ไม่เคยอ่านงานของคุณ วินทร์ เลียววาริณ มาก่อนเลยค่ะ ที่จริงก็เพิ่งจะเคยได้ยินชื่อด้วยแหละ งานหนังสือที่เพิ่งผ่านไปซื้อ บุหงาปารี กับ บุหงาตานี มาเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องอิงประวัติศาสตร์ อ่าน บุหงาปารี (เพราะเห็นว่าเป็นเล่มก่อนอีกเล่ม) ไปได้ไม่กี่บทก็ต้องวาง เหวอไปเลยค่ะกับบทสนทนาและศัพท์ที่ตัวละครใช้ เหตุการณ์ในเรื่องเป็น พ.ศ. 2142 สมัยนั้นเขาใช้คำเหล่านี้กันแล้วหรือ
ยอดนักประดิษฐ์ มีศรัทธา เชี่ยวชาญการเดินเรือ ดาราศาสตร์ เครื่องบิน (เครื่องบินสมัยนั้นยังไม่มีเลยอย่าว่าแต่มีคำเรียกพาหนะประเภทนั้นแล้วเลย) สิ่งประดิษฐ์ ภาษาดัตช์ ชาวดัตช์ ดา วินชี่ จิตรกร มาร์โค โปโล
มีอีกเยอะแยะค่ะ ทั้งหมดนั่นมาจากบทสนทนาของตัวละครนะคะ ไม่ใช่จากบทบรรยาย ถ้าเป็นบทบรรยายก็ว่าไปอย่าง นี่แค่ถึงบทที่ 2 เท่านั้นนะคะเพราะทนอ่านได้แค่นี้เอง บทสนทนาก็เหมือนสำนวนภาษาที่ผู้คนคุยกันในสมัยนี้แหละค่ะ คือเป็นสำนวนของคน พ.ศ. 2550 ไม่ใช่ 2142 บรรยากาศของสมัยนั้นที่จะช่วยให้คนอ่านจินตนาการได้ตามโดยผ่านการพูดคุยของตัวละครนี่หายหมดค่ะ 2 เล่มนั้นคงดองไว้อีกนานมากจนกว่าจะทำใจได้แล้วอาจเอามาอ่านให้จบในเมื่อไหนๆ ก็เสียตังค์ซื้อมาแล้ว คิดว่าคงหาหนังสือซื่งเกี่ยวกับเหตุการณ์และเนื้อหาของยุคปัจจุบันของนักเขียนท่านนี้มาอ่านแทนค่ะ
จากคุณ |
:
กุลธิดา (kdunagin)
|
เขียนเมื่อ |
:
วันครูแห่งชาติ 54 02:19:06
|
|
|
|