|
1.เป็นธรรมเนียมราชสำนัก ต้องอย่าลืมว่าในเวลานั้นทุกอย่างพระพันปีหลวงเป็นผู้ตัดสินพระทัยจึงต้องเห็นความเป็นไปที่เกิดขึ้นทั้งหมด ฮ่องเต้ถ้าทรงพระเยาว์มากก็นั่งเฉย ๆ นั่นแหละ แต่ถ้าเจริญพระชันษาขึ้นมาอาจแสดงความคิดเห็นได้บ้าง
2.ไม่ถึงกับเป็นหุ่นเชิดแต่เรียกว่าเป็นผู้ประสานประโยชน์ของกลุ่มต่าง ๆ มากกว่า ของราชวงศ์ชิงคล้าย ๆ แต่ไม่เหมือน ส่วนของไทยก็คล้าย ๆ แต่พระมหากษัตริย์ทรงพระราชอาญาสิทธิ์ค่อนข้างชัดเจนกว่า ( เพราะแทบทุกพระองค์มาจากสายบู๊ )
3.โชซอนเป็นรัฐบรรณาการของจีน เสถียรภาพทางการเมืองก็ขึ้นอยู่กับความมั่นคงของจีน ตอนต้นราชวงศ์ทั้งหยวนกับหมิงแย่งกันอยู่พักนึง ตอนกลางราชวงศ์พอหมิงเริ่มหง่อนแง่นญี่ปุ่นก็ขึ้นฝั่ง ถัดมาโดนราชวงศ์ชิงตบกบาล และท้ายที่สุดโดนญี่ปุ่นยุบราชวงศ์ ตำแหน่งฝ่ายในเหมือนไม่มีอะไรแต่เป็นหลักประกันความสัมพันธ์กับกษัตริย์ แต่ส่วนมากมักโดนลูกหลานตัวเองเล่นที่หลังอยู่หลายรัชกาล ความเป็นญาติกับกลายเป็นภัย
4.ถ้าเป็นสมัยก่อน อาณาจักรสยามใช้วิธีขึ้นสังกัดเจ้านายกรมกอง เน้นฝ่ายบู๊ เรามีฝ่ายวิชาการเหมือนกันแต่รับผิดชอบเกี่ยวกับไสยศาสตร์คาถาอาคม -.-"
| จากคุณ |
:
Yeonsan   
|
| เขียนเมื่อ |
:
3 ธ.ค. 55 09:42:57
|
|
|
|
ผมสงสัยอยู่ 3 เรื่อง เรื่องแรก เกี่ยวกับการว่าราชการหลังม่านไม่ไผ่
