ความคิดเห็นที่ 1 ชอบจังที่ได้รู้เรื่องราวที่เจ้าของกระทู้เอามาแชร์ อีกมุมมองนึงของอีกหลายหลายชีวิตที่เราไม่ได้รับรู้เลย ขอบคุณค่ะ_/|\_ บางทีเราว่าเราลำบากเพราะนู๊นนี่นั้นนะบางครั้งแต่มองไปอีกรอบรอบตัวกับรู้สึกถึงว่าเรายังสบายมากกว่าคนอื่นอื่นอีกมาก ซึ่งพวกเค้าเหล่านั้นทำให้เรามีกำลังใจที่จะสู้ต่อไม่ยอมท้อแท้ แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 55 10:11:41 จากคุณ : pigkalet เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 10:10:45

ความคิดเห็นที่ 2 เราคิดว่าน้องสาวเราคนนี้จากปกติที่เคยเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ มีชีวิตความเป็นอยู่สุขสบายไม่ต้องเดือนร้อนใจ พอมีลูกแล้วก็ได้ ซาบซึ้งกับความรักในอีกรูปแบบ จากคนเคยรับ กลายเป็นแม่ผู้ให้ บางครั้งความยากลำบากก็ได้ให้สิ่งดีๆกลับมาให้คนๆนึงมากมาย จากคุณ : เซนทาโร่ เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 10:15:22

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นกำลังใจให้ค่ะ เรามีทั้งปู่ ย่า ตา ยาย แต่ลูกป่วยแต่ละที ก็มีแต่เรากับแฟน พึ่งพาใครไม่ได้ ลางาน เฝ้าไข้ลูกทุกเดือน ดีที่นาย เพื่อนร่วมงานเข้าใจ เหน่ื่อยเหมือนกัน จากคุณ : pandana เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 11:14:53

ความคิดเห็นที่ 4 ข้อคิดดีๆส่งท้ายปีแบบนี้..โหวต..ให้เลยค่ะ จากคุณ : Pinky Sakura เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 11:19:38

ความคิดเห็นที่ 5 เราก็เป็นอีกคนที่เคยพาลูกไปนอนห้องรวม ตอนลูกคลอดแล้วออกโรงพยาลได้ 1 วันตอนนั้นน้องได้ 5 วันแล้วมีไข้ 37.5 ด้วยความตกใจบวกกับเป็นคุณแม่มือใหม่เลยพาลูกไปโรงบาลรัฐประมาณ  2 ทุ่ม เพราะกลัวไข้ขึ้นสูง เลยขอหมอนอน ปรากฏว่าไม่มีห้องพิเศษต้องนอนห้องรวม เรียกว่าเป็นห้องโถงกว้างๆแล้วแบ่งเป็นล็อคๆตามอายุเด็กดีกว่า ได้รู้ได้เห็นชีวิตอีกมุมหนึ่งจริงๆ แม่ที่นั่งเฝ้าลูก อุ้มลูกทั้งคืนไม่ม่ีคนมาเปลี่ยน ,คุณยายชาวเขาที่พูดไทยไม่ได้พาหลานที่ป่วยเป็นไอกรนเพราะไม่ได้ฉีดวัคซีน คืนนั้นเรานอนเตียงโรงบาลกัน 3 คนพ่อแม่ลูก เบียดๆกันนอนเพราะเห็นเตียงข้างๆเขาก็นอนกันแบบนี้ เขาบอกว่านอนกันมาเกือบ 2 อาทิตย์แล้ว เรานอนเพียง  1 คืนหมอก็ให้กลับบ้าน แต่เป็น  1 คืนที่ทุกข์และประทับใจกับน้ำใจของหมอพยาบาลและเพื่อนๆเตียงข้างๆจริงๆค่ะ จากคุณ : eurohunter เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 11:29:57

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้วซึ้งใจมากค่ะ ได้แง่คิดดีๆส่งท้ายปีเลย จากคุณ : น้องแมวจี้จัง เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 11:36:19

