ฉันมีเพียงน้ำตา... เป็นสิ่งยืนยันให้ใครคนอื่นได้รับรู้ว่าฉันปวดร้าว... ฉันเกลียดความทุกข์ -- เกลียดความเสียใจ แต่ฉันมักจะใช้เวลาได้อย่างเนิ่นนานกับการ้องไห้ เพียงเพราะฉันเขื่อว่ามันจะทำให้ฉันดีขึ้น และบทเรียนบทหนึ่งของชีวิต ก็กำลังจะจบสิ้น... เมื่อน้ำตาหยดสุดท้ายนั้นร่วงรินลงมา ทุกครั้งที่ฉันร้องไห้...หัวใจฉันแกร่งขึ้น ฉันเฝ้ารอให้ถึงวันที่มันจะกลายเป็นหิน ชินชาและไม่อ่อนไหว กับทุกคำมักง่ายของผู้ชายบางคน เมื่อถึงวันนั้น ฉันคงไม่เสียใจ และไม่ต้องร้องไห้เพื่อใครอีกแล้ว
"มาบุชี : Black love ผู้หญิงร้าวราน"
จากคุณ |
:
ปิดไฟสิจ๊ะที่รัก
|
เขียนเมื่อ |
:
21 ส.ค. 54 21:24:10
|
|
|
|