เหลือใครเช่นกัน ฉันเป็นความหวังเดียวของท่าน
3 วันเต็มๆที่ฉันไม่ทำอะไร นั่งคิดถึงทางออกของปัญหาและพยายามทำความเข้าใจกับมัน ตอนนี้ฉันคิดว่าตัวเองมีความเข้าใจในระดับนึงและเดาความคิดของสามีออก... เขาไม่เลิกกับผู้หญิงคนนั้น อาจจะด้วยหลายๆเหตุผล ความรัก.. ความเห็นใจสงสารเหมือนที่เขาบอก เพราะผู้หญิงคนนั้นก็ยืนยันว่าไม่ได้ต้องการเงินทองอะไร สามีคงรู้สึกรักและเห็นใจที่ผู้หญิงคนนั้นยอมอยู่ด้วยทั้งที่ไม่ได้อะไร ยอมให้ครอบครัวด่าว่า ยอมให้ทุกคนดูถูกว่าเป็นเมียน้อย เพราะทุกคนรู้ดีว่าสามีมีฉันอยู่แล้วทั้งคน เขาคงทำใจเลิกกันไม่ได้ ส่วนฉัน... สามีก็คงลำบากใจเหมือนกันที่จะต้องทิ้งฉันไป เขารู้ดีว่าฉันเองก็ไม่มีใครในชีวิต ไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ได้ตอบโต้หรือทำอะไรผู้หญิงคนนั้นเลย ซึ่งก็คงไม่ยุติธรรมถ้าจะต้องทิ้งฉัน แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะอยู่กันแบบนี้สามคน ฉันพยายามทำความเข้าใจแล้ว แต่ก็ยังคิดหาทางออกของปัญหานี้ไม่ได้ ถ้าฉันจะต้องเป็นฝ่ายเสียสละ จะดีมั้ย? ชีวิตของฉันจากนี้ไปจะเป็นยังไง? ฉันควรทำยังไงดี?

++++ จบตอน 1 ++++

จากคุณ : ผู้หญิงที่รักสามี
เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 55 21:38:02 A:49.49.41.91 X: TicketID:387134

[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ] 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com