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้ว แอบเศร้าจัง เราในฐานะแม่คนนึง มือใหม่ อยู่ต่างประเทศ เราพยายามทำสิ่งที่ดีสุดให้เค้า เวลาเค้าเจ็บป่วย เราเครียดมากๆ แต่เราก็มีบทุกอย่าง ไม่เยอะ แต่ไม่ขาด  เราสงสาร เด็กที่ป่วย แต่ไม่มีค่ารักษา หรือแม้กระทั่งนมอ่ะ กลับเมืองไทย เราตั้งใจจะไปทำบุญที่โรงพยาบาลเด็กดีกว่า จากคุณ : ningmeo เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 12:32:34

ความคิดเห็นที่ 8 เราก็เป็นอีกคนนึงที่เกือบเสียลูกสาวตัวน้อยแรกคลอดไปเหมือนกันค่ะ หากว่าห้องพิเศษไม่เต็มซะก่อน เราคงเสียใจไปตลอดชีวิต โชคดีของเราที่ได้นอนห้องรวม ซึ่งมีพยาบาลเฝ้าอยู่ตลอดทั้งคืน เราก็คิดเหมือน จขกท.ค่ะ การที่ได้นอนในห้องรวมมีบรรยากาศของความอบอุ่น ความห่วงใย และอีกหลายรูปแบบ อย่างที่เราไม่คิดว่าจะเจอค่ะ  ^_^ แก้ไขเมื่อ 31 ธ.ค. 55 13:00:34 จากคุณ : oohbig เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 12:59:29

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ว่าผู้ใหญ่หรือเด็ก หากเจ็บป่วยขั้นปานกลาง-แรง แนะนำจริงๆว่านอนห้องรวมจะดีกว่ามาก จะธรรมดารวมหรือพิเศษรวม เนื่องจากพยาบาลเค้าใกล้ชิดกว่าการอยู่ห้องพิเศษเดี่ยวๆ เป็นประโยชน์ในเรื่องของการดูแลจริงๆ ลองนึกภาพดู ในหนึ่งลอคอาจมี4-6เตียง เดี๋ยวเตียงนั้นเรียก เดี๋ยวอีกเตียงยาหมด พยาบาลเดินกันหลายรอบมาก เค้าเดินผ่านเราก็มองเห็นเราก็ช่วยสังเกตุกันไป ต่อให้ผ่านตาก็ยังได้เห็น แถมญาติเตียงอื่นก็ช่วยเป็นหูเป็นตาให้ด้วยเวลาคนเฝ้าจะเข้าห้องน้ำหรือจะไปทานข้าว ... แต่ถ้าอยู่ในห้องพิเศษนี่ถ้าไม่ครบกำหนดวัดไข้ความดัน หรือเราไม่กดเรียกเค้าก็จะให้ความเป็นส่วนตัวให้เราอยู่กันแค่คนเฝ้ากับคนไข้จริงๆ ข้อเสียพวกห้องรวมก็มี ไปเจอญาติเตียงข้างๆขี้เม้าท์บางทีก็เซงได้เหมือนกัน 555 ยังไงก็เอาความปลอดภัยของคนป่วยเป็นหลัก ความสบายของคนเฝ้าเป็นรองก็ดีนะคะ จากคุณ : tanspy เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:02:39

ความคิดเห็นที่ 10 เหมือนเราเลยค่ะ ไปอยู่ห้องรวมตอนลูกตัวเหลืองเพราะไม่มีห้องพิเศษ เตียงนึงลูกมีความผิดปกติทางสมองนอนเป็นผักเลย นอนเฝ้าลูกทั้งวันทั้งคืน นั่งอยู่บนเก้าอี้แข็งๆทั้งวันทั้งคืน อีกเตียงนึงลูกไม่มีรูทวารต้องเสียบเข็มค้างไว้ที่หัว เพราะเส้นเลือดตามตัวไม่สามารถหาได้แล้ว เคสตัวเหลืองของลูกเรากลายเป็นเรื่องเล็กไปเลย จากคุณ : greenpark เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 13:46:14

ความคิดเห็นที่ 11 3 กิ๊ฟสุดท้าย สำหรับข้อคิดดีดีจากคุณแม่ครับ จากคุณ : น้ำเงี้ยวหมีกรอบ เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 14:16:06

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าจะทำบุญให้เด็กๆที่ขัดสนเรื่องเงินในโรงพยาบาลควรจะให้อะไรบ้างคะ ต้องขออนุญาตก่อนมั้ย หรือซื้อของแล้วก็เดินเข้าไปให้ได้เลย จากคุณ : k.lover เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 16:42:49

ความคิดเห็นที่ 13 เราได้เห็น การ เกิด แก่ เจ็บ ตาย แบบเต็มๆ ตา ครั้งนึง ในชีวิตค่ะ น้ำท่วมใหญ่ หาดใหญ่ เราติดอยู่ที่ รพ ค่ะ บ้านที่ท่วมชั้น 1 มาอาศัยที่ รพ ตรงทางเดิน เรามีของเยี่ยมมากมาย เต็มห้อง แต่เราไม่กินเลย วางมันไว้ยังงั้น และเมื่อเราเดินลงมาดูชั้นล่าง แล้วมาเจอคนที่เค้าน้ำท่วม แล้วไม่มีอะไรกินเลย เราไปขนของของเรา มาให้เด็กๆ และ คนป่วย ที่โดนเหล็กเสียบเอย ไรเอย คนเจ็บถูกทยอยพามา รพ มีคนรอคลอด มีคนเสียชีวิต มีการย้ายคนป่วยไป รพ ใกล้เคียง ชีวิตมันวุ่นวายมาก ในช่วงเวลาสั้นๆ นาทีเป็น นาทีตาย เราได้ข้อคิดอะไรมากมาย จากเหตุการณ์ครั้งนั้น เราคิดว่า นั่นคือ ส่วนนึงที่ทำให้เราคิด เรื่อง ทำเวลา ณ ปัจจุบันให้ดีที่สุด หรือ ทำชีวิตให้เป็ฯสุขในปัจจุบัน ค่ะ จากคุณ : Dreams Catcher เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 16:47:47

ความคิดเห็นที่ 14 ดีใจกับคุณด้วย ที่ได้ข้อคิดดี ๆ กลับมา เวลาพาแม่ไปหาหมอ เราจะบริจาคใส่กล่องที่โรงพยาบาลทุกครั้ง จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 17:21:21

ความคิดเห็นที่ 15 คุณเจ้าของกระทู้คงจะเป็นคนมีฐานะ ไม่เคยต้องลำบากรึเปล่าค่ะ สำหรับเราฐานะปานกลางถึงเกือบยากจน เจอและเห็นมาก็ไม่น้อยแล้วหละคะ จนอาจจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปสำหรับเรา ได้นอนห้องพิเศษสิจึงจะถือเป็นเรื่องใหม่สำหรับครอบครัวเรา จากคุณ : หวาง (หวางเหวิด) เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 17:37:33

ความคิดเห็นที่ 16 เราเองก็ไม่เคยมีประสบการณ์นอนห้องรวมหรือเยี่ยมผู้ป่วยห้องรวม หรือไปเฝ้าไข้คนป่วยห้องรวมเลยค่ะ แต่ได้อ่านแล้วก็รู้สึกสลดนะคะ แต่จะให้เดินดุ่มๆเข้าไปก็คงไม่ได้ หลังจากนี้จะลองหาทางช่วยเหลือเด็กเหล่านี้แล้วกันค่ะ เราก็นึกไม่ถึง จากคุณ : windzephyr เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 18:06:52

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมแชร์กันนะคะ ปล.เรื่องนี้เป็นของน้องสาวที่รู้จักค่ะ จขกท.อ่านแล้วประทับใจเลยนำมาแชร์ให้เพื่อนๆในห้องนี้ค่ะ จากคุณ : เซนทาโร่ เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 18:47:28

ความคิดเห็นที่ 18 เราก็เคยค่ะ ได้เห็นทุกมุมมองจริงๆ เราเคยไปนอนรพ.ห้องรวม เพราะห้องเต็ม ลูกเราป่วยค่ะ เราเห็นพ่อเด็กทำให้ลูกทั้งคืนเลยค่ะ ประมาณว่าเด็กคนนี้จะถ่ายออกมาตลอด พ่อก็เช็ดทั้งคืน เห็นแล้วซึ้งมากค่ะ ชั้นที่เราอยู่เป็นแผนกศัลยกรรม เลยมีแต่เคสหนักๆ เราก็ไม่ได้นอนเหมือนกัน เลยรู้ว่าพ่อเด็กคนนั้นทำทั้งคืนจริงๆค่ะ ส่วนแม่นอนไม่รู้เรื่องอยู่ริมระเบียง จากคุณ : Imphamog เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 20:20:26

ความคิดเห็นที่ 19 อืม เป็นอีกมุมที่เราลืมไปเลยค่ะ ขอบคุณจขท.ทีนำเรื่องดีๆ มาแบ่งปัน ทำให้เราคิดย้อนไปตอนเด็กๆ ที่ไปเยี่ยมป้าที่นอนห้องรวม จำได้ญาติหรือผู้ป่วยเตียงข้างๆ ป้าจะดีใจเวลามีใครไปเยี่ยม เหมือนจะดีใจไปกับป้า และเวลาใครเอาผลไม้หรือของกินมาเยี่ยม ก็จะแบ่งปันกันเกือบทั้งโซนเลยค่ะ มิตรภาพดีๆ ที่มีให้กัน จากคุณ : หนูน้อยจมูกบาน เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 21:32:23

ความคิดเห็นที่ 20 เมื่อเดือนก่อนเราก็เพิ่งได้สัมผัสประสบการณ์แบบจขกทเลยค่ะ ลูกเราต้องนอนห้องรวมเป็นครั้งแรกเลย เราเห็นเด็กเตียงข้างๆเป็นปอดบวมพ่อแม่เฝ้าเช้าถึงเช้าค่ะ ไม่เห็นเค้านอนกันเลย นึกแล้วก็สงสาร เคาะปอดทีร้องไห้แล้วร้องไห้อีก จากคุณ : improvise05 เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 23:17:15

ความคิดเห็นที่ 21 นึกถึงตอนที่พาลูกไปขลิบพังผืดใต้ลิ้นที่ รพ.ศิริราช ค่ะ "เวลาที่ท้อให้มองคนที่ทุกข์ยากกว่า" จากคุณ : ระแนงไม้ เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 55 23:18:39

ความคิดเห็นที่ 22 เรื่องเจ็บป่วยไม่มีเลือกวันเวลา ในขณะที่เราฉลองปีใหม่กันสนุกสนาน คนเจ็บป่วยเค้าก็ต้องทุกข์ทนกับความเจ็บป่วยต่อไป โรคภัยมันไม่รู้จักวันปีใหม่หรอก คนทุกข์ยากมีมากมายจริงๆ ค่ะ ไปรพ. ทีไรเห็นคนนอนอยู่ตามทางเดินแล้วสลดใจทุกครั้ง จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) เขียนเมื่อ : 1 ม.ค. 56 00:09:48

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนนี้คุณพ่อเราก็ยังอยู่โรงพยาบาลค่ะ ปีใหม่นี้เลยได้เคาท์ดาวน์ที่ รพ.แทน ยังแอบแซวกันอยู่เลยว่า พ่อได้นอน รพ.ข้ามปีเลยนะเนี่ย ปีนี้คงจะทำให้พ่อเราได้คิดอะไรหลายอย่างว่า ชีวิตคนเรามันไม่เที่ยง แฟนใหม่ที่พ่อเลือกมาแทนแม่ของเรา หรือที่พ่อเรียกว่า ความสุขของพ่อ มันอาจจะไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงก็ได้ จากคุณ : ดอกเดหลีสีขาว เขียนเมื่อ : 1 ม.ค. 56 00:33:16

ความคิดเห็นที่ 24 คนเราเลือกเกิดไม่ได้จริงๆค่ะ ลูกสาวที่ตอนนั้นอายุเพียง 2เดือน ต้องเข้าไปรับการผ่าตัดท่อไตตีบก็ได้ไปพักที่ห้องสามัญรวมในแผนกศัลยกรรมเด็ก ห้องพิเศษไม่ว่างคิวจองยาวเป็นเดือน มีแต่ห้องสามัญ อารมณ์แรกคือกลัวลูกจะติดเชื้อโรคจากเด็กคนอื่นๆ เพราะลูกเรายังเล็ก แอร์ไม่มี ยุงก็เยอะ ไปพักหลังจากผ่าตัดเพียงคืนเดียวก็ได้กลับบ้าน เพราะไม่มีไข้ต่อเนื่อง สิ่งทีีเห็นระหว่างที่ิยู่ที่นั่น คือสภาพที่เหมือนกับ จขกท บรรยายไว้เลยค่ะ แต่จะแตกต่างตรงที่ว่า เด็กๆที่พักอยู่แผนกนี้ เป็นเด็กที่รับการผ่าตัดมาแล้ว ไม่น่าเชื่อจริงๆ ว่าเด็กทารก เด็กเล็ก ตัวนิดเดียวจะมีจำนวนมากเพียงนี้ที่ต้องโดนผ่าตัด และบางคนต้องอยู่รพ.นานเป็นเดือน เราเองเกิดมาก็เพิ่งเคยเข้าห้องผ่าตัดก็ตอนคลอดลูกคนนี้           ช่วงเวลานั้น รู้สึกสงสารเด็กๆเหล่านั้นจับใจ ทำให้รู้ว่า " คนที่แย่กว่าลูกเรามีเยอะมาก ลูกเรายังโชคดีกว่าเด็กคนอื่นอีกหลายคน" เด็กเหล่านั้น ส่วนใหญ่มาจากต่างจังหวัด ผู้ปกครอง ไม่ว่าจะเป็นใครก็ห้ามนอนเฝ้าค้างคืน ดังนั้นพวกเค้าเหล่านั้นต้องหาที่นอนกันเอาเอง บางคนนอนหน้าลิฟท์ บันไดหนีไฟ บางคนพอจะมีบ้างก็ไปเช่าห้องเล็กๆในสลัมละแวกนั้น ด้วยความห่วงลูกหลาน ยังไงก็อยากอยู่เฝ้าใกล้ๆ เราเองโชคดีที่ยังให้นมแม่อยู่ ทางรพ.อนุโลมให้อยู่กับลูกทั้งคืนได้ ตอนนี้ลูกสาวยังต้องเข้ารพ.ทุกเดือน ยังไม่หาย ทุกวันนี้ลูกสาวอายุ 6เดือน ก็ต้องอดทนอและรอเวลาผ่าตัดใหญ่เพื่อขยายท่อไตตีบ อีกเพียงครึ่งปีเท่านั้น ลูกจะหายเป็นปกติ ปีใหม่นี้ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยอวยพรให้เด็กๆทุกคนมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง สมบูรณ์ ร่าเริงแจ่มใส มีพัฒนาการที่ดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 01 ม.ค. 56 08:15:36 จากคุณ : NaNiran เขียนเมื่อ : 1 ม.ค. 56 07:47:25

ความคิดเห็นที่ 25 ขอตอบที่ คห.12 คุณถามว่าอยากจะบริจาคของให้เด็กในรพ.ที่ขัดสน สามารถทำได้ค่ะ ด้วยการแจ้งพยาบาลที่หน้าแผนกเด็กผู้ป่วยในว่า ฝอยากบริจาคของให้เด็กๆ ทางคุณพยาบาลจะพาไปหาเด็กๆทีละคนเลยค่ะ หรือจะบริจาครวมๆก็ฝากให้คุณพยาบาลนำไปแจกจ่ายค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 ม.ค. 56 08:14:28 จากคุณ : NaNiran เขียนเมื่อ : 1 ม.ค. 56 08:13:45